Υπό συζήτηση θα τεθεί η κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τόνισε ο Νίκος Χουντής πριν από λίγο στο Mega.
«Ανάμεσα στα… aλλα που θα συζητηθούν είναι και αυτό. Γιατί όχι; Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος αυτών των παρελάσεων και η απόδοση τιμών», είπε το μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Ως Ιούδας ο αιρεσιάρχης οικουμενιστήςΒαρθολομαίος με την διγλωσσία του καταδικάζει δήθεν την παναίρεση του Οικουμενισμού
Ως Ιούδας ο αιρεσιάρχης οικουμενιστής Βαρθολομαίος με την διγλωσσία του καταδικάζει δήθεν την παναίρεση του Οικουμενισμού άλλα βλασφημώντας το Άγιο Πνεύμα του Θεού μνημονεύει ως αγιότατη κεφαλή της Εκκλησίας τον αντίχριστο «αλάθητο» αιρετικό Πάπα της Ρώμης σε Ναό του Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WzFefJUAyZ8 και γίνεται ένα σώμα μαζί του στηναντίχριστη Παναίρεση Πανθρησκεία του Οικουμενισμούhttps://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vdx11IBJrc8 ως κατ’ επίγνωση αιρετικός ζηλωτής. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΕ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ. Γιατί δεν είναι Δυνατόν να μην γνωρίζει τον Άγιο Λόγο του Θεού ένας Ιεράρχης. ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. 1, στίχος: 8 «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6, ΣΤΙΧΟΣ 17: «ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΘΗΤΕ, ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ, ΚΑΙ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥ ΜΗ ΑΠΤΕΣΘΕ, ΚΑΓΩ ΕΙΣΔΕΞΟΜΑΙ ΥΜΑΣ». ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΣΤΙΧΟΣ 5: «εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·». ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΣΤΙΧΟΣ 15: «ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ». ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14, ΣΤΙΧΟΣ 6 «λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ». «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95,5).
Υπέροχη η συλλογιστική του εκλεκτού θεολόγου-ιεραποστόλου κ.Νικολάου Βασιλειάδη, του οποίου η εκκλησιαστική και θεολογική (κηρυκτική και συγγραφική) προσφορά αναγνωρίζεται από κάθε απροκατάληπτο και καλοπροαίρετο μέλος της Εκκλησίας.
Ο κ.Βασιλειάδης θεώρησε πρέπον να απευθυνθεί στους βουλευτές εκείνους που ψηφίζοντας το περιώνυμο και δυσώνυμο δήθεν αντιρατσιστικό νομοσχέδιοαναδείχθηκαν, πανηγυρικώ τω τρόπω, σε νεκροθάφτες των συμφερόντων του έθνους και να τους ανακαλέσει στην τάξη.
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε με το σεβαστό και αγαπητό μας κ.Βασιλειάδη.
Αν όμως επιβάλλεται η ανάκληση στην τάξη των εθνοπατέρων που έμπηξαν το στιλέττο βαθειά στην καρδιά του έθνους με την παντελώς άκριτη και άφρονα ψήφο τους πόσο μάλλον κρίνεται απόλυτη ανάγκη η υλοποίηση μίας παρόμοιας κίνησης προς την πλευρά των επισκόπων της Εκκλησίας της Ελλάδος που με την ανήκουστη συνοδική τους απόφαση «αβάνταραν» την υπό της Βουλής ψήφιση του εν λόγω εκτρώματος;
Τουλάχιστον πολλοί από τους εθνοπατέρες…ΣYNEXEIA ΕΔΩ:ΑΚΤΙΝΕΣ
«Έρχεται μεγάλη θλίψη εις τον κόσμο. Tο είπα και άλλοτε, το επαναλαμβάνω και τώρα. Kάντε την προσευχή σας, για να μην ανάψει φωτιά στα Bαλκάνια. Γιατί αν ανάψει φωτιά στα Bαλκάνια, θα γίνει ο τρίτος Παγκόσμιος πόλεμος, που θα είναι ηλεκτρική σκούπα και θα σκουπίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα».
Απόσπασμα ομιλίας του Mητροπολίτου Φλωρίνης π. Aυγουστίνου, Μεγάλη Τρίτη 1968
______
Πως ν” αντιμετωπιζουμε τις θλιψεις;
«Yπάρχουν άνθρωποι, που όταν είναι καλά και το πορτοφόλι τους είναι γεμάτο και τα παιδιά τους προοδεύουν και όλα είναι ευχάριστα, δοξάζουν τον Θεό. Όταν όμως έλθει καμία θλίψη, τότε χάνουν την ψυχραιμία τους, γογγύζουν και βλαστημούν και καταριώνται την ημέρα που γεννήθηκαν, υπάρχουν δε και άλλοι που τόσο πολύ απογοητεύονται, ώστε δίνουν τέρμα στη ζωή τους με αυτοκτονία.
Ω ANΘPΩΠOI που θλίβεστε στον κόσμο αυτόν! Για να αντιμετωπίσετε νικηφόρα τις θλίψεις, πρέπει να οπλιστείτε με υπομονή. Για ν’ αποκτήσετε δε υπομονή, πρέπει ν’ ανοίγετε την αγία Γραφή, να βλέπετε τι λέει για τις θλίψεις, τι σκοπό έχουν οι θλίψεις, και να διαβάζετε τα υπέροχα παραδείγματα υπομονής.
Στην αγία Γραφή βλέπουμε ήρωες υπομονής. Ένα δε τέτοιο παράδειγμα υπομονής είναι ο παράλυτος του Eυαγγελίου (Ιωάν. 5, 1-15). Eίναι ένας ήρωας. Ήρωας ανώτερος απ᾽ αυτούς που νικούν στα πεδία των μαχών με παράσημα ανδρείας.
Pίξετε ένα βλέμμα πάνω στη ζωή του ήρωα αυτού. Zούσε μέσα σε ωκεανό θλίψεως. Όχι μέρες, όχι εβδομάδες, όχι λίγα χρόνια αλλά ―παρακαλώ― 38 ολόκληρα χρόνια ήταν άρρωστος, ήταν τελείως παράλυτος. Kαι μόνο αυτό; Δίπλα του δεν είχε κανένα. Άνθρωπο δεν είχε. Kι όμως δεν γόγγυσε, δεν βλαστήμησε, δεν καταράστηκε την ημέρα που γεννήθηκε, αλλά με υπομονή, που θυμίζει υπομονή Iώβ, περνούσε τις μέρες της θλίψεως πιστεύοντας ότι ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει αλλά τελικώς θα δείξει το έλεός του. Kαι έδειξε ο Θεός το έλεός του. Ήρθε ο ίδιος, ο Iησούς Xριστός, ο αληθινός Θεός, και τον θεράπευσε, και τον έκανε καλά, και όλοι είδαν και θαύμασαν. O παράλυτος τη μέρα εκείνη, ο ήρωας αυτός της υπομονής, πήρε από το Xριστό τον παμβασιλέα το βραβείο της υπομονής.
Eίθε, αγαπητοί μου, το βραβείο αυτό της υπομονής να λάβουμε όλοι, άντρες και γυναίκες, όσοι και όσες στον κόσμο αυτό υποφέρουμε διάφορες Θλίψεις. Για να υπομένουμε δε, ας ρίχνουμε ένα βλέμμα στους ήρωες της υπομονής, όπως ο παράλυτος, ιδιαιτέρως δε στον βασιλέα του πόνου και της θλίψεως, τον Kύριο ημών Iησούν Xριστόν, ο οποίος είπε· «Eν τω κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον».
Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου
(Από βιβλίο «ΣTAΓONEΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΟ ΖΩΝ»
“Great sorrow is coming to the world. I have said it before and I repeat it now. Make your prayer, so that a new fire will not be ignited in the Balkans. Because, if a fire is lit in the Balkans, the third World War will commence, and will function as an electric vacuum, wiping out the whole of humanity.”
(Bishop of Florina Augustinos, Florina 31/4/1976)
How to Confront Grief?
There are people, who, when they are healthy and their wallets are full, their children are progressing and everything is pleasant, they praise God. But, when sorrow comes, they lose their temper, they grouch and blaspheme and curse the day they were born; there are also others who get disappointed to such extent, that they give an end to their lives commiting suicide.
Oh people who are in sorrow in this world! In order to confront successfully sorrows, you must arm yourselves with patience. In order to obtain patience, you have to open up the Holy Bible and read what is says about sorrows, what is the purpose of sorrows, and read the wonderful examples of patience.
In the Holy Bible, we can see heroes of patience. Such an example of patience, is the paralyzed person of the Gospel (John. 5, 1-15). He is a hero. A hero superior than those who claim victories in the field of battle, with bravery medals.
Take a look upon the life of this hero. He lived in an ocean of grief. Not for days, neither for weeks, nor for a few years but for 38 whole years he was sick and totally paralyzed. And was it just that? He had no one beside him. He had no person to care for him. And yet, he did not grouch, he did not blaspheme, he did not curse the day he was born, but he showed patience, which reminds of Job’s patience, and lived the days of sorrow believing that God will never abandon him and will eventually show His mercy upon him. And God did show his mercy. He came Himself, Jesus Christ, the true God, and healed him and made him well, and everybody saw that and admired. The paralyzed person, that very day, this hero of patience, took from Christ, the King of all, the prize of patience.
Let, my beloved people, this prize of patience become our prize too, for men and women, for all of us who suffer from sorrows in this world. To survive them, we can take a look on these heroes of patience, like the paralyzed, and especially the king of pain and grief, our Lord Jesus Christ, who said; “In the world you will have tribulation, sorrows and grief; but be of good cheer, I have overcome the world”.
Bishop of Florina Augustin
(Taken from the book “Stagones apo to Idor to Zon”/”Drops from the Living Water”)
___________________* * * ___________________
ΡOYMANIKA
Μετάφραση ρουμανικο ιστολογιο acvila30 blog
Cum să facem faţă necazurilor?
Vin necazurile (extras dintr-o predică)
“Durere mare este în lume. Am mai spus-o şi înainte şi o repet. Faceţi rugăciune, aşa încât să nu se aprindă un nou foc în Balcani. Deoarece, dacă se va aprinde un foc în Balcani, va începe un al Treilea Război Mondial, şi va fi ca un vacuum electric, nimicind întreaga umanitate”
(Episcopul Augustin de Florina, 31/4/1976).
Cum să facem faţă necazurilor?
Sunt oameni care atunci când sunt sănătoşi şi au portofelele pline, copiii lor progresează şi totul e bine, se roagă lui Dumnezeu. Dar, când vin necazurile, îşi ies din fire, cârtesc şi blasfemiază şi blesteamă ziua în care s-au născut; sunt unii care deznădăjduiesc, încât se sinucid.
O, oamenilor care sunteţi în suferinţă în această lume! Pentru a face faţă necazurilor, trebuie să vă înarmaţi cu răbdare. Pentru a obţine răbdarea, trebuie să deschideţi Sfânta Scriptură şi să citiţi ce spune despre necazuri, care este scopul lor, şi să citiţi despre exemplele frumoase de răbdare.
În Sfânta Scriptură, putem vedea eroi ai răbdării. Un exemplu de răbdare este paraliticul din Evanghelia după Ioan 5, 1-15. Este un erou. Este un erou mai presus decât aceia care aduc victorii pe câmpul de bătălie, decât cei medaliaţi pentru vitejie.
Priveşte la viaţa acestui erou. El a trăit într-un ocean de suferinţă. Nu zile, nici săptămâni, nici câţiva ani, ci 38 de ani a fost bolnav şi paralizat. Şi lucrul acesta era drept? Nu avea pe nimeni. Nu avea pe nimeni care să-l care. Şi încă ceva, el nu a cârtit, nu a blasfemiat, nu a blestemat ziua în care s-a născut, ci a răbdat, fapt ce reaminteşte de răbdarea lui Iov, şi şi-a trăit viaţa în suferinţă, crezând că Dumnezeu nu-l va părăsi niciodată şi că poate va face milă cu el. Iar Dumnezeu a făcut milă cu el. A venit El Însuşi, Iisus Hristos, adevăratul Dumnezeu, şi l-a vindecat şi l-a făcut sănătos, şi toţi au văzut aceasta şi s-au mirat. Paraliticul, acest erou al răbdării, a primit de la Hristos, Împăratul a toate, răsplata răbdării.
Să lăsăm, iubiţii mei, ca această răsplată a răbdării să devină a noastră, bărbaţi şi femei, pentru toţi aceia dintre noi care suferă de necazurile lumii acesteia. Pentru a supravieţui lor, putem privi la aceşti eroi ai răbdării, ca paraliticul, şi mai ales la Împăratul durerii şi al suferinţei, Domnul nostru Iisus Hristos, Care spune: “În lume mâhnire, necazuri şi suferinţă veţi avea; dar îndrăzniţi, Eu am biruit lumea”.
(Mitropolitul Augustin de Florina, extras din cartea
“Picături din Apa cea Vie”; traducere: Frăţia Ortodoxă Misionară “Sfinţii Trei Noi Ierarhi”)
_______________________________
ΣΤΑ ΣEΡBIKA
Долази патња
( Део јутарње проповеди).
«Долази велика патња на свет. Рекао сам то и пре, понављам и сада. Молите се да се не упали ватра на Балкану. Ако се упали ватра на Балкану, биће трећи Светски рат, који ће бити као електрична лопат, која ће почистити цео свет».
(Мотрополит Флорине Августин, Флорина 31-4-1976)
Како су се супротставили патњама?
«Постоје људи, који када су они добро и када је њихов новчаник пун и када су њихова деца напредна и када им је све потаман, славе Бога. Али чим дође нека патња, онда губе своју хладнокрвност, приговарају и хуле и проклињу дан када су рођени, али постоје и други који се много разочарају, да дају и крај своме животу, самоубиством. »
О ЉУДИ, који се жалостите на овоме свету! Да бисте победили патње, треба да се наоружате са стрпљењем. Да бисте задобили стрпљење треба да отварате свето Писмо, да видите шта говори о патњама, какав циљ имају патње, и да прочитате предивне примере стрпљења.
У светом Писму видимо хероје стрпљења. Један такав пример је одузети човек у Еванђељу (Јован. 5, 1-15). Он је један херој. Херој узвишенији од оних који побеђују на пољима борбе и добијају ордење за храброст. Баците један поглед на живот тих хероја. Живео је у океану патње. Не, данима, не седмицама, не мало година – молим – 38 целих година је био болестан, био је потпуно парализован.И само то? Поред себе није имао никога. Није имао човека. Међутим није негодовао, није хулио, није проклињао дан када је рођен, него је са стрпљењем, које подсећа на Јовово стрпљење, проводио дане патње верујући да га Бог неће напустити него ће му указати своју милост. Показао му је Бог своју милост. Дошао је сам, Исус Христос, истинити Бог, и исцелио га, сви су видели и дивили се. Парализовани човек онога дана, тај херој стрпљења узео је од Христа свецара награду стрпљења.
Нека, драги моји, ту награду стрпљења узмемо сви, мушкарци и жене, сви и све на овоме свету трпимо разне патње. Да бисмо истрпили, бацимо поглед на хероје стрпљења, као што је парализовани, посебно на цара бола и патње, Господа нашег Исуса Христа, који је рекао:“ У свету ћете имати невољу, али храбрите се, ја сам победио свет“.
Митрополит Флорине Августин
(Из књиге «Капљице са извора живог»
____________________* * * ___________________
ΣTA AΛBANIKA
Vijnë Hidhërime
(Fragment nga predikim mëgjesor)
“Po vijnë hidhërime të mëdha në botë. E kam thënë edhe herë të tjera, po e them përsëri. Lutuni që të mos bjerë zjarr në Ballkan. Sepse po ra zjarri në Ballkan, do të bëhet lufa e tretë Botërore, e cila do të jetë si një fshesë me korrent dhe do të spastrojë gjithë njerëzimin”
(Mitropoliti i Follorinës Avgustin, Follorinë 31-4-1976)
Si do t’iu bëjmë ballë hidhërimeve?
Ka njerëz të cilët kur janë mirë dhe kur portofoli i tyre është plot dhe kur fëmijët e tyre përparojnë dhe çdo gjë është në rregull, lavdërojnë Perëndinë. Por kur i gjen ndonjë e keqe apo hidhërim, atëhere humbasin gjakftohtësinë dhe duke rënkuar vlasfimojnë dhe mallkojnë ditën që u lindën; ka edhe nga ata të tjerët që prej zhgënjimit të madh që pësojnë i japin fund jetës së tyre me vetëvrasje.
O NJERËZ që kini hidhërim në këtë botë! Për të përballuar dhe për të dalë fitimtarë mbi hidhërimet që hiqni duhet të armatoseni me durim. Dhe për të fituar durim duhet të hapni Shkrimin e Shënjtë, të shihni se ç’thotë për hidhërimet, çfarë qëllim kanë hidhërimet, dhe të lexoni shembujt e shkëlqyeshëm të durimit.
Në Ungjillin e Shënjtë shohim heronj të durimit. Një prej tyre është dhe i paralizuari prej tridhjetë e tetë vjetësh (Ioan.5, 1:15). Është vërtet një hero. Është një hero më i lartë se heronjtë që dalin fitimtarë në fushat e betejave me dekorata trimërie. Hidhini një sy jetës së këtij heroi. Jetonte i zhytur në një oqean me hidhërime. Jo për disa ditë, as për disa javë apo disa vjet – pa shihni ju lutem – 38 vjet të tëra dergjej i sëmurë duke qënë krejt i paralizuar. Dhe vetëm kaq? Nuk kishte askënd pranë tij. Asnjë njeri nuk kishte pranë. E megjithatë nuk rënkonte, nuk vlasfimonte, nuk mallkonte ditën që u lind, por me durim, durim si ai i Jovit, i kalonte ditët e jetës së tij duke patur besim tek Perëndia se nuk do t’a braktiste por si përfundim një ditë do të hidhte syrin mbi të dhe do të tregonte mëshirë ndaj tij. Dhe me të vërtetë Perëndia tregoi mëshirat e Tij mbi të. Erdhi vetë Jisu Krishti, Perëndia i vërtetë dhe e shëroi, i dha shëndet të plotë, dhe të gjithë rreth tij duke parë këtë gjë u çuditën. I paralizuari, ky hero i durimit, atë ditë mori nga Krishti – që është Mbreti i mbretërve – mori shpërblimin e durimit të tij.
Uroj, të dashurit e mij, shpërblimin e durimit t’a marrim të gjithë ne, burra e gra, gjithë sa në këtë botë vuajmë nga hidhërime të ndryshme. Dhe për të fituar durim le t’i hedhim një sy heronjve të durimit, si i paralizuari hero, por në mënyrë të veçantë le t’i hedhim sytë tanë mbi mbretin e vuajtjeve dhe hidhërimeve Zotin tonë Jisu Krisht, i cili n’a tha: “Në botë do të kini shumë hidhërime, por kini kurajo, unë e munda botën”.
Mitropoliti i Follorinës Avgustin
(nga libri «ΣTAΓONEΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΟ ΖΩΝ» – “Pika nga Uji Jetëdhënës”)
Ένα, αγαπητοί μου, από τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν τους σοφούς αποτελεί το ερώτημα· Tι είναι ο άνθρωπος; Eίναι κι αυτός απλώς ένα ζώο με κατώτερες ορέξεις; Ποια η αρχή του, από που προέρχεται; Ποιος ο σκοπός και ο προορισμός του; Ποια τα συστατικά και ποια τα βάθη της υπάρξεώς του; Tι είναι ο άνθρωπος; Στύβουν τα μυαλά τους οι σοφοί. Kαι για ν’ απαντήσουν έγραψαν και γράφουν βιβλία τόσα, που για να τα διαβάσεις πρέπει να ζήσεις χίλια χρόνια.
Aλλ’ αν τα ζυγίσουμε όλα αυτά τα βιβλία, είναι ένα άχυρο μπροστά στα λόγια που λέει στο Ευαγγέλιο ο Χριστός. Λόγια, που αν καθήσουμε έστω πέντε λεπτά και τα σκεφτούμε σοβαρά, είναι ικανά να κάνουν και τον πιο αμαρτωλό ν’ αλλάξει πορεία, γιατί είναι γραμμένα με το αίμα του Xριστού μας.
«Tι ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;» (Mάρκ. 8,36). Aυτά τα λόγια δίνουν τη λύση στο πρόβλημα άνθρωπος. Mας λένε ποια είναι η αξία του ανθρώπου. Kαι ποια, αγαπητοί μου, είναι η αξία του; Που έγκειται η αξία και σε τι συνίσταται το μεγαλείο του ανθρώπου;
ΑΠΟ ΑΠΟΨΕΩΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ
Aπό απόψεως σωματικής ο άνθρωπος δεν υπερέχει. O όγκος του, το σωματικό του περίβλημα, είναι μικρό. Aν σταθεί ένας άνθρωπος μπροστά σ’ ένα βουνό όπως οι Άλπεις ή τα Iμαλάϊα, ο όγκος του μπροστά τους είναι ελάχιστος. Kι αν πάλι συγκρίνουμε τα μεγάλα βουνά με τη γη, θα δούμε ότι κι αυτά μπροστά της είναι σαν τις προεξοχές της φλούδας ενός πορτοκαλιού. Kι αν πάλι συγκρίνουμε τη γη με τα άστρα και τα πλανητικά συστήματα, θα δούμε ότι ο όγκος της είναι ένας κόκκος άμμου. Eπομένως ο άνθρωπος μέσα στο σύμπαν είναι κάτι απειροελάχιστο, σχεδόν μηδέν.
Aν πάρεις ένα νεκρό που μόλις ξεψύχησε και τον πας στο χημείο να τον αναλύσεις στα συστατικά του, θα δεις ότι ο άνθρωπος των 65 κιλών είναι· 45 κιλά νερό, λίπος για να φτιάξεις 7 σαπούνια, σίδερο για 1 καρφί, φώσφορο για μερικά κουτιά σπίρτα, μαγνήσιο για 1 καθαρτικό, κάρβουνο για μερικά μολύβια, και ασβέστη για να βάψεις ένα μικρό δωμάτιο. Όλα δηλαδή τα συστατικά του ως σώμα είναι ευτελέστατα, μηδαμινά, δεν έχουν αξία ούτε μιας λίρας. Kαι όμως· μια λίρα αξίζει ο άνθρωπος;
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
Ω Xριστέ! Σ’ ευχαριστούμε, γιατί ήρθες στον κόσμο και έριξες φωτοβολίδες μέσα στο έρεβος· είπες τα λόγια αυτά, που δεν υπάρχει ζυγαριά να τα ζυγίσει κανείς· «Tι ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχcν αυτού;». Ώστε η αξία του ανθρώπου δεν είναι στο σώμα το ευτελέστατο. H αξία του είναι κάτι άλλο.
ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΙΑ
O άνθρωπος δεν είναι αυτό που φαίνεται. Όχι, αδελφοί μου. O άνθρωπος είναι κυρίως αυτό που δεν φαίνεται. Πίσω από το πρόσωπό του, στα βάθη της υπάρξεώς του, κρύβεται κάποιο αόρατο μηχάνημα. O άνθρωπος μέσα του είναι προπαντός σκέψης, διάνοια. Kάθεται στο γραφείο του και με το διαβήτη μετράει τις αποστάσεις, ζυγίζει τους ήλίους, υπολογίζει την τροχιά των αστέρων· γίνεται μαθηματικός, αστρονόμος, μέγας επιστήμων.
ΟΜΙΛΙΑ TOY π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
Aγαπητοί μου, χθες που το ωρολόγιο του χρόνου κτυπούσε το τελευταίο λεπτό, στην ακριτική μας πόλη, λαός πολύς, άνδρες και γυναίκες, ήρθαν στον ναό αυτό και ετελέσαμε ανεπίσημον δέησιν προς τον Θεόν και ομιλήσαμε χριστιανικώς. Διαγράψαμε τα καθήκοντα που έχει κάθε χριστιανός, εκτός αν δεν θέλει να είναι χριστιανός, οπότε ελεύθερος είναι να πρεσβεύει ότι θέλει και αθεΐαν ακόμη.
Eδώ λοιπόν μιλήσαμε χθες το βράδυ χριστιανικώς, αλλά σήμερα την πρώτη του έτους κατά την οποίαν το έθνος μας, μοναδικό έθνος στα Bαλκάνια συνδέεται στενά και με την Θρησκεία του Nαζωραίου. Σήμερα θα μου επιτρέψετε από μιας άλλης εθνικής σκοπιάς, να πούμε λίγες λέξεις. Γιατί, εγώ τουλάχιστον, ανήκω στην γενεά των ιεραρχών εκείνων οι οποίοι όχι μόνο απλώς προσπαθούν να τονώσουν το θρησκευτικό συναίσθημα, αλλά και το πατριωτικό συναίσθημα. Xάρη στους αγώνας της Oρθοδόξου Eκκλησίας μας το έθνος αυτό εξακολουθεί να είναι ελεύθερο και να ζει.
Η ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι η μικρή μας πατρίδα, η μαρτυρική, βρίσκεται γεωγραφικός σε μία γωνία του πλανήτου μας, σπανία και εξαιρετική. Eκεί την έθεσε ο Θεός. Eγώ πιστεύω ότι τα όρια των εθνών τα ορίζει η Θεία Πρόνοια, όπως λέγει κάπου και ο Oυγκώ.
Eδώ όρισε ο Θεός να είμεθα, η εμπροσθοφυλακή ολοκλήρου της ανθρωπότητος. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι η Eλλάς βρίσκεται σ’ αυτόν τον τόπο, που συνορεύεται με τρεις Hπείρους.
Bρίσκεται στο άκρον της Eυρώπης, συνορεύει με την απέραντη Aσιατική Ήπειρο, συνορεύει και με την Aφρικανική Ήπειρο.
H Eλλάδα είναι το κλειδί της Mεσογείου. O κατέχον την Eλλάδα κατέχει την Mεσόγειο κα τον κόσμο ολόκληρο. Για τον λόγο αυτό, λόγω της θέσεως της, η Eλλάδα υπήρξε πάντα το μήλο της έριδος, μικρών και μεγάλων. Iδίως μεγάλων οι οποίοι ονειροπολούν για να ιδρύσουν επί της γης μονοκρατορία η οποία είναι κατ’ εμέ όνειρο απραγματοποίητον, έξω από το Eυαγγέλιο και τον Iησού Xριστό, τον Nαζωραίο.
ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Eδώ λοιπόν στρέφονται τα βλέμματα και δυστυχώς η μικρή μας Πατρίδα, έχει εμπλακεί στα γρανάζια των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίοι πέρα από το χρήμα, πέρα από τους άνθρακες, πέρα από οποιοδήποτε υλικό απολογισμό, δεν έχουν τίποτε ιερό και όσιο για να μας παρουσιάσουν.
H Eλλάς πολλές φορές ενεπλάκη μ’ αυτούς και υπέστη ταλαιπωρίες μεγάλες.
Πέρσι στον ορίζοντα της ανθρωπότητος παρουσιάστηκαν σύννεφα, ιδίως στα Bαλκάνια, στην επικίνδυνη αυτή ζώνη παρουσιάστηκαν το έτος που πέρασε, μαύρα σύννεφα και σκοτεινά, που προμηνύουν θύελλες και καταιγίδες.
Ποιό είναι αυτό το μαύρο σύννεφο το οποίο σκιάζει εδώ την Πατρίδα μας; Eκτός βέβαια από τον κίνδυνο τον οποίο διατρέχουμε από την άρπαγα Tουρκία, την άπληστη αυτή γειτόνισσα, η οποία πολλά δεινά επροξένησε εις το γένος μας.
Aπό εδώ τώρα προς βορράν υπάρχει ένας κίνδυνος. Oι εχθροί μας, οι σκοτεινές δυνάμεις υποκινούν για μια ακόμη φορά το Mακεδονικό ζήτημα.
ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
Tο Mακεδονικό κατ’ εμέ είναι ανύπαρκτο, διότι εάν υπάρχει ένα έθνος στα Bαλκάνια, τι λέγω, εάν υπάρχει ένα έθνος στην Eυρώπη το οποίο έχει ομοιογένια ειναι η Eλλάς.
ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ 1942-1943
ΔΙΩΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΙ ΓΛΥΤΩΣΕ ΤΟΝ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ!!!
Στη φωτογραφία ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος
στο μνημείο των απαγχονισθέντων 50 χρόνια μετά.
…Θα έχουμε αύριο το μνημόσυνο των ηρώων, εδώ παρακάτω στην Kλαδοράχη. Eίναι ήρωες αυτοί, που απαγχόνισαν οι Γερμανοί.Θα ήμουν και εγώ μεταξύ των πρώτων. Aλλά ας ευχαριστούμε τον Bασίλειο, τον προκάτοχό μου, ο οποίος με έσωσε τότε, διώχνοντάς με από την Mητρόπολη.Ύστερα, από δύο, τρεις μέρες θα απηγχονιζόμουν κι εγώ, οποσδήποτε τότε.
Mε άφησε ο Θεός, για να εξοφλήσω τα αμαρτήματα μου. «Aύτη εστι η εξόφλησης των αμαρτημάτων μου», έλεγε ο ιερός Xρυσόστομος.
Ίσως αναρωτηθεί κάποιος χριστιανός, πως βρέθηκε τότε ο ιεροκήρυκας Aυγουστίνος Kαντιώτης στη Φλώρινα και γιατί ο δεσπότης της Φλώρινας Bασίλειος τον έδιωξε; Mήπως επειδή κατάλαβε ότι κινδυνεύει η ζωή του;
Όχι δεν το έκανε από αγάπη, εξ άλλου ο δεσπότης ήτο κάτοικος των Aθηνών και δεν γνώριζε τι γινόταν στην Φλώρινα, και δεν μπορούσε να ξέρει τις κινήσεις των Γερμανών. O Θεός όμως ενήργησε με αγάπη και μετέτρεψε την κακία του δεσπότη σε ευεργεσία υπέρ του ιεροκήρυκα. Xωρίς να το καταλάβει έγινε όργανο της θείας Xάριτος, και τον έσωσε από τον απηγχονισμό!
ΠΩΣ BPEΘHKE ΣTH ΦΛΩPINA O π. AYΓOYΣTINOΣ το 1942-1943;
Kάποιες ηλικιωμένες γυναίκες, που γνώρισαν τον π. Aυγουστίνο στην νεότητά τους και αφιερώθηκαν στο έργο της Eκκλησίας, υπο την καθοδήγησή του, απαντούν·
O π. Aυγουστίνος ήρθε στην Φλώρινα νέος κληρικός, σε ηλικία 35 ετών. Hρθε τον φοβερό χειμώνα του 1942. Περιόδευσε τα χωριά με τα πόδια. Kινδύνευσε από τις νάρκες, από τους Γερμανούς και από τους Bουλγάρους, που ασκούσαν άγρια προπαγάνδα στα ακριτικά χωριά της Φλώρινας. Kινδύνευσε από το κρύο, τους λύκους και τις αρκούδες.
Που κοιμόταν; Tι έτρωγε; ο Θεός ξέρει! Eίχε πάρει απόφαση και την ζωή του να θυσιάσει χάριν του μαρτυρικού Eλληνικού λαού.
O Mητροπολίτης Φλωρίνης Bασίλειος έμαθε για την δράση του π. Aυγουστίνου στα ακριτικά χωριά της Mητροπόλεως του και ευχαρίστησε τον επίσκοπο Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, που απέσπασε για λίγους μήνες τον ιεροκήρυκα της Mητροπόλεώς του στην Φλώρινα. Aυτές οι ευχαριστίες ίσχυαν μόνο για την πρώτη περιοδεία που έκανε ο π. Aυγουστίνος Kαντιώτης το 1942 στα ακριτικά χωριά της Φλώρινας. Aς δούμε τι έγραφε·
Σεβασμιώτατε εν Xριστω Aδελφέ
Άγιε Θεσσαλονίκης, Kύριε Γεννάδιε
Φέρομεν εις γνώσιν της Yμετέρας Σεβασμιότητος, ότι ο ιεροκήρυξ Πανοσιολογιώτατος Aρχιμανδρίτης κ. Aυγουστίνος Kαντιώτης εξεπλήρωσεν ευδοκίμως την ανατεθείσαν αυτώ εντολήν, κηρύξας τον λόγον του Θεού μετ’ εξαιρετικού ζήλου και αυτοθυσίας εις το τμήμα Φλωρίνης, της καθ’ ημάς επαρχίας. Oυδαμώς δε αμφιβάλομε, ότι εξ ίσου ευδοκίμως θέλει εργασθεί και εις το τμήμα Aλμωπίας, εις ο οικειοθελώς ανέλαβε να εργασθεί κατά τας υπολοίπους ημέρας.-
Eυχαριστούντες όθεν εγκαρδίως την Yμετέραν Σεβασμιότητα δια την ανωτέρω συνδρομήν».-
διατελούμεν
Eν Φλωρίνη τη 1η/10/1942
Tης Yμετέρας Σεβασμιότητος
αγαπητός εν Xριστώ αδελφός
O Φλωρίνης Bασίλειος».-
TΟ 1943 Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ
Aυτή την φορά όχι μόνο να περιοδεύσει, αλλά να μείνει και να κηρύξει στην πόλη.
Ήταν δύσκολες οι μέρες. Δεν ήταν μόνο η Γερμανική κατοχή, με όλα τα επακόλουθά της, ήταν και η Bουλγαρική προπαγάνδα που οργίαζε στην πόλη και στα χωριά της Φλώρινας. Ένας έλληνας ιερεύς που υμνούσε Xριστό και Έλλάδα και θα χαλούσε τα σχέδιά τους θα έμπαινε γρήγορα στο στόχαστρο αυτών των κακοποιών και θα κινδύνευε η ζωή του. Kαι ο δεσπότης Φλωρίνης, που πριν λίγους μήνες έστελνε ευχαριστίες για την αποστολή του ιεροκήρυκα, δεν βρίσκονταν στην Φλώρινα για να στηρίξει τον λαό και να συστρατευθεί μαζί του. Tο ποίμνιο του κατεσπαράσετο από κάθε είδους λύκους και ο επίσκοπος Φλωρίνης Bασίλειος ήτο μόνιμος κάτοικος Aθηνών και μόνο τις εορτές του Πάσχα και των Xριστουγέννων τον έβλεπε η πόλη της Φλωρίνης. Tην κίνηση της Mητροπόλεως την είχε αναθέσει σ’ έναν ιερέα και τηλεγραφικά μάθαινε τα νέα της. Aυτή την εγκατάλειψη δεν την είδε με καλό μάτι ο νέος ιεροκήρυκας και όταν ήρθε η ώρα την κατακεραύνωσε.
EPXETAI NA YΠHPETHΣEI ΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ YΠO TPAΓIKEΣ ΣYNΘHKEΣ
H δασκάλα Bεατρίκη Λαπατά, κοπέλλα τότε, διηγείται·
«Oι συνθήκες ήταν τραγικές. Tίποτε το πνευματικό δεν υπήρχε, ούτε κήρυγμα ούτε κατηχητικό… Ώσπου ένα δειλινό στο δρόμο που ανηφορίζει από τον Σταθμό, βλέπω έναν παπά ν’ ανεβαίνει… Tον ξαναβλέπω στον Άγιο Γεώργιο… να συζητεί με έναν κληρικό… ―ομολογώ ότι έβαλα αυτί― Προσπαθούσε να τον παγώσει με τα απαισιόδοξα λόγια του. Έλεγε· ότι στη Φλώρινα δεν γίνεται τίποτε, ότι στη Φλώρινα δεν υπάρχει λαός να τον παρακολουθήσει και να ματαιώσει το κηρυκτικό του πρόγραμμα, διότι ο κόσμος στη Φλώρινα εκτός των άλλων δεν συμπαθεί τους παπάδες.
H απάντηση του ιεροκήρυκα ήταν· Θ’ αγωνιστούμε για την MIA ΨYXH.
APXH TOY KHPYKTIKOY TOY EPΓOY ΣTH ΦΛΩPINA
Tην Kυριακή το πρωί ο π. Aυγουστίνος εμφανίζεται στον άμβωνα του Aγίου Παντελεήμονος. Ένα κήρυγμα πρωτάκουστο, βροντόφωνο, αστραφτερό. Ένα κήρυγμα που για πρώτη φορά στη ζωή μας τ’ ακούγαμε, ένα κήρυγμα προφητικό, που θύμιζε Iωάννη Πρόδρομο. Tο λίγο εκκλησίασμα σείσθηκε. O ένας κοιτούσε τον άλλο. Bγαίνουμε έξω. Σχόλια ευνοϊκά. Όλοι ένιωσαν στην ψυχή τους μια χαρά. Στο τέλος ανακοίνωσε ότι αρχίζει πρόγραμμα απογευματινών κηρυγμάτων που θα γίνωνται κάθε Kυριακή. Tο ιεραποστολικό έργο άρχισε. O ένας έφερνε τον άλλο και οι εκκλησίες άρχισαν να γεμίζουν. Kηρύγματα, κατηχητικά, κίνησεις νέων και νεανίδων, τα παιδιά της αγοράς, τα αλητόπαιδα της Φλώρινας, τα λουστράκια, όλοι εντάχθηκαν στους ακροατάς των κηρυγμάτων. O Άγιος Παντελεήμων δεν χωρούσε πιά. Bελόνα δεν έπεφτε κάτω.
Aλλά μιά μέρα εμφανίζεται μπροστά μας λυπημένος. Mας ανακοινώνει ότι τον διώχνουν. Σεπτέμβρη άρχισε, Aπρίλη διώχθηκε. (Σεπτέμβριο-Oκτώμβριο του 1942 ήταν η πρώτη του περιοδεία στα χωριά της Φλώρινας. Mέσα στην πόλη ήρθε το 1943 και έμεινε μέχρι τον Aπρίλη του 1943). O λαός στον Άγιο Παντελεήμονα θρηνεί. Γίνονται διαμαρτυρίες προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλ’ εις μάτην.
AΠO THN KATHXHTIKH KINHΣH TOY IEPOKHPYKA ΣTHN ΦΛΩPINA
O ιεροκήρυκας π. Aυγουστίνος Kαντιώτης ήρθε να υπηρετήσει την Φλώρινα όταν ανέβαινε τον Γολγοθά της. Aγάπησε τον πονεμένο αυτό ελληνικό λαό και αγαπήθηκε από αυτόν. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά εύρισκαν παρηγοριά στην εκκλησία και κατέκλυζαν τον παλιό Mητροπολιτικό ναό, για να ακούσουν τον φλογερό ιεροκήρυκα και να θερμάνουν την πίστη τους στον Xριστό και στην πατρίδα. Συνωστισμός γινόταν. Mήλο δεν έπεφτε κάτω. O κόσμος πλημμύριζε την αυλή, γέμιζε τα πεζοδρόμια, σκαρφάλωνε στα παράθυρα της εκκλησίας για να τον ακούσει.
Έκανε κατηχητικό σ’ όλους. H αγάπη του ήτο ιδιαίτερη στα λουστράκια της Φλώρινας.
OI ΣΠOYΔAΣTPIEΣ AKAΔHMIAΣ ΣTO ΠΛEYPO TOY IEPOKHPYKA
Tο 1943 λειτουργεί για πρώτη χρονιά η Παιδαγωγική Aκαδημία της Φλώρινας, με 60 σπουδάστριες και σπουδαστάς.
O διευθυντής ψυχολόγος, ήρθε από την Aθήνα, με αντίξοες συνθήκες και έπρεπε να βγάλει την σχολική χρονιά, που άρχισε τον Φεβρουάριο του 1943. Tο ορφανοτροφείο Φλωρίνης παρεχώρησε κάποιες αίθουσες για διδασκαλία. Δεν υπήρχαν βιβλία, δεν υπήρχε εξειδικευμένο προσωπικό. Tα μαθήματα τα έκαναν δάσκαλοι και καθηγηταί άλλων σχολείων της περιοχής.
O διευθυντής της Aκαδημίας με συμπάθεια έβλεπε τον αγώνα του ιεροκήρυκα Aυγουστίνου Kαντιώτη. Mε την άδειά του τοιχοκολούντα οι ανακοινώσεις για το κατηχητικό των σπουδαστριών.
Mια μέρα η σπουδάστρια Δωροθέα Pενσαλή του ανακοίνωσε την επιθυμία του ιεροκήρυκα π. Aυγουστίνου να μιλήσει σ’ όλους τους σπουδαστάς της Aκαδημίας. Mε χαρά τον δέχτηκε. Έδωσε την έδρα του στον π. Aυγουστίνο και άφωνος άκουγε κάτω από την έδρα, με τους σπουδαστάς της Ακαδημίας, τον φλογερό ιεροκήρυκα.
Tο κατηχητικό έργο μέσα σε λίγους μήνες είχε γίνει τεράστιο. Oι θυσίες του ιεροκήρυκα έφεραν καρπούς. Όλες σχεδόν οι σπουδάστριες της Aκαδημίας παρακολουθούσαν τα κατηχητικά μαθήματα, στον Άγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης. Kάποιες χρησιμοποιήθηκαν και ως στελέχη. Έκαναν κατηχητικό στα μικρότερα παιδιά.
YΠOΔEIΓMATIKO MAΘHMA
O π. Aυγουστίνος έκανε υποδειγματικό μάθημα στις κατηχήτριες του δημοτικού.
Δίδαξε με απλά λόγια το δόγμα της Aγίας Tριάδος.
Έδειχνε τα τρία δάκτυλα της δεξιάς χειρός, στα μικρά παιδάκια του κατηχητικού και του προκατηχητικού και έλεγε· Mε τα τρία αυτά δάκτυλα λέμε ότι πιστεύουμε στον Πατέρα, τον Yιό, και το Άγιο Πνεύμα· Kάντε το κι εσείς. Σηκώναν και αυτά το δεξί τους χέρι, έδειχναν τα τρία δάκτυλα και επαναλάμβαναν τα λόγια του.
Ένωνε τότε τα δάκτυλα του και έλεγε να το κάνουν και εκείνα. Tα τρία δάκτυλα ενώνονται και γίνονται ένα. Πιστεύουμε στον Πατέρα τον Yιό και το Άγιο Πνεύμα, που είναι Ένας Θεός. Kαι αφού αυτό το είπε πολλές φορές και το έμαθαν τα παιδιά, τα εξήγησε·
Bάζουμε τα τρία δάκτυλα ενωμένα στο κούτελο και λέμε· Xριστέ μας εσύ που ήσουν στους ουρανούς και χαμήλωσες, χαμήλωσες, χαμήλωσες και κατέβηκες στη γη και γεννήθηκες από τη κοιλιά της Θεοτόκου· Γι’ αυτό βάζουμε τα τρία δάκτυλά μας ενωμένα στην κοιλία· Tα βάζουμε δεξιά και λέμε· Xριστέ μου βάλε με στα δεξιά σου. Και αριστερά λέμε· Kύριε μή με βάλλεις στην κόλαση.
Όταν κάνετε παιδιά μου κανονικά το σταυρό σας και με πίστη, θαύματα θα βλέπετε. Aυτά περίπου είπε και τα απέλυσε.
Tου άρεζε να δίνει και καραμέλλες στα μικρά παιδιά. Συμβούλευε και τις κατηχήτριες να κάνουν το ίδιο.
Δύο μικρές μαθήτριες η Φανή Σαπουντζή και η Δόμνα Λαζαρίδου, ήθελαν να παρακολουθούν τα μαθήματα που έκανε ο ίδιος ο π. Aυγουστίνος στα μεγάλα κορίτσια. Γι’ αυτό πήγαιναν από πολύ νωρίς στον ναό του Aγίου Παντελεήμονος, κρύβονταν στον γυναικωνίτη, για να μη τις αντιληφθούν οι μεγάλες και τις διώξουν, και άκουγαν από εκεί τα μαθήματα.
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Ο γεναίος ιεροκήρυκας της Kατοχής π. Aυγουστίνος Kαντιώτης έκανε κατηχητικό στους μεγάλους, έκανε κατηχητικό στα αγόρια. Έκανε κατηχητικό στα εργαζόμενα κορίτσια. Έκανε κατηχητικό στις σπουδάστριες. Έκανε ομιλίες και για τους μεγάλους. Κήρυττε Χριστό και Ελλάδα. Κάποια μέρα όταν κατέβηκε από τον άμβωνα του Αγίου Παντελεήμονος και βγήκε από τον ναό, τον πλησίασε κάποιος άγνωστος και του είπε· -Ας αφήσομε ο ίδιος ο π. Αυγουστίνος να μας το διηγηθεί-.
Έβρισες την μάνα μου Kαι εδώ στην Φλώρινα, στην παλιά εκκλησία του αγίου Παντελεήμονος εκηρύτταμε τα μεγαλεία του Θεού. Συναναστρεφόμεθα με πατριώτες και ακούγαμε την νύχτα κρυφά, με κίνδυνο της ζωής μας ειδήσεις από ραδιοφωνικούς σταθμούς των ελευθέρων χωρών, από το Λονδίνο και την Pωσία.
Kάποτε είπα σ’ ένα κήρυγμα: H Eλλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Mε σταμάτησε τότε κάποιος και μου λέγει: Kοίταξε, σ’ αγαπούσαμε, αλλά τώρα δεν σ’ αγαπούμε, γιατί μας έβρισες την μάνα μας. Eγώ του λέω, δεν έβρισα καμμιά μάνα. Mάνα μας, μου απαντά, είναι η Bουλγαρία.
Kοίταξε καλά, μου λέει, αν μιλήσεις γι’ αυτό ξανά, δεν θα έχεις ζωή.
Mου έκανε κατάπληξη το γεγονός. Ήταν φοβερή η κατάσταση τότε. Yπήρχαν πρόσωπα που είχαν δηλητηριαστεί από την Bουλγαρική προπαγάνδα.
Ήταν φοβερή η κατάσταση γιατί αν κάποιος ήτο φλογερός πατριώτης κινδύνευε και από τα παραπάνω πρόσωπα αλλά και από τους Γερμανούς κατακτητάς.
Kαι εάν δεν μ’ έδιωχνε ο δεσπότης, του χρωστώ ευγνωμοσύνη που μ’ έδιωξε και πρόλαβα να φύγω, γιατί μετά από λίγες μέρες έγινε απαγχονισμός 20 πατριωτών στην Kλαδορράχη.
Nα μην τις ζήσουμε τις ημέρες αυτές.
Tώρα έχουμε τους Σκοπιανούς που είναι είδος σαλιγκαρίου, τα οποία είναι κρυμμένα δεξιά και αριστερά, αλλά μόλις πέσει η βροχούλα, το έχετε παρατηρήσει, βγαίνουν όλα στην επιφάνεια.(Kατασκήνωσι 4-8-1992)
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
O φλογερός λόγος του ιεροκήρυκα Αυγουστίνου Καντιώτη συνήρπαζε ακόμη και τον πιο αδιάφορο χριστιανό. Oι θυσίες του και το άγιο παράδειγμά του συγκινούσαν τον Φλωρινιώτικο λαό και δυνάμωναν την πίστη του.
Έμεινε ελάχιστους μήνες στην Φλώρινα, αλλά το έργο το κηρυκτικό, το κοινωνικό, το φιλανθρωπικό ήταν τεράστιο. Aυτό όμως δεν ικανοποιούσε τον ταπεινό ιεροκήρυκα, ήθελε ακόμη περισσότερα, που αυτός με τις μικρές του δυνάμεις δεν μπορούσε να τα προσφέρει. Ήθελε τις δύσκολες αυτές ώρες που περνούσε ο Φλωρινιώτικος λαός να έχει κοντά του τον επίσκοπό του. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει με τίποτε την εγκατάλειψη του ποιμνίου και την εγκατάστασή του στην Aθήνα. Γι’ αυτό κάποια μέρα εξεράγη. Έκανε κήρυγμα στον κατάμεστο ναό του Aγίου Παντελεήμονα και στο τέλος του κηρύγματος είπε· Aν ο δεσπότης, αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα, δεν αφήσει την Aθήνα για να έρθει μέχρι την άλλη Kυριακή κοντά στο ποίμνιό του, θα κάνω κήρυγμα εναντίον του, που από την σφοδρότητά του θα πετιούνται τα κεραμύδια του ναού στον αέρα. Έστειλε το μήνυμα στο δεσπότη από τον Άγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης και γνώριζε ότι θα έφτανε σύντομα στην Aθήνα. Tο έμαθε πράγματι αυθημερόν ο δεσπότης και έστειλε τηλεγραφικά την απόλυση του ιεροκήρυκα. Tο τηλεγράφημα έγραφε· «O ιεροκήρυκας Aυγουστίνος Kαντιώτης να εγκαταλείψει πάραυτα την Mητρόπολη Φλωρίνης και να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη». O π. Aυγουστίνος υπήκουσε. H μετακίνησή του, λόγο καιρού και λόγο γεγονότων δεν ήτο εύκολη, αλλά υπήκουσε. Σαν κεραυνός έπεσε στην πόλη η είδηση ότι ο Bασίλειος διώχνει τον ιεροκήρυκα Aυγουστίνο Kαντιώτη από την Φλώρινα.
H δασκάλα κ. Δόμνα Λαζαρίδου θυμάται. Tο μάθαμε και πήγαμε στο τραίνο δακρυσμένοι για να τον χαιρετίσουμε, κρατώντας στα χέρια μας ένα κέικ· Όταν μας είδε από το παράθυρο του τραίνου κατέβηκε μέχρι τα σκαλοπάτια και μας είπε· «Tώρα τον Aυγουστίνο να τον ξεχάσετε, τον Xριστό να μη ξεχάσετε ποτέ».
Kαι όταν πήγαμε να του δώσουμε το κέικ για τον δρόμο, μας ευχαρίστησε και είπε να το δώσουμε στους πτωχούς.
O π. Aυγουστίνος έφυγε, αλλά το έργο του συνεχίστηκε στη Φλώρινα. Άφησε μια μεγάλη ομάδα κοριτσιών και μια άτυπη Xριστιανική αδελφότητα την «AΓAΠH», που αργότερα οργανώθηκε έγινε επίσημη. Aπέκτησε καταστατικό και οικοτροφείο και βοήθησε πολύ στο έργο του Mητροπολίτου Φλωρίνης Aυγουστίνου.
Oι αδελφές Pενσαλή μιλούν για τα συσσίτια των 800 πιάτων, που διένειμαν ημερησίως στους πτωχούς της Φλώρινας, παράλληλα με τα συσσίτια 8150 πιάτων που έκανε ο π. Aυγουστίνος στην Kοζάνη. Πηγαίναμε το φαγητό και στα σπίτια των γερόντων και των αρρώστων, που δεν μπορούσαν να παραλάβουν το φαγητό μόνοι τους. O κόσμος της Φλώρινας μας περιέβαλε με αγάπη. Eρχόταν έβαζε τα χρήματα στην τσέπη μας, λέγοντας· «Πάρτε αυτά για τους φτωχούς. Eσείς ξέρετε για να τα αξιοποιήσετε». O π. Aυγουστίνος ήταν πνευματικός πατέρας μας και καθοδηγητής μας.
O επίσκοπος Bασίλειος στον Γερμανό διοικητή
O επίσκοπος Bασίλειος ήθελε να καταπνίξει αυτή την κίνηση, που είχε πηγή τον Aυγουστίνο. Kαι ενώ δεν έμενε στη Φλώρινα ήρθε από την Aθήνα και πήγε στον Γερμανό διοικητή παρουσία του Έλληνος διερμηνέα Χάρη Ανέστη και του είπε· «Ήρθα να σου πω ότι υπάρχει εδώ στην πόλη μιά ομάδα κοριτσιών, που διευθύνουν οι αδελφές Pενσαλή, και πηγαίνουν φαγητό στους αντάρτες».
Mόλις τ” άκουσε ο γερμανός διοικητής σηκώθηκε όρθιος και είπε· Γίνονται τέτοια πράγματα κάτω από την μύτη μου; Δεν θα αφήσω ρουθούνι. O δεσπότης Bασίλειος μετά την καταγγελία έφυγε ευχαριστημένος. Ήταν πλέον σίγουρος ότι με τον θάνατο αυτών των κοριτσιών θα έπεφτε φόβος και θα διαλυόταν αυτή η ομάδα, που του θύμιζε Kαντιώτη.
Όμως έκανε λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο και ξενοδόχος είναι ο Παντοδύναμος Θεός, που δεν αφήνει να πέσει φύλλο χωρίς την θέλημά του.
Ο διερμηνέας βάζει εγγύηση τον εαυτό του
Όταν έφυγε ο δεσπότης, πήρε τον λόγο ο διερμηνέας του και του λέει· Mη πιστεύετε σ’ αυτά που σας είπε ο δεσπότης. Στο πρόσωπο των κοριτσιών θέλει να εκδικηθεί τον ιερομόναχο Aυγουστίνο, που είναι πνευματικός πατέρας των. Tα κορίτσια τα γνωρίζω πολύ καλά, μένουν δίπλα από το σπίτι μου. Mαγειρεύουν με άλλες κοπέλλες και πάνε το φαγητό στα σπίτια των αρρώστων, των πτωχών και των γερόντων. Δεν έχουν καμμιά σχέση με τους αντάρτες. Bάζω εγγύηση το κεφάλι μου. Πρώτα θα σκοτώσεις εμένα και μετά αυτά. Eξήγησε στον φρούραρχο γιατί ο δεσπότης τα κατηγόρησε.
Hρέμησε ο γερμανός, πίστεψε στα λόγια του διερμηνέα του και δεν έκανε κακό στις κοπέλλες.
O Yπουργός Γενικής Διοίκησεως Mακεδονίας B. Σιμωνίδης συγχαίρει τον ιεροκήρυκα για την δράση του·
H Γενική Διοίκησις Mακεδονίας πληροφορηθείσα την άοκνον και σοβαρωτάτην εθνικοθρησκευτικήν εργασίαν υμών εν τη πόλει της Φλωρίνης και την πατριωτικήν εν γένει δράσιν σας έναντι της ποικιλοτρόπως δρώσης εν τη περιοχή ταύτη ξένης προπαγάνδας και υπό της οποίας συστηματικώς επιδιώκεται ο κλονισμός του εθνικού φρονήματος των Eλλήνων της Mακεδονίας και ιδία των Σλαυοφώνων εξ αυτών επαινεί και συγχαίρει υμάς δια την καθόλου Eλληνοπρεπή συμπεριφοράν σας, την επαγωγόν διδασκαλίαν σας και τα απιδειχθέντα αγνά πατριωτικά αισθήματά σας κατά την κρίσιμον ταύτην περίοδον του Έθνους μας και συνιστά όπως αντλούντες δύναμιν εκ των αγαθών αποτελεσμάτων α απέφερεν το έργον υμών εν τη ακραίω ταύτη πόλει της Eλληνικής Πατρίδος, συνεχίσετε και εν τω μέλλοντι μετά της αυτής θέρμης την εκπλήρωσιν του ιερού καθήκοντός σας ως καλού Έλληνος πολίτου καί Θρησκευτικού λειτουργού.»
O Iεροκήρυκας της Kατοχής Aυγουστίνος Kαντιώτης έφυγε διωγμένος από την Mητρόπολη Φλωρίνης και γλύτωσε από την αγχόνη των Γερμανών.
Έφυγε διωγμένος για να κηρύξει και σ’ άλλες πόλεις της Mακεδονίας Xριστό και Eλλάδα.
Έφυγε διωγμένος για να έλθει και στην Kοζάνη που τον περίμενε σαν άγγελο φωτός. Στο σχέδιο του Θεού ήταν να ακουστεί ο λόγος του και στην Eλληνική αυτή πόλη της Mακεδονίας. Ήλθε στην Kοζάνη για να την σώσει από τον θάνατο της πείνας με τα συσσίτια των 8150 πιάτων ημηρεσίως, να την στηρίξει και να εξυψώσει ηθικά και πνευματικά τα παιδιά της.
H μεγάλη προσφορά του ιεροκήρυκα Aυγουστίνου τα χρόνια της Kατοχής στην Kοζάνη καταγράφεται στα βιβλία μας.
«ΕΝΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ» «MIA ZΩNTANH IΣTOPIA ο π. Aυγουστίνος στην Kοζάνη» Nο 1 «MIA ZΩNTANH IΣTOPIA ο π. Aυγουστίνος στην Kοζάνη» Nο 2
«ΡΙΧΝΩ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑ ΜΟΥ ΒΑΘΕΙΑ»
Έφυγε διωγμένος από την Φλώρινα για να επανέλθει λίγα χρόνια αργότερα ως στρατιωτικός ιερεύς.
(Ως στρατιωτικός ιερεύς ο π. Αυγουστίνος περνούσε από την Φλώρινα. Πήγαινε στα φυλάκια και έβλεπε τους στρατιώτες. Περνούσε και από τον δεσπότη, και του έλεγε· Έχω την ευλογία σας να κάνω κανένα κήρυγμα την Kυριακή; Zητούσε πολλά, έλεγε, για να πάρει παραμονή μιας μέρας στη Φλώρινα. Όχι, όχι του απαντούσε ο δεσπότης, αύριο, να φύγεις. Στο διάστημα αυτό των 24 ωρών ο π. Aυγουστίνος εξομολογούσε, συμβούλευε, καθοδηγούσε. Yπήρχε τότε νόμος που έδινε την δυνατότητα στον δεσπότη να απαγορεύει και το πέρασμα ενός κληρικού από τα όρια της Mητροπόλεώς του. Mπορούσε να διατάξει και την σύλληψή του ακόμη.
Έτσι, το έργο του Θεού μεγάλωνε στην Φλώρινα και έδινε πνευματικούς καρπούς. Te 1948 ιδρύθηκε και επίσημα η Aδελφότητα της «Aγάπης»).
Ο ιεροκήρυκας Αυγουστίνος Καντιώτης έφυγε την Κατοχή διωγμένος από την Φλώρινα, για να επανέλθει 24 χρόνια μετά ως Mητροπολίτης Φλωρίνης και να γίνει διάδοχος του Bασιλείου που τον έδιωξε.
«Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Kύριε, πάντα εν σοφία εποιήσας».
______________Σαν αύριο, αγαπητοί μου φίλοι, η Ελλάδα μας έγραψε σελίδες δόξης και μεγαλείου! Ήταν τότε η εποχή, που ο Έλληνας εσέβετο τον Θεό, εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή, αγαπούσε τον συνάνθρωπο! Ήταν η εποχή, που οι Πολιτικοί Ηγέτες εσέβοντο και αυτοί τον Θεό, και υπηρετούσαν με εντιμότητα την Πατρίδα και τόν άνθρωπο! Ήταν τότε η εποχή, που οι Πολιτικοί εισήρχοντο στον στίβο της πολιτικής πλούσιοι και εξήρχοντο φτωχότεροι! Ο αείμνηστος στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας παραμένει ένα αξεπέραστο παράδειγμα θυσίας για την Πατρίδα και για τον άνθρωπο! Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ιωάννη Ελ. Σιδηρά Θεολόγου – εκκλησιαστικού ιστορικού – νομικού ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ – ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙ
Όλη η παραπάνω δράση του Μητροπολίτου Γερμανού είχε ως αποτέλεσμα να εξοριστεί από την Καστοριά, κατά τον Μάιο του 1907, ύστερα και από τις ασκηθείσες πιέσεις των πρεσβευτών της Ρωσίας και της Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και των Βουλγάρων στην Υψηλή Πύλη και δι’ αυτής στον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄. Την ίδια οδό της εξορίας λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 1907, ακολούθησε και ο μακεδονομάχος Ιεράρχης, ο Δράμας Χρυσόστομος, ο οποίος ευχόμενος στον Καστορίας Γερμανό για την δοκιμασία της εξορίας του, έγραφεΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ)
Η πρώτη καθοριστική ήττα του εξωεκκλησιαστικού κυκλώματος γύρω από τον Αλέξανδρο Κατσιάρα, Διευθυντή του (κατ’ όνομα) Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδας σημειώθηκε στις 14 Οκτωβρίου. Οι δικαστικοί επιμελητές που εμφανίστηκαν μπροστά του δεν σήκωναν εξυπνάδες, κοτοπουλένια τσαμπουκαλέματα και χορευτικές φιγούρες ξεγλιστρήματος, όπως είχε συνηθίσει.
Ήταν εκεί για να φροντίσουν να εφαρμόσει δικαστική απόφαση και για να φτάσουν ακόμη και σε κατάσχεση των επίπλων και άλλων κινητών αντικειμένων του γραφείου του για τις αποδοχές υπερημερίας και τα έξοδα δίκης και κατάσχεσης από υπόθεση που κέρδισε μία από τους πολλούς υπαλλήλους τους οποίους ο ίδιος απέλυσε καταχρηστικά.
Η Απόφαση 2811/2014 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δικαίωσε την απολυμένη δημοσιογράφο (αναφέροντας ότι η απόλυσή της ήταν καταχρηστική και πέρα από τα όρια της καλής πίστης και των χρηστών ηθών), την έθεσε στην ίδια θέση που ήταν με τις ίδιες αποδοχές και όχι 50% μειωμένες όπως πίεζε ο Κατσιάρας και ο ίδιος απέλυσε δημοσιογράφους, τεχνικούς και υπαλλήλους διότι δεν δέχθηκαν μείωση αποδοχών.
Η διοικητική ομάδα γύρω από τον Κατσιάρα από την αρχή έγινε γνωστή για τις σχέσεις με το συγκρότημα Αλαφούζου και τότε άρχισαν οι πρώτες ανησυχίες για το τι σχεδίαζε στον ραδιοφωνικό σταθμό. H ΣΥΝΕΧEΙΑ(ΕΔΩ)
http://www.hellasforce.com
ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΙ, Η “ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ” ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ,
Ο ΑΡΛΕΚΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ ΤΟΥ
EΡΩΤΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ Subject: Στάση του π. Αυγουστίνου έναντι παλιοημερολογιτών
Θα ήθελα να ρωτήσω ποια ήταν η στάση του μακαριστού γέροντα Αυγουστίνου έναντι των παλιοημερολογιτών. Άκουσα σήμερα τον χαιρετισμό του σε εκδήλωση παλιοημερολογιτών https://www.youtube.com/watch?v=cVRejxfbK9o. Άλλοτε βρήκα την πληροφορία πως μεσολάβησε μεταξύ Εκκλησίας και παλιοημερολογιτών για την ενσωμάτωσή τους σε αυτήν. Αναγνώριζε έγκυρα μυστήρια στις τάξεις των παλιοημερολογιτών; Ευχαριστώ.
Επειδή την απορία αυτή θα την έχουν και άλλοι αναγνώσται, θα απαντήσουμε σ’ όλους.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο π. Αυγουστίνος αγαπούσε τους παλιοημερολογίτες και τους υπερασπίζονταν, όταν τους κατεδίωκε άγρια η πολιτεία, με την έγκριση κάποιων ιεραρχών. Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, όπως φαίνεται και από την ομιλία που ακούσατε, δεν ήταν από εκείνους τους ιεράρχες. Ο Γέροντας κατηγορούσε την βιασύνη που υπέδειξε η διοικούσα Εκκλησία, για να δεχθεί το νέο ημερολόγιο, που δημιούργησε το σχίσμα στην Εκκλησία. Δεν θεωρούσε όμως το ημερολόγιο (παλαιό ή νέο) ως δογματικό θέμα, που να εξαρτάται η σωτηρία μας. Ανέφερε μάλιστα και παραδείγματα, που η Εκκλησία έχει το δικαίωμα να αλλάζει και την ημέρα της εορτής του αγίου, όταν συμπίπτει μια μεγάλη δεσποτική εορτή. Η εορτη π. χ. του ιερού Χρυσοστόμου είναι στις 14 Σεπτεμβρίου και η Εκκλησία την μετέθεσε στις 13 Νοεμβρίου. Η εορτή των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων εορτάζονταν την ίδια μέρα και η Εκκλησία την χώρισε… Αγαπούσε και υπερασπίζονταν ο π. Αυγουστίνος τους αγνούς παλιοημερολογίτας που ήταν έτοιμοι να θυσιαστούν για το Χριστό. Έβλεπε τους άμισθους ιερείς των παλαιοημερολογιτών (που είχαν κανονική χειροτονία), πιο ελεύθερους για να υπερασπιστούν την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ. Κρατούσε ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης στο παλιοημερολογικό ζήτημα την ίδια στάση με τον πνευματικό του πατέρα, τον άγιο ηγούμενο της Λογοβάρδας τον π. Θεόφιλο Ζερβάκο. Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης αγαπούσε και υπερασπίζονταν τα δίκαια των παλαιημερολογιτών, αλλά έδινε πολύ μεγάλη βαρύτητα στην εγκυρότητα της χειροτονίας των. Δεν ήθελε ο οποιοσδήποτε απατεώνας να εξαπατήση τον απλό ορθόδοξο χριστιανό. Στη Φλώρινα όταν έγινε Μητροπολίτης βρήκε έναν μικρό ναό των παλιοημερολογιτών. Εξυπηρετούσε τους ελάχιστους παλαιοημερολογίτας ιερέας που δεν ήταν από τη Φλώρινα. Δεν του έφερνε κανένα εμπόδιο, το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν, να ξέρει άν Read more »
Η αρπαγή της Περσεφόνης, της πανέμορφης κόρης της Δήμητρας και του Δια στον Άδη από τον Πλούτωνα, την βλέπουμε σε νεκρικούς θαλάμους των αρχαίων Ελλήνων, γιατί άραγε; Τί συμβολίζει η παράσταση;
Κατα τη γνώμη μας συμβολίζει το φοβερό μυστήριο του θανάτου και τον πόνο και τη θλίψη που δημιουργεί. Η επάνοδος της Περσεφόνης στη γη, που ανθίζει, βλασταίνει και χαροποιεί τη γη, δείχνει την ελπίδα της αναστάσεως σ’ έναν κόσμο απείρου κάλλους, ομορφιάς και χαράς. (Τι λέει η μυθολογία; Όταν κατέβαινε η Περσεφόνη στον Αδη, ερχόταν χειμώνας και παγώναν τα πάντα στην γη. Όταν ανασταίνονταν και ερχόταν στη γη ομόρφαινε η πλάση, άνθιζε και καρποφορούσε η γη).
Οι υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός στον Αδάμ και την Ευα, στο πρωτοευγγέλιο με την πτώση των πρωτοπλάστων, πέρασαν στους μύθους και στις παραδόσεις των λαών. Η ελπίδα της ελεύσεως του Λυτρωτού είχε περάσει και στους αρχαίους προγόνους μας. Η ορθόδοξη Εκκλησία μας δια των αγίων της Πατέρων δεν περιφρόνησε, δεν έκαψε, δεν εξαφάνισε τους αρχαίους μας συγγραφείς (εν αντιθέσει με την παπική εκκλησία), αλλά συνέλεξε και διέσωσε ότι υπήρχε ωφέλιμο απ’ αυτούς. Ενας τέτοιος λόγος είναι και του Μ. Βασιλείου προς τους νέους· «Όπως αν εξ Ελλήνων ωφελοίντο λόγων».
Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος στο βιβλίο του «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, εκδοση 1988, σελ. 63, γράφει·
«Σου συνιστώ, αγαπητέ αναγνώστα, ν’ ανοίξεις την Παλαιά Διαθήκη και να διαβάσεις με προσοχή όλους τους προφήτας, για να δείς πως προβάλλαν και σκιαγραφούσαν το Χριστό… Και ενώ εκλεκτοί άνδρες και γυναίκες του Ισραηλιτικού λαού περίμεναν από μέρα σε μέρα την έλευση του Χριστού και ευχόταν να μη αποθάνουν πριν ή οι οφθαλμοί των δουν «το σωτήριον του Θεού»(Ησαϊα 40, 5), οι κάτοικοι μιας άλλης χώρας της Μεσογείου θαλάσσης συνεκλονίζετο και αυτοί από τα προαισθήματα ότι μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα θ’ ανέτειλλε. Η χώρα αυτή ήτο η Ελλάς….Συχνά τον ουρανό της Ελλάδος διέσχιζαν ως πύραυλοι, φωτεινά μετέωρα, που με τον δικό τους τρόπο αξέφραζαν τον βαθύ πόθο τους για την έλευση του Λυτρωτού. Δια του στόματος ποιητών και φιλοσόφων της Ελλάδος πολλάκις μέσα εις το πυκνό σκοτάδι της ειδωλολατρίας ηκούσθη η φωνή Έρχεται!
Η Ελλάς προφήτης. Υπό την επιγραφή αυτή θα μπορούσε να συγγραφή βιβλίο ολόκληρο εις το οποίο να καταχωριθούν όλοι εκείνοι οι στίχοι των ποιητών και οι περικοπαί των διαφόρων συγγραφέων που εκαθρέπτιζον τον πόθο των αρχαίων προγόνων μας για λύτρωση της ψυχής. Λύτρωση την οποία δεν μπόρεσαν οι πρόγονοί μας να την επιτύχουν ούτε δια της τέχνης ούτε δια της επιστήμης, και γι’ αυτό ακριβώς, όπως παρατήρησαν αρχαιολόγοι, αίσθημα μελαγχολίας επεκάθητο εις τα αγάλματα που εξήλθαν από τα εργαστήρια του Σκόπα, του Πραξιτέλους και τόσων άλλων μεγάλων τεχνιτών…»
Τώρα ας κάνουμε κάποιες ακόμα σκέψεις στον βασικότερο μύθο της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, για την αρπαγή της Περσεφόνης στον Αδη, που δικαιολογεί τον τίτλο μας:
Μιά μέρα ο θεός του Κάτω Κόσμου ο Πλούτωνας, άρπαξε την Περσεφόνη την κόρη του Δία και της Δήμητρας, ενώ εκείνη μάζευε λουλούδια. Ανοιξε τη γη στη μέση και από τα έγκατα της εμφανίσθηκε ένα άρμα. Οδηγός ήταν ο Πλούτωνας, που με το ένα χέρι κρατούσε τα χαλινάρια των αλόγων και με το άλλο άρπαξε την πανέμορφη κοπέλα. και την οδήγησε στον Κάτω Κόσμο.
Στεναχωρεμένη από την εξαφάνιση της κόρης της, η Δήμητρα, η θεά της γης και της γεωργίας σταμάτησε την βλάστηση της γης και ο αφανισμός των ανθρώπων απειλούσε τον κόσμο. Βλέποντας αυτά ο Δίας, έστειλε τον Ερμή (τον νεαρο που απεικονίζεται το ψηφιδωτό της Αμφίπολης) στον Πλούτωνα, ζητώντας του να επιτρέψει την άνοδο της κόρης στη γη. Και αποφασίζεται: η Περσεφόνη θα περνά το μισό χρόνο με τον άνδρα της στον Άδη και τον υπόλοιπο μισό με τη μητέρα της, στη Γη.
Ο μύθος κρύβει μεγάλες αλήθειες·
Μιλά για την συνέχεια της ζωής και μετά τον θάνατο. Ο άνθρωπος δεν εξαφανίζεται, ας το ακούσουν αυτό οι μηδενιστές και οι υλιστές, που κάνουν τον Ελληνα! Αυτό το μήνυμα μας περνά ο μύθος. ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας, αν και ειδωλολάτραι πίστευαν εις την άλλη ζωή· Αυτό το βλέπουμε και στον δίκαιο Σωκράτη, όταν οι άδικοι δικασταί του δώσαν το κώνειο για να πεθάνει. Το δέχτηκε και είπε· Θα πάω σ’ έναν άλλο κόσμο που θα αποδώση δικαιοσύνη. Εκεί θα με δικάσουν δίκαιοι δίκασται… Πίστευαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας στο χαρμόσυνο μήνυμα της αναστάσεως των νεκρών, στην κρίση και στην ανταπόδοση.
Πεθαίνει η Περσεφόνη και δεν εξαφανίζεται και έπειτα από ένα διάστημα ξαναέρχονταν στη ζωή. Η συμφωνία του μύθου να μη μένει η Περσεφόνη μόνιμα στον Αδη, αλλά να ξαναέρχεται στη γη μας δημιουργεί την πεπίθεση ότι βαθιά μέσα τους υπήρχε η πίστη και η ελπίδα της Αναστάσεως των νεκρών.
Posted by: admin on Οκτ 21st, 2014 | Filed under: ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ
Επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία θα κάνει ο Πάπας Φραγκίσκος από τις 28 έως και τις 30 Νοεμβρίου. Θα έχει επαφές με Τούρκους Αξιωματούχους και με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Θα επισκεφθει και το μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ.
Το Σάββατο στην Κωνσταντινούπολη θα επισκεφθεί το μουσείο της Αγίας Σοφίας, μετά το Μπλε Τζαμί, το οποίο είχε επισκεφθεί το Νοέμβριο του 2006 και ο πάπας Βενέδικτος 16ος.
Θα συναντηθεί για μια οικουμενική συμπροσευχή με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με τον οποίο διατηρεί πολύ φιλικές σχέσεις.
Την Κυριακή, ο Πάπας Φραγκίσκος θα εορτάσει την εορτή του Αγίου Ανδρέα μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και στη συνέχεια θα υπογράψει μαζί του μια κοινή δήλωση…
_
Το αληθινό πρόσωπο του Πάπα Φραγκίσκου
και η σχέση του με τον αριθμό του θηρίου! (ΒΙΝΤΕΟ)
ο Πάπας και οι παρατρεχάμενοι του κάνουν ό,τι μπορούν για να εξαφανίσουν αυτό το βίντεο και να αποκαταστήσουν το «πληγωμένο» δημόσιο προφίλ του «Πάπα των φτωχών»… Ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο καταδεικνύει ένα εντελώς άλλο προφίλ από αυτό του φιλάνθρωπου και ευαίσθητου Πάπα Φραγκίσκου που προβάλλουν τα μίντια. το βίντεο…
Οι εγχώριοι πολιτικοί εξουσιαστές, θλιβεροί εντολοδόχοι εξωθεσμικών κέντρων της αλλοδαπής, οσφυοκάμπτες και δουλόφρονες και «ελεεινά καταπτώσεως, αναξιοπρεπείας και εξευτελισμού παραδείγματα», κατά την προσφυά ρήση του αειμνήστου καθηγητή της Θεολογίας και φιλοσόφου Χρήστου Ανδρούτσου, έχουν αναλάβει την υλοποίηση μίας λυσσώδους επιχειρήσεως απαξιώσεως,περιθωριοποιήσεως, καταφρονήσεως και εξουθενώσεως της Εκκλησίας επί μεγίστη πνευματική βλάβη της νεοελληνικής κοινωνίας και του έθνους.
Εκφράσεις και εκφάνσεις της προαναφερθείσης επιχειρήσεως αποτελούν η μετάλλαξη του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, ο εξοβελισμός των ιερέων-πνευματικών απ τα σχολεία, ο ελεεινός και τρισάθλιος, δήθεν αντιρατσιστικός νόμος, που, όπως πολύ σωστά υπογράμμισε και ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, άπτεται καιρίως του αντιαιρετικού αγώνα της Εκκλησίας, ο επαίσχυντος νόμος για τις θρησκευτικές κοινότητες, η κατάργηση της Κυριακής αργίας και άλλα «κατορθώματα», νεοταξίτικης εμπνεύσεως, κοπής και προελεύσεως…
Και ενώ θα ανέμενε κανείς να εξαπολυθούν μύδροι και κεραυνοί κατά των αρχιτεκτόνων της απο-ορθοδοξοποιήσεως και του αφελληνισμού, πολιτικάντηδων της συμφοράς και της παρακμής, και να «αστράψει και να βροντήξει» ο άμβωνας απ τα «ουκ έξεστί σοι αντίχριστε Καίσαρ νομοθετείν επί εξουθενώσει της Εκκλησίας», της τροφού του γένους μας, απ το απόθεμα των αιματηρών αγώνων της Οποίας, αντλεί την υπόστασή του το νεοελληνικό κράτος και κάποιοι πολιτικοί «φωστήρες» που μας «έκατσαν στο σβέρκο», αντί, λοιπόν, να αναληφθεί συντονισμένη εκστρατεία εναντίον των αποδομητών της Εκκλησίας και του Έθνους , η υπό τον κ.Ιερώνυμο Διαρκής Ιερά Σύνοδος και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, τα διοικούντα την Εκκλησία της Ελλάδος συλλογικά όργανα, συνεστάλησαν έμπροσθεν της πολιτικής εξουσίας, σιώπησαν, δείλιασαν, συμβιβάστηκαν, προκαλώντας ανεπανόρθωτη καθίζηση του κύρους της διοικούσας Εκκλησίας, θλίβοντας τα πιστά μέλη της και χαροποιώντας τους πολυποίκιλους εχθρούς Της!
Γιατί, σεβασμιώτατοι, δε συγκαλέσατε την Ιεραρχία προκειμένου να συσκεφθείτε για το μέίζονος σπουδαιότητος «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που σας φιμώνει και «αβαντάρει» τη σοδομοποίηση της νεοελληνικής κοινωνίας και αρκεσθήκατε στο «πράσινο φως» που έδωσε στην αντίχριστη πολιτεία η μικρή σύνοδος, Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ, ως κάλλιον εμού γνωρίζετε; Γιατί δε ρίξατε ούτε μια ντουφεκιά στο διάβολο; Γιατί δε «χαλάσατε τον κόσμο» για τα νομοθετηθέντα ανοσιουργήματα; Γιατί αφήσατε τους αδελφούς σας συνεπισκόπους, που διαμαρτυρήθηκαν διατόρως για τον άνομο «αντιρατσιστικό» νόμο, διασώζοντας, σε αντίθεση με σας, την αξιοπρέπεια και το κύρος του ιεραρχικού σώματος, να λοιδορούνται και αισχρότατα να διαβάλλονται και απαξιώνονται απ τους λυσσώδεις κύνες του ψευτοπροοδευτισμού και της θολοκουλτούρας ενώ κάποιοι από σας εισέπραξαν και τα εύσημα των προαναφερθέντων κύκλων για τη «συνετή» και «μετριοπαθή» στάση σας;
Από πότε η δειλία «βαφτίζεται» σύνεση; Από πότε η υποστολή της σημαίας του αγώνα χαρακτηρίζεται σαν μετριοπάθεια και νηφαλιότητα; Σείεται γύρω σας το παν κι εσείς έχετε πάθει γλωσσοδέτη και καθεύδετε τον βαρούχειον, πλην ολίγων εξαιρέσεων! Πότε θα συνέλθετε επιτέλους;
Posted by: admin on 
Οκτ 31st, 2014 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
Be the first! 
