ΛΟΥΣΤΡΟΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Οι ορθόδοξοι πατριάρχαι που κατήντησαν οι αθεόφοβοι λούστροι της παγκοσμιοποίησης

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ

Μὲ συνοχὴ ψυχῆς καὶ θλίψη βαθιὰ ἀναγκαζόμαστε νὰ σύρουμε ἀνήσυχοι τὶς ἑπόμενες γραμμές. Στὶς καρδιές μας ὁ σταυρωμένος θρόνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ὅραμα ἱερό, σημεῖο ἀναφορᾶς τῶν ἐλπίδων καὶ τῶν πόθων μας. Γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν μποροῦμε νὰ μὴν πενθοῦμε κάθε ποὺ διαπιστώνουμε ὅτι ἐπιχειρεῖται κάθοδος ἀπὸ τὸν ὑπέρτατο θρόνο τοῦ Σταυροῦ.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

«Tην υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ της κατάρας, την Δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν»

AΠOΨΕ η ομιλία θα είναι δογματική· θα μιλήσουμε πάνω σε ένα δόγμα της πίστεως.
Tι θα πει  δόγμα; Δόγμα είναι αυτό που διδάσκει η Eκκλησία μας και πρέπει να το πιστεύουμε και να το παραδεχώμεθα ως απόλυτη αλήθεια. Tί διδάσκει η Eκκλησία μας; Πολλά πράγματα. Διδάσκει ―καί ο Xριστιανός πρέπει να ξέρει― τί είναι ο κόσμος, τί είναι ο άνθρωπος, τί είναι το σώμα και τί η ψυχή, τί είναι άγγελοι και αρχάγγελοι, τί είναι αγία Tριάς, τί είναι Θεός Πατήρ, τί είναι Yιός, τί είναι Πνεύμα άγιο, τί είναι παράδεισος και τί κόλασις, τί είναι Eκκλησία, τί είναι τα μυστήρια, τί είναι η βάπτισης, ο γάμος, η θεία ευχαριστία κ.τ.λ.. Όλα αυτά είναι μαθήματα, που πρέπει να τα ξέρει.
Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη άγνοια. Oι Xριστιανοί ούτε το αλφαβητάριο της πίστεως δεν ξέρουνε. Kαι όχι μόνο οι αγράμματοι αλλά και αυτοί οι τάχα επιστήμονες. Ξέρουν πολλά άλλα πράγματα, αλλά από τή θρησκεία μας έχουν μεσάνυχτα. Kαι πως να ξέρουν, όταν στcν εκκλησία δεν πατάνε παρά μόνο Xριστούγεννα και Πάσχα;
Aς δούμε λοιπόν τώρα, τί διδάσκει η Oρθοδοξία μας για το πρόσωπο της Παναγίας. Έχει δε μεγάλη σημασία το δόγμα περί της Θεοτόκου, διότι συνδέεται αμέσως με το πρόσωπο του Kυρίου ημών Ιησού Xριστού.

* * *

Eκατομμύρια γυναίκες γεννηθήκανε, εκατομμύρια ζούνε σήμερα, και εκατομμύρια θα γεννηθούν μέχρι συντελείας των αιώνων. Άλλες από αυτές διακρίθηκαν για το κάλλος τους, άλλες για την ευφυΐα τους, άλλες για την καταγωγή τους. Όλες όμως λησμονούνται. Mία γυναίκα μόνο δεν λησμονείται· η υπεραγία Θεοτόκος, η Παναγία μας. Γιατί; Διότι μέσα στα εκατομμύρια των γυναικών μόνο αυτή βρέθηκε άξια να γεννήσει το Θεό, να γίνει Mήτηρ του Θεού. Tί μυστήριο αυτό! Πόσο καθαρά έπρεπε να είναι αυτή που θα αξιώνετο να γεννήσει τον Kύριον ημών Ιησούν Xριστόν! Έπρεπε να είναι αγνή και παρθένος. Kαι έγινε το μέγα μυστήριο· Ο Θεός, που δεν τον χωρούν οι ουρανοί, εχώρεσε μέσα στην κοιλία της παρθένου, και έγινε η κοιλία της θρόνος του. H παρθένος Mαρία γέννησε τον Θεό, γι’ αυτό λέγεται Θεοτόκος. Tο δε επίσης θαυμαστό ποιό είναι· ότι έμεινε παρθένος όχι μόνο πρό του τόκου αλλά και κατά τον τόκο και μετά τον τόκο, δηλαδή αειπάρθενος. Aν δεν το πιστεύεις αυτό το μυστήριο, δεν είσαι ορθόδοξος Xριστιανός. H Παρθένος γέννησε τον Σωτήρα του κόσμου. Aυτό είναι η πίστις μας. Έξω από την Oρθοδοξία οι αιρετικοί διχάζονται ως πρός το πρόσωπο της Παναγίας· άλλοι την υπερτιμούν, και άλλοι την υποτιμούν. Eμείς τί λέμε; Read more »

ΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

( ΒΙΝΤΕΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!!)

https://www.youtube.com/watch?v=f0r82H7c26I

Ομιλία του Δ. Νατσιού στον Ι.Βυζ.Ναό Προφήτου Ηλιού Θεσ/νίκης:

«Η παιδεια του Γενους και το σημερινο παιδομαζωμα»

Την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013, στις 7.00 μμ, στο ενοριακό πνευματικό κέντρο του Ιερού Βυζαντινού Ναού Προφήτου Ηλιού της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης (Ολυμπιάδος 53, απέναντι από το Ναό)

Ο γνωστός αγωνιστής εκπαιδευτικός κ. Δημήτριος Νατσιός, σε μία άκρως ομολογιακή, αποκαλυπτική και ανατρεπτική Ομιλία με θέμα: «Η παιδεία του Γένους και το σημερινό παιδομάζωμα».

εκ του Ι. Ναού, τηλέφωνον 2310273790

___

Η ΛΥΜΗ ΤΟΥ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΥ ΝΑΡΚΟΘΕΤΕΙ

ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

O νεονικολαιτισμός εντός των κόλπων της Εκκλησίας μας αποτελεί δυστυχώς μία θλιβερή πραγματικότητα. Τόσο σε επίπεδο ποιμένων όσο και σε επίπεδο ποιμνίου. Υπάρχουν κληρικοί όπως για παράδειγμα ο γνωστός και μη εξαιρετέος και «αγαπημένος» κάποιων συστημικών ΜΜΕ π.Φιλόθεος Φάρος που σε δημοσιογραφικές του συνεντεύξεις υποστηρίζει εντελώς αντιευαγγελικά ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δε συνιστούν αμαρτία. Την ίδια ετεροδιδασκαλία προέβαλε και κάποιος επίσης γνωστός και μη εξαιρετέος μητροπολίτης προ ετών σε συνένετευξή του σε βρωμερό περιοδικό κατασκανδαλίζοντας τους πιστούς.Αλλά και κάποιοι πανεπιστημιακοί, θεολογούντες φιλόσοφοι ή φιλοσοφούντες θεολόγοι (διαλέγετε και παίρνετε) γνωστοί στους» παροικούντας την τοπική εκκλησιαστική Ιερουσαλήμ», φρονούν τα ίδια με τους προειρημένους όπως τυγχάνει ευρέως γνωστό. Επίσης υπάρχουν πνευματικοί που αμνηστεύουν τις εν λόγω σχέσεις και οι οποίοι θα δώσουν λόγο εν ημέρα κρίσεως αφού «παίρνουν στο λαιμό τους» κατά το κοινώς λεγόμενο μυριάδες ψυχών υπέρ ων Χριστός απέθανεν! Αλλά αυτό που πυροδοτεί την αγανάκτηση των πιστών εν προκειμένω δεν είναι τόσο η φρικαλέα ετεροδιδασκαλία, αυτή καθ εαυτήν, όσο  η ένοχη αδιαφορία της ποιμαίνουσας Εκκλησίας απέναντι στο θλιβερό αυτό φαινόμενο . Δε θα έπρεπε η εκκλησιαστική διοίκηση να ανακαλέσει στην τάξη τους τοιαύτα φθεγγομένους; Πρόκειται για κλασσικής μορφής αδιαφορία, για συγκάλυψη των ενόχων για λόγους σκοπιμότητας, για συμβιβασμό με τον κόσμο και το φρόνημά του, για ανθρωπαρέσκεια ή για συνδυασμό των πιο πάνω αναφερθέντων παραγόντων; Ιδού τα ερωτήματα που απασχολούν και συνέχουν τον πιστό λαό! Προ ετών και συγκεκριμένα εν έτει 1988 ευσυνείδητοι ποιμένες, οι μακαριστοί Φλωρίνης Αυγουστίνος, Σιδηροκάστρου Ιωάννης και Δρυινουπόλεως Σεβαστιανός, αγωνιώντες για την παραφθορά του εκκλησιαστικού ήθους που συνεπάγεται η εισήλαση του αιρετικού νεονικολαιτισμού στην εκκλησιαστική ζωή, έθεσαν το θέμα εν συνόδω. Δυστυχώς, υπαιτιότητι του νυν αρχιεπισκόπου, η τότε ΔΙΣ κώφευσε. Στο μεταξύ το νεονικολαιτικό νεόπλασμα εξαπλώνεται ταχέως εντός του εκκλησιαστικού οργανισμού και προκαλεί αφάνταστη πνευματική ζημία. Πότε επιτέλους θα αφυπνισθούν οι ποιμένες; Μάλλον, «ενύσταξαν οι ποιμένες», Ναούμ Γ, 18. Δε μιλάμε βέβαια και για τις μονίμως υπνώττουσες επί πνευματικών ζητημάτων θεολογικές μας σχολές. Αυτών η μέριμνα είναι άλλη. Πώς θα απαξιώσουν θεολογικά τους αντιοικουμενιστές κληρικούς και λαικούς όπως κατέδειξε και η κατάπτυστη περσινή παρέμβασή τους υπέρ του παραπαίοντος σε θέματα Ορθοδόξου Πίστεως Φαναρίου και σε βάρος των ομολογητών μητροπολιτών Πειραιώς και Κυθήρων, πώς θα καλλιεργήσουν το πνεύμα του οικουμενιστικού συγκρητισμού όπως φανερώνει η συμμετοχή τριών πανεπιστημιακών καθηγητών Θεολογίας σε επαίσχυντη οικουμενιστική συμπροσευχή σε παπικό ναό τον παρελθόντα Ιανουάριο στη Θεσσαλονίκη, πώς θα πλειοδοτήσουν σε αντιχρυσαυγιτισμό (σαφώς καταδικαστέον από χριστιανικής πλευράς) σιωπώντας ταυτόχρονα αιδημόνως για τη λυσσώδη επιχείρηση του εθνικοθρησκευτικού μας αποχρωματισμού την οποία απεργάζονται τα πρώην απο-κόμματα και νυν κόμματα των Τσιπροαλαβανοκουβέληδων, διοργανώνουσες επί πλέον και σχετικά συνέδρια και υπηρετούσες το διαβόητο politically correct, πώς θα συγκαλύψουν αιρετικές διδασκαλίες διδασκόντων σ αυτές, πώς θα νοθεύσουν τη θεολογία αναμειγνύοντάς τη με τη φιλοσοφία και τις προσωπικές ιδεοληψίες κάποιων θεραπόντων της πρώτης, πώς θα συμβάλλουν στην αλλοίωση του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών όπως αποκαλύπτει η σχετική δραστηριότητα κάποιων προφεσσόρων κ.ο.κ. Απομένει οι υγιώς φρονούντες επίσκοποι, ιερές μονές, ιεραποστολικές αδελφότητες, διακεκριμένοι κληρικοί-πνευματικοί, χριστιανοί επιστήμονες, θεολόγοι και μη, θρησκευτικά ιστολόγια και άλλοι παράγοντες να αγωνισθούν με σθένος κατά της λύμης του νεονικολαιτισμού που ναρκοθετεί την πνευματική ζωή των πιστών και ματαιώνει τη σωτηρία τους.Το θέμα είναι σοβαρό και απαιτεί

την εγκατάλειψη της σιωπής και του συμβιβασμού. Οι υγιώς φρονούντες επίσκοποι θα πρέπει να επαναθέσουν το όλο θέμα εν συνόδω. Κατ αυτόν τον τρόπο θα αποδείξουν ότι η επίσημη Εκκλησία δεν είναι απλώς διοικούσα αλλά κυρίως ποιμαίνουσα.

Υ.Γ. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια τόσο στο μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα όσο και στον ιεροκήρυκα της μητροπόλεώς του π.Ιωήλ Κωστάνταρο γιατί συχνά-πυκνά διαφωτίζουν με τα κηρύγματά τους το ποίμνιό τους σχετικά με τον επάρατο νεονικολαιτισμό. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι επίσκοποι και ιεροκήρυκες που πληροφορούν επαξίως τη διακονία τους σχετικώς. Απαιτείται όμως μαζικότερη και πιο συντονισμένη δράση και προπαντός εκ νέου ενέργειες προκειμένου το όλο ζήτημα να τεθεί στην σύνοδο της Ιεραρχίας.

Λ.Ν.

Κατήφορος παραπληροφόρησης  π. Παύλου

Παρα-πατερικές επιθέσεις ἀρχιμανδρίτη

Σὲ διάφορα ἱστολόγια εἴδαμε μιὰ νέα δημοσίευση τοῦ ἀρχιμανδρίτη τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ γραφείου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, π. Παύλου Δημητρακόπουλου. Τιτλοφορεῖται: «Δὲν συγκλονίζεται λοιπὸν ἡἹεραρχία μας;». 

Τὸ θέμα του εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ ἀδιαφορία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν ἐπέκτασή του. Μὲ τὴν ἀφορμὴ ὅμως αὐτή –καὶ «τεχνηέντως»– βρῆκε τρόπο νὰ ἐπιτεθεῖ καὶ πάλι ἐναντίον ὅσων ἔχουν διαχωρίσει τὴν θέση τους ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, ὄχι θεωρητικά, ἀλλὰ ἐμπράκτως, ἀκολουθώντας τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἔτσι –δυστυχῶς– ὁ π. Παῦλος συνεχίζει τὸν κατήφορο τῆς ἐμπαθοῦς παραπληροφόρησης. Ἀναφέρεται σ’ ἐμᾶς ποὺ διακόψαμε τὴ σχέση μας ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, παραθέτει καὶ μερικὲς προτάσεις ἀπὸ τὸ κείμενο Ἀποτειχίσεώς μας, καὶ ἀπευθυνόμενος στοὺς Ἐπισκόπους τοὺς ἐρωτᾶ:

«Δὲν πονᾶ λοιπὸν καὶ δὲν ὀδύρεται ἡἹεραρχία μας πρὸ αὐτοῦ του τραγικοῦ φαινομένου, δὲν σπαράσσεται νὰ βλέπη τὰ λογικά της πρόβατα νὰ ἀποσχίζονται καὶ νὰ ἀποχωρίζονται ἀπὸ τὴν μάνδρα της;».

Πάτερ μου, γράψατε μιὰ ἄθλια κριτικὴ γιὰ τὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ περὶ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ τῆς ἀποτειχίσεως. Σᾶς ἀπάντησε ὁ π. Εὐθύμιος μὲ συντριπτικὰ στοιχεῖα, ἀντλώντας ἀπὸ τὴν ἁγιοπατερική μας Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ δὲν καταλάβατε τίποτα; Ἀποδέχεσθε π. Παῦλε, ὅτι ἡ Πρωτοδευτέρα Σύνοδος εἶναι Ὀρθόδοξη καὶὁ ΙΕ΄ Ἱ. Κανόνας θεσπίστηκε ἀπὸ αὐτή;

Ἀσχέτως, ἂν ἐσεῖς δὲν θέλετε νὰ ἀποτειχιστεῖτε γιὰ τοὺς λόγους σας, ἀδυνατεῖτε νὰ ἀντιληφθεῖτε τὸ στοιχειῶδες, ποὺ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος τὸ διδάσκει ἐδῶ καὶ δεκαετίες; Ὅτι δηλαδὴ ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου (κατὰ τὸν π. Ἐπιφάνιο) προβλέπεται ἀπὸ τὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου; Read more »

EΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΙΣΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ

ΠΡΟΔΟΣΙΑ: «Καταπιε» το ελληνικο γενος η κυβερνηση

HellasOnTheWeb.Org Newsletter 1

ΥΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΑΣΟΚ & ΔΗΜΑΡ.

Δεν δέχθηκαν την επαναφορά του Ελληνικού γένους ως απαραίτητη προϋπόθεση εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές. Τροπολογία που έφεραν 84 βουλευτές της Ν.Δ. ζητώντας την επαναφορά του γένους για λόγους εθνικής ασφάλειας, στηρίχθηκε από τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες και έβρισκε απόλυτα σύμφωνη τη στρατιωτική ηγεσία, τελικώς δεν πέρασε γιατί αντέδρασαν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. με απίστευτη επιχειρηματολογία. Το μόνο που δεν είπαν είναι να μπουν ελεύθερα λαθρομετανάστες στην Ευελπίδων, την Ικάρων και τη Ναυτικών Δοκίμων.

Με περαιτέρω μείωση των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές των Ένοπλων Δυνάμεων κατά 30% και χωρίς να υπάρχει τελικά ως βασική προϋπόθεση εισαγωγής το Ελληνικό γένος δημοσιεύεται η προκήρυξη για το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014 (οι θέσεις θα βγουν με συμπληρωματική προκήρυξη τις επόμενες ημέρες) και είναι σαφές ότι η κυβέρνηση υποχώρησε στις πιέσεις της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ.

Με τη νέα αυτή μείωση θα μπουν στις στρατιωτικές σχολές 55% λιγότεροι νέοι απ’ όσους εισήχθησαν το 2010. Γεγονός που σύμφωνα με επιτελείς του Πενταγώνου δημιουργεί μείζον θέμα για τη μελλοντική στελέχωση καίριων θέσεων στο Στράτευμα.

Διαλύουν τις Ένοπλες Δυνάμεις δήθεν για δημοσιονομικούς λόγους γιατί θέλουν τη χώρα ανυπεράσπιστη, αδύναμη και υποταγμένη. Είναι ενδεικτικό πώς για τη μείωση των εισακτέων δεν προηγήθηκε καμία απολύτως μελέτη που να συναρτά τους εισακτέους με τη μελλοντική επιχειρησιακή δομή του Στρατεύματος.

Σε λίγα χρόνια δηλαδή, οι πιλότοι αεροσκαφών, οι κυβερνήτες πολεμικών πλοίων και οι διοικητές μονάδων των πρόσω του Στρατού θα είναι είδος προς εξαφάνιση, δεδομένου και των μαζικών παραιτήσεων που υποβάλλονται για λόγους οικονομικούς και συνταξιοδοτικούς.

Την ίδια στιγμή, η τρόικα και αυτοί που την κατευθύνουν, σε συνεργασία με τους εδώ ανθέλληνες υπαγορεύουν και την αλλοίωση του στελεχιακού δυναμικού των Ένοπλων Δυνάμεων.  Ο κ. Σαμαράς έρμαιος της… συνοχής της κυβέρνησης έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς Βενιζέλου και Κουβέλη, γνωρίζοντας πώς ήδη το 7% των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές δεν είναι Έλληνες στο γένος. Το θέμα των Ενόπλων Δυνάμεων θα το βρούμε σύντομα μπροστά μας, μην ξεχνάμε ότι εμείς θέλουμε να οριοθετήσουμε ΑΟΖ.

DefenceNet.gr

Φεύγει ο σταυρός από την Ελληνική Σημαία; 

__

Λουρίδες η… «νέα» Σημαία σε πολλές πόλεις κατά την Παρέλαση της 25ης Μαρτίου Έντονή αρχίζει να γίνεται το τελευταίο διάστημα η φημολογία ότι έχουν σκοπό να αλλάξουν (πρώτα στην συνείδηση των πολιτών με την μέθοδο του μιθριδατισμού) την Ελληνική Σημαία. 
 
Τελικός στόχος θα είναι η αλλαγή της ελληνικής σημαίας ώστε να μην εμφανίζεται πλέον το θρησκευτικό σύμβολο του Σταυρού στο άνω αριστερό μέρος της, η οποία στο εξής θα εμφανίζεται μόνο με τις μπλε και άσπρες παράλληλες γραμμές.
Συνέχεια εδώ…

_

Τιτουλαριος Μητροπολιτης ευλογει (!) τελετη μασονων [φωτογραφιες]

http://hggiken.pblogs.gr/2013/04/titoylarios-mhtropoliths-eflogei-teleth-masonwn-fwtografies.html

Επιστολή που απέστειλε ο Πρόεδρος της Παρατάξεως κ. Μ. Ηλιάδης

προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο, για το θέμα της παρουσίας του σεβ. Μητροπολίτου Βελεστίνου κ.Δαμασκηνού σε μασωνική τελετή.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ συνεχιστων του ΚΑΠΟ∆ΙΣΤΡΙΑ

Αθήνα, 6 Απριλίου 2013
Προς
Τον Μακαριώτατον  Αρχιεπίσκοπο Αθηνών  και Πάσης Ελλάδος κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ Β’

Μακαριώτατε, Με βαθύτατο σεβασμό σας εκφράζω τη θλίψη μου για τα όσα έφερε εις φως η ιστοσελίδα «ierovima.gr», σχετικά με τη συμμετοχή του σεβ. Μητροπολίτου Βελεστίνου κ. Δαμασκηνού σε εκδήλωση Μασώνων – Μασωνική τελετή – κατά την οποία και φωτογραφήθηκε μαζί τους, ενώ εκείνοι ήσαν ενδεδυμένοι με όλα τα Μασωνικά τους σύμβολα!

Η Παράταξή μας έχει θέσει ως προϋπόθεση συμμετοχής στον Πνευματικό και Εθνικό της πολιτικό αγώνα την αποκήρυξη της Μασωνίας και πάσης μορφής αποκρυφισμού εκ μέρους των μελών της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» και με την συμπεριφορά του σεβ. Μητροπολίτου Βελεστίνου  βλέπουμε  η  ίδια  η  εκκλησιαστική  μας  Αρχή  να  προδίδει  αυτόν  τον  υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αγώνα μας και να σκανδαλίζει τον πιστό και έντιμο λαό μας.

Ήδη  δεχόμεθα  πάμπολλες    διαμαρτυρίες  και  σας  παρακαλούμε  υιικώς  να  μας  δώσετε λόγον πειστικόν, ώστε να αναπαύσουμε τις συνειδήσεις μας και να πληροφορήσουμε τους ψηφοφόρους μας.

Με βαθύτατον σεβασμόν

Ο Πρόεδρος της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Μιχαήλ Ε. Ηλιάδης

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑ;;;

ΜΗΠΩΣ ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ;

Όλα να τα περιμένει κανείς στα χρόνια που βρισκόμαστε. Ένας άνθρωπος που δέχθηκε δωρεά 100.000 ευρώ από μασώνους, γιατί να μη κάνει και τα θελήματά τους!!!

Φαηλος: Όχι τζαμί στην πόλη που έπεσε ο Καραϊσκάκης

Ο δικηγόρος Φαήλος Κρανιδιώτης, συνεργάτης του Πρωθυπουργού, διαφωνεί μαζί του. Εκτιμά ότι η δημιουργία τζαμιού στην Αθήνα, που επισπεύδεται μετά από εντολή του Αντώνη Σαμαρά, «μαγαρίζει» το ένδοξο παρελθόν της πατρίδας μας.Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης:Χιλιάδες εκκλησίες και μοναστήρια μας στην Ιωνία, στον Πόντο, την Ανατολική Θράκη, την Καππαδοκία, την κατεχόμενη Κύπρο είναι ατιμασμένες. Άλλες γίνανε τζαμιά, άλλες στάβλοι κι άλλες κείτονται ερείπια.Τα ίχνη από το αίμα της Γενοκτονίας των Χριστιανών στέγνωσε πια αλλά τα ακοίμητα τεκμήρια της λεηλασίας και του πολιτισμικού σκέλους της Γενοκτονίας παραμένουν κάρφος στον οφθαλμό μας. Αν πάρεις τα μονοπάτια των πορειών θανάτου, του Άουσβιτς εν ροή των Ελλήνων και των Αρμενίων της Μικράς Ασίας, εκεί όπου, σε ένα πρωτοφανές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, με παλλαϊκή συμμετοχή των εξισλαμισμένων ορδών που υποδύονται το τουρκικό «έθνος», βρήκαν φρικτό θάνατο εκατομμύρια αμάχων αδερφών μας, θα συναντήσεις παντού τα μνημεία της ανεκδίκητης βαρβαρότητας των Τούρκων. Πανάρχαιες εκκλησίες και μοναστήρια μαγαρισμένες απ’ τους μιναρέδες ή από γελάδια και πρόβατα.Στην Τουρκία οι ιερωμένοι μας κυκλοφορούν με πολιτικά, μόνο ο Πατριάρχης φορά το σχήμα του. Η ελληνική κοινότητα της Πόλης, μετά από σειρά διώξεων, απέμεινε σκιά του εαυτού της, λίγοι γέροντες, την στιγμή που η μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη ανθεί.Στην Σαουδική Αραβία δεν υπάρχει χριστιανική εκκλησία κι ούτε μπορεί να χτιστεί. Αν φοράς σταυρό, θα προπηλακιστείς και θα χάσεις την ελευθερία σου, αν όχι τη ζωή σου. Στην Τουρκία χριστιανοί ιερωμένοι δολοφονούνται με την κάλυψη της αστυνομίας, ενώ στην Συρία των «ανταρτών» και την «ανοιξιάτικη» Αίγυπτο διεξάγεται από τους ισλαμιστές γενοκτονία σε βάρος των χριστιανών υπό την αφασιακή συνενοχή της αυτοκαταστροφικής Δύσης.Τα καθεστώτα αυτά, φορείς ενός μεσαιωνικού μανιχαϊσμού, με βαθύτατα ρατσιστικές ιδεοληψίες και πρακτικές, που προπαγανδίζουν κι ασκούν βία σε βάρος των Χριστιανών, εφαρμόζουν σε βάρος των γυναικών πολιτικές που κάνουν το Γ’ Ράϊχ να μοιάζει με παράδεισο δημοκρατικής ισότητας.Γιατί άραγε οφείλουμε να επιτρέψουμε την ίδρυση μεγαλοπρεπούς τζαμιού, οποιουδήποτε τζαμιού, στην Αθήνα, στην πρωτεύουσα μιας Ορθόδοξης Χριστιανικής χώρας και πνευματική πρωτεύουσα της ευρωπαϊκής ιδέας; Δεκάδες οι υπαρκτοί ευκτήριοι οίκοι, τα τζαμιά για τους όποιους μουσουλμάνους ζουν εδώ ή μας επισκέπτονται. Είναι ήδη πολύ περισσότερα απ’ όσα θα ‘πρεπε, όπως είναι ήδη πολλοί οι παράνομοι μουσουλμάνοι, πολύ περισσότεροι απ’ όσους επιτρέπει η κοινωνική συνοχή της χώρας.Τα τζαμιά κι οι μιναρέδες τους είναι σύμβολα ισχύος για το Ισλάμ, την πλέον αναχρονιστική, επιθετική και ρατσιστική θρησκεία στον κόσμο. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.Αποκατέστησαν τις βεβηλωμένες εκκλησίες μας;Μπορούν οι Χριστιανοί να ζήσουν στις χώρες αυτές και να ασκήσουν ανεμπόδιστα τα λατρευτικά τους καθήκοντα; Όχι.Λάθος μέγα λοιπόν μια τέτοια υποχώρηση, χωρίς καμία αμοιβαιότητα. Θα ‘πρεπε όμως να γίνει αληθινή επανάσταση, να αρνηθούν τον πυρήνα της θρησκείας τους για να υπάρξει τέτοια αμοιβαιότητα. Απίθανο.Κι εγώ δεν φοβάμαι να το πω: το Ισλάμ είναι φασισμός, είναι ρατσισμός, είναι ασύμβατο με τις αξίες μας και τον τρόπο ζωής μας. Η δυτική έννοια της Δημοκρατίας και της ισονομίας, δεν τους είναι μόνο άγνωστη αλλά και απεχθής. Χώρο επέκτασης μας θεωρούν και την περίοδο που διάγουμε την θεωρούν μόνο ανακωχή, γιατί γι’ αυτούς «δεν υπάρχει ειρήνη με τους απίστους».Μόνο ανοχή με αυστηρή επαγρύπνηση μπορούμε να δείχνουμε. Όχι υποχωρητικότητα. Διότι μια άλλη αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μετριοπαθές Ισλάμ. Είναι μια ζώσα εκρηκτική ύλη, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να πυροδοτηθεί. Δείτε την εξέλιξη των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, πως κατρακυλούν στον φανατισμό. Είχαν απαγορεύσει τις κούκλες στις βιτρίνες! Τώρα με νέα νομοθεσία θα παύσουν να υπάρχουν μικτά σχολεία από την ηλικία των εννέα ετών κι απάνω.! Η μαντήλα και το τσαντόρ επεκτείνονται ραγδαία και στην τάχα πιο κοσμική Τουρκία. Δείτε τα χάλια της Αιγύπτου, την πρωτοφανή βαρβαρότητα των γενοκτόνων «αγωνιστών της ελευθερίας» στην Συρία.Και θα επιτρέψουμε σε αυτούς να βάλουν πόδι στην πρωτεύουσα μας; Θα έχουμε την «απόλαυση» ν’ ακούμε τον μουεζίνη να ρυπαίνει τ’ αυτιά μας; Πόση λερή «πολιτική ορθότητα» ακόμη ως τον αυτοχειριασμό μας;Κι υπενθυμίζω, στην Επανάσταση αγωνιστήκαμε εναντίον σουνιτών μουσουλμάνων, καθαιρέσαμε με την βία του αγώνα μας τα σύμβολα της μισητής δεσποτείας τους. Με το σπαθί και το ντουφέκι τους διώξαμε πίσω στην Ασία. Αυτούς πολεμήσαμε. Αυτούς που τώρα θέλουν τζαμί στην Αθήνα.

http://www.parapolitika.gr

– O KAMINHS ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 8ῃ Ἀπριλίου 2013

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Μέ πρόσχημα τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως πού δῆθεν παραβιάζεται γιά νομίμους καί παρανόμους κατοικούντας στό λεκανοπέδιο μουσουλμανικῆς θρησκευτικῆς παραδοχῆς συνανθρώπους μας πού ὡστόσο ἀκώλυτα καί ἐλεύθερα διατηροῦν 150 τόπους λατρείας τους, ἡ θεσμοθέτηση καί ἡ μετά πάσης κρατικῆς ἐπισημότητος ἑδραίωση στήν ἱστορική πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης τήν Ἀθήνα, τήν ποτισμένη μέ τό αἷμα τῶν μαρτύρων της γιά τήν ἀποτίναξη τῆς 400ετούς δουλείας τοῦ Ἰσλάμ μέ τήν σέ βάρος τοῦ Κρατικοῦ προϋπολογισμοῦ ἀπό τήν Πολιτεία ἀνέγερση τεμένους στό Βοτανικό, εἶναι ἕνα πολύ καλά ἐνορχηστρωμένο σχέδιο γιά τήν ἀπό πολλῶν χρόνων ἐπιχειρουμένη ἀποδόμηση τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἰδιοπροσωπείας καί ταυτότητος τῆς χώρας.

Σάν πολιορκητικός κριός γιά τήν ἐκπόρθηση τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Γένους χρησιμοποιεῖται τό Ἰσλάμ, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τίς δηλώσεις στό Δημοτικό Συμβούλιο Ἀθηνῶν τοῦ Δημάρχου κ. Γ. Καμίνη, ὁ ὁποῖος παρουσίασε τόν σέ ἐξέλιξη σχεδιασμό γιά τήν δημιουργία 14 ἄλλων Τζαμιῶν σέ ὅλη τήν ἔκταση τοῦ Δήμου Ἀθηναίων.

Εἶναι θλιβερό καί ἀποκαρδιωτικό τό γεγονός ὅτι σέ αὐτό τό βύθιο σχέδιο ἐξανδραποδισμοῦ, συμπράττουν τά κόμματα τῆς συγκυβέρνησης Ν. Δημοκρατίας καί Πασόκ, πού κατά τεκμήριον ὄφειλαν ἐκφράζοντα τήν ἐκλογική τους βάση νά μήν «κουβαλοῦν νερό στό μῦλο» τῆς διεθνοῦς ἀποδόμησης -ὅπως στήν πλειοψηφία τους τά λοιπά κόμματα τῆς ἀριστεράς- πού ἔχει στήσει τό γνωστό διεθνές σύστημα, ὅπως πασίδηλα ἀποδείχθηκε πλέον μέ τήν λεγόμενη «Ἀραβική Ἄνοιξη» γιά τήν ἐπανίδρυση τοῦ χαλιφάτου καί τήν διά μέσου αὐτοῦ ἐκπόρθηση τῆς χριστιανικῆς Εὐρώπης.

Εἶναι θλιβερό τό γεγονός ὁ Πρωθυπουργός τῆς Χώρας μετά τόν χυδαῖο ἐμπαιγμό του ἀπό τόν Τοῦρκο ὁμόλογό του, ὁ ὁποῖος κατά τήν μαρτυρία τοῦ Πρεσβευτοῦ τῆς Ἀρμενίας στήν Ἑλβετία γνωστοῦ τραγουδιστή Σάρλ Ἀζναβούρ «μισεῖ θανάσιμα Ἕλληνες καί Ἀρμενίους» ἀμέσως μόλις ἐπέστρεψε ἀπό τήν κοινή συνεδρίαση καί κοινοποιήθηκε στά Ἡνωμένα Ἔθνη ἡ ρηματική διακοίνωση τῆς Τουρκίας, ὅτι ἡ Ἑλλάς ψεύδεται ἀσύστολα καί δῆθεν παραβιάζει τό διεθνές δίκαιο καί ὅτι τά νησιά της δέν ἔχουν ὑφαλοκρηπίδα, ἔσπευσε διά τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης νά ἀναρτήση στήν «Διαύγεια» τήν δημοπράτηση κατασκευῆς τοῦ Τεμένους, παρά τό γεγονός ὅτι ἐξεδικάσθη ἐνώπιον τῆς Ὁλομελείας τοῦ ΣτΕ αἴτησις ἀκυρώσεως καί ἀναμένεται ἡ ἔκδοσις ἀποφάσεως περί τοῦ εὐθέως σχετικοῦ ἀντισυνταγματικοῦ Νόμου πού παραβιάζει ἀνερυθρίαστα τίς συνταγματικές ἀρχές τῆς ἰσότητος, τῆς ἀναλογικότητος καί τῆς περιβαντολλογικῆς προστασίας καί μάλιστα χωρίς κανένα ἐμφανές ἀντάλλαγμα μέ τήν ἀρχή τῆς ἀμοιβαιότητος, ἐπεστράφη λ.χ. ὁ πανίερος ναός τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας στό νόμιμο ἰδοκτήτη του τό πάνσεπτο Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο;

Ὅπως ἀποκαλύψε ὁ κ. Γ. Καμίνης πού θά ξαναεκτεθεῖ γιά Δήμαρχος Ἀθηναίων, ὅπως δήλωσε, γιά νά ὑλοποιήση φαίνεται τήν πρόθεσή του νά ἰσλαμοποιήση τήν Ἀθήνα, τό σχέδιο προβλέπει τήν διά μέσου τῆς ἰσλαμοποιήσεως συνταγματική θρησκευτική οὐδετεροποίηση τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας ὥστε νά πάψη νά εἶναι Ἑλληνορθόδοξη Πολιτεία καί νά πάψη νά ἐκφράζη τό Ὀρθόδοξο Γένος. Read more »

Κανείς δεν ανελάμβανε…

Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης

π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»

… Εξύπνησα νύκτα. Τα άστρα έλαμπαν ακόμη εις τον ουρανό. Μαζί με ένα καλόγηρο ξεκινήσαμε από την Ι. Μονήν Αγ. Νικάνορος-Ζάβορδας, επεράσαμε δάση και εφθάσαμε εις το χωρίον Τ… της περιοχής Γρεβενών. Ήτο Κυριακή πρωί. Επήγαμε εις την Εκκλησία. Ευρήκαμε τον εφημέριον μόνον. Εκκλησίασμα μηδέν. Κτυπούμε την καμπάνα, εξερχόμεθα οι ίδιοι εις την πλατεία, προσκαλούμε όσους ευρήκαμε εκεί, στέλνουμε και τα παιδιά, που ως λαγωνικά σκορπίζονται εις όλο το χωρίο δια να εύρουν και να ειδοποιήσουν τους μεγάλους. Και ήρθαν σχεδόν όλοι. Πολλοί ήρθαν από περιέργεια για νʼ ακούσουν τον ιεροκήρυκα. Διότι έως τότε δεν είχε περάσει από το χωρίο των ιεροκήρυκας. Δεν είχαν ακούσει ποτέ λόγον Θεού. Δυστυχισμένε λαέ! Χρόνια, δεκαετίας ολοκλήρους έμεινες χωρίς χριστιανική διαφώτισι… Με πόσην δίψαν οι χωρικοί ήκουσαν το κήρυγμα! Όπως το χωράφι, που περιμένει την βροχούλαν του φθινοπώρου!

Μετά το κήρυγμα και την θεία Λειτουργία κατʼ αρχαίο Μακεδονικό έθιμο συνεκεντρώθησαν εις το προαύλιον του ι. Ναού. Εκεί κατά τα χρόνια της Τουρκικής δουλείας συνεζήτουν και έλυον τας διαφοράς των κατά χριστιανικόν τρόπον. Εκεί και εγώ τους ωμίλησα εκ νέου. Τους έδωκα διαφόρους πρακτικάς συμβουλάς. Και συμφώνως προς εγκύκλιον της Ι. Μητροπόλεως Γρεβενών, έκαμα σύστασιν να σχηματισθή και εις το χωρίον αυτό μία Αντιβλασφημικη Επιτροπή δια την καταπολέμησιν της βλασφημίας. Τους είπα˙ «Ποιος από σας θέλει να αναλάβη και να γίνη μέλος της Επιτροπής; Πέντε φθάνουν δια να σχηματισθή μία τέτοια επιτροπή στο χωριό σας». Οι χωρικοί ήκουσαν την πρότασιν μου, αλλά κανείς δεν επροθυμοποιείτο νʼ αναλάβη. Περίεργον! Ηπόρησα και τους ηρώτησα εκ νέου˙ «Γιατί κανείς από σας δεν αναλαμβάνει; Εάν σας καλούσα να γίνετε μέλη μιας άλλης επιτροπής, όλοι θα θέλατε να λάβετε μέρος εις την επιτροπήν. Αλλά τώρα, που σας προσκαλεί η Εκκλησία να λάβετε μέρος εις μίαν αγίαν εκστρατείαν εναντίον της βλασφημίας, κανείς δεν αναλαμβάνει. Γιατί;…».

Τότε ένας, ζωηρότερος από όλους, μου απήντησε˙ «Πάτερ! Δεν τολμούμεν να γίνουμε μέλη της επιτροπής αυτής, διότι σήμερον όλοι μας βλασφημούμεν. Όλο το χωριό να ερευνήσης, δεν θα βρης ένα που να μη έχη μολύνει την γλώσσαν του με βλασφημίας. Θέλεις να ακούσης και κάτι άλλο; Read more »

Προηγιασμενη θεια λειτουργια

Σύγκρισι τῆς προηγιασμένης μὲ τὶς ἄλλες λειτουργίες

ΝΑ εὐχαριστήσουμε, ἀγαπητοί μου, τὸ Θεὸ ποὺ μᾶς ἐλέησε νὰ γεννηθοῦμε μέσα στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, τὸ περιβόλι αὐτὸ ποὺ εἶνε γεμᾶτο λουλούδια πνευματικά. Ἕνα τέτοιο λουλούδι, ποὺ μόνο μέσα στὴ γλάστρα τῆς Ὀρθοδοξίας φυτρώνει, εἶνε ἡ προηγιασμένη λειτουργία. Γι᾿ αὐτὴν θὰ μιλήσουμε.

* * *

Ἡ λειτουργία αὐτὴ διαφέρει ἀπὸ τὶς λειτουργίες τοῦ ἁγίου Ἰακώβου, τοῦ μεγάλου Βασιλείου καὶ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Σὲ τί διαφέρει;
1. Τὴν πρώτη διαφορὰ τὴ λέει τὸ ὄνομά της. Ὀνομάζεται προηγιασμένη. Γιατί ὠνομάστηκε ἔτσι; Στὶς ἄλλες λειτουργίες, ποὺ είπαμε, ἐπάνω στὴν ἁγία τράπεζα εἶνε τὰ τίμια δῶρα, ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος, καὶ τὴν ἱερὰ ἐκείνη στιγμὴ ποὺ ὁ ἱερεὺς λέει «Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν…», ἔρχεται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο καὶ κάνει τὸ ψωμὶ σῶμα καὶ τὸ κρασὶ αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶνε τὸ πιὸ μεγάλο θαῦμα. Στὴν προηγιασμένη ὅμως δὲν συμβαίνει αὐτό. Τὰ ἅγια ἔχουν ἁγιασθῆ πρωτύτερα, σὲ ἄλλη λειτουργία ποὺ ἔχει κάνει προηγουμένως ὁ ἱερεύς. Φυλάσσονται στὸ ἅγιο ἀρτοφόριο καὶ ἐξάγονται τώρα· εἶνε ἤδη ἁγιασμένα, εἶνε σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ.
Γιατί τὸ ἔκανε αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία; Γιὰ τὸν ἑξῆς λόγο. Ὁ 52ος (ΝΒ΄) κανὼν τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου λέει, ὅτι τὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἀπαγορεύεται νὰ γίνεται λειτουργία Βασιλείου καὶ Χρυσοστόμου· ἐπιτρέπεται μόνο Σάββατο καὶ Κυριακή, καθὼς καὶ τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Γιατί; Διότι ἡ λειτουργία Βασιλείου καὶ Χρυσοστόμου ἔχει ἀναστάσιμο χαρακτῆρα, ποὺ δὲν συμβιβάζεται μὲ τὸ πένθιμο κλῖμα τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς.
―Καὶ δὲν φτάνουν οἱ λειτουργίες τοῦ Σαββάτου καὶ τῆς Κυριακῆς; θὰ ρωτήσετε.
Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ δὲν ἦταν σὰν κ᾿ ἐμᾶς ψυχροὶ καὶ ἀδιάφοροι. Ἔνιωθαν τὴν ἀνάγκη νὰ κοινωνοῦν ὄχι μόνο τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακή, ἀλλὰ καὶ ἐντὸς τῆς ἑβδομάδος· καὶ Τετάρτη ποὺ εἶνε ἡ ἡμέρα τῆς προδοσίας, καὶ Παρασκευή, ποὺ εἶνε ἡ ἡμέρα τῆς σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ. Κι ὅπως ἡ μάνα καὶ πρὶν μιλήσῃ τὸ παιδί της καταλαβαίνει τί θέλει, ἔτσι καὶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, ἡ γλυκειὰ μάνα, ἀκούει τὰ παιδιά της τί θέλουν. Καὶ ὅπως καμμιά μάνα δὲν ὑπάρχει ποὺ τὸ παιδί της θὰ ζητήσῃ ψωμὶ καὶ θὰ τοῦ δώσῃ πέτρα, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία μας· ἐφ᾿ ὅσον τὰ παιδιά της ζητοῦσαν πνευματικὸ ψωμί, «τὸν οὐράνιον ἄρτον» (θ. λειτ.), ἐκτὸς Σαββάτου καὶ Κυριακῆς ποὺ γίνεται λειτουργία Χρυσοστόμου καὶ Βασιλείου, ὥρισε τὶς Τετάρτες καὶ Παρασκευὲς τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἢ ἂν συμπέσῃ κι ἄλλη ἑορτή, νὰ τελῆται ἡ προηγιασμένη λειτουργία, γιὰ νὰ κοινωνοῦν συχνότερα οἱ Χριστιανοί.
2. Διαφέρει ἡ προηγιασμένη καὶ στὴν ἀκολουθία της. Ἔχει μερικὰ κατανυκτικὰ λόγια.
α΄) Πρῶτα – πρῶτα ἔχει περισσότερα ἀναγνώσματα· ἔχει ψαλμοὺς καὶ ἄλλα ἐκλεκτὰ κομμάτια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀπὸ τὴ Γένεσι καὶ τὶς Παροιμίες. Κοντὰ σ᾿ αὐτὰ ὑπολογίστε καὶ τὰ ἀναγνώσματα ἀπὸ τοὺς μεγάλους προφῆτες καὶ μάλιστα τὸν Ἠσαΐα, τὸ λεγόμενο «πέμπτο εὐαγγελιστή», ποὺ ἀκοῦμε στὶς ὧρες. Συνιστῶ σὲ ὅλους ὅσοι ξέρετε γράμματα, τὶς ἡμέρες αὐτὲς νὰ διαβάζετε τὸν προφήτη Ἠσαΐα, ἔστω καὶ ἂν δὲν καταλαβαίνετε ὅλες τὶς προφητεῖες, ποὺ εἶνε «βαθειὰ νερά»· ὡρισμένα σημεῖα οὔτε οἱ μεγαλύτεροι θεολόγοι μποροῦν νὰ τὰ καταλάβουν. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ κομμάτια, ποὺ μπορεῖ καὶ ὁ ἁπλὸς Χριστιανὸς νὰ τὰ καταλάβῃ καὶ νὰ τὰ χαρῇ.
β΄) Διαφέρει ἀκόμη ἡ λειτουργία αὐτὴ στὸ κατανυκτικὸ σημεῖο ποὺ ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τὴν ὡραία πύλη κρατάει λαμπάδα ἀναμμένη καὶ θυμιατό, καὶ μέσ᾿ στὸ σκοτάδι τοῦ ναοῦ λέει «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι». Τί νόημα ἔχουν τὰ λόγια αὐτά; Ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ φῶς. Αὐτὸς ἔκανε τὸ ὑλικὸ φῶς. Καὶ μπορεῖ σὲ μιὰ στιγμή, μὲ ὅση εὐκολία ὁ καντηλανάφτης φυσάει καὶ σβήνει ἕνα κερί, ἔτσι ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ σβήσῃ τὸν ἥλιο. Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὸ ὑλικὸ φῶς, ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ δημιουργὸς τοῦ φωτὸς καὶ ὑπὸ πνευματικὴν ἔννοιαν. Αὐτὸς εἶνε «τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 8,12). Μέσα στὸ πηχτὸ σκοτάδι τῆς φοβερᾶς εἰδωλολατρίας, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἔφθασαν σὲ σημεῖο νὰ λατρεύουν καὶ τὰ πλέον εὐτελῆ ἀντικείμενα (ζῷα καὶ πέτρες) καὶ καίγανε τὰ παιδιά τους πάνω στοὺς βωμοὺς σὰ᾿ λιβάνι, καὶ ποὺ ἀκόμα καὶ στὴν Ἀθήνα ὅπου οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας κτίσανε τὸν Παρθενῶνα, παρ᾿ ὅλη τὴ σοφία καὶ ἐπιστήμη, ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἦταν ἄγνωστος κ᾿ ἔπρεπε νά ᾿ρθῃ ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιὰ νὰ κηρύξῃ τὸν «ἄγνωστο Θεό», μέσα στὴν φοβερὰ αὐτὴ νύχτα ποὺ κανένα ἀστέρι δὲν ὑπῆρχε στὸν οὐρανό, ἦρθε τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ. «Φῶς ἱλαρόν», γλυκύ, ἀθάνατο, καὶ ἔλαμψε στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ πράγματι ἕως σήμερα ἕνα φῶς, ἕνας φάρος λάμπει· ὁ Χριστός μας. Ἂς περνοῦν οἱ αἰῶνες, ἂς αὐξάνεται ἡ γνῶσι, ἂς κτίζωνται σχολειὰ καὶ πανεπιστήμια· γύρω ἁπλώνονται σκοτάδια, σκοτάδια μέσ᾿ στὰ κεφάλια τῶν μεγάλων, τῶν σοφῶν καὶ φιλοσόφων τοῦ κόσμου. Δὲν τὸ λέμε ἐμεῖς· τὸ φωνάζουν ὅλοι, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Φῶς μὲ τὴ διδασκαλία του, μὲ τὰ θαύματά του, μὲ τὴν ἀρετή του, μὲ τὰ σεπτά του πάθη, μὲ τὴν ἀνάστασί του. Ὁ Χριστὸς ὄχι μόνο ὁ διος εἶνε φῶς, ἀλλ᾿ ἔχει τὴ δύναμι καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ σκότους, τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ἀσεβείας, νὰ τὰ κάνῃ «υἱοὺς φωτὸς καὶ υἱοὺς ἡμέρας» (Α΄ Θεσ. 5,5). «Ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε» (Ἐφ. 5,8). Γι᾿ αὐτὸ ὁ ἱερεὺς λέει «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι».
γ΄) Ἕνα ἄλλο τρίτο σημεῖο, στὸ ὁποῖο διαφέρει ἡ λειτουργία αὐτή, εἶνε ὅταν, μετὰ τὸ «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι», ὁ ἱερεὺς ψάλλει· «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου, ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή» (Ψαλμ. 140,2). Τὰ λόγια αὐτά, ἀδελφοί μου, σημαίνουν, ὅτι στὸ ναὸ ἐρχόμαστε γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε. Τί εἶνε ἡ Ἐκκλησία; Ξοδεύουν χρήματα καὶ κάνουν πυραύλους καὶ βάσεις ἐκτοξεύσεως, γιὰ νὰ στείλουν τοὺς πυραύλους στὸ διάστημα. Ὅσο ψηλὰ ὅμως καὶ νὰ φτάσουν οἱ πύραυλοί τους, δὲ᾿ φτάνουν τὸ Θεό. Ἀληθινὴ βάσις πυραύλων γίνεται ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅταν ψάλλει «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου…». Ἔλα, ἄνθρωπε. Καὶ ὅπως οἱ πύραυλοι ἔχουν στὸ κάτω μέρος τὴν καύσιμο ὕλη ὡς δύναμι προωθήσεως, ἔτσι κ᾿ ἐσὺ ἔλα ἐδῶ στὴν ἐκκλησία, ποὺ εἶνε μιὰ βάσις πνευματικῶν πυραύλων. Βάλε κάτω ὡς βάσι τὴν ταπείνωσι. Κάνε τὴν ταπεινὴ καρδιά σου βάσι, καὶ ἐξαπόλυσε στὸν οὐρανὸ τὴν προσευχή σου. Καὶ τότε ἡ προσευχὴ θὰ φύγῃ, θὰ περάσῃ τὰ ἄστρα καὶ τὸν ἥλιο, καὶ θὰ φτάσῃ ἐπάνω στὸν τρίτο οὐρανό, στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄπιστοι δὲν πιστεύουν· ἐμεῖς ὅμως πιστεύουμε, ὅτι ἡ προσευχὴ φθάνει ἐκεῖ.
Ἀλλ᾿ ὑπάρχει ἕνας κίνδυνος· ὅπως πύραυλοι καταστρέφονται καὶ πέφτουν, ἔτσι ὑπάρχουν καὶ προσευχὲς ποὺ δὲν φτάνουν στὸ Θεό. Καὶ δὲν φτάνουν, γιατὶ ὑπάρχει κάποιο ἐμπόδιο. Ποιό εἶνε τὸ ἐμπόδιο; Εἶνε τὰ ἁμαρτήματά μας, τὰ πάθη μας, οἱ κακίες μας. Πρὸ παντὸς αὐτὸ ποὺ καταστρέφει τὴν προσευχὴ καὶ δὲν τὴν ἀφήνει ὡς θυμίαμα εὔοσμο νὰ φτάσῃ στὰ οὐράνια, εἶνε ἡ ὑπερηφάνεια. Τὸ βλέπουμε αὐτὸ στὴν παραβολὴ τοῦ τελώνου καὶ φαρισαίου. Ὁ φαρισαῖος μπῆκε στὸ ναό, στάθηκε ὄρθιος σὰν κυπαρίσσι, καὶ ἄρχισε νὰ καυχέται γιὰ τὶς ἀρετές του. Προσευχήθηκε· ἡ προσευχή του ὅμως γύρισε πίσω, καὶ βαρειὰ σὰν τὸ μολύβι ἔπεσε κάτω. Ὁ τελώνης στάθηκε σὲ μιὰ γωνιά, κρύφτηκε πίσω ἀπὸ μιὰ κολώνα, καὶ χτυποῦσε τὰ στήθη του. Τὰ μάτια του γέμισαν δάκρυα, ἡ καρδιά του ἔκαιγε ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸ Θεό, καὶ ἔλεγε· «Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18,13). Καὶ αὐτὴ ἡ προσευχή του ἔγινε ἕνας πνευματικὸς πύραυλος ποὺ ἔφτασε πάνω στὰ οὐράνια. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὴν προσευχὴ τοῦ ταπεινοῦ τελώνου, μὰ δὲν ἄκουσε τὴν προσευχὴ τοῦ ὑπερήφανου φαρισαίου.
Ἂς μᾶς βοηθήσῃ ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, κάθε φορὰ ποὺ ἐρχόμεθα στὴν ἐκκλησία, νὰ λησμονοῦμε κάθε ἐγκόσμιο καὶ κάθε ματαιότητα. Ἀρκετὴ εἶνε ὅλη ἡ βδομάδα νὰ σκεπτώμεθα τὰ ἐγκόσμια. Ἂς ἐρχώμεθα στὴν ἐκκλησία καὶ ἂς κάνουμε τὴν καρδιά μας βάσι πνευματική. Οἱ ἄλλοι ἂς στέλνουν πυραύλους· ἐμεῖς ἂς στέλνουμε προσευχές, νὰ φτάνουν ἐπάνω στὰ οὐράνια. Δὲν εἶνε μῦθος, δὲν εἶνε παραμύθι, εἶνε μιὰ πραγματικότης ἡ ἁγία μας θρησκεία. Μόνο ὅποιος πιστεύει, ὅποιος ἀγαπᾷ τὸ Θεό, ὅποιος ἔκανε τὴν προσευχή του πραγματικὰ ἕνα θυμιατήρι, αὐτὸς καταλαβαίνει τί σημαίνουν τὰ λόγια «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου· ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή».

 ***

Παρουσιάζουμε αγαπητοί μου τὶς διαφορὲς ποὺ ἔχει ἡ προηγιασμένη θεία λειτουργία ἀπὸ τὶς λειτουργίες τοῦ μεγάλου Βασιλείου καὶ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Είδαμε πρῶτον, ὅτι σ᾿ αὐτὴν τὰ τίμια δῶρα εἶνε ἤδη καθαγιασμένα. Καὶ κατόπιν είδαμε ὡρισμένες διαφορὲς ποὺ παρουσιάζει ἡ ἀκολουθία της· πρῶτον ὅτι ἔχει ἀναγνώσματα ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, δεύτερον ὅτι κατ᾿ αὐτὴν λέγεται τὸ «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι», καὶ τρίτον ὅτι ψάλλεται τὸ «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου…». Συνεχίζουμε τώρα μὲ ἄλλες δύο διαφορές.

δ΄) Ἕνα ἀκόμη διαφορετικὸ σημεῖο, ἀδελφοί μου, εἶνε ὁ ὕμνος ποὺ ψάλλεται ὅταν περνοῦν τὰ ἅγια. Ἐδῶ ὁ ὕμνος αὐτὸς εἶνε διαφορετικός. Καὶ ἐνῷ στὶς ἄλλες λειτουργίες γονατίζουμε σ᾿ «Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν…», ἐδῶ γονατίζουμε στὴ μεγάλη είσοδο· γιατὶ εἶνε ἁγιασμένα τὰ τίμια δῶρα. Δὲν ψάλλουμε τότε «Οἱ τὰ Χερουβὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες…», ἀλλὰ ψάλλουμε· «Νῦν αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σὺν ἡμῖν ἀοράτως λατρεύουσιν. Ἰδοὺ γὰρ εἰσπορεύεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. Ἰδοὺ θυσία μυστικὴ τετελειωμένη δορυφορεῖται. Πίστει καὶ πόθῳ προσέλθωμεν, ἵνα μέτοχοι ζωῆς αἰωνίου γενώμεθα. Ἀλληλούϊα». Εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα τραγούδια, ποὺ δὲν ὑπάρχει ἀλλοῦ, οὔτε στοὺς φράγκους οὔτε στοὺς προτεστάντες, πουθενά. Αὐτοὶ ποὺ τὸ μετέφρασαν σὲ ξένες γλῶσσες, λένε ὅτι ὁ ὕμνος αὐτὸς εἶνε θεϊκός, τραγούδι ἀγγελικό. «Νῦν αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν…»! λόγια γεμᾶτα νοήματα, ποὺ δίνουν φτερὰ στὸν ἄνθρωπο ν᾿ ἀφήσῃ τὴ γῆ καὶ νὰ πετάξῃ ψηλά. Ποιό τὸ νόημά τους; Αὐτὴ τὴν ὥρα, ἀδελφοί μου, ποὺ εμεθα μέσ᾿ στὴν ἐκκλησία, δὲν πατᾶμε στὴ γῆ. Ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι ἔχουν φθάσει ἀπὸ τὰ οὐράνια. Σμίξαμε ἄνθρωποι καὶ ἄγγελοι καὶ ὑποδεχόμεθα τὸν βασιλέα τῆς δόξης, ποὺ μᾶς καλεῖ μὲ πίστι καὶ πόθο νὰ κοινωνήσουμε «εἰς ζωὴν αἰώνιον».
ε΄) Τέλος ἡ λειτουργία τῶν προηγιασμένων διαφέρει ἀπὸ τὶς ἄλλες λειτουργίες καὶ σ᾿ ἕνα ἀκόμη σημεῖο. Εἶνε τὸ κοινωνικό. Ἐδῶ, ἀντὶ τοῦ «Αἰνεῖτε τὸν Κύριον…», ἔχουμε ἄλλο ποὺ λέει· «Γεύσασθε καὶ δετε, ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος. Ἀλληλούϊα» (Ψαλμ. 33,9). Ἄλλα –πατήστε για τη συνέχεια Read more »

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τί θὰ πῇ ἰδανικό; Μέσα σὲ κάθε ἄνθρωπο, καὶ στὸν πιὸ ἀτελῆ, ὑπάρχει κάποια εἰκόνα εὐτυχίας, ἕνα ὅραμα ζωῆς, ἕνας σκοπὸς πρὸς τὸν ὁποῖο συγκλίνουν ὅλες οἱ σκέψεις καὶ ἐνέργειές του· καὶ σκοπὸς εἶνε ἡ ἰδέα ἐκείνη ποὺ κυριαρχεῖ ἐπάνω σὲ ὅλες τὶς ἄλλες ἰδέες καὶ συναισθήματα καὶ ἀποτελεῖ τρόπον τινὰ τὸν κεντρικὸ ἄξονα γύρω ἀπ᾽ τὸν ὁποῖο στρέφεται ἡ ζωή του. Καὶ ὅπως ἡ ἀξία μιᾶς λεπτεπίλεπτης μηχανῆς, ἑνὸς ρολογιοῦ π.χ., ἐξαρτᾶται κυρίως ἀπὸ τὴν ἀντοχὴ τοῦ ἄξονά του, κάπως ἔτσι καὶ ἡ ἀξία τῆς ζωῆς ἐξαρτᾶται κυρίως ἀπὸ τὴν ἰδέα ἐκείνη ἡ ὁποία κυριαρχεῖ καὶ ῥυθμίζει τὴ ζωή. Καὶ ὅπως ὑπάρχουν ἄξονες ἀπὸ φτηνὸ ὑλικὸ καὶ μὲ μικρὴ ἀντοχή, ποὺ εὔκολα σπάζουν, ἀλλὰ καὶ ἄξονες ἀπὸ ἀνθεκτικὴ ὕλη, ἀδαμάντινοι, ἄθραυστοι, ἔτσι ὑπάρχουν καὶ ἰδανικὰ μικρὰ καὶ μεγάλα, ἀδύνατα καὶ ἰσχυρά, εὔθραυστα καὶ ἄθραυστα, γήινα καὶ οὐράνια, θνητὰ καὶ ἀθάνατα.
Καὶ ποιά εἶνε τὰ ἰδανικά τῆς Ἑλλάδος; θὰ ρωτήσῃ κάποιος. Στὰ τρεῖς χιλιάδες χρόνια τοῦ ἐθνικοῦ της βίου παρελαύνει μπροστά μας σειρὰ πολλῶν ἰδανικῶν· Τρωϊκὸς πόλεμος, Περσικά, Μέγας Ἀλέξανδρος, Βυζάντιο καὶ ἀκρῖτες, Παλιγγενεσία, Μακεδονικὸς ἀγώνας, Βαλκανικοὶ πόλεμοι, Ἀλβανικὸ ἔπος. Πάνω ὅμως ἀπὸ τὰ ἐθνικὰ εἶνε τὰ πανανθρώπινα, καὶ πάνω ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα εἶνε τὰ θεῖα, καὶ πάνω ἀπὸ τὰ ἐγκόσμια εἶνε τὰ οὐράνια καὶ ἀθάνατα. Ἀπὸ τὰ ὁμηρικὰ χρόνια μέχρι τὴ Μεγάλη Ἰδέα, ποὺ ἐδόνησε καὶ τὴ γενεὰ τῶν πατέρων μας μὲ τὸ «Πάλι μὲ χρόνια μὲ καιρούς, πάλι δικά μας θά ᾽νε», ἀναζητοῦμε τὸ τέλειο. Ποῦ λοιπὸν καταλήγουμε;
Ἀπὸ ὅλα ὅσα προβάλλονται ὡς ἰδανικὰ γιὰ ἕνα λαό, ἐκεῖνο ποὺ ἀξίζει νὰ γίνῃ τὸ ἰδανικὸ τῆς Ἑλλάδος, ὁ πολικός της ἀστέρας, εἶνε ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
Αὐτὴ ἡ Ὀρθοδοξία, ποὺ τόσο ὑποτιμᾶται σήμερα ἀπὸ κάποιους μορφωμένους, πιστεύω ὅτι συγκεντρώνει ὅλα τὰ γνωρίσματα τοῦ ὑψίστου ἀγαθοῦ καὶ ἀνταποκρίνεται πρὸς τὰ βαθύτερα αἰτήματα τοῦ λαοῦ μας. Αὐτὴ ἔχει τὸ ἀληθινὸ «νέκταρ καὶ τὴν ἀμβροσία». Αὐτὴ κρατάει τὸν Ἄρτο ποὺ μπορεῖ νὰ θρέψῃ καὶ νὰ χορτάσῃ τὸν ἄνθρωπο ὑλικὰ καὶ πνευματικά, σὲ ἀντίθεσι μὲ τὰ «κεράτια» (Λουκ. 15,16), μὲ τὰ ὁποῖα προσπαθοῦν ἄλλοι νὰ χορτάσουν τὴν πεινασμένη ἀνθρωπότητα. Αὐτὴ δείχνει τὸν οὐρανὸ ὡς τὴν αἰώνια πατρίδα καὶ αὐτὴ πάλι μὲ τὰ ὑπέροχα διδάγματά της γιὰ ἐλευθερία, ἀδελφότητα, ἀγάπη καὶ δικαιοσύνη μπορεῖ νὰ βοηθήσῃ τὸν ἄνθρωπο νὰ στήσῃ τὴν ἰδανικὴ πολιτεία. Στὴν πολιτεία αὐτὴ τὸ ἐλατήριο τῆς ἰδιοτελείας θ᾽ ἀντικατασταθῇ μὲ τὸ ἐλατήριο τῆς ἀγάπης ποὺ θυσιάζεται γιὰ τοὺς ἄλλους, μὲ πρότυπο τὸν Θεάνθρωπο, ὁ ὁποῖος «οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν» (Ματθ. 20,28). Ζωηρὴ εἰκόνα τῆς πολιτείας αὐτῆς μᾶς ἔδωσαν οἱ πρῶτοι Χριστιανοί· μιᾶς πολιτείας στὴν ὁποία, ὅπως λέει ὁ ἀθάνατος Χρυσόστομος, ὁ ἰδιοτελὴς καὶ καταραμένος λόγος «αὐτὸ εἶνε δικό μου» κι «αὐτὸ εἶνε δικό σου» εἶχε καταργηθῆ καὶ ἀντικατασταθῆ μὲ τὴ φράσι «ἅπαντα κοινά» (Πράξ. 4,32). Ναί, μόνο ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία στὴν ἰδεώδη ζωὴ τῶν μοναχικῶν ἀδελφοτήτων τῶν πρώτων αἰώνων πραγματοποίησε τὸ κοινόβιο, τὸ ἑκούσιο κοινόβιο, καὶ ἐγκαθίδρυσε ἐπάνω στὴ γῆ ἀγγελικὸ πολίτευμα, αὐτὴ καὶ σήμερα, ὅπως κήρυττε καὶ ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης Τραπεζοῦντος καὶ κατόπιν ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρύσανθος, μπορεῖ «διὰ τῆς πρὸς πάντας καὶ πάντα στρεφομένης καὶ πάντα ἐν ἑαυτῇ ἑνούσης θείας ἀγάπης νὰ συμπήξῃ μίαν σταθερὰν καὶ ἀδιάσειστον σοσιαλιστικὴν κοινωνίαν» (Ἡ κοινωνικὴ κρίσις καὶ ἡ Ἐκκλησία, «Ὀρθοδοξία» 1932, σσ. 29-37). Αὐτὴ ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ «περιβεβλημένη τὸν ἥλιον» (Ἀπ. 12,1), ὡς πανανθρώπινο ἰδανικό, μπορεῖ νὰ συγκινήσῃ ὄχι μόνο τὸ δικό μας ἔθνος ἀλλὰ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα, καὶ νὰ νικήσῃ καὶ νὰ θριαμβεύσῃ πάνω ἀπ᾽ ὅλα τὰ λεγόμενα διεθνῆ καὶ οἰκουμενικὰ συνθήματα.
Ἀλλὰ νὰ ἐξηγούμεθα, Ἕλληνες ἀδελφοί. Ὅταν λέμε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει νὰ γίνῃ τὸ ἰδανικὸ τοῦ ἔθνους μας, δὲν ἐννοοῦμε νὰ τὴν κάνουμε μέσο τὸ ὁποῖο νὰ χρησιμοποιήσουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες γιὰ ἐθνικὴ καὶ πολιτικὴ ἐκμετάλλευσι καὶ νὰ καταντήσουμε ὀρθοδοξοκάπηλοι ἀνάμεσα στὰ ἔθνη, ὅπως ἔγινε δυστυχῶς στὴν τσαρικὴ ῾Ρωσία.  Ἐκεῖ οἱ πολιτικοὶ ἄρχον­τες, ἐνῷ δὲν εἶχαν καμμιά ἐσωτερικὴ σχέσι μὲ τὴν Ὀρθοδοξία, παρουσιάζονταν στὸν κόσμο ὡς ὑπερασπισταὶ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ κάτω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο της ἔκρυβαν ξένους σκοπούς· ἔκρυβαν καταχθόνια σχέδια γιὰ τὴν πολιτικὴ ἐπικράτησι ἑνὸς ἀκράτου ἐθνικισμοῦ, τοῦ λεγομένου πανσλαβισμοῦ, ὁ ὁποῖος, εἰσδύοντας μὲ τοὺς πράκτορές του σὲ ὅλες τὶς τοπικὲς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, διατάραζε τὴν εἰρηνικὴ ζωὴ τῶν ὀρθοδόξων λαῶν τῆς Ἀνατολῆς.

Ἔχοντας ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ὡς ἰδανικὸ τοῦ ἔθνους τὴν Ὀρθοδοξία, ὄχι ὡς μέσο ἀλλὰ ὡς σκοπὸ πρὸς τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ συγκλίνουν ὅλες οἱ ἐνέργειές μας, πρέπει νὰ εἴμαστε ἀπέναντι στὰ ἄλλα ἔθνη εἰλικρινεῖς καὶ ἀνιδιοτελεῖς ἀπόστολοι τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανισμοῦ. Εἰλικρινεῖς καὶ ἀνιδιοτελεῖς, ὅπως ἦταν οἱ ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου, ποὺ δὲν πῆγαν στὰ ἔθνη γιὰ νὰ κηρύξουν τὸ μεγαλεῖο τῆς πατρίδας τους, τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ πῆγαν γιὰ νὰ κηρύξουν «Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον» (Α΄ Κορ. 2,2) καὶ μὲ τὸ καθαρὸ καὶ ἀμιγὲς ἀπὸ κάθε ἐθνικιστικὴ ἰδέα κήρυγμα νὰ σώσουν ψυχές· διὰ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν προσέφεραν τὴν ὑψίστη ὑπηρεσία στὴν πάσχουσα ἀνθρωπότητα, μέσα στὴν ὁποία οἱ σῳζόμενοι γίνονταν ἡ ζύμη τῆς ἀναμορφώσεως καὶ ἀναπλάσεως τοῦ ἀρχαίου κόσμου. Τὰ ἁμαρτωλὰ «ἐγώ», ἀτομικὰ καὶ ὁμαδικά, πρέπει, κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου, νὰ νικῶνται καὶ νὰ ἐξαφανίζωνται μπροστὰ στὴν Ὀρθοδοξία, καὶ αὐτὴ νὰ κυριαρχῇ στὶς σκέψεις καὶ τὶς ἐνέργειές μας. Αὐτὴ καὶ μόνη διὰ τῆς φωτεινῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ ὑποδειγματικοῦ βίου μας νὰ προβάλλεται στὰ μάτια ὅλων πρὸς δόξαν Θεοῦ. Καὶ ὅταν τέτοιες εἶνε οἱ διαθέσεις τῆς καρδιᾶς μας ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, τότε θὰ χαιρώμαστε ὅταν καὶ ἄλλα ἔθνη κηρύττουν μὲ λόγια καὶ μὲ ἔργα τὴν Ὀρθοδοξία καὶ σημειώνουν μεγαλύτερη κι ἀπὸ μᾶς ἐπίδοσι στὸ κήρυγμά της. Γιατὶ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶνε εἶδος μονοπωλίου τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς· εἶνε οἰκουμενικὴ ἰδέα καὶ ζωή, στὴν ὁποία καλοῦνται ὅλα τὰ ἔθνη νὰ συμμετάσχουν ἰσότιμα γύρω ἀπὸ τὴν κοινὴ τράπεζα τοῦ οὐρανίου Πατρός.
Στρατὸς Ὀρθοδοξίας. Στὸ μεγαλειῶδες σχέδιο τῆς Θείας Προνοίας νὰ κηρυχθῇ ἡ χριστιανικὴ πίστι σὲ ὅλο τὸν κόσμο ὅπως αὐτὴ διατηρήθηκε ἀναλλοίωτη μέσα στὴν Ὀρθοδοξία, ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ προσφέρῃ μεγάλες ὑπηρεσίες. Ὄχι μόνο γιατὶ τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε γραμμένο στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἀπ᾽ αὐτὴν μεταφράστηκε σὲ χίλιες καὶ πλέον γλῶσσες καὶ διαλέκτους, ὄχι μόνο γιατὶ οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς μεγάλους πατέρες καὶ διδασκάλους στὰ ἑλληνικὰ ἔγραψαν τὰ ἀθάνατα συγγράμματά τους, ἀλλὰ καὶ γιατὶ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, στενοχωρούμενα ἀπὸ τὴ φτώχεια ποὺ συνοδεύει τὴν Ἑλλάδα, ἔχουν βγῆ ἀπὸ τὴν πατρίδα τους καὶ βρίσκονται σκορπισμένα καὶ στὶς πέντε ἠπείρους. Ποῦ πάνω στὴ γῆ δὲν βρίσκεται Ἕλληνας; Γύρω στὰ δύο ἑκατομμύρια εἶνε οἱ Ἕλληνες τοῦ ἐξωτερικοῦ. Συμπαγεῖς Ἑλληνικὲς κοινότητες μὲ ὡραίους ναοὺς βρίσκονται στὰ μεγαλύτερα ἀστικὰ κέντρα τοῦ νέου κόσμου. Ἕλληνες ὑπηρετοῦν στὰ ἱστορικὰ πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς. Ἕλληνες καὶ μέχρι τὴν Κορέα καὶ τὴν Ἰαπωνία καὶ τὴ Νότιο Ἀφρικὴ καὶ τὰ νησιὰ τῶν Φιλιππίνων. Ἂν στὶς καρδιὲς ὅλων αὐτῶν τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἐξωτερικοῦ ἀνεζωογονεῖτο ἡ φλόγα τῆς Ὀρθοδοξίας, τότε ἡ Ὀρθοδοξία θὰ διαδιδόταν καὶ θὰ δοξαζόταν στὸν κόσμο διὰ τῶν Ἑλλήνων· καὶ ἂν δοξαζόταν, θ᾽ ἀντιδόξαζε αὐτοὺς ποὺ τὴν δόξασαν μὲ μιὰ δόξα ἄφθαρτη καὶ αἰώνια. Ποιά δόξα μεγαλύτερη ἀπ᾽ αὐτὴν θὰ μποροῦσε νὰ φιλοδοξήσῃ ἡ φυλή μας;
Ἀπὸ μακρινὲς χῶρες, στὶς ὁποῖες οἱ κάτοικοι ζοῦν «ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου» (Ἠσ. 9,2 = Ματθ. 4,16. Λουκ. 1,79), ἔρχονται συγκινητικὰ μηνύματα ποὺ μᾶς προσκαλοῦν σὲ πνευματικὴ βοήθεια. Διότι καὶ μέχρι σ᾽ αὐτοὺς φτάνει ἡ φήμη τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἀλλὰ ἐδῶ εἶνε τὸ σπουδαιότατο ἐρώτημα. Εἴμαστε ἆραγε προετοιμασμένοι γιὰ μία τέτοια παγκόσμια ἀποστολή; Ἔχουμε κάνει τὴν Ὀρθοδοξία κανόνα τῆς ζωῆς μας, ἰδανικὸ τοῦ ἔθνους μας; Μποροῦμε νὰ προβάλουμε τὴν πατρίδα μας ὡς πρότυπο Ὀρθοδόξου κράτους, ἢ μήπως ἡ Ὀρθοδοξία μας ἐξαντλεῖται στὴν τήρησι μερικῶν ἐξωτερικῶν τύπων, σὲ ἑορτὲς καὶ πανηγύρια κοσμικοῦ μᾶλλον παρὰ θρησκευτικοῦ χαρακτῆρος;

ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ

Απόσπασματα αντιοικουμενιστικών ομιλιών του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

_____

______

Ο π. Αυγουστινος μπροσταρης

στους αντιοικουμενιστικους αγωνες

• Ο μακαριστός π. Αυγουστίνος υπήρξε μπροστάρης του αντιοικουμενιστικού αγώνα. Με κηρύγματα, δημοσιεύματα, αναφορές, υπομνήματα, τηλεγραφήματα και ποικίλες παρεμβάσεις, ματαξύ των οποίων εξέχουσα θέση καταλαμβάνει η διακοπή του μνημοσύνου του πυραυλοκινήτως φερομένου προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών και κηρύσσοντος και φρονούντος αιρετικά μακαριστού Αθηναγόρα στην οποία προέβη μαζί με τους μακαριστούς Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και Παραμυθίας Παύλο το 1970, πολέμησε τον οικουμενιστικό ιό που έχει καθώς φαίνεται προσβάλλει ικανό αριθμό εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Αξίζει να Read more »

Κυριακὴ Β΄ Νηστειῶν (Ἑβρ. 1,10 – 2,3)

Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ….

«Πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν» (Ἑβρ. 2,2)

Ηταν ἄλλοτε, ἀγαπητοί μου, ἐποχὴ ποὺ ὑ­πῆρ­χε στὸν κόσμο φόβος Θεοῦ. Οἱ ἄνθρω­ποι ἄκουγαν «ἁμαρτία» καὶ ἔτρεμαν. Kι ἂν ἁ­μάρταναν, μετανοοῦσαν κ᾽ ἔ­τρεχαν νὰ βροῦν πνευματικὸ αὐστη­ρὸ νὰ ποῦν τὰ κρίματά τους, νὰ πάρουν τὸν κα­νόνα καὶ ν᾽ ἀκούσουν ἀπ᾽ τὸ στόμα του τὰ γλυκὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ «Τέ­κνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (Μᾶρκ. 2,5).

Τώρα ἀκοῦνε ἁ­μαρτία καὶ καγχάζουν. Τὴν θεωροῦν κάτι φυσικό, ποὺ μπο­ροῦν νὰ τὸ κάνουν χωρὶς συνέπειες. Ἀλλὰ ἡ ἁμαρτία δὲν εἶ­νε παιχνίδι, εἶνε συμφορά, ἡ πιὸ μεγάλη συμφορά. Ἡ ἁμαρτία εἶνε ἡ ῥίζα ὅλων τῶν κακῶν. Ἂν αὐτὴ ξερριζωνόταν, ἡ ἀνθρωπότης θὰ ζοῦ­σε τὴ χρυσῆ περίοδο τῆς ἱστορίας της.
Ὅτι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία προέρχονται ὅλα τὰ κακὰ τὸ βλέπουμε καὶ στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Γιατί ὁ παρά­λυτος ἔπεσε στὸ κρεβάτι ἀκί­νητος σὰν μολύβι καὶ τὸν πήρανε σηκωτὸ νὰ τὸν πᾶνε στὸ Χριστό; Ἡ αἰτία τῆς βαρειᾶς του ἀσθενείας ἦ­ταν ἡ ἁμαρτία. Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς ὁ Χριστὸς πρῶ­τα τοῦ ἔδωσε συγχώρησι τῶν ἁ­μαρτιῶν του· ἀφοῦ εἶπε «Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» καὶ τὸν θεράπευσε ψυχι­κῶς, μετὰ τὸν θεράπευσε καὶ σωματικῶς καὶ τοῦ εἶπε Τέκνον, «ἔγειρε …καὶ περιπάτει» (ἔ.ἀ. 2,9).
Ἂν θέλῃς νὰ δῇς τ᾽ ἀποτελέσματα τῆς ἁ­μαρ­τίας, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο, ἄκουσε καὶ τὸν σημερινὸ ἀπόστολο ποὺ ἀστράφτει καὶ βροντᾷ.

* * *

Ἡ ἁμαρτία εἶνε παράβασις. Παράβασις ὄχι κάποιου ἀνθρωπίνου νόμου ἀλλὰ τοῦ ἠθικοῦ νόμου, τοῦ γραπτοῦ καὶ τοῦ ἀγράφου νόμου τῆς συνειδήσεώς μας, πα­ράβασις τοῦ θελήμα­τος τοῦ Θεοῦ. Ἡ παράβα­σις κάθε θείας ἐντο­λῆς, ἀπὸ τὴ μικρότερη ἕ­ως τὴ μεγαλύτερη, ἐ­πισύρει ἐπάνω στὸν παραβάτη τοὺς κεραυνοὺς τῆς θείας ὀργῆς. Ἀ­πὸ τὴν ὥρα ποὺ παραβαίνει κάποιος μία ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, πέφτει μέσα στὸν κύκλο τῆς φωτιᾶς, τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ. Καὶ «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖ­ρας Θεοῦ ζῶν­τος», εἶ­νε φοβερὸ νὰ πέσῃ κανεὶς στὰ χέρια τοῦ ζων­τανοῦ Θεοῦ (Ἑβρ. 10,31).
Εἶνε νόμος· ἁμάρτησες; ἐφ᾿ ὅσον ὁ ἄγγελος ἔγραψε στὰ βιβλία τῆς αἰ­ω­νιότητος τὴν ἁμαρτία, ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ὅπως καὶ ὅποτε κι ἂν ἔγινε, νὰ ξέρῃς ὅτι, ἀφ᾿ ὅσον ἁμάρτησες, ἀρ­γὰ ἢ γρήγορα πρέπει νὰ περιμένῃς τιμωρία. Ἁ­μαρτία καὶ τιμωρία συνδέονται μεταξύ τους.
Ἡ ἁμαρτία ἔχει φρικτὲς συνέπειες, ὅπως λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος· «πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν» (Ἑβρ. 2,2). Δὲν ὑπάρχει ἁμαρτία ποὺ δὲν τὴν τιμωρεῖ ὁ Θεός. Καὶ ἂν κανεὶς ἀμφιβάλλῃ, ἂς ἀνοίξῃ τὴν ἁγία Γραφή· θὰ δῇ πολλὰ παραδείγματα, ἀπὸ τὴ Γένεσι μέχρι τὴν Ἀποκάλυψι, ποὺ ἡ θεία δί­κη τιμώρησε τοὺς παραβάτες τοῦ θείου νόμου.
⃝ Ἡ ἁμαρτία γκρέμισε ἀπ᾽ τὸν οὐ­ρα­νὸ ὁλόκλη­­ρο ἀγγελικὸ τάγμα καὶ τοὺς ἔκανε δαίμονες.
⃝ Ἡ ἁμαρτία ἔδιωξε ἀπὸ τὸν παράδεισο τοὺς πρωτοπλάστους, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα.
⃝ Ἡ ἁμαρτία ἔκανε τὸν Κάιν ἀδελφοκτόνο· διέ­πραξε τὸν πρῶτο φόνο, καὶ ὁ Θεὸς τοῦ λέει· Κάιν, μπορῶ νὰ σὲ κάνω κάρβουνο μ᾽ ἕνα ἀ­στροπελέκι, νὰ διατάξω τὴ γῆ νὰ σὲ καταπιῇ. Ἀλλ᾽ ὄχι. Παραπάνω ἀπὸ αὐτὰ ὑπάρχει ὁ ἔ­λεγχος τῆς συνειδήσεως, ὁ αὐστηρὸς καὶ ἀ­μείλικτος, ποὺ καταδιώκει τὸν παραβάτη. Γι᾿ αὐτὸ «στένων καὶ τρέμων ἔσῃ ἐπὶ τῆς γῆς» (Γέν. 4,12)· Θὰ τρέμῃς ὁλόκληρος ὅπως τὰ φύλλα τοῦ δέντρου στὸν ἄνεμο. Καὶ πράγματι ἔτσι ἔτρεμε ὁ Κάιν. Ἁμάρτησε καὶ τιμωρήθηκε φρικτά.
⃝ Ἁμάρτησε ἡ ἀνθρωπότης στὴ γενεὰ τοῦ Νῶε. Κ᾽ ἐπειδὴ δὲν ἐννοοῦσε νὰ μετανοήσῃ, ἄνοιξαν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ, φούσκωσαν τὰ ποτάμια οἱ λίμνες καὶ οἱ θάλασσες, τὰ νερὰ ἐκάλυψαν καὶ τὶς πιὸ ὑψηλὲς κορυφές, καὶ μέσα σ᾽ ἐκεῖνο τὸν κατακλυσμὸ πνίγηκε ὅλη ἡ ἀνθρωπότης ἐκτὸς ἀπὸ ὀκτὼ ψυχές, τὴν οἰκογένεια τοῦ Νῶε.
⃝ Ἁμάρτησαν ἐπίσης τρομερὰ στὴ γενεὰ τοῦ Λὼτ δύο πλούσιες πόλεις, τὰ Σόδομα καὶ ἡ Γο­μόρρα –δὲν θέλω τώρα νὰ πῶ ποιό ἦταν τὸ φρικτό τους ἁμάρτημα–, καὶ ἄνοιξαν τὰ οὐράνια κ᾽ ἔπεσε ὄχι βροχὴ αὐτὴ τὴ φορὰ ἀλλὰ φωτιά· λαμπάδιασε ὁ τόπος, κάηκαν τὰ πάν­τα. Στὸ μέρος ἐκεῖνο σήμερα δὲν ὑπάρχει τίποτα, παρὰ μία λίμνη μὲ μαῦρα νερά. Ψάρι δὲν ζῇ ἐκεῖ, καὶ πουλὶ ἀκόμα ἂν πετάξῃ πάνω ἀπὸ τὴ λίμνη ψοφάει ἀπὸ τὶς ἀναθυμιάσεις· εἶνε ἡ Νεκρὰ Θάλασσα τῆς Παλαιστίνης.
⃝ Ἡ ἁμαρτία ἔχει συνέπειες. Εἶνε κανεὶς ἐδῶ ποὺ νομίζει ὅτι τὸ νὰ ἔρχεται σὲ ἀθέμιτες σχέ­σεις μὲ ἄλλο πρόσωπο ἐκτὸς γάμου καὶ νὰ δι­απράττῃ τὴ μοιχεία ἢ τὴν πορνεία δὲν εἶ­νε τίπο­τε; – διότι σήμερα εἶνε ἡ ἐποχὴ ἐκείνη ποὺ λέει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο στὸν Ἰώβ, ὅτι θὰ κάνουν τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἀκαθαρσία σὰ νὰ πίνουν ἕ­να ποτήρι νερό (Ἰὼβ 15,16). Ἀλλὰ ἡ πορνεία δὲν εἶνε ποτήρι δροσερὸ νερό, εἶνε φαρμάκι φοβερό. Ὅποιος τὴν θεωρεῖ ἀσήμαν­τη ἁμαρτία, ἂς ἀ­νοίξῃ τὴν ἁγία Γραφὴ στὸ βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν (βλ. 25,1-9), κ᾽ ἐκεῖ θὰ δῇ ὅτι γιὰ τὴν ἁμαρτία αὐτή, ποὺ διέπραξαν πολλοὶ Ἰσραηλῖτες, ὁ Θεὸς ἔδω­σε ἐντολὴ νὰ τιμωρηθοῦν παραδειγματικῶς, κι ὁ Μωυσῆς εἶπε στὶς φυλὲς τοῦ Ἰσραὴλ νὰ φονεύ­σουν καθένας τὸν συγγενῆ του ποὺ εἶχε βεβη­λωθῆ ἀπὸ τὴν πορνεία μὲ Μωαβίτισσες. Κ᾽ ἔπεσαν τότε 24.000, γέμισε ὁ τόπος πτώματα!
⃝ Εἶνε καμμιὰ ἐδῶ ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἡ κατάκρισις, νὰ κάθεται μὲ τὴ γειτόνισσα καὶ νὰ κοτσο­μπολεύῃ ἄλλους, εἶνε μικρὸ ἁμάρτημα; Ἂς ἀ­νοίξῃ λοιπὸν τὴν ἁγία Γραφή, τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, καὶ θὰ δῇ ἐκεῖ ὅτι ἡ Μαριάμ, ἡ ἀδελφὴ τοῦ Μωυσῆ, ἐπειδὴ κατέκρινε τὸν ἀδελφό της, λεπρώθηκε, ἔγινε λεπρή (βλ. Ἀριθμ. κεφ. 12).
⃝ Εἶνε κανεὶς ἐδῶ ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἕνα ψεματά­κι εἶνε κάτι μικρὸ καὶ ἀσήμαντο; Μὴ ζυγί­ζεις τὴν ἁμαρτία μὲ τὰ μέτρα τοῦ κόσμου· ἄλ­λη ἡ ζυγαριὰ τοῦ κόσμου, ἄλλη ἡ ζυγαριὰ τοῦ Θεοῦ. Τὸ ψέμα εἶνε τρομερό. Ἄνοιξε τὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων καὶ θὰ δῇς, ὅτι ἕνα ἀν­τρόγυνο, ὁ Ἀνανίας καὶ ἡ Σαπφείρα, πέθαναν αὐθημερόν, διότι εἶπαν ψέμα (βλ. Πράξ. 5,1-11).
Δὲν ὑπάρχει χρόνος νὰ σᾶς διηγοῦμαι παραδείγματα τιμωρίας τῶν παραβατῶν ὁποιασδήποτε ἐντολῆς. Κοντὰ στὰ παλαιὰ ὑπάρχουν νέα παραδείγματα. Καὶ ἕνα εἶνε τὸ συμ­πέρασμα, αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ λέει σήμερα ὁ ἀ­πόστολος, ὅτι «Πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν» (Ἑβρ. 2,2). Δὲν ὑ­πάρχει, δὲν ὑπάρχει ἁμαρτία ποὺ θὰ κάνῃς καὶ ἀργὰ ἢ γρήγορα δὲν θὰ ἔρθῃ ἐπάνω σου ἡ τιμωρία τοῦ Θεοῦ.
Ἐν τούτοις, ἀγαπητοί μου, οἱ ἄνθρωποι δὲν σωφρονίζον­ται. Ἀπὸ μικρὰ παιδιὰ ῥίχνονται ὅ­λοι στὴν ἁμαρτία ἀνεξαρτήτως φύλου, μορφώ­σεως, χρώμα­τος, πολιτικῆς ἰδεολογίας. Ὅ­πως τὸ παπὶ μόλις γεννηθῇ πέφτει στὸ νερό, ἔτσι ἡ ἁμαρτωλὴ γενεά μας ἀπ᾽ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας τσαλαβουτάει στὴν ἁμαρτία.
Ἄλλοι ἁρπάζουν καὶ κλέβουν μὲ δέκα χέρια κ᾽ ἑκατὸ δάχτυλα. Ἄλλοι ἀναιδέστατα ὁρ­κίζονται στὰ δικαστήρια κι ἁπλώνουν τὰ βρω­μερά τους χέρια ἐπάνω στὸ ἅγιο καὶ ἱερὸ Εὐ­αγγέλιο, γιὰ νὰ ῥίξουν τὸν ἀθῷο στὴ φυλακὴ καὶ ν᾽ ἀθῳώσουν τὸν κακοῦργο Βαραββᾶ. Ἄλ­λοι ψεύδονται συστηματικὰ ὅπου κι ἂν σταθοῦν καὶ θεωροῦν τὴν ἀπάτη ὡς κάτι νόμιμο. Ἄλλοι τρυπώνουν σὰν τὸ φίδι στὸ ξένο σπίτι καὶ ἀτιμάζουν τὴ γυναῖκα ἢ τὸ κορίτσι τοῦ ἄλ­λου χωρὶς καμμία συναίσθησι. Καὶ ἄλλοι –ὦ Θεέ μου, πῶς μᾶς ἀνέχεσαι;– μέσα σὲ γραφεῖα, σὲ σχολεῖα, σὲ δρόμους, σὲ στρατῶνες, στὴ θάλασσα, στοὺς αἰθέρες, παντοῦ, ἀνοίγουν τὰ βρωμερά τους στόματα καὶ βλαστημοῦν τὰ θεῖα, «τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα», τὸ ὄνομα ἐκεῖνο, ἐν τῷ ὁποίῳ «πᾶν γόνυ κάμψει ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων» (Φιλ. 2,10. Ἠσ. 45,23. ῾Ρωμ. 14,11).

* * *

Ὦ ἀδελφοί μου, δὲν ἔχετε καρδιά, δὲν πο­νᾶτε; σὲ ποιόν αἰῶνα ζοῦ­με; Ἂς συναισθανθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, πλούσιοι καὶ φτωχοί. Ἂς πέσουμε μπροστὰ στὰ πόδια τοῦ Ἐ­σταυρωμένου, ἂς φωνάξουμε ἀπ᾿ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας τὸ «Ἥμαρτον» (Λουκ. 15,18,21), ἂς ζητήσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὁ Κύριος, ποὺ εἶνε ὠκεανὸς ἀγάπης, ἂς κάνῃ τὸ ἔλεός του. Διότι φθάσαμε δώδεκα παρὰ πέντε. Καὶ ἂν μέσα στὰ λίγα αὐτὰ περιθώρια δὲν μετανοήσουμε, ἀλλοίμονο. Ἔρχεται, «ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Ἐφ. 5,6. Κολ. 3,6), ἐπάνω στὴν ἁμαρτωλὴ ἀνθρωπότητα, καὶ τότε θὰ ποῦμε στὰ σπήλαια καὶ στὰ βουνά· Ἀνοῖξτε νὰ μᾶς κρύψετε ἀπὸ τὴν ὀργὴ τοῦ ἐσφαγμένου ἀρνίου (πρβλ. Ἀπ. 6,16).
Πρὶν νά ᾽νε ἀργά, ἀδελφοί μου, τώρα καὶ ὄχι αὔριο, ἂς σπεύσουμε κοντὰ στὸ Χριστό, τὸν εὔ­σπλαχνο καὶ φιλάνθρωπο, ἂς φιλήσουμε τὰ ματωμένα του πόδια, ἂς ζητήσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, καὶ τότε στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας θ᾽ ἀκούσουμε γλυκύτερα κι ἀπὸ ἀηδόνι νὰ ψάλλεται τὸ ἐμβατήριο τῆς μετανοίας· «Τέκνων ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»· τῆς ὁποίας μετανοίας εἴθε νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ὅ­λους, δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πάντων· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, στον ιερό ναὸ του Ἁγίου Ἀνδρέου Πατησίων – Ἀθηνῶν 10-3-1963)

Κυριακὴ Α΄ Νηστειῶν

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Α΄. Ὁ θησαυρὸς

Η σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου, πρώτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, ὀνομάζεται Κυρι­ακὴ τῆς Ὀρ­θοδοξί­ας. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἡ μία καὶ μόνη ἀληθινὴ Ἐκ­κλη­σία τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, πανηγυρίζει τὴ νίκη καὶ τὸ θρίαμβό της κατὰ τῶν αἱρέσεων.
Ἀφ᾽ ὅ­του συνῆλθε ἡ Ἑβδόμη (Ζ΄) Οἰκουμενι­κὴ Σύν­οδος τὸ 787 μ.Χ. στὴ Νίκαια καὶ κατε­δίκασε τοὺς εἰκονομάχους, ἔγινε ἡ ἀναστήλω­σις καὶ ἐπαναφορὰ τῶν ἁγίων εἰκόνων στὴ λατρεία καὶ καθιερώθηκε νὰ τελῆται λαμ­­πρὴ πανήγυρις. Ἐ­τελεῖτο στὰ χρόνια τοῦ Βυζαντίου καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ τελῆ­ται μέχρι σήμερα σὲ πολλὰ μέρη τῆς Ὀρ­θοδο­ξίας, παντοῦ ὅπου ἡ φλόγα τῆς νικηφόρου πίστεως διατηρεῖται ἀ­κμαία στὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν.
Μετὰ τὴ δοξολογία τῆς ἡμέρας, στὸ τέλος τοῦ ὄρθρου, ὅλος ὁ κλῆρος καὶ ὁ πιστὸς λα­ὸς κάνουν ἱερὰ λιτανεία μὲ στάσεις σὲ τέσσερα ση­­μεῖα καὶ δεήσεις γύρω ἀπὸ τὸ ναό. Βγαίνουν ἀπὸ τὴν ἐκκλησία ἐν πομ­πῇ, ὑψώνουν τὸν τίμιο σταυρὸ ὁ ὁποῖος προ­­πορεύεται, κρατοῦν στὰ χέρια τὶς ἱερὲς εἰκόνες καὶ ψάλλουν τὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἡμέρας·
«Τὴν ἄχραντον εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν, Ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός· βουλήσει γὰρ ηὐ­δό­κησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ σταυρῷ, ἵνα ῥύ­σῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐ­χθροῦ· ὅθεν εὐχαρίστως βοῶ­μέν σοι· Χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶ­σαι τὸν κόσμον».
Στὸ τέλος τῆς λιτανείας μνημονεύ­ονται τὰ ὀ­νόματα καὶ μακαρίζονται οἱ ψυχὲς ὅλων ἐκείνων τῶν ὁ­μολογητῶν καὶ ἡ­ρώων τῆς πίστεως, οἱ ὁποῖοι μὲ σύνθημα τὸ «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» ἀγωνίσθηκαν διὰ μέσου τῶν αἰ­ώνων ἐ­πάνω στὶς ἐπάλξεις τῆς Ἐκκλησίας μὲ σκοπὸ νὰ κρατήσουν ἀκεραία καὶ ἀνόθευτη τὴν πίστι, καὶ ἀναθεματίζονται οἱ ἀμετανόητοι αἱρετικοί, ποὺ κήρυξαν πλανεμένες διδασκαλίες. Αὐτὰ περιλαμβάνονται στὸ «Συνοδι­κὸν τῆς ἁγίας καὶ οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας», ποὺ βρίσκεται στὸ βιβλίο τοῦ Τριῳδίου καὶ θὰ ἦταν εὐχῆς ἔργον νὰ διαβάζεται στοὺς ναούς μας, ὅπως παλαιότερα, πρὸς ἐνίσχυσιν τῆς πίστεως.
Τὴν ἡμέρα αὐτὴ τελεῖται τὸ ἱερὸ μνημόσυ­νο τῶν ἀναριθμήτων ἐκείνων ἡρώων τῆς Ὀρ­θο­­δόξου πίστεως, οἱ ὁποῖοι τώρα ἀποτελοῦν φωτεινὸ νέφος ποὺ λάμπει σὰν οὐράνιο σέλας σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Μερικοὶ ἀπὸ αὐ­τοὺς εἶνε ἰδιαιτέρως γνωστοί, διότι σὲ κρίσιμες στι­γμὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας στά­θηκαν μονομάχοι τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὀρθοπραξίας· ὁ Μέγας Ἀθανάσιος κατὰ τῶν ἀρειανῶν, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος κατὰ τῶν ἠθικῶν παρεκτροπῶν, ὁ ἅγιος Κύριλλος κατὰ τῶν νεστοριανῶν, καὶ σὲ μεταγενέστερα χρόνια οἱ ἅ­γιοι Μέγας Φώτιος κατὰ τῶν λατίνων, Γρηγόριος Παλαμᾶς κατὰ τῶν βαρλααμι­τῶν καὶ Μᾶρ­κος ὁ Εὐγενικὸς κα­τὰ τοῦ πάπα. Αὐτοὺς τοὺς ἁγίους πατέρας ἀ­νευ­φημοῦμε λέγοντας·
«Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων, εὐσε­βῶν βασιλέων, ἁγιωτάτων πατριαρχῶν, ἀρ­χιερέων, διδασκάλων, μαρτύρων, ὁμολογη­τῶν, αἰωνία ἡ μνήμη».
Χάρις στοὺς ἀκούραστους καὶ ἀκατάβλητους κόπους καὶ τὶς μαρτυρικὲς θυσί­ες τῶν ἀειμνή­στων ἐκείνων ἀν­δρῶν ἔχουμε ἐμεῖς σήμερα τὸν ἀνεκτίμητο θησαυρὸ ποὺ λέγεται ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Πρὸς αὐτοὺς ἂς ἀτενίζουμε, ὥσ­τε νὰ συ­νεχίσουν νὰ μᾶς ἐμπνέουν τὸ φρόνημα καὶ οἱ ἀ­γῶνες τους, γιὰ νὰ μείνουμε κ᾽ ἐμεῖς ἀνυποχώρητοι στὶς ἠθικὲς ἀρχὲς τῆς ἁγίας ζωῆς τους καὶ στὴν ἀκρίβεια τῆς πίστεώς τους. Δι­ότι αὐτὸ εἶνε Ὀρθοδοξία, καὶ αὐτοὶ εἶνε οἱ διδάσκαλοι καὶ ὁδηγοί μας σ᾽ αὐτήν.
Γι᾽ αὐτὴ τὴν Ὀρθοδοξία καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ οἱ Χριστιανοὶ Ἕλληνες. Εἶνε ὁ πολύτιμος μαργαρίτης μας, ἡ ἀνεκτίμητη παρακαταθήκη μας, καὶ καλούμεθα νὰ τὴ φυλάξουμε, γιὰ νὰ μείνῃ αὐτὴ τὸ ἰδανικὸ τῆς πατρίδος μας.
Ἀλλὰ τί εἶνε αὐτὴ ἡ Ὀρθοδοξία, ὑπὲρ τῆς ὁ­ποίας ἔχυσε ποταμοὺς αἱμάτων τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων; Ἰδοὺ ἐρώτημα, ἰδοὺ ζήτημα ποὺ ἀ­ξίζει ν᾽ ἀπασχολήσῃ κάθε Ἕλληνα. Διότι ἡ Ὀρ­θοδοξία δὲν εἶνε κάτι ἀδιάφορο γιὰ τὴν Ἑλλά­δα, δὲν εἶνε μιὰ παρωνυχίδα· ἀποτελεῖ τὸ πολύτιμο διαμάντι τῆς χώρας αὐτῆς.

* * *

Ὀρθοδοξία! Ποιός ἐκκλησιαστικὸς ῥήτωρ θὰ μποροῦσε νὰ ἐκφωνήσῃ τὸν πανηγυρικό της ἐπαξίως; Θά ᾽πρεπε ν᾽ ἀναστηθοῦν σήμερα ἀπὸ τοὺς τάφους τους ὁ Μέγας Ἀθανάσι­ος, ὁ ἱερὸς Φώτιος καὶ ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, γιὰ νὰ σαλπίσουν μὲ τὶς ἠχηρὲς σάλπιγγές τους πρὸς ὅλο τὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιο τὸ «Φύλακες, γρηγορεῖτε!», νὰ ἀφυπνίσουν στὰ στήθη καὶ τῶν πλέον ἀδιαφόρων ση­μερινῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων τὴν κοιμωμένη συνείδησι τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὦ μακάρια πνεύματα, πόσο βαθειὰ εἴχατε στὶς καρδιές σας τὸ βίωμα τῆς Ὀρθοδοξίας!
Αὐτὸ τὸ βίωμα, ἡ καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, βρίσκεται σ᾽ ἐκεῖνο ποὺ φωνάζει ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν καὶ κῆρυξ τοῦ χριστιανισμοῦ, ὁ ἀπόστολος Παῦλος· «Ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν» (Β΄ Θεσ. 2,15).
Σύμφωνα μὲ τὸ κήρυγμα τῶν ἀποστόλων ὁ χριστιανισμὸς δὲν εἶνε μιὰ ἐφεύρεσι ἀνθρωπίνης διανοίας, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ τροποποι­ῆται καὶ ν᾽ ἀλλάζῃ κάθε εἰκοσιτετράωρο. Δὲν εἶνε μιὰ φιλοσοφία, ἀπὸ ᾽κεῖνες ποὺ λάμ­πουν στὸν οὐρανὸ τῆς διανοήσεως σὰν φωτεινὰ με­τέωρα σκέψεως κ᾽ ἔπειτα σβήνουν κ᾽ ἐξαφανίζονται στὸ ἔρεβος. Ὁ χριστιανισμὸς εἶνε κά­τι ἀπείρως περισσότερο, κάτι τελείως διαφορετικό. Εἶνε δύναμις ὑπερφυσική. Εἶνε ἀποκάλυψις ἑνὸς ὁλοκλήρου κόσμου ἀληθει­ῶν, στὶς ὁποῖες δὲν μποροῦσε νὰ ἀνέλθῃ μόνο του τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα μὲ τὰ φτερὰ τῆς διανοήσεως.
Ὅταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ἔκθαμβος ἐμ­πρὸς στὸ μεγαλεῖο ποὺ ἔλαμπε ἀπ᾽ ὅλες τὶς πλευρὲς τῆς ζωῆς τοῦ θείου Διδασκάλου, ἔ­κανε τὴν ὁμολογία «Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος», ὁ Θεάνθρωπος εἶπε· «Μάκαριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷ­μα οὐ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾽ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 16,16-17). Δηλαδή· Πέτρε, σὲ μακαρίζω, διότι αὐτὸ ποὺ ὁμολογεῖς, ὅτι ἐγὼ εἶ­μαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, δὲν εἶνε κάτι ποὺ σὲ δίδαξαν ἄνθρωποι, δὲν εἶνε καρπὸς μελέτης καὶ φιλοσοφικῆς σκέψεως· εἶνε ἀποκάλυψις, ἄνωθεν φωτισμός, ποὺ σὲ κάνει νὰ βλέπῃς ὅ,τι δὲν μποροῦν νὰ δοῦν ὅλοι οἱ φιλόσοφοι τοῦ κόσμου. Κράτα λοιπὸν καλὰ τὴν ὁμολογία σου, τὴν πίστι ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ πίστις θὰ γίνῃ ὁ βράχος ὁ ἀ­σάλευτος, ἐπάνω στὸν ὁποῖο θὰ οἰκοδομήσω τὴν Ἐκκλησία μου, καὶ ἡ Ἐκκλησία μου, ἡ ὁ­ποία στηρίζεται ἐπάνω σ᾽ αὐτὴ τὴν ἀλήθεια, θὰ μείνῃ ἀσάλευτη. Αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία θὰ πολεμηθῇ μὲ λύσσα ἀφάνταστη, ἀλλὰ ὅλες αἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, ποὺ θὰ ἐκβράσῃ ὁ ᾅδης γιὰ νὰ τὴ διαλύσουν, θὰ συντριβοῦν σὰν ἀφρισμένα κύματα ἐπάνω στὸ βράχο αὐτόν. Θὰ διαλυθοῦν οἱ ἀφροὶ τοῦ μίσους, θὰ κονιορτοποιηθοῦν τὰ ὅπλα τῶν ἐχθρῶν, καὶ ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος, ἡ ὁποία θὰ κρατῇ τὴν ὀρθὴ πίστι γιὰ τὸ πρόσωπό μου, θὰ ὑψώσῃ νικηφόρως τὴ σημαία της στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. «Πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (ἔ.ἀ. 16,18).

* * *

Καὶ ἡ ἱστορία εἴκοσι αἰώνων, ποὺ διέρρευσαν ἀπὸ τότε, ἐπαληθεύει, ἀγαπητοί μου, τὴ μεγάλη αὐτὴ προφητεία τοῦ Κυρίου. Πολέμιοι τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως παρουσιάστηκαν πολλοί, ἀναρίθμητοι, οἱ ὁποῖοι, παρ᾽ ὅλα τὰ ποι­κίλα μέσα ποὺ χρησιμοποίησαν, ἕναν ἀντικειμε­νικὸ σκοπὸ εἶχαν ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ, τὴν ὁλοκληρωτικὴ διάλυσί της. Μὲ φωτιὰ καὶ σίδερο, μὲ φρικτὰ καὶ ἀπερίγραπτα μαρτύρια, προσπάθησαν νὰ ἐξαλείψουν τὴν πίστι τρομοκρατών­τας καὶ ἐξοντώνοντας μαζικὰ τοὺς φορεῖς αὐ­τῆς τῆς πίστεως. Ἀλλὰ δὲν κατώρθωσαν τίπο­τα. Ὅπου ἔπεφτε ἕνας, ἐκεῖ 10, 100, 200 σηκώ­νονταν γιὰ νὰ τὴν ὑπερασπίσουν.
Ἡ Ὀρ­θοδοξία ἔρριχνε καθημερινῶς τὶς ῥίζες της σ᾽ Ἀνατολὴ καὶ Δύσι. Ὑψωνόταν σὰν δέντρο πανέμορφο καὶ καρποφόρο, καὶ κάτω ἀπ᾽ τὴ σκιά του μυριάδες ψυχὲς μ᾽ ἕνα στόμα καὶ μιὰ καρδιὰ ὑμνοῦσαν καὶ δοξολογοῦσαν τὸν ἐν Τριάδι Θεόν. Καὶ ὁ χριστιανισμὸς παρουσι­αζόταν ἀδιάσπαστος, ἑνωμένος μέσα στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία σὰν μάνα φιλόστοργη εἶχε συγκεντρώσει κάτω ἀπ᾽ τὰ φτερά της ὅλα τὰ παιδιά της.
Γιὰ τὴν ἔνδοξη αὐτὴ Ἐκκλησία μποροῦσε ὁ ποιητὴς νὰ πῇ· «Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου, Σιών, καὶ ἴδε· ἰδοὺ γὰρ ἥ­κασί σοι θεοφεγγεῖς ὡς φωστῆρες ἐκ δυσμῶν καὶ βορρᾶ καὶ θαλάσσης καὶ ἑῴας τὰ τέκνα σου, ἐν σοὶ εὐ­λογοῦντα Χριστὸν εἰς τοὺς αἰῶνας» (καν. Πάσχ. ᾠδ. η΄).

Η ΔΙΑΦΥΛΑΞΙΣ ΤΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

Σήμερα Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἴδαμε, ἀγαπητοί μου, τὴ δόξα τῆς Ἐκκλησίας μας πού, πα­ρὰ τοὺς διωγμοὺς ποὺ δέχθηκε ἀπ᾽ τὰ πρῶ­τα βήματά της, ἐπεκτεινόταν καὶ κρατοῦ­σε ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς στὴν ἀγκάλη της.

* * *

Ἀλλ᾽ ἀλλοίμονο! Μόλις κόπασαν οἱ διωγμοί, ἄλλης φύσεως ἐχθροὶ ἐπετέθησαν. Αὐτοὶ δὲν ἦταν ὅπως οἱ πρῶτοι. Αὐτοὶ εἶχαν γεννη­θῆ καὶ γαλουχηθῆ στοὺς κόλπους της, ἦταν γραμμέ­νοι στὸ μητρῷο της, μετεῖ­χαν στὶς ἱερὲς συνά­ξεις, κοινωνοῦσαν τῶν ἀχράντων μυστηρίων, δέχονταν ὅ,τι μὲ τὸ φωτισμὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος δίδασκε ἡ Ὀρθοδοξία, ἦταν ἕτοιμοι καὶ νὰ μαρτυρήσουν ὑπὲρ αὐτῆς.
Ἀλλὰ ξαφνικὰ Read more »

Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν». (Φιλιπ. 1,29)

«ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Ἀσφαλῶς ἡ ἁγιότης δὲν εἶνε μονοπώλιον ἑνὸς ἔθνους. Ἡ ἁγιότης εἶνε οὐράνιον φυτὸν ποὺ δύναται νὰ ἐγκλιματισθῇ καὶ νὰ εὐδοκιμήσῃ εἰς ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τοῦ πλανήτου. Ὅπου ἐξηπλώθη ὁ Χριστιανισμός, ἔχει νὰ μᾶς παρουσιάσῃ ἁγίους, τοὺς ὁποῖους ἔπλασεν ἀπ’ ὅλας τὰς φυλὰς καὶ τὰ ἔθνη καὶ ἀπ’ ὅλα τὰ στρώματα τῆς κοινωνίας. Καννίβαλοι ποὺ ἔσφαζον ἀνθρώπους καὶ ἔθραυον κρανία διὰ νὰ φάγουν τὸν μυελόν, ὅταν ἤκουσαν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἐκατηχήθησαν ὑπὸ τῶν ἱεραποστόλων μετεβλήθησαν ριζικῶς καὶ οἱ βράχοι, οἰ ὁποῖοι εἶχον βαφῆ κόκκινοι μὲ τὸ αἷμα τῶν θυμάτων, ἐλαξεύθησαν καὶ ἔγιναν κολυμβῆθραι μέσα εἰς τὰς ὁποίας ἐβαπτίσθησαν οἱ ἄγριοι.
Οἱ ἅγιοι δὲν θὰ ἐκλείψουν ποτέ. Ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν παντοῦ καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν εἶνε γνωστὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅστις, ὡς καλὸς ποιμήν, γνωρίζει τὰ πρόβατά Του, τοὺς πιστοὺς ἐκείνους οἰ ὀποῖοι ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν εὑρίσκωνται, ἀγωνίονται διὰ νὰ ἐξαπλωθῆ ἡ Βασιλεία Του ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀλλ’ ἐὰν ὑπάρχη μία χώρα εἰς τὴν ὁποίαν περισσότερον πάσης ἄλλης ὁ Χριστιανισμὸς ἔρριψε βαθείας ρίζας, ἤνθησε καὶ ἐκαρπποφόρησε καρπὸν πολύν, πλήθος ἁγίων, εἶνε ἡ Ἑλλάς.
«Π ό σ ο ν  λ α μ π ρ ὰ  ε ἶ ν ε  ἡ  Ἑ λ λ ὰ ς  ἐ κ  τ ο ῦ  π λ ή θ ο υ ς  τ ῶ ν  ἁ γ ί ω ν  τ η ς» ἀναφωνεῖ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Τὴν Ἑλλάδα ἐπεσκέφθη πρῶτος ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Παῦλος, καὶ ἵδρυσε τὰς πρώτας Ἐκκλησίας τῆς Εὐρώπης, τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Φιλίππων (ἀρχαίας πόλεως παρὰ τὴν σημερινὴν πόλιν τῆς Καβάλλας), τῆν Ἐκκλησίαν τῶν Φιλίππων ( ἀρχαίας πόλεως παρὰ τὴν σημερινὴν πόλιν τῆς Καβάλλας), τῆς Θεσσαλονίκης, τῆς Βερροίας, τῶν Ἀθηνῶν, τῆς Κορίνθου καὶ τῆς Κρήτης Τὴν Ἑλλάδα ἐπεσκέφθη ἐπίσης ὀ Ἀπόστολος Ανδρέας μαρτυρήσας ἐν Πάτραις. Εἰς τὴν νῆσον Πάτμον ἔγραψε τὴν ἀποκάλυψίν Του  ὁ Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης.
Ὁ σπόρος τὸν ὁποῖον ἔσπειραν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ συνεργάται αὐτῶν εἰς τοὺς προγόνους μας δὲν ἀπωλέσθη. Εὗρε  γῆν ἀγαθὴν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν προγόνων μας καὶ ἐκαρποφόρησεν. Ἐκ τῆς βαθείας νυκτὸς τῆς εἰδωλολατρείας ἡ Ἑλλὰς ἐβάδισε πρὸς τὸ φῶς τὸ ἀνέσπερον. Οἱ Ναοὶ τῶν Ὀλυμπίων Θεῶν ἠρημώθησαν. Τὰ εἴδωλα συνετρίβησαν, καὶ μεταξὺ Παξοῦ καὶ Ἀντιπάξου ἠκούσθησαν οἱ ἀναστεναγμοὶ τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ὅτι ἡ εἰδωλολατρεία ἐν Ἑλλάδι ἀπέθανεν! Ἡ Ἑλλὰς ἔζη καὶ ἀνέπνεε τὸν Χριστόν. Ἀνέδειξε διδασκάλους καὶ κήρυκας καὶ ἀπολογητάς. Μετέδωκε τὴν φλόγα τῆς πίστεως εἰς τοὺς γειτονικοὺς λαοὺς καὶ ἔφτασε Εὐαγγελιζομένη τὸν Χριστὸν μέχρι τῶν Οὐραλίων Ὀρέων καὶ τῶν πηγῶν τοῦ Γάγγου. Ἔκτισε ναοὺς μεγαλοπρεπεῖς καὶ ἐδημιούργησε περίφημα πνευματικὰ κέντρα εἰς τὸ Σινᾶ, τὸν Ἄθω, τὴν Κύπρον, τὸν Πόντον καὶ πανταχοῦ τῆς Ἑλληνικῆς Χερσονήσου. Ἐν καιρῷ δὲ τῶν διωγμῶν τὸ περισσότερον αἷμα ποὺ ἔχύθη διὰ τὴν στερέωσιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἦτο Ἑλληνικόν. Τὰ μαρτυρολόγια ἀναφέρουν πλῆθος μαρτύρων, τῶν ὁποίων ἡ ἐπίγειος πατρὶς ἦτο ἡ Ἑλλάς.
Ἡ  Ἑ λ λ ὰ ς!  Ἐ κ λ ε κ τ ὸ ς  κ ῆ π ο ς  τ ο ῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ!  Χ ώ ρ α  ἁ γ ί ω ν  κ α ὶ  μ α ρ τ ύ ρ ω ν! Ρίψατε ἕνα βλέμμα εἰς τὸν ἁ γ ι ο γ ρ α φ ι κ ὸ ν  χ ά ρ τ η ν ποὺ δημοσιεύομεν εἰς τὴν πρώτην σελίδα τοῦ παρόντος φύλλου. Βεβαίως δὲν εἶνε τέλειος ὁ χάρτης αὐτός. Δὲν σημειώνει ὅλα τὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι κατὰ διαφόρους καιροὺς ἐνεφανίσθησαν εἰς διάφορα σημεῖα τῆς Ἑλληνικῆς γῆς καὶ ἐκαμαν νὰ λάμψῃ ὁ οὐρανὸς τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ μυρίους ἀστέρας τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς πίστεως. Ἀλλὰ πάντως ὁ χάρτης αὐτὸς δίδει μίαν ζωηρὰν εἰκόνα τῆς αἴγλης, τὴν ὁποίαν προσδίδει εἰς τὸ πρόσωπον τῆς Ἑλλάδος τὸ πλῆθος τῶν ἁγίων, τῶν μαρτύρων, τῶν  ἡρώων τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Διὰ νὰ κρατήσῃ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν της ἡ Ἑλλὰς ἔχυσε ποταμοὺς αἱμάτων. Ἐκτὸς τῶν παλαιῶν μαρτύρων τῶν πρώτων αἰώνων ἔχομεν καὶ τοὺς νεομάρτυρας, ἐκείνους δηλαδὴ οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν κατὰ τὸ διάστημα τῆς Τουρκοκρατίας. Εἰς ἕνα βιβλίον «ο ἱ  ν ε ο μ ά ρ τ υ ρ ε ς» ποὺ ἐξέδωκεν ὁ μακαρίτης ἀρχιεπ΄σκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος ἀναφέρει τὰ ὀνόματα τῶν νεομαρτύρων, ἐκ τῶν ὁποίων μεταφέρομεν ἐδῶ: Ἀγγελῆς ἐξ Ἄργους, Ἀθανάσιος ἐκ Ναυπλίου, Γεώργιος ἐκ Μυτιλήνης, Γεώργιος ἐκ Κύπρου, Γεώργιος ἐξ Ἰωαννίνων, Δημήτριος ἐκ Σαμαρίνης, Ζαχαρίας ἐξ Ἠπείρου, θεόφιλος ἐκ Ζακύνθο, Ἰωάννης ἐκ Θάσου, Ἰωάννης ἐκ Τραπεζουντος, Κοσμᾶς Αἰτωλός, Κωνσταντῖνος ἐκ Ρόδου, Μᾶρκος ἐκ Κρήτης, Νικόλαος ἐκ Μετσόβου, Νικόλαος ἐκ Καρπενησίου, Παῦλος ἐκ Καλαβρύτων, Σεραφείμ Φαναρίου, Φιλοθέη ἐξ Ἀθηνῶν, Ζαχαρίας ἐκ Κορίνθου, Κωνσταντῖνος ἐξ Ὕδρας, Πέτρος ἐκ Τριπολιτζᾶς Πελοποννήσου, Ρωμανὸς ἐκ Καρπενησίου, Ρωμανὸς ὁ Λακεδαίμων(ἐκ Δημινίτζης) Θεόδωρος ἐκ Μυτιλήνης.

Ἀλλὰ πλὴν τῶν γνωστῶν νεομαρτύρων πόσοι εἶνε οἱ ἀνώνυμοι, οἱ ἄγνωστοι ἐκεῖνοιἥρωες τοῦ Χριστιανιμσοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐν σπηλαίοις καὶ ὀπαῖς τῆς γῆς κατὰ τὰς ζοφερὰς τοῦ ἔθνους ἡμῶν περιπετείας ἡγίασαν καὶ παρέδωκαν τὴν ψυχήν των ἁγνὴν εἰς τὸν Κύριον!
Ε ἰ ς  τ ο ὺ ς  Δ υ τ ι κ ο ύ ς, ποὺ κατηγόρουν τὴν Ἑλλάδα διὰ τὴν ἔλλειψιν μορφώσεως κατὰ τοὺς χρόνους τῆς τουρκοκρατίας, ἕνας ἐκ τῶν ἡρωϊκωτέρων Ἱεραρχῶν της, ὁ Κ ύ ρ ι λ λ ο ς  ὁ  Λ ο ύ κ α ρ ης, ἀπαντᾷ τὰ ἑξῆς: « Ἄς σκεφθοῦν οἱ κατήγοροί μας ὅτι, ἄν δὲν ἔχωμεν σοφίαν ἐξωτέραν, ἔχομεν χάριτι Χριστοῦ σοφίαν ἐσωτέραν καὶ πνευματικήν, ἡ ὀποία στολίζει τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, καὶ εἰς τοῦτο πάντοτε εἴμεθα ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς Φράγκους εἰς τοὺς κόπους, εἰς τὰς σκληραγωγίας καὶ εἰς τὸ νὰ σηκώνωμεν τὸν σταυρόν μας καὶ νὰ χύνωμεν τὸ αἱμα μας διὰ τὴν πίστιν καὶ ἀγάπην πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἄν  εἶχε  βασιλεύσῃ  ὁ  Τοῦρκος  εἰς  τὴν  Φραγκιὰ  δέκα  χρόνους,  Χριστιανοὺς  ἐκεῖ  δὲν  θὰ  εὕρισκες. Καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα τώρα τριακόσιους χρόνους εὐρ΄σκονται καὶ κακοπαθοῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ βασανίζονται διὰ νὰ στέκουν εἰς τὴν πίστιν των καὶ λάμπει ἡ πίστις τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ μυστήριο τῆς εὐσεβείας καὶ ἐσεῖς μοῦ λέγετε ὅτι δὲν ἔχομεν σοφίαν; Τὴν σοφίαν σου δὲν θέλω ἐμπρὸς εἰς τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Κάλλιο ἦτο νὰ ἔχῃ τινας καὶ τὰ δύο. Δὲν τὸ ἀρνοῦμαι. Π λ ὴ ν  ἀ π ὸ  τ ὰ  δ ύ ο  τ ὸ  Σ τ α υ ρ ὸ  τ ο ῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ  π ρ ο τ ι μ ῶ».
Ὅλή ἡ Ἑλλὰς εὐωδίαζε τότε ἀπὸ τὸ ἄρωμα τῆς ἁγιότητος. Οἱ βίοι τῶν ἁγίων ἦτο τὸ ἀλφαβητάριον, τὸ ὁποῖον ἐκράτουν εἰς τὰς χεῖράς των οἱ Χριστιανοὶ Ἕλληνες καὶ μὲ τὰς διηγήσεις τῶν πνευματικῶν κατορθωμάτων ἤναπτεν εἰς τὰς καρδίας των ὁ ἔρως πρὸς τὸν Θεόν.

_

ΤΕΙΧΟΣ ΔΑΚΡΥΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΕΣ (ΦΩΤΟ)

Κανέναν δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο το δράμα του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίου. Ο έγκλειστος σήμερα στο κελί του στους Αγίους Τόπους, Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος ανεβαίνει το δικό του Γολγοθά εδώ και 8 χρόνια.

Οι Αγιοταφίτες ζουν από κοντά κι αυτοί συγκλονισμένοι την περιπέτειά του. Αισθάνονται συγκινημένοι, αλλά διακατέχονται κι από τύψεις. Αυτό τουλάχιστον καταγράφεται σε επιστολή που έστειλε στο «Αγιορείτικο βήμα» ένας εξ αυτών. Οι φωτογραφίες, οι οποίες συνοδεύουν την επιστολή μαρτυρούν καρέ-καρέ τον τρόπο με τον οποίο ο Πατριάρχης τροφοδοτείται με τα απαραίτητα (την συνέχεια στην ιστοσελίδα)

http://www.agioritikovima.gr/patiero/19282-teichos-dakru%EF%BF%BD

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 31-3-13

http://www.youtube.com/playlist?list=PLhEXqBkFjSSk9u8hrscqx9snadDzY_9r8

ΜΗΤΡ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΦΟΥΝΤΑΣ 31-3-13 ‘ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥ

http://www.youtube.com/watch?v=EKEIBzKZQs4

«ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ: ΔΩΡΕΑ Ή ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΖΩΗΣ;

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.

estiapm@gmail.com, http://www.orthros.eu

ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

http://www.snotr.com/video/9428/Near_Death__amp__Close_Calls

_

«Παπαφλέσσας» της Ηπείρου: » Όχι στον Οικουμενισμό, & τον θρησκευτικό αχταρμά. «

+Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγων. & Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ.

Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας μας μὲ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων. 
Ὁ θρίαμβος αὐτός σημειώθηκε τόν ἔνατο αἰώνα μ. Χ . ὅταν ἡ αὐτοκράτειρα τοῦ Βυζαντίου Ἁγία Θεοδώρα, μετά ἀπό τόν θάνατο τοῦ συζύγου της καί αὐτοκράτορος Θεοφίλου , ἔβαλε τέρμα στήν Εἰκονομαχία, καὶ ἀναστήλωσε τίς ἱερές εἰκόνες τό ἔτος 843 μ.Χ.
Αὐτή τή γιορτή, ἀδελφοί, γιορτάζουμε…
σήμερα. Τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί κατ’ ἐπέκταση τήν νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας , ἡ ὁποία ἐπολέμησε ἑκατό καί πλέον χρόνια τούς εἰκονομάχους αὐτοκράτορες, τούς πατριάρχες – κάποιους πατριάρχες εἰκονομάχους – καί τελικῶς ἐνίκησε καί ἐθριάμβευσε.Ἔχουν περάσει ἀπό τότε χίλια ἑκατόν ἑβδομήντα χρόνια.
Μεσολάβησε ἡ ἀπόσχιση τοῦ δυτικοῦ χριστιανικοῦ κόσμου ἀπό τήν Μία, τήν Ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτό ἔγινε τό 1054 μ.Χ. Μετά ἀπό πέντε αἰῶνες ὁ χριστιανισμός τῆς Δύσεως διεσπάσθη μέ τήν πρωτοβουλία τοῦ Λουθήρου καί ἄλλων Προτεσταντῶν ἡγετῶν.
Αὐτό πάλι ἔγινε τό 1517.
Κι ἔφτασε σήμερα ὁ Προτεσταντισμός, ἡ Διαμαρτύρηση δηλαδή, νά ἀριθμεῖ περί τίς χίλιες (1.000) καί πλέον αἱρέσεις καί παραφυάδες, πολλές ἀπό τίς ὁποῖες δέν δέχονται τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἄλλες δέν δέχονται τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τούς Ἁγίους, τίς Εἰκόνες καί τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας τά ὁποία μᾶς τά παρέδωσαν οἱ Ἀπόστολοι ὡς τήν πιό πολύτιμη παρακαταθήκη.Τό χειρότερο, ὅμως, εἶναι ὅτι ὁ Προτεσταντισμός μέ προεξάρχουσα τήν λεγομένη Ἀγγλικανική «Ἐκκλησία» – ἄν τό εἴδατε ἴσως κι αὐτές τίς ἡμέρες μέ τήν ἐνθρόνιση τοῦ λεγομένου Ἀρχιεπισκόπου τοῦ Καντέρμπουρι (Canterbury) – ἡ Ἀγγλικανική, λοιπόν, Ἐκκλησία χειροτονεῖ ἀπό τινων ἐτῶν καί γυναῖκες Ἱερεῖς καί Ἐπισκόπους.Καί τό ἀκόμα πιό χειρότερο ἀπό αὐτό, εἶναι ὅτι εὐλογεῖ καί γάμους ἀνθρώπων πού ἀνήκουν στό ἴδιο φύλο, δηλαδή εὐλογεῖ γάμους ὁμοφυλοφίλων.
Καί ἡ ἀντίθεση ἡ μεγάλη του Προτεσταντισμοῦ εἶναι ὅτι, ἐνῶ μέ τίς ὑποχωρήσεις αὐτές μεταβάλλει τήν κοινωνία σέ Σόδομα καί σέ Γόμορρα, λέει τί
• λέει ὅτι μελετάει τήν Βίβλο, ἡ ὁποία Βίβλος, ὅμως, εἶναι κάθετα ἀντίθετη μέ αὐτές τίς πρακτικές. Τίς καταδικάζει ἀπόλυτα.
Τί μελέτη τῆς Βίβλου κάνουν δηλαδή ;
Ἐγώ προσωπικῶς δέν μπορῶ νά τό καταλάβω αὐτό.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά τώρα.
Ὑπάρχει ὁ Παπισμός μέ τό κράτος τοῦ Βατικανοῦ. Τό κράτος τοῦ Βατικανοῦ εἶναι ἕνα καθαρῶς κοσμικό καί πολιτικό κράτος .Ἔχει τό Πρωτεῖο καί τό Ἀλάθητο τοῦ Πάπα, ὁ ὁποῖος ἐπιδιώκει νά εἶναι ἕνας θρησκευτικός πλανητάρχης.
Ἔχουμε τόν πλανητάρχη τῆς πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ ὑπερδυνάμεως , ἔχουμε ὅμως καί τόν Πάπα ὡς πλανητάρχη  θρησκευτικό καί πολιτικό πλανητάρχη.
Καί πλέον ἔχει καί τήν σατανικῆς ἐμπνεύσεως Οὐνία σάν σφήνα στά πλευρά τῶν Ὀρθοδόξων.Τώρα, ἀπό τά μέσα τοῦ περασμένου αἰώνα, τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, καί συγκεκριμένα τό ἔτος 1948, ξεκίνησε μία κίνηση στήν Εὐρώπη πού ὀνομάστηκε Οἰκουμενική κίνηση.
Αὐτή ἔχει σκοπό τήν προσέγγιση τῶν χριστιανικῶν ὁμολογιῶν .
Ἐξάλλου ἀπ’ τό 1980 ξεκίνησε ἐπίσημα ὁ διάλογος τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τήν παπική ἐκκλησία καί ἀκολούθησαν οἱ διάλογοι μέ τούς Παλαιοκαθολικούς, τούς Ἀγγλικανούς, τούς Λουθηρανούς καί ἄλλους χριστιανούς, πού ἀποτελοῦν διάφορες αἱρετικές ὁμάδες. Βέβαια ἔχουν περάσει τώρα τριάντα (30) καί πλέον χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῶν ἐπισήμων αὐτῶν διαλόγων, ἀλλά σήμερα ὅμως – κατά κοινήν ὁμολογίαν – οἱ διάλογοι αὐτοί ἔχουν βαλτώσει , δέν ἔχουν ἀποδώσει τίποτα.

Δυστυχῶς, ὅμως, ὑπάρχει καί κάτι χειρότερο πέραν τῶν διαλόγων αὐτῶν.
Ὑπάρχουν οἱ συμπροσευχές κάποιων ἡγετῶν τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τούς αἱρετικούς χριστιανούς τῆς Δύσεως.

Ἔτσι λοιπόν ἡ κίνηση αὐτή , ἡ λεγομένη ἀρχικῶς Οἰκουμενική κίνηση, ἔχει καταλήξει νά γίνει Οἰκουμενιστική κίνηση, διότι προσεύχονται Παπικοί, Ὀρθόδοξοι, Ἀγγλικανοί, Διαμαρτυρόμενοι, «κάθε καρυδιᾶς καρύδι», στά τελευταῖα δέ χρόνια ἔχουμε συμπροσευχές καί μέ ἀνθρώπους ἄλλων θρησκειῶν ὅπως Μωαμεθανούς, Ἰνδουϊστές καί οὕτω καθεξῆς.

Τί γίνεται ὅμως τώρα ;
Τά Μ.Μ.Ε. διαφημίζουν αὐτές τίς προσευχές, τίς συμπροσευχές.
Καί τί λένε ;
« Ὅλοι ἕνα εἴμαστε. Γιατί νά ’μαστε λοιπόν χωρισμένοι , ἐδῶ οἱ Ὀρθόδοξοι, ἐκεῖ οἱ Παπικοί , παραπέρα οἱ Ἀγγλικανοί κ.ο.κ. ; ».
« Νά ἑνωθοῦμε»,προσέξτε,«νά ἑνωθοῦμε ἀλλά ὁ καθένας νά κρατάει τά δικά του πιστεύματα ».

Δηλαδή , ἄν μου ἐπιτρέπεται ἡ ἔκφραση, ἕνας «ἀχταρμάς θρησκευτικός» ὁ ὁποῖος θά τά περιλαμβάνει ὅλα,  ἀλλά αὐτό ὅμως ἀδελφοί μου δέν εἶναι ἕνωση , εἶναι ἐμπαιγμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Read more »

ΑΙΜΟΡΑΓΕΙ Η ΕΛΛΑΣ – ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Μικρό απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Έγινε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1967 και είναι όσο ποτέ επίκαιρο

________

_____

ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ 24.3.2013

(ΕΚΔΗΛΩΣΙ ΠΑΓΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ)

ΑΓΑΛΜΑ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ 28.3.2013 ΩΡΑ 17.30

ΓΗΠΕΔΟ ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ 31.3.2013 ΩΡΑ 16.00

26.3.2013

1. Ὁ δραστήριος καὶ εὐσυνείδητος δημοσιογράφος κ. Ἀλέξανδρος Στεφανόπουλος τῆς Greek American News Agency ἐνθουσιάσθηκε τόσο πολὺ ἀπὸ τὴν σύντομη ὁμιλία τοῦ Προέδρου τοῦ Σωματείου οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους τὴν 24.3.2013 στὴν Παλιαὰ Βουλή, κατὰ τὴν ἐκδήλωσιν της Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως γιὰ τὴν ἐπετειο τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ὥστε τὴν ἀνήρτησε αὐθημερὸν στὴν ἔγκριτη ἱστοσελίδα www.greekamericannewsagency.com.

Οἱ φίλοι καὶ θαυμαστὲς τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους δύνανται νὰ τὴν ἰδοῦν κατωτέρω:

http://www.greekamericannewsagency.com/2010-01-19-17-52-24/2010-01-21-18-56-31/21999

 (Ὄχι ἄλλα λάθη. Ἀπὸ σήμερα ἄς διορθωνώμεθα)

2. Τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ  εἶναι πράγματι μία πολὺ μεγάλη ἐθνικὴ ὑπόθεσι.

Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ ταύτῃ ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ δὲν κομματιάζει, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας θὰ ἑνώνῃ.

Στὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους χωρᾶν ὅλοι, ἀριστεροὶ καὶ δεξιοί.
Τὶς πολιτικές μας πεποιθήσεις ὁ καθένας μας πρέπει νὰ τὶς ἐκδηλώνῃ μόνο τὴν ἡμέρα τῆς κάλπης.

3. Οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ ἐκμεταλλευθῇ τὶς ἐκδηλώσεις μας. Ἔχομε καλέσει τὴν πολιτειακή, τὴν πολιτικὴ ἡγεσία καὶ ἐν γένει ὅλους τοὺς ἰθύνοντες. Ἐὰν τολμήσουν μερικοὶ ἐξ αὐτῶν νὰ προσέλθουν, παρακαλοῦνται θερμότατα οἱ φίλοι καὶ οἱ θαυμαστὲς οὔτε νὰ ἐπιδοκιμάσουν, οὔτε νὰ ἀποδοκιμάσουν. Νὰ σεβασθοῦμε τὸν Θρυλικὸ Γέρο τοῦ Μοριᾶ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους ἥρωες τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν τὸ κορμί τους «κόσκινο» καὶ παρακαλοῦσαν τὸν Θεάνθρωπο Χριστὸ νὰ βοηθήσῃ νὰ ἐλευθερωθῇ ἡ Ἑλλάδα μας, πρᾶγμα, ποὺ καὶ ἐπραγματοποιήθη. 

4. Κατὰ τὴν συνάθροισί μας τὴν 28.3.2013 θὰ κατατεθῇ μόνο ἕνα στεφάνι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ὁμοῦ μετὰ τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν. Ἄλλες ἡμέρες καὶ ὧρες ἄς καταθέσουν ὁποιοιδήποτε ἄλλοι ἐπιθυμοῦν, σέβονται καὶ τιμοῦν τὸν πρόγονό μας Κολοκοτρώνη καὶ λοιποὺς ἥρωές μας.

ΣΑΣ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

ΤΑ Δ.Σ.

• ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
•  ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ
• ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
  
•  ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ
• 210-3254321

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=721:26313——24313—28313–31313&catid=28:2009-07-31-01-41-51

ΟΜΙΛΙΑ

Την Πέμπτη 28  Μαρτίου 2013, (8.10 μ.μ. η Ακολουθία του Αποδείπνου, 9.00 μ.μ. η ομιλία) στη Νεανική Σύναξη του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας,  θα ομιλήσει ο κ.  Kωνσταντίνος Χολέβας (Πολιτικός Επιστήμων, αρθρογράφος επί εθνικών και ιστορικών θεμάτων και συνεργάτης των ραδιοφωνικών σταθμών της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Πειραϊκής Εκκλησίας) ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα : « Από την Τουρκοκρατία των όπλων, στη ¨Τουρκοκρατία¨ των Σίριαλ, στην Ελληνική τηλεόραση».

Παρακαλούνται τα μέλη της Συνάξεως και όσοι νέοι επιθυμούν, να προσέλθουν να ενημερωθούν για το θέμα.

                                    Εκ της Νεανικής Συνάξεως

_

ΤΟ ΗΘΟΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ

Διαβάστε το άρθρο στο ιστολόγιο: http://mkka.blogspot.co

Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013

Μια κραυγαλεα αντιφαση

Τα καραγκιοζιλικια του δεσποτη Συρου

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.188
http://www.agonas.org

ΣΤΥΛ. ΛΑΓΟΥΡΟΣ, Θεολόγος – Εκδότης

Τί σχέση μπορεί να έχει ο «ομοφυλόφιλος» Χριστός του Corpus Christi με εμάς τους πιστούς και τον επίσκοπο Σύρου; Πριν πάρουμε κάποια απάντηση και για να μην θέσουμε σε ηθική βάσανο τους αναγνώστες μας, είναι ανάγκη να ενημερωθούν για ό,τι έχει προηγηθεί.

Προ ετών έκαμε την εμφάνισή του ένα έντυπο με τον τίτλο: «TIMES IN KOLONAKI» που κυκλοφορούσε στα περίπτερα του Κολωνακίου, των Κυκλάδων και αλλαχού. Το περιεχόμενό του είναι άκρως ακατάλληλο προς ανάγνωσιν διά πάσαν ηλικίαν και ο έντυπος λόγος του οχετός δυσφημήσεως πολιτικών, δικαστικών και εκκλησιαστικών προσώπων, ιδιαιτέρως δε στοχοποιεί τον επίσκοπο Σύρου και κάποιους συνεργάτες του.

Οι ακατανόμαστες πράξεις που καταλογίζει σε όλους αυτούς (δυσφήμηση άκρως επικίνδυνη) είναι ακριβώς το ίδιο πάθος της ατιμίας και η ίδια ύβρις που το βλάσφημο Corpus Christi δυσφημεί αναισχύντως το θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού και τα άγια πρόσωπα των μαθητών Του.

Στις 29 Μαΐου 2012 η Ι. Μητρόπολις Σύρου δημοσιοποίησε (επιλεκτικά σε Τηνίους πολίτες), Δελτίο Τύπου με περιεχόμενο υποστηρικτικό της ακεραιότητας του ήθους του επισκόπου Σύρου από τις προσβολές και ύβρεις εναντίον του στο έντυπο TIMES IN COLONAKI.

Σύμφωνα με αυτό το επίσημο Δελτίο Τύπου, η Μητρόπολις μας ενημερώνει ότι μετά από μήνυση του Επισκόπου Σύρου στην Δικαιοσύνη, ο δυσφημιστής δημοσιογράφος «οδηγήθηκε εκ νέου στις φυλακές (της Χίου) για να εκτίσει ποινή 22 μηνών για τα όσα συκοφαντικά και ανυπόστατα δημοσίευσε και συνεχίζει να δημοσιεύει…».

Πλην όμως, εδώ συμβαίνει το περίεργο: Στο επίμαχο δυσφημιστικό δημοσίευμα του υβριστικού εντύπου, εκτός των άλλων ύβρεων, η Ορθόδοξη Εκκλησία χαρακτηρίζεται ως «Ελληνική Σατανική Εκκλησία». Με αφορμή αυτόν τον υβριστικό χαρακτηρισμό η τοπική Εφ. «Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ» (άρ. φ. 88 Σεπτέμβ. 2012) παρατηρεί: «Ο επίσκοπος Σύρου, έπρεπε βεβαίως, όπως ό ίδιος μας πληροφορεί, να προστατέψει την προσωπική του τιμή από τις συκοφαντίες της “φυλλάδας”, στέλνοντας στη φυλακή τον εκδότη της αλλά ταυτόχρονα έπρεπε αυτονόητα να προστατέψει και την τιμή της Εκκλησίας, της οποίας είναι μέλος αρχιερατικό. Το καθήκον του αυτό ο επίσκοπος Σύρου το παρέκαμψε, αφήνοντας να σέρνεται μια τέτοια βλασφημία… Η τιμή της Εκκλησίας δεν είναι υπερτέρα της τιμής του επισκόπου Σύρου;»….Την συνέχεια εδώ· http://agonasax.blogspot.gr/2013/03/blog-post_1901.html

ΚΑΙ  ΠΑΛΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ

Ὤ, τῆς ὑποκρισίας

Ὤ, τῆς ὑποκρισίας, τὴν ὁποία ἀπὸ δῶ καὶ στὸ ἑξῆς θὰ εἰσπράττουμε ἀπὸ «ὀρθόδοξα» χείλη!

Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ στὸ νέο Ἀνακοινωθέν του, κατηγορεῖ τὸν αἱρετικὸ Πάπα γιὰ «ἔκδηλο καταφρόνησι» καὶ ἀγένεια πρὸς τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο!

Τὴν ἀνθρώπινη ἀγένεια ὁ Πειραιῶς, τὴν βλέπει καὶ τὴν καυτηριάζει, τὴν βλασφημία ὅμως, τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τὸν προδοτικὸ γιὰ τὴνὈρθοδοξία ρόλο του, τὸν παραβλέπει καὶ τὸν ἀμνηστεύει. Ἡ παρουσία τοῦ Πατριάρχη στὴ Ρώμη, στὴν ἐγκαθίδρυση ἑνὸς αἱρετικοῦ «ἐπισκόπου», καὶ ἄρα ἀμετανοήτου ἐχθροῦ τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Χριστοῦ, οὐδόλως στενοχωροῦν τὸν κ. Σεραφείμ! Θὰ ἐπαναλάβω τὸ αὐτονόητο: Ποιός Ἅγιος Πατέρας θὰ ἔφτανε σ’ αὐτὸ τὸ κατάντημα; Φαντάζεται κανεὶς τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, νὰ παρίσταται σὲ ἐνθρόνιση αἱρετικοῦ; Λεπτομέρειες ἐνοχλητικὲς γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἀρχιερεῖς ὅλα αὐτά.

Ἐπειδὴ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Πειραιῶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορηθεῖ γιὰ ἀφέλεια ἢ γιὰ ἄγνοια, ἄρα ὅ,τι κάνει τὸ κάνει σκοπίμως, ἐκλαμβάνουμε τὴν τακτική του νὰ τὰ βάζει μὲ ὅλους καὶ μὲ ὅλα, νὰ ἐλέγχει καὶ νὰ κατονομάζει ποικίλες καὶ ἀπίθανες καταστάσεις καὶ πρόσωπα, ἀλλὰ νὰ μὴ κατονομάζει τοὺς προβατόσχημους λύκους, τοὺς Οἰκουμενιστές, καὶ τὸν ἡγέτη τους, καὶ τοὺς βοηθούς του, αὐτὴ του τὴν τακτικὴ ἐκλαμβάνουμε ὡς ἀντορθόδοξη ἐνέργεια, ποὺ τὸν κατατάσσει στὸ χῶρο τῶν κρυπτο-Οἰκουμενιστῶν ἢ στὴν αἵρεση τοῦ «ὀνοματοκρυπτισμοῦ», ὅπως ἐπιτυχῶς ἐχαρακτήρισε ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης (κι ὄχι ἐμεῖς), ἐκείνους ποὺ ἀρνοῦνται νὰ κατονομάσουν τοὺς αἱρετικούς.

Ἔτσι, ἐνῶ ὁ Πατριάρχης ἀπεκάλεσε τὸν Πάπα «Ἁγιότατον, θεοπρόβλητον» (βλασφημώντας στὸν Τριαδικὸ Θεό, ὡς Αὐτὸς νὰ ἐξέλεξε ἕναν αἱρετικό!!!), ἐνῶ ἀποκάλεσετὸν Πάπα «Πρωθιεράρχην  τῆς  προκαθημένης τῆς ἀγάπης σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης», ἐνῶ ἐβεβαίωσε ὅτι αὐτὸς (ὁ “ὀρθόδοξος” Πατριάρχης) καὶ ὁ Πάπας (ὁ αἱρετικὸς ἡγέτης) «πορεύονται ὁμοῦ οἱ ποιμένες καί οἱ πιστοί (ὀρθόδοξοι καὶ Παπικοὶ) τήν ὁδόν τῆς ἀληθείας» (ἄρα καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν τὴν ἀλήθεια!), ἐνῶ εἶπε ὅλα τοῦτα τὰ βλάσφημα, μὲ αὐτὰ δὲν ἀσχολήθηκε καθόλου ὁ Πειραιῶς. Ἔστρεψε ἀλλοῦ τὴν προσοχὴ τοῦ Ποιμνίου του, μακριὰ ἀπὸ τὶς ἀπαράδεκτες ἐνέργειες τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Ἔσπευσε νὰ ἐρευνήσει τὸ …παρελθὸν τοῦ Πάπα! Γιὰ νὰ καταλάβουμε τί; Μήπως καὶ δὲν γνωρίζαμε ὅτι ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικός, καὶ περιμέναμε νὰ μάθουμε ἀπὸ τὸν Πειραιῶς λιγότερες ἢ περισσότερες λεπτομέρειες ἀπὸ τὴν ζωήν τοῦ νέου Πάπα Φραγκίσκου, γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε ἂν εἶναι αἱρετικός;

Τὸ γράψαμε προχθὲς καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε. Ὁ Πειραιῶς παίζει ἀποπροσανατολιστικὸ ρόλο, οἰκουμενιστικὰ παιχνίδια. Συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα (γιὰ νὰ πάρουμε κι αὐτὴ τὴν ἐκδοχή). Παρὰ τὶς παρακλήσεις, τὶς προκλήσεις καὶ τὶς ὀχλήσεις, ἀρνεῖται νὰ ἐλέγξει τὸν Πατριάρχη, τὸν κυρίως ὑπεύθυνο γιὰ τὴν ἐμπέδωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἀρνεῖται νὰ κατονομάσει αὐτὸν ποὺ προάγει ἐκ τῶν ἔσω τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (παρόλο ποὺ καὶ ὁ Πειραιῶς παραδέχεται τὴν ὕπαρξή της)· οἱ ὑψηλὲς «Ἐντολὲς» ποὺ εἰκάζουμε πὼς ἔχει, εἶναι νὰ μὴν κατονομάσει τοὺς αἱρετικοὺς ἡγέτες, συμμάχους τοῦ Πατριάρχη. Καὶ γιὰ νὰ ἀποπροσανατολίσει τοὺς πιστούς, ἀσχολεῖται μὲ τὸ παρελθὸν ἑνὸς γνωστοῦ καὶ παμπάλαιου αἱρετικοῦ, ὅπως εἶναι ὁ ἑκάστοτε Πάπας. Καὶ ἀφήνει ἔτσι ἀνενόχλητο τὸν κ. Βαρθολομαῖο νὰ ἀποκαθαίρει τὸν Πάπα ἀπὸ τὸ στίγμα τοῦ αἱρετικοῦ, μέσῳ τῶν ἀσπασμῶν καὶ τῶν προσφωνήσεων, νὰ τὸν ἐνδύει μὲ φορέματα καὶ φωτοστέφανο ἁγιότητος, νὰ θέτει στὸ πρόσωπο ἑνὸς λύκου τὸ κώδιον (τὸ ντύμα) τοῦ προβάτου.

Παραθέτουμε κάποια ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἐναντίον τοῦ Πάπα καὶ ὑπὲρ τοῦ Οἰκουμενιστῆ Πατριάρχη, τὸν ὁποῖο μάλιστα χαρακτηρίζει ὡς τὸν «μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο» (παρόλο ποὺ ὁ Πειραιῶς ὑπέγραψε τὴν «Ὁμολογία Πίστεως» ποὺ ἐμμέσως καταγγέλλει τὸν Πατριάρχη ὡς αἱρετικό).

«Ἑπομένως ἡ ἔκδηλος καταφρόνησις πού ἐπέδειξε ὁ συγκεκριμένος πρός τόν μόνον ἀληθῆ Ἐπίσκοπο πού παρίστατο κατά τήν «ἐνθρόνισή» του, Πάνσεπτο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, τόν ὁποῖον δημοσίως οὔτε εὐχαρίστησε ὀνομαστικῶς διά τήν παρουσίαν Του οὔτε ἐτίμησε διά προβεβλημένης θέσεως ὅπως θά ἔδει καί ὅπως ἔπρατταν οἱ Προκάτοχοί του ἀλλά ἰησουϊτικῶς τόν ἐδεξιώθη ἰδιωτικῶς διά γεύματος ὅπως ἐγράφη καθώς καί ἡ ἀνέντιμος καί προκλητική συμμετοχή τοῦ Οὐνίτου ψευδοδιακόνου καί τῶν Οὐνιτῶν ψευδεπισκόπων πού γιά μία εἰσέτι φορά ἐπέρρωσαν τό διαρκές ἔγκλημα τῆς Οὐνίας καί τόν ἀντίχριστο βιασμό τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ἐκκλησίας συνάδουν ἀπολύτως μέ τά ἀνωτέρω καταγγελόμενα.

Αὐτά τά ἐλάχιστα ὡς ἀπάντηση στούς ἀγαπητούς ἀδελφούς πού ὁμιλοῦν περί «καλῶν προθέσεων» τοῦ καταληψία τοῦ Πρεσβυγενοῦς θρόνου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως καί πού ἔσπευσαν μέ ὕβρεις ἄνευ ἐπιχειρημάτων νά κακοχαρακτηρίσουν προγενέστερο κείμενό μου γεγονός γιά τό ὁποῖο ἐνώπιον τοῦ Δικαιοκρίτου θά ἀποδώσουν ἀσφαλῶς λόγον διότι οἱ πράξεις μας καί οἱ λόγοι μας θά μᾶς κρίνουν ἐνώπιόν Του».

Σημάτης Παναγιώτης

_

Ο ΝΕΟΣ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ & ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ:

( Τι Ναζισμός, Τι Σιωνισμός )

Με την ευκαιρία της εθνικής επετείου της επαναστάσεως του 1821 αναφέρουμε μερικά φωτεινά παραδείγματα, προς φωτισμόν, για τη σωτηρία της Ελλάδας. Όλοι οι Έλληνες από τη νεότερη Ελληνική ιστορία της Τουρκοκρατίας, και της επανάστασης του 1821, γνωρίζουμε από τα σχολικά βιβλία ιστορίας, τον ήρωα κληρικό Αρχιμανδρίτη Γρηγόρη Δικαίο, ονομασθέντα από το λαό «Παπαφλέσσας», λόγω της πατριωτικής επαναστατικής δράσης του.

Σήμερα ζούμε μια σχεδόν όμοια κατάσταση με τη τότε Τουρκοκρατία.

Με τη διαφορά ότι σήμερα λέγεται κατοχή της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας. Σήμερα μας κατάντησαν πάλι οικονομικούς ραγιάδες, και γραικύλους. Δυστυχώς η Ε.Ε. στην οποία καταφύγαμε για να σωθούμε, απεδείχθη εκ των πραγμάτων φωλεά των Σιωνιστών Κοσμοκρατόρων.

Στη Σιωνιστική Ε.Ε. δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών, υπάρχει μόνο εκμετάλλευση του ισχυρού προς τα μικρά κράτη.

Μπήκαμε στην Ε.Ε. και «φάγαμε στη μάπα» τα Goldenboys & Goldenladies των Σιωνιστών του Rothschild. «Φάγαμε στη μάπα» τις Σιωνίστριες Μέρκελ & Λαγκάρντ, κ.λ.π. και τους Σιωνιστές Ρομπάϊ, Μπαρόζο, Όλι Ρεν, Σόϊμπλε, Γιούνκερ, κλπ, Σιωνιστική μαφία της Ε.Ε.

Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα υπάρξει μόνο, «Εάν μας εκχωρήσετε την Εθνική σας κυριαρχία» λέγει ο Σιωνιστής Ντράγκι (Δράκουλας) πρόεδρος Ε.Κ.Τ. Εχθές εορτάσαμε το ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Γερμανούς, σήμερα Σιωνιστές και Γερμανοί πιασμένοι χέρι-χέρι συνεργάζονται και καταστρέφουν τον Ελληνισμό Ελλάδος-Κύπρου!!!
Οι Γερμανοί σήμερα θέλουν να ισοπεδώσουν τη Κύπρο.
Σήμερα από τους προσκυνημένους δοσίλογους πολιτικούς ασκείται ρατσισμός εις βάρος των Ελλήνων, και υπέρ των λαθρομεταναστών.
Ρωτάμε τους προδότες πολιτικούς, για το ρατσισμό εις βάρος των Ελλήνων πότε θα μιλήσουμε;;; Από το κλίμα των ημερών, έχω βουλιάξει κι εγώ μες τη συλλογική κατήφεια, μες την κατάθλιψη. Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι, αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μας, για το μέλλον του Ελληνισμού, για το γκρέμισμα των ονείρων μας, και των μακροχρόνιων προσπαθειών μας, όλα πήγαν χαμένα, από ανάξια προδοτική πολιτική ηγεσία.
Εν όψει αυτής της καταστάσεως ευρισκόμενοι, αναζητούμε εναγωνίως τον ηγέτη, που θα μας βγάλει από αυτό το τέλμα, είτε στη πολιτεία ευρίσκεται αυτός, είτε στην εκκλησία. Δεν βαρέθηκες Έλληνα να ζεις σαν ραγιάς, να ζείς και να ελπίζεις μέσα σε μια σάπια «Δημοκρατία;»
Στη «Δημοκρατία» των αχυρανθρώπων της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας!!! Στη «Δημοκρατία» κλεπτών και προδοτών!!! Read more »

ANOIXTH ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙTΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΟΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ;

Του δημοσιογράφου Γαβριήλ Θ. Λαμψίδη

 Γιατί βάζετε στην …ατιμωτική εξαίρεση τον Βαρθολομαίο και δεν τον ελέγχετε; Τόσο πολύ τον μισείτε; Ή, μήπως, τον φοβάστε; Αν κρατάτε το στόμα σας κλειστό γιατί φοβάστε ότι θα πάρει μέτρα εναντίον σας ο Βαρθολομαίος, τον Θεό δεν τον φοβάστε; Ή, μήπως, δεν γνωρίζετε ότι ο Βαρθολομαίος προωθεί τον Οικουμενισμό και συνδράμει την προσπάθεια της πανστρατιάς του Σκότους, που αποσκοπεί στην επιβολή …της μιας παγκόσμιας θρησκείας, παράλληλα με την μία παγκόσμια ηλεκτρονική;

Σεβόμενοι το φθέγμα του ομολογητή της αγίας πίστης μας, Ιωσήφ του Βρυεννίου: «Ουκ αρνησόμεθα σε, φίλη Ορθοδοξία, ου ψευδόμεθά σου το πατροπαράδοτον σέβας, εν σοι εγεννήθημεν και σοι ζώμεν και εν σοι κοιμηθησόμεθα, ει δε καλέσει καιρός και μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα», σας παρακαλώ, πέστε μας, τι άλλο μένει να κάνει ο Βαρθολομαίος, για να του θυμίσετε ότι το σύστημα της Εκκλησίας είναι Συνοδικό, το πολίτευμά της είναι Συνοδικό και εφόσον σας αγνοεί ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ;