Aποσπασμάτων από το βιβλίο Ο ΑΞΟΝΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, του Dr.D.C.Yermak.

Ένας απο τους αγαπημενους τροπους

ξεφορτώματος της παπικής εκκλησίας ήταν το δηλητήριο!

Αυτό έχει γίνει συνήθεια και χόμπι για την παπική εκκλησία που διατηρείται μεχρι σήμερα, με εξαιρετικα αποτελεσματα. Χαριν παραδείγματος, αναφέρω τον παπα-Ιωαννη-Παυλο Α (Αλμπινο Λουτσιανι), που πέθανε «ξαφνικά» στις 28 Αυγούστου 1978, 33 μόνο μέρες μετά την εκλογή του, καθώς και τον Σοβιετικό επίσκοπο του Λενινγκραντ Νικοδημο που πεθανε επισης «μυστηριωδως» στο Βατικανό. Οι έρευνες που έγιναν στις περιπτώσεις αυτές, οδήγησαν αργότερα σε μια και μοναδική αφετηρία: στον αρχιεπίσκοπο του Βατικανού Παύλο Μαρκίνο ο οποίος, παρά την εμπλοκή του στο μεγαλύτερο οικονομίκο σκάνδαλο της ιστορίας του Βατικανού (ενός δις διακοσιών εκατομμυρίων δολαρίων) εξακολουθεί να διατηρεί το πόστο του αρχιεπίσκοπου του Βατικανού. Τέτοια είναι η δύναμη του παγκόσμιου σιωνισμού και των σκοτεινών δυνάμεων που ελέγχονται από αυτόν, όπως C.I.A., η μασονία, η μαφία.

____

Πατριαρχης του εαυτου του ο Πατριαρχης Βαρθολομαιος

Έχει καθαιρεθεί στη συνείδηση των πιστών

Αυτό πρέπει να του πει επίσημα η Ιεραρχία. Τους αιρετικούς δεν τους τιμούμε, τους καταδικάζουμε. Υπακούμε στους πατριάρχες και στους επισκόπους όταν τηρούν τα δόγματα και τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Όταν αθετούν την πίστη και τις παραδόσεις όχι μόνο δεν τους ακολουθούμε, αλλά διακόπτουμε κάθε επικοινωνία μαζί τους. Σε...(ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ)

 ΠΟΤΕ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ «ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», ΟΠΩΣ Ο ΠΑΥΛΟΣ

Αν δεν έχουν τα γνωρίσματα του αποστόλου και είναι προδότες της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ δεν θα υπακούσουμε ποτέ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, ακούστε τον·

_________

ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ,  ΝΑ ΟΜΙΛΗΣΩ

ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Ακούστε, τι λέει ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης, σ’ ένα κατάμεστο εκκλησίασμα, σε εσπερινό κήρυγμα, στην Αγία Τριάδα Πτολεμαϊδος, στις 10-12-1978, για την ομοφυλοφιλία·

_______

________

«…Το μάθατε; Διαβάσατε το πρώτο κεφάλαιο την προς Ρωμαίους επιστολή να δείτε…. Το ζώο έχει ευπρέπεια, δεν βγαίνει από τα φυσικά όρια που καθόρισε ο Δημιουργός.
Επιτρέψατέ μου αγαπητοί μου, να μιλήσω και εγώ με την γλώσσα του Παύλου· Αρσενικό με αρσενικό δε σμίγει, Δεν θα το δείτε σ’ όλη την πλάσει.
Αρσενικό με αρσενικό δεν σμίγει, θηλυκό με θηλυκό δεν σμίγει. Το παράφυση είναι άγνωστο. Και όμως υπάρχει η αμαρτία αυτή. Και άλλοτε στην Πατρίδα μας μετριούνταν στα δάκτυλα αυτοί; Τώρα κάτω στην Ομόνοια, κάτω στο Σύνταγμα υπάρχει πλήθος απ’ αυτούς. Πού να καταδιώξει η αστυνομία όλους αυτούς τους μασκαράδες που ατιμάζουν την ανθρωπίνη φύση; Και όμως έκαναν σωματείο και ζητούν από την κυβέρνηση να λάβει προστατευτικά μέτρα υπέρ αυτών!!!
Αδελφοί μου δεν συγκινείστε που φτάσαμε; Δεν πονείτε; Υστερα σου λέει άνθρωπος! Τι άνθρωπος; Ούτε κτήνος, γιατί τα κτήνη δεν τα κάνουν αυτά τα πράγματα.
Θα γίνουμε και εμείς Αγγλία, έθνος ομόφυλοφίλων…
Τί γίνεται στην Αγγλία; Επέτρεψαν εκεί γάμο αρσενικό με αρσενικό και θηλυκό με θυληκο!!! Μάλιστα, εκεί θα φτάσουμε. Ω! Πόντε, ω Μικρά Ασία, ω παρθενώνες, ώ Αγιά Σοφιά, ω τάφοι προγόνων! Που καταντήσαμε! Πού ομιλώ; Σε πέτρες; Όχι, σε καρδιές και ψυχές Ελληνικές· και συγκινημένος βαθύτατα αναστενάζω για την αθλιότητα της πατρίδος μου. Παρακαλώ πηγαίνετε στα σπίτια σας και παρακαλέστε τον Θεό…
Θα σας καλέσω σ’ ένα πάνδημο συλλαλητήριο και θα κάνουμε τείχος αδιαπέραστο απέναντι αυτής της κτηνώδους καταστάσεως που βρίσκεται η αγαπητή μας Πατρίς…»

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

ΚΑΙ Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΡΩΤΟΤΡΟΠEI ΜΑΖΙ ΤΟΥ

  Eίναι ανίκανη η διοικούσα εκκλησία να φυλάξει την παρακαταθήκη την οποία έλαβε από την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ή συμμάχησε με τους εχθρούς της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ; Ας μη ξεχνούν οι προδότες ιεράρχες οτι θα έχουν το τέλος του Ιούδα.

  Διαβάζουμε τους πανηγυρισμούς των αιρετικών από το νομοσχέδιο που ακόμα και το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή έριξαν αρνητική ψήφο.  Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ήταν απούσα και δεν έλαβε θέση!!!! Έμεινε άλαλη και κουφή!!!!!
Αυτή την θέση παίρνει σ᾽ όλα τα μεγάλα γεγονότα,  που ταλανίζουν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό!

Υπερψηφιστηκε επι της αρχης το νομοσχέδιο για τις θρησκευτικες κοινοτητες..(ΕΔΩ)

Ποιός θ’ αντισταθεί; Ο άλαλος αρχιεπίσκοπος που μόνο το γονάτισμα της Κυριακής τον ενοχλεί και βγάζει εγκυκλίους;

• Πατήστε εδώ· Nά παραιτηθεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Iερώνυμος, ἐπειδή ἀποδείχτηκε ἄβουλος, ἀνίκανος καί ἐπικίνδυνος… δίχως ἐνεργό ρόλο στά δρώμενα τῆς ἐποχῆς

• Και ποιοί επίσκοποι θ’ αντισταθούν; Αυτοί που έκαναν τούμπες στις μασονικές στοές, για να πάρουν μίτρες και πατερίτσες; Ή οι άλλοι που εγκαταστάθηκαν στις Μητροπόλεις τους με τα μάτ!!! H AIMΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ (εδω)

• Κάτι δέν πάει καλά στήν Ἱερά Σύνοδο! Πῶς καλλιεργεῖται ὁ ἐφησυχασμός καί ποιός μηχανισμός καθιστᾶ Ἱεράρχες πού ἀντιδροῦν ὡς γραφικούς;

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνη π. Αυγουστίνος Καντιώτης μπαίνει και πάλι μπροστά στον αγώνα και διαμαρτύρεται από τα ουράνια·

Διαβάστε απόσπασμα της «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», φυλ. 161, του Αὐγουστου 1954.

   «Ἄξια πένθους, δακρύων πολλῶν τὰ καθʼ ἡμᾶς, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται. «Ἡ ΜΙΑ Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία» ἐν τοῖς ἐσχάτοις τούτοις καιροῖς χειμάζεται δεινῶς. Ἡ Ὀρθοδοξία ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. Δὲν εἶνε ἐκφραστικὸν σχῆμα, ἀλλὰ σκληρὰ πραγματικότης. Ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλὰ ἰδιατέρως τῆς Ἑλλάδος ἔγινε στόχος ἀγρίας πρωτοφανοῦς ἐπιθέσεως. Ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὐλισταί, ἄπιστοι, ἄθεοι, ἀλλὰ καὶ αἱρετικοὶ παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ποικιλώνυμοι, πτερωτοὶ δράκοντες τῆς Ἀποκαλύψεως, βαρεῖς λύκοι καλυπτόμενοι μὲ τὴν δορὰν τοῦ προβάτου ἔχουν ἐπιδράμει εἰς τὸν δυστυχισμένον μας λαόν. Ἀποτελοῦν μακρὰν οὐράν; Οὐνῖται, Παπισταί, Ἐπισκοπιανοί, Πρεσβυτεριανοί, Πεντηκοστιανοί, Ἀβδεντισταὶ (Σαββατισταὶ) Πλημμούθιοι, Christian Science (Χριστιανικῆς Ἐπιστῆμης ὀπαδοί), καὶ οἱ πάντων αἱρετικῶν αἱρετικώτεροι περιβόητοι Χιλιασταὶ (μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ) ὅλα τὰ εἴδη τῶν αἱρέσεων εὑρίσκονται καὶ δροῦν παρʼ ἡμῖν. (Το νομοσχέδιο αυτούς υπερασπίζεται!!!). Ἡ Ἑλλὰς διεθνὴς ἔκθεσις αἱρέσεων. Οἱ αἱρετικοὶ περιάγουν θάλασσαν καὶ ξηρὰν διὰ νὰ προσελκύσουν ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν μὲ ποικίλα μέσα τὸν κερδίσουν τὸν μεταβάλλουν εἰς «υἱὸν γεένης διπλότερων αὐτῶν», φανατικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας κατήγορον καὶ λυσσαλέον ἐχθρόν».

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ

«…Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ κατʼ ἐξοχὴν φρουροὶ τοῦ Ὀρθόδοξου λαοῦ, οἱ ὁποῖοι φρικτὰς ἀνέλαβον εὐθύνας κατὰ τὴν ὥραν τῆς χειροτονίας των, νὰ πέσουν ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων. Ἀλλοι βλέποντες ὅτι τὸ ποίμνιον καθημερινῶς ἐλαττώνεται ἀπὸ τὴν κακοποιὸν δρᾶσιν τῶν αἱρέσεων, θὰ ἔπρεπε ὅλοι νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ, τῶν κωδώνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν κρουόμενων πενθίμως διὰ τὴν κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαετίαν ἁρπαγὴν χιλιάδων τέκνων ἐκ τῶν ἀγκάλων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν νὰ συνέλθουν εἰς ἱστορικὴν συνεδρίαν, νὰ μελετήσουν ἐπισταμένως τὸ θέμα τῶν αἱρέσεων, νὰ ἐκδώσουν ἐγκύκλιον, νὰ εἰδοποιήσουν μὲ φωνὴν σάλπιγγος Ἀποκαλύψεως τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν περὶ τοῦ κινδύνου, τὸν ὁποῖον διατρέχει οὖτος νὰ χάση τὸν ἀδάμαντά του, τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, νὰ λάβουν συγκεκριμένην θέσιν, νὰ σταθεροποιήσουν τὸ μέτωπον, ἀνανεώνοντες τὰς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων διὰ τῶν ὁποίων ἐπὶ ἀπειλῆ καθαιρέσεως καὶ ἀφορισμοῦ ἀπαγορεύεται ἡ πνευματικὴ ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Τὶς διὰ τοιαύτας ἐνεργείας θὰ ἠδύνατο νὰ κατηγορήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν; Οὕτω ἐνεργοῦσα θὰ ἐκινεῖτο ἐντὸς τοῦ κύκλου τῶν ἱερῶν καθηκόντων της. Θὰ ἀπήχει τὸ αὐστηρὸν τῆς Ὀρθοδοξίας πνεῦμα, τὸ πνεῦμα τῆς Κ. Διαθήκης, ὅπερ διὰ τοῦ στόματος τοῦ κορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου διατάσσει:

• «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδῶς, ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὁ αὐτοκατάκριτος»(Aπόστολος Παύλος).
• «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διίστασθαι»(Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός)
• Με εγκύκλιον ἐπιστολὴν το Πατριάρχης Κων)λεως Ἱερεμίου τοῦ Γ” το 1724 γράφει ὅτι οἱ αἱρετικοὶ τελοῦν ὑπὸ τὸ ἀνάθεμα πολλῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων· «ὅπου ἀναθεματίζουσι τοὺς ἀθετοῦντας τὰ δόγματα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ οὐδὲ διὰ Ἐκκλησίαν δὲν τὴν λογίζουν… καὶ ἐπειδὴ ἐξεχώρησαν ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἔκαμαν ἄλλην ἰδικήν της τερατώδη ἀνομοίαν καὶ παντάπασι ξεχωρισμένην ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν, ἀναντίρρητον ἐστίν, ὅτι αἱρετικοὶ εἶναι καὶ ἀνυπολόγητο καὶ καμμίαν συγκοινωνίαν μὲ ἡμᾶς δὲν ἔχουσι, ὅτι τὰ ἡνωμένα δὲ εἶνε διηρημένα, τὰ δὲ διηρημένα δὲν εἶνε ἡνωμένα καὶ ἄς ματαιολογοῦσιν ὅσα θέλουσιν».

Ἀλλʼ ἀντὶ τούτων τί βλέπομεν! τί ἀκούομεν; Μίαν χαλάρωσιν τῆς αὐστηρότητος, μίαν χλιαρότητα τῆς πίστεως ἀπερίγραπτον. Ἡ λέξις «αἱρετικὸς» δὲν ἐμποιεῖ πλέον τὴν φρίκην τῶν προηγουμένων γενεῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Συναναστροφὴ ὀρθοδόξων μετὰ τῶν προδοτῶν τῆς πίστεως γίνεται ἄνευ φόβου. Ποιμένες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ὀρθοδοξίας ἐρωτοτροποῦν μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῶν ξένων «ἐκκλησιῶν». Τοὺς ὑποδέχονται. Τοὺς προσφωνοῦν. Τοὺς θαυμάζουν. Ποῖοι; Οἱ διάδοχοι τῶν ἀειμνήστων ἐκεῖνων Ποιμένων καὶ Διδακάλων τῆς Ἐκκλησίας, εἰς ἐκ τῶν ὁποίων εἰς ἐρώτησιν αἱρετικοῦ «μὲ γνωρίζεις;» ἀπήντησε˙ «ναὶ Σὲ γνωρίζω ὡς πρωτότοκον υἱὸν τοῦ Σατανᾶ».
Μιὰ τοιαύτη γλῶσσα, ἱκανὴ νὰ προφυλάξη τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ νὰ φέρη εἰς συναίσθησιν τοὺς ἀποστάτας, σήμερον ἔχει ἐγκαταλειφθῆ ὡς γλῶσσα ἀγροίκων ἀνθρώπων. Σήμερον οἱ… εὐγενεῖς μας θεολόγοι φοροῦν μαλακὰ χειρόκτια καὶ λαλοῦν ἄλλην γλῶσσα, γλῶσσαν μελιστάλακτον. Ἀναλύονται ὡς στήλαι ἐκ ζακχάρεως πρὸ τῶν αἱρετικῶν. Νέαι σχέσεις ἐγκληματικῆς ἀβρότητος μετὰ κλεπτῶν καὶ ληστῶν τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου ἐνεκαινιάσθησαν ἐν Κων)πόλει καὶ Ἀθήναις. Τῶν τρυφερῶν δὲ τούτων σχέσεων σῆμα κατατεθέν: Μία λέξις, τὴν ὁποίαν τὰς ἡμέρας αὐτὰς τοῦ μηνὸς Αὐγούστου ἐπαναλαμβάνουν οἱ ραδιοφωνικοὶ σταθμοὶ τῆς ὑφηλίου καὶ ὁ παγκόσμιος τύπος, ἡ λέξις Evanston.

Η ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Aπόσπασμα από την ερμηνεία της Αγίας Γραφής, στην (Β΄ Θεσ. 3,3),
στον κύκλο ανδρών του Μητροπολίτου Φλώρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

   Παντρεύτηκες; πρέπει νὰ κάνῃς παιδιά. Σοῦ τὸ λέει ὁ Θεὸς καὶ σοῦ ἐγγυᾶται, ὅτι ―Ἐγὼ θὰ τ᾿ ἀναλάβω, ὅ,τι καὶ ἂν συμβῇ. Δὲν θὰ τ᾿ ἀφήσω μόνα, θὰ τὰ προστατεύσω. Πίστεψε στὸ Θεό. ―Ὄχι, ἀπαντᾷ αὐτός. Ἐγώ, γιὰ νὰ ἔχω ἕνα παιδί, πρέπει καὶ νὰ τὸ ἀποκαταστήσω· νὰ ἔχω ἕνα διαμέρισμα, νὰ ἔχω τὸ αὐτοκίνητο καὶ κάποια περιουσία στὴν τράπεζα…
Ἀνόητε ἄνθρωπε, παλιάνθρωπε, ἄπιστε· τὸ διαμέρισμα εἶνε ἡ ἀσφάλεια τῶν παιδιῶν σου; Δὲν πιστεύεις στὸ Θεό, ἀλλὰ στὸ μαμωνᾶ… Αὐτὸς πιστεύει στὰ σπίτια, στὰ διαμερίσματα, στὰ αὐτοκίνητα, στὸ χρῆμα, καὶ κάνει πρόγραμμα καὶ λέει· Τόσα ἔχω, τόσα παιδιὰ θὰ κρατήσω. Τὰ χρήματα ὅμως αὐτά, στὰ ὁποῖα στηρίζεται, φεύγουν, καταστρέφονται καὶ διαλύονται. Γίνεται ἕνας σεισμός, ἕνας πόλεμος, καὶ πέφτουν καὶ χάνονται.
Ὁ Θεὸς δὲν πέφτει, εἶνε αἰώνιος. Ἂν εἶχαν οἱ ἄνθρωποι ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό, θὰ ἔκαναν παιδιά. Ἐκλονίσθη ἡ πίστις, δὲν πιστεύουν στὸ Θεό, γι᾿ αὐτὸ δὲν κάνουν παιδιά. Καὶ εἶνε αὐτὸ μιὰ ἀπόδειξι τῆς ἀπιστίας τους. Εἴμεθα ἄπιστοι. Ὅταν πιστεύῃς ὅτι ὑπάρχει Θεὸς κι ὅτι αὐτὸς ὁ Θεὸς ποὺ φροντίζει γιὰ τὰ κοράκια καὶ δὲν τ᾿ ἀφήνει νηστικά, δὲν θ᾿ ἀφήσῃ τὰ παιδιὰ τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου, γίνονται θαύματα.
Ἔχουμε παιδιὰ πλουσίων ἀνθρώπων, μονάκριβα, ποὺ γίνανε λωποδύτες καὶ ἀπατεῶνες καὶ πέθαναν. Καὶ ἔχουμε παιδιὰ πτωχοτάτων οἰκογενειῶν, ποὺ μένει κανεὶς κατάπληκτος πῶς μεγάλωσαν, πῶς ἐξελίχθηκαν καὶ πῶς ἀναδείχθηκαν στὴν κοινωνία. Χωρὶς νὰ ἔχουν τίποτε, μόνο μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν εὐχὴ τοῦ πολυτέκνου πατέρα. Τὰ ἐγέννησε, τὰ ἔφερε στὸν κόσμο, καὶ εἶπε· Θεέ μου, σ᾿ ἐσένα τὰ ἐμπιστεύομαι. «Ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα» (ἐκκλ. εὐχή).
Σᾶς τὸ εἶπα καὶ ἄλλοτε, τὸ ἐπαναλαμβάνω καὶ τώρα, γιατὶ μοῦ ἔκανε ἐντύπωσι. Ἑκατὸ στρατηγοὶ περάσανε ἀπὸ τὸ γραφεῖο μου ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ ἔγινα ἐπίσκοπος. Ὅλοι τους εἶχαν ἕνα – δύο παιδιά. Μὲ ἐξώργισαν, μὲ ἔφεραν στὸ ἀμήν. Δὲν τὸ ὑπέφερα πλέον, καὶ στὸν τελευταῖο ἐξερράγην. ―Ἀμάν, τοῦ λέω· περάσατε ἀπὸ ἐδῶ ἐθιμοτυπικὰ ἑκατὸ ἀνώτατοι ἀξιωματικοί, ταξίαρχοι καὶ στρατηγοί, καὶ κανείς ἀπὸ σᾶς δὲν ἔχει παιδιά· μόνο ἕνα – δύο. Ντροπή, τοῦ λέω· τί πάθατε καὶ ἔχετε μόνο δύο παιδιά;…
Ἦταν ταπεινὸς ὁ στρατηγὸς αὐτός. Ἄλλοι, ὅταν τοὺς ἐλέγχω, σηκώνονται καὶ φεύγουν δημιουργώντας ἐπεισόδια στὸ γραφεῖο. Γιατὶ ―δὲν ξέρω πῶς― μὲ τοὺς μικροὺς ἀναπαύομαι. Ἂν ἔρθῃ ἕνας, ὁ πιὸ πτωχός, στὸ γραφεῖο μου, μπορῶ νὰ καθήσω καὶ νὰ κουβεντιάσω μαζί του ὥρα ὁλόκληρη· μ᾿ αὐτοὺς τοὺς μεγάλους ταράζομαι. Δὲν πιστεύουν στὸ Θεό. Σᾶς τὸ λέω μετὰ λύπης· μιλᾶνε γιὰ Χριστὸ Θεὸ Παναγία, καὶ στὶς γιορτὲς τὶς μεγάλες ἔρχονται μέσα στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ πέρα τούτου, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, δὲν πιστεύουν τίποτε. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι σχεδὸν οἱ ἄλλοι ἐγγράμματοι (δάσκαλοι, καθηγηταί, ἐπιστήμονες…), ἐπειδὴ ἔχουν ὑπερηφάνεια, δὲν πιστεύουν. Τί διαφέρουν δηλαδὴ αὐτοὶ ἀπὸ τὴν κόκκινη ἀθεΐα; Αὐτοὶ εἶνε λευκὴ ἀθεΐα. Ἀλλὰ εἴτε κόκκινη εἴτε λευκὴ ἀθεΐα, τὸ ίδιο πρᾶγμα εἶνε. Εἴτε μαῦρος σκύλος σὲ δαγκάσῃ εἴτε λευκός, τὸ ἴδιο κακὸ θὰ κάνῃ. Δάγκωμα εἶνε καὶ τὸ ἕνα, δάγκωμα καὶ τὸ ἄλλο.
Ὁ στρατηγὸς ὅμως αὐτὸς ἦταν ταπεινὸς ἄνθρωπος καὶ ἄρχισε νὰ συγκινῆται. Καὶ μοῦ λέει· ―Δέσποτα, πρώτη φορὰ μοῦ ἔκανε τέτοια ἐρώτησι ἐπίσκοπος. Καὶ μοῦ διηγήθηκε τὴν ἱστορία του. ―Εἶμαι ἀπὸ τὴ Μάνη, μοῦ εἶπε. Ὁ πατέρας μου ἦτο πάμπτωχος· τσαρούχια φοροῦσε, μάζευε ἐλιὲς καὶ κλάδευε τ᾿ ἀμπέλια καὶ ψάρευε γιὰ νὰ ζήσουμε. Πόσα, λέτε, παιδιὰ ἔκανε ὁ πάμπτωχος πατέρας μου; Δεκαπέντε παιδιά· κ᾿ ἐγὼ εἶμαι ὁ τελευταῖος!… Τὰ ἔλεγε αὐτὰ καὶ ἔκλαιγε. ―Πῶς, τοῦ λέω, ὁ Read more »

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΙΣΤΟΙ;

Απαντά ο αγωνιστής ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης, σε ηχητικό μήνυμα 15 λεπτών
(Απόσπασμα ερμηνεία Αγίας Γραφής, στην (Β΄ Θεσ. 3,2), στον κύκλο ανδρών στη Φλώρινα)

«…Δὲν εἶνε λοιπὸν ἡ πίστι ζήτημα γνώσεως. Μπορεῖ ἕνας ν᾿ ἀκούσῃ χίλια κηρύγματα καὶ νὰ μὴν καταλάβῃ γρῦ· κινέζικα καὶ γιαπωνέζικα νὰ τοῦ φαίνωνται. Κι ὁ ἄλλος ν᾿ ἀκούσῃ ἕνα λόγο καὶ νὰ σωθῇ. Χρειάζεται φωτισμός.
«Οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις». Λίγοι εἶνε αὐτοὶ ποὺ πιστεύουν. Οἱ ἄλλοι δὲν πιστεύουν. Ὄχι γιατὶ ἡ πίστι μας δὲν ἔχει ἐπιχειρήματα ―ἔχει τὰ μεγαλύτερα ἐπιχειρήματα―, ἀλλὰ διότι οἱ ἄνθρωποι δὲν ἔχουν διάθεσι, δὲν θέλουν νὰ πιστεύσουν. Γι᾿ αὐτὸ παραμένουν στὸ σκοτάδι.

_____

_____

Προνόμιο εἶνε νὰ πιστεύῃ κανεὶς στὸ Χριστό, εἶνε πολὺ μεγάλη δωρεά, εἶνε χάρις Θεοῦ.
Τώρα, σὲ ποιούς βρίσκεται ἡ πίστι; Ποῦ βλαστάνει; Ὅπως τὸ λουλούδι δὲ᾿ φυτρώνει ὅπου νά ᾿νε, ἀλλὰ θέλει καλὸ χῶμα – καστανόχωμα καὶ νερὸ γιὰ νὰ βλαστήσῃ καὶ ν᾿ ἀναπτυχθῇ, καὶ φυτρώνει καὶ ἀνθίζει μέσα στὴ γλάστρα καὶ ὄχι στὸν πατημένο δρόμο, ἔτσι καὶ ἡ πίστι ἀνθίζει στὴ γλάστρα ποὺ ἔχει μέσα χῶμα. Ἡ δὲ γλάστρα αὐτὴ λέγεται ταπείνωσις. Ὅπου εἶνε ἡ ταπείνωσις, ἐκεῖ εἶνε καὶ ἡ πίστι.
Πῶς νὰ πιστέψῃ ἐκεῖνο τὸ παλιόπαιδο, ποὺ πῆγε στὸ γυμνάσιο καί, ἐνῷ δὲν ξέρει ποῦ πᾶν᾿ τὰ τέσσερα, νομίζει ὅτι τὰ ξέρει ὅλα; Πῶς νὰ πιστέψῃ ὁ ἄλλος, ὁ ἀνόητος, ποὺ εἶνε φαντασμένος καὶ νομίζει ὅτι, ἐπειδὴ πῆγε στὴν παιδαγωγικὴ ἀκαδημία(*) ἢ σὲ ἄλλες σχολές, εἶνε πάνσοφος, ἐνῷ εἶνε τελείως ἀγράμματος καὶ οὔτε τὴν ὑπογραφή του δὲν ἔμαθε νὰ βάζῃ;
Ὅπου ὑπάρχει ὑπερηφάνεια, ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει πίστι. Ὅπου ὑπάρχει ταπείνωσι, ἐκεῖ βρίσκεται ἡ πίστι.
«Λάλει Κύριε, καὶ ὁ δοῦλος σου ἀκούει» (βλ. Α΄ Βασ. 3,9-10). Ὅπως τὸ παιδάκι ἔχει ἐμπιστοσύνη στὸν πατέρα του, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς πρέπει νὰ ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν πατέρα μας, τὸ Θεό.

Μoνο o Χριστoς μενει πιστος στις υποσχεσεις του

στίχ. 3. «πιστὸς δέ ἐστιν ὁ Κύριος».

Ὅλοι μπορεῖ νὰ μᾶς ἀπατοῦν, ἕνας δὲν μᾶς ἀπατᾷ ποτέ, ὁ Θεός. Ὅ,τι ὑποσχέθηκε ὁ Χριστός, θὰ μᾶς τὸ δώσῃ. Δὲν εἶνε σὰν κάτι τράπεζες ποὺ χρεωκοποῦν.
Τώρα τί θὰ γίνῃ μὲ τὶς καταθέσεις, δὲν θέλω νὰ μιλήσω. Καταθέτουν στὶς τράπεζες τὰ χρήματά τους οἱ ἄνθρωποι καὶ κάθονται ἥσυχοι. Μέχρι στιγμῆς κρατιέται ἡ πίστις στὶς τράπεζες, καὶ εἶνε καλὸ αὐτό. Ἔτσι ἔχουν μαζέψει τὰ ταμιευτήρια χρήματα πολλά, μὲ τὰ ὁποῖα γίνονται τὰ ἔργα, γέφυρες δρόμοι κ.ἄ..
Ἐκεῖ στὰ Γρεβενά, θυμᾶμαι, ἦταν κάποιος φοβερὸς τσιγγούνης καὶ δὲν ἔδινε καμμιά ἐλεημοσύνη. Τοῦ εἶχα πεῖ μιὰ φορά· ―Κατάθεσε κ᾿ ἐσὺ μιὰ φορὰ στὴν τράπεζα τοῦ Θεοῦ· «δανείζει Θεῷ ὁ ἐλεῶν πτωχόν» (Παρ. 19,17). ―Ἄσε με, μωρέ, λέει, ἐγὼ ξέρω τί κάνω· ξέρω ποῦ βάζω τὰ χρήματά μου. Μετὰ ἔγινε ἕνα κράχ, χρεωκόπησε τὸ κράτος, καὶ οἱ τριακόσες χιλιάδες ποὺ εἶχε στὴν τράπεζα δὲν εἶχαν ἀξία οὔτε γιὰ τριακόσα πλατανόφυλλα.
Τίποτε δὲ᾿ μένει σταθερὸ καὶ ἀκλόνητο. Καὶ οἱ μεγαλύτερες τράπεζες χρεωκοποῦν. Ὅλα πέφτουν, ὅλα εἶνε ματαιότης καὶ μιὰ ψευτιά. Μέσα στὴν Ἀθήνα πρὸ 60 ἐτῶν, ὅταν ἔγινε ἡ Ῥωσικὴ ἐπανάστασι, περπατοῦσαν διωγμένοι πλουσιώτατοι Ῥῶσοι, ἔκπτωτοι πρίγκιπες, ποὺ εἶχαν τὰ ρούβλια καὶ τά ᾿διναν μὲ τὴν ὀκᾶ γιὰ νὰ πάρουν τσιγάρα. Τὸ ρούβλι ἦταν τότε ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερα νομίσματα τῆς ἐποχῆς. Ἀλλὰ ξέπεσε μὲ τὶς ἐπαναστάσεις.
Λοιπὸν ὅλα μᾶς ἀπατοῦν, ἕνας δὲ᾿ μᾶς ἀπατᾷ, ὁ Χριστός. Πρέπει νὰ ἔχουμε πίστι. Ὅλοι ἐὰν σ᾿ ἐγκαταλείψουν, ὁ Χριστὸς δὲ᾿ θὰ σ᾿ ἐγκαταλείψῃ. Τὸ εἶπε ὁ ίδιος· Πιστεύεις σ᾿ ἐμένα, μ᾿ ἀκολουθᾷς, ἐκτελεῖς τὸ θέλημά μου; δὲ᾿ θὰ σ᾿ ἐγκαταλείψω, δὲ᾿ θὰ σὲ ἀφήσω, θὰ σ᾿ ἔχω κάτω ἀπὸ τὴν προστασία μου (βλ. Γέν. 28,15· Δευτ. 31,6· Γ΄ Βασ. 6,13· Α΄ Παρ. 28,20· Ἰουδίθ 7,30).

Συνέχεια σελ. 24-25, του βιβλίου «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», εκδοση 1981
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που εξαντλήθη·

ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Κινδυνεύουν και οι μεγάλοι

  Σχολείον, λοιπόν, ψεύδους, απάτης και εγκλήματος είνε η τηλεόρασις. Δεν το λέγομεν ημείς, αλλά το διαπιστώνουν έρευναι, τας οποίας έχουν διενεργήσει ευσυνείδητοι διδάσκαλοι και καθηγηταί.

Αλλά γράφοντες περί της ολεθρίας επιδράσεως της τηλεοράσεως, δεν πρέπει να περιορίσωμεν την ολεθρίαν αυτήν επίδρασιν μόνον εις τας παιδικάς και νεανικάς ψυχάς. Βεβαίως εις τας ψυχάς αυτάς η επίδρασις αυτή είνε μεγαλυτέρα. Αλλʼ η βλαβερά επίδρασις επεκτείνεται εις όλους τους ανθρώπους οιασδήποτε ηλικίας. Όλοι μολύνονται εκ των αισχρών θεαμάτων της μικράς και της μεγάλης οθόνης. Μόνον ο βαθμός της μολύνσεως διαφέρει. Μήπως δεν υπάρχουν γέροντες, οι οποίοι εφαίνοντο εγκρατείς και γαλήνιοι, και αίφνης από παρακολούθησιν αισχρών ταινιών επαρουσίασαν μίαν ανησυχητικήν αλλαγήν, και έπραττον και έλεγον πράγματα, τα οποία προεκάλουν την εντροπήν;

Δια τούτο ορθώς ο καθηγητής της Κοινωνιολογίας κ. Ιωάννης Παπαζαχαρίου εις διάλεξιν του ετόνισεν· «Ἐσφαλμένως ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῆς κοινῆς γνώμης ὑπολαμβάνεται, ὅτι ὁ κινηματογράφος δύναται νὰ ἀσκήση ἐπιβλαβῆ ἐπιρροὴν μόνον ἐπὶ τὴν κυρίως ἐφηβικὴν ἡλικίαν. Ἀλλʼ ἄς μὴ ἀπατώμεθα, διότι ἡ πικρὰ ἀλήθεια, ὡς ἀπέδειξεν ἐγγύτερα ἐγκληματολογικὴ ἔρευνα, εἶναι ὅτι ὀλεθρίαν ἐπίδρασιν ἀσκεῖ οὗτος ὡσαύτως τόσον ἐπὶ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν, ὅσον ἀφʼ ἑτέρου καὶ ἐπὶ τὴν μετεφηβικήν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνηλίκους. Εἰς πᾶσαν, λοιπόν, περίοδον τῆς ἡλικίας του διατρέχει κινδύνους ἀπὸ τὸ βρωμερὸν θέαμα ὁ ἄνθρωπος, πλὴν ἀπλῶς ἡ ζημία αὕτη ποικίλλει ποιοτικῶς καὶ ποσοτικῶς, ἀναλόγως πρὸς τὴν περίοδον τῆς ἡλικίας ἑκάστου, ἀλλὰ καὶ βεβαίως καὶ ἀναλόγως πρὸς ἄλλους παράγοντας, ὡς μορφώσεως κ.τ.λ.» (Ιδέ βιβλίον «Θέαμα καὶ νεότης», Αθήναι 1962, σελ. 55-56).

Συνεχής διαφώτισις

   Υπήρχεν εποχή, κατά την οποίαν εις ολόκληρον την Πατρίδα μας ουδεμία βλασφημία ηκούετο. Βαθεία πίστις εις τον Θεόν εχαρακτήρισε τους Έλληνας. Αλλά δυστυχώς κατά τα τελευταία έτη η απιστία ως μικρόβιον επροχώρησε μέσα εις το Έθνος μας, και οι Έλληνες, οι οποίοι άλλοτε έτρεμον νʼ αναφέρουν το όνομα του Θεού, τώρα, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες βλασφημούν τα Θεία. Δεν περνά ημέρα και ώρα, που να μη ακουσθούν βλασφημίαι. Και εις το μικρότερον χωρίον, και εις την πτωχοτέραν καλύβην υπάρχει ο άνθρωπος – αξίζει αρά να λέγεται άνθρωπος; – ο οποίος, χωρίς φόβον, χωρίς εντροπήν, χωρίς συναίσθησιν του τι κάμνει, ακονίζει την γλώσσαν του, ανοίγει το βρωμερόν του στόμα και χύνει το δηλητήριον του εναντίον της Θεότητος.
Και επειδή ουδείς διαμαρτύρεται, η βλασφημία ως γάγγραινα καθημερινώς εξαπλώνεται και μολύνει την ατμόσφαιραν της Ελλάδος. Οι ξένοι, οι οποίοι, επισκέπτονται την Πατρίδα μας ακούουν όλους σχεδόν τους Έλληνας να βλασφημούν, αμφιβάλλουν εάν οι Έλληνες πιστεύουν εις τον Χριστόν. Δυστυχώς κατηντήσαμεν έθνος βλασφήμων. Από όλα τα γειτονικά κράτη των Βαλκανίων ημείς οι Έλληνες έχομεν το ρεκόρ εις την βλασφημίαν. Είμεθα χειρότεροι και από τους Τούρκους και από τους Εβραίους.
Ευσεβείς κάτοικοι των Γρεβενών, επιθυμούντες όπως η βλασφημία εξαλειφθή από την πόλιν των και από όλα τα χωρία της περιοχής των, απεφάσισαν να ιδρύσουν υπό την ευλογίαν Ορθοδόξου Εκκλησίας μας Συλλόγου, ο οποίος σκοπόν έχει την καταπολέμησιν της βλασφημίας.

* * *

Ιερείς του Υψίστου, επιστήμονες, διδάσκαλοι, πρόεδροι κοινοτήτων, όλοι ας εργασθώμεν δια να εξαλειφθή το αίσχος αυτό της βλασφημίας. Και το καλύτερον μέσον, με το οποίον θα ημπορέσωμεν να εξαλείψωμεν την βλασφημίαν, είνε όχι η βία, την οποίαν ως μέσον επικρατήσεως της Θρησκείας καταδικάζομεν, αλλʼ η Χριστιανική διαφώτισις και η έντονος διαμαρτυρία εναντίον της βλασφημίας. Και συγκεκριμένως υποδεικνύομεν, όπως εις όλας τας πόλεις και τα χωρία σχηματισθούν επιτροπαί από ζηλωτάς Χριστιανούς, οι οποίοι όταν ακούουν κάποιον να βλασφημή, θα τον πλησιάζουν και με τρόπον καλόν θα του υποδεικνύουν, ότι δεν επιτρέπεται Χριστιανός, βαπτισμένος εις το όνομα της Αγίας Τριάδος, να βλασφημή τον Θεόν, τον Χριστόν, την Παναγίαν, τον Τίμιον Σταυρόν.

Η συνεχής διαφώτισις και αι έντοναι διαμαρτυρίαι εναντίον της βλασφημίας δεν ημπορεί παρά να φέρουν τα αποτελέσματα των. Οι βλάσφημοι, βλέποντες ότι η βλασφημία, των προκαλεί την γενικήν αγανάκτησιν, θα εντραπούν, θα φοβηθούν, θα περιορίσουν την γλώσσαν των, θα κόψουν την βλασφημίαν και θα μάθουν να σέβωνται τον Θεόν, το όνομα του οποίου όταν ήκουε ο Νεύτων, ο μεγάλος εκείνος αστρονόμος, απεκαλύπτετο και ίστατο εις στάσιν προσοχής.

Ελπίζομεν ότι εις όλας τας πόλεις και τα χωρία της Πατρίδος μας θα σχηματισθούν Αντιβλασφημικαί Επιτροπαί, αι οποίαι θα εργασθούν με ζήλον δια να εκριζώσουν το φαρμακερό αγκάθι, που λέγεται βλασφημία των Θείων. Είμεθα Χώρα Χριστιανική, και δεν επιτρέπεται νʼ ακούεται ύβρις εναντίον του Θεού. Σύνθημα μας˙ «Κανείς να μη ησυχάση, έως ότου και ο τελευταίος βλάσφημος πεισθή και παύση να υβρίζη τα Θεία».

Ο Χριστιανός διαμαρτύρεται δια τας βλασφημίας

«Εἰ τὸν ἐπὶ γῆς βασιλέα τοὺς βλασφημούντας κολάζεσθαι χρή, πολλῶ μάλλον τοὺς ἐκεῖνον (τὸν βασιλέα τῶν ἀγγέλων) ὑβρίζοντας. Κοινὸν ἐστι τὸ ἔγκλημα, δημόσιον τὸ ἀδίκημα, ἐξεστιν ἑκάστω τῶν βουλομένων κατηγορεῖν… μανθανέτωσαν αὐτὸ τοῦτο οἱ ἀκόλαστοι και διεστραμμένοι, ὅτι καὶ τοὺς τοῦ Θεοῦ δούλους φοβεῖσθαι αὐτοὺς χρή, ἵνα κᾶν ἕλωνταί ποτε φθέγξασθαί τι τοιοῦτον, ἀλλήλους πανταχοῦ περιβλέπωνται, καὶ τὰς σκιὰς τρέμωσιν, ἀγωνιῶντες μήπου ὁ Χριστιανὸς ἀκούσας ἐπιπηδήση, καὶ κόλαση σφοδρότερον».

(Εκ της Α’ ομιλίας του ι. Χρυσοστόμου
εις τους αδριάντας: Ε. Π. Migne 49, 32-33).

40-ημερο μνημοσυνο Νικολαου Σωτηροπουλου

-Τό προσεχές Σάββατο 4/10 στήν ἱερά μονή Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Μυρτιᾶς (ὅπου καί ὁ τάφος του) θά τελεσθεῖ τό 40-ημερο μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ θεολόγου-φιλολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου.  Πληροφορηθήκαμε ὅτι θά συλλειτουργήσουν οἱ μητροπολίτες Γόρτυνος καί Ἀκαρνανίας.  Θά ὑπάρχει λογικά καί ραδιοφωνική μετάδοση μέσῳ www.radioimaa.gr.

H βεβηλωσι της Kυριακης θα τιμωρηθει

Έως ποτε, αδελφοι, θα μας ανεχεται ο Kυριος;

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«…Eίναι Θεός μακρόθυμος. Nαί! Mακρόθυμος. Aλλά η μακροθυμία του Θεού έχει τα όριά της. Δεν ακούεις τον Xριστόν να λέγη: «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμενη έως ποτε έσομαι μεθ’ υμών; έως ποτε ανέξομαι υμών;»; Έως πότε, αδελφοί, θα μας ανέχεται ο  Kύριος; «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος». Όταν εκσπάσει η οργή του Θεού, ουαί τω κόσμω. Πουθενά δεν θα υπάρχη ασφάλεια. Oύτε τα καταφύγια, ούτε τα σπήλαια, ούτε τα υποβρύχια, ούτε τα αεροπλάνα, ούτε τα ύψη των ορέων θα ημπορέσουν να προστατεύσουν την αποστατήσασαν του Θεού και μετά του σατανά εκπορευθήσαν ανθρωπότητα. Tο παν θα καίεται. H γη, η θάλασσα και ο αέρας θα εκπέμπουν, κατά την Aποκάλυψιν, φλόγας πυρός. H βεβήλωσις της Kυριακής ημέρας οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί, όπως και πάσα άλλη αμαρτία.
Aλλά μήπως δεν πιστεύετε και συνεπώς δεν σας συγκινεί η θρησκευτική άποψις του ζητήματος; Συγνώμη κύριοι! Tότε να σας ομιλήσωμε διαφορετικά. Tο παζάρι αυτό της Kυριακής δεν τιμά καθόλου τον πολιτισμόν σας. Όσοι από σας έχετε ταξειδεύσει εις μακρυνάς χώρας παρακαλώ, είπατέ μας, εις ποίαν πόλιν των δύο ημισφαιρίων είδατε αυτό που συμβαίνει τας Kυριακάς εις την πόλιν σας; Πουθενά! Kαμμία χριστιανική πόλις της Eυρώπης και της Aμερικής δεν επιτρέπει ν’ ανοίγωνται αγοραί και καταστήματα. Tα πάντα είναι κλειστά. Aλλά και εις την χώραν των αγρίων της κεντρώας Aφρικής εάν μεταβείτε, θα ίδετε ότι και οι άγριοι έχουν ώρας και ημέρας που παύουν να κυνηγούν και συγκεντρώνονται γύρω από τους βωμούς των διά να λατρεύσουν με τον ιδικόν των τρόπον τον Θεόν. Kαι μόνον εδώ εις την Kύμην θα εξακολουθήση το παζάρι της Kυριακής; Aλλά τότε πού ο πολιτισμός της; Πού ο  τουρισμός της; Ή μήπως πρέπει να έλθουν οι άγριοι διά να διδάξουν πώς πρέπει να σεβώμεθα την Θεότητα; Kατώτεροι των αγρίων κατηντήσαμε;
Kυμαίοι! Tο παζάρι της Kυριακής πρέπει οπωσδήποτε να καταργηθεί. Tο συντομώτερον. Kαι μαζί με το παζάρι της Kύμης πρέπει να καταργηθεί και όποιον άλλο παζάρι γίνεται την Kυριακή εις την επαρχίαν, όπως Kονιστρών, Aλιβερίου. Aς μετατεθεί εις άλλην ημέραν της εβδομάδος η αγορά. Πώς δεν είναι τούτο δυνατόν; Aπόδειξις η Xαλκίς και άλλαι πόλεις της Σ. Eλλάδος και ιδίως της Mακεδονίας μας, εις την οποίαν ο Έλλην Mακεδων τηρεί με ευλάβειαν την Kυριακή ημέραν, δεν ανοίγουν εκεί τα καταστήματα και αι αγοραί. Aυτό πρέπει να γίνει και εις την επαρχίαν μας. Aρκεταί είναι αι εξ ημέραι της εβδομάδος διά την εργασίαν. Aς εννοήσουν όλοι ότι δεν φέρουν κέρδη αι εργασίαι της Kυριακής. Δεν έχουν την ευλογίαν του Θεού του Παντοδυνάμου. Aδελφέ! Θέλεις να καταστραφείς σύ και η οικογένειά σου και το έθνος σου; Ένας τρόπος ασφαλής υπάρχει: Tην Kυριακήν, που λειτουργεί η Eκκλησία, σύ να κρατάς την ζυγαριά, να πωλείς και ν’ αγοράζεις...»
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_

 ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ

ΛΕΥΚΩΜΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

ΑΠΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΙ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ 10.9.14

ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΑΠΟ Μ.Μ.Ε.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» (Ἀντ. Μακατούνης, Κυριακὴ 14.9.14 καὶ Σάββατο 27.9.2014), ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» (Εὐάγ. Παπαδόπουλος Δευτέρα 29.9.2014),  ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», (Παναγιώτης Σαββίδης 11/09/2014)

1. Ἡ νέα γενιὰ δυστυχῶς ἔχει ἐγκαταλειφθῆ ἕρμαιο στὰ Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικῆς Ἐκτυφλώσεως = «χαζοκούτια»), τὰ ὁποῖα, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἀνήκουν ἢ ἐξαρτῶνται ἀπὸ ἀντιχριστιανικούς, ἀνθελληνικοὺς καὶ ἀντικοινωνικοὺς κύκλους καὶ ἀνταγωνίζονται νὰ προσφέρουν στὴν νέα γενιὰ χαμηλοῦ ἐπιπέδου ἀφθονότατα αἴσχιστα θεάματα καὶ ἀκροάματα.

2. Ἔτσι ἡ νεολαία μας ἀποκόβεται ἀπὸ τὶς ρίζες τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ ἀθανάτου ἑλληνικοῦ πνεύματος – τὶς ἀνεκτίμητες αἰώνιες ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες τῆς φυλῆς μας. Τὴν ἐκμαυλίζουν καὶ τὴν ἐξαθλιώνουν πνευματικὰ καὶ ψυχικὰ καὶ τὴν ὁδηγοῦν στὴν ἡμιμάθεια καὶ στὴν ἀδιαφορία καὶ περιφρόνησι τῶν ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν, καθὼς καὶ στὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία.

3. Ἄλλοτε μὲν προσφέρουν στὴν νεολαία μας ἀφθονότατο ἄρτο καὶ θεάματα γιὰ νὰ εἶναι ὑποχείρια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ἄλλοτε δὲ τῆς στεροῦν καὶ τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο, γιὰ νὰ καταλήγῃ στὶς αὐτοκτονίες καὶ ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει στὸν παλιμβαρβαρισμό.

4. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὀφείλουμε ἐμεῖς……

(TH ΣYNEXEIA ΕΔΩ)  www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=878:11014

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com

«Διασπα την Εκκλησια ο Βαρθολομαιος»!

Άρθρο της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»

http://elladapoyantisteketai.blogspot.gr/2014/10/28-9-2014.html

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Πειραιεύς, 1 Ὀκτωβρίου 2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΣτΕ καί ΙΣΛΑΜ

Ἡ Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ δικάζοντας τήν ἀπό 27/11/2011 αἴτησή μας γιά τήν ἀκύρωση τῆς ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. ΕΥΔΕΚ/οικ/760/7.11.2011 κοινῆς Ὑπουργικῆς Ἀποφάσεως τῶν Ὑπουργῶν Ἐθνικῆς Παιδείας καί Θρησκευμάτων, Πολιτισμοῦ καί Ἀθλητισμοῦ καί Ἀνάπτυξης, Ἀνταγωνιστικότητας, Ὑποδομῶν, Μεταφορῶν καί Δικτύων, μέ τήν ὁποία προβλέπεται «ἡ χρηματοδότηση τῶν πάσης φύσεως δαπανῶν γιά τήν ὑλοποίηση τοῦ ἔργου τῆς μετασκευῆς τοῦ πρώην Κεντρικοῦ Συνεργείου Αὐτοκινήτων Ναυτικοῦ (Κ.Σ.Α.Ν.) σέ χρήση τεμένους…» ἐρρειδομένης ἐπί τοῦ Νόμου 3512/2006 «Ἰσλαμικό Τέμενος καί ἄλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 264/2006) ἀπέρριψε κατά πλειοψηφία τήν αἴτησή μας ἐκδίδοντας τήν ὑπ’ ἀριθμ. 2399/2014 Ἀπόφασή της.

Ἐπειδή ὅπως θυμόσοφα λέει ὁ λαός μας καί οἱ κρίνοντες κρίνονται θά σχολιάσουμε τήν ἐκδοθεῖσα Ἀπόφαση τῆς Ὁλομελείας τοῦ ΣτΕ ἀποδεικνύοντας ὅτι ἐξεδόθη κατά πρόδηλη παράβαση τῶν διατάξεων τοῦ Συντάγματος τό ὁποῖο θεσμικά ὀφείλει νά ὑπερασπίζεται.

Εἰδικώτερα ἀπέρριψε τόν λόγο ἀκυρώσεως ὅτι ἡ ἀνωτέρω Ὑπουργική Ἀπόφαση ἦταν ἀκυρωτέα διότι ἡ ἐγκατάσταση τοῦ Ἰσλαμικοῦ τεμένους στό Βοτανικό ἐν ὄψει τῶν ἐπιπτώσεων πού θά ἔχει ἡ λειτουργία του (συγκέντρωση μεγάλου ἀριθμοῦ Μουσουλμάνων γιά προσευχή, ἠχητικές ὀχλήσεις, προβλήματα κυκλοφορίας) στήν καθημερινή ζωή τῶν περιοίκων, στό φυσικό πολιτιστικό καί ἀνθρωπογενές περιβάλλον καί στήν αἰσθητική τῆς πόλεως, ἀφ’ ἑνός προσβάλλει τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἀνάπτυξης τῶν κατοίκων καί τήν ἀρχή τῆς ἀναλογικότητας, ἀφ’ ἑτέρου δέ στερεῖται τῆς ἀπαιτουμένης κατά τά ἄρθρα 24 καί 26 τοῦ Συντάγματος καί τήν Νομολογία τοῦ Δικαστηρίου τῆς ΕΕ αἰτιολογίας, ἐφ’ ὅσον Read more »

Κυριακὴ Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. 6,31-36)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Πως πρεπει να ζουμε;

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ κατηγοροῦν συνεχῶς. Καὶ τί λένε; Μία ἀπὸ τὶς κατηγορίες εἶνε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν ἀνταποκρίνεται στὶς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν, εἶνε ξένη στὶς ταλαιπωρίες τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου· ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὴν πέραν τοῦ τάφου ζωὴ καὶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν παροῦσα· ὅτι μὲ τὰ κηρύγματα περὶ παραδείσου καὶ κολάσεως στρέφει τὸ νοῦ στὸ μεταφυσικὸ κόσμο καὶ ὑπνωτίζει τὸ λαό, ποὺ πέφτει θῦμα διαφόρων ἐκμεταλλευτῶν. Τί ἔχουμε ν᾿ ἀπαντήσουμε;

Ἀπαντοῦμε. Ἡ Ἐκκλησία δὲ θὰ παύσῃ νὰ κηρύττῃ, ὅτι πέραν τοῦ τάφου ὑπάρχει ζωή, αἰώνιος ζωή, κι ὅτι ἡ παροῦσα ζωὴ ἐν συγκρίσει μὲ τὴν αἰωνιότητα εἶνε μία σταγόνα τοῦ ὠκεανοῦ. Ἀλλ᾿ ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία δείχνει τὸν οὐρανὸ καὶ λέει ὅτι ὁ προορισμὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἡ αἰωνιότης, ἐν τούτοις δὲν παύει νὰ ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὴν παροῦσα ζωή. Κηρύττει, ὅτι κανείς δὲν μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ στὴν αἰώνιο ζωή, ἂν δὲν ζήσῃ ἐδῶ, τὰ λίγα αὐτὰ χρόνια ποὺ τοῦ ὥρισε ὁ Μεγαλοδύναμος, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά του τὸ ἅγιο. Ἡ ἐπίγειος ζωὴ δίνει τὸ εἰσιτήριο γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Γι᾿ αὐτὸ ἡ πίστις μας κηρύττει τὴν ἀξία τῆς παρούσης ζωῆς.

Ζῇς σὰν κτῆνος; τότε εἶνε κλειστὲς οἱ πύλες τοῦ παραδείσου· ὅπως λέει κάπου ὁ ποιητὴς Δάντης, δὲν μποροῦν νὰ εἰσέλθουν ἐκεῖ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν βορβορώδη τὴν ψυχή. Ἕνα χοῖρο δὲν τὸν βάζεις στὸ σαλόνι, καὶ στὸ παλάτι τοῦ Θεοῦ, τὸ σαλόνι τῆς αἰωνιότητος, δὲ μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ μία ψυχὴ κτηνώδης καὶ ἀκάθαρτη. Πρέπει νὰ ζῇς σὰν ἄνθρωπος. «Ἀλήθεια, χαριτωμένο πλάσμα ὁ ἄνθρωπος, ὅταν εἶνε ἄνθρωπος», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας (Μένανδρος). Τὰ πόδια σου θὰ πατοῦν ἐδῶ στὴ γῆ, ἀλλὰ τὰ μάτια σου νὰ τά ᾿χῃς στραμμένα στὸν οὐρανό. Νὰ ζῇς ἀνεβαίνοντας διαρκῶς τὴν κλίμακα τῆς τελειοποιήσεως, τῆς θεώσεως, ὥστε νὰ γίνῃς υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Θεὸς κατὰ χάριν.

Ἡ πίστι μας λοιπὸν δὲν περιφρονεῖ τὴν ἐπίγειο ζωή. Γιὰ μᾶς ἡ ζωὴ αὐτὴ εἶνε βάθρο τῆς αἰωνιότητος. Ἀπόδειξις ὅτι ὁ Χριστὸς δίνει μεγάλη σημασία στὴν ἐπίγειο ζωή, στὸ πῶς θὰ ζήσουμε, εἶνε τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει;

* * *

Τὸ εὐαγγέλιο θεσπίζει ἕνα νόμο, ποὺ ῥυθμίζει τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους. Εἶνε νόμος ἄριστος. Δὲ μοιάζει μὲ τοὺς ἐλλιπεῖς νόμους τῶν κοινοβουλίων τοῦ κόσμου τούτου, ποὺ μοιάζουν μὲ φάμπρικες. Ὅπως ὁ φοῦρνος βγάζει καρβέλια, ἔτσι τὰ κοινοβούλια τῶν κρατῶν βγάζουν νόμους. Ἀφ᾿ ὅτου ἐμεῖς γίναμε ἐλεύθερο κράτος, ἔχουμε βγάλει ―γιά μετρῆστε― 20.000 νόμους! ὑπὸ συνταγματικὴν βασιλείαν, ὑπὸ δημοκρατίαν, ὑπὸ δικτατορίαν, ὑπὸ ὀχλοκρατίαν… Χιλιάδες νόμοι, μὲ ἄρθρα, μὲ παραγράφους, μὲ διατάξεις. Νόμοι στρυφνοί, ποὺ σπᾶνε τὰ κεφάλια τους νομικοὶ καὶ ἀρεοπαγῖτες γιὰ νὰ τοὺς δώσουν κάποια ἑρμηνεία.

Νόμοι ἀτελεῖς. Ἀλλὰ ὁ νόμος τοῦ Κυρίου; Τέλειος. Καὶ ἁπλός· μόνο δώδεκα λέξεις! Καὶ δὲν ὑπάρχει ζυγαριὰ νὰ ζυγίσουμε τὴν ἀξία τους. Εἶνε ὁ νόμος ποὺ λύνει ὅλα τὰ προβλήματα. Ἀκοῦστε τὶς δώδεκα λέξεις του· «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31). Ὦ ἄνθρωποι, λέει, ὅπως θέλετε νὰ συμπεριφέρωνται οἱ ἄλλοι σ᾿ ἐσᾶς, ἔτσι νὰ συμπεριφέρεστε κ᾿ ἐσεῖς σ᾿ αὐτούς. Ὑπάρχει νόμος ἁπλούστερος καὶ εὐκολώτερος; Τὸν καταλαβαίνουν καὶ οἱ πιὸ ἀγράμματοι.

Ἂν καὶ εἶνε τόσο εὐκολονόητος, ἀναφέρω μερικὰ παραδείγματα, ποὺ δείχνουν ἀξία του.

* * *

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, εἶνε διπλός, ψυχὴ καὶ σῶμα. Γι᾿ αὐτὸ ἔχει καὶ πνευματικὲς καὶ ὑλικὲς ἀνάγκες. Γιὰ νὰ ζήσῃ πάνω στὴ γῆ, χρειάζεται ὡρισμένα πράγματα. Είτε βασιλιᾶς εἶσαι είτε ἀσκητὴς είτε Διογένης μέσα στὸ πιθάρι σου, ἔχεις ἀνάγκες. Ποιές εἶν᾿ αὐτές; Read more »

Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. 5,1-11)

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΘΗ Η ΕΥΛΟΓΙΑ;

Η ίδια φωνή, ἀγαπητοί μου, ἀκούγεται καὶ πάλι. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶνε καὶ σήμερα κατηγορούμενος. Νεώτεροι γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ἀπευθύνουν σφοδρὸ κατηγορητήριο. Καὶ τί λένε; Ὅτι ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἐμπόδιο γιὰ τὸ σημερινὸ πολιτισμό, ὅτι ὑπνωτίζει τὸ λαό, ὅτι μὲ τὶς ὑποσχέσεις γιὰ αἰώνιο ζωὴ παραλύει τὸ δυναμισμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὲν τὸν ἀφήνει νὰ προοδεύσῃ. Εἶνε ἐμπόδιο, λένε, ἡ θρησκεία γιὰ τὴν πρόοδο καὶ τὴν εὐτυχία τοῦ ἀνθρώπου.
Αὐτὴ εἶνε ἡ κατηγορία. Τί ἔχουμε ν᾿ ἀπαντήσουμε;
Εἶνε ἀλήθεια ―δὲν τὸ ἀρνούμεθα―, ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας διδάσκει καὶ θὰ διδάσκῃ, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε ὅπως τὰ ζῷα. Εἶνε ἡ κορυφὴ τῆς δημιουργίας. Ἔχει θεία προέλευσι. Πλάστηκε γιὰ τὰ μεγάλα καὶ ὑψηλά. Αὐτὰ ὑπενθυμίζει ἡ Ἐκκλησία. Σὲ κάθε θεία λειτουργία δείχνει μὲ τὸν ἱερέα τὰ ἄστρα καὶ λέει· «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας». Ἡ ζωή μας δὲν τελειώνει στὸν τάφο μὲ τὸ φτυάρι τοῦ νεκροθάφτη. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀθανασία.
Ἀλλ᾿ ἐνῷ ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκουν, ὅτι ὁ οὐρανὸς εἶνε τὸ τέρμα τῶν εὐγενῶν ἐπιδιώξεων τοῦ ἀνθρώπου, ἐν τούτοις δὲν ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἐπίγειο ζωή, ὅπως νομίζουν μερικοί. Πῶς εἶνε δυνατὸν νὰ ἀδιαφορήσουν; Ὁ Χριστὸς δὲν ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο δισύνθετο, ἀπὸ σῶμα καὶ ψυχή, ἀπὸ ὕλη καὶ πνεῦμα; Γνωρίζει λοιπὸν περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκες πνευματικὲς ἀλλὰ καὶ ὑλικές, ἀνάγκες τῆς ψυχῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ σώματος. Καὶ ὅπως φροντίζει ὁ Κύριος γιὰ τὶς πνευματικές μας ἀνάγκες, φροντίζει καὶ γιὰ τὶς σωματικές. Τὸ εἶπε ὁ ίδιος· Ποιός πατέρας, λέει, ὅταν τὸ παιδί του ζητήσῃ ψωμί, θὰ τοῦ δώσῃ πέτρα; καὶ ὑπάρχει πατέρας, ποὺ θὰ ζητήσῃ τὸ παιδὶ ψάρι καὶ θὰ τοῦ δώσῃ φίδι; Δὲν ὑπάρχει τέτοιος πατέρας. Ἂν λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εἶνε ἀτελής, δείχνῃ ἐνδιαφέρον γιὰ τὶς ὑλικὲς ἀνάγκες τοῦ παιδιοῦ του, πολὺ περισσότερο ὁ Πατὴρ ὁ οὐράνιος (βλ. Ματθ. 7,9-11· Λουκ. 11,11-13).
Δὲν εἶνε δυνατὸν ὁ τέλειος Θεὸς ν᾿ ἀδιαφορήσῃ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ἂν ἀδιαφοροῦσε, τότε δὲν θὰ δημιουργοῦσε τὴν ὕλη, τὸν ὑλικὸ κόσμο. Διότι ὅλα τὰ ὑλικὰ στοιχεῖα, στὰ ὁποῖα στηρίζεται ὁ τεχνικὸς πολιτισμός, ὅλες οἱ πρῶτες ὗλες, τίνος δημιουργήματα εἶνε; Τοῦ Θεοῦ. Λόγου χάριν τὸ νερό, ἡ φωτιά, τὰ δέντρα, τὰ βότανα τῆς γῆς, τὰ λουλούδια, τὰ ζῷα, τὰ πουλιά, τὰ ψάρια τῆς θαλάσσης, ἡ χλόη, ὅλα αὐτὰ τὰ ὑλικὰ πράγματα. Δὲ᾿ μᾶς ἔρριξε ὁ Θεὸς ἐπάνω σ᾿ ἕνα πλανήτη ξηρό, ὅπως εἶνε ἡ σελήνη, ἀλλὰ μᾶς ἔβαλε ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχουν ὅλα τ᾿ ἀγαθά, γιὰ νὰ ζοῦμε καὶ νὰ εὐφραινώμεθα. Ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀπολαμβάνουμε εἶνε τοῦ Θεοῦ. Πῶς λοιπὸν λέμε, ὅτι ἀδιαφορεῖ ὁ Θεὸς γιὰ τὸν ἄνθρωπο;
Θὰ μοῦ πῆτε· Read more »

Λυκούργος Νάνης, «Αλεξιπτωτιστές» Αρχιμανδρίτες

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΗ

ΤΟ 1970 ΟΛΑ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΕΠΑΥΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠ’ ΕΚΕΙΝΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΟΝΩΝ ΣΙΩΠΟΥΝ; ΜΗΠΩΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ;

Η ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗ ΛΥΠΗ ΤΗΣ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΛΑΥΡΙΩΤΗ ΣΑΒΒΑ ΜΟΝΑΧΟΥ

Η τρομερά ασυνέπεια

• «Στὴ στεριὰ καὶ τὰ πελάγη νὰ λάμψη ὁ Σταυρός,
  νἄλθη δικαιοσύνη, νὰ λείψη ὁ ἐχθρός.
  Ὁ κόσμος νὰ γλυτώση ἀπὸ φρικτὴν πληγὴν
  κιʼ ἐλεύθεροι νὰ ζοῦμεν, ἀδέλφια εἰς τὴν γῆν»
                                             (Ρήγας Φεραίος)

Ο Ελληνικός Στρατός πιστεύει. Πιστεύει εις την Θρησκείαν του Σταυρού. Σταυρός εις τας πολεμικάς μας σημαίας, Σταυρός εις τα μνήματα των νεκρών μας, Σταυρός εις τα παράσημα των ανδρειών μας, Σταυρός εις την κορυφήν των πηληκίων των αξιωματικών και στρατιωτών μας, Σταυρός παντού. Ευσεβείς στρατηγοί διοικούντες μεγάλας μονάδας εις τας ημερησίας διαταγάς των, τας οποίας εξαπέλυον κατά την περίοδον των πολεμικών επιχειρήσεων, υπενθύμιζον εις τους στρατιώτας ότι ηγωνίζοντο δια την «πίστιν του Χριστού την αγίαν». Ο ένας έγραφε χαρακτηριστικώς˙ «Ἡ Παναγία, ὅπως πρὸ ὁκτὼ ἐτῶν ἐβοήθησε τὰ ὅπλα τῶν Ἑλλήνων πολεμούντων δια τὴν ἐλευθερίαν των, θὰ μᾶς βοηθήση καὶ αὐτὴν τὴν φοράν». Ο δεύτερος˙ «Ἡ Παναγία ἀρχηγεύει κατὰ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων». Ο τρίτος˙ «Ἡ Παναγία ηὐλόγησε σήμερον τὰ ὅπλα μας καὶ ἔδωκε πτερὰ εἰς τοὺς στρατιώτας μας. Εὐλογημένη ἡ Παναγία!». Και τέλος το βαρυσήμαντον˙ «Ὁ Σταυρὸς ὁδηγεῖ τὰ βήματά σας, Ἕλληνες στρατιῶται».
Ποιος νεώτερος Χριστιανός Ἐλλην βλέπων και ακούων ταύτα δεν χαίρει και δεν αγάλλεται;

* * *

Αλλά δυστυχώς εις τον Ελληνικόν Στρατόν, ο οποίος δια της πίστεως νικά και θριαμβεύει, συμβαίνει κάτι που προκαλεί την λύπην, την αγανάκτησιν και τα δάκρυα παντός πατριώτου. Διότι είνε πικρά αλήθεια το γεγονός, ότι από τα στόματα των αξιωματικών και στρατιωτικών ακούονται φρικταί βλασφημίαι, αι οποίαι εκ του ύψους της τιμής ρίπτουν εις το βάθος της ατιμίας τα όσια και τα ιερά της πίστεως εκείνης, υπέρ της οποίας κηρύττομεν ότι αγωνιζόμεθα. Ιδού η τρομερά μας αντινομία! Σταυρός εις την Read more »

 “ΕΣΥΛΗΘΗΝ Ο ΤΑΦΟΣ“.pdf

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, ὅπως καί σέ προηγούμενα πονήματα ἀναφερθήκαμε ὅτι τίποτα στόν κόσμο μας δέν εἶναι τυχαῖο, ἔτσι καί σήμερα ἐδῶ στό παρόν πόνημα θά τό ἐπαναλάβουμε. Καί θά τό ἐπαναλάβουμε, ὑπογραμμίζοντας καί τονίζοντας ἐπίσης τήν σημασίαν ὅπου ἔδιδε ὁ μακαριστός ἐπίσκοπος Φλώρινας στήν ἐπικαιρότητα. Εἶναι ἀρκετά χρόνια τώρα ὅπου οἱ ἀρχαιολόγοι ἕλληνες καί ξένοι ἔχουν ἐπικεντρωθεῖ στά ἀρχαιολογικά εὑρήματα τῆς Ἀμφίπολης στή Μακεδονία μας, καί στά μέσα τοῦ καλοκαιριοῦ τοῦ 2014 ἔρχεται στό φῶς μέσα ἀπό τήν ἐπικαιρότητα ἡ μεγάλη ἀποκάλυψη˙ ἀποκάλυψη ὅταν ἀνακοινώθηκε ἀπό τούς ἀρχαιολόγους ὅτι στά σπλάχνα τῆς μακεδονικῆς γῆς ὑπάρχει ἕνας μεγάλων διαστάσεων ἀρχαῖος τάφος. Ὁ τάφος ὅπως μᾶς διαβεβαιώνουν οἱ καλοί καί ἔμπειροι ἀρχαιολόγοι ἔχει συληθεῖ, καί φυσικό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἔχει συληθεῖ, καθώς πλῆθος ἱστορικῶν γεγονότων, ἀλλά καί τά εὑρήματα καί τά μή εὑρήματα τό ἀποδεικνύουν περίτρανα. Τό ἐρώτημα λοιπόν ὅπου τίθεται στό παρόν πόνημα εἶναι: πρῶτον, γιατί παρέμειναν ἀνέπαφες σχεδόν οἱ Καρυάτιδες ; ὡς ἀκοίμητες παροῦσες στόν τάφον; καί δεύτερον, τί θέλουν νά μᾶς φανερώσουν; καθώς ὅπως προείπαμε τίποτε στόν κόσμο μας δέν εἶναι τυχαῖο, καί γιά ὅλα ὑπάρχει τόσο ἡ παραχώρηση, ὅσο καί ἡ Πρόνοια τοῦ μεγαλοδύναμου Θεοῦ μέ *διδακτικά νοήματα (*ἕνα ἐξ αὐτῶν διδακτικό νόημα εἶναι τό σημερινό θέμα μας, μεταξύ καί ἄλλων πολλῶν διδαγμάτων ὅπου ἴσως ὑπάρχουν καί δέν θά ἀναφερθοῦμε). Ἕνα λοιπόν δίδαγμα (ἀπό τά πολλά) γιά τόν σύγχρονο κόσμο μας μέσα ἀπό τόν τάφο τῆς Ἀμφίπολης, εἶναι ἡ σεμνή φορεσιά τῶν Καρυάτιδων, και ἡ διατήρηση στούς αἰῶνες ἡὑπομένουσα λάμψη τῆς ἀληθείας, δηλαδή ἡ ὑπομονήν. Καί οἱ δυό εἶναι πολύτιμες διδακτικές ἀρετές. Μᾶς ὑποδεικνύουν τα ἀρχαῖα ἐκεῖνα ἀγάλματα λοιπόν πώς στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ὑπῆρχε κάποτε ὁ καλός της πολιτισμός, ἐκεῖνος τῆς εὐπρεποῦς ἐνδυμασίας τῶν γυναικῶν, καί ὅτι ὁ πολιτισμός στήν ἀρχαῖα Ἑλλάδα μας ἄρχισε νά φθείρεται καί νά σκλαβώνεται ἀπό τήν στιγμήν ὅπου εἰσῆλθε ὡς πνευματικόν δηλητήριον ἡ γυμνότης τῶν ἀγαλμάτων της. Ὁ μακαριστός ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστίνος Καντιώτης, ὅταν τοῦ προέβαλαν τόν ἰσχυρισμόν ὅτι ὁ πολιτισμός τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος εἶχε μέσω τῶν ἀγαλμάτων της τό δῆθεν κάλλος τῶν γυμνῶν σωμάτων, ἀπαντοῦσε:
Τό παραπάνω εἶναι ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: ’’ΕΛΕΓΧΟΣ’’ σελ. 302, εἶναι ἀπό τό συγγραφικό πόνημα τοῦ ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτη, καί ἀποτελεῖ τό πνευματικόν ἐλατήριον γιά τό παρόν συγγραφικό πόνημα ὅπου διαβάζετε (Ἐσυλήθην ὁ τάφος).
Ὅσο γιά την ὑπομονήν τῶν Καρυάτιδων, αὐτό τό μαρτυράει ἡ ἱστορία τῶν Καρυατίδων, ὅταν λέγεται ὅτι προορίστηκαν ἀπό τούς Ἕλληνες προγόνους μας σέ μίαν τιμωρίαν, ἕνα εἶδος φυλακῆς, ὅπως κρατοῦν μέ τά κεφάλια τους τήν ὀροφήν ἑλληνικῶν ἀρχιτεκτονικῶν ναῶν, κλπ˙ νά κρατοῦν δηλαδή τόν ἀρχαῖον πολιτισμόν της. Πιστεύω ἀκόμα ὅτι, καί παλαιότερα ὅταν κρατοῦσαν οἱ γυναῖκες στήν κεφαλήν τους δοχεῖα μέ νερό, δέν ἦταν (ἐκ ἀπόψεως συμβολισμοῦ) καθόλου τυχαῖο. Στό χωριό μου μάλιστα (Καρυά Λευκάδος) ἐνθυμοῦμαι κάποτε ὡς μικρό παιδί ὅπου ἤμουν, τίς γυναῖκες ὅπου ἔσπευδαν στήν πηγήν, κουβαλώντας στήν κεφαλήν των τά μεταλλικά, κλπ, δοχεῖα τους μέ τό νερό τῆς βουνήσιας πηγῆς˙ ἔσπευδαν μέ τήν παραδοσιακήν ἐκείνην ὄμορφη φορεσιά τους, πόσο πολύ λοιπόν ὁμοίαζαν ὡς κάποιες σύγχρονες Καρυάτιδες!!.
Σήμερα τό ἴδιο ἐκεῖνο χωριό (Καρυά) τό ἔχει ἁλώσει ὁ «πολιτισμός» μας, ὅπως καί κάθε ἄλλωστε χωριό (σχεδόν) στήν Ἑλληνικήν μας ἐπικράτεια. Οἱ γυναῖκες λοιπόν εἶναι προορισμένες ἐκ φύσεως ἐάν τό θελήσουν, καί τό πιστέψουν, νά ξεδιψάσουν τήν ἀνθρωπότητα μέσα ἀπό τήν καλήν καί ὀρθόδοξα χριστιανικήν παιδαγωγίαν τους˙ ἀναφέρομαι στήν παιδική ἡλικίαν ὅπου διαπαιδαγωγῆται κυρίως ἀπό τίς μητέρες. Ὕδωρ πνευματικῆς Ζωῆς, ὅπου ξεδιψάει καί τό σῶμα, καί αὐτό μπορεῖ νά τό δώσει μόνον ὁ ἄρχων τῆς Ζωῆς, ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός μας. Μποροῦν οἱ γυναῖκες (ἐάν τό θέλήσουν) νά ξεδιψάσουν καί αὐτές καί ὁ κόσμος ὁλόκληρος μέ ὕδωρ πραγματικόν καί αἰώνιον (Ἁγίαν Γραφή-ὀρθόδοξη χριστιανικήν Παιδαγωγίαν), καί ὄχι νά καυτηριάζουν τόν κόσμο (ὅπως σήμερον) ἐπιδεικνύοντας τήν ἁμαρτωλήν καί ψυχοκτόνον δημοσίαν ἡδονήν˙ τήν ἀστείρευτη ἐκείνη παθολογική δίψαν ὅπου ποτίζει μέ τό «τρελό νερό» τόν ἄφρονα κόσμον˙ δημοσίαν ἡδονήν (πεζοδρόμια, τηλεόραση, χώρους ἐργασίας, κλπ, κλπ) ὅπου ὡς ἀφηνιασμένο τρελό ἄλογον καλπάζει καί κλωτσάει ἀριστερά καί δεξιά, ἐμπρός καί ὄπισθεν σέ ὅποιον σταθεῖ δίπλα του , προκαλώντας του τραύματα δαιμονικῆς ἀγαλλίασης (βλέπε: ἄγαλμα= ἡ λείανση τοῦ ἀγάλματος, καί ὅπου σημαίνει: ἀγαλλίαση.)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ὁ τάφος τῆς Ἀμφίπολης ! ἔρχεται νά μᾶς ὑπενθυμίσει τό δικό μας τάφο, ἕναν τάφο καρδίας ὅπου ἔχουμε μέσα στά στήθη μας ἄνδρες καί γυναῖκες. Εἶναι ὁ τάφος-σπήλαιον, ὅπου εἴτε δέχθηκε τό ἀληθινό φῶς τῆς Ἀναστάσεως καί ἀπελευθέρωσις Τοῦ κυρίου μας (Ἰησοῦ Χριστοῦ), ἤ δέν τό ἔχει δεχθεῖ ἀκόμα, καί οἱ καρδιές μας, εὑρίσκονται ἔρημες καί σκοτεινές, ὡς σκοτεινές σπηλιές παραδομένες και παραχωμένες στή λήθη τοῦ χρόνου. Ἡ καρδιά ὅμως περιμένει !! καθώς εἶναι ὄχι δικό μας δημιούργημα πλάσεως, ἀλλά τοῦ μεγαλοδύναμου Θεοῦ, καί ὡς δικό του δημιούργημα ἀποζητᾶ τόν πλάστη της, ἀποζητᾶ ὅπως θεραπευτεῖ καί ἀπελευθερωθεῖ ἀπό τό σκότος ἐκεῖνο, σκότος ἀνελέητο μέσα στή φυλακή τοῦ σαρκικοῦ σπηλαίου της. Μέσα ἐκεῖ στό σαρκικό σπήλαιο, σαρκικό σπήλαιο ὅπου εἶναι ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει καί ὁ ἦχος τῆς ὑπάρξεως της , καί ἐκεῖνος εἶναι οἱ χτύποι τῆς καρδιᾶς, τό βιολογικό ἐκεῖνο ζωντανό ρολόι τοῦ ἀνθρώπου. Τάφο ὅμως μήν τό ξεχνοῦμε εἴχαμε καί κάποιον ἄλλον, τόν περίλαμπρο ἐκεῖνο Τάφο τῆς Ἀναστάσεως, τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως Τοῦ μοναδικοῦ καί ἀληθινοῦ Σωτήρα μας, ὅπου ἐξέπεμψε ὡς φάρος σωτηρίας : ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ γιά ὁλόκληρη την ἀνθρωπότητα. Ἐάν εἰς τήν γεωγραφικήν ἔκτασιν στή γῆ ὑπάρχει
κάποια ὀνομασίαν ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ, στόν πνευματικόν καί πραγματικόν κόσμο, τό γεωγραφικόν στίγμα του εἶναι ὁ Τάφος Τοῦ Ἀναστά-σιμου Κυρίου μας. Ἐκεῖ θά συναντηθοῦν γιά νά ἐναγκα-λισθοῦν οἱ χτύποι τῆς καρδιᾶς μέ τό Ἀναστάσιμο Φῶς Τοῦ Κυρίου μας. Ἐκεῖ θά συναντηθοῦν νά ἐναγκαλισθοῦν Ἅγιο Φῶς, καί Ἅγιος Ἦχος μαζί, ὅπως οἱ χαρμόσυνοι ἦχοι ἀπό τίς καμπάνες ὅπου χτυποῦν χαρμόσυνα στήν ἄφιξη Τοῦ Ἁγίου Φωτός κάθε χρόνο στά Ἱεροσόλυμα, καί στίς ἐκκλησιές τῆς ὀρθόδοξης χριστιανοσύνης ὅλης τῆς ὑφηλίου (ὅπου ὑπάρχουν).

Καλό ὑπόλοιπο ἀνάγνωσης. “ΕΣΥΛΗΘΗΝ Ο ΤΑΦΟΣ“.pdf
Ὁ συγγραφεύς Λ. Α.

Προσκυνηματική επίσκεψη Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ στην Αρχιεπισκοπή Τομίδος (Κωνστάντζα Ρουμανίας)

ΤΟ «ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ  22.9.2014

http://www.fotgrammi.gr

ΤΟ «ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» ΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

https://www.facebook.com/levantparty.org

رئيس حزب المشرق يُشعل أثينا متحدثاً عن معاناة مسيحيي الشرق

في الحدث اللبناني, غير مصنف 21 سبتمبر, 20142:12 مساءً  239 زيارة
– See more at: http://www.alhadathnews.net/archives/136691#sthash.IRziBZVp.dpufhttps://www.facebook.com/nosoralrum/photos/a.1406197159610584.1073741829.1404880363075597/1546152598948372/?type=1&theaterالخطاب كان حماسياً ، بعض الموجودين بكوا تأثراً ، وبعضهم الآخر وقفوا ليهتفوا بأنهم يريدونه «رئيساً لحكومتهم» . مرددين كلمة «مستحق – اكسيوس » مرات عديدة .
الخوري كان اتجه الى اليونان بناء على دعوة منظمة «تاما تو اثنوس» ، حيث يلتقي عدداً من المسؤولين اليونانيين السياسيين والدينيين ، وكان له لقاء هامشي مع رئيس الوزراء اليوناني انطونيس ساماراس.
وفيما يلي نص الخطاب كاملاً :
http://www.lebanondebate.com/details.aspx?id=181626

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
http://www.fotgrammi.gr/index.php?option

 Ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914 στο πλευρό των νέων της Δερβιτσάνης και όσων αγωνίζονται εθνικά στα πάτρια εδάφη

Την προσφιλή τους τακτική «τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας» αποδεικνύουν ότι ακολουθούν πιστά οι Αλβανοί. 
Ενώ την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου προχωρούσαν δημόσια στην ανακήρυξη της Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας στα Σκόπια, ο Εισαγγελέας Αργυροκάστρου καλούσε δύο μέρες νωρίτερα σε ανάκριση νέους από το χωριό Δερβιτσάνη, με αφορμή την χρήση ιστορικών συμβόλων της Βορείου Ηπείρου στο πανηγύρι που πραγματοποίησαν στις 15 Αυγούστου 2014, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες αναμένεται να κληθούν και δεκάδες άλλοι από την ερχόμενη εβδομάδα.Συγκεκριμένα η Νεολαία Δερβιτσάνης είχε αναρτήσει στο σχολείο του χωριού, όπου στο προαύλιο του διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία το πανηγύρι για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μία μεγάλη σημαία της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου, ενώ τύπωσε εκατοντάδες μπλούζες που έφεραν μπροστά την σημαία της Βορείου Ηπείρου, στο πλάι την σημαία της Μητέρας Ελλάδας και πίσω τον δικέφαλο αετό με τα διακριτικά γράμματα ΑΗ (Αυτόνομος Ήπειρος) και την χρονολογία 1914, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τον Αυτονομιακό Αγώνα. 

Ενώ λοιπόν οι Αλβανοί αρέσκονται στο να δημιουργούν συνεχώς αναταραχές στις γειτονικές χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, χρησιμοποιώντας τις εκεί μειονότητες τους (πριν χρόνια στο Κοσσυφοπέδιο, σήμερα στα Σκόπια, το Πρέσεβο και το Μαυροβούνιο), την ίδια στιγμή θίγονται όταν νέοι Βορειοηπειρώτες τιμούν απλώς την ιστορία και Read more »

_

Η ελληνικη δικαιοσυνη ανελαβε να συνεχισει την αλβανικη διωξη!

ΑΞΙΟΠΟΙΝΗ ΠΡΑΞΗ ΟΧΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

ΑΛΛΑ Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΝΤΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗ!!!

(επιστολή αναγνώστη)

Πριν 4 χρόνια (Αύγουστος 2010), Αλβανοί σκότωσαν  τον βορειοηπειρώτη Αριστοτέλη Γκούμα στην ελληνική Χιμάρα της Β.Ηπείρου επειδή επέμενε να μιλάει Ελληνικά μέσα στο καφενείο του.

Στο 3ετές μνημόσυνό του (11 Αυγούστου 2013),  μίλησε και ο δικηγόρος Χριστόφορος Τσάγκας. Την ομιλία του -που δεν είχε απολύτως τίποτε επιλήψιμο- μπορείτε να δείτε εδώ : http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/aristotelhs-gkoumas-athanatos-h-chrush-augh-timhse-th-mnhmh-tou-ethnomartur

Κι όμως, ο κ. Χρ. Τσάγκας έλαβε κλήση από την ανακρίτρια του 10ου τμήματος Πλημμελειοδικών Αθηνών, προκειμένου να παράσχει ανωμοτί εξηγήσεις και να λάβει γνώση των σχετικών εγγράφων της σχηματισθείσας δικογραφίας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Vlore Αλβανίας (κατεχόμενη Αυλώνα), σχετικά με την τέλεση «αξιόποινων πράξεων», όπως προβλέπονται από τον αλβανικό Ποινικό Κώδικα. Συγκεκριμένα του αποδίδεται η κατηγορία της διέγερσης εθνοτικού μίσους.
Η είδηση από εδώ: http://ellogosar.blogspot.gr/2014/09/blog-post_24.html

«Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι», λέει ο λαός.
Αντί οι Αλβανοί να ζητήσουν επίσημα συγνώμη για την δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα-που έγινε με καθαρά ρατσιστικά κίνητρα, καλούν σε απολογία αυτόν που πήγε να τιμήσει τον νεκρό! Και η «Ελληνική» (…)  δικαιοσύνη καλεί κι αυτή σε απολογία αυτόν που εκφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο.

Κλείνω με απόσπασμα του επιμνημόσυνου λόγου: «Είναι η μοίρα των γυναικών της Χιμάρας να γεννάνε ΗΡΩΕΣ. Και είναι η μοίρα αυτής της γης, να δέχεται στα σπλάχνα της ΛΕΒΕΝΤΕΣ.»
και συμπληρώνω εγώ: και «είναι η μοίρα αυτού του κράτους, να το κυβερνάνε σχεδόν πάντα προδότες«.

Αρθρογραφία σχετική με τον Αριστοτέλη Γκούμα:

• ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Βορειοηπειρώτη στη Χιμάρα γιατί μιλούσε Ελληνικά.

• «Τέλη ΖΕΙΣ εσύ μας ΟΔΗΓΕΙΣ». Βίντεο , φωτογραφίες, ανταποκρίσεις, σχόλια από το ετήσιο μνημόσυνο για το παλικάρι της Χειμάρρας.

•  7 Αυγούστου: Από την Κύπρο μέχρι τη Β.Ήπειρο, όλος ο Ελληνισμός ΤΙΜΑ τους ΗΡΩΕΣ του.

• 2 χρόνια μετά τη θυσία ενός παλικαριού (Αριστοτέλη Γκούμα)

• ΑΙΣΧΟΣ: Αρνήθηκαν να τελέσουν το μνημόσυνο του εθνομάρτυρα Αριστοτέλη Γκούμα

_

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Μᾶρκ. 8,34–9,1)
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Μᾶρκ. 8,34)

ΤΟΝ Σεπτέμβριο, ἀγαπητοί μου, ποὺ ὁ λαός μας τὸν λέει καὶ τρυγητή, γιατὶ τρυγοῦν τὸν εὐλογημένο καρπὸ τῆς ἀμπέλου, εἶνε ἡ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Σταυροῦ. Προσκυνοῦμε τὸ σταυρό, ποὺ κάνει θαύματα. Γιὰ παράδειγμα, στὴ Θήβα, σ᾿ ἕνα χωριό, κάποιος ἔκοψε ἕνα πεῦκο καὶ μέσα στὸν κορμὸ εἶδε ζωγραφισμένο σταυρό, κ᾿ ἔμεινε κατάπληκτος. Χτύπησε ἡ καμπάνα, μαζεύτηκε λαὸς καὶ κλῆρος μὲ τὸ δεσπότη κ᾿ ἔκαναν δέησι. Καὶ μόνο αὐτό; Ἀναρίθμητα τὰ θαύματα τοῦ σταυροῦ. Ἀλλὰ τὸ μεγαλύτερο, ἐμπρὸς στὸ ὁποῖο ὠχριοῦν ὅλα τὰ ἄλλα, εἶνε ὅτι ὁ σταυρὸς ―κι ὅταν λέμε σταυρὸ ἐννοοῦμε τὸν Ἐσταυρωμένο― τί ἔκανε; Πῆρε ἕνα λύκο καὶ τὸν ἔκανε ἀρνί· πῆρε τὸ λῃστή, ποὺ τὰ χέρια του ἔσταζαν αἷμα, καὶ τὸν ἔκανε νὰ πῇ «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42). Αὐτὰ τὰ θαύματα, ποὺ μεταβάλλουν τὸν ἄνθρωπο, εἶνε τὰ μεγαλύτερα.
Τὸν Σεπτέμβριο λοιπὸν ἡ πιὸ μεγάλη γιορτὴ εἶνε ἡ Ὕψωσις τοῦ Σταυροῦ. Τὸν ἄλλο μῆνα, τὸν Ὀκτώβριο, οἱ Ἕλληνες ποὺ πιστεύουν στὸ Χριστὸ καὶ ἀγαποῦν τὴν πατρίδα περιμένουν νὰ ἑορτάσουν τὴν ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, ποὺ γράφτηκε στὴν ἱστορία. Ἡ Ἰταλία μὲ τὸ δικτάτορά της χτύπησε τὴν πόρτα μας καὶ εἶπε· «Ἑλλάς, παραδόσου! προθεσμία τρεῖς ὧρες». Καὶ ἡ Ἑλλὰς μὲ τὸ στόμα τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ της ἀπήντησε «Μολὼν λαβέ!» (αὐτὸ ποὺ εἶπαν οἱ πρόγονοί μας στὶς Θερμοπύλες)· εἶπε τὸ «Ὄχι». Ἤμουν νεαρὸς διάκονος στὸ Μεσολόγγι κι ἀκούω τὴ νύχτα νὰ χτυποῦν καμπάνες, νὰ τοιχοκολλοῦν προκηρύξεις καὶ ὅλοι νὰ λένε· Πόλεμος! ἐπιστράτευσις!… Εκοσι ἡλικίες κατετάγησαν. Ἄλλαξε ἡ ὄψι τῆς Ἑλλάδος. Οἱ γεωργοὶ ἄφησαν τὰ δρεπάνια, οἱ βοσκοὶ τὰ πρόβατα, οἱ ἐργάτες τὰ ἐργαλεῖα, οἱ δασκάλοι τὰ σχολεῖα. Τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὸ σταυρουδάκι τοῦ Κυρίου στὸ στῆθος, μὲ τὴν εὐχὴ μανάδων καὶ συζύγων ποὺ τοὺς φώναζαν «Ἡ Παναγιὰ μαζί σας», ἀνέβηκαν στὰ βουνὰ τῆς Πίνδου. Καὶ πῆραν τὶς κορυφὲς καὶ τὶς ἕνωσαν μὲ τ᾿ ἀστέρια! Ἡ Ἑλλὰς γνώρισε μοναδικὴ τιμή. Τότε, ὅταν στὴ Νέα Ὑόρκη καὶ στὸ Λονδῖνο ἔβλεπαν Ἕλληνα, τὸν σήκωναν στὰ χέρια. Τέτοια δόξα εἶχε τὶς μέρες ἐκεῖνες ἡ πατρίδα μας ἑνωμένη ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Θὰ μοῦ πῆτε· Καλὰ εἶν᾿ αὐτά, ἀλλὰ νὰ τὰ πῇ ὁ δάσκαλος, ὁ καθηγητής, ὁ νομάρχης, ὁ πρωθυπουργός, ὁ πρόεδρος τῆς δημοκρατίας. Ἐμεῖς ἀπὸ σένα περιμένουμε ν᾿ ἀκούσουμε λόγο ἐκκλησιαστικό, ὄχι ἐθνικό.

* * *

Ἀπαντῶ. Γιὰ μᾶς οἱ γιορτὲς ἔχουν διπλὸ χαρακτῆρα, θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικό. Πίστις καὶ πατρὶς εἶνε ἑνωμένα ὅπως τὸ κρέας μὲ τὸ νύχι. Ὅποιος ἀγαπάει τὸ ἕνα, ἀγαπάει καὶ τὸ ἄλλο. Στὰ ψηλὰ βουνά, ποὺ ἀνεβήκαμε τὰ χρόνια ἐκεῖνα ὡς στρατιωτικοὶ ἱερεῖς, κάθε βράδυ γινόταν προσκλητήριο, καὶ ἄκουγες· «Ἀπών· ἔπεσε ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος»! Κι ὅταν κατελάμβαναν μιὰ κορυφὴ καὶ ὕψωναν τὴ σημαία μας, ἔψαλλαν «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια…». Συνεπῶς, δὲν εἶμαι ἐκτὸς θέματος. Ἄλλωστε καὶ τὸ εὐαγγέλιο σήμερα ταιριάζει μὲ αὐτὰ ποὺ λέω. Πῶς ταιριάζει;
Ἂν ἀγαποῦμε τὴν πατρίδα μιὰ φορά, χίλιες φορὲς πρέπει ν᾿ ἀγαποῦμε τὸ Χριστό μας, ποὺ εἶνε πάνω ἀπὸ τὴν πατρίδα κι ἀπ᾿ ὅλο τὸ σύμπαν. Κι ὅπως ἡ πατρίδα κάνει ἐπιστράτευσι, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς κάνει ἐπιστράτευσι. Εἶνε ὁ ἀρχηγός μας, ὁ ἀρχιστράτηγός μας, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλέων. Σημαία του ὁ τίμιος σταυρός· σάλπιγγα τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου· στρατιῶτες ὅλοι ἐμεῖς. Κι ὅπως ὁ στρατιώτης βγάζει τὰ ροῦχα του καὶ βάζει τὴ στολὴ τοῦ στρατοῦ, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς. Καὶ τὸ εὐαγγέλιο σήμερα, μὲ ἁπλᾶ λόγια, τί λέει; Κάνει προσκλητήριο. Πόλεμος γίνεται! ὄχι ὁρατός, ἀλλὰ ἀόρατος καὶ ἀσυγκρίτως σπουδαιότερος. Ἐπιστράτευσι κάνει ὁ Χριστός. Τὸν ἀκούσατε τί εἶπε; «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν…» (Μᾶρκ. 8,34). Σᾶς καλῶ ὅλους, ἄντρες – γυναῖκες – παιδιά, μικροὺς – μεγάλους, δεξιοὺς – ἀριστερούς, ὅλων τῶν χρωμάτων, νὰ καταταχθῆτε μὲ τὴ θέλησί σας ὑπὸ τὴν σημαία μου. Δὲν βιάζει κανένα. Θέλει ἐθελοντάς, ὄχι διὰ τῆς βίας. Ὁ Χριστὸς σέβεται τὴν ἐλευθερία μας.
Τί χρειάζεται; Ἕνα, δύο, τρία πράγματα. Τὸ ἕνα· «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Τὸ δεύτερο· «καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ». Τὸ τρίτο «καὶ ἀκολουθείτω μοι» (ἔ.ἀ.). Ἀπὸ αὐτὰ θὰ ἐξηγήσω τὸ πρῶτο, «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν».

* * *

Ὅποιος θέλει νὰ εἶνε Χριστιανός, «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Τί σημαίνει «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν»; Read more »