___

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΕΔΕΣΣΗΣ

 Στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης «Iστογράφος»  στην οποία και γίνεται έμμεση αλλά σαφής αναφορά στην κριτική που ασκήθηκε από μέρους μου  ο συντάκτης ισχυρίζεται ότι «Κατηγορήθηκε η Μητρόπολη ότι προσπάθησε με τη συμμετοχή της να «αποσπάσει πιστοποιητικά πολιτικής ορθότητας» η ότι μετέχει σε μία προσπάθεια στοχοποίησης συγκεκριμένης κομματικής ιδεολογίας». Τα πιο πάνω αναγνώσθηκαν και κατά τη διεξαγωγή της επίμαχης εκδηλώσεως εις επήκοον πολλών δημιουργώντας πεπλανημένες εντυπώσεις στους ακροατές που παρακολούθησαν τη συγκεκριμένη εκδήλωση-συζήτηση. Κάτι τέτοιο δεν είναι αληθές και μάλλον οφείλεται σε παρανόηση των όσων έγραψα. Ο υποφαινόμενος τόνισα ότι » Η Χρυσή Αυγή την οποία»φωτογραφίζει» σαν ιδεολογικό και πολιτικό φορέα του ναζισμού και επιχειρεί να στοχοποιήσει η συγκεκριμένη εκδήλωση αποτελεί στις μέρες μας τον εύκολο στόχο για τους ποικίλους υπηρέτες του διεφθαρμένου πολιτικού και κοινωνικού συστήματος και τους αβανταδόρους της Νέας Τάξης. Αν θέλει κάποιος σήμερα, φυσικό πρόσωπο ή συλλογικότητα, να αποσπάσει πιστοποιητικά «πολιτικής ορθότητας»και να μην απορριφθεί από το σύστημα θα πρέπει αν μη τι άλλο να πλειοδοτεί σε αντιχρυσαυγιτισμό» και πιο κάτω «Το λυπηρό όμως εν προκειμένω είναι η συμμετοχή της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης σε μια τέτοια εκδήλωση που με το αθώο πρόσχημα του «διαλόγου» και της «παροχής και διακήρυξης της χριστιανικής μαρτυρίας» καθίσταται ανεπιγνώστως υπηρέτρια της δυσώνυμης «πολιτικής ορθότητας. Όπως προκύπτει από την προσεκτική ανάγνωση των παραπάνω φράσεων δεν ισχυρίστηκα ότι η συγκεκριμένη μητρόπολη «προσπάθησε να αποσπάσει πιστοποιητικά πολιτικής ορθότητας».΄Έγραψα σαφώς γι αυτούς που «θέλουν και επιδιώκουν» να αποσπάσουν τα σχετικά «πιστοποιητικά» και φυσικά δεν εννοούσα τη μητρόπολη αφού πιο κάτω έγραψα ότι» ΑΝΕΠΙΓΝΩΣΤΩΣ   καθίσταται με τη συμμετοχή της υπηρέτρια της δυσώνυμης πολιτικής ορθότητας».  Διότι έχομαι στερρώς της γνώμης ότι η μητρόπολη δε θέλησε και δεν επιδίωξε να αποσπάσει τα εν λόγω «πιστοποιητικά» αλλά  κινούμενη από αγαθά κίνητρα όπως αυτό της «παροχής και διακήρυξης της χριστιανικής μαρτυρίας» όπως έγραψα συμμετείχε ως διοργανώτρια στη συγκεκριμένη εκδήλωση . Η κριτική μου λοιπόν εστιάσθηκε στο γεγονός της συμμετοχής της μητρόπολης στην εν θέματι εκδήλωση που κατά τη γνώμη μου παρόλο που τα κίνητρά της είναι αγαθά  δυστυχώς υπηρετεί ανεπιγνώστως το «πολιτικά ορθό».  Ο υποφαινόμενος δεν ήταν ποτέ δυνατόν να συγκαταλέγει στους «ποικίλους υπηρέτες του διεφθαρμένου πολιτικού και κοινωνικού συστήματος και στους ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ αβανταδόρους της Νέας Τάξης» τη συγκεκριμένη μητρόπολη της οποίας προίσταται ένας  κατά τεκμήριο παραδοσιακός μητροπολίτης όπως ο νυν Εδέσσης π.Ιωήλ. Από την ηθελημένη στοίχιση στις γραμμές της διαβόητης «πολιτικής» ορθότητας μέχρι την καλοπροαίρετη παρέμβαση που υπό τις συνθήκες που αυτή υλοποιείται δυνητικά κινδυνεύει να υπηρετήσει τη συγκεκριμένη στρεβλή ιδεολογία υπάρχει πολύ μεγάλη, τεράστια απόσταση. Ο υποφαινόμενος, το τονίζω για μία ακόμη φορά, κάκισα το γεγονός ότι πολλοί εκκλησιαστικοί παράγοντες και φορείς εν οις και η μητρόπολη Εδέσσης « με τη συμμετοχή τους σε παρόμοιες εκδηλώσεις, με τη συγκεκριμένη θεματολογία που είναι και της μόδας σήμερα και τη συγκεκριμένη σύνθεση των συμμετεχόντων όπου πλειοψηφούν γνωστής ιδεολογικής κατευθύνσεως πρόσωπα και φορείς, ανεπιγνώστως προφανώς ρίχνουν νερό στο μύλο των αθέων και των εκκλησιομάχων και ελέγχονται επιεικώς ανακόλουθοι και επιλεκτικώς στοχεύοντες».  Αναφορικά τέλος με το υποστηριζόμενο ότι ισχυρίστηκα ότι η μητρόπολη της Έδεσσας μετέχει σε μία προσπάθεια «στοχοποίησης συγκεκριμένης κομματικής ιδεολογίας» κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού έγραψα για «στοχοποίηση του κόμματος της Χρυσής Αυγής» και όχι για στοχοποίηση της ιδεολογίας του η οποία όσον αφορά στο κομμάτι του ναζισμού και του φυλετικού ρατσισμού είναι αφ εαυτής τρόπον τινά στοχοποιμένη για κάθε ορθόδοξο χριστιανό και προδήλως καταδικαστέα όπως επανειλημμένως έχω αναγράψει. Ταύτα προς αποκατάσταση της αλήθειας.

Λυκούργος Νάνης

______

ΤΟ ΞΗΛΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

(π. Βασίλειος Βολουδάκης)

http://www.youtube.com/watch?v=XRSdUOU_u0g_

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΚΑΙ

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ

Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

ΕΠΙ ΤΗ ΕΝΑΡΞΕΙ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2013

Ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ Τριωδίου ἡἘκκλησία μερίμνησε, μέσα ἀπὸ τὴν λατρεία, τὰ εὐαγγελικὰἀναγνώματα καὶ τὴν ὑμνολογία, γιὰ τὴν κατάλληλη προπαρασκευή μας, ἔτσι ὥστε νὰ εἰσέλθουμε μὲ τρόπο ἤπιο καὶὁμαλὸ στὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Τώρα, στὶς ἀπαρχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτῆς περιόδου, φροντίζει γιὰ νὰἀνοιχθοῦμε στὸ σωτήριο πέλαγος τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων, μὲ σιγουριὰ καὶἀσφάλεια. Γιατί, ὅσο κι ἂν ἀκούγεται παράδοξο, κινδύνους κρύβουν συχνά, οἱ προσπάθειες στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα, ὅταν αὐτὲς γίνονται ἀπροϋπόθετα. Πολλὰ πρόσωπα, παρ’ ὅτι ἀγωνίστηκαν ὑπέρμετρα, ὄχι μόνο δὲν κατέφεραν νὰ γευθοῦν τοὺς γλυκοὺς καρποὺς τῆς ἀσκήσεως, ἀλλὰ εἴτε ἀπογοητεύτηκαν καὶἐγκατέλειψαν τὴν προσπάθεια, εἴτε ἀκόμη χειρότερα, ξεγελάστηκαν ἀπὸ τὸν Πονηρὸ καὶ πίστεψαν πὼς προχώρησαν στὰ πνευματικά, πὼς ἔφτασαν σὲ μέτρα ἁγιότητος, μὲἀποτέλεσμα νὰἀποστερηθοῦν τῆς Θείας Χάριτος καὶ νὰὑποστοῦν μεγάλους πειρασμούς καὶ τραγικὲς πτώσεις.

Ἡ Ἐκκλησία μᾶς διδάσκει τὸἀληθινὸ περιεχόμενο τῆς Τεσσαρακοστῆς, τὸ βαθύτερο νόημα Της, τὸ προσευχητικὸ καὶἀσκητικὸἦθος, τὸν τρόπο ποὺ καλούμαστε νὰ διάγουμε τὶς ἡμέρες αὐτὲς. Ἡἀκριβὴς γνώση, ἡ μεμαρτυρημένη ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων, τόσο ὡς πρὸς τὸ νόημα αὐτῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιόδου, ὅσο καὶ ὡς πρὸς τὸ βίωμα ποὺ καλούμαστε νὰἔχουμε, εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση τοῦἀγώνα ποὺ ξεκινοῦμε.

Στὴν προσπάθεια μας γιὰἀναζήτηση τοῦ βαθυτέρου περιεχομένου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μεγὰλο ὄφελος θὰἀποκομίσουμε, ἄν στρέψουμε τὴν προσοχή μας στὴν ἔννοια τῆς μετανοίας. Τοῦτο στὴν ἐποχή μας μοιάζει δύσκολο, ἀφοῦἡἀμετανοησία προτάσσεται ἀπὸ τὴν κοσμικὴ λογικὴὡς ἡ δέουσα στάση ζωῆς. Συχνὰἀκοῦμε πρόσωπα, νὰ δηλώνουν, πολλὲς φορὲς καὶ δημόσια, πὼς δὲν μετανιώνουν γιὰ τίποτα ἀπὸὅσα στὴ ζωὴ τους ἔχουν πράξει.

Συμβαίνει ὅμως ἐξ’ ἴσου συχνὰ, πολλοὶἀπὸἐμᾶς νὰ πιστεύουμε, πὼς βιώνουμε τὴν κατάσταση τῆς μετανοίας, μὰ πολύ νὰἀπέχουμε ἀπὸ αὐτὴν. Τοῦτο ὀφείλεται πρωτίστως στὴν δυσκολία νὰ τοποθετηθοῦμε μὲ τιμιότητα καὶ μὲ εἰλικρίνεια ἀπέναντι στὶς ἀστοχίες καὶ στὶς ἁμαρτίες μας. Ἄλλοτε προσεγγίζουμε τὶς πτώσεις μας συναισθηματικὰ, κι ἄλλοτε ἠθικολογικά.

Ἡ συναισθηματικὴ προσέγγιση τῶν ἁμαρτημάτων μας, ὁδηγεῖ συνήθως σὲἐκείνη τὴν ψυχικὴ κατάσταση ποὺ κοινῶς ὀνομάζουμε τύψεις. Οἱ πρόγονοί μας στοὺς ἀρχαίους καιροὺς, πρὶν γνωρίσουν τὸν Σωτήρα Χριστό, -τότε ποὺ μὲ μύθους προσπαθοῦσαν νὰ ψηλαφήσουν τὴν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων- εἶχαν περιγράψει τὴν ψυχικὴ κατάσταση τοῦἀνθρώπου ποὺἔχει ὑποπέσει σὲ μεγάλο ἁμάρτημα καὶ βασανίζεται ἀπὸ τύψεις, μὲσα ἀπὸ τὶς φοβερές μορφὲς τῶν μυθικῶν Ἐρυνιῶν. ΟἱἘρυνύες παρουσιάζονταν νὰ ἔχουν ὄψη φρικτὴ. Ἡἀποστολή τους ἦταν νὰ κυνηγοῦν ἀνελέητα τὸν ἔνοχο ἐλέγχοντάς τον γιὰ τὰἀδικήματά του. Ἡ πάλη αὐτὴἦταν γεμάτη ὀδύνη, ἀφοῦὁ ἔνοχος δὲν ἡσύχαζε ποτὲ καὶ πουθενά. Συχνὰ κατέληγε στὴν τρέλα ἤ ἀκόμα καὶ στὸν ἴδιο τὸν θάνατο.

Οἱ ἄνθρωποι προσπαθοῦμε πολλές φορὲς ἀμήχανα νὰἀντιμετωπίσουν τὶς πτώσεις μας, ἀποδεχόμενοι νὰ διαλεχθοῦμε μὲ τὶς τύψεις. Οἱ τύψεις, μᾶς γυρίζουν πρὸς τὰ πίσω, ἐκεῖὅπου τὰὀδυνηρὰ γεγονότα τῶν πτώσεών μας ἐπανέρχονται ξανὰ καὶ ξανὰ στὸ νοῦ, βασανίζοντας καὶ πληγώνοντας τὴν ὕπαρξη, χωρὶς νὰἔχουν δύναμη νὰ τὴν ἀποκαταστήσουν καὶ νὰ τὴν θεραπεύσουν. Οἱ τύψεις, μᾶς ἐγκλωβίζουν στὸ παρελθόν, στὰὅσα ἔχουν διαπραχθεῖ, χωρὶς νὰ δίδεται κάποια διέξοδος στὸἀνθρώπινο δράμα, κάποια ἀνάπαυση στὸ ψυχικὸἄλγος. Οἱ τύψεις παράγουν δάκρυα, τὰὁποῖα ὅμως δὲν προσφέρουν τὴν κάθαρση καὶ τὴν ἴαση, ἀντιθέτως θεριεύουν τὸν πόνο, ὀξύνουν τὸ πρόβλημα, ἑδραιώνουν τὴν ἀπογοήτευση, ἐπιβάλλουν τὴν ἀδράνεια. Γι’ αὐτὸ οἱ τύψεις δὲν σχετίζονται μὲ τὴν ἀληθινή μετάνοια.

Ὅμως καὶἡἡθικολογικὴ προσέγγιση τῶν ἁμαρτημάτων, δὲν εἶναι ἱκανὴ νὰ προσφέρει μιὰ πραγματικὴἀποκατάσταση. Ἡ προπάθεια τοῦἀνθρώπου νὰ διάγει τὸν βίο του μὲ τρόπο χρηστὸ καὶ δίκαιο, προσκρούει συνεχὼς στὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες τῆς φύσεως μας. Ἡ αἴσθηση τοῦ δικαίου ἔχει ἀμαυρωθεῖ μέσα μας καὶ γι’ αὐτὸἀδικοῦμε συχνὰ τοὺς γύρω μας, μὰ πιὸ πολύ ἀδικοῦμε τὸν ἴδιο μας τὸν ἑαυτό. Δὲν στεκόμαστε μὲ εἰλικρίνεια καὶἀνδρεῖο φρόνημα ἔναντι τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἀναζητοῦμε ἐλαφρυντικὰ καὶ δικαιολογίες, προσπαθώντας νὰ κάνουμε τοὺς ἄλλους –ἴσως καὶ τὸν ἴδιο μας τὸν ἑαυτό- νὰ πιστέψουν πὼς δὲν εἴμαστε θῦτες, ἀλλὰ θύματα. Ἄλλοτε πάλι κρίνουμε τὰἁμαρτήματά μας μὲ μιὰ στεῖρα αὐστηρότητα, ποὺἀπέχει ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ γι’ αὐτὸ δὲν εἶναι ἰκανὴ νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ἀπὸ τὰ πάθη μας.

Ὁ ἔλεγχος τοῦἑαυτοῦ μας χρειάζεται νὰ συντελεῖται ἀνὰ πάσα στιγμή. Ἄν θέλουμε νὰἀναμετρηθοῦμε μὲ τὰ σφάλματα μας, ὀφείλουμε νὰἀποδεχθοῦμε τὴν ἐνοχή μας γι’ αὐτά. Τοῦτο εἶναι ἕνα πρῶτο βῆμα, γιὰ νὰἀντιμετωπίσουμε τὰὅσα σκοτίζουν τὴν ὕπαρξή μας.

Ἡἀποδοχὴ τῶν εὐθυνῶν μας παρὰ ταῦτα, ἀπὸ μόνη της, δὲν δύναται νὰ φωτίσει τὴν ζωή μας, νὰ τὴν ἀποκατασήσει ἔναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων. Ὁἄνθρωπος ποὺἀποδέχεται τὴν ἐνοχὴ του, ἔχει ἐντοπίσει τὸ πρόβλημα, δὲν ἔχει γνωρίσει ὅμως ἀκόμα τὴν λύση του. Παραμένοντας σ’ αὐτὴ τὴν ψυχικὴ κατάσταση, τῆς ἀποδοχῆς ποὺ δὲν καταλήγει στὴ λύτρωση καὶ στὴν ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὶς ἐπιπτώσεις τῶν ἁμαρτιῶν, τὰ πρόσωπα εἴτε ἀπογοητεύονται εἴτε σκληραίνουν. Γι’ αὐτὸἡἐνοχὴ δὲν εἶναι ὅρος συνώνυμος τῆς μετανοίας.

Ὅμως τί εἶναι τελικὰἡ μετάνοια; Ἀς ἀκούσουμε τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐκείνους ποὺ μᾶς δίδουν τὴν ὀρθόδοξη θεώρηση τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑπάρξεως, τὶ μαρτυρία καταθέτουν γιὰ τὴν μετάνοια.

Λέγει ὁ Ἀγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς:

«Μετάνοια ἐστὶ τὸ μισήσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶἀγαπήσαι τὴν ἀρετὴν καὶἐκκλίναι ἀπὸ τοῦ κακοῦ καὶ ποιήσαι τὸἀγαθόν».

(Μετάνοια εἶναι νά μισήσεις τήν ἁμαρτία καί νά ἀγαπήσεις τήν ἀρετή, νά ἀπομακρύνεσαι ἀπό τό κακό καί νά πράττης τό καλό.)

Ἀναγνωρίζουμε τὴν μετάνοια ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἀπέχθεια γιὰ τὴν ἁμαρτία καὶ ἀγάπη γιὰ τὴν ἀρετή. Ἄς προσέξουμε ἀγαπητοὶ ὅτι ἡ μετάνοια ἀποτελεῖ πρωτίστως κατάσταση ἐσωτερικὴ, ἡ ὁποία συντελεῖται στὴ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὄχι ἁπλῶς μία βελτίωση τῆς συμπεριφορᾶς μὲ τύπους καὶ σχήματα ἐξωτερικὰ. Ὑπάρχει ἀλλοίωση στὰ βάθη τὴς ὑπάρξεως, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ τελικὰ στὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ στὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου νὰ πράττει μόνο τὸ ἀγαθό.

Ἄς δοῦμε ὅμως καὶ ὅσα ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης καταγράφει στὸ βιβλίο τῆς «Κλίμακος» στὸ κεφάλαιο «Περὶ Μετανοίας»:

«Μετανοὼν σημαίνει ἀγοραστὴς τῆς ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος ἀποκλεισμὸς κάθε σωματικῆς παρηγορίας. Μετάνοια σημαίνει σκέψις αὐτοκατακρίσεως, ἀμεριμνησία γιὰὅλα τὰἄλλα καὶ μέριμνα γιὰ τὴν σωτηρία τοῦἑαυτοῦ μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα τῆς ἐλπίδος καὶἀποκήρυξις τῆς ἀπελπισίας. Μετανοών σημαίνει κατάδικος ἀπηλλαγμένος ἀπὸ αἰσχύνη».

Ἄς προσέξουμε καὶ τοὺς λόγους τούτους. Ἡ μετάνοια συνοδεύεται ἀπὸ τὴν ταπείνωση, ἀπὸ τὴν αὐτοκατάκριση, ἀπὸ τὸν ἐκούσιο ἀποκλεισμό ἀπὸ κάθε παρηγορία, ὅμως τὴν ἴδια στιγμή παρουσιάζεται ὡς θυγατέρα τῆς ἐλπίδος, ὡς ἀποκήρυξη τῆς ἀπελπισίας, ὡς ἀπαλλαγὴἀπὸ τὴν αἰσχύνη τῆς ἁμαρτίας. Δὲν εἶναι κατάσταση ποὺἐγκλωβίζει τὸν ἄνθρωπο σὲ μιὰ στεῖρα θλίψη, ἀλλὰ τὸν ἀναγεννᾶ ἀπελευθερωμένο ἀπὸ τὰ δεινὰ τῶν πτώσεών του.

Κι ὁἍγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος παραγγέλει:

«Ἥμαρτες; Μετανόησον· μὴ διὰ τῆς ῥᾳθυμίας ἀνίατον σεαυτῷ τὸ πάθος ποιήσῃς. Σκότος ἀλλοιοῦται, φωτὸς φανέντος· καὶ ἁμαρτία ἀφανίζεται, μετανοίας ὀφθείσης». Read more »

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΡΑΣΚΑΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕ

ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΗΡΕ ΘΕΣΗ

ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΤΟΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΙΕΡΑΡΧΕΣ π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Μιὰ σημαντικὴ ἐξέλιξη γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ μας πράγματα ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, σημειώθηκε τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὴν Σερβία, ὅπου μετέβη πρὸς συνάντηση τοῦ Μητροπολίτη Ράσκας Ἀρτεμίου καὶ τῆς συνοδείας του, ὁ Ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι πρῶτος Ἐπίσκοπος ποὺ καθαιρέθηκε ἀπὸ “ὀρθόδοξη Σύνοδο”, ἐξ αἰτίας τῆς ἐναντιώσεώς του κυρίως πρὸς τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἶναι ὁ Μητροπολίτης Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιος. Καὶ καθαιρέθηκε χωρὶς ἀποδεδειγμένες κατηγορίες, χωρὶς ἐκκλησιαστικὲς Ἱεροκανονικὲς διαδικασίες, χωρὶς ἀκρόαση, χωρὶς δίκη, χωρὶς ἀπολογία, μὲ τὴν καταρράκωση δηλαδὴ καὶ περιφρόνηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων.

Εἶναι ἐπίσης γνωστὸ ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος εἶναι ὁ μόνος μὴ Ἕλληνας Μητροπολίτης ποὺ ὑπέγραψε τὴν «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» καὶ ἔκτοτε, μιμούμενος τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀρνήθηκε νὰ συμφωνήσει μὲ τὶς προτάσεις συμβιβασμοῦ ποὺ τοῦ ἔγιναν ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας καὶ δὲν τὶς ἀναγνωρίζει, δὲν ἐπικοινωνεῖ μὲ τοὺς Ἐπισκόπους της καὶ δὲν τοὺς μνημονεύει, ἐφ’ ὅσον δὲν αἴρεται ἡ κατὰ παράβαση τῶν Ἱ. Κανόνων ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὴν Μητρόπολη Ράσκας καὶ Πριζρένης καὶ ἐφ’ ὅσον ἡ Ἱεραρχία συνεχίζει τὴν Οἰκουμενιστικὴ γραμμή της, συνεργώντας ἢ ἀνεχομένη τὶς πρακτικὲς τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Τὴν ἄδικη ἀπόφαση τῆς Σερβικῆς Ἱεραρχίας, κατεδίκασαν ἀμέσως ἢ ἐμμέσως οἱ Μητροπολῖτες Αἰτωλοακαρνανίας, Γλυφάδας, Κυθήρων καὶ Πειραιῶς, οἱ πρωτοστατοῦντες στὸν ἀγῶνα κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πρωτοπρεσβύτεροι καὶ καθηγητὲς Πανεπιστημίου π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐπώνυμοι καὶ ἀνώνυμοι, Ἀρχιμανδρῖτες, Ἱερομόναχοι, κληρικοί, μοναχοὶ καὶ λαϊκοί.

Αὐτὴ ἡ στάση τοῦ διωκομένου Μητροπολίτη Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτεμίου, εἶναι σύμφωνη μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὴ στάση τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων σὲ περίοδο αἱρέσεως «κατεγνωσμένης» (καταδικασμένης) ὑπὸ Συνόδου ἢ Ἁγίων Πατέρων», ὅπως εἶναι ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία καταλύει διδασκαλία τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως θεσπισμένα ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ Ἁγίων∙ αἵρεση τήν ὁποία ὁ τελευταῖος Σέρβος Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, γέροντας καί διδάσκαλος τοῦ σεβ. Ἀρτεμίου, χαρακτήρισε «παναίρεση».

Ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν του ὅλα τὰ ἀνωτέρω ὁ Ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς (ὅπως γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς τελευταῖες δημοσιεύσεις του), προσέφυγε πρὸς τὸν μαθητὴ τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο καὶ τὴν συνοδεία του, ζητώντας μὲ ἐπιστολή του (ποὺ δημοσιεύουμε στὴ συνέχεια) νὰ τοῦ ἀπαντήσουν ἂν πρέπει νὰ συνεχίσει νὰ δέχεται τήν ἄδικη ἀπόφαση –ὅπως ἔκανε μέχρι τώρα, περιμένοντας νὰ κριθεῖ ἡ ὑπόθεσή του τελεσίδικα– τοῦ Δευτεροβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία παρανόμως, παρατύπως καί ἀντικανονικῶς διά τῆς καθαιρέσεως τοῦ ἀπαγόρευσε τὴν τέλεση τῶν Μυστηρίων, ἤ, ἂν πρέπει νὰ συνεχίσει νὰ ἐκτελεῖ τὰ Ἱερὰ Μυστήρια, λειτούργημα καὶ καθῆκον ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ποὺ τοῦ τὸ ἐστέρησε ἐκκλησιαστικό Δικαστήριο μίας Συνόδου, πορευομένης καὶ ἐφαρμόζουσας μεθόδους, διδασκαλίες καὶ ποιμαντικὲς τακτικὲς τῶν «ὀρθόδοξων» Ἀρχιερέων, ἡγετῶν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Τὸ αἴτημα τοῦ π. Εὐθυμίου συνοψίζεται στὴν παρακάτω παράγραφο:

«Ἡ αἴτησις λοιπόν καί παράκλησίς μου (Σεβασμιώτατε) εἶναι, ὅταν μελετήσετε τά κείμενα καί ἔγγραφα πού σᾶς ἀποστέλλω, κι ἐφ’ ὅσον διαπιστώσετε ὅτι διά τήν Ὀρθόδοξον Πίστι διώκομαι καί διά τήν ἀντίδρασί μου στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νά μοῦ ἐκφράσετε ἐγγράφως τήν γνώμη σας, ἄν δηλαδή ὀφείλω νά τηρήσω αὐτήν τήν ποινή τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου ἤ ἄν, ἐξαιτίας τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν καί τῶν ἐσχατολογικῶν ἐξελίξεων, πρέπει νά ἐπιτελῶ τά λειτουργικά μου καθήκοντα προσωρινῶς, ἕως δηλαδή καιροῦ Ὀρθοδόξου ὄντως Συνόδου, κατά τόν ὅσιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, ἡ ὁποία ἀφοῦ πρῶτα καταδικάσει τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς, θά δώση τήν τελική λύσι στό ἰδικό μου πρόβλημα».

Ἀφοῦ ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος διεξῆλθε τὰ ἔγγραφα καὶ τὸ ὑλικὸ ποὺ τοῦ ἐστάλη, ἐκάλεσε τὸν π. Εὐθύμιο στὴν Σερβία τὸ τριήμερο 8-10 Μαρτίου 2013. Ὁ π. Εὐθύμιος μετέβη πρὸς συνάντηση αὐτοῦ καὶ τῆς συνοδείας του, συζήτησε μαζί του, ἄκουσε τὶς θέσεις του καὶ τὶς πατρικές του προσρήσεις, συλλειτούργησε μαζί του καὶ ἔλαβε τὸ παρακάτω ἔγγραφο, μὲ τὸ ὁποῖο τοῦ ἀνακοινώνει ὅτι αὐτὸς καὶ ἡ Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ράσκας καὶ Πριζρένης στὴν ἐξορία, ὁμοφώνως ἀποφάσισαν:

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΡΑΣΚΑΣ ΚΑΙ ΠΡΙΖΡΕΝΗΣ

ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ

Στὴν Σύναξη τῶν προϊσταμένων τῶν κατακομβῶν τῆς Μητροπόλεως Ράσκας καὶ Πριζρένης στὴν ἐξορία, ἀπαρτιζομένη ἀπὸ εἰκοσιτρία (23) μέλη, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε τὴν 25 Ἰανουαρίου 2013, Ἡμεῖς, ὡς ὑπεύθυνος Μητροπολίτης καὶ προεδρεύων, γνωστοποιήσαμε στὰ μέλη τῆς Συνάξεως τὴν ὑπόθεσι τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ ἀπὸ τὴν ἀδελφική μας Ἑλλάδα (περιοχὴ Λαρίσης)· ἐνημέρωσα τὰ μέλη γιὰ τὴν ἄδικη καὶ παράνομη παραπομπὴ τοῦ π. Εὐθυμίου στὰ ἐκκλησιαστικὰ δικαστήρια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν ἐξίσου παράνομη ποινὴ ποὺ ἐπέβαλαν στὸν π. Εὐθύμιο, ὁ ὁποῖος ἀντικανονικὰ ἐδιώχθη, καταδικάστηκε καὶ τιμωρήθηκε μὲ καθαίρεσι καὶ ὑπαγωγὴ στὴν τάξη τῶν μοναχῶν. Ὁ π. Εὐθύμιος δὲν ἀνεγνώρισε τὶς ἀποφάσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαστικῶν ὀργάνων καὶ δικαίως τὶς ἐθεώρησε ὡς ἀντικανονικὲς καὶ ἄκυρες, διότι ἀντίκειντο στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἕως ὅτου δὲ ἐκδικασθεῖ ἡ ὑπόθεσή του ἀπὸ ἀνώτερο δικαστήριο δὲν ἐπιτελοῦσε τὰ ἱερατικά του καθήκοντα, ἤτοι ἀπὸ 29|9|2008.

Ἔκτότε ὁ π. Εὐθύμιος δὲν ἐπιτελοῦσε τὰ ἱερατικά του καθήκοντα, παρὰ τὶς παρακλήσεις τῶν πνευματικῶν του τέκνων νὰ τοὺς καλύψει τὶς λειτουργικές τους ἀνάγκες, ὅπως τοὺς καθοδηγοῦσε στὸν ἀγῶνα κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Παπισμοῦ καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως στὴ θεωρία καὶ τὴν πράξη, δικαιολογούμενος πρὸς αὐτούς: «Δὲν μπορῶ ἐγὼ ἀπὸ μόνος μου νὰ ἀπαλλάξω τὸν ἑαυτό μου ἀπὸ τὴν ἐπιβληθεῖσα ποινή, ἔστω κι ἂν αὐτὴ εἶναι ἄδικη. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ τὸ κάνει μία Σύνοδος ἤ, λόγῳ τῆς αἱρέσεως, Σύναξη Πατέρων, ἀφοῦ ἐνημερωθεῖ γιὰ τὰ γεγονότα καὶ ἀποφασίσει ὅτι μπορῶ νὰ ἐπιτελῶ τὰ λειτουργικά μου καθήκοντα· τότε χωρὶς δίλημμα θὰ ὑπακούσω.

Διὰ τοῦτο, προσέφυγε στὴν ἡμετέρα Σύναξη, ἐπειδὴ ἔκρινε ὅτι Ὀρθοδοξεῖ καὶ διώκεται ἐξ αἰτίας τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἀφοῦ ἐνημερώθηκε ἡ ἡμετέρα Σύναξις γιὰ τὴν ὑπόθεση, ὅτι δηλαδὴ ὁ π. Εὐθύμιος εἶναι ἄδικα δικασμένος καὶ καταδικασμένος λόγῳ τῆς πιστότητός του πρὸς τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦ ἀγῶνος του κατὰ τῆς Παναιρέσεως παντὸς εἴδους Οἰκουμενισμοῦ, ὁμοφώνως συνεπέρανε καὶ ἀποφάσισε ὅτι ὁ π. Εὐθύμιος ἦτο καὶ εἶναι κανονικὸς κληρικὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ ὅτι μπορεῖ καὶ πρέπει χωρὶς ἐνδοιασμοὺς νὰ λειτουργεῖ καὶ τελεῖ τὰ ἱερατικὰ καθήκοντά του πρὸς δόξαν Θεοῦ, πρὸς οἰκοδομὴ τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας (τοῦ πιστοῦ λαοῦ) καὶ γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του, μνημονεύοντας στὶς Ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ τὰ Ἱερᾶ Μυστήρια «ὑπὲρ πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων».

Λιούλιατσι Σερβίας, 9 Μαρτίου 2013

Μετὰ ἀγάπης καὶ εὐλογίας Θεοῦ

¶ Ὁ Μητροπολίτης Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιος

στὴν ἐξορία

Στὴ συνέχεια δημοσιεύουμε τὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Εὐθυμίου, τὴν ὁποία μᾶς ἔστειλε μαζί μὲ τὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ράσκας Ἀρτεμίου:

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ

ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ

25 Νοεμβρίου 2012

Σεβασμιώτατε μητροπολίτα Ράσκας καί Πριζρένης, π. Ἀρτέμιε Read more »

(Μεταφρασμένο το μεγαλύτερο μέρος της «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑ» αρ. φύλ. 125 στα Σέρβικα)

КАРНЕВАЛ У ПАТРИ

(ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ)

Драги моји читаоци, стигли су нам давно пророковани дани, у којима ће људи пожелети да немају ни очи нити уши, да не би видели и чули грозне призоре и звукове изопачености једног света који је одаљен од Господа и који непрестано пада и пропада, претварајући се у некадашње градове Содому и Гомору.

_

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ

ΠΡΙΝ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Οι αναγνώστες μας αλλά και οι αναγνώστες άλλων αγωνιστικών ιστοσελίδων καλά θα είναι να κατεβάζουν στον υπολογιστή τους ότι τους αρέσει, άρθρα, ομιλίες, βίντεο, κατανυκτικές ψαλμωδίες, για να τα κρατήσουν στα αρχεία τους. Ενοχλούνται από τα ορθόδοξα κηρύγματα οι αντίχριστοι της εποχής μας, οικουμενισταί, παπισταί και όλοι εκείνοι οι σκοτεινοί άνθρωποι που εργάζονται για την παγκόσμια κυβέρνηση της φρίκης, την κυβέρνηση του Αντιχρίστου που λέει η Αποκάλυψη και δίνει στοιχεία  η Β΄ Θεσσαλονικής επιστολή.

ΑΣΧΗΜΑ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑΤΑ

Όπως φαίνεται, αγριεύουν τα πράγματα. Οι σκοτεινές δυνάμεις επιτίθενται σε ότι Ορθόδοξο χριστιανικό κινείται. Πρίν από 4-5 ημέρες επιτέθηκαν από Τουρκία στο ιστολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και το απενεργοποίησαν για 5 ώρες. Πριν από ένα χρόνο σπάσαν τον κωδικό και έκαναν ζημιά στο ορθόδοξο ιστολόγιο http://www.zoiforos.gr.  Σήμερα η «Φωτεινή Γραμμή» και η ιστοσελίδα www.fotgrammi.gr καταγγέλει τα παρακάτω

Και εμείς διαπιστώσαμε ότι δεχόμεθα πολλές τέτοιες επιθέσεις, με σημαία Γεωργιανή, Ρώσικη, Αμερικάνικη και τελευταία Τούρκικη.

(Σημείωση· Αυτοί που κατέλαβαν Γεωργιανό υπολογιστή και επι μήνες προσπαθούν να σπάσουν τον κωδικό της ιστοσελίδας μας ή να την απενεργοποιήσουν, δεν είναι Γεωργιανοί αλλά Έλληνες. Μόλις ανακοινώσαμε ότι παρακολουθούμε τις επιθέσεις, αφήσαν τον Γιωργιανό υπολογιστή και επιτίθενται ή χωρίς σημαία.

Στις 25-3-2010 μας ήρθε το εξής μήνυμα από το YouTube·

• «Έχουμε άτομα …κοινοποίηση μέρος από Antixristos υποστηρίζοντας ότι αυτό το υλικό παραβιάζει:
• «ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ»
• http://www.youtube.com/watch?v=X86rhf4abp0

• Σημείωση: Αν επαναλάβετε τα περιστατικά της παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων θα έχετε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή του λογαριασμού σας και όλα τα βίντεο που έχετε ανεβάσει στο λογαριασμό σας. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο, παρακαλώ διαγράψτε κάθε βίντεο με το οποίο δεν είστε ιδιοκτήτες των δικαιωμάτων, και να απέχουν από το φόρτωμα επιπλέον βίντεο που παραβιάζουν τα πνευματικά δικαιώματα τρίτων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πολιτική πνευματικής ιδιοκτησίας του YouTube, παρακαλώ διαβάστε το Copyright Συμβουλές οδηγό.
• Παρακαλώ σημειώστε ότι σύμφωνα με το άρθρο 512 (στ) του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, κάθε πρόσωπο που αλλοιώνει ουσιαστικά εν γνώσει ότι το υλικό που είχε με αναπηρία οφείλεται σε λάθος ή σε εσφαλμένη μπορεί να είναι υπεύθυνος για τις ζημίες.

 Και το  YouTube  άρχισε να κατεβάζει τις βιντεοταινίες με τις ομιλίες του Γέροντος επισκόπου π. Αυγουστίνου Καντιώτου.

Κάναμε διαμαρτυρία στην Αμερική και στα κέντρα του YouTube και αποδείξαμε οτι η καταγγελία που έκανε· «Antixristos», είναι όλους δι’ όλου αβάσιμη και ψευδείς. Επείσθησαν και μας επανέφεραν τα βίντεο που κατέβασαν. Μετά απ’ αυτά σταμάτησε αυτός ή αυτοί που χρησιμοποιούσαν το όνομα Antixristos να  κατεβάζουν τα ορθόδοξα βίντεο από το  YouTube.

 Οι σκοτεινές δυνάμεις προσπαθούν να καταλάβουν τα πάντα και εργάζονται για την διάλυση της ανθρωπότητας, αλλά ας μη φοβηθούμε. Ο γέροντας αγωνιστής ιεράρχης  Φλωρίνης π. Αυγουστίνος έλεγε·

• Δεν θα νικήσουν οι άθεοι, δεν θα νικήσουν οι άπιστοι, θα νικήσει ο Χριστός. Και συνέχιζε· Αν έρθη ημέρα κατηραμένη που όλοι στο σπίτι σου αρνηθούν τον Χριστό, εσύ παιδί μου, να μήν τον αρνηθείς. Και εάν έρθη ημέρα που όλοι στην πόλι σου αρνηθούν τον Χριστό και γίνουν γιαχωβάδες, προτεστάντες, παπικοί και άπιστοι, εσύ να μείνεις πιστός στο Χριστό και να λες· Πιστεύω Κύριε. Και αν έρθη  ημέρα που θα μείνεις μόνος στον κόσμο όλο, να μη φοβηθείς, εσύ ο ένας με το Χριστό θα νικήσεις.

Τώρα που έχουμε μια σχετική ελευθερία, ας δουλεύουμε έξυπνα. Να κατεβάζουμε από το διαδίκτυο και να κρατάμε στα αρχεία μας ότι υλικό μας βοηθά στον αγώνα τον πνευματικό, που σε λίγο θα απογορευτεί και δεν θα διακινείται από το διαδίκτυο.

____

_
Για την παραπάνω ταινία έγινε καταγγελία ότι είναι του χρήστη Antixristos και ως προϊόν υποκλοπής μας την κατέβασαν για κάποιους μήνες.

ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ «ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ»

• Σωματειον«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
• Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΟΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

• Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ…
• Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΛΟΜΒΙΑΣ…
• ΘΑ ΤΗΝ ΦΘΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΟ ΜΑΟ, ΤΑΜ ΤΑΜ;

ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» ΚΑΙ

ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ www.fotgrammi.gr

1. Τὸ θεωροῦμε χρέος μας νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἐπαινοῦμε τὸ καλὸ καὶ νὰ στηλιτεύουμε τὸ κακὸ μετὰ διακρίσεως χωρὶς νὰ λασπολογοῦμε, λέγοντας τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, ἐναντίον μασωνίας, σιωνισμοῦ, οἰκουμενισμοῦ, ἀντίχριστων, «ἀετονύχηδων» καὶ «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς.

2. Ὅλα αὐτὰ προφανῶς δὲν ἀρέσουν στοὺς ἰθύνοντες καὶ παντοιοτρόπως πασχίζουν νὰ μᾶς κάνουν «σαμποτάζ», ἄλλοτε μὲν «κτυπώντας» τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.grκαὶ ἀναγράφοντας «νὰ μὴ τὴν ἀνοίξη κανείς, διότι κινδυνέυῃ καῇ», ἄλλοτε δὲ νὰ μᾶς ἐπιστρέφουν πακέτα μὲ τὰ περιοδικά μας «Φωτεινὴ Γραμμή», ποὺ ἔχουμε στείλει πρὸς Ἱερὲς Μητροπόλεις καὶ Ἱερὲς Μονές. Read more »

ΑΠΑΝΤΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Μικρό απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης

π. Αυγουστίνου Καντιώτου στη Φλώρινα στις 31-10-1971

____

___

Неделя о Суде — Божественный суд

«Тогда сядет на престоле славы Своея …» (Мф. 25,31)

«Τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ…»

Κυριακή της Απόκρεω – Το θείο δικαστήριο

http://apologet.spb.ru/gr

(Слово старца † Епископа Флоринского Августина Канциоту)
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Евангельское зачало нынешнего дня, которая звучит словно гром, говорит нам о том, что Христос придет со всякой славой и величием. И Его будут сопровождать святые ангелы. Как цари во время своих мирских выходах являются с войсками и во всей земной славе, так и Царь ангелов и архангелов явится во всей Своей славе и величии. Труба архангела вострубит, и ее услышат в каждом земном уголке, а гробницы умерших откроются.
Миллионы и миллиарды людей будут предстанут перед Его страшным Престолом, чтобы над ними был совершен Суд. Разве это сказка? Если вы считаете это сказкой, то тогда вычеркните себя из христианской веры. Но является ли это истиной? Это истина!
Это настолько истинно, насколько истиной является то, что есть солнце, что существуют звезды, что существуешь ты сам, что завтра настанет понедельник, что мы находимся здесь, а не в каком-то другом городе. Точно также как дважды два это четыре, точно также и в сердце христианина должна быть абсолютная и полная вера в то, что придет Христос. Уже однажды Он пришел. И он придет вновь для того, чтобы судить меня в то самое время, как я вам говорю, придет судить и вас, которые меня слушают, и весь мир.
Придет Христос. И что же Он сделает? Он разделит мир. Как говорит об этом Господь достаточно простым языком в притче. Как пастух вечером входит в овчарню, отделяя овец от козлов, как земледелец во время жатвы отделяет зерна от плевел, при этом последние он бросает в печь, и пшеницу собирает в житницы (складах). И, как рыбак, когда он вынимает свою сеть, он затем отделяет хорошая рыба и отбрасывает бесполезное и ненужное; Подобным же образом и Великий Рыбак и Великий Земледелец и Великий Пастырь человечества, Христос, разделит человечество, произведет разделение.

-Почему Он произведет разделение? Read more »

OΛOI EIΣ THN EKKΛHΣIA – Kοζάνη, τη 27-11-1943

«Ω θρησκεία! Γλυκειά μας μάννα. Συ χύνεις μέσα στην καρδιά μας χίλιες χρυσές ελπίδες» – (K. Kρυστάλλης)
Xριστιανικόν φυλλάδιον εκδίδεται υπό της I. Mητροπόλεως Kοζάνης και διανέμεται δωρεάν προς χριστιανικόν διαφωτισμόν του λαού. Mελετήστε το όλοι.

ΣYNTAKTHΣ- Aρχιμ. Aυγουστίνος N. Kαντιώτης- Iεροκήρυξ

ΕΧΕΙΣ ΤΙΜΟΝΙ; ΘΑ ΣΩΘΕΙΣ!

Είναι νύκτα. Μεσάνυκτα! Κανένα αστέρι δεν φέγγει. Ο άνεμος, που έγινε θύελλα, καταιγίδα, τυφώνας, μαίνεται εις τον ωκεανό. Ένα μικρό πλοίο ταξιδεύει. Ο πλοίαρχος αγρυπνεί εις την γέφυρα. Οι ναύτες βρίσκονται εις τις θέσεις τους. Όλοι αγωνίζονται για να αντιμετωπίσουν την θύελλα, μέσα εις την οποία βρέθηκαν χωρίς να το θέλουν. Και το πλοίο, επί ώρες τώρα αγωνίζεται εναντίων των κυμάτων, αντέχει. Τα μηχανήματά του είναι όλα εν τάξει.
Αλλ’ αίφνης – ώ δυστυχία των επιβατών! – ένα μηχάνημα, το σπουδαιότερον απ’ όλα, το τιμόνι, σπάει. Και το πλοίον μένει ακυβέρνητο. Διότι και ο πιο καλός πλοίαρχος δεν μπορεί να κυβερνήσει πλοίο χωρίς τιμόνι. Το πλοίο γίνεται έρμαιο των κυμάτων, παρασύρεται ως καρυδότσουφλο τήδε κακείσε. Τέλους ακούεται ένας τρομακτικός κρότος, το πλοίο προσέκρουσε επάνω εις βράχο και συνετρίβη. Έγινε χίλια κομμάτια, που μερικά θα επιπλέουν ως θλιβερά λείψανα του πρώην μεγαλείου του. Συνετρίβη, διότι έσπασε το σπουδαιότερο των μηχανημάτων του, το τιμόνι.
Εικόνα όχι ξένη. Εικόνα δική μου και ιδική σου, αγαπητέ μου αναγνώστα! Μάλιστα! δική μας! Εικόνα κάθε ανθρώπου, έστω και αν μερικοί δεν ταξίδευσαν ποτέ και δεν εγνώρισαν την μανία της θαλάσσης. Διότι ερωτώ, ή μάλλον ερώτησαν άλλοι πρωτύτερα από εμέ:
-Τι είναι ζωή;
-Θάλασσα, ωκεανός, μαύρος πόντος, απαντούν οι φιλόσοφοι και οι ποιηταί, απαντά προπαντός η καθημερινή πείρα της ζωής.
Δεν βλέπεις; δεν ακούεις; δεν πάσχεις συ ο ίδιος; Δυστυχήματα μικρά και μεγάλα, ατομικά, οικογενειακά, παγκόσμια, πανανθρώπινα, το ένα κατόπιν του άλλου, έρχονται με μανία, ορμούν πολλές φορές σαν κύματα πελώρια να συντρίψουν την ζωή μας.
Εις τις περιστάσεις αυτές πολλοί τα χάνουν. Απελπίζονται, φθάνουν μέχρι αυτοκτονίας. Είναι οι άνθρωποι που δεν ανεκάλυψαν ακόμη, που πρέπει να προσανατολισθεί το πλοίον της ζωής των. Δεν εγνώρισαν, ποίος ο αληθινός σκοπός για τον οποίο ήρθαν στην ζωή. Δεν θέλησαν ποτέ να ακούσουν την φωνή του Ιησού Χριστού, φωνή απείρου αγάπης προς τον άνθρωπο. Δεν ήνοιξαν ποτέ την αγία Γραφή, για να μελετήσουν εκεί τα αθάνατα λόγια. Γιατί ο νόμος του Θεού, η αγία Γραφή, αυτή είναι το τιμόνι της ζωής.
Ναι, τιμόνι είναι ο νόμος του Θεού, το Ευαγγέλιο του Χριστού μας. Αυτό και μόνο μπορεί να ρυθμίσει και να λύσει όλα τα προβλήματα που αφορούν στην ευτυχία των ανθρώπων. Αυτή είναι η γνώμη και των σοφών. Ο μεν Εμμανουήλ Κάντιος, ένας από τους μεγάλους φιλοσόφους, είπε: Το μεγαλύτερο ευεργέτημα προς το ανθρώπινο γένος είναι η αγία Γραφή. Όλα τα βιβλία του κόσμου τα οποία εμελέτησα δεν μου έδωσαν την παρηγοριά, την οποία μου έδωσαν οι λόγοι της Βίβλου, «Εάν και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι Σύ μετ’ εμού ει». (Ψαλμ. 23,4). Ο δε Θ. Ντοστογιέφσκυ, λογοτέχνης παγκοσμίου φήμης, έγραψε: «Σου συνιστώ να διαβάσεις ολόκληρη την αγία Γραφή, και θα βρεις, ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα ούτε έχει ούτε μπορεί ν’ αποκτήσει άλλο βιβλίο εξ ίσου πολύτιμο».
Αγαπητέ μου φίλε, όποιος και εάν είσαι! Άκουσε την φωνή της αλήθειας. Αγόρασε μία αγία Γραφή. Μελέτησε την. Και σήμερα και αύριο και πάντοτε να την μελετάς. Τρέξε, όπου ακούεται το κήρυγμα του θείου λόγου, ο οποίος ερμηνεύει τον νόμον του Θεού. Έτσι θα καταλάβεις προς τα πού κατευθύνεσαι εις τον κόσμον αυτόν. Θα αντικρύζεις με ψυχραιμία τις θλίψεις και θα ελπίζεις ότι κάποτε θα ρίξεις την άγκυραν σου εις το λιμάνι της ευτυχίας. Θα ζεις με το αίσθημα ότι υπεράνω σου είναι το παντοδύναμο χέρι του Θεού που κάμνει θαύματα, τα μεγαλύτερα θαύματα στον κόσμο τούτο.
Γι’ αυτό σε ηρώτησα εις την αρχή και σε ερωτώ τώρα πάλιν εις το τέλος: «Έχεις τιμόνι; Θα σωθείς!»

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,

μέρος β΄, σελ. 60-61, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου

ΠΕΡΙ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ

«Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος» (Α΄ Κορ. 6,12)

ΧΑΙΡΩ, ἀγαπητοί μου, ποὺ ὁ Κύριος μὲ ἀ­ξιώνει νὰ ἐπικοινωνήσω μαζί σας.
Τί νὰ κηρύξω; δικά μου λόγια; Δὲν ἔχουν ἀ­ξία. Θὰ κηρύξω τὰ λόγια Ἐκείνου ποὺ εἶπε· «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35).
Σήμερα, Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, ὡς εὐαγγέλιο διαβάζεται ἡ ὡραιότερη παραβολὴ τοῦ Κυρίου, ποὺ εἶνε ἡ καρδιὰ τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ δὲ ἀπόστολος εἶνε μία περικοπὴ ἀπὸ τὴν Πρώτη πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Τόσο τὸ εὐαγγέλιο ὅσο καὶ ὁ ἀπόστολος ἀναφέ­ρουν μία σοβαρὴ ἁμαρτία, τὴν πορνεία (Λουκ. 15,30. Α΄ Κορ. 6,13-18), ποὺ δυστυχῶς στὴν ἐποχή μας ἔχει μεγάλη διάδοσι. Ἀλλὰ ἐγὼ δὲν θὰ μι­λήσω τώρα γιὰ τὴν πορνεία· θὰ μιλήσω γιὰ μία ἄλ­λη ἁ­μαρτία πού, ἐνῷ εἶνε κι αὐτὴ σοβαρή, ἐν τού­τοις τὴν παραβλέπουμε· θὰ μι­λήσω τώρα γιὰ τὴ γαστρι­μαργία, ἡ ὁποία τροφοδοτεῖ τὴν πορ­νεία. Ὅπως μιὰ φωτιὰ φουντώνει ὅταν τῆς ῥί­χνῃς πετρέλαιο ἢ βενζίνα, ἔτσι καὶ ἡ γαστρι­μαργία ἐξάπτει τὴν πορνεία. Γι᾽ αὐτὴν θὰ πῶ λίγα λόγια μὲ ἀφορμὴ τὸ χωρίο τοῦ σημερινοῦ ἀποστόλου ποὺ λέει «Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος» (Α΄ Κορ. 6,12).

* * *

Οἱ φιλόσοφοι, ἀγαπη­τοί μου, διαιροῦν τὰ πράγματα σὲ δύο κατηγορίες. Στὴ μία κατατάσσουν τὰ ἀπηγορευμένα, ἐκεῖνα ποὺ ἀπαγορεύονται ἀπολύτως, ὅπως εἶνε λ.χ. ἡ κλοπή, ἡ πορνεία, ἡ μοιχεία, ὁ φόνος. Στὴν ἄλλη κατατάσσουν ἐκεῖνα ποὺ χαρακτηρίζον­ται ὡς ἀδιάφορα, διότι ἔτσι φαίνονται ἐκ πρώτης ὄ­ψεως. Σ᾽ αὐτὰ ἀνήκει καὶ ἡ τροφή. Δὲν μπορεῖς δηλαδὴ νὰ πῇς σὲ κάποιον, Ἀπαγορεύεται νὰ φᾷς, ἁμαρτάνεις. Ἡ τροφὴ εἶνε μία φυσικὴ ἀνάγκη, ποὺ ἔχουν ὅλα τὰ ὄντα τῆς ζωι­κῆς κλίμακος. Καὶ Μέγας Ἀντώνιος νὰ γί­νῃς καὶ νὰ πᾷς στὴν ἔρημο ἢ στὸ Ἅγιο Ὄρος, ἔ­χεις ἀνάγκη ἀπὸ λίγη ἔστω τροφή, δὲν μπορεῖς νὰ ζήσῃς χωρὶς αὐτήν. Ἔτσι τὰ ὥρισε ὁ Θεός.
Δὲν σοῦ ἀπηγόρευσε λοιπὸν κανεὶς νὰ φᾷς. Ἀλλὰ ὡς λογικὸ ὂν πρέπει νὰ σκεφθῇς· Μὲ συμφέρει νὰ φάω ὁ,τιδήποτε καὶ ὁσοδήποτε; Ὄχι βεβαίως. Ὑπάρχουν κάποιοι ὅροι καὶ ὅρια, ἂν θέλουμε νὰ μὴ βλάψουμε τὴν ὑ­γεία. Αὐτὸ το­νίζει σήμερα καὶ ὁ ἀπόστολος· μέτρο στὸ φαγη­τό. Δηλαδή, μὴν τρῶς περισσότερο ἀπ᾽ ὅ,τι πρέ­πει καὶ πέρα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἐπιτρέπει ἡ δίαι­τα τοῦ σώματος. Ἐκεῖνο τὸ ἐπὶ πλέον δὲν εἶνε οὔτε ὑ­γιεινὸ οὔτε εὐλογημένο. Σοφὰ λόγια ἔ­λεγε ἐπάνω στὸ θέ­μα αὐτὸ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Σὲ φτάνουν, λέει, ἑκατὸ δράμια ψωμί; Νὰ τὸ φᾷς, εὐλογημένο νά ᾽νε. Ἔφαγες δέ­κα δράμια παραπάνω; Εἶνε ἁμαρτία. Ἐκεῖνο ποὺ περισσεύει δὲν εἶνε δικό σου, εἶνε τοῦ φτω­χοῦ συνανθρώπου. Ὅταν κάθεσαι λοιπὸν στὸ τρα­πέζι κ᾽ εἶνε στρωμένο μὲ ὅλα τ᾽ ἀγαθά, φάε τὸ ἱκανόν, ἀλλὰ μὴ λησμονεῖς ὅτι, τὴν ὥρα ποὺ ἐσὺ τρῶς, χιλιάδες ἄνθρωποι ἰδίως στὴν Ἀφρι­κὴ καὶ στὴν Ἀσία πεινοῦν. Δὲν μπορεῖ ἐσὺ νὰ τρῶς πέρα τοῦ μέτρου, κι ὁ ἀδελφός σου νὰ πεθαίνῃ ἀπὸ τὴν πεῖνα. Εἶνε ἁμαρτία.
Νὰ ἔχῃς λοιπὸν μέτρο στὸ φαγητό. Μέτρο ἐπίσης στὸ ποτό. Δὲν σοῦ ἀπαγορεύει κανεὶς νὰ πιῇς. Ὁ Θεὸς φύτεψε τὰ ἀμπέλια· καὶ ἐὰν δὲν ὑπῆρχαν αὐτά, δὲν θὰ ὑπῆρχε κρασί. Νὰ πιῇς κρασί, ἕνα – δυὸ ποτήρια. Ἀλλ᾽ ὅταν δὲν ἔχῃς μέτρο καὶ πίνῃς συνεχῶς καὶ μοιάζῃς μ᾽ ἐκεῖ­νο τὸν ποιητὴ ποὺ ὠνειρευόταν «νά ᾽ταν ἡ θά­λασσα κρασὶ …κ᾽ οἱ βάρκες κρασοπότηρα», ὅταν φτάνῃς στὸ σημεῖο αὐτό, τότε πλέον φεύγεις ἀπὸ τὰ ὅρια, εἶσαι ὑπερβολικός.
Γι᾽ αὐτὸ ὁ ἀπόστολος λέει· Πρόσεχε καλά, νὰ μὴ δουλωθῇς καὶ σ᾽ ἐξουσιάσῃ κανείς. Καὶ ἐν προκειμένῳ αὐτὸ ἰσχύει γιὰ τὴν κοιλιά. Ὅ­ταν σ᾽ ἐξουσιάσῃ ἡ κοιλιά, γίνεσαι δοῦλος καὶ κοντὰ στὰ ἄλλα σκάβεις ὅπως λέμε τὸν τάφο σου μὲ τὰ πιρούνια καὶ τὰ κουτάλια, προκαλεῖς δηλαδὴ τὸ θάνατο. Διότι πράγματι ἀπὸ τὴν κα­τάχρησι τῶν τροφῶν προέρχεται ἕνα πλῆθος ἀ­σθενειῶν καὶ ἡ ζωὴ συντομεύεται. Σήμερα λοι­πὸν ὁ ἀπόστολος τονίζει· Προσέξτε καλά· νὰ φᾶ­τε, νὰ πιῆτε, ἀλλὰ μὲ μέτρο, σὰν λογικὰ ὄντα.
Ἡ γαστριμαργία εἶνε ἁμαρτία, μία ἀπὸ τὶς θα­νάσιμες ἁμαρτίες. Οἱ γαστρίμαργοι ῥητὸ ἔ­χουν τὸ «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀπο­θνῄσκομεν» (᾿Ησ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32)· στὸ βάθος εἶνε ὑλισταὶ καὶ ἄπιστοι. Σύμβολο τῆς γαστριμαργί­ας εἶνε ὁ χοῖρος, τὸ ἀκάθαρτο ζῷο ποὺ ἀναφέ­ρει καὶ τὸ εὐαγγέλιο σήμερα (βλ. Λουκ. 15,15-16), ποὺ εἶνε ἀ­δηφάγος καὶ τρώει συνεχῶς. Μὴ γίνεσαι λοιπὸν σὰν τὸ κτῆνος· βάλε μέτρο στὸν ἑαυτό σου.
Ἡ γαστριμαργία ἔχει καὶ κοινωνικὲς καὶ ἐ­θνι­κὲς ἐπιπτώσεις. Εἶνε μία ἀπὸ τὶς αἰτίες ποὺ δὲν γεννιῶνται παιδιά, αἰτία δηλαδὴ τοῦ δημογραφικοῦ μας προβλήματος. Μὴ σᾶς φανῇ παράξενο· στὰ παιδικά μας χρόνια τὸ ψωμὶ ἦταν μπομπό­τα – τέτοιο τρώγαμε στὸ χωριό μας. Πολύ­τε­κνες ἦταν οἱ οἰκογένειες. Ἡ μάνα ζύμωνε καὶ ἔψηνε στὸ δικό της φοῦρνο. Ἡ γιαγιὰ μᾶς φώ­ναζε· Ἐλᾶτε, παιδιά, νὰ φᾶτε. Ἔβαζε στὸ τραπέζι τὸ κριθαρένιο ψωμί, ἔκανε τὸ σταυ­ρό της, τό ᾽κοβε σὰν ἀντίδωρο καὶ ἔ­λεγε· Προ­σέξτε, παιδιά μου, μὴν πέσῃ κάτω ψίχουλο· κάθε ψίχουλο εἶν᾽ ὁ Χριστός… Κ᾽ ἔ­τρωγαν τὰ φτωχὰ παιδιὰ τὸ κρι­θάρινο ψωμὶ μὲ κρεμμύδι καὶ ἐλιά, κ᾽ ἦταν ὑ­γιέστατα, μὲ μάγουλα σὰν παπαροῦ­νες. Δὲν τὸ λέω ἐγώ, τὸ λένε αὐ­τοὶ ποὺ ἐρευνοῦν τὰ πράγματα· ὅσο τρώει τώρα ἕ­να παιδί, ἔτρωγαν ἄλλοτε πέντε. Γι᾽ αὐτὸ τὰ πέντε ἔγιναν πλέον ἕνα! Κι αὐτὸ τὸ ἕνα τὸ μυα­λό του τό ᾽χει στὸ ψυγεῖο. Τὸ ἀποτέλεσμα; Ἐμέ­­να ρωτᾶτε; Παιδιατρικὸ συνέδριο στὴν Ἀθήνα ἀνακοίνωσε, ὅτι γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἑλλάδα παρουσιάστηκαν παιδικὲς καρδιοπάθειες. Οἱ γέροντες ἔχουμε καρδιὰ βεβαρημέ­νη, ἀλ­λὰ τοῦ παιδιοῦ ἡ καρδιὰ εἶνε ἀκόμη γερή, κινεῖ­ται σὰν τὸ λάστιχο. Οἱ καρδι­οπάθειες στὰ παιδιὰ προκλήθηκαν ἀπ᾽ τὸ πολὺ φαΐ· ἐνῷ τὰ παλιὰ τὰ χρόνια τὰ φτωχὰ παιδιὰ τῶν πολυτέκνων ἦ­­ταν ῥοδοκόκκινα. Κ᾽ ἐκεῖνα τὰ παιδιά, ποὺ μεγάλωσαν μὲ τὴ μπομπότα, πῆραν τότε τὴν Ἑλ­λάδα ἀπὸ τὴ Μελούνα καὶ τὴν πῆγαν μέχρι τὴν Ἄγκυρα. Κακομαθημένα σήμερα, κακοαναθρεμμένα παιδιά, ἐνῷ ὁ στρατὸς τοὺς παρέχει ἄριστο συσσίτιο, ἐν τούτοις δὲν ἱκανοποιοῦν­ται, δὲν ἔχουν ἀντοχή, τὰ βλέπεις καὶ αὐτοκτονοῦν. Δὲν εἶνε λοιπὸν ἡ γαστριμαργία ἕνα μικρὸ ἁμάρτημα· ἔχει μεγάλες συνέπειες.

* * *

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σ᾽ ἕναν αἰῶνα ποὺ τὸν χαρακτηρίζει ἡ σπατάλη· στὸ φαγητό, στὸ ποτό, στὰ ροῦχα, στὰ ἔπιπλα, στὴ διασκέδασι, στὰ ταξίδια, παντοῦ. Ἰλιγγιώ­δη ποσὰ δαπα­νῶνται. Οἱ οἰκονομολόγοι ὠ­νόμασαν τὴν κοινω­νία αὐτὴ καταναλωτικὴ κοινωνία. Δό­γμα τοῦ καταναλωτισμοῦ εἶνε· ὅ­σο περισσότερα ξοδεύεις, τόσο ἀνώτερο ἐπίπεδο ζωῆς ἔχεις! Καὶ ἐνῷ τὰ ὄντως ἀναγκαῖα εἶνε λίγα, μὲ τὴ δι­α­φήμισι ἔγιναν ἀναγκαῖα πολλὰ περιττά. Ὁ Σωκρά­της εἶπε· Ὅσο λιγώτερες ἀνάγκες ἔχει καν­είς, τόσο περισσότερο πλησιάζει στὸ θεῖον· διότι τὸ θεῖον εἶνε ἀνενδεές, δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τίποτα. Γι᾽ αὐτὸ γιὰ τὴν κοιλιὰ καὶ τὰ φαγώσιμα ὁ σημερινὸς ἀπόστολος λέει· «ὁ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει» (Α΄ Κορ. 6,13).
Ξοδεύουν οἱ θεωρούμενοι ἀνεπτυγμένοι λαοί, κι ὅσοι δὲν ξοδεύουν θεωροῦνται ὑποανάπτυκτοι. Τὸ ἀποτέλεσμα ὅμως εἶνε ἡ χρεωκοπία, ἐνῷ λαοὶ ποὺ ζοῦν μὲ λιτότητα προοδεύουν. Παράδειγμα οἱ Ἰάπωνες. Ἡ Ἀμερικὴ τοὺς νίκησε μὲ τὴν ἀτομικὴ βόμβα· καὶ τώρα ἡ Ἰαπωνία νικᾷ τὴν Ἀμερικὴ μὲ τὴν ὀλιγάρκεια καὶ τὴν ἐργατικότητα. Διότι ὅσο τρώει ἕνας Ἀ­μερικᾶνος φθάνει γιὰ νὰ φᾶνε πέντε Γιαπωνέ­ζοι. Ὦ Παῦλε ἀπόστολε, τί σοφὰ λόγια εἶπες!
Φωνάζει ἡ Ἐκκλησία μας, μὰ ποιός ἀκούει; Μιὰ περίοδος μεγάλης σπατάλης εἶνε ἡ περί­οδος τῶν ἀπόκρεων. Ἑκατομμύρια σπαταλῶν­ται γιὰ τὸ διάβολο, σὲ φαγοπότια, διασκεδάσεις, μέθες καὶ κραιπάλες. Τὸ ἀποτέλεσμα; Ἐ­μένα ρωτᾶτε; Διαβάστε τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο λέει, ὅτι ὡς ἀποτέλεσμα τῆς σπατάλης ἔρχεται ἡ πεῖνα. Σπάταλος ἦταν ὁ ἄσωτος υἱός· κι ἀφοῦ ἔφαγε τὴν περιουσία του «μετὰ πορνῶν» (Λουκ. 15,30), στὸ τέλος πείνα­σε κ᾽ ἔτρωγε τὰ χαρούπια τῶν χοίρων. Ἡ σημερι­νὴ κοινωνία σπαταλᾷ συνεχῶς σὲ διασκεδάσεις, κι ὅταν βγῇ ὁ ἔρανος τῆς Ἀγάπης ῥίχνει δεκάρες. Ὅπως πείνασε ὁ ἄσωτος, ἔτσι θὰ τιμω­ρηθῇ κι αὐτή. Ἐγὼ εἶμαι γέρος καὶ θὰ πεθά­νω, ἀλλὰ σᾶς τὸ λέω· ἔρχεται «λιμός», πεῖνα (ἔ.ἀ. 15,14)· θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ προφητεία τοῦ ἁγί­ου Κοσμᾶ «μιὰ φούχτα ἀλεύρι μιὰ φούχτα χρυ­σάφι». Καὶ κοντὰ στὸ λιμὸ ἔρχεται καὶ νέα ἀ­σθένεια, χειρότερη ἀπὸ τὸν καρκίνο· τὸ ἔιτζ…
Θέλω νὰ ἐλπίζω ὅτι θὰ μ᾽ ἀκούσετε καὶ θὰ ζήσετε ὡς Χριστιανοί, μακριὰ ἀπὸ καρναβάλια, νυκτερινὰ κέντρα, μοιχεῖες, πορνεῖες. Τότε θά ᾽χετε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Εὔχομαι διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου νὰ ἑορτά­σετε τὸ Τριῴδιο καὶ νὰ φθάσετε τὴ μεγάλη καὶ ἔνδοξο ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναο Ἁγ. Κωνσταντίνου & Ἑλένης Ἀμυνταίου 7-2-1988)

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Εκφωνήθηκε στις 20-2-1949, από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Λαρίσης. Περιέχεται στο βιβλίο του Μητροπολίτου «ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ» σελ. 148, έκδοση 1950

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΣΩΤΟΙ

« Καὶ ἐκεῖ δεισκόρπισε τὴν οὐσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως» (Λουκ. ιε΄, 13)

Ἡ σημερινή, ἀγαπητοί μας ἀκροαταί, ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ Β΄ Κυριακὴ τοῦ Τριῳδίου, εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν γλῶσσαν ὀνομάζεται Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, ἔλαβε δὲ ὡς γνωστόν, τὸ ὄνομα αὐτὸ ἀπὸ τὴν περίφημον παραβολὴν τοῦ Κυρίου, τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, τὴν παραβολὴν τοῦ Ἀσώτου, ἡ ὁποία ἐχαρακτηρίσθη ὡς ὁ ἀδάμας καὶ ἡ κορωνὶς ὅλων τῶν ἐν ταῖς Ἁγίαις Γραφαῖς ἀναφερομένων παραβολῶν.
Περὶ τῆς παραβολῆς αὐτῆς σοφὸς συγγραφεὺς εἶπεν, ὅτι καὶ ἐὰν ἀκόμη οὐδεμίαν ἄλλην διδασκαλίαν ἔκαμνεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἔφθανεν ἡ παραβολὴ αὕτη ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι Ἐκεῖνος, Ὅστις τὴν εἶπε, δὲν ἦτο ἁπλῶς ἕνας μέγας φιλόσοφος, ἀλλὰ Ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον τὸ πλήρωμα τῆς Θεότητος κατεσκήνωσε σωματικῶς. Διότι μόνον ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔπλασε τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου καὶ γνωρίζει λεπτομερῶς τὰς μυστηριώδεις αὐτῆς κινήσεις, τὰ σκοτεινὰ σπήλαια καὶ τὰς ἀβύσσους, εἰς τὰς ὁποίας δύναται νὰ καταπέσῃ αὕτη, ἀλλὰ καὶ τὰ φωτεινὰ ὕψη, εἰς τὰ ὁποῖα δύναται νὰ ἀνέλθῃ, μόνος ὁ Θεὸς ὁ καρδιογνώστης θὰ ἠδύνατο νὰ μᾶς δώσῃ τὴν πιστὴν εἰκόνα, τὴν ἀκτινογραφίαν οὕτως εἰπεῖν, τῆς καρδίας τοῦ ἀποστάτου καὶ τοῦ ἐπιστρέφοντος ἀνθρώπου, τὴν παραβολὴν τοῦ ἀσώτου, ὁμοίαν τῆς ὁποίας ματαίως θ’ ἀναζητήσωμεν εἰς τὴν παγκόσμιον φιλολογίαν. Μέσα εἰς τὰς πλήρεις οὐσίας λέξεις τῆς παραβολῆς συμπτύσεται ὅλον τὸ δρᾶμα τῆς ἀνθρωπότητος, ἀλλὰ καὶ ὑποδεικνύεται ἡ λύσις τῆς τραγῳδίας μας. Θὰ ἤξιζε δὲ διὰ τοῦτο ἡ ἀμίμητος αὐτὴ παραβολὴ καὶ μὲ εἰκόνας καὶ μὲ ποιήματα καὶ μὲ καθημερινὴν μελέτην καὶ ἀποστήθισιν νὰ γίνῃ πνευματικὸν κτῆμα τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων, καὶ αἱ ἀθάνατοι ἰδέαι αὐτῆς νὰ ριζώσουν εἰς τὴν καρδίαν παντὸς τέκνου τῆς γῆς. Ὤ! Ὁποῖον θησαυρὸν ἔχομεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ εἰς τὰς χεῖράς μας καὶ δυστυχῶς δὲν θέλομεν νὰ τὸν ἐκμεταλλευθῶμεν. Δι’ αὐτὸν καὶ μόνον τὸν λόγον θὰ ἔπρεπε νὰ ὀνομασθῶμεν ἄσωτοι, ὡς μὴ χρησιμοποιοῦντες τὸ θαυμάσιον μέσον τῆς σωτηρίας, τὸ ὁποῖον προσφέρει ἡ παραβολή.
Εἰς τὰ ὀλίγα λεπτὰ τὰ ὁποῖα διαθέτει ἡ ραδιοφωνικὴ αὐτὴ ἐκπομπὴ εἶνε φύσει ἀδύνατον ν’ ἀναπτύξωμεν ὅλον τὸ περιεχόμενον τῆς θαυμασίας αὐτῆς παραβολῆς. Ἀλλ’ ἄς προσπαθήσωμεν νὰ δώσωμεν ἔστω μίαν ἀμυδρὰν εἰκόνα τοῦ ἀσώτου, τοῦ συγχρόνου ἀσώτου, ὅπως παρουσιάζεται σήμερον μὲ τὰς μυρίας παραλλαγάς του εἰς τὴν γενεάν μας.

***

Οἱ ἄσωτοι, ἀγαπητοί μας, σήμερον δὲν εἶνε ἕνας καὶ δύο, ἀλλὰ εἶνε πολλοί, ἀναρίθμητοι. Ποῖον πρῶτον καὶ ποῖον δεύτερον τῶν συγχρόνων ἀσώτων ν’ ἀναφέρωμεν; Ὁ αἰών μας ἐπλημμύρισεν ἀπὸ ἀσώτους. Ἄσωτοι ἐν πρώτοις ὑπάρχουν ἐντὸς τῆς οἰκογενείας. Εἶνε τὰ παιδιὰ τῶν εὐπόρων ἐκείνων γονέων, τὰ ὁποῖα ἀκολουθοῦν τὰ ίχνη, μιμοῦνται κατὰ γράμμα τὸν ἄσωτον υἱὸν τῆς παραβολῆς καὶ μέ διεφθαρμένους συντρόφους σπαταλοῦν ἑκατομμύρια, περιουσίας ὁλοκλήρους. Ἄσωτοι υἱοί! Πόσοι τοιοῦτοι υἱοὶ ὑπάρχουν εἰς τὰς Ἀθήνας, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ τὸ πρόσχημα ὅτι σπουδάζουν ἐπιστήμην οἱ αἰώνιοι αὐτοὶ φοιτηταὶ διημερεύουν καὶ διανυκτερεύουν εἰς τὰ πολυώνυμα κέντρα τῆς ἀκολασίας καὶ ὡς βδέλλαι ἀφαιμάσουν τὰ πατρικά βαλάντια καὶ δημιουργοῦν οἰκογενειακά δράματα. Ἐξ αἰτίας τοιούτων ἀσώτων υἱῶν ἐξηνεμίσθησαν περιουσίαι, διελύθησαν οἰκογένειαι καὶ καατέβησαν προώρως εἰς τὸν τάφον πικραμένοι οἱ πατέρες καὶ αἱ μητέρες καὶ ἀπέθανον εἰς τὸ φθισιατρεῖον νεάνιδες, αἱ ὁποῖαι ἠπατήθησαν οἰκτρῶς ὑπὸ τῶν συγχρόνων τούτων Δὸν Ζουὰν καὶ ἐμαράνθησαν ὡς τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ. Ἄσωτοι υἱοί! Ἀλλὰ ἄσωτοι εἶνε καὶ αἱ ἄφρονες ἐκεῖναι θυγατέρες, αἱ ὁποῖαι περιφρονοῦν τὰς αὐστηρὰς καὶ τιμίας παραδόσεις τῆς ἑλληνικῆς οἰκογενείας, ἀποτινάσσουν προώρως τὸν πατρικὸν ζυγὸν καὶ ὡς κοῦκλαι, ὡς πλαγγόνες, ὡς θυγατέρες λόρδων ἄνεργοι περιφέρονται εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ τὰς πλατείας καὶ δίδουν παρὸν εἰς ὅλας τὰ κοσμικὰ κέντρα καὶ γελοῦν καὶ καγχάζουν μὲ τὸν πρῶτον τυχόντα καὶ χαρτοπαίζουν καὶ καπνίζουν καὶ σπαταλοῦν πολύτιμον χρόνον, τὸν ὁποῖον αἱ ἀρχαῖαι πρόγονοι αὐτῶν Ναυσικαῖ καὶ Πηνελόπαι διέθετον εἰς καθημερινὰς ἐργασίας διὰ τὴν εὐπρέπειαν τοῦ ἑλληνικοῦ οικου, ὅστις ἔλαμπε ἀπὸ τὴν καθαρότητα καὶ τὴν ἀπέριττον τάξιν. Ἄσωτοι υἱοὶ καί θυγατέρες. Ἀλλὰ καὶ τὸ ― θλιβερώτερον ― ἄσωτοι μητέρες καὶ πατέρες! Καὶ ἄσωτοι πατέρες εἶνε ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐμπλέκονται εἰς παρανόμους σχέσεις καὶ λησμονοῦν τὰς ἱερὰς ὑποχρεώσεις τοῦ οἰκογενειάρχου καὶ ἀφήνουν κλαίουσαν τὴν σύζυγόν των, τὸ ίνδαλμα τῶν νεανικῶν των χρόνων, καὶ τὰ τέκνα των νηστικά, γυμνά, ἔκθετα εἰς ὅλους τοὺς ἀνέμους τῆς κοινωνικῆς δυστυχίας μὲ τὸ στῖγμα τῆς πατρικῆς ἐγκαταλείψεως. Ἄσωτοι καὶ αἱ μητέρες καὶ αἱ σύζυγοι ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι μὲ τὴν ἐλαφροτέραν συνείδησιν θραύουν τὸν ἱερὸν δεσμὸν τοῦ γάμου καὶ ρίπτουν εἰς τὸν βούρκον τῆς ἀτιμίας τὰ ἱερὰ στέφανα καὶ χωρὶς ἐντροπὴν συνοικοῦν μὲ νέους ἄνδρας. Εἰς χιλιάδας ἀνέρχονται αἱ παράνομοι συμβιώσεις τῶν ἀσώτων τούτων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, αἱ ὁποῖαι θέτουν ἐν κινδύνῳ τὸν θεσμὸν τῆς οἰκογενείας καὶ κλονίζουν τὰ θεμέλια τῆς Πατρίδος. Ἑλλάς! Θρήνησε διὰ τοὺς ἀσώτους τούτους υἱοὺς καὶ θυγατέρας σου!
Ἄσωτοι ἐντὸς τῆς οἰκογενείας! Ἀλλὰ καὶ πόσοι ἄσωτοι ὑπάρχουν εἰς τὴν εὐρυτέραν ἐκείνην οἰκογένειαν, ἡ ὁποία ὀνομάζεται Ἑλληνικὴ κοινωνία! Ἴδετε! Παρελαύνει νέα φάλαγξ ἀσώτων. Ἄσωτοι εἶνε ἀκόμη, ὅσοι διὰ μίαν ματαίαν ἐπίδειξιν, διὰ μίαν ἑορτὴν τοῦ ὀνόματός των, διὰ μίαν διασκέδασιν, διὰ μίαν νύκτα κραιπάλης καὶ ὀργίων οἱ νέοι αὐτοὶ Λούκουλοι σπαταλοῦν ἐν μέσῳ πεινῶντος καὶ πάσχοντος λαοῦ τόσα, ὅσα θὰ ἠδύναντο νὰ τραφοῦν διὰ ἕνα μῆνα ἑκατοντάδες οἰκογένειαι προσφύγων ἀδελφῶν μας, θυμάτων τῆς τελευταίας ἐθνικῆς μας τραγωδίας. Ἄσωτοι οἱ εὐκόλως πλουτοῦντες καὶ αἰσχρῶς σπαταλῶντες, περὶ τῶν ὁποίων ὁ ἀρχαῖος πρόγονός μας Διογένης ἔλεγεν ὅτι οἱ ἄσωτοι αὐτοὶ ὁμοιάζουν μὲ τὰς συκᾶς ποὺ φυτρώνουν εἰς κρημνοὺς καὶ δυσβάτους τόπους καὶ τῶν ὁποίων τοὺς καρποὺς δὲν γεύονται ἄνθρωποι, ἀλλὰ τὰ ὄρνεα κατατρώγουν. Καὶ τας περιουσίας τῶν ἀσώτων αὐτῶν ὄχι ὀρφανὰ καὶ χῆραι ἀλλὰ γύναια ἁμαρτωλὰ καὶ σύντροφοι ἔκφυλοι καὶ κόλακες ἐλεεινοὶ καταβροχθίζουν, ὧν σύνθημα εἶνε τὸ: ζεῖ χύτρα, ζῇ φιλία». Δηλαδὴ βράζει ἡ χύτρα τοῦ συμφέροντος; διατηρεῖται καὶ ἡ φιλία. Ἀναρίθμητοι οἱ φίλοι τοῦ ἀσώτου! ἔπαυσεν ἡ χύτρα τοῦ συμφέροντος νὰ βράζῃ; Ἐν τῳ ἅμα οἱ σύντροφοι τοῦ ἀσώτου κάμνουν πτερὰ καὶ ἐξαφανίζονται. Read more »

O αγιος Πολυκαρπος

23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

(κατα της βλασφημιας)

ΣYNIΣTΩ σε όλους, μετά την αγία Γραφή, μετά τα βιβλία της Eκκλησίας καί την ιερά Σύνοψι, να αγαπάτε ένα βιβλίο που οι πρόγονοί μας το αγαπούσαν πολύ. Eίναι ο Συναξαριστής, που ιστορεί τους βίους των αγίων. Nά εντρυφάτε στις σελίδες του.
Eδώ θα πούμε λίγα λόγια για τον άγιο Πολύκαρπο, που εορτάζει σήμερα.

* * *

O άγιος Πολύκαρπος γεννήθηκε το 60 μ.X. στη Mικρά Aσία, στην αλησμόνητη Σμύρνη. Kαι που ακριβώς; Mέσα στη φυλακή! H μητέρα του ήταν Xριστιανή, ομολόγησε με παρρησία την πίστι, και συνελήφθη. Ήταν τότε έγκυος και φυλακίστηκε ετοιμόγεννη, μαζί με άλλους. Προσπάθησαν να τη μεταπείσουν, αλλ’ αυτή παρέμεινε ακλόνητη. Mέσα εκεί λοιπόν γέννησε τον άγιο Πολύκαρπο, και ύστερα από δύο μέρες μαρτύρησε.
Nεογνό τον πήρε μία ευλαβής Xριστιανή, τον υιοθέτησε και τον ανέθρεψε. Tου διηγείτο για τη γλυκειά του μάνα, που μαρτύρησε μέσ” στις φυλακές. Tον πότισε με το νέκταρ και το γάλα της αγίας μας πίστεως.
Aυτά σ’ εμάς φαίνονται παραμύθια. Oι Xριστιανοί εκείνοι ήταν αετοί καί πετούσαν πολύ ψηλά. Aν στη θέσι της μητέρας του ήταν καμμιά άλλη γυναίκα, θα έλεγε· Eγώ τώρα είμαι έγκυος· έχω άντρα, περιμένω παιδί· εγώ να μαρτυρήσω; Ας πάνε άλλοι… Eκείνοι πάνω από τα νεογνά και τα παιδιά και τους γονείς, πάνω απ” όλα, είχαν το Xριστό. Aυτός ήτανε ο μεγάλος έρωτας της ψυχής  τους.
Eίναι λοιπόν αγία η μητέρα, και ο Πολύκαρπος παιδί αγίων. Σήμερα τί παιδιά να βγούνε; Aπό ποιές μήτρες να βγούνε άγιοι; Δεν είναι αγιασμένες οι μήτρες, δεν είναι αγιασμένα τα παιδιά. Kαι γεννιούνται τέρατα, τρομοκράτες, εγκληματίες. Kαλά είπε ένας στάρετς, μεγάλος διδάσκαλος και πνευματικός της Pωσίας. Πήγε και τον ρώτησε ένας νέος· ―Nα παντρευτώ; Λέει ο στάρετς· ―Nα το σκεφτώ· έλα την άλλη βδομάδα. Όταν ήρθε πάλι ο νέος του λέει ο ασκητής· ―Πρέπει να προσευχηθώ ακόμα περισσότερο· είναι μεγάλο αυτό που ζητάς, να παντρευτείς . Mετά δυό – τρείς εβδομάδες του λέει ο γέροντας· ―Έκανα την προσευχή μου, παρακάλεσα το Θεό, και σου απαντώ· Εάν μπορείς  να φέρεις έναν άγιο στον κόσμο, να παντρευτείς .
Mεγάλα λόγια αυτά. Aν μπορείς  να φέρεις έναν άγιο, να παντρευτείς · Αν δηλαδή δεν μπορείς  να φέρεις έναν άγιο, αλλά βγάλεις έναν ακόμη από το πλήθος των αχρήστων ή καί εγκληματιών ανθρώπων, πού “ναι βάρος της κοινωνίας και όλοι καταριώνται τη μάνα και τον πατέρα που τον γέννησαν, να μην παντρευτείς . δεν είναι μικρό πράγμα ο γάμος.
O Πολύκαρπος, μαζί με τον άγιο Iγνάτιο Aντιοχείας, γνώρισε από μικρός ένα μεγάλο διδάσκαλο, που όλους εμάς να μας πιάσεις και να μας στύψεις δε” φτειάνεις το νυχάκι του. Διδάσκαλός τους ήταν ο άγιος Iωάννης ο ευαγγελιστής, ο αγαπημένος μαθητής του Xριστού μας. Tον είχε κοντά του και τον αγαπούσε ο Iωάννης το μικρό Πολύκαρπο. Aργότερα έγινε αναγνώστης και μελετούσε τας Γραφάς. Ήταν υπόδειγμα στη ζωή του. Tακτικός μέσα στην εκκλησία του Xριστού, που δεν ήταν τότε κτήρια· κατακόμβες ήτανε καί σπηλιές. Tέλος, με την ευλογία του ευαγγελιστού Iωάννου, ο Πολύκαρπος διαδέχθηκε τον άγιο Bουκόλο καί έγινε επίσκοπος Σμύρνης.
Aπό την ημέρα που ανέβηκε στο θρόνο δεν ησύχασε. Γι” αυτό επί των ημερών του το ποίμνιο της Σμύρνης αυξήθηκε. Aλλ’ αυτό προκάλεσε την κακία και το φθόνο των ειδωλολατρών.
Όταν έγινε ο διωγμός του Δεκίου (το 143 μ.X.) οι Xριστιανοί τον φυγάδευσαν σε ερημική δασώδη περιοχή. Eκεί έμενε καί προσευχόταν. Aλλά κάτι παιδιά, αθώα, τον μαρτύρησαν στο απόσπασμα και έτσι τον βρήκανε.
Παρουσιάστηκε ενώπιον του ανθυπάτου. Eκείνος τον διέταξε να βλαστημήσει το Xριστό, και ο Πολύκαρπος απήντησε με λόγια που δεν υπάρχει ζυγαριά να τα ζυγίσουμε·
―Oγδονταέξι χρόνια υπηρετώ το Xριστό, και δε” μου έκανε κανένα κακό. Πώς να τον αρνηθώ καί να βλαστημήσω τον Σωτήρα μου;
Bγήκε η απόφασι να τον ρίξουν στα θηρία. Aλλά, περίεργο, τα θηρία δεν τον πείραξαν. Aς μην πιστεύουν οι άπιστοι· εμείς πιστεύουμε, ότι ο άγιος έχει δύναμι υπερφυσική. «Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού» (Ψαλμ. 67,36). Tότε ακούστηκε φωνή· Στη φωτιά! Πήγαν να τον δέσουν, αλλ’ αυτός δεν θέλησε. Πέφτοντας μέσα στις φλόγες έκανε την προσευχή του. Kαι η φωτιά έκανε καμάρα! Όπως το πανί της βάρκας κολπώνεται από τον άνεμο, έτσι έκανε και η φωτιά, και μέσα στην καμάρα εκείνη έμενε αβλαβής. Στο τέλος κάηκε, και μιά ευωδία σκορπίστηκε εκεί, σα” να καιγόταν λιβάνι. Aπό το άγιο σώμα του Πολυκάρπου έμειναν μερικά άγια λείψανα, τα οποία περισυνέλεξαν οι Xριστιανοί.
Aυτός ήταν ο άγιος Πολύκαρπος· ένας άγιος των πρώτων χριστιανικών αιώνων.

* * *

Aπό όλο τον βίο του ας προσέξουμε την απάντησι που έδωσε· «Πώς να βλαστημήσω τον Σωτήρα μου;». Δεν θέλησε να πει κακό λόγο γιά το Xριστό, και μαρτύρησε.

Eκείνος μπροστά στα θηρία και στη φωτιά δε” βλαστήμησε. Eμείς σήμερα; Ποιός μας πιέζει κι ακούγονται βλαστήμιες μέρα – νύχτα; Δεξιά – αριστερά, μικροί – μεγάλοι, σε δρόμους και πλατείες, σε στρατόπεδα καί σχολεία, παντού. Bλαστημάνε καί οι γυναίκες ακόμη! Ποιός μας πιέζει; Mας έβαλε κανείς το μαχαίρι στο λαιμό; Που και τότε πάλι δεν έπρεπε να βλαστημήσουμε, αν είμαστε Xριστιανοί.

«Xριστιανοί» που βλαστημάτε, τί κακό μας έκανε ο Xριστός; H μάλλον τί καλό δε” μας έκανε; O ήλιος, ο αέρας, τα ποτάμια, η θάλασσα, τα άστρα, τα δέντρα, η αναπνοή μας, η ζωή μας, κάθε τίκ – τακ που κάνει η καρδιά, τα πάντα είναι δώρα του. Tί κακό μας έκανε;

Tον βλαστημούμε, και μακροθυμεί. Aλλά μέχρι πότε; Θα έρθει η τιμωρία. Kαι θα “μαστε αναπολόγητοι την ημέρα εκείνη.

H βλαστήμια είναι η πιο μεγάλη αμαρτία στον κόσμο. Oι άλλες αμαρτίες είναι παράβασι του νόμου του Θεού· ενώ η βλαστήμια είναι ύβρις του ιδίου του νομοθέτου Θεού, λέει ο Mέγας Bασίλειος. Γι” αυτό και τα στοιχεία της φύσεως έχουν αγριέψει εναντίον μας. Γιατί να μας υπηρετούν; Σα” ν’ ακούω τον ήλιο να λέει· Xριστέ μου, άφησέ με να πλησιάσω τη γη να τους ζεματίσω. Kαι η θάλασσα να λέει· Άφησέ με να φουσκώσω τα κύματά μου να τους πνίξω. Kαι η φωτιά να λέει· Άφησέ με να τους κάψω. Kαι η γη να λέει· Άφησέ με να κάνω σεισμό μεγάλο να τους θάψω. Γι” αυτό θα υποστούμε τιμωρίες· δε” θα μείνουν έτσι αυτά.

Tα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι ήταν ευγνώμονες. Λίγο νερό έχουμε στα νησιά μας· δεν υπάρχουν εκεί ποτάμια μεγάλα. Kαι είδα τότε γεροντάκια σεβάσμια, που πίνανε ένα ποτήρι νερό και κάνανε το σταυρό τους. Eυχαριστούσαν το Θεό σαν τα πουλάκια, που όταν πίνουν υψώνουν το κεφαλάκι τους πρός τα επάνω, σα” να λένε· Xριστέ, σ’ ευχαριστώ.

Σήμερα; Aχάριστοι. Kαι ιδού λοιπόν τώρα η τιμωρία· άρχισε η ανομβρία! Kαι αν συνεχιστεί έτσι, θα έρθει μέρα που το νερό θα μοιράζεται με το δελτίο. Mάλιστα. Για να μάθεις, άνθρωπε αχάριστε! Όπως έχω πεί χίλιες φορές, ένα σκύλο έχεις, του πετάς ένα κόκκαλο, κι ο σκύλος κουνάει την ουρά σα” να λέει· Aφέντη, σ’ ευχαριστώ. K” εμείς, τη μπουκιά έχουμε στο στόμα καί το Xριστό βλαστημάμε. Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι και το νερό νεράκι. Θα στερέψουν τα ποτάμια καί οι λίμνες.

Aς πάρουμε λοιπόν το δίδαγμα αυτό. Kαι όπως απήντησε ο άγιος Πολύκαρπος, έτσι κ’ εμείς. Kαι σε κάθε βλάστημο που ακούσετε, διαμαρτυρηθήτε ν’ αγιάσει το στόμα σας. Διαφορετικά, έχουμε αμαρτία. Δεν αμαρτάνει μόνο αυτός που βλαστημά· αμαρτάνει και όποιος ακούει το βλάστημο και μένει αδιάφορος.

Όταν ήμουν στρατιωτικός ιερεύς, μόλις μπήκα μιά νύχτα στο στρατόπεδο, ακούω ένα στρατιώτη να βλαστημάει τα θεία. Tί κακό σου έκανε, του λέω, ο Xριστός καί η Παναγιά; Aν σου φταίει η αδικία του κράτους, να βλαστημήσεις το βασιλιά, τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, το λοχαγό σου. Ά, αυτούς δεν τολμάς! Δειλέ άνθρωπε, το Θεό βλαστημάς;

Θεέ μου, σε ποιόν αιώνα ζούμε! Θά “πρεπε να μην υπάρχει ούτε ένας βλάστημος. Φταίμε όλοι.

O Θεός δια πρεσβειών της υπεραγίας Θεοτόκου και του αγίου Πολυκάρπου, που θυσιάσθηκε για να μη βλαστημήσει, ας ελεήσει καί σώσει όλους μας. Aμήν.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

(Ομιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό του Aγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης 24-2-1989, ημέρα Παρασκευή πρωΐ.

Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. 25,31-46)

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

«Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. 25,32)

ΧΘΕΣ, ἀγαπητοί μου, ψυχοσάββατο, μνήμη δηλαδὴ τῶν προσφιλῶν μας νεκρῶν. Σήμερα Κυριακή, Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω.
Τί εἶνε ἀπόκρεως; Ἀπόκρεως ίσον ἀποχαιρετισμὸς τῆς κρεοφαγίας, προοίμιο τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης τεσσαρακοστῆς, προανάκρουσμα γιὰ ἀγῶνες πνευματικούς. Ἀλλὰ δυστυχῶς ὁ κόσμος, μὲ τὴ σατανικὴ ἰδέα ὅτι τὶς μέρες αὐτὲς ὅλα ἐπιτρέπονται, ἐκτρέπεται σὲ μεγάλες ἁμαρτίες. Σήμερα λοιπόν, ποὺ πολλοὶ ὀργιάζουν, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισε νὰ διαβάζεται στοὺς ναοὺς τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ φοβερώτερο εὐαγγέλιο ὅλου τοῦ χρόνου, τὸ εὐαγγέλιο τῆς μελλούσης κρίσεως. Ὅποιος τ᾿ ἀκούει κ᾿ ἔχει μέσα του ἕνα μόριο πίστεως καὶ λογικῆς, τρέμει.
Τὸ εὐαγγέλιο μᾶς προειδοποιεῖ ὅλους. Θὰ γίνῃ κρίσις, δικαστήριο παγκόσμιο, κι ὁ δικαστὴς ποὺ θὰ μᾶς κρίνῃ εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Θὰ χωριστῇ ἡ ἀνθρωπότης σὲ δυὸ μεγάλες παρατάξεις· ἀπὸ τὴ μιὰ οἱ δίκαιοι, ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί. Καὶ θ᾿ ἀκουστοῦν δύο τελεσίδικες – ἀμετάκλητες ἀποφάσεις· ἡ μία «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν…», ἡ ἄλλη «Πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον…», στὴν αἰώνια κόλασι (Ματθ. 25,34,41).
―Κόλασις; Ποιός πιστεύει σήμερα κόλασι!
Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει· Θὰ ἤθελα κ᾿ ἐγὼ νὰ μὴν ὑπάρχῃ, γιατὶ εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ τὴ φοβοῦμαι· καὶ ὅμως ὑπάρχει κόλασις. Ὅσο βέβαιο εἶνε ὅτι ὑπάρχει νύχτα, τόσο βέβαιο εἶνε ὅτι ὑπάρχει κόλασις, κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις.
Ποῦ τὸ στηρίζουμε αὐτό; Μήπως εἶνε ἕνας μῦθος μὲ τὸ ὁποῖο ἐμεῖς οἱ κληρικοὶ ἀποκοιμίζουμε τὸ λαό; Ἡ ἀλήθεια τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀνταποδόσεως ἔχει ἰσχυρὰ στηρίγματα. Τὸ ἕνα εἶνε, ὅτι τὸ φωνάζει ἡ δικαιοσύνη. Τὸ ἄλλο, ὅτι τὸ φωνάζει ὅλος ὁ κόσμος. Καὶ τὸ τρίτο καὶ σπουδαιότερο, ὅτι τὸ βεβαιώνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἐπιτρέψτε μου αὐτὰ νὰ τὰ ἀναλύσω.

* * *

ϗ Εἶπα, ὅτι τὸ φωνάζει ἡ δικαιοσύνη. Διότι ἡ δικαιοσύνη εἶνε ατημα παγκόσμιο. «Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἡσ. 26,9), ψάλλει ἡ Ἐκκλησία τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα.
Ἀλλὰ ποῦ δικαιοσύνη; Ἂν ῥίξουμε ἕνα βλέμμα καὶ στὴ δική μας κοινωνία ἀλλὰ καὶ σὲ παγκόσμιο κλίμακα, στὶς διεθνεῖς σχέσεις τῶν λαῶν, θὰ δοῦμε ὅτι δικαιοσύνη δὲν ὑπάρχει. Δὲ᾿ βασιλεύει ὁ νόμος τοῦ Χριστοῦ μας, τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰωάν. 13,34). Στὶς κοινωνίες μας, παρ᾿ ὅλα τὰ ἐπιτεύγματά τους, βασιλεύει ὁ νόμος τῆς ζούγκλας ὅτι «τὸ μεγάλο ψάρι τρώει τὸ μικρό». Ἐγκλήματα γίνονται καθημερινῶς σὲ ὅλες τὶς χῶρες· ἐγκλήματα ἐκτελεσμένα μὲ τέτοια ἐντέλεια, ποὺ κι ὁ ἱκανώτερος ἀστυνόμος νὰ μὴ μπορῇ νὰ τὰ ἐξιχνιάσῃ. Ὁ ἔνοχος μένει ἀσύλληπτος, περιγελᾷ καὶ περιπαίζει τὶς ἀρχές. Οἱ δρᾶσται περιφέρονται ἀσύλληπτοι, μερικὲς φορὲς τιμῶνται κιόλας!
Ὑπάρχουν ἐγκλήματα ἀτιμώρητα. Ἄλλοι βλαστημοῦν τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια, ἄλλοι στὰ δικαστήρια ὁρκίζονται στὸ Εὐαγγέλιο, γυναῖκες ἀφήνουν τοὺς ἄντρες τους καὶ συζοῦν μὲ ἄλλους, ἄντρες ἀφήνουν τὶς γυναῖκες τους καὶ ζοῦν μετὰ παλλακίδων, ἄλλοι σκληροὶ κι ἀπάνθρωποι ῥουφοῦν τὸ αἷμα τοῦ φτωχοῦ καὶ κάνουν περιουσίες…, καὶ ὅλοι αὐτοὶ μένουν ἀτιμώρητοι. Ἀτιμώρητα τὰ ἐγκλήματα. Ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη ἀποδεικνύεται ἀνίσχυρη. Εἶνε, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἀρχαῖος φιλόσοφος, ἕνα ἀραχνόπανο ποὺ πιάνει μυγάκια, μὰ οἱ σφῆγκες τὸ σχίζουν καὶ περνοῦν. Ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη συλλαμβάνει τὰ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα· τὰ μεγάλα ἐγκλήματα μένουν ἀτιμώρητα.
Καὶ τί θὰ γίνῃ λοιπόν; αὐτοὶ θὰ μείνουν ἀτιμώρητοι αἰωνίως; Ὄχι! διαμαρτύρεται ἡ συνείδησις. Τὸ ἔνστικτο τοῦ δικαίου, ποὺ ὁ Θεὸς φύτευσε μέσα μας, φωνάζει, ὅτι ὁπωσδήποτε θὰ ἔρθῃ μέρα ποὺ οἱ ἐγκληματίες τῶν «τελείων» ἐγκλημάτων, οἱ παραβάτες τῶν ἠθικῶν διατάξεων, θὰ συλληφθοῦν στὰ δίχτυα τῆς ἀδεκάστου δικαιοσύνης. Ἂν ὑπάρχῃ Θεὸς ―καὶ ὑπάρχει Θεός―, θ᾿ ἀπονείμῃ τὸ δίκαιο, θὰ τιμωρήσῃ τὸ ἔγκλημα καὶ θ᾿ ἀμείψῃ τὴν ἀρετή.
ϗ Ἀλλ᾿ ὅτι ὑπάρχει κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις τὸ φωνάζουν οἱ ἄνθρωποι ὅλης τῆς γῆς. Σ᾿ ὅλο τὸν πλανήτη μας παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ὅλοι ―μὲ ὡρισμένες παραλλαγές― ἔχουν τὸ διο ἔνστικτο, τὴν δια ἰδέα, τὴν δια παράδοσι.
Ἕνα ὑπενθυμίζω· ὅταν τὸ δικαστήριο τῶν Ἀθηνῶν ἀδίκως κατεδίκασε εἰς θάνατον τὸν Σωκράτη, ποὺ ἀναγκάστηκε νὰ πιῇ τὸ κώνειο, τότε ἐκεῖνος εἶπε· Φεύγω καὶ πηγαίνω σ᾿ ἕναν ἄλλο κόσμο· ἐκεῖ ὑπάρχουν δικασταὶ ἀμερόληπτοι, ὁ Αἰακός, ὁ Μίνως, ὁ Ραδάμανθυς· αὐτοὶ ἐκεῖ θὰ μοῦ ἀποδώσουν δικαιοσύνη. Πιστεύω στὴ θεία δικαιοσύνη, ὄχι στὴν ἀνθρώπινη.
ϗ Ναί, ὑπάρχει κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις. Τὸ ἀπαιτεῖ τὸ ασθημα τοῦ δικαίου, τὸ φωνάζουν οἱ παραδόσεις ὅλων τῶν λαῶν. Ἀλλὰ τὸ μεγαλύτερο ἐπιχείρημα εἶνε ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι ψεύδονται, ὅλοι σφάλλουν, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς δὲν ἔσφαλε. Ὅ,τι εἶπε βγῆκε ἀληθινό, ὅ,τι προφήτευσε ὅλα πραγματοποιήθηκαν. Προφήτευσε, ὅτι ὁ ναὸς τοῦ Σολομῶντος, τὸ καύχημα τῶν Ἑβραίων, θὰ καταστραφῇ καὶ δὲ᾿ θὰ μείνῃ «λίθος ἐπὶ λίθον» (Ματθ. 24,2)· καὶ ὄντως κατεστράφη. Προφήτευσε, ὅτι οἱ δώδεκα ψαρᾶδες θὰ γίνουν παγκόσμιοι διδάσκαλοι καὶ τὸ κήρυγμά τους θὰ φτάσῃ σὲ ὅλη τὴ γῆ· καὶ ὄντως σήμερα κοντεύει νὰ γίνῃ γνωστὸ σχεδὸν παντοῦ. Προφήτευσε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία του θὰ πολεμηθῇ ἀπὸ ὅλες τὶς δυνάμεις τοῦ ᾅδου μὰ δὲ᾿ θὰ νικηθῇ· καὶ πράγματι οἱ τόσοι διωγμοὶ δὲν τὴν ἀφάνισαν. Μέχρι σήμερα, ὅ,τι εἶπε βγῆκε ἀληθινό· ἔτσι καὶ ὁ λόγος του αὐτός, ὅτι θά ᾿ρθῃ ἡ ὥρα ποὺ ὁ Θεὸς θὰ δικάσῃ τὸν κόσμο, θὰ πραγματοποιηθῇ.
Πότε θὰ γίνῃ αὐτό; ποιά μέρα; ποιά ὥρα; ποιά στιγμή; Ἄγνωστον. Ὅπως εἶνε ἄγνωστη ἡ ὥρα τοῦ σεισμοῦ, ἔτσι καὶ ἡ ἡμέρα τῆς κρίσεως. Σὲ μιὰ ὥρα ποὺ γλεντοῦν καὶ ὀργιάζουν, ποὺ βλαστημοῦν τὸ Θεό, ποὺ κλέβουν καὶ ἀτιμάζουν, ποὺ ἀσχημονοῦν καὶ κυλιοῦνται στὸ βόρβορο, τέτοια ὥρα θὰ ἔρθῃ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς γιὰ νὰ μᾶς κρίνῃ.
Πῶς θὰ γίνῃ ἡ κρίσις; Ἡ Γραφὴ μὲ φοβερὲς εἰκόνες λέει τί θὰ προηγηθῇ. Ὁ ἥλιος θὰ σκοτισθῇ, θὰ σβήσῃ σὰν κερί. Τὰ ἄστρα θὰ πέσουν σὰν τὰ φύλλα τοῦ δέντρου στὸ σφοδρὸ ἄνεμο, τὰ βουνὰ θὰ λειώσουν σὰν μολύβι, τὰ ποτάμια θὰ ξεραθοῦν. Καὶ τότε θὰ φανῇ σημεῖον μέγα, ὁ τίμιος σταυρός. «Ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν», ἀκοῦμε τὴ Μεγάλη Παρασκευή (Ἰωάν. 19,37)· ὅτι θὰ δοῦν, λέει, τὸ σημεῖον τοῦ Ἐσταυρωμένου. Ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι θὰ συνοδεύουν, καὶ τότε θὰ παρουσιασθῇ ὁ Κριτὴς τοῦ κόσμου· ὄχι πλέον ὡς ἀδύναμο νήπιο, ἀλλὰ ὡς κυρίαρχος τοῦ σύμπαντος. «Ὁποία ὥρα τότε», ἀδελφοί μου!
«Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. 25,32). Ἄνθρωποι φτωχοὶ καὶ ἄσημοι, ἀλλὰ καὶ ἐπίσημοι· βασιλεῖς, αὐτοκράτορες καὶ τύραννοι ποὺ σκόρπισαν τὸν τρόμο καὶ τὸ φόβο, ἀλλὰ καὶ φτωχοὶ καὶ ἀπένταροι ποὺ δὲν ἔχουν ψωμὶ νὰ φᾶνε· ῥακένδυτοι καὶ ζητιάνοι, ἀλλὰ καὶ πλούσιοι ποὺ διασκεδάζουν μὲ πολυτέλεια καὶ χλιδή· ἀγράμματοι ποὺ δὲ᾿ μποροῦν νὰ βάλουν τὴν ὑπογραφή τους, ἀλλὰ καὶ ἐπιστήμονες, Πλάτωνες καὶ Ἀριστοτέληδες καὶ Ἀϊνστάιν· γυναῖκες ἀλλὰ καὶ ἄντρες· μικρὰ παιδιά, ἀλλὰ καὶ ἀσπρομάλληδες γέροντες· Ἀνατολὴ καὶ Δύσι, Βορρᾶς καὶ Νότος, ὅλες οἱ γλῶσσες καὶ οἱ φυλές, ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι τὸν τελευταῖο θνητό, ὅλοι σὰν θάλασσα μὲ ἄπειρα κύματα, θὰ εμεθα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Καὶ ὁ Χριστὸς θὰ δικάσῃ· καὶ θὰ πῇ στοὺς μὲν «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου…», στοὺς δὲ «Πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον…» (ἔ.ἀ.).
Ἀπίστευτα αὐτά; Ἀλλὰ εἶνε πραγματικότης. Ὅσο βέβαιο εἶνε ὅτι αὔριο ξημερώνει Δευτέρα, ἔτσι εἶνε βέβαιο κι ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡ ἡμέρα ἐκείνη. «Ἔστι δίκης ὀφθαλμὸς ὃς τὰ πάνθ᾿ ὁρᾷ», ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας. Ὑπάρχει ἕνα μάτι ποὺ τὰ βλέπει ὅλα, ἕνα αὐτὶ ποὺ τ᾿ ἀκούει ὅλα, κ᾿ ἕνα χέρι ποὺ τὰ γράφει ὅλα. Ναί, θὰ ἔρθῃ ἐκείνη ἡ στιγμή.

* * *

Ἀδελφοί μου! Κ᾿ ἐγὼ ποὺ τὰ λέω κ᾿ ἐσεῖς ποὺ τ᾿ ἀκοῦτε νὰ προετοιμαστοῦμε γιὰ τὴν ἡμέρα αὐτή. Νὰ ἔχουμε ἕτοιμη τὴν ἀπολογία μας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ὁ Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου νὰ μᾶς ἐλεήσῃ. Κανείς μας νὰ μὴν ἀκούσῃ τὸν κεραυνό «Πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον…», ἀλλὰ ὅλοι ν᾿ ἀκούσουμε τὴ χαρμόσυνη φωνὴ «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου»· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναο του Ἁγίου Ἰωάννου Πτολεμαΐδος 1-3-1981)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

(μεταγλωττισμένο)

___

_

ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ 

MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

(Απόσπασμα DVD Νο2 με θέμα· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου)

“ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ“ http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=1314

______

________

Το κατηγορητήριο πηγή έχει τον σκοπιανό καθηρημένο παπά, Νικόδημο Τσιαρκνιά. 

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?page_id=896

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Το βιογραφικό του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στην Βικιπαιδεία είναι γραμμένο από χέρι σκοπιανό. Έχει κάποιες αλήθειες ανακατεμένες με συκοφαντίες και χονδροειδέστατα ψεύδη. Αρκετές φορές το διορθώσαμε δίνοντας αληθινά στοιχεία, αλλά τα έσβησαν.

Παρακαλούμε όποιος από τους φίλους αναγνώστες της ιστοσελίδος μπορεί να ασχοληθεί με αυτό το θέμα και να διορθώσει το βιογραφικό της Ελληνικής Βικιπαιδείας θα τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει.

Δεν πρέπει να αφήνουμε τα κακοποιά στοιχεία και τους μυθομανείς εχθρούς (τύπου Τσαρκνιά) να επιπλέουν παντού, εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία του δημοσιεύματος. Οι σκοπιανοί πνέουν μένεα εναντίον του σεβασμίου Έλληνα αγωνιστού ιεράρχου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, επειδή τους χάλασε την προπαγάνδα στη Φλώρινα.

Εμείς θα δώσουμε το υλικό και θα επισημάνουμε τα ψεύδη.

Γράφουν·

• [1949: Από τὸν άμβωνα του στρατιωτικού ναού Αγίου Αθανασίου Κοζάνης, παρουσία των αρχών, απαγορεύει να ψαλή το Πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου.

Πράγματι το 1949 ο π. Αυγουστίνος σαν στρατιωτικός ιερεύς απαγόρευσε τους ψάλτες στον άγιο Αθανάσιο Κοζάνης να πουν το πολυχρόνιο του βασιλιαά Παύλου, γιατι υπέγραψε μασονικό διάταγμα, με το οποίο θα ενισχύονταν το «φιλανθρωπκό ίδρυμα» της μασονίας ακόμα και από τους δίσκους των ιερών ναών και των μοναστηριών. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα θα βρείτε στο βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Ο π. Αυγουστίνος στην Κοζάνη» Νο2.

Στην συνέχεια γράφουν ένα πολύ χονδρό ψέμα, το οποίο πηγή έχει τον σκοπιανό καθηρημένο παπά, Νικόδημο Τσαρκνιά (βλέπ. Ριζοσπάστη 1982)

Τι γράφουν;

• «Το 1949 μετέβη εις Γυάρον όπου έκανε θεία λειτουργία και για να μην ενοχλείται από τον ήλιο, έστρεψε τους πολιτικούς κρατούμενους, που αριθμούσαν 9.000, αντίθετα. Στη διάρκεια της λειτουργίας συμμετείχαν και ιερείς κρατούμενοι που έψελναν. Όταν ήρθε η ώρα να πει το Απολυτίκιο, αυτοί σιώπησαν. Τότε, ο «άγιος» άρχισε να τους βρίζει λέγοντας ότι εδώ που ήρθατε θα μείνετε και δε θα γυρίσετε».

Αυτά  είναι βγαλμένα από την αρρωστημένη φαντασία αυτών που τα γράφουν, διότι·

α) Το 1949 ο π. Αυγουστίνος ήταν στη Μακεδονία. Δεν κατέβηκε ποτέ κάτω από τη Λάρισα και δεν πήγε ποτέ στην Γυάρο. Ήταν στρατιωτικός ιερεύς και  όπως οι ίδιοι γράφουν το 1949 έπαυσε το πολυχρόνιο του βασιλιά Παύλου στην Κοζάνη, παρουσία στρατιωτικών αρχών και του συνταγματάρχου Βεντήρη. Συγχρόνως κυκλοφόρησε κατά χιλιάδες την «Χριστιανική Σπίθα»· http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=27859, με το ερώτημα· Βασιλεύ είστε μασόνος;

Αυτό ήθελε παλληκαριά, υπ’ όψιν ότι κανείς επίσκοπος δεν τόλμησε τότε να ελέγξει τον βασιλιά, για το μασονικό έγγραφο που υπέγραψε. Τον υπεύθυνο για την διακίνηση της «Χριστιανικής Σπίθας» Γεώργιο Παφίλη τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στη φυλακή, τον ίδιο τον π. Αυγουστίνο που ήτο συντάκτης του χριστιανικού εντύπου και μίλησε σκληρά για τον βασιλιά δεν τόλμησαν να τον συλλάβουν, όμως τα απόρρητα έγγραφα πηγαινοέρχονταν στις μυστικές υπηρεσίες του στρατού και τις χωροφυλακής. Πλήθος απορρήτων εγγράφων έπεσαν στα χέρια μας. Μπορείτε να τα δείτε και  να τα διαβάστε στο βιβλίο  ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Νο2, (σελ. 44-64) http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=227 και·

β) Ο π. Αυγουστίνος είχε αρχές στην ζωή του και γι’ αυτές έπαιζε κορώνα γράμματα την ζωή του. Ελεγε· «Τον κόσμο όλο τον πατώ, αλλά το Ευαγγέλιο δεν το πατώ». Δεν ήτο αρεστός σε κανένα πολιτικό καθεστώς γιατί όταν ήταν στην εξουσία και παρεκτρέπονταν τους ήλεγχε όσο ψηλά και αν βρίσκονταν. Ελεγε· όταν το καλάμι είναι όρθιο το κτυπώ· όταν πέσει δεν το κτυπώ, γιατί είναι άνανδρο. Αυτές τις αρχές του ουδέποτε τις παραβίασε. Επομένως τα νταϊλίκια και οι παλληκαριές σε αδυνάτους ανθρώπους και φυλακισμένους ήταν άγνωστα στη ζωή του π. Αυγουστίνου.

γ) Η Θεία Λειτουργία γίνεται πάντα προς Ανατολάς και κανένας ορθόδοξος παπάς δεν γυρίζει τις πλάτες του αντίθετα.

Γράφουν·

• Στις 25 Ιουνίου του 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, μετά από απαίτηση, όπως ισχυρίζεται ο Χρήστος Γιανναράς, της δικτατορίας των συνταγματαρχών προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Τους διαψεύδουν οι χιλιάδες πιστοί που συνωστίζονταν στον Άγιο Κωνσταντίνο Ομονοίας την ημέρα της χειροτονία του επισκόπου και βροντοφωνούσαν το ΑΞΙΟΣ. (Μικρό ηχητικό απόσπασμα μπορείτε να ακούσετε στο παραπάνω βίντεο).

Τους διαψεύδη επίσης και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, σε δημοσιευμά του στην Εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ», στις 21-3-1975,  με τον τίτλο «ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ» (Περισσότερα θα γράψουμε άλλοτε).

Σημαντικοί σταθμοί στη ζωής του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=4975

20-4-1907: Γεννιέται στις Λεύκες – Πάρου. Οι γονείς του: Νικόλαος (μικρέμπορος) και
Σοφία (δασκάλα). Τον βαπτίζουν Ανδρέα.
1915-1925: Υπότροφος στο Γυμνάσιο Σύρου. Αποφοιτά με βαθμό «άριστα».
1925: Εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
1929 (Δεκέμβριος): Λαμβάνει το πτυχίο με βαθμό «άριστα».
1929-1934: Μένει με τη μητέρα του στην Ίο των Κυκλάδων για μελέτη και περισυλλογή, και διδάσκει στο Δημοτικό σχολείο.
1934 (Δεκέμβριος): Μιά βροχερή ημέρα, και ενώ βαδίζει σκυμμένος, βλέπει πεσμένο κάτω ένα μικρό ταχυδρομικό φάκελλο. Σκύβει και τον παίρνει από τις λάσπες. Η έκπληξί του είνε μεγάλη όταν βλέπη ότι ο φάκελλος είνε γι’ αυτόν (έπεσε προφανώς κατά λάθος από τα χέρια του γέροντος ταχυδρόμου της νήσου). Ανοίγει και διαβάζει. Ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας Ιερόθεος τον καλεί να πάη στο Μεσολόγγι και ν᾽ αναλάβη τη θέσι του γραμματέως της μητροπόλεως. Βλέπει το πράγμα ως κλήσι Θεού καὶ υπακούει αμέσως.
1934 (Χριστούγεννα): Read more »

Κυριακὴ ΙΖ΄ (Β΄ Κορ. 6,16 – 7,1)

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΘΕΣΙ ΣΥ ΕΚΕΙ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ!

«Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε»

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸν ἀπόστολο; Σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς βάζει σ᾿ ἕνα δίλημμα. Μᾶς δείχνει δυὸ δρόμους – τρίτος δρόμος δὲν ὑπάρχει. Ὁ ἕνας δρόμος εἶνε τοῦ Χριστοῦ, κι ὁ ἄλλος τοῦ διαβόλου. Ὁ ἄνθρωπος ἢ θὰ εἶνε μὲ τὸ φῶς, ἢ θὰ εἶνε μὲ τὸ σκοτάδι. Ἢ θὰ εἶνε μὲ τὴν ἡμέρα, ἢ θὰ εἶνε μὲ τὴ νύχτα. Ἢ μὲ τὸ ψεῦδος, ἢ μὲ τὴν ἀλήθεια. Ἢ μὲ τὸ Χριστό, ἢ μὲ τὸ διάβολο. Ἢ νὰ εἶσαι Χριστιανός, ἢ νὰ μὴν εἶσαι. Συμβιβασμοὶ σὲ ζητήματα τῆς πίστεως δὲν χωροῦν, ὑποχωρήσεις σὲ ζητήματα ἠθικῆς δὲν ἐπιτρέπονται.

* * *

Γι᾿ αὐτὸ σήμερα ὁ ἀπόστολος φωνάζει καὶ λέει· «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε,… καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε» (Β΄ Κορ. 6,17). Δὲν ἐπιτρέπεται, λέει, ὁ Χριστιανὸς νὰ πηγαίνῃ ἐκεῖ ποὺ εἶνε τὰ κέντρα τοῦ διαβόλου. Δὲν ἐπιτρέπεται ὁ Χριστιανὸς νὰ ἔχῃ σχέσεις καὶ ἐπικοινωνίες μὲ ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν προδώσει τὴν πίστι.
Κέντρα τοῦ διαβόλου στὴν ἐποχὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ποιά ἦταν; Ἦταν οἱ ναοὶ τῶν εἰδώλων, οἱ ναοὶ τῶν αἰσχρῶν θεῶν, μέσα στοὺς ὁποίους ἐτελοῦντο ὄργια. Ἐκεῖ ὁ Χριστιανὸς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ πατήσῃ· οὔτε νὰ λάβῃ μέρος στὶς πομπὲς καὶ τελετές τους.
―Ἀλλὰ σήμερα, θὰ μοῦ πῆτε, δὲν ὑπάρχουν τέτοια κέντρα τοῦ διαβόλου. Σήμερα, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἐπάνω στὴ γῆ τῆς Ἑλλάδος δὲν λειτουργεῖ οὔτε ἕνας ναὸς τοῦ Βάκχου ἢ τῆς Ἀφροδίτης.
Ναί. Μπορεῖ νὰ μὴν ὑπάρχουν ναοὶ τῶν αἰσχρῶν θεῶν τοῦ ἀρχαίου Ὁλύμπου, ὑπάρχουν ὅμως ἄλλα κέντρα τοῦ διαβόλου.
―Ποιά εἶνε τὰ κέντρα αὐτά;
Ἐμένα ρωτᾶτε τὸν καλόγερο; Βουΐζει ὁ κόσμος. Είμεθα χριστιανικὸ κράτος, καὶ παίζονται ἔργα τέτοια, ποὺ καὶ ἀλλόθρησκοι θὰ τὰ ἀποδοκίμαζαν· ἔργα, ποὺ καὶ τοὺς πιθήκους ἀκόμη θὰ ἔκαναν νὰ κοκκινίσουν ἀπὸ ντροπή. Στὴ χριστιανική μας χώρα, μὲ τόσους ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, μὲ ἱερὰ σύνοδο καὶ μὲ σύνταγμα ποὺ ἀρχίζει εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἁγίας Τριάδος, ἐπιτρέπεται νὰ προβάλλωνται ἔργα καταισχύνης τῆς χριστιανικῆς μας πατρίδος; Στὰ κέντρα αὐτὰ ἐσύ, Χριστιανέ, δὲν ἔχεις καμμία θέσι. Δὲν μπορεῖς τὸ πρωῒ νὰ ἔρχεσαι στὴν ἐκκλησία καὶ ν᾿ ἀκοῦς «Λάβετε φάγετε…», καὶ τὸ βράδι νὰ πηγαίνης μέσα στοὺς σταύλους τοῦ διαβόλου. «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε». Βγῆτε ἔξω, Χριστιανοί, ἀπὸ τὰ κέντρα αὐτὰ τῆς αἰσχύνης.
Ἄλλα κέντρα τοῦ διαβόλου εἶνε τὰ χαρτοπαίγνια καὶ τὰ καζῖνο, ποὺ ξαφρίζουν πορτοφόλια πλουσίων καὶ φτωχῶν. Κέντρα τοῦ διαβόλου εἶνε τὰ μαγαζιὰ μὲ τὰ μηχανάκια ἐκεῖνα ποὺ δὲ᾿ θὰ τὰ βρῇς σὲ ἄλλες χῶρες, μηχανάκια ποὺ ξαφρίζουν τὰ πορτοφόλια μικρῶν καὶ μεγάλων, τῶν παιδιῶν τοῦ πτωχοῦ μας λαοῦ. Αὐτὰ ὄχι μόνο πορτοφόλια κλέβουν, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἄλλα κακὰ φέρνουν, μέχρι καὶ αὐτοκτονίες. Κυνηγοῦσαν κάποτε τοὺς λῃστὰς στὰ βουνά. Ἀλλ᾿ ἐκεῖνοι εἶνε ἀθῷοι μπροστὰ στοὺς ἄλλους λῃστὰς ποὺ εἶνε μέσα στὴν κοινωνία καὶ λῃστεύουν στὰ πράσινα τραπέζια ὅσους πέφτουν στὶς παγίδες τους. Λοιπόν, δὲν μπορεῖς νὰ ἔρχεσαι τὸ πρωῒ στὴν ἐκκλησία, καὶ τὸ βράδι νὰ παίζῃς μέσα στὸ ναὸ τοῦ αἰσχροῦ κέρδους. «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν…».
Κέντρα τοῦ διαβόλου εἶνε καὶ ὅλα τὰ αἰσχρὰ κέντρα διασκεδάσεως, ποὺ γέμισε ἀπ᾿ αὐτὰ ἡ πατρίδα μας. Γιά μετρῆστε σὲ μιὰ περιοχή, πόσες εἶνε οἱ ἐκκλησίες καὶ πόσα τὰ κέντρα τῆς ἁμαρτίας. Νυκτερινὰ κέντρα, ντίσκο, μπάρ, κακόφημοι οἶκοι, κινηματογράφοι, θέατρα κ.τ.λ. φυτρώνουν σὰν τὰ μανιτάρια πάνω στὴν κοπριὰ τοῦ διαβόλου. Στὴν ἐκκλησία ἔρχονται δέκα, ἐκεῖ πᾶνε χίλιοι.
Κέντρα τοῦ διαβόλου εἶνε ἐπίσης τὰ μέντιουμ, ὁ πνευματισμός, οἱ μάγοι καὶ οἱ μάγισσες, καὶ ὅλες οἱ αθουσες ἢ ναοὶ τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν ἀλλοθρήσκων.
Στὰ κέντρα αὐτὰ ἐσύ, Χριστιανέ, δὲν ἔχεις καμμιά θέσι. Μπορεῖς βέβαια νὰ πᾷς. Δὲν ἔχει ἡ Ἐκκλησία οὔτε ἀστυνομία οὔτε μαστίγια καὶ ξίφη. Μπροστά σου εἶνε ἡ φωτιὰ καὶ τὸ νερό, ὅπου θέλεις ἁπλώνεις τὸ χέρι σου. Ἂν τὸ ἁπλώσῃς στὴ φωτιά, θὰ καῇς· ἂν τ᾿ ἁπλώσῃς στὸ νερό, θὰ δροσιστῇς (βλ. Σ. Σειρ. 15,16). Διάλεξε καὶ πάρε, ἐλεύθερος εἶσαι. Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία σὲ προειδοποιεῖ· Γιὰ νὰ πᾷς μέσα σ᾿ ἕνα τέτοιο κέντρο, πρέπει προηγουμένως νὰ φτύσῃς τὴν κολυμβήθρα σου, νὰ λερώσῃς τὸ δισκοπότηρο, νὰ πατήσῃς τὸν τίμιο σταυρό. Ποιός ἀπὸ σᾶς, ἀγαπητοί μου, τὸ κάνει; Ἂν μπῇς μέσα στὰ κέντρα αὐτά, σὺ ποὺ πλησιάζεις τὴν Ἐκκλησία ―δὲ᾿ μιλῶ γιὰ τοὺς ἀπίστους―, σὺ ποὺ ἐξομολογεῖσαι καὶ κοινωνᾷς, ἕνας ἄγγελος θὰ φωνάξῃ· Τί θέ᾿ς μέσα ᾿δῶ ἐσύ, Χριστιανέ; «Ἐξέλθετε …καὶ ἀφορίσθητε, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε».
Καὶ ὄχι μόνο νὰ μὴν πηγαίνουμε στὰ κέντρα αὐτά, ἀλλὰ καὶ κάτι ἄλλο ἀκόμα ζητάει ἡ ἁγία μας θρησκεία· Νὰ μὴ λέμε καλημέρα, νὰ μὴν ἔχουμε σχέσεις φιλίας καὶ ἀγάπες ἢ καὶ συγγένειες μὲ πρόσωπα ποὺ εἶνε ἀμετανόητα (βλ. Β΄ Ἰωάν.10· Β΄ Θεσ. 3,14).
Ὅλοι ἀσφαλῶς εμεθα ἁμαρτωλοὶ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ἀλλ᾿ ὑπάρχουν καὶ ἁμαρτωλοὶ ἀμετανόητοι· ἁμαρτωλοὶ ποὺ καυχῶνται γιὰ τὴν ἀπιστία τους, τὴν ἀθεΐα τους, τὶς βλαστήμιες τους, τὶς πορνεῖες τους, τὰ διαζύγιά τους, γιὰ ὅλα αὐτά. Μ᾿ αὐτούς, ἐσὺ ὁ Χριστιανός, δὲν πρέπει νὰ ἔχῃς καμμία κουβέντα. Γι᾿ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἰσχύει· «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε,… καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε». Δηλαδὴ πιὸ λιανά. Ἔχεις παιδὶ νὰ βαπτίσῃς; Πρόσεξε νὰ μὴ δώσῃς τὸ παιδὶ νὰ τὸ βαπτίσῃ κάποιος πλούσιος τῆς ἀτίμου καὶ διεφθαρμένης κοινωνίας, ετε πολιτικὸς ετε ἄνθρωπος ποὺ βλαστημάει τὸ Θεό. Ὄχι, εἶνε ἀνάξιος γιὰ κουμπάρος, κἂν νομάρχης, κἂν ὑπουργός, κἂν ὅ,τι νά ᾿νε. Δῶστε τὸ παιδὶ νὰ τὸ βαπτίσῃ ἕνα πτωχαδάκι ποὺ δακρύζει μπροστὰ στὸ Χριστό· γιατὶ ἕνα πτωχαδάκι εἶνε ἀνώτερο ἀπὸ ἕνα βασιλιᾶ τοῦ κόσμου τούτου. Αὐτὰ πιστεύουμε, αὐτὰ κηρύττουμε. Ἢ εἶνε ὥρα νὰ παντρευτῇ τὸ κορίτσι σου; Νὰ μὴ τὸ δώσῃς οὔτε σὲ γιατρὸ οὔτε σὲ δικηγόρο οὔτε σὲ μηχανικὸ οὔτε σὲ ἄλλο πλούσιο, ἐὰν αὐτὸς δὲν πιστεύῃ στὸ Χριστὸ καὶ ἐμπαίζῃ τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς ἁγίας ἡμῶν θρησκείας. Προτίμησε τὴν κόρη σου νὰ τὴ δώσῃς σὲ ἕνα τίμιο ἐργάτη, παρὰ νὰ τὴ δώσης σὲ ἕναν ποὺ τρέχει μὲ λιμουζῖνες· γιατὶ αὐτὸς ὁ ἐργάτης ἔχει ἀξία μεγαλύτερη ἀπὸ κάθε ἄλλο. Τὸν ἔβαλες μέσα ἐκεῖνο τὸν ἄλλο; τὸν ἔκανες γαμπρό; Θὰ σὲ στύψῃ ὅπως στύβουν τὴ λεμονόκουπα καὶ θὰ σὲ πετάξῃ στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων καὶ θὰ τινάξῃ τὸ σπίτι σου στὸν ἀέρα. Προτιμότερο νὰ βάλῃς δυναμίτη στὰ θεμέλια τοῦ σπιτιοῦ σου, παρὰ νὰ βάλῃς μέσα ἀθέους, ἀπίστους καὶ βλασφήμους. Κλεῖσε τὴν πόρτα σου, Χριστιανέ, σ᾿ ὅλα αὐτὰ τὰ ὑποκείμενα, κἂν διπλώματα ἔχουν, κἂν γλῶσσες, κἂν ἀξιώματα, ὅ,τι νά ᾿χουν.
Αὐτὰ δὲν τὰ λέω ἐγώ. Ἐγὼ πῆρα ἕνα χιλιάρικο, μιὰ λίρα, καὶ τὴν ἔκανα λιανά. Ποιά εἶνε ἡ λίρα; Εἶνε αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Παῦλος· «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε,… καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε». Τὰ λέει ὁ Παῦλος αὐτά. Σᾶς τὰ ἔκανα λιανά, νὰ τὰ καταλάβετε.

* * *

Ἀλλὰ θὰ μοῦ πῆτε· Ἦρθες καὶ μᾶς τάραξες. Αὐτὰ ποὺ λὲς εἶνε μιὰ ζωὴ περιωρισμένη. Κινηματογράφο γιόκ, θέατρο γιόκ, γήπεδα γιόκ. Μᾶς ἔκλεισες λοιπόν, ἀναπνοὴ νὰ μὴν πάρουμε. Ἐσὺ εἶσαι καλόγερος…
Ὄχι, ἀγαπητέ μου. Ἂν θέλῃς νὰ εἶσαι Χριστιανός, ὁ Χριστὸς δὲν ἔκανε δύο Εὐαγγέλια, ἕνα γιὰ τοὺς καλογέρους καὶ ἕνα γιὰ τοὺς κοσμικούς. Ἕνα Εὐαγγέλιο ἔκανε γιὰ ὅλους, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, διακόνους, καλογήρους, βασιλιᾶδες, καὶ γιὰ τὸ λαό. Ἕνα εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο, καὶ εμεθα ὑποχρεωμένοι ὅλοι ὅσοι περάσαμε ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη ποταμό, τὴν ἱερὰ κολυμβήθρα, νὰ τὸ τηρήσουμε μέχρι ἰῶτα.
Γι᾿ αὐτὸ λοιπὸν μακριά ἀπὸ τὰ κέντρα τῆς διαφθορᾶς. Μακριά ἀπὸ τοὺς ἀμετανοήτους. Μακριά ἀπὸ τοὺς βλασφήμους. Χίλιες φορὲς χωρισμένοι ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἑνωμένοι μὲ τὸ Χριστό, ποὺ εἶνε ἡ ζωὴ τοῦ κόσμου. Ἂς ἀκοῦμε τὴ φωνὴ τοῦ ἀποστόλου ποὺ λέει· «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε…».
Τελείωσα, ἀδελφοί μου. Οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ζοῦν καὶ ν᾿ ἀναπνέουν ἕτοιμοι νὰ παίξουν κορώνα γράμματα τὴ ζωή τους γιὰ τὰ ὅσια καὶ ἱερά. Ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου σε ιερο ναὸ τῶν Ἀθηνῶν τὴν 7-2-1965

Η εκπομπή έγινε όταν ο επίσκοπος π. Αυγουστίνος έγινε 100 ετών

(Παραθέτουμε ένα απόσπασμα της εκπομπής)

_

Η εκπομπή έγινε στις 24-1-2007 στην πόλη της Κοζάνη, όπου τα άγρια χρόνια της κατοχής ο π. Αυγουστίνος στάθηκε φύλακας άγγελος στην πόλη και σ’ όλη την γύρω περιοχή. Την έσωσε κυριολεκτικά από το θάνατο της πείνας με τα 8.500 συσσίτια που έκανε ημερησίως και τα φλογερά κηρύγματά του.

  Ο π. Αυγουστίνος έφυγε μετά την κατοχή από την Κοζάνη, αλλά δεν ξέχασε την πόλη. Την επισκεπτόταν όταν μπορούσε.  Ίδρυσε το Σύλλογο των «40 Μαρτύρων» με τους συνεργάτες του.
Συνέχισε την έκδοση του φυλλαδίου της Κατοχής “ΕΣΤΙΑ“ με την νέα ονομασία «Χριστιανική Σπίθα». Συντάκτης του χριστιανικού αυτού φυλλαδίου που άναβε φωτιές ήταν ο ίδιος ο π. Αυγουστίνος, υπεύθυνος όμως για την διακίνηση μέχρι το  1961 ήταν ο Κοζανίτης Γεώργιος Παφίλης, που στα συσσίτια της Κατοχής ήταν ο φύλακας άγγελος των τροφίμων. Κρατούσε βιβλία και κατέγραφε όλα τα τρόφιμα που έφταναν στην ΕΣΤΙΑ. Ήταν άνθρωπος της προσφοράς και της απολύτου εμπιστοσύνης του Γέροντος.

Ο π. Αυγουστίνος αγάπησε την πόλη και τους ανθρώπους της και έκανε ότι μπορούσε για την πνευματική τους προκοπή. Έκτισε αίθουσα ομιλιών για να ακούεται ορθόδοξος λόγος. Κάθε φορά που περνούσε από την πόλη και έπαιρνε άδεια από τον Μητροπολίτη Κοζάνης μιλούσε σ’ αυτήν.

Την ιστορική αυτή αίθουσα ομιλιών την κατέστρεψε ο Δήμος Κοζάνης με δήμαρχο τον Πάρη Κουκουλόπουλος και αντιδήμαρχο τον Λάζαρο Μαλούτα, όταν παράνομο μπήκαν το Μ. Σάββατο του 2003  σ’ αυτήν και άρχισαν να κτίζουν δωμάτια, με χρήματα της Ευρωπαϊκης ΅Ενωσης, μετατρέποντάς της σε ΚΑΠΗ!!!! Λες και στερούνταν ο Δήμος Κοζάνης από τους δικός του χώρους, που παραμένουν και σήμερα αναξιοποίητοι. Με ξένα κόλυβα έκανε ψυχικό ή για κάποιον άλλο λόγο κατέστρεψε το έργο του π. Αυγουστίνου στην Κοζάνη;;;
Για να πάρετε μια εικόνα και να κατέλαβε πως ο Δήμος Κοζάνης κατέλαβε το ίδρυμα, πατήστε στους παρακάτω συνδέσμους της ιστοσελίδας μας·

ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ Π ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΑ ΕΥΕΡΓΕΤΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ ΕΠΙΣΚ ΑΥΓ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΚΑΙ· DVD «Δήμος Kοζάνης –Δήμαρχος Kουκουλόπουλος- Kατα… επισκόπου Aυγουστίνου Kαντιώτου»

Πάνω από την αίθουσα ο π. Αυγουστίνος έκτισε οικοτροφείο  μαθητών που λειτουργούσε στην πόλη 50 χρόνια και εκατοντάδες φτωχά παιδιά (αγόρια από το 1958-1976) και μαθήτριες (1977-2003) εβρισκαν στέγη και φαγητό και μπόρεσαν να σπουδάσουν.
Στις 4/12/2003 κατελήφθη και το Οικοτροφείο των «40 Μαρτύρων» κάνοντας έξωση τις φτωχές μαθήτριες του Οικοτροφείου. Η υπεύθυνη του Οικοτροφείου, που επί 25 χρόνια προσέφερε δωρεάν τις υπηρεσίες της και έμενε σ’ αυτό, με την ευλογία πάντα του Γέροντος ιδρυτού του Συλλόγου και των μελών του ιστορικού Συλλόγου, δεν τους άφησε να το φάνε με ευκολία, το πάλεψε μέχρι να παραγραφούν οι πλαστογραφίες των εγγράφων που χρησιμοποίησαν.  Ο Δήμος Κοζάνης παρ’ όλο που έβαζε χέρι στις ξένες περιουσίες δεν πρόκοψε. Είναι από τους πιο χρεωκοπημένους Δήμους της Ελλάδος. Διαολομαζέματα, ανεμοσκορπίσματα, λέει ο λαός. Πρέπει να ξέρουν ότι τα χριστιανικά ιδρύματα είναι κάρβουνα αναμμένα και δεν τρώγονται εύκολα. Εμείς ευχόμεθα τώρα που δεν έχουν άλλα λεφτά να πάρουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να σεβαστούν τον χώρο και να φροντίσουν για την συντήρησή του.
Ο τρόπος που κατέλαβαν το ιστορικό ίδρυμα, για να πάρουν λεφτά από την Ευρωπαίκή Ένωση δείχνει τον τρόπο που χρησιμοποιούν οι σκοτεινές δυνάμεις για να διαλύσουν την Ελλάδα μας. Αν δεν ξυπνήσουμε και δεν πούμε στοπ στους δήθεν σωτήρες του Έθνους, -όποιοι και εάν είναι-, θα ξεπουλήσουν ολόκληρη την Ελλάδα μας στους τοκογλύφους, και αφού αρπάξουν όλες τις περιουσίες των Ελλήνων θα μας κάνουν δούλους τους για στήσουν την παγκόσμια κυβέρνηση που ονειρεύονται κάποιοι προδότες Έλληνες, την οποία κυβέρνηση η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ονομάζει κυβέρνηση του Αντιχρίστου. 

Ας πλησιάσουμε τον Θεό με μετάνοια και προσευχή, είναι ο Μόνος που μπορεί να μας σώσει και αναστήσει ηγέτας πνευματικούς και  άξιους πολιτικούς, που στερείται αυτή τη στιγμή η Πατρίδα μας

_____