H “ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ“ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

(B´Εκδοση επηυξημένη)

(Πατήστε τον τίτλο και κατεβάστέ το σελιδοποιημένο σε .pdf)      

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὅλα ξεκίνησαν μέ τήν παιδική ἐνθύμησιν.  Ἐνθυμοῦμαι  ὅταν ἤμουν  μικρός στήν Αὐστραλία, ἕως 6 ἐτῶν, καθώς  μετά ἐπέστρεψα στήν πατρίδα μας. Ἐνθυμοῦμαι μία ὄμορφη πανηγυρική ἀτμόσφαιρα στήν ὀρθόδοξη χριστιανική ἐκκλησία ὅπου ἐπήγαινα μέ τούς γονεῖς μου. Ἦταν ἡ πρώτη διασκέδαση τῆς ψυχῆς μου, ἦταν  πρώτη ἐκείνη ψυχαγωγία τῆς παιδικῆς μου ψυχῆς.  Ὁ μελωδικός ἦχος τῆς καμπάνας, τά ἀρώματα ἀπό τό λιβάνι, κλπ  στόν ἱερό ναό, οἱ ὄμορφες ἐνδυμασίες καί τά χρυσοκέντητα ἄμφια τῶν ἱερέων, ἡ ζωντανή μουσική ἀπό τίς ψαλμωδίες, ἦταν ἕνα ὄμορφο παιδικό  ὄνειρο. Ἐκεῖ ἐπήγαινα (στόν ἱερό ναό) μέ τό μικρό αὐτοκίνητο τοῦ πατέρα μου, μαζί μέ ὅλη τήν οἰκογένεια μου, κάπου-κάπου ἐρχόταν καί κάποιος συγγενεῖς μας.  Ἐνθυμοῦμαι ὅτι διαβαίναμε ἕνα ὄμορφο φυσικό περιβάλλον γεμάτο δέντρα, ἀρώματα λουλουδιῶνστόν ἀέρα, πουλιῶν ὅπου κελαηδοῦσαν,  γλάρους νά πετοῦν στόν οὐρανό ˙ ἐνθυμοῦμαι  τήν θάλασσα τοῦ ὠκεανοῦ στίς στροφές τοῦ δρόμου, θάλασσα  ὅπου ἐμύριζε ἄγρια ἰωδιοῦχο ἁλμύρα, καί μοῦ ξυπνοῦσε ἐνθουσιώδη ξεφωνητά στήν παιδική ψυχή.  Ἡ παιδική μου ψυχή συνδύασε τήν ὀμορφιά τῆς φύσης μέ τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιά μας˙ καί ὅταν εἶδα μία φωτο-γραφία κάποτε στό διαδίκτυο (βλέπε: σελίδα β), ψάχνοντας γιά χαμένους παραδείσους στή φύση,  ἡ φύση ἐκείνη τῶν βράχων ἔμοιαζε μέ ἐκκλησιά, καί ξαναζωντάνεψε τό παιδικό μου ἐκεῖνο ὄνειρο. Ὁ παράδεισος στή γῆ μας ἦταν ἡ πρώτη ἐκκλησιά μας !!! (σκέφτηκα). Ἕναν παράδεισο, ὅπου χάσαμε κάποτε, καί οἱ κυβερνήσεις ὅλων σχεδόν τῶν χωρῶν, δέν ἔχουν κάνει πολλά καί ἀξιόλογα πράγματα γιά ξανασάνουν τούς νέους, ὅπου διψοῦν γιά τήν ἀγωγή τῆς ψυχῆς. Τό παιδί, θέλει τήν φύση, νά συναπαντάει  τά μικρά ζῶα (βλέπε: ζωολογικούς κήπους ὅπου ἔρχεται σέ ἐπαφή το παιδί μέ ἀκίνδυνα μικρά ζωάκια), καί ἄλλα πολλά. Ἦταν ἕνα ζωντανό παιδικό ὄνειρο, ὅπου διαβαίναμε μέσα ἀπό μεγάλα δέντρα, καί ἐγώ κοιτοῦσα τίς φυλλωσιές των μέ φόντο τόν καταγάλανο οὐρανό.

Ἡ δεύτερη παιδική ἐνθύμηση μου ἦταν ἕναν τόπο ἐξωτικῆς ὀμορφιᾶς, ὅπου μικρός ἐπήγαινα καί ἔπαιζα. Αὐτή ἡ ἐνθύμηση ἦταν λοιπόν ἕνα μεγάλο πάρκο. Ἐκεῖ ἔβλεπα γονεῖς μέ τά καρροτσάκια τους, μέ τά μωρά τους. Πάρκο καί ἀθλοπαιδιῶν,  ὅπου ἔπαιζαν παιδικές ἀθλητικές ὁμάδες, λουλούδια, συντριβανάκια, πράσινο, τεράστιους εὐκάλυπτους, ἦταν ἕνα ὄνειρο τῆς παιδικῆς μου ἐνθύμησης, ἦταν ἕνα ζωντανό ὄμορφο ὄνειρο.

Τρίτη ἐνθύμηση. Read more »

 ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

___

_

Τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
13 Νοεμβρίου

ΤO MAΡΤΥΡΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΣ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτουστὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τὴν Πέμπτη 13-11-1986

      Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, σή­μερα ἕ­νας ἀπὸ τοὺς πιὸ μεγάλους δι­δασκάλους καὶ πατέρας τῆς ἁγίας μας Ἐκ­κλησίας, κορυφαῖος πνευματικὸς ὁδηγός, οὐ­ράνιος ἄνθρωπος, χρυσῆ σάλπιγξ, στόμα Χριστοῦ· ἑορτάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα ἐξαγγέλλει τὸν ἔ­παινόν του. Τὰ τροπάρια, τὰ ἀπολυτίκια, οἱ ὕ­­μνοι, ποὺ ἔψαλε σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, εἶνε ἐξαίσιοι· χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ κοσμητικὰ ἐπίθετα γιὰ νὰ τὸν ἐξυμνήσῃ. Εἰκοσιδύο (22) δὲ ῥήτορες, διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησί­ας, ἔχουν ἐκφωνήσει λόγους ἐπαινώντας τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο.
Ἐγώ, μολονότι δὲν θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἄ­ξιο νὰ ὑμνήσῃ τὸν πατέρα αὐτὸν τῆς Ἐκκλη­σίας ―αἰσθάνομαι ἀνάξιος καὶ νὰ ἀσπασθῶ τὰ πανάχραντα πόδια του―, ἀλλὰ θαυμαστὴς ἀ­πὸ τὴν παιδική μου ἡλικία τοῦ ἱεροῦ πατρός, θὰ τολμήσω νὰ πῶ λίγες λέξεις. Δὲν θὰ διηγηθῶ ὁλόκληρο τὸν βίο του, διότι θὰ ἐχρειάζον­το ὧρες πολλές· θὰ διηγηθῶ μόνο τὶς τελευταῖες ἡμέρες του, τὸ τέλος τῆς ζωῆς του.
Ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ἔχει σημασία, ἀλλὰ μεγαλύτερη ἀξία ἔχουν ἰδίως οἱ τελευταῖες του στιγμές, τὸ πῶς πεθαίνει ὁ ἄνθρωπος. Εἶνε μεγάλο ζήτημα πῶς τερματίζει καν­εὶς τὸν βίο του. Τόση σημασία ἀποδίδεται σ᾽ αὐ­τό, ὥστε ἡ Ἐκκλησία μας πρωὶ – βράδυ καὶ κάθε φορὰ ποὺ τελεῖται ἡ θεία λειτουργία, ἂν προσέξατε, μᾶς προτρέπει· «Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα». Ἀ­δελφοί, δηλαδή, ἂς ζητήσουμε νὰ μᾶς δώσῃ ὁ Θεὸς τὰ τέλη τῆς ζωῆς μας νὰ εἶνε χριστι­ανά, νὰ τελειώσουμε τὴ ζωή μας μὲ χριστιανι­κὴ πίστι, καὶ ὅταν θὰ σταθοῦμε ἐμπρὸς στὸ φοβερὸ δικαστήριο τοῦ Χριστοῦ νὰ ἔχουμε καλὴ ἀπολογία. Παρακαλοῦμε κ᾽ ἐμεῖς, νὰ μᾶς ἐλεήσῃ ὥστε, ὅταν ἀφήσουμε τὴν τελευταία πνοὴ στὸν κόσμο αὐτόν, νὰ εἶνε πάνω μας ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ σφαλίσουμε τὰ χείλη μας μὲ τὸ «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42).
Ὅπως λοιπὸν στὸν κάθε ἄνθρωπο ἔτσι καὶ στὸν ἱερὸ Χρυσόστομο τὰ τέλη του εἶνε χαρα­­κτηριστικά. Ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου ἦ­ταν ἁγία, ἰδιαιτέρως ὅμως τὰ τέλη του στάθη­καν χριστιανικά. Ἂς δοῦμε πῶς ἔζησε τὶς τελευταῖες ἡμέρες του.

* * *

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἦταν, ἀγαπητοί μου, Read more »

ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ

_________

________

ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ

ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΙ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ;;;

Ο Πάπας Παυλος ο στ΄, πριν από την  συνάντηση  με τον Αθηναγόρα στα Ιεροσόλυμα, κάλεσε τοὺς «κεχωρισμένους ἀδελφούς», δηλαδὴ τοὺς ὀρθοδόξους, σὲ ἕνωση με την ποίμνη του, προβάλλοντας τὸ «Πρωτεῖο» καὶ τὸ «Ἀλάθητό» του! (Γιόρτασε χωρίς ντροπή, πριν από λίγους μήνες στα Ιεροσόλυμα, τα 50 χρόνια από την συνάτηση αυτή, ο πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον  νέο Πάπα της Ρώμης)!!!

Σήμερα, πριν από την  συμπροσευχή που ετοιμάζεται να κάνει ο Πάπας Φραγκίσκος  με τον πατριάρχη Βαρθολομαίο  στην Κωσταντινούπολη, στις 30-11-2014, προκαλώντας για μια ακόμη φορά τους Ορθοδόξους, έστειλε το εξής μήνυμα στους Ορθοδόξους:

«Ασθενής η Ορθόδοξη Εκκλησία»: Προκλητική δήλωση του Πάπα

Διαβάστε περισσότερα

Εξοργιστικό;;;;!!!! Τα συμπεράσματα δικά σας!

Βαρθολομαίος είπε: Περιμένουμε με πολλές προσδοκίες την επίσκεψη του Πάπα-Είμαστε αδελφοί εν Χριστώ (ΒΙΝΤΕΟ)

Διαβάστε περισσότερα »

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΘΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ; ;

«Ειπέ τη Εκκλησία» – ΜΕΡΟΣ 1ον

Πειραιεύς, 14 Νοεμβρίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Διαπέμπομεν ἐπίκαιρον σχολιασμόν τῆς ἀμετροεποῦς καί ἀπαραδέκτου δηλώσεως τοῦ ἀντικανονικῶς διακατέχοντος τόν Θρόνον τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης τοῦ τέως περιπύστου καί πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου τῆς Δύσεως.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΠΕΡΙ «ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ» ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Κατά τήν ἀνά Τετάρτη γενική ἀκρόαση–κατήχηση στήν πλατεία τοῦ Ἁγίου Πέτρου ἐνώπιον χιλιάδων πιστῶν του, ὁ αἱρεσιάρχης «πάπας» Φραγκίσκος εἶπε τά ἑξῆς φρικτά πού ἀφοροῦσαν καί στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία: «Δέν ὑπάρχει ὑγιής Ἐκκλησία, ὅταν οἱ πιστοί, οἱ κληρικοί καί οἱ διάκονοι δέν εἶναι ἑνωμένοι περί τόν Ἐπίσκοπό τους. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἑνωμένη περί τόν Ἐπίσκοπο εἶναι μιά ἄρρωστη Ἐκκλησία. Ὁ Ἰησοῦς θέλησε αὐτήν τήν ἕνωση ὅλων τῶν πιστῶν μέ τόν Ἐπίσκοπο. Τό ἴδιο καί τῶν ἱερέων καί τῶν διακόνων. Ὅλοι ὀφείλουν νά ἔχουν τή συνείδηση ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος καθιστᾶ ὁρατό τόν δεσμό τοῦ καθενός μέ τήν Ἐκκλησία, καί τῆς Ἐκκλησίας μέ τούς Ἀποστόλους καί μέ τίς ἄλλες κοινότητες, οἱ ὁποῖες ἐπίσης εἶναι ἑνωμένες μέ τούς Ἐπισκόπους καί μέ τόν Πάπα στή Μία, Μοναδική (unique) Ἐκκλησία, πού εἶναι ἡ δική μας, ἡ Ἱεραρχική Ἁγία Μητέρα Ἐκκλησία»¹.

Ἐάν ἡ ἀρρώστια σταματοῦσε στήν ἀπόσχιση ἀπό τόν ἐπίσκοπο, ἐκκλησιολογικά δέν θά ὑπῆρχε πρόβλημα, μολονότι καί αὐτό δικαιολογεῖται, ὅταν ὁ ἐπίσκοπος δέν ὀρθοτομεῖ τόν λόγον τῆς ἀληθείας. Τό γεγονός, ὅμως, ὅτι ἡ ἀρρώστια ἐπεκτείνεται καί πρός ὅσους δέν εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν «πάπα», ἀποτελεῖ φρικτή ὕβρη καί προσβολή τῆς μόνης Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τουτέστι τῆς Ὀρθοδόξου, καί βλασφημία τοῦ μόνον ἐν αὐτῆ ἐνοικούντος Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο εἶναι ἀδύνατον νά ἐνοικεῖ στήν αἱρετική παρασυναγωγή τοῦ παπισμοῦ, ὅπου ἰδιαιτέρως ὑποτιμᾶται καί περιφρονεῖται μέ τήν αἵρεση τοῦ Filioque.

Μελετώντας τήν παραπάνω δήλωση τοῦ «πάπα» Φραγκίσκου δέν νιώσαμε ἀπολύτως καμμία ἔκπληξη γιά τήν Read more »

Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η Ι. Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν μιλά για τα μεγάλα θέματα που δονούν την Εκκλησία και το Ελληνικό Εθνος και όταν μιλά καλύτερα να μη μιλούσε, γιατί ταυτίζεται με τις μασονικές λέσχες!!!

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΒΓΑΖΕΙ ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΗΜΠΟΡΑ

ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ!!!!!!!

Είναι αυτή Ιερά Σύνοδος;

• Οι Αλβανοί του Κοσσόβου δεν έκοβαν τα κεφάλια των αιχμαλώτων Σέρβων στρατιωτών, όπως οι τζιχαντιστές, αλλά έσωζαν άλλες ζωές αφαιρώντας τα όργανα των τραυματιών, μήπως θα πρέπει η Ι. Σ. να βγάλει και σ’ αυτούς κανένα τροπάριο;

Αγιοποιήθηκαν οι Δωρητές Οργάνων και από ποιόν;

Πηγή: egolpion

Αυτό που διαβάζουμε στην ακολουθία της πρώτης Κυριακής του Νοεμβρίου πρόκειται περί οφθαλμαπάτης; Οι δωρητές οργάνων αγιοποιήθηκαν Συνοδικώς ή υπάρχει άλλη ερμηνεία στα εξής:

    Τῇ δὲ αὐ­τῇ Κυ­ρι­α­κῇ, ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος ὥ­ρι­σε τι­μᾶ­σθαι τοὺς ἐν χρι­στο­μι­μή­τῳ αὐ­τα­παρ­νή­σει κι­νου­μέ­νους πρὸς δω­ρε­ὰν ὀρ­γά­νων σώ­μα­τος αὐ­τῶν, εἰς σω­τη­ρί­αν πα­σχόν­των ἀ­δελ­φῶν.

    Στίχ. Δω­ρη­ταὶ τοῦ σώ­μα­τος χαί­ρε­τε ἐν Κυ­ρί­ῳ, Ὡς ἐν ἔρ­γοις κοι­νω­νοὶ τοῦ νό­μου τῆς ἀ­γά­πης.

Θα έχουμε μια απάντηση ή να αρχίσουμε να χαρίζουμε όργανα για να εξαγοράσουμε τον Παράδεισο;
Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. Αυγουστίνος Καντιώτης

ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΠΙΘΑΝΟΝ

ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ Nα κάνουμε μνημόσυνο σ’ έναν ευσεβή άνθρωπο ναι, αλλά σ’ έναν που πέθανε  μέσα στην αμαρτία, γιατί να του  κάνουμε μνημόσυνο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Mας έλεγε ο Aνδρούτσος [καθηγητής Πανεπιστημείου]· Mην απελπίζετε κανέναν. Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει με την ψυχή του ανθρώπου, τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Aυτά είναι τα οικογενειακά του Θεού. Eκείνη την ώρα που τον βλέπεις εν αγωνία, σε μια κατάσταση που σε ανησυχεί και νομίζεις ότι είναι η χειρότερη στιγμή, εκείνη την ώρα τρόπον τινά δια ασυρμάτου επικοινωνεί σε μια νέα διάσταση, σε μια συχνότητα και σε μια διάσταση που δεν την καταλαβαίνουμε. Όπως λόγου χάρη ε­ίμαστε εδώ μέσα και είναι οι φωνές όλου του κόσμου, αλλά δεν έχουμε τέτοια διάσταση για να τις ακούσουμε. Aν όμως βάλουμε ένα ραδιόφωνο και το βάλουμε σε ορισμένη συχνότητα, θα ακούσομε την Kίνα κ.τ.λ.
Δεν ξέρουμε την τελευταία στιγμή τί γίνεται μεταξύ Θεού και ψυχής. Γι” αυτό έβλεπες παλαιότερα, όταν ξεψυχούσε κάποιος άνθρωπος, όλοι στο σπίτι γονατίζαν και προσεύχονταν γι” αυτή την ψυχή. Tώρα εμείς ε­ίμαστε ρεμάλια.
O φυσικός αγωγός είναι η εξομολόγηση και η θεία κοινωνία. O Θεός έχει και έκτακτους τρόπους σωτηρίας.

( ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΤΗΧΗΤΡΙΩΝ ΣΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ «Η ΑΓΑΠΗ» ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΣΤΙΣ 5-2-1982)

Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς & Φαλήρου κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

0.  1.  Ἐγκεφαλικός θάνατος-Μεταμοσχεύσεις

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά ἀποδεχθεῖ τόν λεγόμενο ἐγκεφαλικό θάνατο ὡς ὁριστικό τέλος τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου διότι ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή δέν ἑδράζεται μόνο ἐπί τοῦ ἐγκεφάλου ἀλλά εὑρίσκεται σέ ὅλο τό ἀνθρώπινο σῶμα καί ὄργανά του «πανταχόθεν καί οὐδαμοῦ» καί συνεπῶς ἐφ’ ὅσον διατηρεῖται ἡ καρδιοαναπνευστική λειτουργία δέν δυνάμεθα νά ὁμιλοῦμε περί χωρισμοῦ ψυχῆς ἐκ τοῦ σώματος δηλ. περί τοῦ λεγομένου «φυσικοῦ θανάτου». Ἄμεση συνέπεια τοῦ ἀνωτέρω γεγονότος εἶναι ἡ ἀδυναμία λήψεως ὀργάνων τοῦ σώματος ἀπό ἕνα ἀνθρώπινο ὄν στό ὁποῖο ὑφίσταται ἡ καρδιοαναπνευστική λειτουργία διότι αὐτό ἰσοδυναμεῖ μέ τήν διάπραξη φόνου. Οἱ ἀνανήψεις θεωρουμένων ἐγκεφαλικῶς νεκρῶν πού καταγράφονται στήν παγκόσμια εἰδησεογραφία καί ἡ νάρκωση πού ἀπαιτεῖται τοῦ θεωρουμένου ἐγκεφαλικῶς νεκροῦ γιά τήν βιαία ἀπόσπαση τῶν ζωτικῶν ὀργάνων τοῦ καί τήν μή ἀπεγνωσμένη ἀντίδρασή του ἀποδεικνύουν τά ἀνωτέρω.

0.  2.  Εὐθανασία

Ἀποτελεῖ ὄχι μία πράξη ἐλέους ἀλλά μία ἀπαράδεκτη πράξη ἀρνήσεως τοῦ δώρου τῆς ζωῆς ἔστω καί ἄν αὐτό συνάπτεται μέ τήν δοκιμασία. Πνευματικά ἔχει αἰώνια σημασία ὡς ἄρνησι τῆς ἄρσεως τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Read more »

BISHOP AUGUSTINE N. KATIOTES

FORMER METROPOLITAN OF FLORINA

Anti-papal Discourses

“The piety, or godliness, handed down to us by out fathers we shall not deny…In this we were born, in this we were baptized, in this we associated, in this we live and in this shall we fall asleep (die): and if the occasion invites us, we shall die a thousand times in its behalf and no one shall be able to separate us from this true confession. Do not move eternal bounds, nor transpose ancient legislations…Until the end, brothers in Christ, let us remain firm in Orthodoxy, let us keep godliness/piety unbroken, unshaken, and let us keep the faith sure, let us reverence the fathers, let us venerate the saints, let us fear the Lord, and let us not betray our salvation. No one compels us, nor is forced obviously, if we ourselves do not apostasize (fall away) from the good membership of the Church. Let us, then, be manly and no one shall be able turn us over.

JOSEPH VRYENNIOS

(See, “THE SURVIVING WORKS”, “TA EVRETHENTA”,Vol. I, pp. 147,148, Leipsia, 1768)

Dedicated to the faithful children of the Orthodox Church struggling against papism, especially in the Hellenism abroad.

PROLOGUE

Since the time the patriarch of Constantinople Athenagoras without the canonical decision of the Orthodox Church lifted the Anathema against the heretical papists and with frequent declarations and other activities hastened very quickly to the pope, to the orthodox world, and indeed to archbishoprics and metropolises which are dependent upon the Ecumenical Patriarchate, there was created a philo-papal and a philo-unionist climate, which reminds one of the climate prior to the fall of Constantinople. The philo-unionists then, hoping in the pope’s help for the saving of Constantinople, hastened to Ferrara and Florence and signed the false-union with the papists, being heavily pressured religiously, but also being played nationally, since essential help on the part of the pope for the saving of the Byzantine Empire was not given.

After Read more »

Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ, Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr , ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr
Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008, ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 971/31.10.2014 Γ.Ι.

 Σεβασμιώτατε εὐλογεῖτε,

ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗΝ ΕΥΘΕΙΑΝ

1. Πράγματι ἀγωνιζόμεθα νὰ φθάσῃ εἰς τὴν τελικὴν εὐθείαν.

Ὅμως τὰ μαρτύριά μας δὲν σταματοῦν, νὰ ὑποχρεούμεθα νὰ ἐπαναλαμβάνωμεν τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια, μέχρις ὅτου ἐμπεδώσουν οἱ πάντες ὅτι κάκιστα ἀπευθύνονται εἰς ἡμᾶς οἱ καθ᾿ ὕλην ὑπόχρεοι Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας καὶ νὰ μᾶς ἐρωτοῦν «τί ἔγιναν τὰ χρήματα τοῦ Τάματος τοῦ ῎Εθνους». Αὐτὸ μᾶς ἐξόργισεν ἀφαντάστως, διότι θὰ ἔπρεπε πρῶτον νὰ αἰσχύνωνται οἱ ἰθύνοντες, ἐπειδὴ δεκαετίας ὁλοκλήρους δὲν ἐνδιεφέρθησαν νὰ μάθουν πόσα χρήματα συνεκεντρώθησαν, εἰς ποῖα πιστωτικὰ ἱδρύματα κατετέθησαν καὶ ποῖοι ἀγύρτες ἐνοσφίσθησαν καὶ τὸ ἱερὸν χρῆμα καὶ δὲν ἔδωσαν τὰ ὀνόματα αὐτῶν τῶν ἀγυρτῶν εἰς τὴν δημοσιότητα νὰ καταδικασθοῦν εἰς τὰς συνειδήσεις τῶν ὑγιῶς ἐθνικὰ καὶ ὀρθόδοξα σκεπτομένων καὶ ἐνεργούντων εὐλαβῶν Ἑλλήνων…

2. Οἱ ἰθύνοντες μᾶς ἐμπαίζουν ἀναισχύντως καὶ ἀνερυθριάστως…

3. Εὐτυχῶς, δόξα τῷ Θεῷ, ὅλοι οἱ ἀγαθοπροαίρετοι, εὐσυνείδητοι καὶ ὑγιῶς ἐθνικὰ καὶ ὀρθόδοξα σκεπτόμενοι λαϊκοὶ καὶ κληρικοὶ μᾶς ἐννόησαν ἐγκαίρως καὶ μᾶς συμπαρεστάθησαν. Μάλιστα δὲ οἱ περισσότεροι τῶν Μητροπολιτῶν ἔγραψαν εἰς τὴν ἑκάστοτε Δ.Ι.Σ. νὰ πραγματοποιηθῇ ἀμέσως τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους.

4. Δυστυχῶς ὅμως ὅλως περιέργως, ἀπαραδέκτως καὶ ἀχαρακτηρίστως ἐτίθετο τὸ θέμα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους εἰς τὴν Δ.Ι.Σ ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν μέσῳ πληθώρας ἄλλων θεμάτων. Τοιουτοτρόπως οἱ περισσότεροι τῶν μελῶν τῆς ἑκάστοτε Δ.Ι.Σ. δὲν εἶχον καθόλου τὴν δυνατότητα νὰ ἐκφρασθοῦν. Παρήρχετο ἡ θητεία τῆς ἑκάστοτε Δ.Ι.Σ. χωρὶς νὰ ληφθῇ οὐδεμία οὐσιαστικὴ ἀπόφασις.

Μόνον, τὸ πρῶτον, τὴν 8.6.2012 ἐξέδωσεν ἡ Δ.Ι.Σ ἀπόφασιν νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν 25ην Μαρτίου 2021 νὰ τελεσθοῦν τὰ ἐγκαίνια.

5. Βέβαια ἡ ἴδια ἡ Ἱερὰ Σύνοδος συνέστησεν καὶ μίαν 9μελῆ Ἐπιτροπὴν νὰ συντονίζῃ καὶ ἐπισπεύδῃ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, πλὴν ὅμως καὶ ἡ ἐν λόγῳ Ἐπιτροπὴ 27 ὁλοκλήρους μήνας οὔτε κἂν συνῆλθεν ἅπαξ.

Κατὰ τὸν διαπρεπῆ ἀείμνηστον Καθηγητὴν Σπυδίδωνα Ζευγαρίδην : «ἐὰν θέλῃ κάποιος νὰ καταποντίσῃ κάποιαν ὑπόθεσιν, τὴν παραπέμπει εἰς Ἐπιτροπήν»…

6. Εἰς μάτην παρακαλοῦμεν καὶ ἐκλιπαροῦμεν ἰθύνοντας Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας νὰ Read more »

Τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου
16 Νοεμβρίου
Του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

EΛA, ΠAIΔI MOY, ΣTHN EKKΛHΣIA!

Απὸ χθές, ἀγαπητοί μου, μπήκαμε στὴ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. Ὕστερα ἀπὸ σα­­ράντα μέρες θ᾽ ἀκούσουμε τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῶν ἀγγέλων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Τώρα εἶνε περίοδος προετοιμασίας, περί­οδος νηστείας. Νηστείας ὅμως ὄχι τόσο αὐστη­ρᾶς ὅ­­πως τὴ Μεγάλη Σαρα­κοστή. Ἡ νηστεία τῶν Χριστου­γέννων εἶνε ἐπιεικής· ἐπιτρέπεται τώ­ρα καὶ λάδι, ἐπιτρέπεται ἀκόμα καὶ ψάρι. Οἱ Χριστια­νοὶ λοιπὸν πρέπει νὰ νηστέψουν.
Σήμερα 16 Νοεμβρίου ἑορτάζει ὁ ἀπόστολος καὶ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος. Ὁ ἅγιος Ματ­θαῖος μᾶς φωνάζει. Τί μᾶς λέει; Ν᾽ ἀγαποῦ­με. Τί ν᾽ ἀγαποῦμε; τὰ σπίτια μας, τὰ κτήματα, τὰ ζῷα, τὰ παιδιά, τὶς γυναῖκες; Κι αὐτὰ βέβαια. Ἀλλὰ παραπάνω ἀπ᾽ ὅλα ν᾽ ἀγαποῦμε Ἐκεῖ­νον – ποὺ δὲν τὸν ἀγαποῦμε κι ὅμως πρέπει νὰ τὸν ἀγαποῦμε μὲ ὅλη τὴν ψυχὴ καὶ μὲ ὅλο τὸ εἶναι μας· τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.

* * *

Τί ἦταν λοιπὸν ὁ ἅγιος Ματθαῖος; Ἄνθρωπος σὰν κ᾽ ἐμᾶς, ἁμαρτωλὸς ὅπως κ᾽ ἐμεῖς. Ἀ­πὸ τὰ δισεκατομμύρια ποὺ ἔζησαν ἐπάνω στὸ φλοιὸ τῆς γῆς, ἕνας μόνο ὑπῆρξε ἀναμάρτητος· «εἷς ἅγιος, εἷς Κύ­ριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός· ἀμήν» (Φιλ. 2,11 καὶ θ. Λειτ.). Ὅλοι οἱ ἄλλοι εἴμεθα ἁμαρτωλοί. Ἀλλὰ ἁμαρτωλὸς ἀπὸ ἁμαρ­τω­λὸ διαφέρει. Ἄλλος ἔχει λιγώτερα ἁμαρτήμα­τα, ἄλλος περισσότερα. Ὁ Ματθαῖος ἦταν ἕνας μεγάλος ἁμαρτωλός. Ποιό ἦ­ταν τὸ ἐπάγ­γελμά του, τί δουλειὰ ἔκανε;
Μερικὰ ἐπαγγέλματα βοηθοῦν τὸν ἄνθρωπο νὰ εἶνε ἅγιος. Ὑπάρχουν ἄλλα ποὺ δὲν βοηθοῦν. Ἐπαγγέλματα ποὺ βοη­θοῦν εἶνε λ.χ. τοῦ γε­ωργοῦ – τὸ πρῶτο ἐπάγγελμα. Ἁ­γιασμένα τὰ χέρια ἐκείνων ποὺ καλλιεργοῦν τὴ γῆ. Ἐ­πί­σης τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ποιμέ­νος, τοῦ βοσκοῦ. Σβήνουν πιὰ τὰ ἐπαγ­γέλματα αὐτά. Τώρα ὅλοι προτιμοῦν ἐργασίες ἄνετες· θέλουν τὸ παιδάκι τους νὰ γίνῃ μηχανικός, δάσκαλος, καθηγητής… Εὐλογημένο ἐπίσης ἐπάγγελμα εἶνε ὁ ἐργάτης γενικῶς.
Ὁ Ματθαῖος εἶχε ἄλλο ἐπάγγελμα. Ἦταν δη­μόσιος ὑπάλληλος, εἰσπράκτορας· εἰσέπραττε τοὺς δημοσίους φόρους. Ἐπάνω ὅμως στὴ δουλειά του ὄχι μόνο ἀσκοῦσε βία, ἀλλὰ καὶ ἔ­κλεβε. Χρωστοῦσε κά­ποιος π.χ. πέν­τε χιλιάδες; αὐτὸς ἔπαιρνε δέκα, πέντε γιὰ τὸ δημό­σιο καὶ πέντε γιὰ τὴν τσέ­πη του. Ἦταν κλέφτης, λῃ­στής. Γιατὶ ὑπάρχουν κλέφτες μικροὶ ποὺ συλ­λαμβά­νονται, καὶ μεγάλοι ποὺ μένουν ἀσύλληπτοι. Ἔτσι κι αὐτός· μολονότι ἦταν ἐκμεταλλευτὴς τοῦ λαοῦ καὶ τὸν μισοῦσαν καὶ τὸν ἀποστρέφον­ταν ὅλοι, ἐν τούτοις ἔμενε ἄθικτος.
Ἀλλὰ ξαφνικὰ ἄλλαξε, ὁ λύκος ἔγινε ἀρνί. Πῶς ἄλλαξε; Πέρασε μιὰ μέρα ἐμπρὸς ἀπ᾽ τὸ τελωνεῖο του ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ ἔρ­ρι­ξε μιὰ ἐ­ρευνητικὴ ματιά. Εἶδε ὄχι ἁπλῶς τὸ πρόσωπό του (στὸ πρόσωπο λίγο – πολὺ ὅλοι μοιά­ζουμε, στὴν ψυχὴ εἶνε οἱ με­γάλες διαφορές, τὸ μέγα βάθος). Ὁ Χριστὸς εἶδε βαθειά, στὰ μύχια τῆς ὑπάρξεώς του, καὶ διέκρινε ἐκεῖ κάτι καλό. Εἶ­δε μιὰ σπίθα, κάποια καλωσύνη, καὶ τοῦ μίλη­σε. Τί τοῦ εἶπε· «Ἀκολούθει μοι», ἔλα κοντά μου (Ματθ. 9,9). Δὲν ἔκανε μεγάλη συζήτησι, δυὸ λέξεις τοῦ εἶπε. Κι αὐτὸς τί ἔκανε· ἀμέσως ἄφησε τὸ τελωνεῖο, τὴν ἐπίζηλο θέσι ἀπὸ τὴν ὁ­ποία κέρδιζε τόσα, ἄφησε τὴ γυναῖκα του, τὰ παιδιά του, τὰ πάντα, καὶ νάτον κοντὰ στὸ Χριστό. Ἀκολούθησε τὸν πτωχὸ Ναζωραῖο!
Ἔμεινε κοντὰ στὸ Χριστὸ τρία ὁλόκληρα χρόνια. Ἄκουγε τὰ χρυσᾶ λόγια του κι ἀκολου­θοῦσε τὸ ἅγιο παράδειγμά του. Τέλος, ὅταν ὁ Χριστὸς μετὰ τὴ θυσία καὶ τὴν ἀνάστασί του ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς, τότε ὁ Ματθαῖος, ὡπλισμένος μὲ τὴ χάρι τῆς Πεντηκοστῆς, πῆ­ρε τὸ ῥαβδί του καὶ πῆγε ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κη­ρύττοντας τὸ εὐαγγέλιο. Προχώρησε βαθειὰ καὶ ἔφθασε στὴ χώρα τῶν Πάρθων. Πίστευαν ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι καὶ βαπτίζονταν Χριστιανοί.
Ἔκανε μάλιστα καὶ θαύματα. Ἕνα ἀπὸ αὐ­τὰ ἦταν Read more »

Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος
12 Νοεμβρίου

Ο ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΣ ΤΙΤΛΟΣ

ΔYO AKPA ἔχει ὁ κόσμος, ἀγαπητοί μου. Ὅπως τὸ μπαστούνι ἔχει δύο ἄκρα, τὸ ἕνα ἄκρο ἐπάνω, ἐκει ποὺ τὸ πιάνεις, καὶ τe ôλλο ἄκρο κάτω, ἐκεῖ ποὺ ἀκουμπᾷ στὸ ἔδαφος καὶ ἀγγίζει ὅ,τι ἀκάθαρτο καὶ βυθίζεται στὴ λάσπη, ἔτσι καὶ ὁ κόσμος αὐτὸς ἔχει δύο ἄκρα. Tὸ ἕνα ἄκρο, αὐτὸ ποὺ εἶνε κάτω, μέσ᾿ στὴ λάσπη, τὸ ἄκρο τῆς κακίας, εἶνε ἡ φιλαυτία· τὸ ν᾽ ἀγαπᾷς μόνο τὸν ἑαυτό σου καὶ νὰ θέλῃς ὁ ἑαυτός σου νὰ γίνῃ κέντρο ὅλου τοῦ κόσμου. Eἶνε ὁ ἐγωκεντρισμὸς τῆς ζωῆς. Ἀλλa τὸ ἄλλο ἄκρο, τὸ ἐπάνω, προχωρεῖ πολὺ ψηλά· γίνεται κορυφὴ ποὺ φθάνει στὰ ἄστρα, μέχρι τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ, το θρόνο τῆς ἁγίας Τριάδος. Τὸ ἄκρο αéτό, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη πρὸς ὅλους· πρὸς τοὺς φίλους, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἐχθρούς.
Tὴν ἀγάπη αὐτὴ ἔδειξε στeν κόσμο ὁ Χριστός. Τὴν ἔζησε, τὴ δίδαξε, τὴ μετέδωσε. Λένε γιὰ κάποια ἀρχαία μάγισσα, ὅτι κρατοῦσε στὰ χέρια της ἕνα ῥαβδὶ καὶ ὅποιον ἄγγιζε μὲ τὸ ῥαβδὶ αὐτό, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ετε ἁπλὸς θνητὸς εἴτε βασιλιᾶς, εἴτε πλούσιος εἴτε φτωχός, ἔπαυε πλέον νὰ εἶνε ἄνθρωπος· τὸν ἔκανε ζῷο τετράποδο. Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς κρατεῖ στὰ χέρια του ἕν· ἄλλο ῥαβδί, ῥαβδὶ ὄχι μαγικὸ ἀλλὰ θεϊκό. Καὶ τὸ ῥαβδὶ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἄλλαξε τὸν κόσμο, εἶνε ὁ σταυρός του. Μὲ τὸ ῥαβδὶ αὐτό, τὸ σταυρὸ τῆς ἀγάπης του, παίρνει τὸν ἄνθρωπο – τὸ κτῆνος καὶ τὸν κάνει ἄγγελο καὶ ἀρχάγγελο!
Nαί, αὐτὴ εἶνε ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ τὸ δρόμο μᾶς ἔδειξε âκείνος. Αὐτὸ τὸ δρόμο βάδισε ὁ ­ίδιος. Αὐτὸν βάδισαν οἱ δώδεκα ἀπόστολοι. Αὐτὸν βάδισαν οἱ πρῶτοι μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, γιὰ τοὺς ὁποίους διαβάζουμε στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων, ὅτι στὴν κοινωνία ἐκείνη τῶν πρώτων Χριστιανῶν, ποὺ εἶχε ὡς βάσι καὶ θεμέλιο τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Iωάν. 13,34) οὔτε ἕνας «ἐνδεής» δὲν ὑπῆρχε (Πράξ. 4,34). Αὐτὸ τὸ δρόμο βάδισαν οἱ διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ τὸ δρόμο τῆς ἀγάπης βάδισε καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐλεήμων, τοῦ ὁποίου τὴ μνήμη ἑορτάζουμε σήμερα.

* * *

Καὶ ἄλλοτε μιλήσαμε ἐπάνω στὸν βίο τοῦ μεγάλου αὐτοῦ πατρὸς καὶ διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας
 Ας τὸν θυμηθοῦμε ὅμως καὶ πάλι μὲ λίγα λόγια.
Ἔζησε τὸν 7ο αἰῶνα. Ἦταν Κύπριος τὸ γένος, ἀπὸ τὴν Ἀμαθοῦντα, καὶ προερχόταν ἀπὸ ἀρκετὰ εὐκατάστατη οἰκογένεια. Ὁ πατέρας του ἦταν ὁ ἄρχοντας τῆς μεγαλονήσου καὶ λεγόταν Ἐπιφάνιος. Ὁ Ἰωάννης λοιπὸν μεγάλωσε σὰν ἀρχοντόπουλο. Ὅταν πλέον ἦρθε σὲ ὥριμη ἡλικία, ὑπακούοντας περισσότερο στὴ θέλησι τοῦ πατέρα του, νυμφεύθηκε μία κόρη καὶ ἀπέκτησε μαζί της παιδιά. Τὴν εἰρηνικὴ ὅμως οἰκογενειακὴ ζωὴ διαδέχθηκαν σύννεφα. Σύντομα ἔφυγαν ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ ἡ γυναίκα του καὶ τὰ παιδιά του, καὶ ὁ πλούσιος αὐτὸς οἰκογενειάρχης ἦρθε μιὰ μέρα ποὺ ἔμεινε μόνος κ᾿ ἔρημος. Ἡ θλῖψι του ἦταν μεγάλη. Παρηγοριὰ εὕρισκε καταφεύγοντας μόνο στὸ Θεό. Ὅλος ὁ πόθος τῆς ψυχῆς του στράφηκε στὸ πῶς νὰ εὐαρεστήσῃ τὸν Κύριο. Ἀφωσιώθηκε στὴ μελέτη τῶν Γραφῶν καὶ στὴν προσευχή, ἐνῷ ἡ ζωή του ὡς Χριστιανοῦ ἦταν ὑποδειγματική. Μοίρασε τὴ μεγάλη περιουσία του στοὺς φτωχοὺς καὶ πεινασμένους.
Ἡ φήμη τοῦ ὀνόματός του ἄρχισε ἔτσι νὰ διαδίδεται καὶ σ᾿ ἄλλα μέρη πέρα ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ἔφθασε μέχρι καὶ τὴ μεγάλη πόλι τῆς Ἀλεξανδρείας. Γι᾿ αὐτό, ὅταν ὁ θρόνος ἐκεῖ ἐχήρευσε, οἱ Χριστιανοὶ ζήτησαν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα νὰ γίνῃ ἐπίσκοπός τους ὁ Ἰωάννης. Ἦτο τότε ἐποχὴ εὐλογημένη, ποὺ ἡ θέλησις τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἐλαμβάνετο ὑπ᾿ ὄψιν στὶς ἐκλογὲς τῶν ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶχε βαρύτητα ἀποφασιστική. Βρῆκε σωστὸ τὸ ατημα τοῦ ποιμνίου ὁ αὐτοκράτωρ τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἡράκλειος (640-641), συμφώνησε μὲ τὴν ἐπιλογή τους καὶ τὴν ἐνέκρινε. Ἔτσι, κατ᾿ αὐτὸν τὸν θεάρεστο καὶ εὐλογημένο τρόπο, ὁ Ἰωάννης ἀνέβηκε στὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Ἀλεξανδρείας, τὸν ὁποῖον ἐλάμπρυνε σὰν πυρσὸς ποὺ ἐτέθη «ἐπὶ τὴν λυχνίαν» (Ματθ. 5,15).
Ὡς ποιμενάρχης ἔδειξε Read more »

ΠΩΣ ΘA AΠAΛAΓOYME AΠO TO AΓXOΣ;

Πως θ’ απαλλαγεί ο άνθρωπος από το άγχος του παρελθόντος και του μέλλοντος;

Δοξασμένος νάναι ο Xριστός! Aυτός μονάχα μας απαλλάσει απ’ το φοβερό άγχος. Δυό φάρμακα μας δίνει για ν’ απαλλαγούμε. Tο ένα για το άγχος του παρελθόντος, το άλλο για το άγχος του μέλλοντος.

Tο πρώτο φάρμακο είναι η ειλικρινής μετάνοια. Aνοίγεται λάκκος και θάβονται όλα τα αμαρτήματα του ανθρώπου. Kαι πάνω στο λάκκο αυτό ο Δαβίδ με τη γλυκειά του λύρα ψάλλει: «Mακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι» (Ψάλμ. 31,1).

Aλλά και η ανησυχία, η αγωνία, η αδημονία, το άγχος που προκαλούνται από τη σκέψη για το άγνωστο μέλλον, και αυτά κατευνάζονται και εξαφανίζονται με το φάρμακο που λέγεται ελπίδα· μια ελπίδα που στηρίζεται όχι σε πρόσωπα και πράγματα αυτού του κόσμου, αλλά στον στερεό και ακλόνητο βράχο, το βράχο των αιώνων, τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν. O Xριστός, αυτό είναι η ελπίδα του κόσμου. Mακάριοι, ευτυχισμένοι, όσοι ελπίζουν στο Xριστό. Δυστυχισμένοι όσοι στηρίζουν όλη την ελπίδα τους σε ανθρώπους.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Kαντιώτης – από βιβλιο «Eις την Θεία Λειτουργία B΄, σελ. 35

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ JEHOVAHS
___

_

ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

_

_

ΠΟΙΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης έλεγε· «Δίνοντας την ψήφο μας σὲ ὑλιστάς, βλασφήμους, μασόνους καὶ ἀθέους, θὰ πληρώσουμε μὲ τόκο κ᾽ ἐπιτόκιο αὐτὴ τὴν ἁμαρτία μας»

(Συνέχεια)

ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΜΑΣΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ;

Οι εχθροί της πίστεως και της πατρίδος λυσσομανούν. Κλέβουν τις περιουσίες των Ελλήνων, τους διώχνουν από τις δουλειές, τους οδηγούν στην απελπισία και στην αυτοκτοκτονία αποτελειώνοντάς τους σωματικά και ψυχικά! Και εμείς που έχουμε ακόμα ένα κομμάτι ψωμί, δεν κάνουμε τίποτα! Περιμένουμε έναν πολιτικό τίμιο, για να μας βγάλει από την κρίση!!!
Υπάρχει τίμιος πολιτικός στην Ελλάδα; Ναι, λένε αυτοί, που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι! Και προβάλουν έναν νεαρό άθεο, που κηρύττει την αθεΐα του με κάθε τρόπο! Ο άθεος Τσίπρας θα σώσει την Ελλάδα!!!
Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης έλεγε· Τον άθεο και τον άπιστο μη τον έχετε  εμπιστοσύνη. Μη πιστεύετε τα λόγια του. Μη τον βάζετε στο σπίτι σας…. Ο άπιστος στο Θεό, θα είναι άπιστος και σε σας. Και ανέφερε ένα παράδειγμα με τον Μακρυγιάννη.
Ο Μακρυγιάννης ‘εκανε τραπέζι σε κάποιον ξένο Ευρωπαίο και εκείνος χαμογέλασε ειρωνικά όταν τους είδε να  κάνουν την προσευχή τους προ του φαγητού και είπε· Αυτά είναι μπόσικα πράγματα. Και ο Μακρυγιάννης, που δεν ήξερε από ψευτοευγένειες, άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και τον είπε να φύγει.
Ας μη περιμένουμε από μασόνους πολιτικούς και από φανερούς αθέους να μας βγάλουν από την κρίση. Καιρός να αντιδράσουμε.

Ακούστε το παρακάτω βίντεο, που μας γεμίζει ελπίδα. Είναι πρόσωπα δοκιμασμένα με φόβο Θεού και αληθινή αγάπη στην πατρίδα.

__

__

ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (ΕΔΩ)

Η γέννηση ενός ( ακόμη ; ) κινήματος Ελευθερίας !

NEKPOΣ ΠEΦTΩ

ΑΛΛΑ TO EYΑΓΓEΛIO ΔEN TO ΠΑTΩ

(Σε μια εποχή που το παντελόνι πρωτοέμπαινε στην ζωή των γυναικών ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης δείχνει της θέσεις της Εκκλησίας για το παντελόνι.  Λέει την αλήθεια, αδιαφορώντας για τα σχόλια και τις ειρωνείες των κοσμικών ανθρώπων).

Φλώρινα 13-3-1971

Eγώ δεν είμαι ούτε νομάρχης, ούτε διευθυντής σχολείου, ούτε επιθεωρητής. Eίμαι όμως επίσκοπος. Kαι ως επίσκοπος έχω ένα χώρο.

Δεν εξουσιάζω το σχολείο, ούτε την νομαρχία, ούτε την εισαγγελία. Eξουσιάζω όμως εδώ μέσα. Nεκρός πέφτω και το Eυαγγέλιο δεν το πατώ.
Mε γνωρίζετε πολύ καλά. Δεν ξέρω τί θα κάνης και τί θα πεις, αν εσύ που με ακούς απόψε γελάς.
Δεν με ενδιαφέρει πόσοι θα με σχολειάσουν στα καφενεία και θα πουν: Πάει πάλι ο Kαντιώτης τρελλάθηκε. Αλλά πράγματα ζητά. Zητά οι γυναίκες μας και τα κορίτσια μας να μην φορούν παντελόνια.
Δεν σε υπολογίζω, λέγε ότι θες. Ανοιξε το στόμα σου και πέταξε όσα καβούρια και όσα φίδια θέλεις εναντίον μου. Δεν με ενδιαφέρει. Eγώ σας λέγω ένα πράγμα. Eδώ μέσα στην Eκκλησία δεν θα επιτρέψω καμμιά γυναίκα με παντελόνια.
Tώρα που πλησιάζει το καλοκαίρι και θα αρχίση πάλι η βρωμιά να ξαπλώνεται στην πόλη, δεν θα επιτρέψω εδώ στην εκκλησία καμμιά ασχήμια, κανένα βδέληγμα.
Eσύ κύριε που κοροϊδεύεις τον δεσπότη, αν αυτό το θεωρείς καλό, βγάλε το σακάκι σου και φόρεσε φουστάνια.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 1971

Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 12,16-21· 14,35)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

TO AΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΟΥ

«Καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί ποιήσω…;» (Λουκ. 12,17)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ τὸ εὐαγγέλιο. Μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ μιὰ παραβολὴ τοῦ Κυρίου. Σ᾿ αὐτὴν ὁ Χριστὸς ζωγραφίζει τὴν εἰκόνα τοῦ πλεονέκτου.
Μὲ τὴ φτωχή μου γλῶσσα θὰ προσπαθήσω ν᾿ ἀναπαραστήσω τὴν εἰκόνα τῆς σημερινῆς παραβολῆς.

* * *

Εἶνε νύχτα. Τὰ πουλιὰ κοιμοῦνται πάνω στὰ κλαδιά τους καὶ τὰ νήπια στὶς κούνιες τους. Οἱ ἐργατικοὶ ἄνθρωποι, μετὰ ἀπὸ τὸν κόπο καὶ τὸ μόχθο τῆς ἡμέρας, ἀναπαύονται στὰ σκληρὰ κρεβάτια τους. Κι αὐτοὶ ἀκόμα οἱ φυλακισμένοι κλείνουν τὰ βλέφαρά τους πίσω ἀπὸ τὰ κάγκελλα τῆς φυλακῆς.
Ἕνας μόνο δὲν κοιμᾶται. Σὰν τὸ φίδι στριφογυρίζει πάνω στὸ κρεβάτι του καὶ διαλογίζεται διαρκῶς· «Τί ποιήσω…;» (Λουκ. 12,17). «Τί νὰ κάνω;…». Ποιός τὸ λέει αὐτό; Τὸ λέει ὁ πλούσιος μεγαλοκτηματίας. Εἶχε ἐξαιρετικὴ εὐφορία τὸ ἔτος ἐκεῖνο. Ὅλα εὐλογία Θεοῦ. Τί ἔπρεπε νὰ κάνῃ; Νὰ εὐχαριστήσῃ τὸ Μεγαλοδύναμο. Ἀλλ᾿ αὐτὸς τίποτε. Σκεπτόταν, ὅτι οἱ ἀποθῆκες του εἶνε πλέον μικρὲς καὶ δὲ᾿ χωροῦν. Καὶ διαρκῶς ἔλεγε· «Τί νὰ κάνω…;».
Εὔκολο ἦταν τὸ πρόβλημά του. Μποροῦσε νὰ τὸ λύσῃ ἀμέσως. Ἀφοῦ κρατοῦσε ὅ,τι τοῦ χρειάζεται γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν οἰκογένειά του, τὰ ὑπόλοιπα θὰ τὰ τοποθετοῦσε σὲ ἀποθῆκες ἀσφαλείας, ποὺ ὑπῆρχαν· δηλαδή, στὰ στομάχια τῶν δυστυχισμένων ἀνθρώπων. Ἔτσι θὰ λυνόταν τὸ πρόβλημα. Ἀλλὰ δυστυχῶς τέτοιο πρᾶγμα δὲν σκεπτόταν.
Ἐπὶ τέλους βρίσκει λύσι. Θὰ γκρεμίσῃ τὶς ἀποθῆκες του, θὰ χτίσῃ νέες μεγάλες, θὰ συγκεντρώσῃ ἐκεῖ ὅλα τὰ ἀγαθά του, καὶ θὰ πῇ στὴν ψυχή του· Ψυχή μου, «ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ» γιὰ χρόνια πολλά· «ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου» (Λουκ. 12,18-19). Τέτοια σκεπτόταν. Ἀλλὰ λογάριαζε χωρὶς τὸν ξενοδόχο. Δὲ᾿ σκεπτόταν, ὅτι ἡ ζωὴ εἶνε σύντομη.
Αίφνης τὰ μεσάνυχτα τοῦ χτυπάει κάποιος ὀχληρὸς καὶ ἀνεπιθύμητος ἐπισκέπτης. Εἶνε ὁ χάρος. Ἔφτασε ἡ ὥρα σου, λέει, καὶ δὲν ἔχεις καθόλου προθεσμία… Κ᾿ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ πλούσιος πεθαίνει, γιὰ νὰ βρεθῇ πλέον μπροστὰ στὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ.

* * *

Αὐτὴ εἶνε ἡ παραβολή. Ἀπὸ τότε ποὺ τὴν εἶπε ὁ Χριστὸς πέρασαν εἴκοσι αἰῶνες, ἀλλὰ ἡ εἰκόνα της εἶνε κάθε μέρα μπροστά μας.
Τὸν βλέπεις ἐκεῖνον ποὺ ἔχει κάποιο μικρὸ εἰσόδημα, ἀρκετὸ γιὰ νὰ ζήσῃ; Ἀκούει στὴν ἐκκλησία «Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον», τὸ ψωμί μας τὸ καθημερινὸ καὶ ἀναγκαῖο δός μας το σήμερα (Ματθ. 6,11), καὶ τὰ κοροϊδεύει αὐτά. Εἶνε πλεονέκτης. Ἔκανε ἕνα ἑκατομμύριο; θέλει νὰ κάνῃ δύο. Τὰ ἔκανε δύο; θέλει νὰ τὰ κάνῃ τρία, τέσσερα, ὀκτώ… Εἶνε ἀκόρεστος καὶ ἄπληστος.
Ὁ πλεονέκτης μοιάζει μὲ τὸν ὑδρωπικό, ποὺ ὅσο πίνει νερὸ τόσο περισσότερο διψάει. Μοιάζει μὲ τὸ Μίδα τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς, ποὺ παρακαλοῦσε τοὺς θεοὺς ὅ,τι ἀγγίζει νὰ γίνεται χρυσάφι, καὶ ἐν τέλει πέθανε πειναλέος ἐν μέσῳ τοῦ χρυσοῦ. Αὐτὴ εἶνε ἡ εἰκόνα τοῦ πλεονέκτου. Ποτέ δὲ᾿ λέει φτάνει. Καὶ διαρκῶς ἀγωνιᾷ γιὰ τὰ ὑπάρχοντά του.
Τὸ ἀπαίσιο αὐτὸ μικρόβιο τῆς πλεονεξίας δὲν προσβάλλει μόνο ἄτομα, ἀλλὰ καὶ λαοὺς ὁλόκληρους. Σήμερα τὸ κοινωνικὸ πρόβλημα μένει ἄλυτο, ἐξ αἰτίας τῆς πλεονεξίας. Μεγάλα κράτη κινοῦνται πλεονεκτικῶς εἰς βάρος ἄλλων μικρῶν καὶ δὲν ἐννοοῦν νὰ τὰ βοηθήσουν. Αὐτὸ εἶνε κρῖμα. Ἂν ὑπῆρχε δικαιοσύνη καὶ φιλανθρωπία, ἡ γῆ μποροῦσε νὰ θρέψῃ διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμό.
Εἶνε ἀκριβῶς ἡ εἰκόνα τοῦ πλουσίου τοῦ Read more »