Κυρ. Τελώνου & Φαρισαίου (Β΄ Τιμ. 3,10-15)

O ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ

«Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)

Ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

   ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἀρχίζει τὸ Τριῴ­διο. Τί εἶνε Τριῴδιο; Ἂν ρωτήσουμε τοὺς κοσμικοὺς ἀνθρώπους, θὰ μᾶς ποῦν· Τριῴδιο ἴ­σον χοροί, διασκεδάσεις, γλέντια, μάσκες, καρ­ναβάλια. Αὐτὸ ὅμως εἶνε πλάνη. Αὐτὸ δὲν εἶ­νε Τριῴδιο· εἶνε ἀντιτριῴδιο, ἀντίθετο μὲ τὸ Τριῴδιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας. Τρι­ῴ­διο εἶνε μία ἱερὰ περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστι­κοῦ ἔτους, περίοδος ἐντατικωτέρας ἀσκήσε­ως. Ὅπως ὁ στρατὸς ἔχει περίοδο ἀσκήσεων, γιὰ νὰ εἶνε οἱ στρατιῶτες πανέτοιμοι διὰ πᾶν ἐνδεχόμενον, ἔτσι καὶ τὸ Τριῴδιο εἶνε περίοδος ἱερῶν ἀσκήσεων τῶν Χριστιανῶν. Τὸ Τρι­ῴ­­διο εἶνε δέκα ἑβδομάδες· πρώτη ἡμέρα εἶνε σήμερα, καὶ τελευταία ἡμέρα εἶνε τὸ Μέγα Σάββατο, ὅταν ὁ ἱερεὺς γεμᾶτος ἐνθουσιασμὸ σκορπάει μέσ᾽ στὸ ναὸ δεξιὰ – ἀριστερά, πάνω – κάτω, φύλλα δάφνης καὶ ψάλλει «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν» (Ψαλμ. 81,8).
Τὸ Τριῴδιο, γιὰ νὰ ἐκφρασθῶ ἁπλούστερα, εἶνε μία σκάλα, ποὺ μᾶς ὑψώνει ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό. Μοιάζει μὲ τὴ σκάλα ποὺ εἶδε ὁ Ἰακώβ, ποὺ τὸ κάτω ἄκρο της πατοῦσε στὴ γῆ καὶ τὸ ἄλλο ἔφτανε στὸν οὐρανό. Μιὰ σκάλα λοιπὸν βλέπουμε μπροστά μας, καὶ σήμερα εἶνε τὸ πρῶτο σκαλοπάτι. Ἐμπρός, πλη­σιάστε καὶ πατῆστε τὸ πρῶτο σκαλοπάτι.
Στὸ πρῶτο σκαλοπάτι στέκεται ὁ τελώνης, ποὺ λέει· «Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτω­λῷ» (Λουκ. 18,13). Καὶ κοντὰ στὸν τελώνη τοῦ εὐ­αγγελίου στέκεται ὁ ἀπόστολος.

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψεται νὰ μὴ ἀσχοληθῶ μὲ τὸν πρῶτον, τὸν ἀναστεναγμὸν τοῦ Τελώνου, ἀλλὰ νὰ εἴπω ὀλίγας λέξεις ἐπάνω στὸ ἀποστο­λικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ λέει, ὅτι ἡ ζωὴ εἶνε ἀγώνας, καὶ μᾶς προειδο­ποιεῖ· «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12).

* * *

Ἂς προσέξουμε, ἀγαπητοί μου. «Οἱ θέλον­τες», λέει. Τί σημαίνει αὐτό; Ὅτι ὁ χριστιανι­σμὸς εἶνε ἐλευθερία, δὲν βιάζει κανένα. Εἶ­σαι ἐλεύθερος νὰ ἐκλέξῃς ἢ τὸν ἀνήφορο – ἀ­νήφο­ρος καὶ Γολγοθᾶς εἶνε ἡ ὁδὸς τοῦ καθή­κον­τος, ἢ τὸν κατήφορο τῆς κακίας καὶ τῆς δι­αφθο­ρᾶς· ἐλεύθερος νὰ ἐκλέξῃς ἢ τὴν στενὴ καὶ τε­θλιμμένη ἢ τὴν πλατειὰ καὶ εὐρύχω­­ρη ὁδό (Ματθ. 7,13-14)· ἐλεύθερος ν’ ἀκολουθή­­σῃς ἢ τὸ φῶς ἢ τὸ σκότος, ἢ τὸν Χριστὸ ἢ τὸν διάβολο.
Ἐλεύθερος εἶσαι· ἀλλ’ ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ ἐκλέξῃς τὴν ὁδὸ τοῦ καθήκον­τος, τῆς ἀρε­τῆς, τοῦ Χριστοῦ μας, τότε πλέον πρέπει νὰ εἶσαι προετοιμασμένος· διότι στὸ δρόμο αὐτὸν θὰ συναντήσῃς πολλὰ ἐμπόδια. Ποιά εἶνε τὰ ἐμ­πόδια; Ἐμπόδια πρῶτα Read more »

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΟΡΚΟΥ

ΑΠΟ ΤΟΝ “ΠΟΛΙΤΙΚΟ” ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

Με αφορμή τον “πολιτικό” όρκο που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας ως Πρωθυπουργός της Ελλάδος και με την μεγάλη “παραφιλολογία “ και διάσταση των απόψεων που έχει ξεσπάσει περί της ενέργειας αυτής , θεώρησα απαραίτητο να γράψω αυτό το άρθρο, για να διαλυθεί αυτό το ομιχλώδες τοπίο.
 
Οι απόψεις που ακούγονται είναι πολλές. Άλλες θετικές άλλες αρνητικές. Και οι δύο πλευρές έχουν επιχειρήματα και τα υπερασπίζονται. ΚΑΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΟΜΩΣ δεν έχει αναφερθεί και δεν έχει απαντήσει σε ένα πολύ σημαντικό ΕΡΩΤΗΜΑ που θα έλεγα πως είναι το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ. Ποιός ο λόγος να πρέπει να δώσει όρκο;
 
Καταρχήν υπάρχει ένα δεδομένο. Αυτό είναι πως κατά το Σύνταγμα της Ελλάδος, ο Πρωθυπουργός υποχρεούται να εργαστεί για το συμφέρον όλου του Ελληνικού λαού. Και ξεκινάνε τα ερωτήματα:Την διακυβέρνηση που θα ασκήσει ο Πρωθυπουργός, την επηρρεάζει η όχι και σε ποιό βαθμό ο όρκος;
Δηλαδή με λίγα λόγια, θα ασκήσει ο Πρωθυπουργός τα καθήκοντά του με τον ίδιο τρόπο, είτε ορκιστεί είτε όχι και αν είναι έτσι, ποιός ο λόγος της οποιασδήποτε μορφής ορκομωσίας, αν δεν επηρρεάζει τις ενέργειες του Πρωθυπουργού; Ποιός ο λόγος δηλαδή, να πρέπει να δώσει όρκο; Read more »

Μή ομόσαι ὅλως. Να μην ορκισθείς πουθενά

NΑ ΜΗ OPKΙZΩMEΘA;

Ὁ Kύριος εἶπε·

• «Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεις δὲ τῷ κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου. ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶν τοῦ Θεοῦ· μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ· μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶν τοῦ μεγάλου βασιλέως· μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ποιῆσαι ἢ μέλαιναν. ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν».
• Στους αρχαίους προγόνους σας, ελέθχη ότι όσα λέτε με όρκο πρέπει να τα εκτελείτε. Aλλά εγώ τώρα σας λέω κάτι ανώτερο· να μην ορκίζεστε καθόλου». Να μην ορκίζωνται οι άνθρωποι ουτε στον ουρανό, ούτε στη γη, ούτε στα Ιεροσόλυμα, ούτε στην κεφάλή τους. Δηλαδή, κατά το λόγο του Xριστού ο όρκος απαγορεύεται απολύτως.

Ὁ νέος πρωθυπουργός δεν έφήρμωσε τον Ευαγγελικό νόμο που δὲν ὁρκίστηκε στο Ευαγγέλιο, γιατί δεν το έκανε από ευλάβεια στον λόγο του Θεοῦ, αλλά από περιφρόνηση και ασέβεια. Δεν ορκίστηκε στο Ευαγγέλιο, ορκίστηκε αλλού.

Όμως δεν κατηγορούμε αυτόν, άθεος είναι και στην αθεϊα του ορκίζεται, κατηγορούμε τους δεσποτάδες εκείνους, τον Αλεξανδρουπόλεως και τον Αργολίδος, που τώρα θυμήθηκαν το «μη ομόσαι όλως»!!!Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ανθιμος ζητά την κατάργηση του όρκου, γιατί; Για να μη φέρουν σε δύσκολη θέση τους ἀθέους, που δε θέλουν να ορκιστοῦν στο Ευαγγέλιο!!! Λες και χρειάζονταν την δική του βοήθεια για να το πουν!!!
Ω, μικροί και τιποτένοι ἄνθρωποι, που θέλετε τους ἐπαίνους των αθέων και κάνετε κολοτούμπες μπροστά τους, για νὰ σας ἐπαινέσουν και να σας πουν μπράβω!!! Εχει προφητευθεί ὅτι στους εσχάτους καιρούς οι κληρικοί θα είναι χειρότεροι από τους λαϊκούς! Σ’ αυτούς τους χρόνους βρισκόμεθα.
Οι κακοί επίσκοποι μπῆκαν στη μάντρα του Χριστού, για νὰ την πολεμήσουν ἔσωθεν. Ας προσέχει ο πιστός λαός από τέτοιους δεσποτάδες. Η ἀσέβεια του Αλεξανδρουπόλεως είναι  χειρότερη και πιο επικίνδυνη ἀπό την ἀπιστία του νέου Πρωθυπουργοῦ.
Αν θα χαθεῖ η Θράκη, από αυτούς τους δεσποτάδες θα χαθεί. 

Πατήστε (ΕΔΩ) και διαβάστε γιατί δεν πρέπει να ορκιζόμεθα

_____________________________________________________________________________________________

ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ 30.1.2015
ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ 2.2.2015

1. Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ ἡ νέα ἐποχή, ἡ παγκοσμιοποίησι, ὁ οἰκουμενισμός, ἡ νέα τάξι πραγμάτων, ὁ κιναιδισμός, ὁ σιωνισμός, ὁ μασωνισμός, ἡ ἀθεΐα, ὁ μαρξισμός, ἡ ἀβελτηρία καὶ οἱ λοιπὲς λαίλαπες τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων μαζὶ μὲ τὴν ἀμέτρητη ὑποκρησία δροῦν ὡς ἰσοπεδωτὲς τῶν πάντων καὶ ὡς ὁδοστρωτῆρες.

Ἔτσι βυσσοδομοῦν καὶ βασιλεύουν τὰ ἀγκάθια καὶ ἐπιπλέουν καὶ ἐπιβάλλονται οἱ φελλοί, οἱ παλλακίδες, οἱ ἀνώμαλοι, οἱ θρασεῖς, οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς καὶ οἱ ἀετονύχηδες.

Ἔχουν μάλιστα τρομερὴ ἀλληλεγγύη, ὄχι μόνο μεταξύ τους, ἀλλὰ καὶ ὅλες οἱ ἁλυσίδες. Οἱ ὁμοταξίες μεταξύ τους τάσσονται ἀλληλέγγυες, ὁπότε δημιουργοῦν μία ἀδιάρρηκτη συνομοταξία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (ΕΔΩ) http://www.fotgrammi.gr

_______

ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ Ο «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ»

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Bulovic

Το κίνημα της πανθρησκείας έχει καταλάβει στα δίχτυα του όχι μόνο κάποιους έλληνας πορωμένους και άθεους επισκόπους, που διαμαρτύρονται γιατί δεν γίνονται τζαμιά στην Ελλάδα, αλλά παγκόσμια

Πριν από λίγες ημέρες με τον RTS πρόγραμμα στο σόου που φιλοξένησε εκπροσώπους «των εκκλησιών και των θρησκευτικών κοινοτήτων» στη Σερβία, για την πρόσφατη σφαγή που διέπραξαν οι Μουσουλμάνοι εναντίον δημοσιογράφων εβδομαδιαία Sarli στο Παρίσι. Παρεβρέθηκαν ο Αρχιεπίσκοπος του Βελιγραδίου Stanislav Χόσεβαρ, ο Μουφτής Βελιγραδίου Μωάμεθ Γιουσουφσπάχιτς και Ραβίνος Ισάκ Asiel.

Ο «ορθόδοξος» Επίσκοπος Ειρηναίος Bulovic παρουσιάστηκε ως ο μεγαλύτερος συνήγορος, υπεράσπιστης και απολογητής του Μωάμεθ!!!

Πώς έγιναν αγνώριστοι και συμμάχησαν με τις σκοτεινές δυνάμεις που τους βομβάρδισαν, οι ορθόδοξοι Σέρβοι επίσκοποι!!!!!

Βάλτε στην μετάφραση και διαβάστε από την Σέρβικη ιστοσελίδα www.eparhija-prizren.org, το παρακάτω κείμενο

ЕПАРХИЈА РАШКО ПРИЗРЕНСКА | ЕПИСКОП АРТЕМИЈЕ

или зашто епископ Бачки Иринеј радије брани Мухамеда него Господа Христа –

• • Пре неколико дана на програму РТС-а у емисији Да можда не гостовали су представници „цркава и верских заједница“ у Србији, како је било најављено и представљено. Повод за овај јавни сусрет и разговор био је недавни покољ извршен од стране муслимана над новинарима недељника Шарли у Паризу.
  • Присутни су били епископ Бачки Иринеј Буловић, Надбискуп београдски Станислав Хочевар, муфтија београдски Мухамед Јусуфспахић и рабин Исак Асијел.
  • Емисија по много чему значајна и веома симболична. Епископ Бачки Иринеј потврдио се као значајан и ненадмашан бранилац и апологета пророка Мухамеда. Треба одмах нагласити да је реч о лажном пророку – Мухамеду – не од Бога посланом, и коме се није јављао Бог, нити ангео Божији, него су јављања која је доживљавао била демонске природе и порекла.
  • Као што каже и свети Григорије Палама, приликом разговора који је имао са Турцима током свог заробљеништва, Христос нам није рекао да прихватимо неког Мухамеда, зато и не прихватамо нити волимо Мухамеда. Рекао нам је, напротив, као што сведоче и Апостоли, да не прихватимо никога другог, јер ће Он доћи да суди свету. Ми, додаје свети Григорије Палама, Хришћани, не прихватамо ништа, нити то сматрамо за истину, уколико не постоје сведочанства. Од свих Пророка Старога Завета постоје сведочанства за Христа, због тога и верујемо у Њега и његово Еванђеље. Не верујемо, међутим, и не прихватамо никаквог Мухамеда, јер о њему нема сведочанстава код Пророка, нити је пак учинио нешто необично и достојно вере.
  • Буловић је међутим толико добро бранио пророка Мухамеда – слободно се може рећи да је у томе био најуспешнији од свих учесника емисије (изузимајући, наравно, водитељку, која се у то није упуштала, знајући врло добро оквире свога деловања, своју улогу и задатак) – да је муфтија Јусуфспахић у једном тренутку Буловићевог говора сасвим спонтано узвикнуо Владико нека Вас бог (= Алах) награди! Нема сумње да је г-н Буловић надмашио и муфтију Јусуфспахића у заступању Мухамеда, зато и ово јавно признање није изостало, пред очима целог телевизијског аудиторијума, односно целокупне српске (и православне) јавности!
  • Г-н Буловић познат је по свом заступању (лажног) пророка Мухамеда и претходних година; није му овај ТВ наступ прво огледање на том пољу. Read more »

Ο ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

• ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟ, ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ ΠΟΥ ΑΓΚΟΜΑΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ· «TON ΠΑΠΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ» Διαβάστε (ΕΔΩ)

«…Διαμαρτυρόμενος ὁ λαὸς κατά των αναξίων αρχιερέων δεν ασέβει, διότι·

Ὁ εὐσεβὴς λαὸς κατὰ τὸ κανονικὸ δίκαιο εἶναι Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ἔχει ὑποχρέωση, ὅσες φορές κάποιος ἀρχιερεὺς παρεκκλίνει ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρύττει κάτι που είναι ἀσυμβίβαστον με την Ορθόδοξη πίστη, ὁ λαὸς ὄχι μόνον  πρέπει νὰ διαμαρτύρεται, για την παρεκτροπή ἀλλὰ καὶ νὰ διακόπτῃ κάθε πνευματικὴ σχέση με τον παρεκτρεπόμενο ἀρχιερέα.
Ἐπικαίρως δὲ ὑπενθυμίζομε κάτι που εγράφη από τον κ. Τρεμπέλα, ὅτι· ὁ εὐσεβὴς λαὸς ἐπὶ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου, έχοντας πνευματικοὺς οδηγούς δύο μοναχούς, τὸν Σωφρόνιον καὶ τὸν Μάξιμον, ἐπέτυχε τὴν καθαίρεση καὶ τὸν ἀναθεματισμὸ όχι μόνο τῶν πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ πάπα Ρώμης.
Κατά τοὺς χρόνους τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ συνόδου καταξέσχισε τὸ ἑνωτικόν της ψήφισμα, υπό τὴν ἡγεσίαν ἑνὸς καὶ μόνον ἐπισκόπου, τοῦ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, οτι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, απο τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά.
Ηγωνίσθησαν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι άγιοι Πατέρες. Σήμερα αγών δεν γίνεται. Κληρικοί δὲν αγωνίζονται. Δεν υπάρχει πλέον αγωνιστικό πνεύμα. Τι μέλλει γενέσθαι;
Ο αγώνας πέφτει στον λαό. Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, –είναι θέμα μεγάλο, τώρα αυτό το οποίο λέω– όπως όλα τα βάρη τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα αίματα, τα μαρτύρια, τα πάντα πέφτουν στον λαό μας, γιατί άμα γίνει καμία ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνωμε εδω οι ολίγοι για να χύσωμε το αίμα μας· όπως όλα τα βάρη πέφτουν στον λαό, στον μικρό μας λαό, έτσι και το βάρος αυτό το εκκλησιαστικό πέφτει στον λαό, τον μικρό μας λαό.
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν· θα αγωνισθώμεν και πάλι, εναντίον της κακοηθείας και της διαφθοράς. Θ’ αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός. Θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα. Θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες το σύνθημα· Έως θανάτου αγώνισαι υπὲρ της αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου».
Το κατ’ εμέ, δεν γνωρίζω τι με περιμένει· είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος, εγώ τουλάχιστο τα όπλα δεν τα παραδίδω. Θα αγωνισθώ μέχρι τέλους, δια να ίδω μίαν Εκκλησίαν υψηλήν και αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι Πατέρες ημών εις μνημόσυνον αιώνιον.

ΑΓΩΝΙΣΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

Ἡ Ὀρθοδοξία πολεμεῖται μὲ λύσσαν ἀφάνταστον. Πολεμεῖται ἐξωτερικῶς ἀπὸ τοὺς ἀθέους καὶ ἀπίστους, πολεμεῖται καὶ ἐσωτερικῶς ἀπὸ κακοὺς ποιμένας. Ἀλλ’ ὅλαι αἱ σκοτειναὶ δυνάμεις ποὺ θὰ ἐκβράσῃ ὁ ἅδης διὰ νὰ τὴν διαλύσουν θὰ συντριβοῦν ὡς κύματα λυσσαλέα ἐπάνω εἰς τὸν Βράχο. Θὰ διαλυθοῦν εἰς ἀφροὺς μίσους, θὰ κονιορτοποιηθοῦν, καὶ ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος, ἡ ὁποία θὰ κρατῇ τὴν ὀρθὴν πίστιν, θὰ ὑψώσῃ νικηφόρως τὴν σημαίαν της εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου. «Πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»
«Ακούω φωνή· Εσείς δεν ακούτε; Από την Καισάρεια…ακούεται η βροντερά φωνή του Μεγάλου Βασιλείου· Ακούω την σάλπιγγα του ιερού Χρυσοστόμου. Ακούω την απαστράπτουσα φωνή του Γρηγορίου· Εσείς δεν ακούτε; Σάλπιγγες είναι. Τι  μας λένε; «Αγωνισθείτε για την Εκκλησία του Χριστού μας. Αγωνιστείτε για να καθαριστεί η Εκκλησία από τα ανάξια στελέχη της, για να έρθει η Εκκλησία στο ύψος των Πατέρων… 
«Η ‘Ορθοδοξία δὲν θὰ χαθῇ, γιατὶ καὶ πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16, 18), ἀλλὰ ἄν ἀδιαφοροῦμε, θὰ τὴν χάσουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, ὅπως τὴν χάσαμε στὴ Μικρὰ Ἀσία…

«Ἂν δὲν προσέξουμε, ὑπάρχει κίνδυνος μετά από 30 & 40 χρόνια να είναι στην Ελλάδα μασόνοι, ἄθεοι, παπικοί, προτεστάντες, χιλιασταί και κάθε καρυδιάς καρύδι, μόνο Ορθόδοξοι χριστιανοὶ δεν θα υπάρχουν!»

(Τὸ ὑπογραμμισμένο μὲ κόκκινο, ἐλέχθει ἐπανειλημένως άπὸ τὸν ἀγωνιστὴ ἱεράρχη π. Αὐγουστίνο Καντιώτη πριν από 30 χρόνια. Βρισκόμαστε τώρα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα και κάνουμε τις εξής σκέψεις)

• –Μήπως οἱ οἱκουμενισταὶ ιεράρχαι, ποὺ ερωτοτροπούν και συμπροσεύχονται με τον αντίχριστο Πάπα, με τις δεσποτίνες και τις παπαδίνες των προτεσταντών και με κάθε αλόθρησκο, μας οδηγούν στην πανθρησκεία και στον Αντίχριστο και δεν το πήραμε χαμπάρι;
  –Μήπως μ’ αυτά που κάνουν οι οικουμενισταί εξέπεσαν, έγιναν Ιούδαι, απώλεσαν την Ορθόδοξη πίστη και συμπαρασύρουν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό στην πανθρησκεία και στην απώλεια; 

  Ας προσέξουμε, γιατί με τέτοιους προδότες αρχιερείς, θα βρεθούμε εκτός της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

«Στους εσχάτους καιρούς»,  λέει ο Γέροντας, «δεν θα μπορούν οι πιστοί να εκκλησιάζονται σε μεγαλοπρεπείς ναούς, γιατί θα τους έχουν καταλάβει αιρετικοί επίσκοποι. Θα καταφεύγουν στις σπηλιές και στα όρη, για να λατρεύσουν τον Κύριο».

______________

• Διαβάστε την επιστολή του νέου οικουμενιστού επισκόπου Αργολίδος Νεκταρίου
  http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_27.html
• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ   Ε Δ Ω
• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ  (ΕΔΩ) ΑΚΤΙΝΕΣ: Λυκούργος Νάνης, Επίσκοποι διατελούν τραγικά ανυποψίαστοι για τους ποιμαντικούς κινδύνους που συνεπάγεται η παναίρεση του οικουμενισμού.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ

——————————

«ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

————————

________________

Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν (Ἑβρ. 13,7-16)
30 Ἰανουαρίου

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου

O BΡΑΧΟΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

«Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8).

ΜΙΛΗΣΑΜΕ ἄλλοτε γιὰ τὸ βίο, τοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ ἔργα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ποὺ ἑορτάζουν σήμερα. Ἰδιαιτέρως κάναμε λόγο γιὰ τὴν ἐπίδρασι ποὺ ἤσκησαν οἱ μορφές τους στὴν ἑλληνικὴ παιδεία. Τώρα ἀφορμὴ γιὰ διδασκαλία θὰ μᾶς δώσῃ ἕνα ῥητὸ ἀπὸ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε. Τὸ ῥητὸ αὐτὸ λέει· «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8).

* * *

Χθές, σήμερα, αὔριο. Σ’ αὐτὰ τὰ τρία διακρίνεται, ἀγαπητοί μου, ὁ χρόνος. Καὶ πόσο γρήγορα φεύγει ὁ χρόνος! Τὸ σήμερα γίνεται χθὲς καὶ τὸ αὔριο γίνεται σήμερα. Ὁ χρόνος μοιάζει σὰν τὸν ποταμό, ποὺ μέρα – νύχτα τρέχει. Τρέχει ὅλο τὸ χρόνο. Ἀλλὰ τὸ νερό του δὲν εἶνε τὸ ἴδιο. Ἐὰν κανεὶς μπῇ στὸ ποτάμι καὶ σταματήσῃ κάπου, τὸ νερό, ποὺ λούζει τὸ κορμί του, δὲν εἶνε τὸ ἴδιο. Τὸ νερὸ μιὰ στιγμὴ τὸν ἀγγίζει καὶ ἀμέσως φεύγει καὶ ἔρχεται ἄλλο νερό, καὶ αὐτὸ φεύγει καὶ ἔρχεται ἄλλο, καὶ οὕτω καθεξῆς. Καὶ ἔτσι, ἂν μείνῃ μιὰ ὥρα μέσα στὸ νερό, χιλιάδες φορὲς θὰ ἔχῃ ἀλλάξει τὸ νερό, ἐνῷ ὁ ποταμὸς φαίνεται ὅτι εἶνε ὁ ἴδιος. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὸ χρόνο. Σὰν ἕνα ποτάμι τρέχει διαρκῶς. Τὸ ἕνα λεπτὸ διαδέχεται τὸ ἄλλο, ἡ ὥρα τὴν ὥρα, ἡ ἑβδομάδα τὴν ἑβδομάδα, ὁ μήνας τὸ μῆνα, τὸ ἔτος τὸ ἔτος· καὶ ἔτσι περνοῦν τὰ χρόνια, καὶ τὸ νήπιο γίνεται παιδί, τὸ παιδὶ νέος, ὁ νέος ἄντρας, ὁ ἄντρας γέρος ἀσπρομάλλης. Καὶ ἐνῷ ὅλα φεύγουν καὶ ἀλλάζουν, ὁ χρόνος συνεχίζει τὸ δρόμο του. Μέχρι πότε; Ὁ Θεὸς ξέρει.
Χθές, σήμερα, αὔριο! Τὸ χθὲς εἶνε τὸ παρελθόν, τὰ περασμένα χρόνια. Εἶνε τὸ ἔτος ποὺ πρὶν ἕνα μῆνα μᾶς ἀποχαιρέτισε. Χθὲς εἶνε τὸ περσινό, τὸ προπέρσινο ἔτος… Καὶ συνεχῶς πηγαίνοντας πρὸς τὰ πίσω φθάνουμε σὲ διάφορες χρονολογίες, ποὺ μερικὲς ἀπ᾿ αὐτὲς ἄφησαν στὴν καρδιά μας ζωηρὲς ἀναμνήσεις, εὐχάριστες ἢ δυσάρεστες. Ἔτσι φθάνουμε στὸ δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, σὲ μία ἱστορικὴ ἡμερομηνία, τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940, ὅταν ἡ μικρά μας πατρίδα εἶπε τὸ «ὄχι» καὶ ἀγωνίστηκε στὴ Βόρειο Ἤπειρο γιὰ τὴν ἐλευθερία. Προχωρώντας ἀκόμη φθάνουμε στὸ 1914, στὸν πρῶτο παγκόσμιο πόλεμο. Κατόπιν στὸ 1912, ὅταν οἱ ὀρθόδοξοι λαοὶ τῶν Βαλκανίων ἑνωμένοι νίκησαν τοὺς ὀθωμανοὺς καὶ ἐλευθέρωσαν τὰ μέρη τους ἀπὸ τὴ σκλαβιά. Ἐὰν προχωρήσουμε ἀκόμη πρὸς τὰ πίσω, θὰ βρεθοῦμε μπροστὰ σὲ ἄλλα γεγονότα, ὅπως εἶνε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασι τοῦ 1821, ἡ ἐμφάνισι τοῦ Ναπολέοντος, ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασι, ἡ ἀνεξαρτησία τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ἅλωσι τῆς Κω᾿σταντινουπόλεως καὶ τόσα ἄλλα, ποὺ ἀναφέρει ἡ ἱστορία. Πηγαίνοντας συνεχῶς πρὸς τὰ πίσω θὰ φθάσουμε στὸ 1 μετὰ Χριστόν. Στὸ χρόνο δηλαδὴ πού, μέσα στὸ βαθὺ σκοτάδι τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ἀνέτειλε τὸ ἄστρο τῆς Βηθλεέμ, γεννήθηκε ὁ Χριστός, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου. Καὶ ἂν θελήσουμε νὰ συνεχίσουμε τὴν πορεία στὰ χρόνια πρὸ Χριστοῦ, θὰ συναντήσουμε ἄλλα γεγονότα καὶ πρόσωπα· θὰ δοῦμε ὅτι τριακόσια καὶ περισσότερα χρόνια μιὰ σημαία κυμάτιζε σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο, ἡ σημαία τῆς Ῥωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Θὰ δοῦμε ὅτι, πρὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς, ἄλλη σημαία κυμάτιζε· ἡ σημαία τῆς αὐτοκρατορίας ποὺ ἵδρυσε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών. Πρὸ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου θὰ δοῦμε τὶς βασιλεῖες τῶν Περσῶν, τῶν Βαβυλωνίων, τῶν Αἰγυπτίων. Κι ὅσο πᾶμε πρὸς τὰ πίσω, θὰ συναντήσουμε τοὺς πιὸ ἀρχαίους λαοὺς τοῦ κόσμου. Θὰ συναντήσουμε τὸν πρῶτο ἄνθρωπο, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα. Σταματᾷ ἐκεῖ ὁ χρόνος; Ὄχι. Πρὸ τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας ἔγιναν ἄλλα γεγονότα, ὅπως εἶνε ἡ δημιουργία τῶν πλανητῶν, τοῦ ἡλίου, τῆς σελήνης καὶ τῶν δισεκατομμυρίων ἀστέρων. Μέσα στὸ χρόνο ἔγιναν ὅλα αὐτά. Πότε ἀκριβῶς δὲν ξέρουμε. Ἡ ἐπιστήμη δὲν μπορεῖ νὰ καθορίσῃ ἀκριβῶς τὴ χρονολογία. Ὅλα δὲ αὐτά, ποὺ συνέβησαν ἀπὸ τὸν περασμένο χρόνο μέχρι τὸν πιὸ ἀπομακρυσμένο ἀπὸ μᾶς χρόνο, ἀποτελοῦν τὸ χθές. Μὲ τὸ χθὲς ἀσχολεῖται ἡ ἱστορία.
Ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνο τὸ χθές. Εἶνε καὶ τὸ σήμερα. Τὸ τί συμβαίνει σήμερα τὸ μαθαίνει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες, τὰ ῥαδιόφωνα καὶ τὶς τηλεοράσεις. Μὲ τί δίψα οἱ ἄνθρωποι παρακολουθοῦν αὐτὰ ποὺ γίνονται σήμερα! Τὸ χθές, τὰ περασμένα, δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν. Ἀλλὰ πρέπει νὰ εἶνε βέβαιοι, ὅτι κ᾿ ἐκείνους ποὺ θὰ ζήσουν ὕστερα ἀπὸ 100 – 200 χρόνια δὲν θὰ τοὺς ἐνδιαφέρει τί κάνουν αὐτοὶ σήμερα. Λίγοι εἶνε αὐτοὶ ποὺ δὲν ἀπορροφῶνται ἀπὸ τὸ σήμερα, ἀλλὰ στρέφουν τὸ βλέμμα τους πρὸς τὸ παρελθὸν κι ἀνοίγουν τὴν ἱστορία καὶ διαβάζουν τί ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι στὰ περασμένα χρόνια. Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τὸ μυαλό τους τὸ ἔχουν στὸ σήμερα. Σήμερα τί θὰ φᾶνε, τί θὰ πιοῦνε. Σήμερα τί θὰ δοῦνε στὸν κινηματογράφο καὶ στὴν τηλεόρασι. Σήμερα… Ὅλο τὸ σήμερα. Τὸ χθὲς τὸ ἔχουν ξεχάσει. Ἔχουν ξεχάσει οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ καὶ τὸν πατέρα ἢ τὴ μητέρα τους, ποὺ χθὲς μόλις πέθαναν. Δὲν πᾶνε ποτέ στὸν τάφο τους νὰ κάνουν ἕνα τρισάγιο, ν᾿ ἀφήσουν λίγα λουλούδια. Οἱ πεθαμένοι, λένε, μὲ τοὺς πεθαμένους καὶ οἱ ζωντανοὶ μὲ τοὺς ζωντανούς. Τὸ σήμερα τοὺς ἐνδιαφέρει. Οὔτε ἀπὸ ποῦ ἔρχονται οὔτε ποῦ πηγαίνουν ἐξετάζουν.
Οἱ πιὸ πολλοὶ ζοῦν τὸ σήμερα. Ὄχι σὰν πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἀλλὰ σὰν ὑλισταὶ μὲ σύνθημα· «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13· Α΄ Κορ. 15,32).
Χθές, σήμερα, αὔριο! Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι ποὺ ἀφήνουν τὸ παρελθὸν καὶ τὸ παρόν, τὸ χθὲς καὶ τὸ σήμερα, καὶ στρέφονται μὲ ἀγωνία πρὸς τὸ αὔριο. Τί θὰ γίνῃ; Θὰ ἔχουμε εἰρήνη ἢ πόλεμο; Θὰ εἴμαστε καλὰ ἢ θὰ πέσουμε βαρειὰ ἄρρωστοι; Θὰ ζήσουμε μὲ εὐτυχία ἢ μὲ δυστυχία; Τί θὰ γίνουν τὰ παιδιά μας; … Ὅλο Read more »

ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΑΠ᾽ ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ!

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» (Νο2) , εκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015

Πολλὰ ὡραῖα πράγματα ὑπάρχουν στὸν κόσμο, τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ θαυμάζῃ ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Θεὸς ἐποίησε ὅλα «τὰ ὡραῖα τῆς γῆς» (Ψαλμ. 73,17). Πόσα εἶνε; 200, 300, 400, 500, 1000, 2000…; τὸ ὡραιότερο ἀπ᾿ ὅλα εἶνε ἡ πίστι μας. Δὲν ὑπάρχει ἄλλη. Ἀλλὰ δὲν τὴ θαυμάζουν ὅλοι. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ τὴν ἐμπαίζουν. Τί συμβαίνει ἆραγε;

Μακάριοι εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν μάτια καὶ βλέπουν καὶ πέρα ἀπὸ τὴ μύτη τους. Μακάριοι εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν αὐτιὰ καὶ ἀκοῦν τὴν ὑπερφυσικὴ καὶ θεία φωνή. Μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν καρδιὰ καὶ αἰσθάνονται. Αὐτοὶ εἶνε μακάριοι. Οἱ ἄλλοι εἶνε γουρουνοειδεῖς ὑπάρξεις. Πάρε μιὰ χούφτα διαμάντια καὶ πέταξέ τα στοὺς χοίρους. Οἱ χοῖροι θέλουν λάσπη, θέλουν ἄλλα πράγματα, ὄχι διαμάντια. «Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων» (Ματθ. 6,6).

Ὁ Χριστιανισμὸς εὶνε δύναμις ὑπερφυσική. Εἶνε ἀποκάλυψις ἑνὸς ὁλοκλήρου κόσμου ἀληθειῶν, εἰς τὰς ὁποίας δὲν μπορεῖ νὰ ἀνέλθῃ μόνον του τὸ ἀνθρώπινον πνεῦμα. Εἶνε ἀποκάλυψις Θεοῦ, εἶνε ἄνωθεν φωτισμός, ποὺ σὲ κάνει νὰ βλέπῃς ὅτι δὲν ἠμποροῦν νὰ ἰδοῦν ὅλοι οἱ φιλόσοφοι τοῦ κόσμου. Κράτει λοιπὸν καλὰ τὴν τὴν πίστιν σου «ἵνα μηδεὶς λάβει τὸν στέφανόν σου» (Ἀπ. 3,11). Κλεῖσε τ᾽ αὐτιά σου στοὺς ἐχθρούς. Μεῖνε πιστὸς στὴν Ἐκκλησία ποὺ βαπτίσθηκες· προτίμησε θάνατο μᾶλλον παρὰ νὰ χάσῃς τὴν Ὀρθόδοξο ὁμολογία. Λέγε σ᾽ ἀνθρώπους καὶ δαίμονες· Ὀρθόδοξος γεννήθηκα – Ὀρθόδοξος θὰ πεθάνω. Ἔχω ῥίξει τὴν ἄγκυρά μου ἐδῶ καὶ κανένα κῦμα δὲν μὲ παρασύρει ἀπὸ τὸ λιμάνι τῆς Ὀρθοδοξίας.

Χριστιανέ, πρόσεχε τον θησαυρόν σου

Εἶνε γνωστὸν ὅτι κατὰ τὰ τελευταια ἔτη πολλαὶ αἰρέσεις, μὲ ὅλα τὰ μέσα ποὺ διαθέτουν προσπαθούν νὰ σᾶς ἀποσπάσουν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη πίστι. Φοβερός εἶνε ἰδίως ὁ κίνδυνος ἐκ μέρους μιᾶς κινήσεως, ποὺ ὀνομάζεται οἰκουμενισμός. Οἱ ὁπαδοὶ τῆς ἀντορθοδόξου αὐτῆς κινήσεως μισοῦν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἀγωνίζονται να δημιουργήσουν μία νέα θρησκεία. ὁ οἰκουμενισμός, ὅπως λέγει ὁ ἀείμνηστος Σέρβος κληρικὸς Ἰουστῖνος Πόποβιτς, εἶνε παναίρεσις, ὡς περιθάλπουσα ὅλας τὰς αἰρέσεις.

Ἀλλ’ ἐσεῖς, ἀγαπητοί μου, ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἄνδρες γυναῖκες καὶ παιδιά, μείνετε προσηλωμένοι εἰς τὴν Ὀρθοδοξία…

Ὁ ἐωσφόρος λυσσάει γιὰ νὰ ξεριζώσει τὴν Ὀρθόδοξη πίστι

Εἰς ὅλα τὰ πλάτη καὶ τὰ μήκη ὁ ἐωσφόρος ἔχει ἐκστρατεύσει καὶ λυσσάει γιὰ νὰ ξεριζώσῃ μέσα ἀπὸ τὰ βάθη τῶν ἀνθρώπων τὴν Ὀρθόδοξη πίστη…

«Εἴ τις ὑμᾱς εὐαγγελίζεται παρʼ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Προσέξατε τί λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος;

Ἐὰν κανεὶς λέει πράγματα τὰ ὁποῖα εἶνε ἀντίθετα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, τότε αὐτός, «εἰ τις»· ὅποιος νάναι. Μπορεῖ νὰ εἶνε λαϊκός, αυτὸς ποὺ ζητᾶ, νὰ βάλῃ δυναμίτη καὶ νὰ ἀνατρέψει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι γυναίκα· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι παπάς· ανάθεμα. Μπορεί να είναι δεσπότης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι αρχιεπίσκοπος· ανάθεμα. Μπορεί να είναι πατριάρχης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι βασιλεύς· ανάθεμα. Ακόμα προχωρεί ο απόστολος και λέει· Απόστολος εγώ· “ανάθεμα». Αν ακόμα υποθέσουμε ότι άγγελος έρθει από τα ουράνια και διδάξει ενάντια προς τα δόγματα· “ανάθεμα”. Αυτό το ανάθεμα ακούγεται μέσα στην προς Γαλάτας επιστολή και σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μας.

ΚΡΟΥΩ ΤΟΝ ΚΩΔΩΝΑ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

«Κρούων λοιπόν τον κώδωνα του κινδύνου εκ της εσχατιάς αυτής της Ελληνικής Πατρίδος εκφράζω την αγωνίαν όχι μόνον του ποιμνίου μου, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΛΛΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ. Ακούσατε τας φωνάς αυτάς ως φωνήν υδάτων πολλών και μη μας φέρετε ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΟΝ ΘΕΣΙΝ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨOYΜΕ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ. Ας μη θεωρηθεί τούτο ως απειλή, αλλ᾽ ως κραυγή πόνου και αγωνίας και ως υστάτη έκκλησις προς την υμετέραν Παναγιότητα διά την άμεσον επάνοδον της μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εις την τροχιάν εκείνην, η οποία εν Πνεύματι Αγίω εχαράχθη εις οικουμενικάς και Τοπικάς Συνόδους και εκ της οποίας αείμνηστοι πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας, πρότυπα αληθών ποιμένων, ουδ’ επ’ ελάχιστον παρεξέκλιναν, αλλ’  εθυσίασαν και αυτήν την ζωήν των υπέρ της Ορθοδοξίας».

 H ΣYNEIΔHΣH!

Ώ, H ΣYNEIΔHΣH! ακούγεται μέσα στο σκοτάδι που καλύπτει τη γη, ακούγεται σαν το λάλημα του πετεινού τη νύχτα της M. Πέμπτης. Έτυχε ποτέ να κοιμηθήτε σ’ εξοχικό μέρος, όπου τη νύχτα επικρατεί ησυχία; Πόσο καθαρά ακούγεται το λάλημα του πετεινού! Aλλ’ όταν εκεί φυσήξει άγριος άνεμος και τα κλαδιά των δέντρων σείωνται και γίνεται θόρυβος μεγάλος, τότε το λάλημα του πετεινού πνίγεται και δεν ακούγεται. Eτσι συμβαίνει και με τη συνείδηση. Πάντοτε λαλεί. Aλλ’ όταν τα πάθη ξεσηκώνωνται σαν θύελλες και καταιγίδες και δημιουργούν τεράστιο θόρυβο μέσα στο ψυχικό μας κόσμο, τότε η φωνή της συνειδήσεως πνίγεται και δεν ακούγεται.

Aλλά μια μέρα οπωσδήποτε θ’ ακουστεί. Mακάρι ν’ ακουστεί σ’ αυτό τον κόσμο. Γιατί αλλιώς θ’ ακουστεί στον άλλο κόσμο. Kαι τότε το «κατηγορώ» της συνειδήσεως θάνε αδιάκοπο και ανυπόφορο. Θάνε αιώνια κόλασης. Όπως λέει κάπου ο ιερός Xρυσόστομος· καλύτερα να σε κεντήσει σκορπιός, παρά να σε κεντήσει η συνείδηση.

+Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Aυγουστίνος Kαντιώτης (από βιβλιο «Eις την Θεια λειτουργία B΄, σελ. 31

NA MH MAΣ TYΠTEI H ΣYNEIΔHΣH

Eιρήνη! Yπάρχει αγαθό ανώτερο απ’ αυτό; Ω η ειρήνη! Eινε η γαλήνη της συνειδήσεως. Eίναι η μυστική φωνή που ακούγεται στα βάθη της καρδιάς, όταν ο άνθρωπος πιστεύει και αγαπάει το Θεό και τον πλησίον του και προσέχη να μην αδικήσει το συνάνθρωπό του και να μην ατιμάσει και βεβηλώσει την ατομική του ζωή, κ’ όταν όχι μόνο δεν κάνει το κακό, αλλά και πράττει το καλό. Πόσο ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος εκείνος που δεν τον τύπτει η συνείδησίς του για διάπραξη κακού ή για παράλειψη καλού!

H ευτυχία του ανθρώπου εξαρτάται κυρίως απ’ αυτή τη μαρτυρία της συνειδήσεως. Mέσ’ στην καρδιά του ανθρώπου, του πιστού και αφοσιωμένου στο Θεό, δημιουργείται ένας μικρός παράδεισος, και εκπληρώνεται ο λόγος του Xριστού μας, ότι «η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστι» (Λουκ. 17,21). Θέλετε παράδειγμα; Ένας Read more »

ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΒΑΡΑΒΒΑΔΕΣ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ, ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ!

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» (Νο2) , εκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015

Τὸ πιὸ σπουδαῖο προσὸν τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἡ ἐλευθερία. Ἀφοῦ δὲν θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸν κυβερνᾷ ὁ Χριστός, θὰ τὸν κυβερνήσῃ ὁ ἀντίχριστος. Εἶνε μυστήριο πρᾶγμα· δὲν θέλει ἡ ἀνθρωπότης τὸν Σωτῆρα της, τὸ Χριστό, θέλει τὸ Βαραββᾶ.
Ἐκείνη ἡ Μεγάλη Παρασκευὴ εἶνε ἕνα δρᾶμα συγκλονιστικό. Ὁ καημένος ὁ Πιλᾶτος, ποὺ κρατοῦσε τὸ ῥωμαϊκὸ δίκαιο, «Ἔ», σοῦ λέει, «ποῦ πᾶνε αὐτοί; Τοὺς ἔθρεψε, τοὺς πότισε, τοὺς θεράπευσε, τοὺς ἀνέστησε καὶ νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροὶ θὰ μείνουν ἀπέναντί του· θὰ τὸν λυπηθοῦν». Γι᾿ αὐτὸ τοὺς παρουσίασε ἕναν κακοῦργο, τὸ Βαραββᾶ, ποὺ τὰ χέρια του ἦταν βουτηγμένα μέσα στὸ αἷμα, καὶ τοὺς εἶπε· ―Ἔχω τὸ Χριστό, ἔχω καὶ τὸ Βαραββᾶ. Ποιόν ἀπὸ τοὺς δύο προτιμᾶτε; ποιόν νὰ ἐλευθερώσω; Φώναξαν ὅλοι· ―Τὸ Βαραββᾶ… Κ᾿ ἐμεῖς τὸ ἴδιο ζητᾶμε. Θέλουμε οἱ Βαραββᾶδες νὰ μᾶς κυβερνήσουν. Κι ἀφοῦ τοὺς Βαραββᾶδες διαλέγουμε, αὐτοί θὰ μᾶς κυβερνοῦν.
Ἔχω πολλὰ σχετικὰ παραδείγματα νὰ σᾶς παρουσιάσω. Τέτοιος εἶνε ὁ κόσμος.
Ὅταν πρὶν ἀπὸ τριάντα χρόνια περιώδευα τὴν ἐπαρχία τῶν Γρεβενῶν, ἔφτασα σ᾿ ἕνα χωριό.
Τότε ἤμουν ἱεροκήρυκας. Δὲν εἶχα οὔτε αὐτοκίνητο γιὰ νὰ μὲ κατηγοροῦν (μολονότι τὸ αὐτοκίνητο τὸ ἔχω δωρεὰν καὶ δὲν ξοδεύει πολλὰ καύσιμα, γιατὶ εἶνε μὲ πετρέλαιο· δὲν ἔδωσα δραχμὴ γιὰ ν᾿ ἀγοράσω αὐτοκίνητο). Τότε εἶχα τὸ ὑπ᾿ ἀριθμὸν ἕνα αὐτοκίνητο· περπατοῦσα χιλιόμετρα μὲ τὰ πόδια.
Πάω λοιπὸν σ᾿ ἕνα χωριό, χτυπῶ τὴν καμπάνα, καὶ δὲν ἔρχεται κανένας. Ξέρανε, ὅτι πῆγα νὰ τοὺς κηρύξω τὸ εὐαγγέλιο καὶ νὰ τοὺς μιλήσω γιὰ τὸ Χριστό. Τὸ βράδι κοιμήθηκα στὸ καμπαναριό…
Σὲ λίγο ἔρχεται στὰ πράγματα ἕνας «Βαραββᾶς»· ἦταν τοῦ κόμματος. Εἶπα μέσα μου· «Ἀφοῦ δὲ᾿ θέλετε τὸ Χριστό, ἀπὸ δαύτους θὰ κυβερνηθῆτε». Μετὰ ἀναστέναζαν· παρέλαβε αὐτὸς τὴν ἐξουσία στὸ χωριό, κι ἄρχισε τὸ ξύλο καὶ τὴν τυραννία.
Τοὺς εἶδα μετὰ στὰ Γρεβενά, σ᾿ ἐλεεινὴ κατάστασι. Μπῆκαν σὲ κάτι παράγκες. Πῆγα, τοὺς βρῆκα· τοὺς κατάλαβα. «Δὲν εἶστε», τοὺς λέω, «ἀπὸ τὸ τάδε χωριό;». «Ἄ», λένε, «παππούλη, ἐμεῖς, ὅταν ἦρθες, πήγαμε νὰ βροῦμε αὐτόν, γιατὶ ἐλπίζαμε ὅτι αὐτὸς θὰ μᾶς σώσῃ καὶ θὰ μᾶς βοηθήσῃ…». Ἔτσι λοιπὸν σκότος καὶ Βαραββᾶν ἐκλέγει ἡ ἀνθρωπότης. Δὲ᾿ θέλω νὰ ἐπεκταθῶ περισσότερο.
Καὶ πάλι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, ἂν παρουσιαστῇ ἕνας πραγματικὰ πιστὸς Χριστιανός ―τώρα δὲν ὑπάρχει, σᾶς τὸ λέω καθαρά, γιατὶ εἴμαστε ἄξιοι τιμωρίας―, ἂν βρισκόταν ἕνας, καὶ ἔλεγε· «Ἕλληνες, δὲ᾿ θὰ κυβερνήσουμε τὴν Ἑλλάδα μὲ τὸ ἄλφα ἢ βῆτα ἢ γάμμα κόμμα, ἀλλὰ μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, (μὲ τοῦτο ποὺ κρατῶ, ποὺ εἶνε σοφία. Δὲν ὑπάρχει ἄλλο. Ὅλα τ᾿ ἄλλα εἶνε βλακεῖες, ἀνοησίες καὶ κουταμάρες)· τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε ἡ σοφία καὶ μ᾿ αὐτὸ θὰ κυβερνήσουμε τὴν Ἑλλάδα», πέστε μου, θὰ τὸν ψήφιζαν οἱ Χριστιανοί; Ἐμένα, λοιπόν, νὰ μοῦ τρυπήσετε τὴ μύτη, ἂν ἡ παράταξί του θὰ ἔπαιρνε ἕνα βουλευτὴ στὴν Ἑλλάδα. Τὸ Βαραββᾶ θὰ ἐκλέξουν, διότι εἶνε κουμπάρος τους, διότι τοὺς εὐνοεῖ…, πολλὰ ἄλλα διότι.
Δὲ᾿ θέλεις, λαέ, Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον; Ἔ, ἄφησε τότε νὰ ἐκλέγωνται οἱ Βαραββᾶδες σου καὶ νὰ σὲ κυβερνοῦν οἱ ἀντίχριστοι.
Δὲ᾿ θέλω νὰ ἐπεκταθῶ περισσότερο, γιατὶ θὰ νομίσετε ὅτι πολιτικολογῶ. Δὲν ἀνήκω σὲ κανένα κόμμα. Τοὺς ξέρω ὅλους, ἐπὶ τόσα χρόνια. Ξέρω ποιός εἶνε ὁ ἕνας καὶ ποιός εἶνε ὁ ἄλλος. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς πατάει στὴν ἐκκλησία; ποιός ἐξομολογεῖται; ποιός κοινωνεῖ; Ὁ ἕνας τραβάει ἀπὸ ᾿δῶ κι ὁ ἄλλος ἀπὸ ᾿κεῖ.
Τὸ Εὐαγγέλιο μόνο λύνει τὸ κοινωνικὸ πρόβλημα. Ἡ λύσι τοῦ κοινωνικοῦ προβλήματος εἶνε πάρα πολὺ εὔκολη. Καὶ εἶνε εὔκολη ὄχι μὲ τὸν ἀντίχριστο, ἀλλὰ μὲ τὸ Χριστό.
Πρέπει νὰ γίνῃ στὴν Ἑλλάδα Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

BAPKAPHΣ MAPTYPAΣ

(Αὐξέντιος νεομάρτυς — 25 Ἰανουαρίου)

Ἡ Ἤπειρος, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἤπειρος εἶνε χῶρα ἑλληνική ἀπότά ἀρχαῖα χρόνια. Δυστυχῶς ἡ Ἤπειρος δέν συμπεριλαμβάνεται τώρα ὅλη στήν Ἑλλάδα. Ἕνα μέρος της, ἡ Βόρειος Ἤπειρος, πού τήν ἐλευθέρωσε μέ σκληρούς ἀγῶνες ὁ ἑλληνικός στρατός, βρίσκεται σήμερα κάτω ἀπό τήν τυραννική ἐξουσία τοῦ Ἐμβέρ – Χότζα. Ἕνα διαλεχτό τέκνο τῆς Ἠπείρου εἶνε καί ὁ νεομάρτυρας Αὐξέντιος, πού τό 1720 μαρτύρησε στήν Κωνσταντινούπολι.

Ὁ Αὐξέντιος γεννήθηκε σ’ ἕνα χωριό τῆς ἐπαρχίας Βελλᾶς τῆς Ἠπείρου. Νέος ἀκόμη, ὅπως τόσοι ἄλλοι συμπατριῶτες του, ἔφυγε ἀπό τό φτωχό χωριό του καί πῆγε μακριά. Ἔφτασε στή μεγάλη πόλι, τήν Κωνσταντινούπολι. Ἐκεῖ ὑπῆρχαν τότε πολλοί Ἠπειρῶτες. Ὁ Αὐξέντιος ἔμαθε τήν τέχνη τοῦ γουνοποιοῦ καί ἔκανε ἐργαστήριο στό χάνι τοῦ Μαχμούτ πασᾶ. Ἔβγαζε τό ψωμί του καί θα ἔπρεπε νά μένη εὐχαριστημένος. Ἀλλ’ ὅπως γράφει ὁ βιογράφος του, ὁ διάβολος, πού πάντοτε πολεμεῖ τούς νέους μέ διαφόρους τρόπους, δέν ὑπέφερε νά βλέπη τόν Αὐξέντιο νά ζῆ μιά ἁγνή καί χριστιανική ζωή. Ἔβλεπε ὁ Αὐξέντιος στή μεγάλη αὐτή πόλι νά ζοῦν οἱ περισσότεροι νέοι μέ διασκεδάσεις καί ἀσωτίες. Καί μέσα στό διεφθαρμένο αὐτό περιβάλλον τῆς Κωνσταντινουπόλεως διεφθάρη καί ὁ Αὐξέντιος. Ζήλεψε τήν κοσμική ζωή. Ἄφησε τήν ἥσυχη ἐργασία τῶν γουναράδων, ἔμπλεξε μέ ἄλλους κακούς καί Read more »

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 19,1-10)

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ζακχαιοι, ξυπνηστε!

ΟΤΑΝ ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου, ἐκήρυττε στὰ παράλια τῆς Τιβεριάδος, στὰ χωριὰ καὶ στὶς πόλεις τῆς Παλαιστίνης, στὸ βουνὸ ἢ στὴ συναγωγή, πλήθη ἄκουγαν. Πόσοι ὅμως τὸν ἄκουγαν καὶ μὲ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς; Πόσοι ἐδέχοντο τὸ φῶς του στὴν καρδιά τους καὶ ἐδονοῦντο ψυχικά; Πόσοι ἄλλαζαν; Ὤ, λίγοι ἦταν οἱ θαυμασταὶ τοῦ κηρύγματος ποὺ δὲν ἔμεναν ἁπλῶς στὸ θαυμασμὸ ἀλλὰ ἔκαναν πρᾶξι καὶ ζωὴ τὰ λόγια του. Γιατί οἱ περισσότεροι ἔφευγαν χωρὶς μεταβολή, χωρὶς ψυχικὸ συγκλονισμό; Τὴν ἀπάντησι στὸ τρομακτικὸ αὐτὸ ἐρώτημα δίδει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο; Τὸ προσέξατε;

* * *

Περνοῦσε ὁ Χριστὸς μέσ᾿ ἀπὸ μιὰ ὡραία πόλι, τὴν Ἰεριχώ. Στὸ ἄκουσμα ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς, γιὰ τὸν ὁποῖο τόσα διεδίδοντο, οἱ κάτοικοι ἄφησαν τὰ σπίτια τους καὶ πετάχτηκαν ἔξω. Ἀπ᾿ ὅλον αὐτὸ τὸν συρφετὸ ἔνιωσε ἆραγε κανεὶς τὸ Χριστό; αἰσθάνθηκε στὴν καρδιά του τὸ θεϊκὸ ῥεῦμα τῆς ἀγάπης του, συγκλονίστηκε ἡ ψυχή του, ἦρθαν στὸ μυαλό του νέες σκέψεις; Ὤ, κλεισμένες οἱ καρδιὲς τῶν κατοίκων τῆς Ἰεριχοῦς· μπετὸν ἀρμέ! Δὲν ἄνοιξαν μπροστὰ στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ· τὰ πάθη δὲν παραμέρισαν διόλου. Μία περιέργεια νὰ δοῦν τοὺς τράβηξε στὸ δρόμο, τίποτε περισσότερο. Λοιπὸν ἔτσι ἄκαρπη θὰ ἔμενε αὐτὴ ἡ ὁδοιπορία τοῦ Χριστοῦ στὴν ὄμορφη αὐτὴ πόλι; Ὄχι.
Μέσα στὸν κόσμο ποὺ κατέκλυσε τοὺς δρόμους καὶ μῆλο νὰ ἔρριχνες δὲν ἔπεφτε, κάποιος ἔνιωσε τὸ Χριστό· μιὰ καρδιὰ δέχθηκε τὸ φῶς του, τὴν διαπέρασε τὸ ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα τῆς ἀγάπης του. Αὐτὸς μόνο κατάλαβε τὸ Χριστὸ ᾿κείνη τὴ μέρα. Ποιός ἦταν;
Ἦταν, ἀγαπητοί μου, ἕνας μεγάλος κλέφτης. Ὄχι ἀπ᾿ τοὺς κλέφτες ποὺ ζοῦν στὰ βουνά, ἀλλ᾿ ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ ζοῦν στὶς πόλεις καὶ Read more »

ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ; 

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΡΑΤΟΣ (30-08-2014) ΟΜΙΛΙΑ Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΑΦΕΙΡΗ

ΜΟΝΑΔΙΚΗ  ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΝΝΑΙΟΥ  ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

 Ομιλία που πρέπει να την ακούσουμε πριν πάμε να ψηφίσουμε

Ε λοιπον ΦΤΑΝΕΙ. Αρκετα μας κοροϊδεψατε

Όσες φορές κι αν φωτογραφηθείτε δίπλα σε μητροπολίτες, όσα «πάτερ ημών» κι αν απαγγείλετε, όσα προσωπεία αισιοδοξίας κι αν φορέσετε, η ανοχή μας έχει προ πολλού εξαντληθεί. Το αίμα 5.000 συμπολιτών μας και των εκατομμυρίων αγέννητων Ελλήνων που σφαγιάστηκαν με εκτρώσεις πάντα θα σας στοιχειώνει.…

Πάρτε και  μια γεύση από το θέατρο που μας παίζουν οι «θρησκευόμενοι» πολιτικοί μας:
απόσπασμα από
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_24.html

ΣΥΡΙΖΑ: Kαι για να μην έχετε ορισμένοι αυταπάτες καὶ νομίζετε ὅτι ὁ δεδηλωμένος ἄθεος θὰ μᾶς σώσει,
δείτε π.χ. τι πρεσβεύει ο κ.Τσίπρας στο θέμα των εκτρώσεων: Διαβάστε περισσότερα »

Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Οι πολιτικοί μας προσφέρουν Ελληνική Γη & ύδωρ στους ξένους δυνάστες

Η νύχτα των εκλογών, θα μπορούσα να πω, ότι θα μοιάζει με τη νύχτα των Στρατηγών της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας του προέδρου ΡΟΤΣΙΛΝΤ!!!
Σήμερα στελέχη της Ν.Δ. δήλωσαν ότι δεν θα παραδώσουν την εξουσία στο ΣΥΡΙΖΑ, άρα θα κάνουν ΝΟΘΕΙΑ με εντολές των Σιωνιστών του Μεγάλου Αδελφού!!! Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του ΥΠ.ΕΣ. είναι στα χέρια τους. Ότι θέλουν κάνουν………..
Οι τυχοδιώκτες χρυσοθήρες πολιτικοί πιόνια του ΡΟΤΣΙΛΝΤ, δεν θα αφήσουν σε χλωρό κλαρί τους πατριώτες πολιτικούς διότι έτσι διετάχθησαν να πράξουν απο το μεγάλο Αδελφό της Σιων. Ν.Τ.Π.
Κύκλοι της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας δήλωσαν προσφάτως ότι η κυβέρνηση που θα προέλθει από τις εκλογές, θα αναγνωρίσει τα Σκόπια
σαν Μακεδονία, με σκοπό να υλοποιήσουν τα Γεωπολιτικά σχέδια της παγκόσμιας δικτατορίας.
Οι προδότες πολιτικοί μαριονέτες του προέδρου Ρότσιλντ….Τη συνέχεια (ΕΔΩ):

www.triklopodia.gr/nichta-ton-eklogon-stochos-chrisi-avgi-el-ke-kathe-elliniko-patriotiko-komma/

ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Μαζί με την συμπροσευχή μας την Κυριακή στην Θεία λειτουργία….

Volcano Times Magazine: ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ!!!ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ!!!

«Αμφοτεροδέξιος…» : Ένα αλλιώτικο «ραντεβού» την προηγουμένη των εκλογών…Ας πούμε στις 19:15. Θα «έρθεις»;

_Ψήφο με λογική και όχι με θυμό!

http://voloudakis.blogspot.gr/2015/01/blog-post_21.html

Διαβάστε για τον κ. Τσίπρα τι γράφουν και τι λένε από το Σεπτέμβριο του 2013

http://helpidathsellados.blogspot.gr/2015/01/1-video.html

ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΕΤΕΡΟ∆ΗΜΟΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 25ΗΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

http://www.koinwnia.com/2010-01-14-18-06-37/anakoinoseis/1236-2015-01-19-20-07-25

Όχι στην αυτοκτονία της Ελλάδας!

http://voloudakis.blogspot.gr/2015/01/blog-post_79.html

Η ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 18.1.2015 ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ «ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ»

http://helpidathsellados.blogspot.gr/2015/01/1812015.html

Προεκλογικά παραμύθια…τέλος!

http://helpidathsellados.blogspot.gr/2015/01/normal-0-false-false-false-el-x-none-x_19.html

Ομιλία  βόμβα του κ. Εμμανουήλ Ε. Βολουδάκη για την Πολιτική της Ελλάδος.

http://helpidathsellados.blogspot.gr/2015/01/1812015_18.html

_ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ!

Προεκλογικό Λόγο μέσα στην Εκκλησία έβγαλε ο Γκλέτσος στην Στυλίδα!!!

http://www.pentapostagma.gr/2015/01

http://elladapoyantisteketai.blogspot.gr/2015/01/blog-post_23.html

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΑΒΒΑ ΛΑΥΡΙΩΤΗ

ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

ΠΡΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΙ ΤΩΝ ΑΓΑΘΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΝ ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΨΕΥΔΟΛΟΓΟΥΣ, ΛΑΣΠΟΛΟΓΟΥΣ ΜΑΣ

ΔΙΑΔΩΣΑΤΕ ΠΑΝΤΟΥ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΙΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΜΑΣ ΤΟΝΙΖΕΙ

Α. «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» –Ἰωά. 8,32

(μάθετε τὴν ἀλήθεια, ἡ ὁποία θὰ σᾶς ἐλευεθρώσῃ)

Β. «ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» – Σοφία Σειρὰχ 4, 28

(νὰ ἀγωνίζεσαι πάντοτε ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ ὁ Θεὸς θὰ συμπολεμήσῃ μαζί σου)

Διαβάστε: www.fotgrammi.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΕ “ΣΥΝΟΔΙΚΗ” ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ

ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

ΖΟΥΜΕ Σ᾽ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΥΜΑ ΠΛΑΝΗΣ

Από την ἐρμηνεία στὴν Β´ Θεσ\νικῆς ἐπιστολή, σε κύκλο ἀνδρῶν, τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Μπορεῖ λ.χ. στὴ Ῥωσία ἢ κάπου ἀλλοῦ νὰ παρουσιαστῇ ἕνας ἰός, ἕνα μικρόβιο. Αὐτὸ πολλαπλασιάζεται καταπληκτικῶς καὶ μεταφέρεται διὰ διαφόρων μέσων. Ἔτσι ἡ γρίππη γίνεται παγκόσμια. Ὅπως λοιπὸν τὸ μικρόβιο ξεκινᾷ ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ ἔχει ξαφνικὰ καταπληκτικὴ διάδοσι καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τὸ φράξῃ κανείς, ἔτσι καὶ τὸ κακό, ἀπὸ μικροσκοπικὸ μικρόβιο ξεκινᾷ καὶ γνωρίζει τεραστία ἐξάπλωσι μέσα στὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἀπειλεῖ ὅλους νὰ τοὺς κλείσῃ στὰ δίχτυα του. Τὰ μικρὰ ἁμαρτήματα νὰ φοβᾶστε, ἐκεῖνα νὰ προσέχετε· ἀπὸ ᾿κεῖ ἀρχίζει τὸ κακό.

Καὶ ζοῦμε σ᾿ ἕνα τεράστιο παγκόσμιο ῥεῦμα πλάνης, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὰ μικρότερα καὶ φθάνει ἕως τὰ μεγαλύτερα. Θὰ πέσουν, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν Β´ Θεσσαλονικῆς ἐπιστολή, στὰ δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου ὄχι ὅλοι, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν καλὴ διάθεσι. Αὐτοὶ ποὺ τεντώνουν τ᾿ αὐτιά τους πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ.

Θυμᾶμαι, ἦταν στὴν Ἀθήνα κάποιος σοβαρὸς ἀλλὰ ὄχι πνευματικὸς ἄνθρωπος, ποὺ εἶχε μιὰ ὑπόθεσι. Πῆγε σὲ δέκα πνευματικούς. Ὁ πρῶτος τοῦ ἄνοιξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοῦ εἶπε· Παιδάκι μου, ἔτσι νὰ κάνῃς. Δὲν τοῦ ἄρεσε. Πῆγε σὲ ἄλλον, κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ σὲ τρίτο, καὶ σὲ τέταρτο, καὶ σὲ πέμπτο, καὶ σὲ ἕκτο, καὶ σὲ ἕβδομο, καὶ σὲ ὄγδοο, καὶ σὲ ἔνατο, καὶ τοῦ εἶπαν τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ στὸν δέκατο. Κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ λέει· Δὲν εἶνε τίποτε αὐτό… Τότε εὐχαριστήθηκε αὐτὸς καὶ εἶπε· Ἆ, ἐσύ εἶσαι καλὸς πνευματικός, ἐσύ μοῦ εἶπες τὴν ἀλήθεια! Εἴδατε; μὲ τὸν τελευταῖο, τὸ «μασκαρᾶ», συμφώνησε, ποὺ εἶχε τὸ πνεῦμα του, καὶ αὐτόν ἄκουσε. Τοὺς ἄλλους ἐννιά, ποὺ ἐξέφραζαν τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου, δὲν τοὺς ἄκουσε. Καὶ τώρα κάτω στὴν Ἀθήνα αὐτοί οἱ πνευματικοὶ ἔχουν πέρασι. Ἔ, σοῦ λέει, δὲν εἶνε τίποτε αὐτά, ὅλος ὁ κόσμος τὰ κάνει.

Δὲν εἴδατε τί ἔγινε στὴν Ἀθήνα; Καθηγηταί, ἀνώτεροι ἄνθρωποι, μαζεύτηκαν γιὰ νὰ ἐπισημάνουν τὰ κακὰ τοῦ σέξ. Καὶ μαζεύτηκαν στὴ διάλεξι χιλιάδες νέοι, καὶ φώναζαν καὶ ὠρύοντο· Κάτω ἡ παρθενία, ζήτω ὁ αὐνανισμὸς καὶ ἡ μαλακία… Φρικτὴ εἶνε ἡ κατάστασι. Πνεῦμα πλάνης ἐξαπλώνεται μὲ καταπληκτικὸ ῥυθμό. Δὲν εἶνε τίποτε, σοῦ λέει, ἡ μοιχεία· δὲν εἶνε τίποτε ἡ πορνεία· δὲν εἶνε κακὰ πράγματα αὐτά. Τί κάθεσαι καὶ μοῦ λὲς ἐσύ;…

Τὸ προφήτευσε αὐτὸ ἡ ἁγία Γραφή. Ἔλεγε, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡμέρα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι, ἐνῷ θὰ πορνεύωνται καὶ θὰ κάνουν τὰ αἴσχη, θὰ τὸ θεωροῦν κάτι ἀθῷο, σὰ᾿ νὰ πίνουν ἕνα ποτήρι νερό, ἕνα γλυκὸ πιοτό («ἐβδελυγμένος καὶ ἀκάθαρτος ἀνήρ, πίνων ἀδικίας σα ποτῷ» Ἰὼβ 15,16). Αὐτὸ εἶνε τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης ποὺ θὰ ἔχῃ τεραστία διάδοσι.

Θὰ συλληφθοῦν στὰ δίχτυα τῆς ἀπάτης αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν διάθεσι, ποὺ δὲν ἀγαποῦν τὴν ἀλήθεια, ποὺ τοὺς ἀρέσει νὰ ζοῦνε στὸ ψέμα.

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀγαποῦν τὴν ἀλήθεια εἶνε πολὺ λίγοι. Δὲ᾿ βλέπετε κάθε βράδι τί γίνεται μὲ τὰ ῥαδιόφωνα καὶ τὰ ἄλλα μέσα ἐνημερώσεως; Αὐτὸς ὁ κόσμος εἶνε ἀνόητος, εἶνε τρελλοκομεῖο. Ὁ ἱστορικὸς τοῦ μέλλοντος ―ἐὰν σωθῇ τίποτε μὲ τὴν ἀπάτη ποὺ κυκλοφορεῖ― θὰ τὸ γράψῃ. Οἱ περισσότεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς, γιὰ νὰ μὴν πῶ ὅλοι, εἶνε μεγάλοι ἀπατεῶνες. Ἁπλώνουν κάθε βράδι τὰ δίχτυα τους. Τ᾿ ἁπλώνουν ὅπως ὁ ψαρᾶς. Ἔχουν μέσα μασκαρᾶδες, λωποδύτες, ἀπατεῶνες, ψεῦτες… Καὶ λένε, Τὸ βράδι θὰ τὰ ποῦμε! Καὶ ἀπατοῦν τὸν κόσμο κι ἁρπάζουν ὅ,τι μποροῦν.

Βλέπεις τὸν ἄλλο, τὸ χάνο, νὰ κάθεται ὧρες ὁλόκληρες καὶ ν᾿ ἀκούῃ τὸ ῥαδιόφωνο. Ὁ ἕνας ἀκούει τὸ Βελιγράδι, ὁ ἄλλος τὴ Σόφια, ὁ ἄλλος τὰ Τίρανα, ὁ ἄλλος τὴ Μόσχα, ὁ ἄλλος τὴν Ἀγγλία, ἄλλος ἀκούει ἀπὸ ᾿δῶ κι ἄλλος ἀπὸ ᾿κεῖ. Καὶ κάθεται καὶ τοὺς θαυμάζει καὶ τοὺς πιστεύει. Ἆ, σοῦ λέει, τὸ εἶπε τὸ ῥαδιόφωνο, τὸ ἔγραψε ἡ ἐφημερίδα!

Δὲν πρέπει ὁ ἄνθρωπος, ὅπως κατήντησαν αὐτά, οὔτε νὰ τ᾿ ἀνοίγῃ. Θὰ εἶνε πολὺ καλύτερος ὁ ἄνθρωπος, ὅταν δὲν ἀσχολῆται μ᾿ αὐτά. Τώρα ὅλοι πέφτουν στὰ δίχτυα αὐτὰ καὶ δημιουργεῖται ἕνα πνεῦμα πλάνης. Τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης εἶνε σὰν μιὰ ἀσθένεια. Ἂν δὲν προλάβουμε νὰ καταπολεμήσουμε τὴν ἀσθένεια ἐγκαίρως, ἐπεκτείνεται καὶ δημιουργεῖται ῥεῦμα πλάνης. Καὶ αὐτὰ μὲν θὰ συμβαίνουν στὸν κόσμο, ποὺ θὰ πέφτῃ στὰ δίχτυα ποὺ ἁπλώνει ἡ ἁμαρτία.

«Στήκετε»

 Προσέξτε, γιατὶ κ᾿ ἐσεῖς κινδυνεύετε. Εἶστε, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στρατιῶτες, εἶστε Χριστιανοί; «Στήκετε». Εἶνε παράγγελμα τῶν ἀρχαίων ῥωμαϊκῶν λεγεώνων. Οἱ ῥωμαϊκὲς λεγεῶνες ἦταν φοβερὲς φάλαγγες. Ἦταν σκληραγωγημένες καὶ ἐξασκημένες. Εἶχαν σιδηρᾶ πειθαρχία… Καὶ γιατί νὰ πάρουμε παραδείγματα ξένα; Ἐγὼ ὁ ἴδιος εἶδα, στοὺς φοβεροὺς πολέμους ποὺ ὑπέστη ἡ πατρίδα μας, τὴ λεβεντιὰ τῶν ἀξιωματικῶν καὶ στρατιωτῶν μας. Ἂν ἤξεραν ἐκεῖνα τὰ ἡρωϊκὰ παιδιὰ ποὺ σκοτώθηκαν, ὅτι θὰ ἐρχόταν μιὰ τέτοια νέα γενεά, μιὰ γενεὰ ποὺ δὲν σκέπτεται τὴ λευτεριά, ἀλλὰ μόνο τὸ σὲξ καὶ τὸ διάβολό τους, δὲν θά ᾿χυναν τὸ αἷμα τους. Ἐκεῖνα ἦταν παιδιὰ ἡρωϊκά, παιδιὰ λεβέντικα. Ἐμεῖς τὰ κοινωνήσαμε πρὶν πέσουν στὴ μάχη. Μερόνυχτα εἶχαν νὰ κοιμηθοῦν. Ἔμεναν μὲ τὰ ἄρβυλά τους. Καὶ μάλιστα μερικὰ φυλάγανε σκοποί, διπλοσκοποί, ἀπὸ δεξιὰ καὶ ἀπὸ ἀριστερά. Γιατὶ δὲν ὑπῆρχε μέτωπο. Ἀπ᾿ ὅπου νά ᾿νε μπορεῖ νὰ τοὺς ἔρχονταν οἱ σφαῖρες. Φυλάγανε μέρα – νύχτα. Καὶ γιὰ νὰ μὴν τοὺς πάρῃ ὁ ὕπνος εἶχαν καρφίτσες καὶ κεντοῦσαν τὰ κορμιά τους!
Τώρα ἡ σημερινὴ γενεὰ δὲ᾿ σκέπτεται τὴ λευτεριά, ἀλλὰ τὸ σὲξ καὶ τὰ γλέντια. Φταῖνε ὅμως οἱ γονεῖς, ποὺ τοὺς κάνουν ὅλα τὰ χατίρια καὶ δὲν τοὺς λένε ποτὲ ὄχι. Ἀλλὰ ἔννοια σας, θὰ ἔρθῃ ὥρα, ὅπως σᾶς εἶπα. Ἀφοῦ δὲν θέλουν ν᾿ ἀκούσουν γιὰ λευτεριὰ καὶ γιὰ μεγάλα ἰδανικά, θὰ γίνουν δοῦλοι κάτω ἀπὸ τὸ μεγάλο «ῥινόκερω» τῶν ἀθέων· καὶ τότε θὰ ποῦν ἀμάν! Ἀλλὰ θὰ εἶνε ἀργά. Αὐτὸς ὁ ἐκφυλισμὸς ἐκεῖ ὁδηγεῖ.
Λοιπόν, «στήκετε». Ὅταν ὁ στρατιώτης στέκεται στὴ θέσι του καὶ Read more »

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» (Νο2) , εκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015

Τὰ εἶπε, πρὶν ἀπό 40 χρόνια ὁ μεγάλος ἀγωνιστής τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐθνους π. Αὐγουστῖνος, ἀκοῦστέ τον:

ΠΟΥ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Ψηφίζουμε μὲ τυφλὴ ἐμπιστοσύνη. Βγαίνουν τριακόσοι ἄνθρωποι στὴ βουλή, καὶ μετὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν. Σὲ ρώτησαν ἐσένα, ἂν τὸ νόμο ποὺ κάνανε τὸν ἐγκρίνεις; Ψηφίζουν νόμους χωρὶς νὰ σὲ λογαριάζουν. Εὐνοοῦν τὸν ἄλφα, εὐνοοῦν τὸν βῆτα, εὐνοοῦν τὸ ἄτομό τους· μόνο οἱ φωτογραφίες τους λείπουν. Τοὺς ἔκανες πληρεξουσίους γιὰ νὰ νομοθετοῦν μὲ δικαιοσύνη, καὶ κυκλώπειο δίκαιο κατὰ κάποιο τρόπο ἐπικρατεῖ. Ἔτσι εἶνε παντοῦ. Νόμοι, νόμοι, φάμπρικα νόμων, οἱ ὁποῖοι εἶνε ἀνομία. Ἡ πολυνομία εἶνε ἀνομία.

Δὲν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ πολλοὺς νόμους. Ἡ Σπάρτη στὴν ἀρχαιότητα ἦταν ἕνα πολὺ μικρὸ ἀλλὰ ἀξιοθαύμαστο κρατίδιο. Γιατὶ εἶχε λίγους καὶ καλοὺς νόμους. Μ᾿ αὐτοὺς τοὺς νόμους ἐβάδισε 500 – 600 χρόνια καὶ δημιούργησε τὶς Θερμοπύλες. Ὁ Λυκοῦργος, ποὺ ἔκανε τοὺς νόμους, ζήτησε ἀπὸ τοὺς Σπαρτιάτες νὰ μὴν τοὺς ἀλλάξουν μέχρι νὰ ἐπιστρέψῃ. Καὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴ Σπάρτη καὶ δὲν ξαναγύρισε.

Ἐδῶ συνεχῶς ψηφίζουν καὶ ἀλλάζουν τοὺς νόμους. Ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ ἐλευθερώθηκε τὸ κράτος μας ―δὲ᾿ θὰ τὸ πιστέψετε― ἔχουν ψηφίσει 25.000 νόμους. Ὁ ἕνας ῥίχνει γροθιὰ στὸν ἄλλον, ἀλληλογρονθοκοποῦνται. Πολλὲς φορὲς φτάνουν μέχρι τὸν Ἄρειο Πάγο οἱ ἄνθρωποι, καὶ δὲν μποροῦν νὰ βροῦν λύσι. Λαβύρινθος. Γιατὶ καθένας ψηφίζει τοὺς νόμους ἀνάλογα μὲ τὰ μέτρα του. Αὐτὴ ἡ πολυνομία καταλήγει στὴν ἀνομία. Θὰ ἐπικρατήσῃ ἡ πολυνομία καὶ ἡ ἀναρχία καὶ δὲν θὰ μπορῇ κανεὶς νὰ βρῇ τὸ δίκιο του.

ΤΟ ΚΥΚΛΩΠΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΘΝΩΝ

Θὰ σᾶς μιλήσω μὲ μιὰ εἰκόνα, γιατὶ αὐτὰ εἶνε θεωρητικὰ καὶ δὲν τὰ πολυκαταλαβαίνετε. Στὴν παλιὰ μυθολογία λέει ὁ Ὅμηρος, ὅτι ὑπῆρχαν κάτι τέρατα γίγαντες. Τοὺς ἔλεγαν κύκλωπες. Αὐτοὶ δὲν εἶχαν κανένα νόμο. Ἢ μᾶλλον εἶχαν ἕνα νόμο, τὸν κυκλώπειο νόμο, τὸ κυκλώπειον δίκαιον. Θυμᾶστε τί ἔγινε, ὅταν ἔπεσε στὴ σπηλιὰ τοῦ κύκλωπα ὁ ταλαίπωρος Ὀδυσσέας μὲ τὰ παλληκάρια του; Ὅταν βασίλεψε ὁ ἥλιος, μπῆκε στὴ σπηλιὰ ὁ κύκλωπας. Ὁ Ὀδυσσέας μὲ τοὺς συντρόφους του, ὅταν ἀντίκρυσαν ἕνα τεράστιο ἄνθρωπο ὕψους 5 – 6 μέτρων, μονόφθαλμο, τοὺς ἔπιασε φόβος καὶ τρόμος. Τρύπωσαν ὅπου μποροῦσαν νὰ κρυφτοῦν. Αὐτὸς τοὺς εἶδε. Ἄρμεξε τὰ πρόβατα, ῥούφηξε τὸ γάλα, καὶ μετὰ ἤθελε καὶ μεζέ. Ξάπλωσε τὸ χέρι του, ἅρπαξε ἕναν ἀπὸ τοὺς συντρόφους τοῦ Ὀδυσσέα καὶ κρὰπ τὸν ἔφαγε. Μετὰ ξαναξάπλωσε τὸ χέρι του καὶ ἅρπαξε ἄλλον. Ἔπεσε φόβος καὶ τρόμος στὴ μικρὴ ἐκείνη συντροφιά. Ὁ κύκλωπας, ἀντὶ νὰ συγκινηθῇ, ποὺ ἦταν ξένοι ἄνθρωποι καὶ ναυαγοί, καὶ νὰ τοὺς φιλοξενήσῃ, τοὺς πέρασε γιὰ τίποτε περιστέρια ἢ γιὰ τίποτε ποντίκια καὶ τοὺς ἔκανε μεζέδες. Κλεισμένοι μέσα στὴ σπηλιὰ τοῦ κύκλωπα, ἦταν μπροστά του σὰν κουνουπάκια. Ἀλλὰ γιά κοιτάξτε νὰ δῆτε· τὸ μυαλὸ ἔχει μεγάλη δύναμι. Τὸ μυαλὸ ἐνίκησε καὶ συνέτριψε τὸ γίγαντα. Ὁ Ὀδυσσέας εἶχε μυαλό. Σκεπτόταν τί νὰ κάνῃ, πῶς νὰ γλυτώσῃ αὐτὸς καὶ τὰ παλληκάρια του ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ κύκλωπα. Σκέφτηκε, ὅτι θὰ ὑπάρχῃ κάποιος τρόπος. Τὴν ἄλλη μέρα νά ᾿τος πάλι ὁ κύκλωπας ξαναῆρθε. Ἅρπαξε ἄλλον καὶ τὸν ἔφαγε. Τότε ὁ Ὀδυσσέας πάει κοντά του καὶ τοῦ λέει· ―Μεγαλειότατε ἀφέντη, ἔχω νὰ σοῦ δώσω ἀπὸ τὴν πατρίδα μου ἕνα κρασὶ περίφημο, γλυκύτατο· τό ᾿χω μέσα στὸ ἀσκί. Τώρα ποὺ ἔφαγες τὸ σύντροφό μας, θὰ σοῦ δώσω νὰ πιῇς καὶ λίγο κρασί, γιὰ νὰ τὸν χωνέψῃς. ―Φέρ᾿ το, λέει ὁ κύκλωπας. Τοῦ βάζει μιὰ κούπα μεγάλη καὶ γκρούουου τὴν κατεβάζει. Βάζει καὶ δεύτερη καὶ τρίτη· ἄδειασε ὅλο τὸ ἀσκί. Ἄρχισε ὁ κύκλωπας νὰ ζαλίζεται καὶ νὰ μεθᾷ. Ὅταν ζαλίστηκε γιὰ τὰ καλά, ἔπεσε ἀνάσκελα καὶ κοιμόταν, ὅπως, ἂν εἴδατε κανένα φαγᾶ, ὅταν φάῃ καὶ πιῇ μέχρι σκασμοῦ. Τότε πλησίασε ὁ Ὀδυσσέας καὶ τὸν τύφλωσε μ᾿ ἕνα δαυλό. Ἔτσι γλύτωσαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ κύκλωπα.

Αὐτὸ τὸ μῦθο σᾶς τὸν εἶπα, γιὰ νὰ δῆτε ὅτι δὲν εἶχε νόμο ὁ κύκλωπας· οὔτε νόμο συμπαθείας, οὔτε νόμο φιλοξενίας, οὔτε τίποτα. Δὲν εἶχε γιὰ τίποτε τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὸ εἶνε τὸ κυκλώπειον δίκαιον. Νόμος, σοῦ λέει, εἶμαι ἐγώ· «τὸ κράτος εἶμαι ἐγώ». Αὐτὸ τὸ δίκαιο ἔχουν τὰ κράτη – νὰ μὴν κοροϊδευώμεθα, ἔτσι εἶνε ὁ κόσμος. Ποῦ ἡ δημοκρατία; Οἱ νόμοι κάθε ἐποχῆς ―καὶ τώρα, ἐπὶ τῆς σημερινῆς καταστάσεως― τέτοιοι εἶνε. Διαβάστε γιὰ νὰ τὸ δῆτε.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

• «Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται»(Β΄ Θεσ. 2,7).

Ἂν καὶ δὲν ἔφθασε ἀκόμα ἡ ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, προηγεῖται ὅμως ἡ ἐπεξεργασία. Read more »