Καταλαβες τωρα γιατι τα κανουν ολ’ αυτα;

Κατάλαβες τώρα γιατί κατέστρεψαν όλες τις μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες;
(ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, AΙΓΑΙΟ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ) και έκαψαν σε διάστημα 2 μηνών μεγάλα ελληνικά πολυκαταστήματα (ΜΙΝΙΟΝ, ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ, ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ);
Για να βρουν άνετα χώρο, χωρίς προσπάθεια, τα δικά τους μπακάλικα που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να μπουν στην ελληνική αγορά…
Κατάλαβες τώρα γιατί σου δίνανε τζάμπα κάρτες οι τράπεζες;
Για να σου πάρουν το πατρικό σου. Δεκάρα δεν δίνανε για τις δόσεις σου. Με χαρτιά τυπωμένα σου πήραν και σου παίρνουνε το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί.
Κατάλαβες τώρα γιατί σε χώσανε στο χρηματιστήριο;
Όταν ένας πρωθυπουργός τής χώρας προέτρεπε τον απλό κόσμο να βάλει το κομπόδεμά του στο στημένο παιγνίδι τού χρηματιστηρίου, δεν εννοούσε ακριβώς τις παραγωγικές επενδύσεις, αλλά τον τζόγο.
Κατάλαβες τώρα ότι κάποιοι γίνανε πάμπλουτοι σε μια νύχτα ανταλλάσσοντας τον πλούτο σου, τον ιδρώτα σου, με αέρα;
 Κατάλαβες τώρα γιατί γουστάρουν τόσο την… «ελεύθερη αγορά»;
Για να κλείσει ο μπακάλης τής γειτονιάς και να στέλνεις τον κόπο σου στα μεγαλομπακάλικα τής Γερμανίας. Σε βγάλανε, ψαράκι, από τη γυάλα σου και στη συνέχεια σε πέταξαν στον ωκεανό με τα σκυλόψαρα, που έχουν τους δικούς τους κανόνες… διατροφής.
Κατάλαβες τώρα γιατί αγαπάνε τους «μη νόμιμους μετανάστες» τόσο πολύ οι εκλεγμένοι «αλήτες» μας;
Για να κάνουν με τη δυστυχία εκείνων κι’ εμάς δυστυχισμένους.
Κατάλαβες τώρα, ψαράκι, πόσο αξίζει η γυάλα σου;
Γιατί αυτή είναι η καλύτερη γωνιά στον κόσμο – το καλύτερο οικόπεδο – και την κοστολογούν μόλις 300 δις συμπεριλαμβανομένων και των… αρχαιοτήτων.
Κατάλαβες τώρα γιατί αλλάζουν το ονοματάκι στην Εθνική σου Οδό;
Θέλεις 20 ευρώ πλέον για να πας από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιώντας την Εθνική σου Οδό, ενώ ήταν υποχρέωση τού κράτους να την κατασκευάσει και όχι να την ξεπουλήσουν στον κάθε «όμορφο» που παριστάνει τον… εργολάβο.
Κατάλαβες τώρα γιατί σου πουλάνε φθηνά τα… χαζοκούτια;|Περισσότερα  Read more »

__________________

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ

http://eleftheroiellines.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1447.html

_________________________________________________________

Κυριακὴ Γ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 7,11-16)
 ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

 ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ Θ᾿ ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΝ

ΑΚΟΥΣΑΤΕ τὸ εὐαγγέλιο. Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Ἕνα βιβλίο εἶνε. Ἀλλὰ τί βιβλίο! Λόγια θεόπνευστα, αἰώνια, ἀθάνατα. Ὁ ἥλιος καὶ τὰ ἄστρα θὰ σβήσουν, ἀλλὰ τὰ λόγια αὐτὰ θὰ μένουν αἰώνια. Γι᾿ αὐτὸ τὸ Εὐαγγέλιο διαβάζεται στὴν ἐκκλησία. Δὲ᾿ γίνεται λειτουργία χωρὶς Εὐαγγέλιο. Ὅπως δὲ᾿ γίνεται λειτουργία χωρὶς θεία μετάληψι, ἔτσι δὲ᾿ γίνεται λειτουργία χωρὶς Εὐαγγέλιο. Καὶ ὄχι μόνο στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε σπίτι πρέπει νὰ ὑπάρχῃ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὄχι τὸ κουτὶ τοῦ διαβόλου, ἡ τηλεόρασι, ποὺ τρέλλανε τὸν κόσμο. Εἶσαι Χριστιανός; πάρε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἄρχισε νὰ τὸ διαβάζῃς. Μέρα χωρὶς ψωμὶ νὰ περνάῃ, χωρὶς Εὐαγγέλιο νὰ μὴν περνάῃ. Εἶνε ἀπαραίτητο τὸ Εὐαγγέλιο πρὸς σωτηρίαν.
Τί λέει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο;

* * *

Ὁ Χριστὸς δὲν ἔμενε σ᾿ ἕνα τόπο. Μαζὶ μὲ τοὺς μαθητάς του πήγαινε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριὸ κι ἀπὸ πόλι σὲ πόλι, καὶ δίδασκε τὰ οὐράνια λόγια του. Βαδίζοντας λοιπὸν μὲ τὰ πόδια ἔφτασαν καὶ σὲ μιὰ ὡραία πόλι, τὴ Ναΐν, ποὺ τὰ ἐρείπιά της ὑπάρχουν μέχρι σήμερα. Τὴν ὥρα ἐκείνη ἔβγαινε μιὰ κηδεία. Κόσμος πολὺς συνώδευε τὸ νεκρό. Ποιός ὁ νεκρός; Ἦταν κανένας γέρος ἀσπρομάλλης, ποὺ σὰν ὥριμος καρπὸς πέφτει ἀπὸ τὸ δέντρο; Ὄχι. Ἦταν νέος, στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας του, καὶ μάλιστα μονάκριβο παιδὶ μιᾶς χήρας. Δὲν εἶχαν περάσει πολλὰ χρόνια ποὺ ἡ γυναίκα αὐτὴ ἡ πονεμένη συνώδευσε στὸν τάφο τὸν ἄντρα της, καὶ τώρα δοκίμαζε τὸ πικρότερο ποτήρι· συνώδευε ἐκεῖ καὶ τὸ μονάκριβο παιδί της.
Καὶ τώρα νά ὁ Χριστός. Ὁ θάνατος συναντᾶται μὲ τὴ ζωή. Καὶ ὁ θάνατος φοβήθηκε τὴ ζωή. Ποιός εἶνε ἡ ζωή; Ὁ Χριστός μας!
Πλησίασε τὴ συνοδεία καὶ λέει στὴ χήρα· «Μὴ κλαῖε» (Λουκ. 7,13)· δὲν ἁρμόζουν τὰ δάκρυα. Μετὰ ἀπευθύνθηκε στὸ νεκρό, στὸ φέρετρο, καὶ εἶπε ἕνα λόγο· «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι» (ἔ.ἀ. 7,14), σήκω ἐπάνω. Καὶ ὁ νεκρὸς ἀναστήθηκε!
Τί δύναμι ἔχει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ! Τὰ δικά μας λόγια δὲν ἔχουν δύναμι· ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ εἶνε παντοδύναμος, ὁμιλεῖ ὁ Θεός. Ἐκεῖνος κατὰ τὴ δημιουργία εἶπε, καὶ ἔγιναν τὰ πάντα· τὰ ἀμέτρητα ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, ὁ ἥλιος, τὸ φεγγάρι, οἱ γαλαξίες, ἡ γῆ, ἡ θάλασσα, οἱ κάμποι, τὰ βουνά, ἡ χλόη, τὰ δέντρα, τὰ δάση, τὰ ζῷα, τὰ ψάρια, τὰ πουλιά· ὅλα εἶνε δημιουργήματά του· «αὐτὸς εἶπε, καὶ ἐγενήθησαν» (Ψαλμ. 148,5). Ὁ λόγος του ἦταν ἔργο. Τελευταῖο ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο. Καὶ τὸν ἔπλασε ἀθάνατο, νὰ μὴ πεθαίνῃ ποτέ, ὑπὸ τὸν ὅρο ὅτι θὰ ὑπακούῃ στὴν θεία ἐντολή του. Δυστυχῶς ὅμως ὁ πρῶτος ἄνθρωπος δὲν ὑπήκουσε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι μπῆκε στὸν κόσμο ἡ ἁμαρτία, καὶ μαζὶ μὲ τὴν ἁμαρτία ὁ θάνατος ποὺ θερίζει τὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ θὰ ζήσῃ καὶ δὲν θὰ πεθάνῃ. Ὁ θάνατος εἶνε πλέον ἀναπόφευκτος.
Ἀλλὰ ὁ θάνατος εἶνε μεγάλος διδάσκαλος. Λέει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός· Σᾶς πέθανε ἄνθρωπος; Μὴ τὸν θάβετε ἀμέσως. Πηγαίνετε κοντά του, μαζευτῆτε γύρω του, διανυκτερεῦστε δίπλα του. Ὅσα θὰ σᾶς διδάξῃ ἕνας νεκρός, δὲ᾿ σᾶς διδάσκουν χιλιάδες ἱεροκήρυκες. Ἐπισκεφθῆτε τὸ νεκροταφεῖο. Ἄκρα σιωπὴ βασιλεύει· στοὺς τάφους δὲν ἀκοῦς πλέον καμμιά ὁμιλία. Ποῦ εἶνε τὰ κάλλη καὶ ἡ ὀμορφάδα; ποῦ τὰ πλούτη καὶ οἱ θησαυροί; ποῦ οἱ δόξες καὶ οἱ ἀπολαύσεις; Ὅλα μηδέν. Ποιός τὸ λέει αὐτό; Ὁ βασιλιᾶς Σολομῶν, ποὺ καὶ λεφτὰ καὶ δόξες καὶ ἀπολαύσεις, τὰ πάντα εἶχε. Καὶ τὸν ἐρώτησαν· ―Τί κατάλαβες ὅσο ἔζησες; Καὶ ἀπήντησε· ―«Ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης» (Ἐκκλ. 1,2). «Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα…» (νεκρ. ἀκολ.).
Τετρακόσια χρόνια πρὸ Χριστοῦ ζοῦσε στὴ Μακεδονία μας ὁ βασιλεὺς Φίλιππος, πατέρας τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Αὐτός, μολονότι πρὸ Χριστοῦ, εἶχε ὁρίσει ἕνα στρατιώτη κάθε πρωῒ ἀντὶ γιὰ καλημέρα νὰ τοῦ λέῃ· «Φίλιππε, ἐνθυμοῦ ὅτι θνητὸς εἶ», νὰ θυμᾶσαι πὼς θὰ πεθάνῃς. Καὶ μὲ τὴ σκέψι αὐτὴ ὁ Φίλιππος ἀπέφυγε πολλὲς ἀδικίες καὶ ἁμαρτήματα.
Κ᾿ ἐμεῖς λοιπὸν νὰ σκεπτώμαστε τὸ θάνατο. Νὰ γνωρίζουμε ὅμως, ὅτι τὸ θάνατο τὸ νίκησε ἡ ζωή· ἡ δὲ ζωὴ εἶνε ὁ Χριστός. Τὸ είδαμε αὐτὸ στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ὅταν εἶπε «Νεανίσκε, ἐγέρθητι» κι ὁ νέος ἀναστήθηκε.

* * *

Αὐτὸ ποὺ ἔγινε μὲ τὸ νεανίσκο, ποὺ θαύμασαν ὅλοι καὶ ἔλεγαν ὅτι «προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν» ( Λουκ. 7,16), δὲν τὸ ἔκανε μόνο μιὰ φορὰ ὁ Χριστός. Ἀνέστησε καὶ τὸ κορίτσι τοῦ Ἰαείρου, πῆγε καὶ στὸν τάφο τοῦ φίλου του Λαζάρου καὶ εἶπε «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω» (Ἰωάν. 11,43). Ὅσο λοιπὸν βέβαιοι εμαστε ὅτι ἀνέστησε αὐτούς, τόσο βέβαιοι νὰ εμαστε ὅτι θ᾿ ἀναστήσῃ κ᾿ ἐμᾶς. Ἡ γενεά μας βέβαια δὲν πιστεύει. ―Κόλασι; σοῦ λέει, παράδεισος; ἄσ᾿ τα αὐτά, εἶνε παραμύθια· «φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13· Α΄ Κορ. 15,32). Ἐμεῖς ὅμως πιστεύουμε στὸ Χριστὸ καὶ στὸ Εὐαγγέλιό του καὶ ὁμολογοῦμε· «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν» (Σύμβ. πίστ.). Λέμε λοιπόν, ὅτι τὸ «ἐγέρθητι» θ᾿ ἀκουστῇ καὶ πάνω στὸν τάφο τοῦ πατέρα μας, στὸν τάφο τῆς μητέρας μας, στοὺς τάφους τῶν συγγενῶν μας, στοὺς τάφους ὅλων. Μιὰ μέρα στὰ νεκροταφεῖα ―ναί, νὰ εἶστε ἀκραδάντως πεπεισμένοι―, ἀγγελικὴ σάλπιγξ θὰ σαλπίσῃ· Νεκροί, ἀναστηθῆτε! Τί σημαίνει αὐτὸ γιὰ μᾶς; πέντε πράγματα.
1. Μετὰ τὴν ἀνάστασι μᾶς περιμένει κρίσις. «Ὤ ποία ὥρα τότε καὶ ἡμέρα φοβερά!» (αν. Κυρ. Ἀπόκρ.)! Τρομερὰ ἡμέρα καὶ ὥρα τότε, ὅταν θὰ παρουσιαστῇ ὁ καθένας μας ἐκεῖ. Θὰ δώσουμε λόγο. Μὴν τὸ λησμονοῦμε.
2. Θὰ προηγηθῇ ὁ θάνατος. Ἀλλ᾿ ἀγνοοῦμε τὴν ὥρα του. Πότε ἔρχεται; πρωΐ, βράδυ, μεσάνυχτα; στὸ δρόμο, στὸ αὐτοκίνητο, στὸ ἀεροπλάνο; Ἔρχεται ὅταν εἶσαι μικρὸς στὴν κούνια, ὅταν μεγαλώσῃς καὶ πᾷς σχολεῖο, στὸ γυμνάσιο ἢ στὸ λύκειο, ἢ ὅταν πᾷς στρατιώτης; Ἔρχεται στὸ χωράφι, τὴν ὥρα ποὺ ἁλωνίζεις, ποὺ ἀρμέγεις τὴν ἀγελάδα;… Ἄγνωστη ἡ ὥρα τοῦ θανάτου. Γι᾿ αὐτὸ νά ᾿μαστε πάντα ἕτοιμοι.
3. Ἀφοῦ ὑπάρχει ἀνάστασις, μὴν κλαῖμε γιὰ τὸ θάνατο. Τὰ κλάματα δὲν εἶνε δεῖγμα πίστεως. Δὲ᾿ μπορεῖς βέβαια νὰ μὴ λυπηθῇς γιὰ τὸ νεκρό· ἀλλ᾿ ὄχι νὰ θρηνῇς ἀπαρηγόρητα. Μερικοὶ στὸ πένθος τους δὲν πατοῦν στὴν ἐκκλησία. Αὐτὸ εἶνε δαιμονικό. Διότι ἂν κάποιος μπορῇ τότε νὰ παρηγορήσῃ καὶ νὰ σφογγίσῃ τὰ δάκρυά μας, εἶνε μόνο ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶνε «ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος» (ἀπολυτ. ἤχ. β΄). Ἔλα λοιπὸν στὴν ἐκκλησία, ν᾿ ἀκούσῃς τὸ Χριστὸ νὰ σοῦ λέῃ «Μὴ κλαῖε».
4. Νὰ μὴν κλαῖμε γιὰ τὸ θάνατο, νὰ κλαῖμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες. Ἁμάρτησες ὡς ἄνθρωπος; κλάψε. Ποιός μετὰ τὸ βάπτισμα ἔμεινε καθαρός; Κανείς. Τί θὰ γίνῃ λοιπόν; Ἕνας ἅγιος ―ὄχι ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς Αὐγουστῖνος― λέει, ὅτι πρέπει νὰ κλάψῃς τόσο πολύ, ὥστε νὰ γεμίσῃς ἄλλη μιὰ κολυμβήθρα μὲ τὰ δάκρυά σου! Κλάψε, γιὰ ν᾿ ἀνακτήσῃς τὴν καθαρότητα ποὺ εἶχες μετὰ τὸ βάπτισμα. Τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας λάμπουν σὰν διαμάντια. Κάθε δάκρυ γίνεται Ἰορδάνης, μέσα στὸν ὁποῖο πλένεται καὶ καθαρίζεται ὁ ἄνθρωπος.
5. Δὲν ἀρκεῖ ὅμως νὰ μετανοοῦμε μόνο· πρέπει καὶ νὰ ἐξομολογούμεθα. Μερικοὶ στὴν ἀρχαία Ἐκκλησία εἶπαν, ὅτι τὰ μετὰ τὸ βάπτισμα ἁμαρτήματα δὲ᾿ συγχωροῦνται· ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία, μὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, εἶπε, ὅτι συγχωροῦνται. Τὸ μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως εἶνε ἕνα δεύτερο βάπτισμα. Ὅπως παιδὶ χωρὶς βάπτισμα δὲν εἶνε Χριστιανός, ἔτσι καὶ ἄνθρωπος χωρὶς ἐξομολόγησι δὲν εἶνε Χριστιανός.

 * * *

Ὅταν ἤμουν ἱεροκῆρυξ στὴν Ἀθήνα, πέθαινε στὸ νοσοκομεῖο μιὰ γριὰ 90 χρονῶν. ―Θέλω, εἶπε, νὰ ᾿ρθῇ ὁ Αὐγουστῖνος νὰ ἐξομολογηθῶ… Ἐγὼ εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ δὲν ἐξομολογῶ, ἀλλ᾿ αὐτὴ τὴ φορὰ πῆγα. Τὴ βρῆκα στὸ κρεβάτι, παραμονὴ τοῦ θανάτου, καὶ ἔκλαιγε γοερῶς. Σπόγγιζε τὰ δάκρυά της καὶ ἔλεγε· ―Ἄχ, πάτερ μου, κάρβουνο ἔχω μέσ᾿ στὴν καρδιά μου· δὲ᾿ μ᾿ ἀφήνει νὰ ἡσυχάσω. ―Ποιό εἶν᾿ τὸ κάρβουνο; ―Νά· ὅταν ἤμουν 25 χρονῶν κ᾿ ἔμεινα ἔγκυος, ὁ ἄντρας μου μὲ πῆγε καὶ κάναμε ἔκτρωσι. Δὲν ἀντέχω τὶς τύψεις…
Καὶ μετὰ σοῦ λένε μερικοί· Δὲν ἔχω κάνει τίποτα· τί νὰ ἐξομολογηθῶ;… Είμαστε ἁμαρτωλοί. Ἂς τὸ ὁμολογοῦμε, γιὰ νὰ λάβουμε τὴ χάρι τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ῥῶσος Ντοστογιέφσκυ ἔγραφε· «Ἐξωμολογήθηκα, καὶ παράδεισος φύτρωσε στὴν καρδιά μου!». Ἐὰν δὲν ἐξομολογηθοῦμε, τότε οὐαὶ κι ἀλλοίμονο.
Εθε ὁ Θεὸς τὰ λίγα φτωχὰ λόγια, ποὺ σᾶς εἶπα, νὰ τὰ φυτέψῃ βαθειὰ στὴν καρδιά σας· καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, διὰ πρεσβειῶν τῶν ἁγίων καὶ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, νὰ ἐλεήσῃ καὶ σώσῃ πάντας ἡμᾶς· ἀμήν.

† Ἐπίσκοπος Aὐγουστινος

((Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
εκφωνήθηκε εις τον ἱερό ναὸ της Kοιμήσεως Θεοτόκου Mεσοχωρίου – Φλωρίνης 6-10-1991)

 Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Του Αρχιμανδίτη Χριστοφόρου Καλύβα
Αγωνιστού ιεροκήρυκα της Χαλκίδος
και αγαπημένου πνευματικού αδελφου του Μητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

(Ευχαριστούμε τον αδελφό Στέλλιο για την αποστολή της ομιλίας και για τη μετάφραση της στα Αγγλικά)

Η υποκρισία είναι ένας τρόπος, με τον οποίον κατορθώνει ο στερούμενος χριστιανικού ήθους άνθρωπος να υποκρύπτη τα αληθή φρονήματα και αισθήματα του, αναλόγως των σκοπών τους οποίους επιδιώκει να επιτύχη και οι οποίοι πάντοτε και κατά κανόνα είναι ποικίλοι και ιδιοτελείς. Το ότι η υποκρισία είναι και είδος τέχνης με σκοπόν την απόκρυψιν ή κάλυψιν των πραγματικών αισθημάτων ή προθέσεων του ανθρώπου εις τον θρησκευτικόν, ηθικόν, κοινωνικόν και πολιτικόν ακόμη τομέα, τούτο πείθει άμέσως και τον πλέον αφελή. Πρόκειται περί πονηρού και δολίου τύπου στερουμένου ευθύτητος και ειλικρινείας αλλά και εντιμότητος, διότι χρησιμοποιεί το μέσον της απάτης, του «καμουφλάζ», ώστε ο απατώμενος να αδυνατή βασίμως ν’ αμφισβητήση την ηθική ξαστερά, παρά τας ενδείξεις, όταν διαφεύγουν τοιαύται λόγω αδεξιότητος του υποκριτού, που ήμπορουν να προβληματίσουν τον υπό απάτην συνάνθρωπόν μας ή και ολόκληρον τάξιν ανθρώπων.

Η υποκρισία, λοιπόν, ως τέχνη είναι πρωτίστως πονηρού ανθρώπου ανήθικον μέσον προς εμπέδωσιν εμπιστοσύνης εις την καρδίαν εκείνου ή εκείνων τους οποίους έχει ως εκμεταλλεύσιμον στόχον, ώστε διά της εμπιστοσύνης νά ναρκώση τον άλλον ή τους άλλους, δια να έχη ελευθερίαν κινήσεως εις την εφαρμογήν της στρατηγικής του. Η πονηρία του υποκριτού έγκειται εις τούτο: ότι, ενώ ο κακός, ο εγκληματικός τύπος, αναλόγως της φύσεως του εγκλήματος, ενεργεί με όλα μεν τα μέτρα της προφυλάξεως και συνήθως οπλισμένος, αλλά βαναύσως, ο υποκριτής, μεταστρέψας την φυσικήν του ευφυΐαν εις πονηρίαν, εφαρμόζει ολόκληρον σύστημα τακτικής προς εξαπάτησιν και προς όφελός του. Η πονηρία του υποκριτού είναι Read more »

 Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ 49-56

Θα περασουμε μεγαλη θυελλα

Αυτά τα ολίγα είχα να πω προχείρως εδώ στην αγάπη σας και παρακαλώ τον Θεό να ισχυροποιηθείτε. Γιατί θα περάσωμεν μεγάλη θύελλα. Θα περάσει μεγάλη θύελλα η πατρίς μας. Τα λέμε αυτά και δεν τα αισθανόμεθα, και δεν ενθυμούμεθα τους μάρτυρες της Αλβανίας και των άλλων αθέων καθεστώτων τι τραβούνε, τι υποφέρουνε. Εμείς εδώ στην Ελλάδα είμεθα ευτυχώς η μόνη χώρα των Βαλκανίων που απολαμβάνει ελευθερίαν. Δεν έχομε κ’ εμείς αυτήν την πίεσιν που αισθάνονται άλλοι, απολαμβάνομε τα αγαθά μιας δημοκρατικής ζωής. Θα τα έχωμε πάντοτε αυτά;…

Μακάρι ο Θεός να μας αξιώσει και μαρτυρίου. Είδατε τι έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός; «Χριστέ μου», έλεγε, «όπως εσύ έχυσες το αίμα σου για μένα, αξίωσε με και εμένα να χύσω το αίμα μου για σένα». Αυτό το πνεύμα να έχομε.

Εκκοπή του ιδίου θελήματος

Μα δεν είναι μόνο το μαρτύριο αυτό. Όταν λέμε μαρτύριο, το μυαλό μας πηγαίνει μόνο στο μαρτύριο του αίματος. Υπάρχουν όμως και άλλα μαρτύρια, που δεν φαίνονται, δεν έχουν τη δόξα που έχει το μαρτύριο του αίματος, αλλά έχουν κι αυτά την αξίαν τους, είναι κι αυτά μαρτύρια. Αν τα εφαρμόσουμε εδώ, θα φύγετε οι περισσότερες. Διότι μπορεί ένας να είναι έτοιμος για μαρτύριο και… να μην είναι έτοιμος για μαρτύριο. Δεν είναι παράξενος ο λόγος αυτός; Τι λένε οι πατέρες; Ποιο είναι αυτό το μαρτύριο που λέγανε παλιά στις ιεραποστολικές κινήσεις και στοιχίζει παραπάνω;

Η εκκοπή του ίδιου θελήματος! Η εκκοπή του ίδιου θελήματος λογίζεται μαρτύριο. Τώρα δηλαδή να πιάσουμε όλες εσάς, μολονότι έχετε απόφαση να ακολουθήσετε ιεραποστολική ζωή, κάθε μία από σας έχει κάτι κακό μέσα της, έχει κάποια κλίση, κάποια ροπή αμαρτωλή, κάποια αδυναμία, η οποία είναι ο αγαπημένος της «Ισαάκ». Εάν υποθέσουμε ότι έρχεται ένας αυστηρός πνευματικός πατέρας που σας ξέρει καλά και σας πει «Κόψτε την άλφα ή την βήτα ροπή κ.λ.π.», τότε από τις 80 – 100 που είστε εδώ, δεν θα μείνετε ούτε 10. Η εκκοπή του ίδιου θελήματος θέλει κόπο και πόνο. Είναι το δύσκολο, το οποίο πρέπει να έχομε και είναι σπάνιο πράγμα.

Μαρτυρεί λοιπόν κανείς σταυρώνεται και υποφέρει, πότε; Όταν προσπαθεί να κόψει το θέλημα του. Αυτό είναι το θέμα το οποίο πρέπει να προσέξομε για να αποκτήσομε ένα τέτοιο φρόνημα. Μακάρι στο έθνος μας να εμφανισθούν νέες Φιλοθέες. Μακάρι, μακάρι…

Στιγμιαίο μαρτύριο    

Το μαρτύριο του αίματος είναι στιγμιαίο. Την στιγμή εκείνη δίνει ο Θεός τη χάρη του και παίρνει ο μάρτυς δύναμη. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς η χαρά, το θάρρος και η αντοχή του στο μαρτύριο. Ακούει κανείς το μαρτύριο και ανατριχιάζει. Εδώ ένα δόντι πας να βγάλεις – μολονότι με τις ενέσεις τώρα είναι κάπως ανώδυνο – και το σκέπτεσαι μέρες, αισθάνεσαι κάποιο φόβο. Εδώ πέρα στο μαρτύριο, δόντια βγάζανε, μύτες κόβανε, αυτιά κόβανε, ακρωτηριάζανε τα ανθρώπινα μέλη, τα καίγανε, τα αλείφανε με αλάτι ή με εύφλεκτες ουσίες. Δεν είναι φανταστικά αυτά, αλλά πραγματικά. Η χάρις του Θεού τους έδινε τεράστια δύναμη. Το μαρτύριο αυτό όμως είναι σύντομο ή και στιγμιαίο.

Ισόβιο μαρτύριο

Η ζωή ενός πιστού Χριστιανού είναι ένα διαρκές μαρτύριο. Εκτός δηλαδή από το στιγμιαίο μαρτύριο υπάρχει και άλλο. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει: «Οι Χριστιανοί αεί διώκονται». Διώκονται συνεχώς, ακόμα και σε εποχή ειρήνης και ησυχίας. Τι εννοεί; Προτιμότερο να διώκεται κανείς από ένα τύραννο εξωτερικό, παρά από τους εσωτερικούς διώκτες που δεν σ΄ αφήνουν να ησυχάσεις ούτε τη μέρα ούτε τη νύχτα. Και εσωτερικοί διώκται είναι τα πάθη μας. Της σαρκός λ.χ. ο πόλεμος είναι μαρτύριο, μαρτύριο πολυβασάνιστο και πολυχρόνιο.

Έχομε και εμείς να πολεμήσουμε εναντίον των αοράτων εχθρών. Ας υπομείνομε λοιπόν αυτό το μαρτύριο. Και το μαρτύριο έχει βαθμούς Read more »

Ειτε μονος ειτε μετ’ αλλων θα υπερασπισω τα οσια και ιερα

Έχω πείσει τον εαυτό μου, είτε μετ’ άλλων είτε μόνος, να υπερασπίσω τα όσια και ιερά.
Ευχάριστο είναι ν’ αγωνίζεσαι μετ’ άλλων, σου δίνει χαράν και αγαλλίασιν αναφαίρετον. «Ιδών ο Παύλος (τους αδελφούς) έλαβε θάρσος» Ο Παύλος, που πήγε στη Ρώμη, όταν είδε τους Χριστιανούς πήρε θάρρος. Ένας Παύλος πήρε θάρρος, πόσω μάλλον εμείς!
Να δίνεις τη μάχη με άλλους είναι ωραίο πράγμα, σε συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Αθήνα…
Αν και τώρα υποθερμαίνεται και χαλαρούται το ενδιαφέρον του λαού, λόγω της αδρανείας των ιθυνόντων. Γι’ αυτό έχω πείσει τον εαυτό μου να αγωνισθώ, είτε μετ’ άλλων είτε και μόνος αν μείνω.
Αλλά περιμένετε και εσείς τοιούτον διωγμόν. Δεν είναι μακράν η ημέρα που θα έρθει.
Αν και ο Φλωράκης είπε τα σοφότερα λόγια, μολονότι άθεος, είπε στον Παπαθεμελή, «Τι πάθανε αυτοί; Δε βλέπουν στην Πολωνία τι σεισμός έγινε;…».
Θέλουν να κάνουν την Ελλάδα Πολωνία; Να διαιρέσωμε το λαό και να χτυπηθούμε; Εδώ στην Ελλάδα ο λαός είναι μαχητικός. Και αν είχαμε ακόμη πιο μαχητικό στοιχείο και πιο αποτελεσματικό, θα μπορούσε να δημιουργηθεί νέα κατάσταση πραγμάτων, όχι μόνο εκκλησιαστική, αλλά και εθνική.
Να προσεύχεσθε λοιπόν τις ημέρες αυτές ιδιαιτέρως. Αν σεις προσεύχεσθε, εγώ θα είμαι δυνατός.
Εφ’ όσον έχετε απορίες, όχι τεχνητές αλλά ουσιαστικές, θα έρχωμαι για να τις λύουμε.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Αν έρθει διωγμός, η Ελλάς θα έχει ν’ αναδείξει ζωντανούς Χριστιανούς;

Παιδί μου, «τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω θεώ έστιν»

Από εμάς ζητά μεγάλα πράγματα ο Θεός, και για μεγάλα πράγματα πλασθήκαμε. Εάν έχωμε «πίστιν ως κόκκον σινάπεως» θα μας δώσει δύναμη ο Θεός.

Όταν σκεφθεί κανείς τι ήταν οι μαθηταί, σε πιάνει ίλιγγος. Ήταν δώδεκα ψαράδες, αλλά άλλαξαν τον κόσμο όλο. Δος μου τοιούτους εργάτας, να σείσω την οικουμένη. Αυτό είναι ζήτημα πίστεως.

 Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ 55-56

Διαβάστε το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου·

«ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ»

«ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ»

(πατηστε στον τίτλο του βιβλίου για να το διαβάσετε σε pdf)

ИЗДАЈА ПРАВОСЛАВНЕ ВЕРЕ

ЕПИСКОП АВГУСТИН КАНТИОТИС

( ΣΤΑ SERBIKA)

(Превод са грчког м. Пелагија, 2. ИЗДАЊЕ, БЕОГРАД 2011)

Превод са грчког језика 2. издања књиге ”ИЗДАЈА ПРАВОСЛАВНЕ ВЕРЕ» ревнитеља Православног Грчког Митрополита Флоринског Августина Кантиотиса.
 Избор фотографија и прелом: духовно чадо приснопамајтног Митрополита (Андроники Капланоглу), која је и издавач књиге на грчком језику.
Наша Вера је Једна и непријатељ је заједнички.
Сви Православни заједно треба да се боримо а Бог ће дати победу.

УМЕСТО ПРЕДГОВОРА
Будимо спремни. Живимо у данима у којима се, као што сам изложио у својим вечерњим беседама и на нашим бројним међусобним састанцима, дешава издаја наше Православне вере, унутра у недрима Цркве, од стране проповедника, од стране теолога и од стране оних који су требали да буду први чувари нашег свештеног предања.
Будимо спремни. А ако се укаже потреба за оштријим  борбама, извршимо их, јер сада су, једноставно, симптоми једног таквог сукоба; ако се појави потреба – не знамо шта нам Господ припрема – ако евентуално до тога дође, нека Господ подигне нове борце наше Православне вере.
Свако од нас, а нарочито ви млађи, потрудите се да постанете мали Атанасији, мали Фотији, мали Марки Ефески, спремни да подигнете високо заставу и барјак наше Православне вере.

(беседа младима. 6. фебруара, пре 1967)  
   

ПРОРОЧАНСТВО КОЈЕ СЕ ИСПУЊАВА У НАШЕ ВРЕМЕ

”Долазе страшни дани и сви они који верују у Господа неће више ићи у велике храмове са златом украшеним архијерејима, него ће побећи далеко у пустиње и у пећине како би славили свога Господа”.

(Одломак из омилије Митрополита флоринског о. Августина Кантиотиса на тему: ”СВЕТА ТРИ ЈЕРАРХА КАО БОРЦИ»)

НЕКО ми је дао нешто. Отварам то. Немам право иком да га дам. Изгледа ништавно, али има велику вредност. Шта ли је, питам се?
Једна драхма!
Једна драхма!

  Даровао ми је Господ наш Исус Христос да се родим у Православној Цркви.
Даровао ми је Господ Исус Христос да се родим од родитеља православних.
Даровао ми је Господ Исус Христос нешто још  веће: и поред све моје недостојности, да сам проповедник Православне Цркве.
Даровао ми је још Бог да проповедам ево пуних 30 година.
Славим и благосиљам Господа за велика према мени доброчинства. Наиђу, међутим, тренуци када ум стаје, језик замуцкује, срце куца снажно. Наиђу тренуци агоније. Наиђу тренуци током којих проповедник Еванђеља, који има нешто савести и верује у оно што проповеда, проповедник који живи у једном демонизованом покољењу, наиђу, кажем, тренуци када се двоуми. Верујте ми – искрено вам говорим- не бих хтео овог часа да сам на овој говорници. Желео бих да одем далеко, изван светског Вавилона. Желео бих да имам крила ангела и архангела, да имам крила велика и да полетим, да одем у неки угао Свете Горе и унутра тамо да се затворим једном за свагда. Да се не чује моје смерно име ни у једном кутку Грчке, да оплакујем и ја своје грехе и, ако ми преостане времена, да оплакујем и грехе мог народа. Хтео бих, драги моји, да применим и ја ону мудру изреку светог Григорија Богослова, који је говорио: “… да се окренем себи и Богу„.                                              
Хтео бих да поновим и ја речи псалма: “Ко би ми дао крила голубиња? и ја бих одлетео и починуо„ (Пс. 54, 6).
 Али, не чиним то. Залепљен сам овде за земљу, за материју. Залепљен сам овде унутра у Атини, у престоници. Зашто? Кадгод размишљам да прекинем проповед писану и усмену, да се повучем након тридесет година у неки угао да оплакујем и ја своје грехе и грехе народа мога, унутра у мом срцу осећам један угљен ужарени, који ме пече и не да ми да ућутим. И тај угљен ужарени јесте ви. Угљен ужарени је моја савест. Угљен ужарени су вољени моји читаоци. Угљен ужарени су моји омиљени слушаоци. Ако неки пут заћутим, видим, један писмима, други телеграфима, трећи усмено, један благо, други строго, позивају ме натраг на моје место. И шта ми кажу:
  -Зашто ћутиш?
Ма, нисам ћутао. Тридесет година трубим у мојој грчкој отаџбини. По брдима и долинама, маленим насељима и селима, високим превисоким планинама, гдегод је, на крају крајева, куцало грчко срце, нисам престајао да проповедам реч Божију. Не ћутим, говорио сам.
  -Али опет да говориш.
Писао сам.
  -Али опет да пишеш.     Read more »

ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης

έχει απαντήσεις για όλους τους κατηγόρους (παλαιούς και νέους).

Απαντά δυναμικά σε δημοσιεύματα της «Eλευθεροτυπίας» του 2001. Η Ελευθεροτυπία συνέλεξε τις κατηγορίες από τον καθηρημένο παπά Τσαρκνιά και τους συνεργάτες του Σκοπιανούς. Κάποιοι αφελείς Έλληνες, βρίσκουν το κείμενο σε ιστοσελίδα του ιντερνέτ και χωρίς να ερευνήσουν την πηγή του, το κάνουν σημαία για να πλήξουν τον σεβάσμιο Γέροντα αγωνιστή ιεράρχη π. Αυγουστίνο!!!

(Περισσότερα γι᾽αυτό το θέμα, διαβάστε στις ετικέτες: ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣ)

__

_

Κυριακὴ Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. 6,31-36)
29 Σεπτεμβρίου

Ο ΧΡΥΣΟΥΣ ΚΑΝΩΝ

«Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31)

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἕνα ἔξοχο δημιούργημα. Πλάστηκε «κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ (Γέν. 1,26). Εἶνε θρησκευτικὸ ὄν, ἔχει δηλαδὴ ἔμφυτη τὴ ῥοπὴ πρὸς τὸ Θεό. Ἀλλ᾿ εἶνε καὶ κοινωνικὸ ὄν. Δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ μόνος του, ὅπως ὁ Ροβινσὼν τοῦ ἀγγλικοῦ μυθιστορήματος. Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε αὐτάρκης· ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ βοήθεια τῶν ἄλλων. Ζῇ σὲ κύκλους ποικίλων σχέσεων· μικρὸς ζῇ μέσα στὴν οἰκογένεια, ὅπου δημιουργοῦνται σχέσεις παιδιῶν μὲ τοὺς γονεῖς καὶ γονέων μὲ τὰ παιδιά. Ὡς μαθητὴς συζῇ στὸ σχολεῖο μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Ὡς στρατιώτης συζῇ μὲ στρατιῶτες καὶ ἀξιωματικούς. Ὡς μέλος τῆς κοινωνίας συζῇ μέσα σ᾿ ἕνα εὐρύτερο κύκλο. Ἔτσι τά ᾿φτειαξε ὁ Θεός.
Ποιές ὅμως πρέπει νὰ εἶνε οἱ σχέσεις τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου πρὸς τὸν ἄλλο; ποιές οἱ σχέσεις τῶν διαφόρων μικρῶν ἢ μεγάλων ὁμάδων ἢ τῶν ἐθνῶν ἀναμεταξύ τους; Μέγα τὸ πρόβλημα. Πῶς θὰ λυθῇ; Πῶς θὰ ὑπάρχῃ ἁρμονία στὸ σπίτι, ἁρμονία στὸ σχολεῖο, ἁρμονία στὸ στρατῶνα, ἁρμονία στὴν κοινωνία, ἁρμονία στὰ ἔθνη καὶ στὴν ἀνθρωπότητα; Ῥίξτε ἕνα βλέμμα στὸν οὐρανό· ἀναρίθμητα δισεκατομμύρια εἶνε τὰ ἄστρα. Καὶ ὅλα κινοῦνται ἁρμονικῶς καὶ μὲ πειθαρχία. Ὅπως λοιπὸν ἐκεῖ ἡ ὑπακοὴ στὸν φυσικὸ νόμο τῆς παγκοσμίου ἕλξεως δημιουργεῖ τάξι στὸ σύμπαν, κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ἡ ὑπακοὴ στὸν ἠθικὸ νόμο θὰ φέρῃ εἰρήνη καὶ εὐτυχία. Ποιός εἶνε ὁ νόμος αὐτός; Τὸν διατύπωσε ὁ Χριστός. Ὄχι μὲ πολλὰ λόγια σὰν τοὺς ῥήτορες καὶ φιλοσόφους. Μέσα σὲ λίγες λέξεις συμπύκνωσε τὴν θεία σοφία. Τί λέει· «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31).
Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε μία σύντομη ἀνάλυσι τοῦ νόμου αὐτοῦ, ποὺ γιὰ τὴν ἀξία του ὠνομάστηκε «χρυσοῦς κανών». Read more »

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ;

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ κατηγοροῦν συνεχῶς. Καὶ τί λένε; Μία ἀπὸ τὶς κατηγορίες εἶνε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν ἀνταποκρίνεται στὶς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν, εἶνε ξένη στὶς ταλαιπωρίες τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου· ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὴν πέραν τοῦ τάφου ζωὴ καὶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν παροῦσα· ὅτι μὲ τὰ κηρύγματα περὶ παραδείσου καὶ κολάσεως στρέφει τὸ νοῦ στὸ μεταφυσικὸ κόσμο καὶ ὑπνωτίζει τὸ λαό, ποὺ πέφτει θῦμα διαφόρων ἐκμεταλλευτῶν. Τί ἔχουμε ν᾿ ἀπαντήσουμε;
Ἀπαντοῦμε. Ἡ Ἐκκλησία δὲ θὰ παύσῃ νὰ κηρύττῃ, ὅτι πέραν τοῦ τάφου ὑπάρχει ζωή, αἰώνιος ζωή, κι ὅτι ἡ παροῦσα ζωὴ ἐν συγκρίσει μὲ τὴν αἰωνιότητα εἶνε μία σταγόνα τοῦ ὠκεανοῦ. Ἀλλ᾿ ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία δείχνει τὸν οὐρανὸ καὶ λέει ὅτι ὁ προορισμὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἡ αἰωνιότης, ἐν τούτοις δὲν παύει νὰ ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὴν παροῦσα ζωή. Κηρύττει, ὅτι κανείς δὲν μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ στὴν αἰώνιο ζωή, ἂν δὲν ζήσῃ ἐδῶ, τὰ λίγα αὐτὰ χρόνια ποὺ τοῦ ὥρισε ὁ Μεγαλοδύναμος, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά του τὸ ἅγιο. Ἡ ἐπίγειος ζωὴ δίνει τὸ εἰσιτήριο γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Γι᾿ αὐτὸ ἡ πίστις μας κηρύττει τὴν ἀξία τῆς παρούσης ζωῆς.
Ζῇς σὰν κτῆνος; τότε εἶνε κλειστὲς οἱ πύλες τοῦ παραδείσου· ὅπως λέει κάπου ὁ ποιητὴς Δάντης, δὲν μποροῦν νὰ εἰσέλθουν ἐκεῖ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν βορβορώδη τὴν ψυχή. Ἕνα χοῖρο δὲν τὸν βάζεις στὸ σαλόνι, καὶ στὸ παλάτι τοῦ Θεοῦ, τὸ σαλόνι τῆς αἰωνιότητος, δὲ μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ μία ψυχὴ κτηνώδης καὶ ἀκάθαρτη. Πρέπει νὰ ζῇς σὰν ἄνθρωπος. «Ἀλήθεια, χαριτωμένο πλάσμα ὁ ἄνθρωπος, ὅταν εἶνε ἄνθρωπος», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας (Μένανδρος). Τὰ πόδια σου θὰ πατοῦν ἐδῶ στὴ γῆ, ἀλλὰ τὰ μάτια σου νὰ τά ᾿χῃς στραμμένα στὸν οὐρανό. Νὰ ζῇς ἀνεβαίνοντας διαρκῶς τὴν κλίμακα τῆς τελειοποιήσεως, τῆς θεώσεως, ὥστε νὰ γίνῃς υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Θεὸς κατὰ χάριν.
Ἡ πίστι μας λοιπὸν δὲν περιφρονεῖ τὴν ἐπίγειο ζωή. Γιὰ μᾶς ἡ ζωὴ αὐτὴ εἶνε βάθρο τῆς αἰωνιότητος. Ἀπόδειξις ὅτι ὁ Χριστὸς δίνει μεγάλη σημασία στὴν ἐπίγειο ζωή, στὸ πῶς θὰ ζήσουμε, εἶνε τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει;

* * *

Τὸ εὐαγγέλιο θεσπίζει ἕνα νόμο, ποὺ ῥυθμίζει τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους. Εἶνε νόμος ἄριστος. Δὲ μοιάζει μὲ τοὺς ἐλλιπεῖς νόμους τῶν κοινοβουλίων τοῦ κόσμου τούτου, ποὺ μοιάζουν μὲ φάμπρικες. Ὅπως ὁ φοῦρνος βγάζει καρβέλια, ἔτσι τὰ κοινοβούλια τῶν κρατῶν βγάζουν νόμους. Ἀφ᾿ ὅτου ἐμεῖς γίναμε ἐλεύθερο κράτος, ἔχουμε βγάλει ―γιά μετρῆστε― 20.000 νόμους! ὑπὸ συνταγματικὴν βασιλείαν, ὑπὸ δημοκρατίαν, ὑπὸ δικτατορίαν, ὑπὸ ὀχλοκρατίαν… Χιλιάδες νόμοι, μὲ ἄρθρα, μὲ παραγράφους, μὲ διατάξεις. Νόμοι στρυφνοί, ποὺ σπᾶνε τὰ κεφάλια τους νομικοὶ καὶ ἀρεοπαγῖτες γιὰ νὰ τοὺς δώσουν κάποια ἑρμηνεία.
Νόμοι ἀτελεῖς. Ἀλλὰ ὁ νόμος τοῦ Κυρίου; Τέλειος. Καὶ ἁπλός· μόνο δώδεκα λέξεις! Καὶ δὲν ὑπάρχει ζυγαριὰ νὰ ζυγίσουμε τὴν ἀξία τους. Εἶνε ὁ νόμος ποὺ λύνει ὅλα τὰ προβλήματα. Ἀκοῦστε τὶς δώδεκα λέξεις του· «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31). Ὦ ἄνθρωποι, λέει, ὅπως θέλετε νὰ συμπεριφέρωνται οἱ ἄλλοι σ᾿ ἐσᾶς, ἔτσι νὰ συμπεριφέρεστε κ᾿ ἐσεῖς σ᾿ αὐτούς. Ὑπάρχει νόμος ἁπλούστερος καὶ εὐκολώτερος; Τὸν καταλαβαίνουν καὶ οἱ πιὸ ἀγράμματοι.
Ἂν καὶ εἶνε τόσο εὐκολονόητος, ἀναφέρω μερικὰ παραδείγματα, ποὺ δείχνουν ἀξία του. Read more »

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΑΝΟΤΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ=Ε.Ε

 Χτυπά το κουδούνι του κινδύνου και προειδοποιεί τον Ελληνικό λαό για τις συμφορές·

• Προβλέπει πολλά χρόνια πριν, τα κακά που θα φέρει στην Ελλάδα η ένταξη της στην Ευρωπαϊκη Ενωση. Οι βουλευταί μας, λέει· «ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ΜΑΡΙΩΝΕΤΕΣ» και είναι σήμερα μαριωνέτες. «Η ΕΟΚ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙ Η ΕΛΛΑΣ» και έχει βάλει θηλια στον λαιμό του κάθε Έλληνα, για να τον πνίξει και τον ψεκάζει με χημικά από τα ουράνια για να τον αποτελειώσει

• Μιλά σκληρά o Γέροντας για το ΝΑΤΟ και για τους μασώνους που το κουβάλησαν χωρίς να ρωτήσουν τον Ελληνικό λαό.

• Ας ακούσουμε τι λέει ο αείμνηστος αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος·

________

__________

ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ ΜΕ ΧΗΜΙΚΑ

ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

__

__

_

Εδημοσιεύθη στις 5/9/2013

ΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ

Πρόσωπο της Μητροπόλεως Φλωρίνης δικαιώνει τον ψεύτη Προικοννήσου Ιωσήφ και αναμεταδίδει το ψέμα, ότι ο Γέροντας μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος ζήτησε συγνώμη γιατί διέκοψε το μνημόσυνο του πατριάρχη Αθηναγόρα.

Βάζουμε ένα ερωτηματικό (;) στην είδηση και ρωτάμε: Αληθεύει η πληροφορία; Γιατί αυτό το ψέμα δεν προσβάλει μόνο τον κεκοιμημένο Γέροντα, αλλά και ολόκληρη την Ορθοδοξία. Μέχρι τώρα ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος, που ξέρει την αλήθεια, δεν μίλησε και δεν διέψευσε τον Προικοννήσου και πιθανόν γι’ αυτό να κυκλοφορεί το ψέμα. Παρακαλούμε αν δεν αληθεύει η πληροφορία να στείλουν από τη Μητρόπολη ένα e-mail στην ιστοσελίδα μας για να το διαψεύσουμε εμείς.

Αν αδιαφορήσει και δεν απαντήσει, (για να μην δυσαρεστήσει τον Προικοννήσου και τον πατριάρχη), τότε θα απαντήσουμε εμείς και θα δημοσιεύσουμε και άλλα πράγματα που δεν θα αρέσουν στον επίσκοπο Θεόκλητο.

Καιρός είναι να πάρει θέση ο Μητροπολίτης Θεόκλητος και να αποδείξει αν είναι με τον π. Αυγουστίνο ή είναι με τους εχθρούς του. Εαν είναι με τους εχθρούς του Γέροντος, να μη παραπονιέται γι’ αυτά που δημοσιεύουμε.

Ο π. Αυγουστίνος απαντούσε πάντοτε στις κατηγορίες και στις συκοφαντίες των εχθρών του και αυτό το ξέρει ο επίσκοπος Θεόκλητος. Σε δύο κηρύγματα του από του άμβωνος ζήτησε από τα πνευματικά του παιδιά, όταν φύγει από αυτή την ζωή, να βγάλουν βιβλίο με  τίτλο· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ» και να δημοσιεύσουν όλες τις κατηγορίες των συκοφαντών, αλλά και όλες τις απαντήσεις τις δικές του. Το υλικό βρίσκεται στα χέρια μας και έχουμε την ευλογία από τον ίδιο τον Γέροντα να βγάλουμε το βιβλίο, αλλα έχουμε και την υποχρέωση σαν πνευματικά του παιδιά να απαντούμε εμείς στους νέους συκοφαντίες, τώρα που ο αείμνηστος Γέροντας βρίσκεται στην αιωνιότητα,  γιατί αν απαντήση ο π. Αυγουστίνος από εκεί που βρίσκεται δεν θα έχουν καλό τέλος οι συκοφάντες και οι συνεργάτες τους.

Και ένα μήνυμα στα ανθρωπάκια του πατριάρχη και της παγκοσμιοποίησης, που ζουν με το ψέμα και την απάτη·  Ο Γέροντας άφησε τόσο υλικό για την γούνα  τους, που θα τους ξετινάξει. Να μη τολμήσουν ξανά να εκφέρουν τέτοια γελοία ψέματα, για να παραπλανήσουν τους πιστούς, γιατί ο αγωνιστής ιεράρχης και από τα ουράνια θα τους καταδιώξει. Υπάρχουν χιλιάδες ομιλίες του Γέροντα, που μιλούν, εναντίον των αιρετικών ενεργειών του πατριάρχη και καλούν τον πιστό ορθόδοξο λαό σε αγώνα ιερό, για να μη χάσει την Ορθόδοξη πίστη του. Ελέγχει σκληρά τους πνευματικούς εκείνους, που αποκοιμίζουν τους πιστούς και τους βάζουν επιτίμια, όταν διαμαρτύρονται.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΓΩΝΙΣΘΕΙΤΕ

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Αθήνα 30-1-1962

_

_

Επίκαιρη. Δίνει απαντήσεις για την θέση των Τριών μεγάλων Ιεραρχών στο θέμα της καθάρσεως της Εκκλησίας.

«Ακούω φωνή· Εσείς δεν ακούτε; Από την Καισάρεια…ακούεται η βροντερά φωνή του Μεγάλου Βασιλείου· Ακούω την σάλπιγγα του ιερού Χρυσοστόμου. Ακούω την απαστράπτουσα φωνή του Γρηγορίου· Εσείς δεν ακούτε; Σάλπιγγες είναι. Τι  μας λένε; «Αγωνισθείτε για την Εκκλησία του Χριστού μας. Αγωνιστείτε για να καθαριστεί η Εκκλησία από τα ανάξια στελέχη της, για να έρθει η Εκκλησία στο ύψος των Πατέρων… Γιατί τα λέω αυτά;…

Δυστυχώς υπάρχει μία εσφαλμένη γραμμη των πνευματικών πατέρων και εξομολόγων. Τί λέγουν; «Εμείς την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε. Τί κάνει ο διάκος στην εκκλησία, τι κάνει ο παπάς, τι κάνει ο δεσπότης; (κάνει με το χέρι σιωπή)

ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ;

Το θεωρώ σατανικό το ρήμα τούτο.

Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε και να αφήσουμε την Εκκλησία τουυ Χριστού στα χέρια των καθαρμάτων Read more »

ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ

ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Ακριβώς έτσι άρχισε ο εμφύλιος όπως και σήμερα, λέει ο κ. Βασίλης Σ…. (για λόγους ασφαλείας δεν γράφουμε το επίθετο) κάτοικος του Βοϊου.

Ας τον ακούσουμε·

«Πληρωμένοι έλληνες, απο ξένα σκοτεινά κέντρα, προδότες της πατρίδος, που ανήκαν δήθεν σε κάποιο πολιτικό χώρο, εμφανίζονταν στα χωριά της περιοχής του.  Πήγαιναν στο καφενείο και χτυπούσαν μέχρι θανάτου τον πιο φιλήσυχο άνθρωπο του χωριού, για κάτι δήθεν που έκανε. Κάποιοι άνδρες που δεν άντεχαν την αδικία επενέβαιναν για να τους εμποδίσουν. Τότε έμπαιναν και εκείνοι στο στόχαστρο των πληρωμένων δολοφόνων και τους ανάγκαζαν να φύγουν στα βουνά για να γλυτώσουν.

Έτσι έστειλαν πολλούς άνδρες στο βουνό, όξυναν τα πάθη και των πιο ήσυχων κατοίκων και μετά έγινε ο αλληλοσπαραγμός». Με παρόμοιο τρόπο και σήμερα, ερεθίζουν τα πάθη των Ελλήνων, που υποφέρουν κάτω από τον αβάσταχτο ζυγό της Τρόϊκας και των σκοτεινών κέντρων και ετοιμάζουν στους Ελληνες και·

 Β΄ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Ολα αυτά που βλέπουμε και οι συλλήψεις βουλευτών μιας παράταξης, μυρίζουν μπαρούτι. Δεν χόρτασαν τα τέρατα από το αίμα του Ελληνικού λαού;

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης ερμηνεύοντας στον κύκλο ανδρών το 1976, την Β΄ Θεσσαλονικής επιστολή, στο κεφ. 2, έλεγε·

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ

«…Τι θα πει αναρχία; Ας υποθέσουμε, ότι αυτή την ώρα δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχει χωροφυλακή, δεν υπάρχει καμία εξουσία. Φαντάζεστε τι μπορεί να γίνει; Θα επικρατήσουν αμέσως τα άτακτα στοιχεία. Τριάντα – σαράντα – πενήντα, τα πλέον απίθανα άτομα, θα έρθουν επάνω στην επιφάνεια και θα δημιουργήσουν μια χαώδη κατάσταση. Θα στήσουν στην πλατεία καρμανιόλα και θα κόβουν κεφάλια, εν ονόματι κάποιας αγνώστου δυνάμεως· (Αυτά τα βλέπουμε σε βίντεο, να τα πραγματοποιούν σήμερα, οι φανατικοί μουσουλμάνοι, που τους υποστηρίζουν τα σκοτεινά κυκλώματα της Ευρώπης και της Αμερικής).

Θα πέσουν λοιπόν, τα καθεστώτα και θα δημιουργηθεί μία αναρχία παγκόσμια. Θα γίνει αυτό που επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Και μέσα στο κλίμα αυτό της αναρχίας θα εκπηδήσει ο αντίχριστος. Αυτός θα είναι ο παγκόσμιος δικτάτωρ.

Το «κατέχον» σήμερα είναι άλλο. Και βλέπομε την αναρχία να επεκτείνεται.

Θα στραφούν οι γονείς κατά των τέκνων, τα τέκνα κατά των γονέων. Οι γυναίκες κατά των ανδρών, οι άνδρες κατά των γυναικών. Οι εργάτες κατά των πλουσίων, οι πλούσιοι κατά των εργατών, οι μικροί κατά μεγάλων. Οι ιερείς κατά ιερέων, οι αρχιερείς κατά αρχιερέων…

Το ίδιο το παιδί σου θα σε σκοτώσει και θα έχει το σπίτι σου ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Και δε θα τολμάς να του μιλήσεις. Θα έρθει λοιπόν μία αναρχία στον κόσμο. Και αυτή η αναρχία θα είναι το κατάλληλο κλίμα, που θα γεννηθεί ο αντίχριστος. Αυτός θα συγκεντρώσει επάνω του πάσαν εξουσίαν και θα διοικεί κατά τρόπον απαίσιον και ελεινόν.

Αυτό λοιπόν είναι το «κατέχον». Αυτός θα καταργήσει όλες τις εξουσίες και θα μείνει μονοκράτωρ και κοσμοκράτωρ στον κόσμο. Τι μυστήρια πράγματα θα γίνουν!

Στα Ηνωμένα Έθνη είναι τώρα 145 σημαίες (τόσες σημαίες ήταν το 1976). Θα φύγουν όλες αυτές και θα υψωθεί η σημαία του αντίχριστου. Και θα είναι φοβερά και τρομερά τα πράγματα. Και δεν θα συγκρίνεται σε φρίκη η δουλεία αυτή ούτε με τη δουλεία του Νέρωνος ούτε με του Στάλιν ή του Χίτλερ. Αλλά «άξια ών επράξαμεν απολαμβάνομεν. Ως τιμωρία της ανθρωπότητας θα επέλθει αυτή η κατάσταση». 

Read more »

Αυγουστινος ο Αναργυρος 

(Για τα τρία χρόνια από την κοίμησή του – Προσωπικὲς εμπειρίες)

Γεωργίου Τσακαλίδη, Δρ. Θεολογίας
(Ορθόδοξος Τύπος, 29/09/2013)

Επειδή χρημάτισα στα φοιτητικά μου χρόνια συνοδός του, ελάχιστες φορές και υπογραφέας  του, και έζησα από κοντά ορισμένα περιστατικά της ζωής του, θα ήθελα να μεταφέρω στους αναγνώστες ως προσωπικές εμπειρίες έξι, άγνωστα στους περισσότερους, από τα  περιστατικά αυτά. Το πρώτο που θέλω να καταγράψω αιτιολογεί τον τίτλο του άρθρου «Αυγουστίνος ο Ανάργυρος».

Ήταν, αν θυμάμαι καλά, Οκτώβριος του 1969. Συνεδρίαζε η Σύνοδος της Ιεραρχίας. Συνόδεψα με τον οδηγό του, Αλέκο Φωκά, τον Μητροπολίτη στη Μονή Πετράκη, όπου γινόταν οι συνεδριάσεις της Ιεραρχίας. Για να αξιοποιήσουμε το χρόνο και να μη περιμένουμε έξω από το Συνοδικό Μέγαρο, πήγαμε με τον οδηγό του σε διάφορα βιβλιοπωλεία του κέντρου των Αθηνών να παραλάβουμε βιβλία για το βιβλιοπωλείο της Αδελφότητος «Σταυρός». Θα επιστρέφαμε γύρω στις 1 μ. μ., που υπολογίζονταν να ολοκληρωθούν το νωρίτερο οι προμεσημβρινές εργασίες της Συνόδου, για να τον παραλάβουμε. Η ενασχόλησή μας με τις παραγγελίες των βιβλίων δεν κράτησε περισσότερο από  δύο ώρες. Όταν επιστρέψαμε στο Βιβλιοπωλείο του «Σταυρού», για να αφήσουμε τα βιβλία που αγοράσαμε, είδαμε με έκπληξη τον γέροντα στο βιβλιοπωλείο, που μόλις με είδε άρχισε να διαμαρτύρεται: «Πού ήσουν, παιδάκι μου; Σε αναζήτησα και δεν σε βρήκα! Πάρε αμέσως 50 δραχμές από το ταμείο,  να πας στη Σύνοδο και να τις επιστρέψεις στον π. Αντώνιο». Τι είχε συμβεί; Ο γέροντας διαφώνησε για τα «γλυκανάλατα» θέματα της Ιεραρχίας, ενώ έπρεπε να καταπιαστεί με τα πλέον φλέγοντα ζητήματα της Εκκλησίας, και διαμαρτυρόμενος αποχώρησε από τις εργασίες της Συνόδου. Ποτέ όμως δεν είχε χρήματα μαζί του. Με αναζήτησε. Δεν με βρήκε. Πήγε στο γραφείο του ιερέως π. Αντωνίου. Δανείστηκε 50 δραχμές. Πήρε ένα ταξί και επέστρεψε στην Αδελφότητα. Ο άνθρωπος αυτός, ενώ είχε οργανώσει στην Αθήνα τεράστιο κοινωνικό έργο, που απαιτούσε πολλά χρήματα, έθεσε ως άσκηση στο πνευματικό του πρόγραμμα να μη πιάσει ποτέ χρήματα στα χέρια του. Το μισθό του και αργότερα τη σύνταξή του τη διαχειρίζονταν για τις διάφορες ανάγκες ο π. Ιερόθεος Κοκκονός. Μάλιστα κυκλοφορούσε τότε μεταξύ των μελών της Αδελφότητος η άποψη ότι αν του έδειχναν διάφορα χαρτονομίσματα και απέκρυπταν τον αριθμό που αναγράφονταν επάνω τους δεν θα ήταν σε θέση να αναγνωρίσει για ποιο χαρτονόμισμα πρόκειται.

Το δεύτερο περιστατικό Για τη συνέχεια· www.zoiforos.gr  {Αυγουστίνος ο Ανάργυρος – (Τρία χρόνια από την…

Πως θα γινουμε ζωντανοι Χριστιανοι

  Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ 48-49

Λοιπόν πρέπει να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας. Αλλά φαίνεται ότι είναι και εκ Θεού γεγραμμένα αυτά να συμβούν, διότι πέσαμε σε μια αδράνεια όλοι μας. Περάσαμε σε μια κατάσταση χλιαρότητος, είμεθα χλιαροί Χριστιανοί, δεν είμεθα θερμοί και ζωντανοί Χριστιανοί. Λέμε λέμε λέμε, αλλά δεν έχομεν έργα, δεν έχομεν αρετάς, οποίας είχαν οι άγιοι.

Ορθώς ελέχθη, ότι ο χριστιανισμός είναι δένδρο το οποίο εφύτευσε ο Θεός, εφύτευσε η αγία Τριάδα, και παν δένδρον το οποίο φυτεύει ο Θεός δεν ξερριζώνεται. Θα προσπαθήσει βέβαια η αθεΐα να το ξερριζώσει το δένδρο αυτό, θα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, αλλά παρ’ όλας τας προσπαθείας των δεν θα ξερριζωθεί το δένδρο αυτό. Εμείς βέβαια οι Χριστιανοί, που ανήκομεν στο δένδρο αυτό, παρουσιάζουμε μια ξηρότητα, έχομε πολλά ξηράδια και έχομεν ανάγκη κλαδέματος, πρέπει να το υποστούμε. Όπως είπα και άλλοτε, σήμερα το δένδρο της χριστιανοσύνης παρουσιάζεται μαραμένο, και έχει ανάγκη ζωογονήσεως. Το δένδρο το φυσικό, για να ζωογονηθεί, έχει ανάγκη από πότισμα και κλάδεμα. Το δένδρο της χριστιανοσύνης, για να ζωντανέψει, να βγάλει ανθούς καρπούς και φύλλα, έχει ανάγκη δύο πραγμάτων, από τα δάκρυα των μετανοούντων, όλων των μετανοούντων, και από τα αίματα των μαρτύρων.

Δάκρυα μετανοούντων και αίματα μαρτύρων

Εάν λοιπόν δεν είναι θέλημα του να μας ζητήσει ο Θεός το αίμα των μαρτύρων, πάντως και το δάκρυ αίμα είναι. Εφ’ όσον είμεθα στο δένδρον αυτό, τουλάχιστον να είμεθα διατεθειμένοι να έχομε τα δάκρυα της μετανοίας. Τότε θα ζωντανέψει το δένδρο αυτό, τότε και αυτή η αδελφότης θα ζωντανέψει.

Έτσι περνούμε την ζωήν μας, «εν ματαιότητι» που λέει και η ευχή. Δεν αρκεί μόνο να μαζευώμεθα εδώ, δεν αρκεί μόνο να ψάλλωμε. Δεν πρόκειται να περνούμε έτσι, τραλαλά τραλαλά, αλλά είναι ανάγκη να δημιουργήσομε μια νέα κατάσταση, ενός ζωντανού χριστιανισμού, ο οποίος επιτυγχάνεται δια των δακρύων της μετανοίας και δια των αιμάτων του μαρτυρίου. Αυτά τα δύο πρέπει να προσέξουμε, για να φθάσομε στον Κύριο.

Εσείς οι γυναίκες

Να ζήσετε και εσείς όπως η αγία Φιλοθέη. Μακάρι να έρθει η ημέρα αυτή η λαμπρά. Γιατί είναι μέσα στο έθνος μας πολλές κοπέλες που αγαπούν τον Κύριο.

Εσείς οι γυναίκες, είτε ακολουθείτε το παράδειγμα της εσωτερικής ζωής, όπως είναι τα μοναστήρια, είτε αυτές που εργάζονται ως ιεραποστολικά πρόσωπα, ως δασκάλες, ως καθηγήτριες, ως νοσοκόμες, είστε πολύ περισσότερες από τα ανδρικά πρόσωπα. Παρατηρώ εδώ, κάτω από το λάβαρο αυτής της αδελφότητος, είστε καμιά εκατοστή γυναικεία πρόσωπα, ενώ τα ανδρικά ιεραποστολικά πρόσωπα δεν είναι ούτε είκοσι και συνεχώς ολιγοστεύουνε.

Ενώ εσείς αυξάνετε, οι άνδρες ολιγοστεύουν, και διέρχεται κρίσιν η ιεραποστολή στην Ελλάδα, μεγάλη κρίση, και υπάρχει κίνδυνος να κλείσουν αι ιεραποστολαί. Ενώ εσείς προχωρείτε, αυξάνετε, αντιθέτως η ιεραποστολή των ανδρών παρουσιάζει μεγάλη κάμψη.

ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΣΤΙΣ 22.8.2013

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Για το τριετές μνημόσυνο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Στέλνουμε ένα μήνυμα στους ευσεβείς χριστιανούς, που θα ήθελαν να παραβρεθούν στο μνημόσυνο και στις εκδηλώσεις στη Φλώρινα, στις 24/8/2013 & 25/8/2013.

Στις δύσκολες μέρες της παντοειδούς κρίσης και της οικονομικής, που βρισκόμεθα, πολλές ευλαβείς ψυχές, -όπως πληροφορούμεθα- ψάχνουν να βρουν τρόπο, ακόμα και  με δανεικά να πάνε στη Φλώρινα, για να βρεθούν στο τριετές μνημόσυνο του Γέροντος. Γι’ αυτές τις αγνές ψυχές, λέμε:
Ας μη ταλαιπωρηθούν. Ο Γέροντας δεν ήθελε τα ταξίδια. Μπορούν εκεί που βρίσκονται, να κάνουν το καλύτερο μνημόσυνο. Πώς;
Τα χρήματα που θα ξοδεύαν για να πάνε στη Φλώρινα, ας τα δώσουν σε κάποιον φτωχό, που τα έχει μεγάλη ανάγκη.
Το χρόνο που θα διαθέταν για να ταξιδέψουν, μπορούν να κάνουν κάποια καρδιακή προσευχή και να επικοινωνήσουν με τον Γέροντα και από εκεί που βρίσκονται.
Μπορούν να δώσουν τ’ όνομά του να το μνημονεύσει ο ευλαβής παπάς της ενορίας τους ή ο πνευματικός τους πατέρας.
Και εκείνο που θα έδινε μεγάλη χαρά στο Γέροντα και θα τους ευλογούσε από τα ουράνια, είναι· Να είναι ενεργά μέλη της Εκκλησίας, να είναι ζωντανοί χριστιανοί, να είναι αγωνισταί. Αυτούς χαιρόταν ο Γέροντας, αυτούς φοβούνται τα όργανα του αντιχρίστου, τα καθάρματα της κοινωνίας. Αυτούς φοβούνται οι προδόται της Ορθοδόξου Πίστεως, οι οικουμενισταί, οι μασόνοι και οι κακοί επίσκοποι.
Ο αληθινός χριστιανός δεν μένει αδιάφορος όταν καταπατούνται τα όσια και τα ιερά της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

ΤΟ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΜΗΝΟΣΥΝΟ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ στις 24-8-2013

ΔΕΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ!!!

Γραμμένο από την Ανδρονίκη Καπλάνογλου

Διαβάσα στα ιστολόγια την εγκύκλιο επιστολή του Μητροπολίτη Θεοκλήτου και με απορία είδα ότι· Στο πρόγραμμα για το τριετές μνημόσυνο παρέλειψε να γράψει το αρχιερατικό Μνημόσυνο που θα γίνει το πρωϊ του Σαββάτου, στις 24-8-2013 στον τόπο όπου ενταφιάσθηκε ο Γέροντας, κατόπιν επιθυμίας του π. Αυγουστίνου.

Ακούστε το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας του·

____

_

Το Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου, που κάθε Κυριακή εκκλησιαζόταν και μοίραζε αντίδωρο ο Γέροντας επί 10 έτη, και είναι εκείνο, που κατ’ εξοχήν κάνει το μνημόσυνο, ο Μητροπολίτης Θεόκλητος το αποσιωπά στην επιστολή του και δεν το ανακοινώνει πουθενά!!! Γιατί; τι φοβάται;

ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΚΑΙ ΕΞΗΓΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ·

1. Τα πανηγύρια που θα γίνουν στη Φλώρινα, πλήν του μνημοσύνου,  γίνονται και για τα μάτια του κόσμου. Γιατί αυτοί που τα διοργανώνουν, πέρσι στα εκατοντάχρονα της Φλώρινας 1912-2012 ξεχάσαν να μνημονεύσουν ότι πέρασε ένας Μητροπολίτης από την Φλώρινα, που λεγόταν Αυγουστίνος Κάντιωτης και την ποίμανε θεοφιλώς για 33 χρόνια! Δεν μνημόνευσαν τον αληθινό επίσκοπο της Φλώρινας, πιθανόν για να μη μειωθεί η δική τους δόξα!!!
Δεν μνημόνευσαν τον ατρόμητο επίσκοπο της Φλώρινας, που γύρισε με κίνδυνο της ζωής του με τα πόδια, την πόλη της Φλώρινας και τα χωριά της το 1942-1943 και την ποίμανε από το 1967-2000. Η παρουσία του τότε, ήταν  σωτήρια. Ο λαός της ήταν αφημένος στο έλεος του Θεού και στην προπαγάνδα των Βουλγάρων, ενώ ο Μητροπολίτης Βασίλειος ήταν κάτοικος Αθηνών.
Το πλήγμα που έδωσε τότε, αλλά και στη συνέχεια ως Μητροπολίτης, στην ασύδοτη Βουλγαρική προπαγάνδα, ήταν πολύ μεγάλο, γι’ αυτό δεχόταν απειλές από τους Σκοπιανούς. Κάτι λίγα υπολείμματα προπαγάνδας έμειναν μόνο στη Μελίτη, στο χωριό του πρωτοσυγκέλλου Ιουστίνου Μπαρδάκα, ο οποίος είναι ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος που αποσιωπηθήκε το όνομα του Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνoυ στα εκατοντάχρονα της Φλώρινας!!!
Ο π. Αυγουστίνος ως νεαρός ιεροκήρυκας το 1942 και ως ώριμος επίσκοπος το 1967-2000 καλλιέργησε το λαό της Μητροπόλεως σε βάθος. Έφερε το λαό κοντά στο Θεό. Τον έκανε συνειδητό χριστιανό και μεγάλο πατριώτη. Γέμισε τη Μητρόπολη με μεγαλοπρεπείς ναούς και ιδρύματα. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος των εχθρών της πίστεως και της πατρίδος. Η πτωχή Φλώρινα έγινε πρώτη στη φιλανθρωπία. Φορτηγά με τρόφιμα και είδη ενδυμασίας έφευγα από τη Φλώρινα. Η αγάπη του λαού της Μητροπόλεως έφτανε όχι μόνο στις σεισμόπληκτες περιοχές της Ελλάδος, αλλά και στις γύρω περιοχές των Βαλκανίων, ακόμα και στη μακρινή Ουγκάντα.
Το όνομα αυτού του επισκόπου που πέταξε από την Φλώρινα την Βουλγαρική και στη συνέχεια την Σκοπιανή προπαγάνδα φοβήθηκε να μνημονεύση στα 100χρονα ο εκπρόσωπος της Μητροπόλεως Ι. Μπαρδάκας!!!
Και ενώ τότε τον ξέχασε, τώρα στο μνημόσυνο τον θυμήθηκε!!! Εστειλε προσκλήσεις σ’ όλους τους επισκόπους και καλοί τους πιστούς σε πανηγυρικές εκδηλώσεις! Δεν είναι υποκρισία αυτό;

• 2. Καλούν επισκόπους, παίρνουν συνετεύξεις απο διάφορα πρόσωπα, ακόμη και από πρόσωπα που πλήγωσαν τον αείμνηστο Γέροντα και εκδιώχθηκαν για σοβαρούς ηθικούς λόγους από κοντά του. Την μετάνοιά τους ήθελε ο Γέροντας και όχι τα εγκώμιά τους.

• 3. Τιμά τον αείμνηστο Γέροντα όποιος ακολουθεί τα ίχνη του, στα θέματα της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Οικουμενισταί επίσκοποι δεν έχουν καμία δουλειά στο μνημόσυνο του αγωνιστή ιεράρχη και ούτε τα εγκώμιά τους τα χρειάζεται ο Γέροντας.
• Επειδή γνωρίζω, πως σκέπτονται αυτοί που διοργανώνουν τα πανηγύρια, λέω: Δεν είναι παράξενο να ακούσουμε εγκώμια και από τον παπόφιλο και αρχηγό όλων των αιρέσεων και θρησκειών, πατριάρχη Βαρθολομαίο, που τσαλαπατά τους αγίους Ιερούς Κανόνας!!! Βολεύει  σ’ αυτούς, να εγκωμιάζουν κεκοιμημένους αγωνιστάς της ορθοδόξου πίστεως, για να ρίχνουν στάχτυ στα μάτια των πιστών. ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Στην πρόσκληση (εγκύκλιο επιστολή), που κάνει ο επίσκοπος Θεόκλητος, για το τριετές μνημόσυνο, και ανακοινώθηκε σε πολλά ιστολογία και διαβάστηκε σε ιερούς ναούς της Μητροπόλεως Φλωρίνης, ξέχασε να γράψει για το αρχιερατικό μνημόσυνο που θα κάνει στην Ιερά Μονη του Αγίου Αυγουστίνου, στις 24-8-2013, όπου βρίσκεται και το σκήνωμα του Γέροντος.
Είναι επιπολαιότητα ή έλλειψη αγάπης για το μοναστήρι που ίδρυσε ο Γέροντας;
Αν βέβαια την εγκύκλιο του Μητροπολίτου, για το τριετές μνημόσυνο του αειμνήστου Γέροντα π. Αυγουστίνο δεν την έγραψε ο Μητροπολίτης Θεόκλητος, αλλά ο πρωτοσύγκελλος, ο ηγούμενος της Κλαδοράχης, ο ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου, ο ιεροκήρυκας του Πατριαρχείου και ο επίσκοπος σε λίγο…. Ιουστίνος Μπαρδάκας, που διοργανώνει τα πανηγύρια,  η ευθύνη είναι πάλι του Μητροπολίτου, που του έδωσε τόσα δικαιώματα και αξιώματα, λες και δεν υπήρχαν άλλοι άξιοι άγαμοι κληρικοί στη Μητρόπολη Φλωρίνης!
Ας ξέρει ότι ο τόπος όπου ζήτησε να ταφεί ο Γέροντος, η Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου, επισκόπου Ιππώνος στη Φλώρινα, δεν θα σβήσει επειδή δεν την αναφέρει στην εγκύκλιο του ο Μητροπολίτης, όπως ούτε η ιστορία του Γέροντος έσβησε, επειδή δεν ανάφερε ούτε το όνομά του στα εκατοντάχρονα της Φλώρινας ο εκ Μελίτης Ιουστίνος Μπαρδάκας.

 Ο Γέροντας κάτι ήξερε, γι’ αυτό σε ένα Πασχαλινό τραπέζι μετά την παραίτηση του π. Αυγουστίνου, ο Ιουστίνος Μπαρδάκας είπε στον π. Αυγοστίνο· Γέροντα εμείς σε αγαπάμε. Και ο πανέξυπνος Γέροντας, με κάποιο ευγένεια του απάντησε χαμογελώντας· «Αμφιβάλλω..»
Θα πω κάτι που θα στεναχωρήσει το Μητροπολίτη Θεόκλητο, όμως έχω βάλει όρο στον ευατό μου· Στις εσκεμμένες γκάφες των, να φέρνω και κάτι στο φως, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει, για να γραφεί έτσι και η άλλη πλευρά της ιστορίας του Γέροντος, που δεν την ξέρει ο πιστός λαός. Πήρα άδεια από τον ίδιο τον Γέροντα να εκδώσω βιβλίο, με τον τίτλο· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ»

ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ, ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

• Ο Γεώργιος Ασανάκης, ο Σωκράτης Βασιλειάδης  και ένας ιερέας, κάτοικοι Πτολεμαϊδος και οι τρείς, πήγαν στη Φλώρινα, στο σπίτι που έμενε ο Γέροντας, μετά την παραίτησίν του, για να πάρουν την ευχή του. Ήταν η ημέρα που εξελέγη ο π. Θεόκλητος Μητροπολίτης Φλωρίνης.
• Ο Σωκράτης Βασιλειάδης λέει στον π. Αυγουστίνο: Γέροντα, να χαιρόμαστε τον καινούργιο μας δεσπότη.
• Και ο π. Αυγουστίνος· Σούφρωσε τα χείλη του, κίνησε απαισιόδοξα το δεξί του χέρι, και έβγαλε έναν αναστεναγμό λέγοντας κάτι για το Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου. Read more »