Τριῴδιο

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

ΨΕΥΤΙΚΗ ΧΑΡΑ

Τὶς ἡμέρες αὐτὲς τοῦ Τριῳδίου, ἀγαπητοί μου, οἱ ἄνθρωποι ἐπινοοῦν τρόπους νὰ χα­­ροῦν. Αὐτὸ ὅμως ποὺ δοκιμάζουν δὲν εἶνε ἀ­ληθινὴ χαρά· εἶνε κάτι ψεύτικο, ἕνα κίβδηλο νόμισμα, ποὺ κακῶς λέγεται χαρά. Ἂν ἀφαιρέ­σῃ κανεὶς τὴ μάσκα, πίσω ἀπ᾽ αὐτὴν ἀποκαλύπτεται κάτι ποὺ σκοτώνει τὸν ἄνθρωπο, κάτι σὰν τὸ μέλι ποὺ καλύ­πτει θανατηφόρο φαρμάκι. Ὁ σατανᾶς φτειά­­χνει τέτοια «γλυκύσμα­τα», πολὺ εὐχάριστα στὸ λαρύγγι, καὶ τὰ προσ­φέρει, ἀλλὰ μέσα ἔ­χει κρύψει τὸ δηλητήριο. Εἶνε χαρὰ δηλητηρι­ώδης. Μακριά ἀπ᾽ αὐτήν!

* * *

⃝Σᾶς ἐρωτῶ. Εἶνε χαρὰ τὸ μεθύσι; Πᾶνε στὶς ταβέρνες καὶ πίνουν χωρὶς μέτρο, ἔρχονται στὸ κέφι, νιώθουν εὐφορία. Καὶ μετά;… Ἕνα βράδυ ἐπέστρεφα ἀπὸ μακριὰ κ᾽ εἶχα ἀργήσει, ἦταν 1 μετὰ τὰ μεσάνυχτα. Καθὼς περνοῦ­σα μέ­σα ἀπὸ ἕνα χωριὸ τῆς ἐπαρχίας μου, βλέπω τέσσερις νὰ σηκώνουν ἕναν. Φοβήθηκα· νεκρὸς θά ᾽νε, σκέφθηκα. Σταματῶ, κατεβαίνω, καὶ τί νὰ δῶ; Τοὺς ἀκολουθοῦσε μιὰ νέα γυναίκα. ―Τί συνέβη; ρωτῶ· πέθανε; ―Ἄχ, δέσποτα, μακάρι νά ᾽ταν πεθαμένος· μεθυσμένος εἶ­νε! Ὅταν ἔρχεται στὸ σπίτι, κάνει τὰ πάντα γυαλιὰ – καρφιά· κι ὅταν ξυπνάει τὴν ἄλλη μέρα ζαλισμένος, δὲν ἔχει ὄρεξι γιὰ δουλειά.

⃝ Συνεχίζουμε. Εἶνε χαρὰ αὐτὸ ποὺ νιώθουν οἱ ναρκομανεῖς, ὅσοι παίρνουν τὰ ναρκωτικά; Γέμισε ὁ τόπος ἀπ᾽ αὐτούς. Καὶ ἡ κατάληξι γνωστή· ὅποιος μπῇ σ᾽ αὐτὸ τὸ δρόμο σπανί­ως γλυτώνει, κατὰ κανόνα καταστρέφεται.
⃝ Κάτι ἄλλο· οἱ χοροὶ ποὺ χορεύουν σήμερα. Δὲ μυρίζουν θυμάρι, ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ χόρευαν τὰ παλληκάρια τοῦ Κολοκοτρώνη στὰ ψηλὰ βουνά· εἶνε χοροὶ ἀγρίων, χοροὶ καγ­κουρώ, μὲ ἐξαλλοσύνες καὶ μὲ ἀπρεπῆ συμ­πλέγματα. Πλῆθος ἁμαρτήματα διαπράττονται στοὺς χοροὺς αὐτούς. Καὶ ἂν δῆτε τὴν ἑπομένη ἡμέρα αὐ­τοὺς ποὺ χόρευαν, βαριοῦν­ται νὰ μιλή­σουν. Ὅποιος εἶνε παρατη­ρητικός, ἕ­νας ψυχο­λόγος ἢ γιατρός, μπορεῖ νὰ δῇ ὅτι ὁ διάβολος βάζει ἐπάνω τους μιὰ σφρα­γῖδα· γύρω – γύρω στὰ μάτια τους σχηματίζεται ὁ κύκλος τῆς Ἀ­φροδίτης, ἡ χαύνωσις, ἡ ἀ­ποκτή­νωσις. Εἶνε χαρὰ αὐτή; Κάποιος σοφὸς εἶπε· Ἂν γιὰ κάθε ἁμάρτημα ποὺ γίνεται στοὺς χοροὺς ἔπεφτε κ᾽ ἕνα ἄστρο, δὲν ξέρω πόσα ἀ­στέρια θ᾽ ἀπέμεναν στὸ στερέωμα.
⃝ Ἄλλη ἀπατηλὴ ἀπόλαυσι ἡ γαστριμαργία καὶ πρὸ παντὸς ἡ κρεοφαγία. Ταβέρνες καὶ ψητο­πωλεῖα λειτουργοῦν κάθε μέρα, καὶ τὴ μεγάλη Σαρακοστή. Ὁ Μέγας Βασίλειος λέει στὸ χασάπη· Ἦρθε ἡ τεσσαρακοστή; κρέμασε τὸ μα­χαίρι σου. Ἔτσι γινόταν καὶ στὸ χωριό μου· τὴν Τυρινὴ κρεμοῦσαν τὸ μαχαίρι οἱ χασάπηδες, καὶ τὸ ξεκρεμοῦσαν τὸ Μέγα Σάββατο. Ἁ­γιασμένες ἐποχὲς ἐκεῖνες. Τώρα γίναμε τόσο κρεοφάγοι ποὺ τὰ ντόπια κρέατα δὲ μᾶς φτάνουν καὶ εἰσάγουμε ἀπὸ ἀλλοῦ (Βουλγαρία, Σερβία). Ἄθεα κράτη ἐφαρμόζουν νηστεία γιὰ λόγους ἐθνικῆς οἰκονομίας, κ᾽ ἐμεῖς; Θὰ πῶ κάτι καὶ μὴ μὲ παρεξηγήσετε – δὲν ἀνήκω σὲ κόμματα ἢ συστήματα· μόνο ἐπὶ Μεταξᾶ διέταξε τὸ κράτος, Τετάρτη καὶ Παρασκευὴ νὰ μὴν ἐπιτρέπεται τὸ κρέας στὰ ἑστιατόρια. Δὲ νήστευε ὁ λαὸς καὶ ἦρθε τιμωρία· μᾶς τιμώρη­σε ὁ Θεός, καὶ τότε δὲν εἴχαμε τὸ κρέας ὄ­χι πιὰ κάθε μέρα ἀλλὰ οὔτε τὸ Πάσχα· τὴ Λαμ­πρὴ δὲν ὑπῆρχε κρέας. Εὐτυχία θεωροῦσαν ἂν εὕρισκαν πέντε φασόλια ἢ πέντε ῥεβύθια νὰ φᾶνε. Καὶ ἔρχεται πάλι μεγάλη τιμωρία σ᾽ αὐ­τὸ τὸ ἔθνος, διότι φύγαμε πολὺ ἀπὸ τὸ Θεό. Μὴ θεωρήσετε χαρὰ τὴν τρυφή· εἶνε λάθος.
⃝ Θὰ ἐπιμείνω τώρα στὸ «φροῦτο» ποὺ μᾶς ἦρθε ἀπ᾽ τὴ Δύσι, τὰ πάρτυ. Ἐκεῖ ἀγόρια καὶ κο­ρίτσια, ὀργιάζουν κυρι­ολεκτικὰ χωρὶς φρα­γμό. Γίναμε Σόδομα καὶ Γόμορρα. Ἀλλὰ εἶνε γνωστὸ τὸ βιβλίο «Μυστικὰ πρωτόκολλα τῶν σο­φῶν τῆς Σιών»· ἐκεῖ ἀποκαλύπτεται μὲ ποιά μέ­σα ἡ μασονία σχεδίασε νὰ διαλύσῃ τὴ χριστι­ανικὴ κοινωνία. Μεταξὺ τῶν ἄλλων λέει· Θὰ δι­αφθείρουμε τὴ νεολαία μὲ ἀνήθικες δι­ασκε­δάσεις. Καὶ πράγματι τὴ διαφθείρουν. Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ μᾶς φοβίζουν αὐτὲς οἱ «χαρές»;
⃝ Συμπερίληψις καὶ ἀποκορύφωμα ὅ­λων πλέον τῶν κακῶν σημειώνεται τὶς μέρες αὐτὲς μὲ τὸ καρναβάλι. Τὴν ἄλλη Κυριακή, τῶν Ἀπόκρε­ων, ἡ κατάστασι θὰ εἶνε φρικώδης. Μὴ ζυγίζεις αὐτὰ ποὺ γίνονται μὲ κριτήρια τοῦ κόσμου· ζύγισέ τα μὲ τὴ ζυγαριὰ τοῦ Εὐαγγελίου. Στὸν καρνάβαλο Read more »

ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Αποσπάσματα της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Ἔφθασαν, φίλοι ἀναγνῶσται, ἔφθασαν αἱ προφητευμέναι ἡμέραι, κατὰ τὶς ὁποῖες οἱ ἄνθρωποι θὰ εὔχονται νὰ μὴ ἔχουν οὔτε μάτια, οὔτε αὐτιά, γιὰ νὰ μὴ βλέπουν καὶ νὰ μὴ ἀκούουν τὰ φρικτὰ θεάματα καὶ ἀκροάσματα, τοὺς ἐξωφρενισμοὺς ἑνὸς κόσμου ποὺ ἀποστάτησε ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ συνεχῶς καταρρέει, βυθιζόμενος στὸν πολιτισμὸ τῶν Σοδόμων καὶ Γομόρρων…

Τὸ καρναβάλι πομπές τις ἀρχαίας εἰδωλολατρίας

Ἦτο ἐποχὴ ποὺ ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἦτο ἄγνωστος. Ὑπῆρχε βωμός στὴν Ἀθήνα  «τῶ ἀγνώστω Θεῶ». Στὸ σκοτάδι βρισκόταν ἡ ἀνθρωπότης. Μεσάνυχτα εἶχεν ὁ κόσμος. Εἴδωλα παντοῦ. Τρομακτικὴ ἄγνοια ἐπικρατοῦσε. Δεισιδαιμονία, εἰδωλολατρεία ἐβασίλευε. Τὰ πάντα, καὶ τὰ ρυπαρότερα τῶν ζώων καὶ τὰ εὐτελέστερα τῶν ἀντικειμένων, τὰ πάντα εἶχον θεοποιηθῆ. Καὶ αὐτὰ τὰ πάθη τοῦ ἀνθρώπου ἐθεοποιήθηκαν. Ἡ μέθη εἶχε Θεὸν τὸν Βάκχον. Ἡ κλοπὴ τὸν Ἑρμῆν. Ἡ ἀκολασία τὴν Ἀφροδίτην. Ἡ μοιχεία τὸν Δία. Ἡ ἀγρία ἐκδίκησις τὸν Ἄρην… Φαντασθῆτε! Οἱ Θεοὶ προστάται τῆς κακίας, τῆς ἀνηθικότητος. Καὶ ἀνάλογος πρὸς τὴν ἠθικὴν τῶν θεῶν, βεβαίως ἦτο καὶ ἡ λατρεία, ἡ ὁποία ἀπεδίδετο εἰς τοὺς θεοὺς απὸ τοὺς ἀρχαίους. Κατὰ τὴν ἡμέραν π.χ., κατὰ τὴν ὁποίαν ἑώρταζεν ὁ Βάκχος, κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Βακχείων, οἱ ἑορτασταὶ ἔκαμνον πομπήν, ξεκινοῦσαν ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Βάκχου φοροῦσαν προσωπίδας, κρατοῦσαν αἰσχρὰ σύμβολα, ἀναμιγνύονταν ἄνδρες καὶ γυναίκες, ἐκραύγαζον, ἐβωμολόχουν, τραγουδοῦσαν τὰ πλέον ἀηδῆ ἀσματα, διήρχοντο τὰς ὁδοὺς καὶ τὶς πλατείας, περιέπαιζον τοὺς διαβάτας, ἐχόρευαν, μεθούσαν, ἐκυλίοντο εἰς τοὺς δρόμους, ἀσχημονοῦσαν, … ἔπραττον καὶ ἔλεγον κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ θεοῦ των «ὅσα αἰσχρὸν ἐστὶ καὶ λέγειν».

– Αὐτές ἦσαν οἱ γιορτὲς  καὶ οἱ πανηγύρεις τοῦ ἀρχαίου εἰδωλολατρικοῦ κόσμου Ἑλλήνων καὶ Ρωμαίων γνωσταὶ ὡς Διονύσια, Βάκχεια, Βοτά, Βρουμάλια, Σατουρνάλια, Λουπερκάλια, Κάλενδαι…

Ὑπὸ τὴν στέγην τῶν εἰδωλολατρικῶν ναῶν καὶ μὲ τὴν εὐλογίαν των ἱερέων καὶ ἀρχιερέων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης κάθε εἴδος διαφθορᾶς και ακολασίας ἐτελεῖτο. Ἀπὸ τὴν κορυφή τοῦ Ὀλύμπου εὐλογοῦσαν καὶ οἱ θεοὶ μετὰ τῶν θεαινῶν διασκεδάζοντες. Ὁλα ἐλεύθερα. Λοιπόν.

Ἀναβιώσεως ειδωλολατρικῶν πομπῶν

Ὁ Καρνάβαλος; Δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία, ὅτι εἶναι πομπὴ τοῦ Σατανᾶ καὶ δημιουργεῖ τὸ ψυχολογικὸν ἐκεῖνο κλίμα, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον μοιραῖον εἶνε νὰ σημιώνεται χαλάρωσις τῶν ἠθῶν, κ Read more »

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

ΑΛΗΘΙΝΗ ΧΑΡΑ

Λεγόμαστε, ἀγαπητοί μου, Χριστιανοὶ ὀρ­θό­δοξοι. Ὁ μεγάλος αὐτὸς τίτλος ἐπιβεβαιώ­νεται ἆραγε ἀπὸ τὴ ζωή μας, ἢ μένει μόνο ἕνας τύπος γραμμένος στὴν ταυτότητα;
Ἐνῷ ὁ Θεὸς μᾶς θέλει ἀγγέλους, τὰ ἔργα μας μαρτυροῦν ὅτι οὔτε Χριστιανοὶ οὔτε κἂν ἄνθρωποι λογικοὶ εἴμαστε. Κατεβήκαμε ἀκόμη πιὸ κάτω· σ᾽ ἐμᾶς ἁρμόζει ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ Δαυΐδ, «Ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, πα­ρασυν­εβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώ­θη αὐτοῖς» (Ψαλμ. 48,13,21). Γίναμε σὰν τὰ ζῷα καὶ χειρότερα. Αὐτὸ δείχνουν τὰ ὅσα λέγον­ται καὶ γίνονται, ἰδίως τὶς ἡμέρες αὐτές.
Οἱ πρῶτες ἑβδομάδες τοῦ Τριῳδίου εἶνε πε­ρίοδος προκαθάρσεως, ὅπως λέει σήμερα ὁ ἀ­πόστολος· «Δο­ξά­σατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύμα­τι ὑμῶν, ἅτινά ἐ­στι τοῦ Θεοῦ» (Α΄ Κορ. 6,20). Μὲ τὸ κορμί σου καὶ μὲ τὴν ψυχή σου νὰ δο­ξά­σῃς τὸ Θεό. Ἐμεῖς μ᾽ αὐτὰ ποὺ κάνουμε τὸν δοξάζουμε; Ἐνῷ οἱ ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες ἔ­χουν ὁρισθῆ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, ἀπὸ τοπι­κὲς καὶ οἰ­κουμενικὲς Συνόδους, νὰ εἶνε ἡμέ­ρες καθαρι­ότητος, τώρα ὁ διά­βο­λος μὲ τὸ φτυάρι κοπρίζει τὴ ζωή μας. Οἱ μέρες αὐτὲς κατήντησαν μέρες ἀκαθαρσίας.
Ἀλλ᾽ ἀκούω ἀντίρρησι· ―Τί θέλεις; νὰ μᾶς κάνῃς καλογέρους, νὰ κρατᾶμε κομποσχοί­νια καὶ νὰ λέμε γονατιστοὶ ὅλη νύχτα «Πά­τερ ἡ­μῶν»; Ἄφησέ μας, Χριστιανέ μου· ἄ­σε τὸν κόσμο στὰ βάσανά του, ἄσ᾽ τον λίγο νὰ ξεσκάσῃ. Ἐμεῖς θέλουμε χαρά… Τί ν᾽ ἀπαντήσουμε;

* * *

Μᾶς παρεξηγεῖτε, κύριοι. Δὲν εἴμαστε ἐναν­τίον τῆς χαρᾶς. Ἡ θρησκεία μας εἶνε θρησκεία χαρᾶς. Ὁ ἄγγελος στοὺς ποι­μένες τὴ νύχτα τῆς Γεννήσεως εἶπε· «Ἰδού εὐ­αγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις Read more »

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ

___________

___________

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Λουκ. 15,11-32)

Ομιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

H AMAΡTIA EINAI OIKONOMIKH XΡΕΩΚΟΠΙΑ

«Καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως» (Λουκ. 15,13)

ΣΗΜΕΡΟΝ, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, σήμερον εἶνε ἡ ἑορτή μας.
―Μπά, περίεργον πρᾶγμα.
Ναί, σήμερον εἶνε ἡ ἑορτή μας. Ὅλοι ὅσοι εὑρισκόμεθα ἐδῶ εἰς τὸν ναὸν ἑορτάζομε σήμερα.
―Μὰ πῶς; Ἡμεῖς, θὰ πῆτε, ἑορτάζομε εἰς τὴν ἡμερομηνίαν ποὺ ἑορτάζει ὁ ἅγιός μας. Ἑορτάζουν οἱ Ἀντώνιοι τὴν ἑορτὴν τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, οἱ Νικόλαοι τὴν ἑορτὴν τοῦ ἁγίου Νικολάου, οἱ Δημήτριοι τὴν ἑορτὴν τοῦ ἁγίου Δημητρίου· αἱ γυναῖκες ἑορτάζουν κι αὐτὲς στὶς ἡμέρες ποὺ ἑορτάζουν αἱ ἅγιαι. Λοιπὸν πῶς μᾶς λές, ὅτι σήμερον ἑορτάζομεν;
Κι ὅμως ἐπιμένω καὶ λέγω· σήμερον εἶνε ἡ ἑορτή μας. Ὅλοι ὅσοι εὑρισκόμεθα ἐδῶ εἰς τὸν ναὸν ἑορτάζομεν, ἐκτὸς καὶ μόνον ἐὰν κανεὶς ἐδῶ μέσα εἶνε ἅγιος, εἶνε δίκαιος, εἶνε ἄγγελος κ᾿ ἔχῃ λευκὰ φτερὰ καὶ πετάῃ ἐπάνω στὰ ἄστρα καὶ νομίζῃ ὅτι ἔπιασε τὸν οὐρανό, αὐτὸς μόνον σήμερα δὲν θὰ ἑορτάζει, γιατὶ μοιάζει μὲ τὸν πρεσβύτερο υἱό.
Σήμερον λοιπὸν ὅλοι ἑορτάζομε, γιατὶ σήμερον εἶνε ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἀσώτου, καὶ ὅλοι εἴμεθα ἄσωτοι. Γι’ αὐτὸ λέγω, ὅτι ὅλοι ἑορτάζομε. Καὶ εἴθε νὰ ἑορτάζωμεν. Γιατὶ δὲν πρέπει νὰ μιμηθοῦμε μέχρις ἑνὸς σημείου τὸν Ἄσωτο, ἀλλὰ πρέπει νὰ τὸν μιμηθοῦμε μέχρι τέλους. Διότι ὁ Ἄσωτος, ποὺ εἶνε σήμερον ἡ ἑορτή του καὶ μαζὶ μ’ αὐτὸν εἶνε ἡ ἑορτὴ καὶ ὅλων τῶν μετανοούντων ἁμαρτωλῶν, ἐβάδιζε τὸν δρόμο τὸν κακό, τὸν δρόμο τῆς διαφθορᾶς, τὸν δρόμο τῆς ἀποστασίας, τὸν δρόμο ποὺ ἀπομακρύνει τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ἀπὸ γκρεμὸ σὲ γκρεμὸ ἔφθασε στὸν χειρότερο γκρεμό. Καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς γκρεμοὺς ὁ χειρότερος εἶνε τῆς ἀπελπισίας καὶ τῆς ἀπογνώσεως. Καὶ ὅταν πλέον ἔφθασε στὸν τελευταῖο γκρεμὸ καὶ ἦταν ἕτοιμος ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ νὰ πέσῃ μέσα στὸ χάος τοῦ ᾅδου, τὴν ὥρα ἐκείνη μιὰ σκέψι τὸν ἔσωσε.
Τί ἀξίζει στὸν κόσμο μιὰ σκέψις! Δὲν δίδομεν σημασία στὰς σκέψεις. Ἀλλὰ εἶνε μεγάλη ἡ ὑπόθεσις τῆς σκέψεως τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπὸ τὴ σκέψι προέρχονται ὅλα τὰ ἐγκλήματα καὶ ὅλες οἱ ἀρετὲς κι ὅλα τὰ θαύματα.
Λοιπὸν μιὰ σκέψι ἔφθασε, σὰν ἀστραπή. Ὑπάρχουν σκέψεις ποὺ ῥίπτουν τὸν ἄνθρωπο στὸν ᾅδη, καὶ ὑπάρχουν σκέψεις ποὺ τὸν φθάνουν στὰ  οὐράνια. Μιὰ σκέψις, ἀστραπὴ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἔφθασε γιὰ νὰ κάνῃ στροφὴ ὁ ἄσωτος.
Ὅπως ὁ ὁδηγός, ποὺ φθάνει στὴν ἄκρη τοῦ κρημνοῦ, καὶ ξαφνικὰ μὲ μιὰ ἐπιδέξια κίνησι κάνει στροφὴ 180 μοιρῶν καὶ κατορθώνει νὰ σώσῃ τὸ αὐτοκίνητό του, ἔτσι κι ὁ ἄσωτος. Κι ὅπως ὁ πλοίαρχος, ποὺ φθάνει κοντὰ σὲ βράχο, καὶ κατορθώνει κι αὐτὸς μὲ κάποια μεγάλη εὐστροφία ν’ ἀλλάξῃ τὴν πορεία τοῦ πλοίου καὶ νὰ σωθῇ, ἔτσι ἀκριβῶς κι ὁ ἄσωτος, τὴν τελευταία στιγμὴ ἔκανε μιὰ στροφή, στροφὴ σωτήριο, ἄλλαξε κατεύθυνσι, ἄλλαξε δρόμο, κ’ ἐκεῖ ποὺ πήγαινε γιὰ τὸν ᾅδη, ἐπῆγε πιὰ στὸν οὐρανό.
Ὤ παραβολή, ὤ κορωνὶς τῶν παραβολῶν, ὤ θαῦμα μέσα εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον! Κάποιος εἶπε ὅτι, κι ἂν ἐχάνετο τὸ Εὐαγγέλιο κι ἐσώζετο μόνο αὐτὴ ἡ παραβολή, ἔφθανε αὐτὴ καὶ μόνον ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι αὐτὸς ποὺ τὴν εἶπε δὲν ἦταν ἄνθρωπος ἀλλ᾿ ἦταν Θεός.
Τὸ θέμα τῆς παραβολῆς εἶνε ἀπέραντο. Γιατὶ τί μᾶς δείχνει αὐτὴ ἡ παραβολή; Μᾶς παρουσιάζει δύο δυνάμεις. Ἡ μία δύναμις, ποὺ συγκλονίζει τὸν κόσμον ὁλόκληρο κ᾿ ἐμᾶς τοὺς ἰδίους, εἶνε ἡ ἁμαρτία.Ὅπως ὁ ἄνεμος πιάνει τὸ δέντρο καὶ τὸ κλονίζει ―εἶδες ὅταν φυσάῃ ἄνεμος καὶ τὸ κουνάῃ ἀπὸ τὴ ῥίζα καὶ τὰ κλαδιά, δὲν ὑπάρχει φύλλο ποὺ νὰ μὴ τὸ ταράζῃ· τὰ φύλλα μάλιστα ποὺ εἶνε πιὸ ψηλὰ ταράζονται πιὸ πολύ, ἐνῷ αὐτὰ ποὺ εἶνε χαμηλὰ ταράζονται λιγώτερο―. ὅπως λοιπὸν ὁ ἄνεμος ταράζει ὁλόκληρο τὸ δάσος, ἔτσι κι αὐτὴ ἡ δύναμις ταράζει ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Εἶνε ἡ δύναμις τῆς ἁμαρτίας. Ἡ ἁμαρτία παίρνει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ῥίπτει μέσα στὸ χάος, μέσα εἰς τὸ βάθος τοῦ ᾅδου.
Ἐνῷ ὅμως ἡ ἁμαρτία πιάνει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κάνει νὰ τὸν πατᾶνε ὅλες οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, ἀντιθέτως ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη δύναμις, μία δύναμις τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει κάποιο χέρι μυστικὸ ποὺ εἶνε ἁπλωμένο ἐπάνω στὴν ἀνθρωπότητα· εἶνε Read more »

ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ AMEΣΩΣ

Το σύνθημα αυτό τὸ απευθύνει και σήμερα ο αγωνιστής Μητροπολίτης της Ορθοδοξίας και του Ελληνικού Έθνους π. Αυγουστίνος Καντιώτης στους πιστούς. Θὰ έχει μεγάλη ευλογία, από το σεβάσμιο ιεράρχη, όποιος ακούσει τη συμβουλή του και κόψει χωρίς καμία αναβολή το τσιγάρο.

Η αναβολή είναι ο τάφος όλων των μεγάλων αποφάσεων. «Ο δρόμος της κολάσεως είναι στρωμένος με πολυάριθμα θα, υποσχέσεις που ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν».

________

_______

Κατασκηνώσεις Πρώτης Φλωρίνης, στις 15-7-1990
(Μικρό απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σε επισκέπτας από την Κύπρο).

«...Μήπως και εσείς καπνίζετε;… Θα σας παρακαλέσω να πετάξτε τα τσιγάρα. Είναι κακό, είναι τρομερό, κόβει χρόνια. Εμφράγματα, ασθένειες….καρκίνος. Θα ήταν χαρά για μένα, να πετάξετε τα τσιγάρα όλα, και να πούμε· Σήμερα ενταφιάζονται εδώ, όλα τα τσιγάρα της Κύπρου!

Έ, σαν δύσκολο πράγμα είναι; Βλέπετε πόσο αδύνατοι είμεθα; Ζητούμε ελευθεριά και είμεθα δούλοι… Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στον άνθρωπο είναι ο ίδιος ο εαυτός του, με τα πάθη του…..»

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΟΨΤΕ ΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ

ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠ᾽ ΑΥΤΗΝ

____

______

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ

–

Ρωτήσανε τὸν ἅγιο Κοσμᾶ: Πότε θὰ ἔρθουν δύσκολες ἡμέρες στο Ἔθνος μας; Kαι ἀπήντησε·
–Ὅταν οἱ Ἕλληνες βλασφημάνε τον Θεό.
Δεν ὑπάρχει ἄλλο χειρότερο. Ἐγώ δὲν θεωρῶ ἕλληνα, αὐτὸν ποὺ βλασφημᾶ. Ἀντίχριστος τὸν θεωρῶ.
Έλεγε ὁ ἁγιος Κοσμᾶς ὁ Αιτωλός· Ὑβρίζεις τη μάνα μου, σε συγχωρῶ, ὑβρίζεις τὸν πατέρα μου σε συγχωρῶ. Κόβεις τ᾽ αὐτιά μου; Σὲ συχωρῶ. Μὲ σκοτώνεις; Σε συγχωρῶ. Βλαστημᾶς τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Παναγιά; Δὲν ἔχω μάτια να σε δῶ…

Παραπάνω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα νὰ ἔχετε τὸ Χριστό. Διότι ἡ Ελλάδα χωρίς Χριστό δε ζει. Μὲ τὸν Χριστό θὰ ζήσῃ.

(Ἀπόσπσμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, στις 15-7-1990, στις κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Πρὸς τοὺς ἐπισκέπτας ἀδελφοὺς μας Κυπρίους)

–

KATANTIA ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑΣ!!!

Όπως πληροφορήθηκα και επιβεβαίωσα, όντως την ερχόμενη Παρασκευή ο γνωστός αγωνιστής ιερέας π.Νικόλαος κλήθηκε σε απολογία σε επισκοπικό δικαστήριο στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Όχι φυσικά για ηθικούς λόγους, ούτε για οικονομικά σκάνδαλα (αυτά σιωπούνται … και θάβονται όπου συμβαίνουν). Γνωρίζουμε όλοι την αιτία:  τον ΑντιΟικουμενιστικό του αγώνα.

Ραντεβού όλοι την Παρασκευή το πρωί μπροστά στη Μητρόπολη, για να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά (όπως διαβάζουμε θα υπάρξουν νεότερες ανακοινώσεις για τον συντονισμό των  αντιδράσεων).
Ο Ρουμάνος ιερέας από την Βέροια τέθηκε προφορικά σε αργία, και αναγκάστηκε να μετατεθεί στην μητρόπολη Πειραιώς (μαζί με την πολύτεκνη οικογένειά του)
Ο ιερομόναχος από την Άνδρο καταζητείτε από τον μητροπολίτη του επειδή τόλμησε να ελέγξει τις προκλητικές εμφανίσεις του μητροπολίτη Σύρου κατά την ενθρόνιση του Παπικού επισκόπου και τις επευφημίες του «Άξιος».
ΔΕΝ θα αφήσουμε κανέναν άλλον αντιοικουμενιστή ιερέα μόνο του.
Όλοι στον αγώνα.

ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ!!

Ελάτε στην Ομιλία που τρέμουν οι Οικουμενιστές! Στην μαχητική, ανατρεπτική και αποκαλυπτική Ομιλία του π. Νικολάου Μανώλη, την Τετάρτη 4 Φεβρoυαρίου Δείτε το θέμα εντός της ανάρτησης http://katihisis.blogspot.gr/2015/01

Θέματα της Ομιλίας: Επιτέλους να μιλήσουμε, να αποκαλύψουμε, να τα πούμε έξω από τα δόντια. Οι οικουμενιστές έχουν «τα κονέ» με την εξουσία, εμείς με την αγιοπατερική Ορθοδοξία!!! Γιατί επιβάλλουν την φίμωσή μας οι νεοταξικοί επιτελείς της Νέας Εποχής και του Μασωνοκίνητου Οικουμενισμού. Μία αποκαλυπτική Ομιλία του πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη.

Κατάνυξις: ΣΟΚ! ξεκινάει η πρώτη επίσημη δίωξη αντιοικουμενιστη κληρικου στην προσφατη εκκλησιαστικη μας ιστορία;

Ενώ παραμένει επιδεικτικά αναπάντητη η επιστολή που απέστειλαν 1052 πιστοί στον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.   

Η πληροφορία μας μεταφέρθηκε από πολύ αξιόπιστη πηγή εντός του Μητροπολιτικού μεγάρου, πως ξεκίνησε η δίωξη κατά του πατρός Νικολάου Μανώλη, εφημερίου του Ι.Βυζ.Ν. Προφήτη Ηλία Θεσσαλονίκης, με τελικό σκοπό την καθαίρεσή του. Στη μαχητική ομιλία του πατρός Νικολάου την Τετάρτη 4/2/2015 στις 7μμ θα είμαστε όλοι παρόντες και θα απαιτήσουμε να επιβεβαιώσει τις θλιβερές εξελίξεις.

Ο πατήρ Νικόλαος κλήθηκε εσπευσμένα να απολογηθεί ενώπιον του Παναγιωτάτου. Αυτός χωρίς να κρατήσει τα προσχήματα, έσπευσε να συμπεριλάβει στο κατηγορητήριο τη φωτογραφική απόφαση της Δ.Ι.Σ. για την ελευθερία του λόγου στο διαδίκτυο.
Βρισκόμαστε ένα βήμα προ του Επισκοπικού Δικαστηρίου, την Παρασκευή  6-2-15 και ώρα 13:00 στο Επισκοπικό Μέγαρο, ο πατήρ Νικόλαος απολογείται αντιμετωπίζοντας για πρώτη φορά συγκεκριμένες κατηγορίες που είναι οι εξής:
Α. Φατρίαν,
Β. Εξύβρισιν και συκοφαντίαν,
Γ. Απείθειαν και καταφρόνησιν της προϊσταμένης εκκλησιαστικής αρχής,
Δ. Σκανδαλισμόν των πιστών.

Οι ενορίτες….ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (ΕΔΩ)

• Ο ομολογητής ιερέας διώκεται από το μητροπολίτη του εδώ και καιρό.
  Τις τελευταίες ημέρες όμως ο διωγμός κλιμακώνεται προς δόξαν του αρχεκάκου όφεως!
  Την προσεχή Παρασκευή καλείται να απολογηθεί επί τη βάσει ενός επιεικέστατα φαιδρού κατηγορητηρίου που εκθέτει το συντάκτη του στα μάτια της κοινής γνώμης.
  Οι πιστοί, με το αλάνθαστο αισθητήριό τους, διαβλέπουν πίσω από τη δίωξή του την επιχειρούμενη φίμωση του αντιοικουμενιστικού λόγου. Είναι, άραγε, τυχαίο το γεγονός ότι το κατηγορητήριο μνμημονεύει και την πρόσφατη εγκύκλιο της συνόδου που αναφέρεται στους όρους και της προυποθέσεις κατοχής και λειτουργίας ιστολογιων από την πλευρά κληρικών, μοναχών, ενοριών, μονών και ιδρυμάτων;
  Προφανώς προκειται για «φωτογραφική» εγκύκλιο! Μόνο η φωτογραφία του π.Νικολάου λείπει απ αυτή!
  Ο εκλεκτός κληρικός δεν προτίμησε τη σιωπή και το συμβιβασμό επί θεμάτων που σχετίζονται με τη νόθευση του Ορθοδόξου Δόγματος και την παραφθορά του Ορθοδόξου Ήθους! Στηλιτεύει, ιδιατέρως, τον επάρατο, παναιρετικό οικουμενισμό που υπονομεύει το γνήσιο εκκλησιαστικό βίο και διαβρώνει τις ορθόδοξες συνειδήσεις! Αντί να τιμηθεί επιτιμάται! Αντί να επαινεθεί καθίσταται αντικείμενο ψόγου και διωγμού!
  Καλούμαστε όλοι μας να συμπαρασταθούμε στο διωκόμενο λευίτη και να καταδικάσουμε επισκοπικές πρακτικές που ποινικοποιούν την εκφορά του εκκλησιαστικού λόγου επί τη βάσει αναεπέρειστων, εμπαθών και φαιδρών κατηγορητηρίων!

Λ.Ν. 

ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Ὑπάρχουν πολλοί, οἱ ὁποῖοι φρονοῦν, ὅτι ὡς ἔχουν παρʼ ἡμῖν τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα οὐδὲν γενναῖον καὶ ὑψηλὸν πρέπει νὰ προσδοκᾶται ἐκ τῆς συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας. Ἱεράρχης ἐρωτηθεὶς τὶ θὰ πράξουν 70 Ἱεράρχαι συναθροιζόμενοι ἐν τῆ Πρωτευούση τῆς Ἑλλάδος ἀπήντησεν˙ «Ἀπλούστατα! Θὰ βαττολογήσωμεν καὶ πάλιν θʼ ἀπέλθωμεν εἰς τὰς ἐπαρχίας, χωρὶς καμμία ἀπόφασις τῆς Ἱεραρχίας νὰ λάβη σάρκα καὶ ὀστᾶ». Κρίσις ἡ ὁποία ὑπενθυμίζει ἡμῖν τὴν ἐπιγραμματικὴν ἐκείνην περὶ Συνόδων φράσιν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου εἰπόντος, ὅτι «οὐδεμιᾶς Συνόδου τέλος εἶδον χρηστόν, μηδὲ λύσιν κακῶν, ἀλλὰ μᾶλλον προσθήκην κακών». Ἡμεῖς ὅμως δὲν θέλομεν νὰ πιστεύσωμεν ὅτι καὶ εἰς τὴν προκειμένην Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας θὰ ἔχη ἐφαρμογὴν ἡ αὐστηρὰ αὕτη κρίσις, ἀλλʼ ὅτι ἡ Ἱεραρχία ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Θεοκλήτου Β΄, ἔστω καὶ τὴν ἐνδεκάτην ὥραν θʼ ἀρθῆ εἰς τὸ ὕψος τῆς ἀποστολῆς της ἐν τοιαύταις στιγμαῖς τοῦ ἔθνους καὶ τῆς ἀνθρωπότητος, καὶ μετὰ σπουδῆς θὰ ἐπιληφθῆ τῆς λύσεως ἐκκλησιαστικῶν προβλημάτων ποὺ ἀπʼ αἰῶνος ἐκκρεμοῦν ἐν τῇ ἡμετέρα Ἐκκλησία. Δόξα τῶ Θεῶ, ὑπάρχουν καὶ Ἱεράρχαι ἱκανοὶ νʼ ἀνάψουν φῶς ἐν μέσω βαθείας καὶ ἀσελήνου νυκτός. Εἴθε ἐκ τῶν συνεδριῶν τῆς Ἱεραρχίας νʼ ἀνακύψη λάμπουσα ἡ μορφὴ τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἵνα πρὸς πᾶν τέκνον αὐτῆς δυνηθῶμεν νὰ ἐπαναλάβωμεν τὴν φωνὴν τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου: «τέκνον, ἐν ὅλω σου τῶ βίω ἡ ἐλπίς σου ἡ Ἐκκλησία, ἡ καταφυγή σου ἡ Ἐκκλησία, ἡ ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ». Ποία ὅμως Ἐκκλησία; Η ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ».

Απόσπασμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», 
Οκτώβριου-Νοέμβριου 1958, φ. 209-210, ε) Γαζοφυλάκιο

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ; ΝΑΙ ! ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ!!! 

(ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ KAI ΔIABAΣTE ΤΟ ΣΕ pdf)

Του Λαζάρου Ἀραβανή

25 Ἰανουαρίου 2015, Κυριακή μεσημέρι, ἡμέρα ὅπου ψηφίζαμε γιά το ποιά πολιτική παράταξη θά κυβερνήσει την πατρίδα μας. Συνέχιζα τότες νά εἶμαι ἀναποφάσιστος γιά νά μήν κάνω το θλιβερό ὀλίσθημα τῆς λάθους ψήφου, καί σαφῶς το ἔμμεσο ἁμάρτημα συνενοχῆς (ὅπου θά μοῦ ἀναλογοῦσε ὡς συνυπευθυνότητα καί βάρος στή συνείδηση) καί παραδώσω την ψῆφο μου σέ λάθος χέρια. Σκεφτόμουν τα λόγια τοῦ Ἁγίου Παϊσίου (τόν γνωστό καί πολύ ἀγαπητό γιά τόν λαό μας ἁγιορείτη γέροντα). ‘’ ΨΗΦΙΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ’’ (ἔλεγε). Ἐπίσης σκεφτόμουν συνάμα καί τα λόγια τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτη Φλώρινας Αὐγουστίνου Καντιώτη, ὅπου καί αὐτός ἔλεγε τα ἴδια. Ὅμως, πολλοί ὑποψήφιοι βγαίνουν στά ΜΜΕ καί λένε ὅτι εἶναι χριστιανοί ὀρθόδοξοι, μάλιστα μερικοί ὀρθόδοξοι χριστιανοί ὅπου ἐρώτησα πίστευαν ὅτι ὑποψήφιοι βουλευτές μέσα στό κυβερνῶν κόμμα (Νέα δημοκρατία) εἶναι. . . χριστιανοί ὀρθόδοξοι, καί μάλιστα εἶχαν καί κυβερνητικά πόστα στό παρελθόν. Ἀλλά πῶς γίνεται νά εἶναι ἐκεῖνοι στά ἀλήθεια χριστιανοί ὀρθόδοξοι; ὅταν δέν ἔχουν πάρει δυναμική θέση (στό παρελθόν) γιά πάρα πολλά ἀντιχριστιανικά νομοθετήματα; ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΩΝΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ; ὅταν δέν ἀντιδροῦσαν καί δεν ἀντιδροῦν ἀκόμα (πλην μερικῶν- ὅπου τά ἐνθυμοῦνται ΜΟΝΟΝ στίς ἐκλογές!!!) γιά δεκάδες ἀντιχριστιανικά ἤθη καί ἔθιμα, νέες ἁμαρτωλές κοινωνικές συνήθειες; καί νέα καί παλαιότερα ἁμαρτωλά κεκτημένα καί θέσεις (ἀπό ἁπλά ἀντιχριστιανικά ἕως βαρύτατα σατανικά) ὅπου δηλητηριάζουν την κοινωνία μας;

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΛΕΓΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΕΞΟΡΙΑ. ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ ! (σκέφτηκα) ἀποκλείονται ὅλοι ἐκεῖνοι, καί ἰδίως στά κυβερνῶντα κόμματα τίς τελευταῖες δεκαετίες . Ἀποκλείονται καί ἐκεῖνοι ὅπου ἦταν βουλευτές σέ ἄλλα κόμματα ὅπου δέν κυβέρνησαν μέν, ἀλλά ὡς βουλευτές ΔΕΝ ἀκούσαμε νά ὑπερασπίζονται ὀρθόδοξες χριστιανικές θέσεις. Ἀποκλείονται ἐπίσης καί ὅλοι ὅσοι συνάψαν σχέσεις ἐγκάρδια φιλικές, καί ἰδίως ὡς μέλη μέ ἀντιχριστιανικές λέσχες (ἐσωτερικοῦ καί ἐξωτερικοῦ). Βεβαίως ἡ δημόσια μετάνοια ἀπό δημόσια πρόσωπα θά ἦταν ὑπό ἐξακρίβωση περί τῆς ἀλήθειας ἀπό τον λαό, καί βεβαίως αὐτό θά φαινόταν στήν πράξη, πράγμα ὅπου οὔτε κατά διάνοια το σκεφτῆκαν οἱ πολιτικοί ὑποψήφιοι, και φυσικά και δέν το εἴδαμε ὡς ψηφοφόροι (λαός) νά συμβαίνει στην πράξη.

Ἐκεῖ λοιπόν ὅπου εὑρισκόμουν σέ ἀδιέξοδο, ἐρεύνησα μέσα ἀπό πολλά τηλεφωνήματα ὅτι ὑπάρχει ἕνας ὀρθόδοξος χριστιανός, καί «κατέβαινε» μέ μία πολιτική παράταξη (‘΄‘ανεξάρτητοι ἕλληνες΄΄) , λεγόταν Σακκάς, καί ἦταν πρώην εἰσαγγελέας. Δέν ἤμουν , καί δέν εἶμαι (διευκρινίζω) μέ την πολιτική παράταξη ‘’ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ’’, ἀλλά ψήφισα θαρρῶ ὀρθόδοξο χριστιανό, ὡς πρόσωπο, καί ὄχι παράταξη, κατά συνείδηση μετά ἀπό ἀρκετή ἐπεξεργασία συλλογισμῶν, πληροφοριῶν, καί ἀρχῶν χριστιανικῶν περί προσώπων χωρίς βεβαρημένο ἤ ἀδρανή παρελθόν. Ὁ συλλογισμός ἦταν καί εἶναι νά ὑπάρχει ἕνας ἄνθρωπος ὅπου πιστεύει στό Θεό, καί τον ὑπηρετεῖ, νά μετανοεῖ ταπεινά (ἐάν ἔχει κάπου ὑποπέσει σέ σφάλματα) καί ὅπου θά μπορεῖ νά ἐπέμβει καί νά διορθώσει κακές καταστάσεις στήν πράξη καί ὄχι στά λόγια. Ἀπό την ἱστορία μαθαίνουμε Read more »

ΠΩΣ ΘA AΠAΛAΓOYME AΠO TO AΓXOΣ;

Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Aυγουστίνου Kαντιώτου
από βιβλιο «Eις την θ. λειτουργία B΄, σελ. 35

Πως θ’ απαλλαγεί ο άνθρωπος από το άγχος του παρελθόντος και του μέλλοντος;
Δοξασμένος νάναι ο Xριστός! Aυτός μονάχα μας απαλλάσει απ᾽ το φοβερό άγχος. Δυό φάρμακα μας δίνει για ν᾽ απαλλαγούμε. Tο ένα για το άγχος του παρελθόντος, το άλλο για το άγχος του μέλλοντος.
Tο πρώτο φάρμακο είναι η ειλικρινής μετάνοια. Aνοίγεται λάκκος και θάβονται όλα τα αμαρτήματα του ανθρώπου. Kαι πάνω στο λάκκο αυτό ο Δαβίδ με τη γλυκειά του λύρα ψάλλει: «Mακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι» (Ψάλμ. 31,1).
Aλλά και η ανησυχία, η αγωνία, η αδημονία, το άγχος που προκαλούνται από τη σκέψη για το άγνωστο μέλλον, και αυτά κατευνάζονται και εξαφανίζονται με το φάρμακο που λέγεται ελπίδα· μια ελπίδα που στηρίζεται όχι σε πρόσωπα και πράγματα αυτού του κόσμου, αλλά στον στερεό και ακλόνητο βράχο, το βράχο των αιώνων, τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν. O Xριστός, Αυτός είναι η ελπίδα του κόσμου. Mακάριοι, ευτυχισμένοι, όσοι ελπίζουν στο Xριστό. Δυστυχισμένοι όσοι στηρίζουν όλη την ελπίδα τους σε ανθρώπους.

______

__________

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ;

____