Η ΑΝΩΜΑΛΙΑ  ΣΤΕΦΑΝΩΝΕΤΑΙ!!!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ ΩΡΑ 20:00

Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Αύριο Παρασκευή 20-6-2014 και ώρα 5 το απόγευμα, θα ξεκινήσει πούλμαν από το Κτέλ της Φλώρινης, για να δώσει το παρών στην δεύτερη διαμαρτυρία που θα γίνει στον προαύλιο χώρο του Αγίου Δημητρίου.

1. Η Ιερά Σύνοδο της ορθόδοξης Βουλγαρικης Εκκλησίας διαμαρτύρεται για τις παρελάσεις των ομοφυλοφίλων, η δική μας τι κάνει;

Η Ιερά Σύνοδος, ζητάει να καταργηθεί αυτή «η πομπή που είναι γεμάτη αμαρτία» γιατί  είναι αντίθετη με τις εντολές του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

2. Η ρωσιική νομοθεσία κατά των παρελάσεων των ομοφυλοφίλων…

–

ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΕ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΟΡΙΟ…

_

_

   Στη «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» του Νοέμβριο 1954, αριθμ. φυλ. 163 και του Δεκέμβριο 1954, αρ. φυλ. 164 ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης καταγγέλει την Κατάληψη της έδρας στην Θεολογική Σχολή από μασόνο πρύτανη. Το σκιτσο που δημοσιεύουμε είναι από το φύλλο 164, με το ερώτημα·  ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ;

Σήμερα το έργο της μασονίας ολοκληρώθηκε μέχρι του σημείου η πλειοψηφία των καθηγητών της θεολογικής σχολής Θεσσαλονίκης να μην έχει ούτε ιερό ούτε όσιο· Ούτε την πατριδα να αγαπά ούτε τον Θεό να πιστευει!!!

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ:

  ΕΧΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΣΠΟΥΔΕΣ ΒΙΑΣ;

  Ὅταν στή Γενική Συνέλευση τῆς 7ης Μαρτίου 2014 τοῦ Τµήµατος Θε­ο­λογίας τοῦ ΑΠΘ ἐλήφθη µέ µεγάλη πλειοψηφία ἡ ἀπόφαση γιά τήν ἵδρυση Τµή­µατος Ἰσλαµικῶν Σπουδῶν µέσα στή Θεολογική Σχολή τοῦ ΑΠΘ (ἀπό τούς παρόντες 30 καθηγητές ψήφισαν: 23 ὑπέρ, 6 κατά καί 1 λευκό) φάνηκε ὅτι ἐξεπλάγησαν οἱ πάντες. Καί ὅµως κανονικά δέν θά ἔπρεπε νά ὑπάρξει ἔκπληξη, διότι ἀπό τό καλοκαίρι τοῦ 2008 ἄρχισε νά ξετυλίγεται ἕνα ἔντεχνα καταστρωµένο σχέδιο, πού ὁδήγησε βαθµηδόν στήν ἀπόφαση αὐτή.
Τό καλοκαίρι τοῦ 2008 µέ τρεῖς ἐγκυκλίους τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, καταστρατηγῶντας τό Σύνταγµα, χωρίς καµιά οὐσιαστική ἀφορµή καί ἀπαί­τηση εἶχε καταστήσει τό Μάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν προαιρετικό γιά τούς Ὀρθόδοξους µαθητές(!), µέ ἀποτέλεσµα ἕνας µεγάλος ἀριθµός παιδιῶν ἰδίως στήν Γ΄ Λυκείου γιά εὐνόητους λόγους νά ζητάει ἀπαλλαγή ἀπό τό µάθηµα. Τό ἀποτέλεσµα: µιά πρωτοφανής ἀναστάτωση, ἀκόµα καί λειτουργικά προβλή­µατα στά σχολεῖα.
Τό 2010 ξεκίνησε ἡ κατάρτιση νέων Προγραµµάτων Σπουδῶν (ΠΣ) γιά τήν Πρωτοβάθµια καί Δευτεροβάθµια Ἐκπαίδευση. Καί ἔτσι τέθηκε ἀπό πλευρᾶς τοῦ Μαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν ἡ µεγάλη εὐκαιρία –ὁ χαρα­κτη­ρισµός προέρχεται ἀπό ἐκσυγχρονιστές θεολόγους, πού κατάρτισαν τό νέο ΠΣ στά Θρησκευτικά– γιά τήν ἀναβάθµιση τοῦ µαθήµατος, γιά ἕνα µά­θη­µα ὑποχρεωτικό γιά ὅλους χωρίς καµιά δυνατότητα ἀπαλλαγῆς, γιά ἕνα µάθηµα πού ἀνταποκρίνεται στή (δῆθεν) πολυπολιτισµική κοινωνία πού ζοῦµε. Τό ἀποτέλεσµα: ἀλλαγή τοῦ περιεχοµένου τοῦ µαθήµατος. Ἀπό ὀρθόδοξο θρησκευτικό µάθηµα ἔγινε πολυθρησκειακό. Ἕξι µεγάλες θρησκεῖες καί τρεῖς χριστιανικές ὁµολογίες µέ βαρύτητα στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση – µιά παραχώρηση µέ καθαρά ποσοτικό χαρακτήρα, ἀφοῦ στόχος τοῦ Προγράµµατος σύµφωνα µέ τούς ἐµπνευστές του εἶναι ἡ «ὑπέρβαση τῆς θρησκευτικῆς ἀπολυτότητας», ἀφοῦ «στίς περισσότερες θρησκεῖες ὑπάρχουν “πηγές” θεραπείας καί συµφιλίωσης» – διδάσκονται παράλληλα ἀπό τήν Γ’ Δηµοτικοῦ. Ἤδη ἀπό τό 2011 τό νέο ΠΣ ἐφαρµόζεται πιλοτικά µέ προοπτική τή γενική του ἐφαρµογή ἀργότερα.

Τό 2013 ψηφίστηκε ὁ νόµος 4115/2013 πού παραχώρησε στούς Μου­σουλ­µάνους Ἕλληνες Πολίτες τῆς µειονότητας τῆς Θράκης τό δικαίωµα νά διδάσκονται τή θρησκευτική τους παράδοση καί στά δηµόσια σχολεῖα τῆς Θράκης (στά µειονοτικά σχολεῖα βάσει τῶν διεθνῶν συνθηκῶν ὑπάρχει ἡ διδασκαλία τῆς θρησκείας τῆς µειονότητας). Τό ἑπόµενο βῆµα, ἡ ἀναγγελία τῶν ἀντίστοιχων σπουδῶν σέ Ἀνώτατη Πανεπιστηµιακή Σχολή καί ἡ ἀπόλυτη ἐξίσωση τῶν σπουδῶν αὐτῶν µέ τίς Ὀρθόδοξες Θεολογικές Σπουδές, ἔγινε ἀπό τόν Γενικό Γραµµατέα Θρησκευµάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας Γεώρ­γιο Καλαντζή στίς 29 Ὀκτωβρίου 2013 στή Θεσσαλονίκη σέ ἡµερίδα γιά τίς ἀξίες τῆς Χριστιανο-Ἰσλαµικῆς συνύπαρξης στήν Ἑλλάδα. Τό βασικό του ἐπιχείρηµα ἦταν: Ὅπως ὑπάρχει τό Ὀρθόδοξο µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν γιά τούς Ὀρθόδοξους µαθητές, ἔτσι ὀφείλει νά ὑπάρχει καί τό ἀντίστοιχο µάθηµα γιά τούς Μουσουλµάνους µαθητές, ὅπως ὑπάρχουν Ὀρθόδοξες Θεο­λο­γικές Σπουδές πρέπει νά ὑπάρχουν καί ἀντίστοιχες Ἰσλαµικές Σπουδές. Καί φυσικά δέν ἐπιλέχθηκε π.χ. ἡ Φιλοσοφική Σχολή τῆς Κοµοτηνῆς ἀλλά ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης γιά νά τονισθεῖ ἡ ἀπόλυτη ποιοτική ἐξίσωση (γιά τήν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας) τῆς Ὀρθόδοξης Χριστι­α­νικῆς µέ τήν Ἰσλαµική θρησκευτική παράδοση. Τό ἑπόµενο βῆµα θά εἶναι προφανῶς ἡ µετατροπή τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν σέ Σχολές προβολῆς διαφόρων Θρησκειῶν, γιά νά ἀνταποκρίνονται αὐτές στή στοχοθεσία τοῦ νέου Μαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν, πού ὁλοφάνερα εἶναι ἡ πλήρης ἀλλοίωση τῆς Ὀρθόδοξης ταυτότητας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Μετά ἀπό αὐτή τή σύντοµη εἰσαγωγή στή συνέχεια τῆς εἰσηγήσεώς µου θά ἐπικεντρωθῶ στίς Ἰσλαµικές Σπουδές. Ὑπάρχει, βέβαια, σέ ὅλες τίς Θεολογικές Σχολές µας µιά ἕδρα Θρησκειολογίας, ἡ ὁποία µελετάει τό παγκόσµιο φαινόµενο τῆς θρησκείας καί τήν πίστη ὅπως καί τόν πολιτισµό πού ἔχουν παράξει οἱ διάφορες θρησκεῖες. Καί, προφανῶς, εἶναι σηµαντικότατη ἡ ἕδρα αὐτή. Ἄλλο εἶναι, ὅµως, αὐτή ἡ µελέτη τῶν διαφόρων θρησκειῶν καί ἐντελῶς ἄλλο τό Τµῆµα Ἰσλαµικῶν Σπουδῶν πού σχεδιάζεται καί θά ἔχει ἕνα ἀντίστοιχο σκοπό µέ αὐτό τῶν Ὀρθόδοξων Θεολογικῶν Σχολῶν, δηλ. τήν κατάρτιση, ἐµπέδωση, διδασκαλία, προβολή καί διάδοση τοῦ Ἰσλάµ!

Τί Εστί Ισλάµ;

Ἐφ’ ὅσον, Read more »

Γ. Ζερβός, Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ:

–

    –

Δεν εξελέγη τυχαίως ο Οικουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος

–

Ὅταν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προδίδει τὴν Πίστιν δὲν δυνάμεθα νὰ μείνωμεν μὲ σταυρωμένα τὰ χέρια. 
Θὰ πολεμήσωμεν τὴν προδοσίαν καὶ τὸν προδότην τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. 

Καὶ τὴν ἰδίαν στάσιν θὰ τηρήσωμεν καὶ ἔναντι τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ ὀργανώνουν «φιέστας» ὑποδοχῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὁ ὁποῖος ἔχει προδώσει τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν ὡς ἀποδεικνύει ὁ Σεβ. Πειραιῶς. 

ΞΥΠΝΕΙΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ και δείτε ποιός είναι ο ΑΡΧΙΠΡΟΔΟΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

Ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης! 

ΤΟ ΦΕΡΕΦΩΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!

Πόπη Σουφλή

__

Πρωταγωνιστής σε σατανιστικές τελετές με θυσίες παιδιών ο Πάπας Φραγκίσκος;

Δύο έφηβες γυναίκες ισχυρίστηκαν ότι ο Πάπας Φραγκίσκος τις βίασε, ενώ συμμετείχε σε θυσίες παιδιών. Οκτώ αυτόπτες μάρτυρες επιβεβαίωσα…

_

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδέχεται την αναφορά Skyguards για αεροψεκασμούς / HAARP!!!

_

Συναξεις διαμαρτυριας στη Θεσ/νικη 18 και 20/6/14

γιά τίς Εκδηλώσεις Ομοφυλοφιλικής «Υπερηφάνειας» (gay pride)

Χρέος ὅλων μας ἀποτελεῖ ἡ καταφυγή μας στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ἡ συμμετοχή μας στίς ἐκδηλώσεις !  

Τά Συνεργαζόμενα Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης (25 τόν ἀριθμόν) καί Ὀρθόδοξα ἱστολόγια, ώς καλή Ὀρθόδοξη Ὁμολογία ἀπέναντι σ’ αὐτή τήν πρόκληση, συνδιοργανώνουμε μέ τήν εὐλογία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης δύο ἐκδηλώσεις :

Πρῶτον : Ἀγρυπνία στόν Ἱ.Ν. Παναγίας Ἀχειροποιήτου,  τήν Τετάρτη 18 Ἰουνίου 21:00  – 01:00 καί

Δεύτερον : Ἐκδήλωση στόν προαύλιο χῶρο τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίου Δημητρίου, τοῦ Πολιούχου τῆς Θεσσαλονίκης, τήν Παρασκευή 20 Ἰουνίου στίς 20:00

Για να ενημερωθείτε καλύτερα, εδώ· Συνάξεις διαμαρτυρίας στη Θεσ/νίκη 18 και 20/6/14

_______

OMOΦYΛΟΦΙΛΙA ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

(Απόσπασπαμα ομιλίας  του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου)

____ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ

ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΤΟΥ

 ΕΓΚΩΜΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, ΠΟΥ ΙΔΡΩΝΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ, ΜΕ ΚΑΘΕ ΘΥΣΙΑ, ΓΕΝΕΕΣ ΓΕΝΕΩΝ!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ κ. Ανδριόπουλε, που ζει εις βάρος των άλλων; Αυτός που δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ για την δόξα του Χριστού είτε είναι μοναχός στας ερήμους είτε είναι ιεραπόστολος μέσα στον κόσμο, παλεύοντας για να διορθώσει τον κακό του εαυτό και προσευχόμενος για την ειρήνη και την σωτηρία ανθρώπων, αλλά δεν κολλάει ένσημα και ούτε παίρνει μισθό, εφαρμόζοντας το του αποστόλου Παύλου·«ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα» ή αυτός που τ’ αρπάζει από παντού, λες και θα τα πάρει μαζί του στον τάφο;

Ποιος είναι προτιμότερος· ο ανιδιοτελής εργάτης του Χριστού, που δεν κολλάει ένσημα ή ο χρυσοπουλημένος από τον διάβολο μεγαλόσχημος ιεράρχης; Ο αληθινός πιστός, έστω και αμαρτωλός άνθρωπος, ή ο προδότης των θησαυρών της Ορθοδόξου πίστεως, όπως είναι ο φίλος σας Βαρθολομαίος; Πληρώνεται από τους ορθοδόξους ενώ δουλεύει για λογαριασμό των σκοτεινών δυνάμεων, προσπαθώντας να σύρει τους ορθοδόξους χριστιανούς πίσω από το άρμα του Πάπα και της Πανθρησκείας. Ποδοπατά τους ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ! και κάνει ότι εντολές τον δίνουν οι μασονικές στοές και οι συναγωγές! Κάνει ταξιδάκια σ’ όλο τον κόσμο, όχι για να κηρύξει τον Χριστό, αλλά για να συμπροσευχηθεί με τους αντιπροσώπους των άλλων θρησκειών!!! Δεν του φτάνει ο ΧΡΙΣΤΟΣ για να προσευχηθεί, θέλει και τον Μωάμεθ, θέλει και τον Βούδα, θέλει και τους προτεστάντες, θέλει και τον Πάπα, θέλει και τους μάγους, θέλει και όλους τους δαίμονας, για να προσευχηθεί για την ειρήνη του κόσμου και την προστασία του πλανήτου!!! Εχει βλέπετε μεγάλες οικολογικές ανησυχίες ο Πατριάχης Βαρθολομαίος και πιστεύει ότι θα σώσει τον Πλανήτη με τις συμπροσευχές των αλλοθρήσκων!!! Γι’ αυτά τα καραγκιοζιλίκια που κάνει, πληρώνεται ως Ορθόδοξος πατριάρχης!!! Μέχρι πότε όμως οι ορθόδοξοι επίσκοποι θα ανέχονται να τους εκπροσωπεί ένας τέτοιος πατριάρχης;

Είναι ντροπή σας, κ. Ανδριοπουλε, να εγκωμιάζετε έναν τέτοιο πατριάρχη https://www.youtube.com/watch?v=fIwdL2IZ3cY

και να κατηγοράτε τον Νικόλαο Σωτηρόπουλο σαν τεμπέλη, που ζει εις βάρος των άλλων!

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΛΛΟΥΣΕ ΕΝΣΗΜΑ Διαβάστε εδώ· Μια ολόκληρη ζωή ούτε ένα ένσημο! Μπορούσε να είναι καθηγητής πανεπιστημίου, αν το ήθελε. Και γνώσεις είχε και ευκαιρίες του δώθηκαν. Αλλά δεν τον ενδιέφεραν ποτέ τα χρήματα, γι’ αυτό κήρυττε αδάπανο το Ευαγγέλιο και δεν εισέπρατε τα έσοδα των βιβλίων του.
Ο κ. Σωτηρόπουλος δεν κατηγορείται για κάποιο λάθος που έκανε ως άνθρωπος, και έκανε λάθη, -αλάθητος κανένας άνθρωπος δεν είναι, μόνο ο Πάπας είναι-, αλλά για μια μεγάλη αρετή που έχει!!! Είναι αφιλάργυρος! Και επειδή αναγκάστηκε να κάνει μιά δήλωση, για κάποιον που βάλθηκε να διαλύσει την αδελφότητα, βρήκε την ευκαιρία ο φιλοπατριαρχικός Ανδριόπουλος να τον επιτεθεί!
Σας παραθέτουμε το κείμενο του Ν. Σωτηρόπουλου·

ΔHΛΩΣI

_________________

• Για την δήλωση, που αναγκάστηκε να κάνει ο κ. Ν. Σωτηρόπουλος έχω να παρατηρήσω το εξής·
  Ειναι γραμμένη με ευγένεια και δεν λέει το πρόσωπο που έκανε άνω κάτω την αδελφότητα και δημιούργησε προβλήματα στον ίδιο και σε άλλους αδελφούς.
  Ένα μόνο περιστατικό θα αναφέρω· Ο κ. Σωτήρης Ευσταθίου έβαλε ταμία στην αδελφότητα τον πιο αδιάφορο για τα χρήματα άνθρωπο, τον Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Τα χαρτιά και τα λεφτά τα κρατούσε ο Ευσταθίου. Δεν έδινε αναφορά σε κανέναν. Ακόμα και την ΣΔΟΕ έδιωξε όταν πήγε να του κανει ελεγχο.

Ως ταμίας ο κ. Σωτηρόπουλος έβαζε μόνο την υπογραφή του και εάν την έβαζε. Ο Ευσταθίου όχι μόνο πλαστογραφούσε την υπογραφή του αλλά κυκλοφορούσε και επιστολές με το όνομά του! Θα αναφέρω μια περίπτωση·
Όταν αρρώστησε ο π. Αυγουστίνος, στις 3-8-2010 και μπήκε στο νοσοκομείο, κυκλοφόρησε μια επείγουσα επιστολή, που έφερε το όνομα και την υπογραφή του Νικόλαου Σωτηρόπουλου (διαβάστε για να μάθετε περισσότερα και ακούστε από το βίντεο την επιθυμία του Γέροντος, εδώ)· 

ΚΑΠΟΙΟΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ   www.augoustinos–kantiotis.gr/?p=14592)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

EMΠΑΙΓΜΟΣ

«Ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον…» (Ἑβρ. 11,36)

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου, ἱστορεῖ τὴν ἄθλησι καὶ τὰ μαρτύρια τῶν ἁγίων Πάντων. Ποιός δὲν θαυμάζει τὴν καρτερία τους; Μὴ λησμονοῦμε ὅμως, ὅτι οἱ σωματικοὶ πόνοι ποὺ ὑπέμειναν ἦταν ἕνα μέρος μόνο τοῦ μαρτυρίου τους. Οἱ ἅγιοι Πάντες εἶχαν κ᾿ ἕναν ἄλλο πόνο νὰ ὑπομείνουν. Καὶ αὐτὸς εἶνε ὁ ἐμπαιγμός . Γι᾿ αὐτὸ τώρα δὲν θὰ σᾶς μιλήσω γιὰ τὰ φοβερὰ σωματικά τους μαρτύρια. Θὰ σᾶς μιλήσω μόνο γιὰ τὸν ἐμπαιγμό, γιὰ τὴν κοροϊδία, ποὺ ὑπέμειναν οἱ ἅγιοι Πάντες, σύμφωνα μ᾿ αὐτὰ ποὺ λέει ὁ σημερινὸς ἀπόστολος.
 
 «Ἐμπαιγμῶν», λέει, «καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον» (Ἑβρ. 11,36), δοκίμασαν δηλαδὴ τὸν ἐμπαιγμό. Ποιός εἶνε αὐτὸς ὁ ἐμπαιγμός; Ἂν ἀνοίξουμε τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, θὰ δοῦμε ὅτι πολλοὶ ἱεροὶ ἄνδρες ἔγιναν ἀντικείμενο γελοιότητος καὶ χλευασμοῦ
.⃝ -Παράδειγμα πρῶτο ὁ Νῶε . Ἦταν δίκαιος.Πίστευε στὸ Θεὸ καὶ ἔλεγε στοὺς συγχρόνους του νὰ παύσουν ν᾿ ἁμαρτάνουν. Ἐκεῖνοι τὸν ἐνέπαιζαν, τὸν κορόιδευαν. Κι ὅταν ὁ Νῶε τοὺς εἶπε ὅτι ἔρχεται τιμωρία καὶ τὸν εἶδαν νὰ φτειάχνῃ καράβι στὴν ξηρά, αὐτοὶ διασκέδαζαν καὶ ἔλεγαν· Τρελλάθηκε ὁ Νῶε…
⃝ -Ἐνεπαίχθη λοιπὸν ὁ Νῶε ἀπὸ τὴν γενεά του τὴν ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη. Ἐνεπαίχθη ἐπίσης ὁ Λὼτ ὁ δίκαιος μέσα στὰ Σόδομα καὶΓόμορρα.
.⃝ -Ἐνεπαίχθη ἀκόμη ὁ Ἰώβ . Ὅταν τὸν εἶδαν φτωχό, δυστυχισμένο, ἄρρωστο, τοῦ εἶπαν·Τί σὲ ὠφέλησαν οἱ δικαιοσύνες σου καὶ ἡ πίστι σου;… Κι αὐτὴ ἀκόμα ἡ γυναίκα του τοῦ εἶπε τὸν πιὸ πικρὸ λόγο· «Βλαστήμα τὸ Θεό,καὶ πέθανε». Αὐτὸς ὅμως ἀπήντησε· Γυναίκα ἄφρον, ὄχι μόνο δὲν τὸν βλαστημῶ, ἀλλὰ καὶ τὸν ὑμνῶ καὶ τὸν δοξάζω. «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος» (βλ. Ἰὼβ 1,21). Ἐνεπαίχθη, μὰ αὐτὸς δὲν γόγυσε, ἀλλὰ δοξολόγησε τὸ Θεό.
.⃝ -Ἐνεπαίχθη καὶ ὁ Δαυῒδ ἀπὸ καθάρματα τῆς ἐποχῆς του ὅπως ὁ Σεμεΐ, ποὺ τὸν ὕβριζε καπηλικῶς. Ἐνεπαίχθησαν δηλαδὴ ὅλοι οἱ προφῆτες. Δὲν ὑπάρχει δίκαιος τῆς παλαιᾶς διαθήκης ποὺ νὰ μὴν ἐνεπαίχθη ἀπὸ τοὺς συγχρόνους του.Ἀλλὰ γιατί πᾶμε μακριά; Ποιός εἶνε, ἀδελφοί μου, ὁ ἀρχηγός μας; ποιός εἶνε τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὠμέγα γιὰ μᾶς; Εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἔ λοιπόν, τί τοῦ ἔκανε ὁ κόσμος; τοῦ ἔστρωσε λουλούδια νὰ περάσῃ; Ἐνεπαίχθη καὶ ὁ Χριστός. Καὶ ἐνεπαίχθη ὅσο κανείς ἄλλος στὸν κόσμο. Οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι ἄνοιξαν Read more »

Τῶν ἁγίων Πάντων

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η ΑΓΑΠΗ

«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ. 10,37)

     Θέλω, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιά, θέλω σήμερα νὰ σᾶς εὐλογήσω, ἀλλὰ θέλω καὶ νὰ σᾶς διδάξω. Μὰ τί νὰ σᾶς διδάξω; Νὰ σᾶς πῶ δικά μου λόγια; Τί ἀξία ἔχουν τὰ λόγια ἑνὸς ἀνθρώπου; Ἀέρας εἶνε καὶ φεύγουν. Τὰ λόγια καὶ τοῦ πιὸ σοφοῦ ἀνθρώπου σφάλλουν.
Θεωρεῖται ἄλλος πιὸ σοφὸς ἀπὸ τὸν Σωκράτη, ποὺ ἐγέννησε ἡ ἀρχαία πατρίδα μας; Ὁ Σωκράτης ἐθεωρεῖτο ὁ πιὸ σοφός. Καὶ ὅμως κι αὐτός, ὁ πιὸ σοφός, ἔκανε σφάλματα στὴ ζωή του.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σφάλλουν, ὅλοι ἁμαρτάνουν. Ἕνας δὲν ἔκανε λάθος ποτέ. Μέσα στὰ ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομμύρια ἀνθρώπων, ἕνας δὲν ἁμάρτησε ποτέ. Καὶ αὐτὸς εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅπως λέει ἡ Ἐκκλησία μας, «εἷς Ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν».
Ἕναν ἀφέντη ἔχει τὸ σύμπαν, ἕναν ἀφέντη ἔχουμε κ᾿ ἐμεῖς. Ἕναν ἀφέντη καὶ ἕνα βασιλιᾶ ἔχουμε, ποὺ στέκεται πάνω ἀπ᾿ ὅλους καὶ ἀπ᾿ ὅλα. Καὶ αὐτὸς εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ» (Ψαλμ. 94,6), Χριστῷ τῷ βασιλεῖ τῶν αἰώνων.
Συνεπῶς, ἐγὼ σήμερα, δὲν θὰ πῶ δικά μου λόγια. Θὰ πάρω τὰ λόγια ἀπὸ τὸν Χριστό, καὶ θὰ πῶ καὶ θὰ ἐρμηνεύσω τὰ λόγια τὰ δικά του.
Καλότυχος αὐτὸς ποὺ ἔχει τὰ αὐτιά του ἀνοιχτά. Γιατὶ πολλοὶ εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ τὰ ἔχουν βουλωμένα καὶ δὲν θέλουν νὰ ἀκούσουν τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ.
Λέει μιὰ προφητεία, ὅτι θὰ ἔρθουν χρόνια κατηραμένα, ποὺ μέσα στοὺς χίλιους ἕνας θ᾿ ἀνοίγῃ τὰ αὐτιά του, γιὰ ν᾿ ἀκούσῃ τὸ Θεό. Οἱ ἄλλοι θὰ τὰ κλείνουν, γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ.
Εὐτυχισμένα τ᾿ αὐτιὰ ποὺ ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ ἄκουσαν καὶ ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Τὰ ἄκουσαν μικρὰ παιδιά, τὰ ἄκουσαν γυναῖκες καὶ ἄνδρες, τὰ ἄκουσαν πτωχοὶ καὶ πλούσιοι, στρατιῶται καὶ βασιλεῖς, ἀγράμματοι καὶ σοφοί. Τὰ ἄκουσαν βοσκοὶ καὶ ἐργάται. Τὰ ἄκουσαν ἁμαρτωλοὶ καὶ δίκαιοι.
Ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τ᾿ ἄκουσαν ἄλλοι ἦταν σὰν τὸ σφουγγάρι ποὺ ρουφάει τὸ νερό, καὶ ἄλλοι ὅπως τὸ ξύλο ποὺ δὲν τραβᾷ τίποτε.
Ἔτσι εἶνε καὶ οἱ ἄνθρωποι. Ἔρχονται ἐδῶ (στὴν ἐκκλησία), καὶ ἄλλοι εἶνε ξύλα καὶ ἄλλοι σφουγγάρια.
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ρουφοῦν τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ ὅπως τὸ παιδάκι ποὺ θηλάζει ἀπὸ τὸ μαστὸ τῆς μάνας του, σὰν τὸ ἀρνάκι ποὺ θηλάζει στὸ μαστὸ τῆς προβατίνας, σὰν τὸ μοσχαράκι ποὺ ρουφάει τὸ γάλα της ἀγελάδος. Ἔτσι καὶ ἐδῶ στὴν ἐκκλησία, ἔρχονται καὶ ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ.
Ὤ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ! Εἶνε γάλα καθαρό. Εἶνε κρυστάλλινο νερό. Εἶνε χρυσάφι καὶ διαμάντι. Ἔχουν ἄπειρη ἀξία. Εὐτυχισμένοι ὅσοι στὸν αἰῶνα αὐτόν, τῆς διαφθορᾶς, τῆς ἀπιστίας, τῆς πλάνης τοῦ σατανᾶ, ἔχουν τ᾿ αὐτιά τους ἀνοιχτὰ γιὰ νὰ ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Κυρίου.

* * *

Ἕνα λόγο τοῦ Χριστοῦ θὰ ἑρμηνεύσω. Μιὰ λέξι. Τί λέγει ὁ Χριστός;
Νὰ πάρῃς τὰ Εὐαγγέλια, τοὺς Ἀποστόλους, τὰ ἄλλα ἱερὰ βιβλία, ὅλα λένε μιὰ λέξι· καὶ δὲν εμεθα ἄξιοι νὰ τὴν ποῦμε, γιατὶ εμαστε ἁμαρτωλοί. Μιὰ λέξι, ποὺ δὲν τὴ νιώσαμε ἀκόμα. Ἂν νιώσουμε τὴ λέξι αὐτή, ποὺ εἶπε ὁ Χριστός, καὶ τὴν ἐφαρμόσουμε στὴ ζωή μας, ὁ κόσμος θὰ γίνῃ τρισευτυχισμένος.
Ποιά εἶνε ἡ λέξις αὐτή; Μόνο τὰ μικρὰ παιδάκια, τὰ ἀθῷα, ποὺ εἶνε σὰν τοὺς ἀγγέλους, μποροῦν νὰ ποῦν τὴ λέξι αὐτή. Καὶ αὐτὴ εἶνε ἡ λέξις ἀγάπη.
«Ἀγαπᾶτε», καὶ ὄχι μισεῖτε, εἶπε ὁ Χριστός (Ματθ. 5,44). Ξερριζῶστε μέσα ἀπὸ τὶς ψυχές σας τὸ μῖσος, ποὺ εἶνε σὰν τὸ ἀγκάθι ποὺ ἀγκυλώνει τὶς ψυχές.
Ἀγαπῆστε τὸ Θεό. Ἀγαπῆστε καὶ «τὸν πλησίον» ὡς ἑαυτόν (Ματθ. 22,39).
Εἶσαι παιδί; Ὕστερα ἀπὸ τὸ Θεὸ ποιόν πρέπει ν᾿ ἀγαπᾷς; Τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου. Γιατὶ ὁ πατέρας καὶ ἡ μητέρα εἶνε σὰν μικροὶ θεοὶ ἐπὶ τῆς γῆς. «Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἔξ. 20,12).
Θέλεις νὰ προοδεύσῃς; Θέλεις νὰ περνᾷς ποτάμια καὶ νὰ μὴν κινδυνεύῃς; Θέλεις νὰ πᾷς μακριὰ καὶ νὰ μὴν πάθῃς τίποτε; Θέλεις νὰ πιάνῃς χῶμα καὶ νὰ γίνεται μάλαμα; Ἀγάπα τὴ μάνα σου ποὺ σὲ γέννησε, ἀγάπα τὸν πατέρα σου. Πάρε τὴν εὐχή τους καὶ διάβαινε τὸ θάνατο. Δὲν τοὺς ἀγαπᾷς; εἶσαι θεριό, καὶ κάτι χειρότερο.
Μιὰ μέρα ἦρθε στὴ μητρόπολι κάποιος ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη γιὰ νὰ μὲ συναντήσῃ καὶ μοῦ εἶπε· Read more »

Τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου

15 Ἰουνίου

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΑΜΑΡΤΙΑ – ΧΑΡΙΣ

«Οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία,  ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ῥωμ. 5,20)

    ΕΟΡΤΑΖΕΙ, ἀγαπητοί μου, σήμερα ὁ ἱερὸς  Αὐγουστῖνος ἐπίσκοπος Ἱππῶνος. Δὲν  εἶνε σὲ ὅλους γνωστός. Προσπαθῶ μὲ τὴν  εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς του νὰ τὸν κάνω  γνωστὸ εὐρύτερα. Κάθε φορὰ ἐξετάζω τὸν  βίο του ἀπὸ διάφορες πλευρές. Διότι ὁ  ἅγιος Αὐγουστῖνος εἶνε ἕνα πολύεδρο  διαμάντι ποὺ λάμπει ἀπὸ ὅποια πλευρὰ κι  ἂν τὸ δοῦμε.
Ἕνα θέμα ποὺ ἄρεσε πολὺ στὸν διο, εἶνε  τὸ θέμα τῆς ἁμαρτίας ἐν σχέσει μὲ τὴ  θεία χάρι. Μελέτησε ἰδιαιτέρως τὴν πρὸς  Ῥωμαίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου  Παύλου, κ᾿ ἐκεῖ βρῆκε τὸ χωρίο αὐτὸ τὸ  τόσο σημαντικό, ποὺ λέει ὅτι «ὅπου  ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία,  ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ῥωμ. 5,20).
Θὰ σᾶς παρακαλέσω, ἀγαπητοί μου, νὰ μὲ  ἀνεχθῆτε μὲ πολὺ φτωχὰ λόγια νὰ δώσω μία  ἰδέα τῆς ἀληθείας ποὺ περικλείεται σ᾿  αὐτό.

* * *

Τί μᾶς παρουσιάζει; Δυὸ  πραγματικότητες· ἡ μία εἶνε ἡ  ἁμαρτία, ἡ ἄλλη εἶνε ἡ χάρις.
Ἡ ἁμαρτία. Εἶνε ἡ κλῆσις καὶ ῥοπὴ πρὸς τὸ  κακό. Ἡ ἁμαρτία δὲν εἶνε, ὅπως εἶπαν  μερικοί, δημιούργημα τοῦ Θεοῦ – ἄπαγε  τῆς βλασφημίας. Ὁ Θεὸς ἐποίησε ὅλα  «καλὰ λίαν» (Γέν. 1,31), ὅλα ὡραῖα. Καὶ ὡς  κορωνίδα τῆς δημιουργίας ἐποίησε τὸν  ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος, τὸ ἀριστούργημα  ὅλων τῶν δημιουργημάτων, προικίστηκε  μὲ ἐξαίρετα δῶρα. Τὰ σπουδαιότερα ἀπὸ  αὐτὰ εἶνε δύο· ὁ νοῦς καὶ ἡ ἐλευθέρα  βούλησις. Ἐὰν ἔκανε καλὴ χρῆσι τῶν  δώρων αὐτῶν, τότε κοντὰ στὸ «κατ᾿  εἰκόνα» θ᾿ ἀποκτοῦσε τὸ «καθ᾿  ὁμοίωσιν» (ἔ.ἀ. 1,26), θὰ ἀνερχόταν σὲ  ὑψηλὲς βαθμῖδες, θὰ ἔφθανε στὴν θέωσι,  θὰ ἐθεοῦτο. Ἀλλὰ δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος  δὲν ἔκανε καλὴ χρῆσι τῶν δώρων αὐτῶν.  Δὲν ὑπήκουσε στὸ Θεό, παρέβη τὸ θέλημά  του, ἔπεσε. Κι ἀπὸ τὴν ὥρα τῆς πτώσεως,  μέσα στὴν ψυχή του βλάστησε μία νοσηρὰ  κατάστασις, ἡ ἁμαρτία, ποὺ δεσπόζει  πλέον στὸν κόσμο. Μὲ τὸ πέρασμα τῶν  αἰώνων, διὰ τῆς ἐπαναλήψεως καὶ τῆς  ἕξεως, ἡ ἁμαρτία γιγαντώθηκε.
Πῶς νὰ παρομοιάσουμε τὴν ἁμαρτία; Ὁ  ἱερὸς Αὐγουστῖνος λέει, ὅτι μοιάζει μὲ  ῥεῦμα ποταμοῦ, ποὺ τὸ καλοκαίρι  φαίνεται ἥσυχο καὶ τὸ διαβαίνεις  εὔκολα, ἀλλὰ τὸ χειμῶνα ὀγκώνεται  ξαφνικά, γκρεμίζει γεφύρια,  πλημμυρίζει κάμπους, πνίγει ζῷα καὶ  ἀνθρώπους, προκαλεῖ φόβο. Μικρὸ τὸ κακὸ  ποὺ προξενοῦν οἱ ποταμοὶ μπροστὰ στὸν  κατακλυσμὸ τῆς ἁμαρτίας.
Φιλόσοφοι προσπάθησαν ν᾿ ἀνακόψουν τὸ  ῥεῦμα τῆς ἁμαρτίας, ὕψωσαν  ἀναχώματα· εἶπαν καὶ ἔγραψαν πολλά. Ἀλλ ᾿ ἡ ὁρμὴ τοῦ ῥεύματος τῶν παθῶν ἦταν  τόση, ὥστε παρέσυρε τὰ πάντα, ὅπως τὸ  κῦμα τὰ παιχνίδια τῶν παιδιῶν στὴν  ἀκροθαλασσιά. Πανίσχυρη ἦταν ἡ  ἁμαρτία, κι ὁ ἄνθρωπος ἀναστέναζε  κάτω ἀπὸ τὸ κράτος της. Ἐκφραστὴς τοῦ  πανανθρώπινου πόνου εἶνε στοὺς μὲν  ἀρχαίους χρόνους ὁ ἀπόστολος Παῦλος·  περιγράφει θεοπνεύστως τὸ δρᾶμα κι  ἀναστενάζει· «Ταλαίπωρος ἐγὼ  ἄνθρωπος· τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ  σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» (ἔ.ἀ. 7,24).  Στοὺς δὲ νεωτέρους χρόνους ὁ ποιητὴς  Σαίξπηρ· αὐτὸς στὰ δράματά του δὲν  κάνει τίποτε ἄλλο παρὰ νὰ περιγράφῃ  τὴν ἐναγώνια πάλη, ποὺ ὁ ἄνθρωπος  προσπαθεῖ νὰ κάνῃ ἐναντίον τῆς  ἁμαρτίας, καὶ τέλος τὴν ἄδοξη ἧττα του. Ε  τε βασιλιᾶς ε τε αὐτοκράτωρ ε τε  φιλόσοφος, ὅλοι ὁμολογοῦν τὴ  δυναστεία τῆς ἁμαρτίας.  «Ἐβασίλευσεν», «ἐπλεόνασεν ἡ  ἁμαρτία» (ἔ.ἀ. 5,20-21), ὅπως λέει ὁ  ἀπόστολος Παῦλος.
Ἀλλὰ δόξα τῷ Θεῷ κάποτε ἦρθε  κάποιος ποὺ ἔλυσε τὸ δρᾶμα. Εἶνε ὁ  Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἂς μὴν τὸν  πιστεύουν πολλοί. Ἐκεῖνος ἦρθε καὶ  νίκησε τὸ ἠθικὸ κακό, νίκησε τὴν  ἁμαρτία. Νίκησε στὴν ἔρημο πέραν τοῦ  Ἰορδάνου, ὅπου ἀπέκρουσε τοὺς τρεῖς  πειρασμούς. Νίκησε στὴ Γεθσημανῆ, ὅπου  ὁ πονηρὸς προσπάθησε πάλι νὰ κάμψῃ τὴ  βούλησί του, ἀλλ᾿ ἐκεῖνος εἶπε· «Πάτερ  μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ᾿  ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ  θέλω, ἀλλ᾿ ὡς σύ» (Ματθ. 26,39). Νίκησε πάνω  στὸ σταυρὸ ὁριστικῶς καὶ τελεσιδίκως,  καὶ γι᾿ αὐτὸ φώναξε «Τετέλεσται» (Ἰωάν.  19,30). Νίκησε πρὸ παντὸς τὴν ὥρα τῆς  Ἀναστάσεως, ὅταν κατέλυσε τὸ βασίλειο  τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.
Εἶνε ὁ μόνος ἀληθινὸς νικητής.  Ἀναγορεύθηκαν καὶ ἄλλοι νικηταί, σὲ  ἄλλους τομεῖς, μὰ τί τὸ ὄφελος; Ὑπῆρξε  ἐνδοξότερος ἀπὸ τὸ Μέγα Ἀλέξανδρο; Καὶ  ὅμως ὁ ἀήττητος αὐτός, νικήθηκε  κάποτε ἀπὸ τὴ μέθη. Ὁ νικητὴς λαῶν  ὁλοκλήρων, νικημένος ἀπὸ ἕνα πάθος! Γι ᾿ αὐτὸ οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγαν, ὅτι ὑψίστη  νίκη εἶνε νὰ νικᾷ κανεὶς τὸν ἑαυτό του,  τὰ πάθη του.
Νίκησε λοιπὸν ὁ Χριστός. Κι ὄχι μόνο  νίκησε, ἀλλὰ συνέβη καὶ τοῦτο τὸ  θαυμαστό· ὁ σταυρὸς καὶ ἡ ἀνάστασί του  ἔγιναν πηγὴ δυνάμεως καὶ γιὰ τὸν  ἄνθρωπο, γιὰ νὰ νικᾷ καὶ αὐτὸς τὴν  ἁμαρτία. Ἔγιναν Read more »

Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 126

Παιδιά μου, να είστε ζωντανά ψάρια

   Όταν ήμουν ιεροκήρυκας στα ψηλά βουνά των Γρεβενών, εκεί που είναι οι πηγές του Αλιάκμονα, είδα ένα θαυμαστό πράγμα. Είδα στα νερά του Αλιάκμονα, ότι όσα ψάρια ήταν ψόφια, τα έπαιρνε το ποτάμι και τα πήγαινε κάτω στη Θεσσαλονίκη, όσα ψάρια ήταν ζωντανά, πηγαίνανε κόντρα με το ρεύμα.
Παιδιά μου, ζωντανά ψάρια να είστε, του Μεγάλου Ψαρά, του Ιησού Χριστού!
Να πάτε κόντρα με την άπιστη και διεφθαρμένη κοινωνία. Κόντρα με τον πατέρα και τη μάνα, όταν είναι άπιστοι και σας σπρώχνουν προς την αθεΐα. Κόντρα με τους δασκάλους και τους καθηγητάς, αν αυτοί ξεκλίνουν από τον προορισμό τους και σας κηρύττουν απιστία και αθεΐα. Κόντρα με τη διεστραμμένη κοινωνία, κόντρα στο ρεύμα αυτό το παγκόσμιο της διαφθοράς, κόντρα με όλους τους δαίμονας.
Θα αντισταθούμε ως Έλληνες, ως Ελληνίδες, ως Χριστιανοί. Και να είστε βέβαιοι ότι, όσον ολίγοι και να είστε, δεν θα νικήσουν οι άθεοι και οι άπιστοι θα νικήσουν οι πιστοί. Γιατί πράγματι ο Χριστός δεν απέθανε, αλλά ζει και βασιλεύει είς τους αιώνας των αιώνων.

• (Θα δημοσιεύσουμε ψηφιακά ολόκληρο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου· «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», που εξαντλήθηκε, για να δούμε πόσο μπροστά ήταν ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης. Ο ίδιος δεν έβαλε ποτέ στη Μητρόπολη ή στα ιδρύματά του τηλεόραση, παρ’ όλα αυτά ήξερε πολύ καλά την πλύση εγκεφάλου που γίνονταν μέσω της τηλεoράσεως και φώναζε· «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ».
  Ο π. Αυγουστίνος δεν ήταν εναντίον της τεχνολογίας, ήθελε η Μητρόπολή του να έχει χριστιανικό ραδιοφωνικό σταθμό και χριστιανική τηλεόραση. Ήταν η πρώτη Μητρόπολη στην Ελλάδα που εδημιούργησε ραδιοφωνικό σταθμό με κανονική άδεια και πληρή πρόγραμμα σε 24ωρη βάση. Εβλεπε τα καλά από την τεχνολογία και ήθελε να τα εκμεταλλευτεί, αλλά ήταν εναντίον της κακής χρήσης της τεχνολογίας. Σε μια εποχή που όλοι έβλεπαν μόνο τα καλά της τηλεοράσεως, ο ίδιος αγωνιζόταν να προλάβει τα κακά που έρχονταν στην Ελλάδα, μέσω αυτής της τεχνολογίας. Τώρα όλοι οι λογικός σκεπτόμενοι Έλληνες βλέπουν τα συντρίμμια και φωνάζουν με αγανάκτηση· κλείστε τις τηλεοράσεις γιατί είναι κατευθυνόμενες, γιατί αλλοιώνουν τα μυαλά των ανθρώπων. Οι σκοτεινές δυνάμεις, έλεγε έχουν καταλάβει τα ερτζιανά κύματα και κατευθύνουν την κοινή γνώμη όπου αυτοί θέλουν…
  Θα δημοσιεύσουμε όπως και τα άλλα βιβλία του Γέροντος σε συνέχειες το βιβλίο. Σήμερα διαβάστε τον πρόλογο του βιβλίου, σελ. 7-8)

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ

Πρόλογος

Εις το περιοδικόν «Χριστιανική Σπίθα» κατά καιρούς εδημοσιεύσαμεν άρθρα σχετικά με την τηλεόρασιν. Εξητάσαμεν το θέμα της τηλεοράσεως εκ διαφόρων επόψεων, κυρίως δε εξ επόψεως της χριστιανικής ηθικής, δια την οποίαν τίποτε δεν είνε αδιάφορον.

Τα άρθρα εκείνα προεκάλεσαν παντού σχόλια και συζητήσεις και δια μίαν ακόμη φοράν εισπράξαμεν ουκ ολίγας ειρωνείας παρά των κοσμικών ανθρώπων δια την αντίθεσιν μας προς την τηλεόρασιν, όπως λειτουργεί αύτη, και δια το σύνθημα μας «Κλείστε τις τηλεοράσεις».

Η απήχησις των άρθρων μας περί τηλεοράσεως έφθασε μέχρι του εξωτερικού. Και ξένοι, πληροφορηθέντες εκ των εφημερίδων του Εξωτερικού, ότι ένας επίσκοπος της Ελλάδος βάλλει σφοδρώς κατά της τηλεοράσεως ως μέσου διαφθοράς του σύγχρονου κόσμου, έστειλαν επαινετικάς και ενθαρρυντικάς επιστολάς.

Αλλά το σπουδαιότερον εξ όλων, δια το οποίον ήξιζε να γραφούν τα εν λόγω άρθρα, είνε το γεγονός, ότι χιλιάδες Έλληνες έκλεισαν τας συσκευάς τηλεοράσεως και έπαυσαν να παρακολουθούν τα επαίσχυντα προγράμματα. Εκατοντάδες δʼ εξ αυτών έγραψαν και επιστολάς, γνωστοποιούντες το ευχάριστον γεγονός, ότι έκλεισαν τας τηλεοράσεις.

Επειδή εζητήθη η εις έν τεύχος έκδοσις των άρθρων περί τηλεοράσεως, δια τούτο αναδημοσιεύομεν τα άρθρα ταύτα εις το παρόν τεύχος μετά ελαχίστων τροποποιήσεων, ελπίζοντες ότι η κυκλοφορία και η διάδοσις του τεύχους τούτου θα βοηθήση και άλλους να καταλάβουν, πόσον φθοροποιόν μέσον είνε η τηλεόρασις, ιδίως δια τα παιδιά, και να λάβουν την ηρωϊκήν απόφασιν, να κλείσουν τας συσκευάς τηλεοράσεως προς σωτηρίαν των οικογενειών των. Ονομάζομεν δε ηρωϊκήν την απόφασιν να κλείση κανείς την τηλεόρασιν λόγω της τρομακτικής έλξεως, την οποίαν αύτη εξασκεί επί των ανθρώπων. Το να βαδίζη δε κανείς αντιθέτως προς το ρεύμα του αιώνος τούτου του απατεώνος είνε αληθινός ηρωϊσμός και απόδειξις όντως αντιστασιακού πνεύματος, τον οποίον διακρίνει τους συνειδητούς χριστιανούς, συμφώνως προς το αποστολικόν σύνθημα˙ «Ἀντίστητε τῶ διαβόλω, καὶ φεύξεται ἀφʼ ὑμῶν» (Ιάκ. 4, 7).

Φλώρινα τη 15 Ιουνίου 1981

εορτή του ιερού Αυγουστίνου, επισκόπου Ιππώνος

† Ο Φλωρίνης Αυγουστίνος

ΠΟΣΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΙΧΕ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ

π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ·

«Οι σκοτεινές δυνάμεις βλέπουν και ζυγίζουν τις αντιδράσεις των Ορθοδόξων και ανάλογα προχωρούν… Αν οι αντιδράσεις είναι δυναμικές κάνουν πίσω και περιμένουν τον κατάλληλο καιρό, για να προχωρήσουν τα οικουμενιστικά τους σχέδια».
Όσο οι επίσκοποί μας είναι βουβοί και δεν μιλούν, τόσο γρηγορότερα βήματα κάνει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος προς ολοκλήρωση των σκοτεινών τους σχεδίων!!!

ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΙΧΑΘΕΙ,
ΝΑ ΦΙΛΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΦΙΛΙΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ONOMAZEI ΑΓΑΠΗ!!!! ΑΓΑΠΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΟΠΟΔΙΤΩΝ!

ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΑΓΑΠΗ=ΑΠΑΤΗ, KAI

H OΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

    Σαν είδε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ότι δεν υπήρξαν αντιδράσεις από τους ορθοδόξους επισκόπους, για την συνάντηση που είχε με τον Πάπα στα Ιεροσόλυμα, έκανε και νέα παρανομία! Την πυρκαγια στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ την επομένη ημέρα από την αναχώρησή τους, -σημείο από τον ουρανό- δεν την έλαβε καθόλου υπ’ όψιν ο ασυνείδητος!

Ανακοίνωσε ότι μετά από 11 χρόνια, το 2025, θα κάνουν νεα συνάντηση με τον Πάπα στην Νίκαια της Βιθυνιας, την σημερινή πόλι Ιζνίκ, για να γιορτάσουν την ένωση, 1700 χρόνια  μετά από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδου!!! Όλα θέλει να τα γελιοποεί και να τα μαγαρίζει ο αθεόφοβος! Και οι επίσκοποί μας έχουν υπνο βαθύ! Είναι άλαλοι και κωφοί! Δεν μιλούν. Και όμως κάποιοι υπολογίζουν την φωνή τους.

Το Αγγλικο ιστολόγιο Christian Leaders May Return to Nicaea: What Does It Mean , σχολιάζοντας τα λόγια του πατριάρχου, λέει·
Τα 12 χρόνια είναι πολλά για να προβλέψουμε τι θα γίνει. Είναι σαν να λέμε με σιγουριά· Ποιός θα είναι το 2025 πρόεδρος των Ηνωμένων πολιτειών! Αυτό είναι αδύνατο να το ξέρουμε. Και εξ’ άλλου το ζευγάρι Πάπας και Βαρθολομαίος είναι πάνω από 70 χρόνια και μπορεί και οι δυό να πεθάνουν ή να γίνουν συνταξιούχοι…

Αλλά και κάτι άλλο· Για τον Πάπα είναι εύκολο να γιορτάσει την ένωση, γιατί δεν θα έχει αντιδράσεις από την καθολική εκκλησία, για τον πατριάρχη όμως Βαρθολομαίο δεν είναι εύκολο, γιατί σύμφωνα με την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ο οικουμενικός πατριάρχης είναι «πρώτος μεταξύ ίσων», άρα δεν έχει τόσο μεγάλη εξουσία να κάνει ότι θέλει…
Και το ιστολόγιο· http://www.patheos.com/blogs/getreligion/2014/05/ Pod people: Vatican III? Nicea III? Press blind spot 666?  λέει· Ότι το προσκύνημα του Πάπα Francis στη Μέση Ανατολή ήταν κατά κύριο λόγο ένα πολιτικό γεγονός και δεν ήταν συμβολική πρόσκληση του Βαρθολομαίου προς τον Πάπα στα Ιερουσαλήμ. Έγινε για την ένωση των εκκλησιών. Γιατί λοιπόν να μην ήταν αυτή η συγκέντρωση άξια;

Διαβάστε την ανακοίνωση, για την νέα συνάντηση το 2025 που έκλεισε ο Βαρθολομαίος με τον Πάπα από την ιστοσελιδα του Βατικανού 

http://vaticaninsider.lastampa.it/nel-mondo/dettaglio-articolo/articolo/francesco-terra-santa-34433

Παραθέτουμε το κείμενο μεταφρασμένο

29/05/2014

“A Nicea nel 2025 tutti i cristiani celebrino un sinodo davvero ecumenico”/

«Στη Νίκαια το 2025 όλοι οι χριστιανοί θα γιορτάσουν μια σύνοδο, πραγματικά οικουμενική;

Αυτό είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος: και τη συναίνεση, με τον Πάπα Φραγκισκο, τελούμενα αφήσουμε (σαν κληρονομιά) σε όποιον μας διαδεχτεί
….Ρώμη
Μετά την επιστροφή του από την Ιερουσαλήμ, από τη συνάντηση που είχε με τον Πάπα Φραγκίσκο στους Άγιους Τόπους, ο Οικουμενικός Πατριάρχης της Κων/πολης, αποκάλυψε μια σημαντική συνάντηση για την ένωση μεταξύ των καθολικών και των ορθοδόξων: θα βρεθούν μαζί το 2025 στη Νίκαια, όπου εορτάστηκε πρώτη φορά η πραγματική οικουμενική συνάντηση της αδιαίρετης Εκκλησίας.
Μιλώντας με τον ανταποκριτή των «ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ», ο Βαρθολομαίος είπε ότι  μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο «συμφωνήσαμε να αφήσουμε ως κληρονομιά για τους εαυτούς μας και τους διαδόχους μας να συναντηθούμε στη Νίκαια το 2025, για να εορτάσουμε όλοι μαζί, μετά από 17 αιώνες, την πρώτη πραγματική Οικουμενική Σύνοδο, όπου συντάχθηκε τα πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως».
Το Συμβούλιο της Νίκαιας (σημερινό Ιζνίκ, 130 χλμ νοτιανατολικά της Κων/πολης) συγκέντρωσε πάνω απο 300 επισκόπους το 325, από την Ανατολή και τη Δύση και θεωρείται ως η πρώτη πραγματική οικουμενική Σύνοδος. Σε αυτή συντάχθηκε το Σύμβολο της Πίστεως, παρόμοιο με εκείνο που διαβάζεται σήμερα στη Θεία Λειτουργία, επιβεβαιώνοντας ότι ο Ιησούς είναι ομοούσιος τω Πατρί, ενάντια στην ιδεολογία των Αρειανών.
Ο Βαρθολομαίος συνάντησε τον  Read more »

Κυριακὴ Ἁγ.  Πάντων (Ἑβρ. 11,33 – 12,2)

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ

«Ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος» (Ἑβρ. 11,38)

  ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Δὲν ἑορτάζει ἕνας ἅγιος, οὔτε δύο οὔτε δώδεκα οὔτε σαράντα οὔτε τριακόσιοι δεκαοκτὼ ἅγιοι· σήμερα ἑορτάζουν πολλοὶ – ἀναρίθμητοι, ὅλοι οἱ ἅγιοι. Εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν ἁγίων Πάντων. Ποιοί εἶνε αὐτοί; Εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ γράφουν τὰ χαρτιά, τὰ συναξάρια, τὰ μηναῖα· ἀλλὰ εἶνε καὶ ἄλλοι, ποὺ τὰ ὀνόματά τους τὰ γνωρίζει μόνο ὁ Θεός, ἅγιοι ἀνώνυμοι. Εἶνε ἅγιοι ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἔθνη, ἀπ᾿ ὅλες τὶς γλῶσσες καὶ τὶς φυλές, ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἐποχές, ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα, ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἡλικίες. Εἶνε νήπια ὅπως ἐκεῖνα ποὺ ἔσφαξε ὁ Ἡρῴδης, μικρὰ παιδιὰ ὅπως ὁ ἅγιος Κήρυκος, γέροντες μὲ ἄσπρα μαλλιά, γυναῖκες, ἄντρες, ἕνας κόσμος ὁλόκληρος. Ἂν μπορῇς νὰ μετρήσῃς τὰ ἄστρα, τότε θὰ μπορέσῃς νὰ μετρήσῃς καὶ τοὺς ἁγίους Πάντας.
Σχηματίζουν σήμερα τρόπον τινὰ μία παρέλασι, ἐμπρὸς στὴν ὁποία οἱ παρελάσεις τῶν ἐθνικῶν μας ἑορτῶν σβήνουν. Παρελαύνουν ὅλοι οἱ ἅγιοι μπροστὰ στὸν βασιλέα Χριστό. Πρώτη περνᾷ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, μετὰ ἔρχονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι, μετὰ οἱ πατριάρχαι, μετὰ οἱ προφῆται, μετὰ οἱ ἀπόστολοι, μετὰ οἱ μάρτυρες, μετὰ οἱ ὅσιοι, μετὰ οἱ πατέρες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, μετὰ οἱ ὁμολογηταί, ὅλος ὁ στρατὸς τοῦ Κυρίου. Καὶ μπροστὰ ἀπ᾿ ὅλη τὴν παράταξι σελαγίζει ἡ σημαία, ὁ τίμιος σταυρός. Ὅλοι αὐτοὶ γονατίζουν μπροστὰ στὸ Χριστὸ καὶ λένε μὲ σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια· Χαῖρε, ὁ Βασιλεὺς ἡμῶν!
Στὴν ἐποχή μας ἡ ἁγιότης περιφρονεῖται. Ἀλλὰ μήπως κι ὅταν ζοῦσαν στὴ γῆ οἱ ἅγιοι γνώρισαν τιμή; Κάθε ἄλλο. Καὶ τότε ὁ κόσμος ἄλλους θαύμαζε· ζήλευε αὐτοὺς ποὺ διασκέδαζαν, ὠργίαζαν, κολυμποῦσαν στὸ χρῆμα, κατοικοῦσαν στὰ μέγαρα· ἐνῷ οἱ ἅγιοι ἔμεναν μακριὰ ἀπ᾿ ὅλα αὐτά. Δὲ᾿ μποροῦσαν νὰ ζήσουν μέσα σὲ πολιτεῖες. Ἀναγκάζονταν νὰ φεύγουν, νὰ βγαίνουν ἔξω, νὰ ζοῦν στὰ βουνά, νὰ φοροῦν γιδοτόμαρα, νὰ κρύβωνται σὲ σπηλιές, γιὰ ν᾿ ἀποφύγουν συμβιβασμοὺς καὶ νὰ κρατήσουν τὴν πίστι καὶ τὴν καθαρότητά τους.
Γι᾿ αὐτοὺς τοὺς ἁγίους λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος· «Ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος» (Ἑβρ. 11,38). Τί θὰ πῇ αὐτό; Ἂς τὸ κάνουμε λιανά.

* * *

   Φανταστῆτε μὲ τὸ νοῦ σας μιὰ θεόρατη ζυγαριά. Στὸ ἕνα μέρος της βάλτε ὅλα τὰ πλούτη, ὅλο τὸ χρυσάφι, ὅλο τὸ ἀσήμι, ὅλα τὰ διαμάντια, ὅλα τὰ τιμαλφῆ τῆς γῆς. Βάλτε ἀκόμη ὅλο τὸν ὀρυκτὸ πλοῦτο ποὺ ὑπάρχει στὸ ὑπέδαφος. Ἀνοῖξτε καὶ τὶς τράπεζες καὶ φέρτε ὅλο τὸ χρῆμα. Τέλος βάλτε πάνω καὶ τὰ διάσημα τῶν ἀξιωμάτων, κορῶνες, σπαθιά, παράσημα, διπλώματα, βραβεῖα καὶ ἐπαίνους, ὅ,τι ἐκλεκτὸ καὶ πολύτιμο ἔχει ὁ κόσμος. Καὶ στὸ ἄλλο μέρος τῆς ζυγαριᾶς βάλτε – τί; Ἕνα μάρτυρα, ἕναν ἀσκητή. Ἡ ζυγαριὰ δὲν θὰ γείρῃ πρὸς τὰ πλούτη· θὰ γείρῃ πρὸς τὸ μέρος τοῦ ἁγίου! Τόση ἀξία ἔχει ἡ ἁγιότης.
Ὑπερβολικὰ θεωροῦνται αὐτά; Ἀλλ᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος· ὅτι ὁ κόσμος δὲν ἦταν ἄξιος νὰ ἔχῃ στὶς τάξεις του τέτοια διαμάντια, τέτοια ἀναστήματα· «ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος». Δὲν εἶνε αὐτὸ ὑπερβολή. Θὰ μποροῦσα ν᾿ ἀναφέρω πολλὰ παραδείγματα γιὰ νὰ σᾶς δείξω, ὅτι ἕνας ἅγιος ἀξίζει παραπάνω ἀπ᾿ ὅλο τὸ ντουνιᾶ. Ἀναφέρω ἕνα μόνο, γιὰ νὰ δῆτε πόσο ἀξίζει ἕνας ἅγιος.
Ὀχτακόσα χρόνια προτοῦ νά ᾿ρθῃ ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο ζοῦσε ἕνας βασιλιᾶς ἄδικος. Εἶχε δὲ δίπλα του καὶ μιὰ βασίλισσα ποὺ ἦταν ἑκατὸ φορὲς πιὸ ἄδικη ἀπ᾿ αὐτόν. Ζοῦσαν στὰ παλάτια ζωὴ τρυφηλή. Τὸ δὲ χειρότερο ἦταν, ὅτι παρέσυραν τὸν περιούσιο λαὸ τοῦ Θεοῦ στὴν εἰδωλολατρία καὶ τὴ διαφθορά. Ὁ Θεὸς ὠργίστηκε καὶ ἔξαφνα διατάζει, νὰ σταματήσῃ ὁ οὐρανὸς νὰ βρέχῃ. Καὶ σταμάτησε πράγματι ἐπὶ τρισήμισυ χρόνια! Ξεράθηκαν τὰ πάντα. Τὰ πηγάδια καὶ οἱ βρύσες στέρεψαν. Τὰ ζῷα δὲ᾿ μποροῦσαν πιὰ νὰ ζήσουν. Οἱ ἄνθρωποι πήγαιναν μέσα στὶς σπηλιὲς καὶ κολλοῦσαν τὴ γλῶσσα τους στὰ βράχια σὰν τὸ σκύλο, γιὰ νὰ βροῦν λίγη ὑγρασία. Εἶχε ἀνοίξει πιὰ ἡ γῆ, εἶχε γίνει σκληρὴ σὰν τὸ κεραμίδι. Κινδύνευαν νὰ πεθάνουν ὅλοι, νὰ μὴ μείνῃ οὔτε ἕνας. Τότε ποιός τοὺς ἔσωσε; Γιά διαβάστε. Τοὺς ἔσωσε ὁ βασιλιᾶς; οἱ πλούσιοι; οἱ μεγάλοι; οἱ γραμματισμένοι; Κανείς ἀπ᾿ αὐτούς. Τοὺς ἔσωσε ἕνας ποὺ δὲν εἶχε σπίτι, δὲν εἶχε χρήματα, δὲν εἶχε ροῦχα πολυτελείας. Φοροῦσε μιὰ κάππα καὶ μ᾿ ἕνα ῥαβδὶ γύριζε ξυπόλητος βουνὰ – λαγκάδια, ἀπὸ ῥιζοβούνι σὲ ῥιζοβούνι κι ἀπὸ σπηλιὰ σὲ σπηλιά, καὶ τὸν ἔτρεφαν τὰ κοράκια τοῦ οὐρανοῦ. Ποιός εἶν᾿ αὐτός; Θὰ τὸν γιορτάσουμε στὶς 20 Ἰουλίου· εἶνε ὁ προφήτης Ἠλίας – νά ᾿χουμε τὴν εὐχή του. Αὐτὸς γονάτισε καὶ προσευχήθηκε…
Ἂν ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς πὼς προσευχόμεθα, θὰ ποῦμε ψέματα. Συγχωρῆστε με, μὰ οὔτε σεῖς ὁ λαὸς οὔτε ἐμεῖς οἱ παπᾶδες (βάζω καὶ τὸν ἑαυτό μου) ποὺ λειτουργοῦμε προσευχόμεθα. Πρὶν 100 – 200 χρόνια στὸ Μοριά, στὴ Θεσσαλία, στὴν Κρήτη, στὴν Ἤπειρο, στὴ Μακεδονία, στὴ Μικρὰ Ἀσία, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἔμπαιναν στὴν ἐκκλησία τὰ μάτια τους ἦταν βουρκωμένα καὶ τὰ δάκρυα πέφτανε κάτω στὰ πλακάκια κορόμηλο. Ποῦ τώρα αὐτά! Είμεθα θεομπαῖκται. Θὰ μᾶς τὶς κλείσῃ ὁ Θεὸς τὶς ἐκκλησίες· θὰ γίνουν ἀχούρια, κινηματογράφοι, θέατρα. Ποιός μπαίνει μέσα μὲ φόβο Θεοῦ;…
Ἔκανε, λοιπόν, ὁ Ἠλίας τὴν προσευχή του. Ὄχι πολλὴ ὥρα. Ἀλλὰ μόλις ὕψωσε τὰ χέρια, λὲς κ᾿ ἤτανε μαγνήτης, τράβηξε τὰ σύννεφα· γέμισε ὁ οὐρανός, ἔβρεξε, καὶ δροσίστηκε ἡ γῆ. Νά λοιπόν· ἕνας ἀπόκοσμος ἐρημίτης ἔσωσε τὸν κόσμο, ὁλόκληρο βασίλειο. Αὐτός εἶχε τὴν ἀξία, ὄχι ὁ κόσμος. «Ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος»! Τέτοιο διαμάντι ἦταν στὴν ἐποχή του, ἀλλὰ ποιός τὸν ὑπολόγιζε; Τὸν κυνηγοῦσαν, καὶ αὐτὸς ὁ κυνηγημένος ἦρθε ὥρα ποὺ τοὺς ἔσωσε. Νά τί ἀξίζει ἕνας ἅγιος.

* * *

 Θὰ πῆτε· Αὐτὰ «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», σήμερα; Δὲν ἔπαυσε, ἀδέρφια μου, ἡ Ἐκκλησία νὰ γεννᾷ ἁγίους ἐδῶ στὴ γῆ. Ὅπως τὸ χῶμα βγάζει τριαντάφυλλα, ἔτσι καὶ αὐτὴ ἡ γῆ, καὶ ἡ δική μας χώρα, δὲ᾿ θὰ παύσῃ μέσ᾿ στὰ ἀγκάθια τὰ πολλὰ νὰ γεννάῃ καὶ κρίνα καὶ τριαντάφυλλα.
Ὑπάρχουν καὶ σήμερα ἅγιοι. Τὰ ὀνόματά τους δὲν τὰ γράφουν οἱ ἐφημερίδες οὔτε ἀκούγονται ἀπὸ τὰ ῥαδιόφωνα. Αὐτοὶ εἶνε ἄγνωστοι. Νὰ σᾶς δείξω μερικούς; Ἕνα κορίτσι ποὺ ὁ πατέρας του πέθανε καὶ τὸ σπίτι ἔμεινε ὀρφανὸ καί, ἐνῷ ἄλλες πουλᾶνε τὴν τιμή της καὶ ζοῦν μπέϊκα μέσ᾿ στὸν παλιόκοσμο, αὐτὴ ἐργάζεται τίμια καὶ βγάζει τὸ ψωμὶ τοῦ σπιτιοῦ, μιὰ τέτοια κοπέλλα, ἄγνωστη στὸν κόσμο, ἀξίζει χίλιες φορὲς περισσότερο ἀπὸ τὶς ἄλλες. Καὶ μιὰ νοσοκόμος πόσο ἀξίζει! Σὲ λίγο, σᾶς τὸ λέω, τὰ νοσοκομεῖα δὲν θά ᾿χουν νοσοκόμες. Γιατί μιὰ κοπέλλα νὰ πάῃ νὰ γίνῃ νοσοκόμος; Κορόϊδο εἶνε, νὰ ὑπηρετῇ ὅλη νύχτα καὶ ν᾿ ἀμείβεται ἐλάχιστα, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἄλλη πουλάει τὸ κορμί της καὶ μαζεύει τόσα ὅσα δὲ᾿ μαζεύει αὐτὴ ὅλο τὸ χρόνο; Καὶ μιὰ πολύτεκνη μάνα, ποὺ βαδίζει μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ φροντίζει τὸν ἄντρα καὶ τὰ παιδιά της, ἀξίζει παραπάνω ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες ποὺ κρατοῦν στὴν ἀγκαλιά τους ὄχι παιδιὰ ἀλλὰ σκυλιά. Κ᾿ ἕνας ἐργάτης, ποὺ δουλεύει τίμια κι ὁ ἱδρώτας τρέχει ἀπὸ τὸ μέτωπό του, ἀξίζει παραπάνω ἀπὸ ἐφοπλιστὰς καὶ βιομήχανους. Κ᾿ ἕνας ἀγρότης ποὺ δουλεύει τὴ γῆ κι ὅταν κτυπάῃ ἡ καμπάνα κάνει τὸ σταυρό του, εἶνε ἀνώτερος ἀπ᾿ ὅλους τοὺς ἀσεβεῖς κυβερνῆτες τῶν λαῶν.
Αὐτὰ διδάσκει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ αὐτὰ τὰ κριτήρια πρέπει νά ᾿χουμε, ἀδέρφια μου. Δὲ᾿ σᾶς λέω περισσότερα, τοῦτο μόνο· μὴν ἐκτιμᾶτε χρῆμα, πλούτη, ἡδονάς. Νὰ ἐκτιμᾶτε πίστι καὶ ἁγιότητα. Ξεχάσαμε τὰ λόγια τῶν προγόνων μας. Ἔλεγε ὁ Πλάτων· «Πᾶς ὅ τ᾿ ἐπὶ γῆς καὶ ὑπὸ γῆς χρυσὸς ἀρετῆς οὐκ ἀντάξιος» (Νόμ. 5,728Α), ὅτι ὅλο τὸ χρυσάφι τῆς γῆς δὲν μπορεῖ ν᾿ ἀντισταθμίσῃ τὴν ἀξία τῆς ἀρετῆς. Βγάζω δίσκο σήμερα, δίσκο ἀγγέλων, τὸν περιφέρω καὶ ζητῶ· δῶστε μου, Χριστιανοί, ἕνα δάκρυ μετανοίας, δῶστε μου ἕνα δράμι πίστεως, δῶστε μου ἕνα γραμμάριο ἁγιότητος, καὶ σᾶς χαρίζω ὅλο τὸν κόσμο. Ὅσο ἀξίζουν αὐτά, δὲν ἀξίζει ὅλος ὁ πλοῦτος τῆς γῆς.
Ἀδέρφια μου, μὴ μᾶς θαμπώσουν τὰ ἐγκόσμια. Νὰ ζήσουμε μὲ τὸ Χριστό. Μακάριοι – εὐτυχεῖς αὐτοὶ ποὺ πιστεύουν στὸ Χριστό, αὐτοὶ ποὺ ζοῦν κατὰ Χριστόν, αὐτοὶ ποὺ ἑνώνονται μὲ τὸ Χριστό. Αὐτοὶ μιὰ μέρα, μαζὶ μὲ τοὺς μάρτυρας, τοὺς ὁσίους, τοὺς ἀγγέλους, μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους Πάντας, θὰ ψάλλουν καὶ θὰ λένε· «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, Κύριος σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου» (Ἠσ. 6,3 καὶ θ. Λειτ.).

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ἀθηνῶν 20-6-1965)

EΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ & ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΑΒΒΑ ΤΟΝ ΛΑΥΡΙΩΤΗ, (Μέλος της Ιεράς Επιστασίας)

 Γέρων Σάββας Λαυριώτης: Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαίο καί τό συνάφι του, γιά αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὀμολογίας του, καί νά συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ Σελίδα 8 Eφημ. 2025, 6 Ιουνίου 2014
http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/2025%201.pdf

Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων.
Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ ὀρθοδόξου τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορά τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελείτε στίς ἠμέρες μας.
Ἔνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαῒκούς. Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἰρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαῖου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. Μέ ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. Τό ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορείτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μάλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχείον, ὅπως καί ἔγινε.

Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωπούν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πῶς δέν πρέπει νά ἀποκοπούμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές καί Ἐκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δεῖ ὅταν αὐτός ἔχει αἰρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.
Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορείτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτι περισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο, ἐλέγχοντάς τον διά τά κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τίς Ἐκκλησίες τοῦ Σατανά, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἰρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὄλες τίς «Ἐκκλησίες», πού συμπροσεύχεται μέ αἰρετικούς, Ἐβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνούν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. Νά τόν χαίρονται. Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβούνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πού ἁγιάστικαν καί ἁγίασαν τά χώματα τούτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἴμα τους, καί σήμερα, οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνούν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλεγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὄμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.
Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείται ἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίλη Ὀρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡ σιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδος ἀθεῒας.
Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλούν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.
Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαίο καί τό συνάφι του, γιά αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὀμολογίας του, καί νά συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

Μετά τιμῆς.
Γέρων Σάββας Λαυριώτης.

Δευτέρα τοῦ ἁγίου Πνεύματος

Aπομαγνητοφωνημένη ομιλία, του Μητροπολίτου
Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΤO EΡΓΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΨΥΧΩΝ

«Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός» (Ματθ. 18,11)

  ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ἄλλοτε ν᾿ ἀπαντήσουμε στὸ θέμα, τί εἶνε ἡ ἁγία Τριάς, καὶ εἰδικώτερα τί εἶνε Πνεῦμα ἅγιο. Σήμερα προβάλλει τὸ ἐπίσης μεγάλο σχετικὸ θέμα· τί εἶνε ὁ Χριστός; Σ᾿ αὐτὸ εἶνε ἀνάγκη ν᾿ ἀπαντήσουμε.
Τί εἶνε ὁ Χριστός; Οἱ ἄπιστοι καὶ ἄθεοι λένε, ὅτι ὁ Χριστὸς ―ἥμαρτον, Θεέ μου― εἶνε ἕνα παραμύθι· δὲν ὑπῆρξε ποτέ, ἀλλὰ τὸν ἔπλασε ἡ φαντασία τῶν ὀπαδῶν του. Αὐτοὶ εἶνε σὰν ἐκεῖνο τὸν τρελλὸ πού, ἐνῷ ἦταν μεσημέρι κι ὁ ἥλιος ἔκαιγε, ἀμφισβητοῦσε ὅτι ὑπάρχει ἥλιος. Οἱ περισσότεροι βέβαια δὲν ἀμφισβητοῦν τὸ Χριστό. Ἔχουν ὅμως συγκεχυμένη ἰδέα γιὰ τὸ πρόσωπό του. Ἄλλοι λένε, ὅτι ἦταν κι αὐτὸς ἕνας ἄνθρωπος μὲ ἀτέλειες καὶ ἀδυναμίες, ὅπως τὸν φαντάστηκε ὁ Καζαντζάκης. Ἄλλοι λένε ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν ἕνας ποιητής, ἄλλοι ὅτι ἦταν ἕνας φιλόσοφος ἢ ὁ μέγιστος τῶν φιλοσόφων, ἄλλοι ὅτι ἦταν μιὰ μεγάλη μορφή, ἄλλοι ὅτι ἦταν ἕνας κοινωνικὸς ἐπαναστάτης… Συγκεχυμένες ἰδέες. Ἀλλὰ ἔτσι δὲν ἦταν καὶ οἱ ἀπόστολοι πρὶν τὴν Πεντηκοστή; Μόνο ὅταν ἦρθε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο ἀπέκτησαν τὴν ὀρθὴ γνώμη γι᾿ αὐτὸν καὶ κήρυξαν παντοῦ τὸ εὐαγγέλιο.
Τί εἶνε ὁ Χριστός; Κι ἂν ἐμεῖς σιωπήσουμε, ὅλη ἡ κτίσις ἀπαντᾷ, ὅτι δὲν εἶνε ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ εἶνε ὁ δημιουργός της.
Τί εἶνε ὁ Χριστός; Ἀκριβέστερα ἀπαντᾷ τὸ Σύμβολο τῆς πίστεως – αὐτὴ εἶνε καὶ ἡ δική μας ἀπάντησι· ὁ Χριστὸς εἶνε «Θεὸς ἀληθινός», τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ «διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν… ἐνανθρωπήσας». Ἔχει λοιπὸν ἑνωμένες τὴ θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη φύσι, δηλαδὴ εἶνε Θεάνθρωπος.
Τί εἶνε ὁ Χριστός; Στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο ὁ ίδιος δίνει τὴν ἑξῆς ἀπάντησι, ποὺ δείχνει τὴν ἀποστολή του· «Ἦλθε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός» (Ματθ. 18,11). Ἐγώ, λέει, κατῆλθα ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἔγινα ἄνθρωπος μὲ μία εἰδικὴ καὶ μοναδικὴ ἀποστολή· νὰ σώσω τὸ ἀπολωλός.
Ἐπ᾿ αὐτοῦ ἂς ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς λίγα λόγια.

* * *

    «Ἦλθε», λέει, «ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου (ὁ Χριστός) σῶσαι τὸ ἀπολωλός». Ὁ Χριστὸς κατὰ τὴ συνήθειά του ν᾿ ἁπλοποιῇ τὰ ὑψηλὰ καὶ δύσκολα ὁμιλεῖ παραβολικῶς. Ἐδῶ πῆρε παράδειγμα ἀπὸ τὴν ποιμενικὴ ζωή, ἀπὸ τὸ βοσκό.
Περιφρονημένο τὸ ἐπάγγελμα τοῦ βοσκοῦ. Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς τὸ ἐτίμησε. Διότι Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»
ΕΤΟΣ ΙΒ΄ ΚΟΖΑΝΗ  ΜΑΪΟΣ 1956, Αριθ. φυλλου 188
Συντάκτης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ιεροκήρυξ

            Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Οι εχθροί στην Ελλάδα λυσομανούν και δυστυχώς
δεν έχουμε ηγέτας άξιους να την υπερασπιστούν.
Ο «Χίτλερ αναστήθηκε…» όπως λέει, στην «Σπίθα»,
ο σεβάσμιος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης, διαβάστε την:

ΤΙΝΕΣ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;

Ἐθνικᾶ προβλήματα

   Πενθεῖ ἡ Ἑλλάς! Καὶ πῶς νὰ μὴ πενθῆ; Ὡς ἔθνος ποὺ προσέφερεν εἰς τὴν ἀνθρωπότητα ὑψίστας ὑπηρεσίας ἡ Ἑλλὰς ἐπερίμενε νὰ ἴδη τὰ δίκαιά της ἀναγνωριζόμενα, τοὺς πόθους τῆς πραγματοποιουμένους, τὴν μεγαλόνησον Κύπρον ἐλευθέραν καὶ ἀντὶ τούτων ἡ Ἑλλὰς βλέπει καὶ ἀκούει θλιβερὰ γεγονότα, τῶν ὁποίων τὸ ἕν θλιβερώτερον τοῦ ἄλλου προσβάλλουν τὴν ἐθνικὴν φιλοτιμίαν, τραυματίζουν ψυχικῶς τὰ σπλάχνα τῶν τέκνων της, προκαλοῦν κύματα ἀγανακτήσεως. Η θλίψις της μεγάλη. «Ρομφαία δίστομος» διέρχεται τὴν καρδίαν τῆς Ἑλλάδος.

    Ποῖο ἐκ τῶν θλιβερῶν γεγονότων νὰ μνημονεύσωμεν; Ἰδοὺ ἕνας συνοπτικώτατος πίναξ: Ἡ 6η Σεπτεμβρίου τοῦ παρελθόντος ἔτους σημαίνει τὴν ἔναρξιν τῆς νέας περιόδου τῆς ἐθνικῆς συμφορᾶς. Παρὰ τὸν Βόσπορον παρουσιάζονται καὶ πάλιν ἀγέλαι βαρβάρων. Ὄχλοι ὀθωμανικοὶ ἐπιτίθενται κατὰ τῆς ἐν Κων)πόλει Ἑλληνικῆς παροικίας, λεηλατοῦν, καίουν, πυρπολοῦν καταστήματα, οἰκείας, ἐκκλησίας, βιάζουν Ἑλληνίδας, ἀτιμάζουν κληρικούς, βεβηλώνουν κατὰ τὸν αἰσχρότερον τρόπον ἱερὰς κολυμβήθρας καὶ ἱερὰ δισκοπότηρα, ποδοπατοῦν τὸν Τίμιον Σταυρόν, ἀνοίγουν ὡς ὕαιναι, τοὺς τάφους τῶν προγόνων, τῶν πατριαρχῶν, διασκορπίζουν τὰ ὀστᾶ αὐτῶν… Καὶ ταῦτα ἀπὸ τὰ ἀδιάφορα βλέμματα πρεσβευτῶν μεγάλων κρατῶν, προστατῶν καὶ πολιτισμοῦ τοῦ 20ου αἰώνος! Στόλοι ἄλλων βαρβάρων καὶ πειρατῶν τῶν θαλασσῶν καταπλέουν εἰς τὴν Κύπρον˙ στρατεύματα ἀποβιβάζονται εἰς τοὺς λιμένας αὐτῆς˙ ἀεροπλάνα περιπολοῦν˙ ὁ κλιὸς τῆς νήσου καθίσταται ἀσφυκτικός. Τὰ σχολεῖα κλείουν. Αἱ φυλακαὶ γεμίζουν ἀπὸ πατριώτας, τῶν ὁποίων καὶ μόνον ἡ ὑπὲρ Ἑλλάδος ζητωκραυγὴ θεωρεῖται ἔγκλημα. Πᾶς ναός, πᾶσα μονή, πᾶσα οἰκία, πᾶσα γωνία τῆς ἡρωϊκῆς γῆς ἐρευνᾶται ἐπιμελῶς. Ἡ τρομοκρατία βασιλεύει. Ὁ Χίτλερ ἀνεστήθη καὶ ἔστησε τὸ στρατηγεῖόν του ἐν Κύπρω. Ἱεροκήρυκες παρήγοροι ἄγγελοι τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ ἐν τοιαύταις ἡμέραις θλίψεως, ἐκδιώκονται ἐκ τῆς νήσου. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος μεταβαίνων εἰς ἀεροδρόμιον διὰ νὰ ἐπιβιβασθῆ ἀεροπλάνου καὶ ἔλθη εἰς τὴν μητέρα Ἑλλάδα ἀφαρπάζεται καὶ ἐξορίζεται εἰς τὰς Σεϊχέλλας νήσους τοῦ Ἰνδικοῦ ὠκεανοῦ. Δύο ἐκ τῶν πατριωτῶν τῶν νέων τούτων Μακαββαίων ἀπειλοῦνται μὲ ἐκτέλεσιν. Ὁ δήμιος τοῦ Λονδίνου φθάνει εἰς Λευκωσίαν… Ἐπὶ τῆ εἰδήσει τὸ Πανελλήνιον συνταράσσεται. Τεράστιον συλλαλητήριον ἐν Ἀθήναις ἐκφράζει τὸν πόνον τοῦ λαοῦ. Ἀσυγκράτητος ἡ ὀργή. Κλονίζεται ἡ τάξις. Πεδίον μάχης αἱ κεντρικαὶ ὁδοὶ τῆς πρωτευούσης. Θλιβερὰ συγκομιδή: 4 νεκροί, 200 περίπου τραυματίαι. Ἡ ἄσφαλτος βάφεται μὲ αἵμα Ἑλληνικόν. Ἀλλὰ παρὰ ταῦτα οὐδεὶς τῶν ἰσχυρῶν συγκινεῖται. Ἡ δράκαινα τῶν θαλασσῶν τὴν ἐπομένην στήνει ἀδιστάκτως τὸ ἰκρίωμα καὶ οἱ δύο πατριῶται νέοι ἐκτελοῦνται ἀγρίως. Ἐκτελοῦνται διʼ ἀγχόνης, ὅπως ἐξετελέσθη διʼ ἀγχόνης τὸ 1821 ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός. Ὁ ἐκλεκτὸς λογοτέχνης Φ. Κόντογλου γράφει ὅτι οἱ νέοι ἔκλιναν τὰς κεφαλάς των «σὰν τὰ μαραμένα τριαντάφυλλα» μέρα ἀνοιξιάτικη τὴν 10 Μαΐου 1956. Δὲν ἐδειλιάσανε οἱ καινούργιοι Ἕλληνες Μακκαβαῖοι. Δὲν παραπονεθήκανε γιὰ τὰ νειᾶτα τους. Τὸ μοναχὸ παράπονό τους ἤτανε πὼς τοὺς κρεμάσανε κατὰ τὴν ἄνοιξη, ποὺ ἀνθίζει ὅλη ἡ πλάση. Θαρρεῖς πὼς τοὺς ἀκοῦς νὰ τὸ τραγουδᾶνε μαζὺ μὲ τὸν ἀδικοσκοτωμένο ἀδελφό τους, τὸν Θανάση Διάκο, ποὺ τὸν σουβλίσανε σὰν κριάρι πρὶν ἀπὸ ἑκατὸ τόσα χρόνια:

«Γιὰ δὲς καιρὸ ποὺ διάλεξε ὁ χάρος νὰ μὲ πάρει.
Τώρα πʼ ἀνθίζουν τὰ βουνὰ καὶ βγάζʼ ἡ γῆ χορτάρι!».

Ἡ Ἑλλὰς πενθεῖ! Ἀλλʼ ἐκεῖνο ποὺ κάμνει τὴν Ἑλλάδα νὰ πικραίνεται περισσότερον ἐξ ὅλων εἶνε ὅτι Read more »