Χαιρετισμοὶ τῆς Θεοτόκου
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

EΛΛΗΝΕΣ, ΘΑΡΣΕΙΤΕ!

ΑΠΟΨΕ, ἀγαπητοί μου, σὲ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς πατρίδος μας, ἀπὸ τὴν Κέρκυρα μέχρι τὴν Κρήτη καὶ τὴν Κύπρο, ἀλλὰ καὶ παντοῦ ὅπου πάλλει ὀρθόδοξος καρδία (Βελιγράδι, Σόφια, Βουκουρέστι, Μόσχα κ.λπ.), ἀπόψε ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι ἑνωμένοι ψάλλουν χαρμοσύνως τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο.
Τὸ ποιητικὸ αὐτὸ ἀριστούργημα μὲ ἄφθαστο λυρισμὸ καὶ πλῆθος εἰκόνες περιγράφει καὶ ἐξυμνεῖ τὸ μεγαλεῖο τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ. Εἶνε καὶ τὸ ποίημα αὐτὸ μία ἀπόδειξις, ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀπὸ τὸ Θεό, εἶνε ἀληθινή. Σήμερα, χίλιοι ποιηταί, χίλιοι θεολόγοι, χίλιοι ἐπίσκοποι νὰ μαζευτοῦμε, δὲ᾿ μποροῦμε νὰ φτειάξουμε οὔτε μία ἀπὸ τὶς ὑπέροχες στροφές του.
Ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος ἔχει χαρακτῆρα καὶ ἐθνικὸ καὶ θρησκευτικό. Θρησκευτικὸ μέν, διότι μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ πρῶτο ἐκεῖνο «χαῖρε» (Λουκ. 11,28) ποὺ ἀκούστηκε πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο ὅταν «Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη» στὴ Ναζαρέτ. Τὸ ἀγγελικὸ ἐκεῖνο «χαῖρε» ἐμεῖς οἱ θνητοὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε στὸν Ἀκάθιστο ὕμνο 144 φορές.
Ἀλλὰ ἔχει, εἴπαμε, ὁ ὕμνος αὐτὸς καὶ ἐθνικὸ χαρακτῆρα. Διότι μᾶς ὑπενθυμίζει μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἔνδοξες σελίδες τοῦ μαρτυρικοῦ μας ἔθνους. Γιὰ νὰ ψαλῇ, εἶχε μία ἀφορμὴ καθαρῶς ἐθνική. Ποιά ἡ ἀφορμή; Ἐλᾶτε νὰ ταξιδέψουμε μὲ Read more »

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

(40 Μάρτυρες – 9 Μαρτίου)

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Στίς 9 τοῦ μηνός Μαρτίου, ἀγαπητοί μου, γιορτάζουν σαράντα μάρτυρες. Ποιό εἶνε τό ἐπάγγελμά τους; Τί ἦταν; Ἀσκηταί; Καλόγεροι; Ἱερεῖς, Ἐπίσκοποι, μητροπολῖτες καί πατριάρχες; Ὄχι. Ἦταν στρατιῶτες. Κι ὅμως τό ἐπάγγελμά τους δέν τούς ἐμπόδισε ν’ ἁγιάσουν καί νά λάμψουν στόν οὐρανό τῆςὈρθοδοξίας ὡς μάρτυρες. Εἶνε τόσο λαμπρό καί ἀξιοθαύμαστο τό μαρτύριό τους, ὥστε πολλοί διδάσκαλοι καί πατέρες ἔγραψαν γι’ αὐτούς. Ἕνας δέ ἀπ’ αὐτούς, ὁ κυριώτερος, ὁ Μέγας Βασίλειος, πλέκοντας τό ἐγκώμιό τους λέει, ὅτι ὄχι μία γλῶσσα, ἀλλά σαράντα γλῶσσες δέ φτάνουν γιά νά ἐξυμνήσουν τήν ἀρετή τῶν μαρτύρων αὐτῶν τῆς πίστεως.



Οἱ σαράντα αὐτοί στρατιῶτες – μάρτυρες ἔζησαν τόν τέταρτο μετά Χριστόν αἰῶνα. Ἦταν ἀπό διάφορα μέρη, κι ὅταν στρατεύθηκαν βρέθηκαν μέσα σ’ ἕνα τάγμα τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, πού τότε ἦταν ὁ πιό ἰσχυρός καί ἔνδοξος στρατός τοῦ κόσμου. Ὑπηρετοῦσαν στά μέρη τῆς Μικρᾶς ‘Ασίας. Οἱ σαράντα αὐτοί στρατιῶτες μέ τήν ἀνδρεία πού ἔδειχναν στίς διάφορες μάχες καί μέ τίς ἄλλες ἀρετές τους κατώρθωσαν νά ἐπιβληθοῦν καί νά διακρίνωνται ἀνάμεσα στό στράτευμα. Πιό ἐνάρετοι, ἡρωικοί καί λαμπροί στρατιῶτες δέν ὑπῆρχαν. Οἱ ἀξιωματικοί τούς θαύμαζαν καί τούς πρόβαλλαν σάν παράδειγμα. Ἀλλά ποιό ἄραγε νά ἦταν τό μυστικό ἐκεῖνο, πού τούς ἔκανε νά ξεχωρίζουν ἀπό τούς ἄλλους στρατιῶτες; Οἱ σαράντα αὐτοί στρατιῶτες συνδέονταν μεταξύ τους μ’ ἕνα μεγάλο μυστικό, πού τούς γέμιζε την καρδιά μέ χαρά καί ἀγαλλίασι. Καί τό μυστικό ἦταν ὅτι οἱ 40 αὐτοί στρατιῶτες εἶχαν πιστέψει στό Χριστό καί ζοῦσαν τή χριστιανική ζωή.

Ἀλλά ξαφνικά, ἐνῶ ὑπηρετοῦσαν πιστά καί πρόθυμα στό στρατό καί ἦταν οἱ ἱκανώτεροι καί λαμπρότεροι στρατιῶτες, ξαφνικά ξέσπασε ἄγρια θύελλα. Αἰτία τῆς θύελλας αὐτῆς ἦταν ὁ αὐτοκράτορας ἐκεῖνος πού ἐξουσίαζε τό ἀνατολικό μέρος τῆς Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Ὀνομαζόταν Λικίνιος (308 – 324). Ὁ αὐτοκράτορας αὐτός στήν ἐξωτερική μορφή ἦταν ἄνθρωπος, ἀλλ’ ὡς πρός τή διάθεσι ἦταν θηρίο ἄγριο. Μέσα στήν καρδιά του ἔκρυβε μῖσος φοβερό ἐναντίον τῶν χριστιανῶν.

Ὁ διωγμός ἄρχισε. Ὅποιος τολμοῦσε ν’ ἀναφέρη τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καταδιωκόταν. Ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ θεωρεῖτο ἔγκλημα πού ἄξιζε νά τιμωρηθῆ μέ τά πιό σκληρά μαρτύρια. Οἱ χριστιανοί ἤ Read more »

ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

(Πατῆστε τὸν τίτλο και κατεβάστε το πόνημα σελιδοποιημένο σε pdf)

Του Λαζαρου Αραβανη, Συγραφέως – Ερευνητου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ὅσες μεγάλες ἀποκαλύψεις μᾶς ἔδωσε διά τῶν λόγων του ὁ γέροντας ἅγιος Παΐσιος, βεβαίως καί δέν ἦταν ἐκ τοῦ ἰδίου (ὡς ἁπλές γνῶμες) ἀλλά προερχόταν ὅλες ἐκεῖνες οἱ μεγάλες ἀποκαλύψεις ἐκ τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας.Ἦταν φωνές ἀπό τόν οὐρανό. Ἰδού παρακάτω ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ μακαριστοῦ ἐπισκόπου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη.

Η ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

«Αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17,5)

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

«Στρατευομένη καὶ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία εὑρίσκεται ἐπάνω στὴν κορυφὴ τοῦ Θαβώρ. Ἐκεῖ, λέει τὸ Εὐαγγέλιο, ἔλαμψε τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου «ὡς ὁ ἥλιος», καὶ τὰ «ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς» (Ματθ. 17,2). Καὶ μέσα ἀπὸ τὴ νεφέλη τὴ φωτεινή, ποὺ τοὺς ἐπισκίασε, ἀκούστηκε κάποια γνώριμη φωνή. Ἡ φωνή, ποὺ κατὰ τὴ βάπτισι εἶχε ἀκουστῆ στὸν Ἰορδάνη ποταμό, ἐπαναλαμβάνεται τώρα στὸ Θαβώρ· «Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (ἔ.ἀ. 17,5). Εἶνε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατρός.
Τί μᾶς συνιστᾷ ἡ φωνὴ αὐτὴ τοῦ Θεοῦ; Νὰ ἔχουμε τὰ αὐτιά μας ἀνοιχτὰ γιὰ νὰ ἀκοῦμε τὸν Χριστό. Διότι ὁ Χριστὸς εἶνε ὄχι ἁπλῶς ἄνθρωπος, ἀλλὰ Θεός. Εἶνε τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος.
Ἐφ᾿ ὅσον λοιπὸν ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός, πρώτη ὑποχρέωσίς μας εἶνε νὰ τὸν προσκυνοῦμε. «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ». Δευτέρα δὲ καὶ σπουδαιοτέρα ὑποχρέωσίς μας εἶνε νὰ ἐκτελοῦμε κατὰ γράμμα καὶ νὰ ἐφαρμόζουμε στὴ ζωή μας ὅλες τὶς ἐντολές του, μικρὲς καὶ μεγάλες.
Κλεῖστε πρὸς στιγμὴν τὰ μάτια σας καὶ φανταστῆτε. Μπορεῖτε νὰ συλλάβετε, τί θὰ ἦταν αὐτὸς ὁ κόσμος, ἐὰν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι στὴ γῆ ἐφαρμόζανε τὴν ἐντολὴ τοῦ οὐρανοῦ «Αὐτοῦ ἀκούετε» (ἔ.ἀ. 17,5); Πώ – πώ, τί θὰ ἦταν αὐτὸς ὁ κόσμος· παράδεισος θὰ ἦταν!

«Αὐτοῦ ἀκούετε». Νὰ ἐκτελῆτε ὅ,τι λέει ὁ Χριστός. Ἐὰν γινόταν αὐτό, θὰ ἐκπληρώνετο ἡ προφητεία ποὺ λέει· «Ἐὰν θελήσετε νὰ μὲ ἀκούσετε, θὰ φᾶτε τῆς γῆς τὰ ἀγαθά· ἐὰν ὅμως δὲν θελήσετε καὶ δὲν μὲ ἀκούσετε, μάχαιρα θὰ σᾶς καταφάγῃ» (Ἠσ. 1,19). Ἐὰν ἀκούγαμε τὸ Χριστό, θὰ τρώγαμε, ὅπως λένε, μὲ χρυσᾶ κουτάλια. Τώρα, κόλασις ἔγινε ἡ γῆ. Καὶ ἔγινε κόλασις, γιατὶ στὴν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι δὲν θέλουν νὰ ἀκούσουν τὸ Χριστό».

Ο ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

Εἶναι ἄξιο διερεύνησης τό πῶς ὁ Ἕλλην μαχητής ὀρθόδοξος χριστιανός μπορεῖ καί ξεχνάει τόσο εὔκολα κάποιες σπουδαῖες ἀποκαλύψεις ὅπου Read more »

ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΓΙΟΣ

(Καισάριος – 9 Μαρτίου)

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, ζοῦμε σέ μιά ἐποχή πού θά μποροῦσε κανείς μέ δάκρυα στά μάτια νά θρηνήση τή σημερινή ἠθική καί θρησκευτική κατάστασι καί νά πῆ τά προφητικά ἐκεῖνα λόγια: «Σῶσον μέ, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπό τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων».

Ὁ εὐσεβής ἄνθρωπος, ὁ ἄνθρωπος δηλαδή ἐκεῖνος πού πιστεύει καί φοβᾶται τόν Θεό καί ἐκτελεῖ ὅλα τά θρησκευτικά του καθήκοντα καί εἶνε συνεπής στή ζωή του, εἶνε σήμερα κάτι σπάνιο. Πιό εὔκολο εἶνε νά βρῆς διαμάντια, παρά νά συναντήσης εὐσεβῆ ἄνθρωπο. Ψευτιά, κατεργαριά, πονηριά καί δολιότης, κλεψιά, ἀδικία, ἀτιμία, πορνεία, μοιχεία, ἐκμετάλλευσις, ψευδορκία, βλασφημία τῶν θείων καί ὅ,τι ἄλλο κακό κυριαρχεῖ σήμέρα στόν κόσμο.

Μέσα σ’ ἕνα τέτοιο κόσμο, πού χάνονται τά ἴχνη τῆς ἀρετῆς, τῆς καλωσύνης καί τῆς εὐσέβειας, ἄν ζοῦσε ἕνας Διογένης, θά ἄναβε λυχνάρι καταμεσήμερο καί θά ἔψαχνε νά βρῆ μέσα στά πλήθη, στίς πολυάνθρωπες πόλεις, ἄνθρωπο.

Μία αἰτία, ἡ κυριώτερη μποροῦμε νά ποῦμε αἰτία, γιά τήν ὁποία ὅσο περνοῦν οἱ μέρες καί τά χρόνια λιγοστεύει ἡ ἀρετή καί σπανίζει ἡ εὐσέβεια, εἶνε ἡ ἔλλειψις ἀγωγῆς, χριστιανικῆς ἀγωγῆς. Τά παιδιά δέν ἀνατρέφονται πιά μέσα σέ εὐσεβές οἰκογενειακό περιβάλλον, ἀλλά μέσα σ’ ἕνα ἐλεεινό περιβάλλον, πού δημιουργοῦν οἱ αἰσχρές καί ἐγκληματικές ραδιοφωνικές καί τηλεοπτικές ἐκπομπές. Ραδιόφωνο καί τηλεόρασις ἔχουν γίνει οἱ «δάσκαλοι» καί «παιδαγωγοί» τῆς ἀνθρωπότητος καί προπαντός τῆς νέας γενιᾶς.



Τί πηγή εὐλογίας γιά τόν κόσμο εἶνε μιά χριστιανική οἰκογένεια! Αὐτό, ἐκτός τῶν ἄλλων παραδειγμάτων, ἀποδεικνύει μιά οἰκογένεια τῆς ἀρχαίας ἐνδόξου Ἐκκλησίας τοῦ τετάρτου αἰῶνος. Εἶνε ἡ πατρική οἰκογένεια τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ. Ὁ ἀρχηγός τῆς οἰκογενείας ὠνομαζόταν Read more »

Β΄ Κυριακὴ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 2,1-12)
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΤΟ ΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΘΑΥΜΑ

ΤΟ εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου, σήμερα διηγεῖ­ται ἕνα θαῦμα. Ἕνα θαῦμα; λάθος κάνεις, δύο θαύματα ἔχει. Ἕνα ἢ δύο εἶνε; Ἐγὼ λέω ὅτι εἶνε δυὸ θαύματα. Τὸ ἕνα εἶνε μικρό, τὸ ἄλλο εἶνε μεγάλο· τὸ ἕνα εἶνε ὁρατό, τὸ ἄλ­λο ἀόρατο· τὸ ἕνα εἶνε σωματικό, τὸ ἄλλο ψυχικό. Καὶ τὸ δεύτερο εἶνε ἀπόδειξις τοῦ πρώτου. Καὶ τὸ σπουδαιότερο ποιό εἶνε· ὅτι τὸ πρῶτο, τὸ μεγάλο καὶ ἀόρατο καὶ ψυχικὸ θαῦμα, μπορεῖ νὰ γίνῃ καὶ σ’ ἐμᾶς!

* * *

Ἂς δοῦμε λοιπὸν τὸ πρῶτο θαῦμα. Σὲ μιὰ πόλι τῆς Γαλιλαίας, στὴν Καπερναούμ, βρέθηκε ὁ Χριστὸς σ᾽ ἕνα σπίτι. Μόλις τό ’μαθαν οἱ κά­τοικοι, μαζεύτηκαν ἐκεῖ ὅλοι, ἄντρες γυναῖ­κες παιδιά. Συνωστισμὸς μεγάλος, στρυμώχνονταν ὁ ἕνας πάνω στὸν ἄλλο μέχρι τὴν πόρ­τα· μῆλο νὰ ἔῤῥιχνες, δὲν θά ’πεφτε κάτω. Νὰ σταθοῦμε λίγο στὸ σημεῖο αὐτό.
Πῆγε ὁ Χριστὸς σ᾽ ἕνα σπίτι, κι ἀμέσως τὸ σπίτι ἐκεῖνο γέμισε. Μὰ ἐρωτῶ· καὶ ὁ κάθε ὀρ­θόδοξος ναὸς τί εἶνε; Δὲν εἶνε οἶκος Θεοῦ; Σπίτι τοῦ Χριστοῦ εἶνε. «Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ᾽ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ» (Γέν. 28,17). Συνε­πῶς τί ἔπρεπε νὰ γίνεται; Ὅπως τότε ἐκεῖ­νοι ἔτρεξαν καὶ γέμισε τὸ σπίτι, ἔτσι κ’ ἐμεῖς σήμε­­ρα ἔπρεπε νὰ τρέχουμε στὸ ναό, στὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ. Ὅταν τελεῖται ἡ θεία λειτουργία, εἶ­νε πα­ρὼν ὁ ἴδιος ὁ Χριστός· διδάσκει, φωτί­ζει, προσ­­φέρει τὸν ἑαυτό του σὲ κάθε πιστὸ ὑπὸ τὰ εἴ­δη τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου. Μαζεύον­­ται ἐ­δῶ οἱ πιστοί; Δὲν γίνεται αὐτό. Ἂν μαζεύονταν ὅ­λοι οἱ Χριστιανοί, θά ’πρεπε νὰ χτιστοῦν πεν­ταπλά­σι­οι καὶ δεκαπλάσιοι ναοί. Ἀπὸ τοὺς 100 Χριστι­ανοὺς δυστυχῶς 2 μόνο ἐκκλησιάζον­ται· ἐκκλη­σιασμὸς δύο τοῖς ἑκατό (2%). Οἱ ὑπόλοιποι ποῦ εἶ­νε; Ἐμένα ρωτᾶτε; Εἶνε ἀπόντες ἀπὸ τὸ μεγάλο προσκλητήριο τοῦ οὐρανοῦ. Χτυπᾷ ἡ καμπάνα κι ἀκούγεται παν­τοῦ. Αὐτὲς οἱ καμ­πάνες Read more »

Β΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν 
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

H δροσια του oδοιπoρου στην ερημο

«Χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης» (Ἀκάθ. ὕμν. Λ4β΄)

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, ὁ ἅγιος Θεὸς μᾶς ἀξίωσε νὰ συγκεντρωθοῦμε καὶ ν’ ἀκούσου­με τὴν δευτέρα στάσι τοῦ Ἀκαθίστου.
Τί εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, ποὺ σὰν μαγνή­της ἕλκει τοὺς Χριστιανοὺς στοὺς ἱεροὺς ναούς; Ὅταν κάποιος πάῃ σ’ ἕνα κῆπο, κόβει λου­­λούδια, φτειάχνει ἕνα μπουκέτο καὶ τὸ προσ­φέρει σ’ ἕνα πρόσωπο ποὺ ἀγαπᾷ καὶ ἐκτιμᾷ. Κῆπος καὶ «παράδεισος ἔμψυχος», ὅπως ψάλ­λει ὡραῖα ἡ Ἐκκλησία μας (ε΄ ᾠδ. καν.), εἶνε οἱ χά­ριτες τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου· ἡ ἁγνότης, ἡ ταπείνωσι, ἡ ὑπακοή, ὅλες οἱ ἀρετές της. Μέσα στὸν κῆπο αὐτὸν περιπατεῖ ἡ ἁ­γία Τριάς, οἱ ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι, οἱ ἅγιοι μάρτυρες· περιπατεῖ κι ὁ ἐμ­πνευσμένος ἀν­ώνυμος ποιητής μας καὶ σχηματίζει τὴν ποι­ητικὴ ἀνθοδέσμη ποὺ ὀνομάζεται Ἀκάθιστος ὕμνος. Ἐπαναλαμβάνει καὶ ἀναπτύσσει τὸν ἀθάνατο χαιρετισμό, ποὺ ἔφερε στὴν Παρθένο ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ· τὸ «χαῖρε» ἐκεῖνο, ποὺ διέλυ­σε τὸ σκότος καὶ τὴν ἀχλὺ τοῦ ψεύδους, τῆς πλάνης καὶ τῆς λύπης, κ’ ἔκανε νὰ λάμψῃ στὸν κόσμο ἡ χαρὰ καὶ ἡ ἀγαλλίασις.
Τὸ «χαῖρε» αὐτὸ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε κ’ ἐ­μεῖς λέγοντας τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο. Ὅλοι οἱ ση­μερινοὶ παπᾶδες καὶ δεσποτάδες καὶ θεολόγοι νὰ μαζευτοῦμε, δὲν μποροῦμε νὰ φτειάσουμε ἕνα τέτοιο τραγούδι, ποὺ ἐνεπνεύσθη τὸ Βυζάντιο μὲ τὴ θρησκευτικὴ πνοὴ καὶ τὴν πίστι ποὺ εἶχε. Ἂν μετρή­σετε τὰ «χαῖρε» μόνο τῶν 24 οἴκων, εἶνε 144. 144 λουλούδια σχηματίζουν τὴν ὡραία αὐτὴ ἀν­θοδέσμη, ποὺ προσ­φέρει στὴν Παναγία ὁ ἀρ­χάγγελος Γαβριὴλ μὲ τὸ στόμα τοῦ ἀνωνύ­μου ποιητοῦ. Καθένα ἀπὸ τὰ «χαῖρε» αὐτὰ ἔ­χει θε­ολογία, φιλοσοφία, μυσταγωγία, ὕψος. Νὰ τὰ ἑρμηνεύσουμε ὅλα; Οὔτε ἐγὼ ἔχω δύναμι, οὔτε σεῖς προθυμία. Θὰ ἔπρεπε νὰ κάνου­με 144 κηρύγματα γιὰ ὅλο τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο.
Ἀπὸ τὰ 144 ἐγκώμια, ποὺ περιλαμβάνει, θὰ σᾶς παρουσιάσω ἕνα μόνο, ἐκεῖνο ποὺ λέει· Χαῖρε, Παναγία· «χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης» (Λ4β΄).

* * *

Τὸ ἐγκώμιο αὐτὸ μᾶς ὑπενθυμίζει μιὰ παλιὰ ἱστορία. Ἀνοῖξτε, παρακαλῶ ἀπόψε στὸ σπί­τι τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ διαβάστε ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη καὶ τὸ βιβλίο τῆς Ἐξόδου τὸ 13ο κεφά­λαιο. Θὰ συναντήσετε ἐκεῖ ἕνα περιστατικό.
Εἶνε γνωστὸ ὅτι, ἀπ’ ὅλα τὰ ἔθνη τοῦ ἀρ­χαί­ου κόσμου, ὁ Θεὸς ἐξέλεξε ἕνα, τὸ Ἰσραήλ, καὶ τὸ εἶχε ὡς λαὸ περιούσιο. Τὸ προστάτευε μὲ ἀγγέλους καὶ θαύματα ἐξαίσια. Ἐν τούτοις, ὅπως ἐμεῖς 400 χρόνια ἤμασταν σκλαβωμένοι στοὺς Τούρκους, ἔτσι καὶ οἱ Ἰσ­ραηλῖ­τες 400 χρόνια ἦταν σκλαβωμένοι στοὺς φαραώ, ποὺ τοὺς τυραννοῦσαν καὶ τοὺς ἔ­βαζαν νὰ κάνουν πλίνθους γιὰ νὰ χτιστοῦν οἱ πυραμίδες τῆς Αἰ­­γύπτου. Τέλος τὸ παντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ ἁπλώθηκε πάνω τους, τοὺς ἐλευθέ­ρωσε διὰ τοῦ Μωϋσέως, κ’ ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖτες ἔφυγαν διὰ μέσου τῆς ἐρήμου γιὰ νὰ φθάσουν στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας τὴν «ῥέουσαν μέλι καὶ γάλα» (Ἔξ. 3,8 κ.ἀ.). Στὴν ἔρημο ὅμως περιπλανήθηκαν 40 χρόνια καὶ συνάντησαν μεγάλα ἐμπόδια.
Στὴν ἔρημο Read more »

           « NEW WORLD ORDER»

    Η  ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΡΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ,  Η  «NOMIMΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ    ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

   Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

Τα πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα τους τελευταίους τρείς μήνες εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο,  που μας έκαναν να «ξεχάσουμε» την επίθεση που δεχόμαστε σαν έθνος από την ΝΠΤ.  «NEW WORLD ORDER». Το να πιστεύει κάποιος πως ένα κόμμα που αναρριχήθηκε στην εξουσία, το πέτυχε μόνο του και δεν βρίσκεται δεμένο στο άρμα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, αυτό θα έλεγα δεν είναι μόνο αφέλεια και ουτοπία, αλλά παραλογισμός.  Τα πράγματα πλέον θα τα λέμε με το όνομά τους, γιατί από δω και πέρα με αυτήν την ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ γίνονται  πολύ επικίνδυνα.
 
ΤΟΥΣ 14 ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΕ ΑΛΕΞΗ; Ο ΣΟΡΟΣ;
Αν σας πέρασε απαρατήρητο να σας πω, πως στην τωρινή συγκυβέρνηση πολλά υπουργεία, ΔΕΝ  τα ανέλαβαν βουλευτές των κομμάτων που ψήφισε ο λαός, αλλά  εξωκοινοβουλευτικοί που διορίστηκαν από την «ΝEW WORLD ORDER».

14 AΓΝΩΣΤΑ ΑΤΟΜΑ,  ΠΟΥ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ Ο ΛΑΟΣ,  έχουν τοποθετηθεί υπουργοί και υφυπουργοί.  Γιατί  άραγε;  Τόσο άσχετοι και ανίκανοι είναι  όλα τα στελέχη  του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ;  Τότε γιατί  ζητάνε την ψήφο του λαού οι άχρηστοι;  Για να βάλλουν άλλους να κυβερνήσουν; 
Αυτοί λέγονται «σφήνες» της «Νέας Τάξης» και αυτό γίνεται,  μόνο όταν η  «ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ» θέλει συγκεκριμμένη υπηρεσία.  Τότε τοποθετεί άτομα, που θα εκτελέσουν αδιαμαρτύρητα τις εντολές που θα λάβουν.
Έπιασαν λοιπόν το Υπ. Παιδείας με τον Αριστείδη Μπαλτά, γιατί ΄οπως είχε πει ο Κίσινγκερ «ο Έλληνας πρέπει να χτυπηθεί στην παιδεία«.
Έπιασαν το υπ. Εξωτερικών με τον Νίκο Κοτζιά γιατί πρέπει να ελέγχεται η εξωτερική πολιτική και να μην πιστεύετε τις μπαρούφες περί ανοίγματος στην Ρωσία.
Έβαλαν Read more »

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΟΥ ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Ο Ελληνικός λαός υποφέρει και προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης είναι η κάρτα του πολίτη!!! και το σύμφωνο συμβίωσης των ανωμάλων!!!
Εφυγαν οι μασόνοι πολιτικοί που ξετίναξαν τον Ελληνικό λαό, με εντολές των σκοτεινών δυνάμεων και ήρθαν νέοι  για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, με εντολές πάλι των ιδίων σκοτεινών κέντρων. Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Ότι δεν τόλμησε να τελειώσει η προηγουμένη κυβέρνηση, που έχασε την στήριξη του λαού, θα το αποτελειώσει όπως φαίνεται η νέα!
Να ετοιμαζόμεθα για νέα φοβερότερη σκλαβιά και πλήρη ηθική κατάπτωση· αυτός είναι ο στόχος των ξένων σκοτεινών κέντρων που κυβερνούν την Ελλάδα.

TI IΔIO TO BIOΛI

από το χρήστη Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ Το ίδιο βιολί

Ας είμαστε σε εγρήγορση γιατί σαν χώρα και σαν κοινωνία, έχουμε ξεπεράσει πια τα όριά μας…

Υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος: Προωθείται ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης…

Ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης θα είναι το πρώτο νομοθέτημά του υπουργείου του, ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος

Σύμβουλος της Τ. Χριστοδουλοπούλου έδωσε τη διαταγή για να… ανοίξουν τα σύνορα

«Να βγουν απο τα στρατόπεδα κράτησεις οι παράνομοι μετανάστες και να κυκλοφορούν ελεύθεροι στην Ελλάδα, τόνισε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κορωνάκης.

Ύστατη λύση, η κατάργηση της συνθήκης Σένγκεν…

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙωσ
᾿Ακτὴ Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Email: impireos@hotmail.com
Τηλ. Κέντρο 210 4514833
Fax 210 4518476

᾿Αριθμ. Πρωτ. 260                                          
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 4ῃ Μαρτίου 2015

Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΜΙΑΣ ΦΟΒΕΡΗΣ

ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ…

Τσίπρας και Βαρουφάκης βιάζονται για να φέρουν την κάρτα του πολίτη

https://www.youtube.com/watch?v=lpCzn95okzU#t=163

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Από «XΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», Δεκ. 1986, φ. 449
και από το βιβλίο «Οι Χριστιανοί εις τους Εσχάτους καιρούς»

«Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι
ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ
γεγόνασιν ὅθεν γινώσκωμεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν»
(Α΄ Ιωάν. 2, 18)

«….Εἰς τὶς νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες ὑποκρύπτεται μέγας φόβος. Εἰς αυτές θʼ ἀναγράφωνται ὅλες οἱ λεπτομέρειες τῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν καὶ θὰ διαβάζονται μὲ ἀκτῖνες λέϊζερ ἀπὸ εἰδικὰ κρατικὰ ὄργανα, τὰ ὁποῖα θὰ εἶνε ἐφωδιασμένα μὲ εἰδικὸν ἠλεκτρονικὸν «μάτι». Φοβερὸν τὸ ἐπίτευγμα τοῦτο τῆς τεχνολογίας! Καὶ ἐὰν μὲν ἡ χώρα κυβερνᾶται δημοκρατικῶς, ὁ κίνδυνος τῆς ἠλεκτρονικῆς ἀστυνομεύσεως τῶν πολιτῶν μειώνεται αἰσθητῶς….. Ἀλλʼ ἐὰν ἡ διοίκησις τῆς χώρας περιέλθη εἰς ὁλοκληρωτικὴν κυβέρνησιν δεδηλωμένων ὑλιστῶν καὶ ἀθέων, ποὺ μισοῦν πᾶσαν ἰδέαν ἐλευθερίας, τότε οὐαὶ εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔχουν τοιαύτας ταυτότητας. Ἡ ἀστυνόμευσίς των θὰ εἶνε πλήρης, ἡ δὲ τοιαύτη ἀστυνόμευσις θὰ ἐμπίπτη πλέον εἰς τὴν εἰρημένην προφητείαν τῆς Ἀποκαλύψεως, καθʼ ἥν μόνον οἱ ἔχοντες τὸ εἰδικὸν χάραγμα, ἐπὶ τῆς χειρὸς ἤ τοῦ μετώπου, θὰ δύνανται νὰ κινοῦνται ἐλευθέρως, νὰ πωλοῦν καὶ νʼ ἀγοράζουν. Ἐκ τῆς ἐπόψεως ταύτης καὶ μόνον κρινόμεναι αἱ ἠλεκτρονικαὶ ταυτότητες πρέπει νʼ ἀπορριφθοῦν ἀσυζητητί. Ἀλλὰ δυστυχῶς καμμία ἔντονος διαμαρτυρία δὲν ἠκούσθη σχετικῶς ἐν μέσω τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ κατὰ τῆς ἐκδόσεως ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων. Διʼ αὐτὸ μετὰ ψυχικῆς ἀνακουφίσεως ἀνεγνώσαμεν ἐσχάτως εἴδησιν εἰς τὰς ἐφημερίδας, ὅτι ὁ καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν κ. Γ. Παπαμιχαήλ, ὁμιλῶν εἰς ἐπιτροπὴν ὑπερασπίσεως τῶν δικαιωμάτων ἔναντι τῆς πολιτικῆς αὐθαιρεσίας, κατήγγειλε τὴν κυβέρνησιν διʼ ἀπόφασίον της νὰ προχωρήση εἰς τὸ ἠλεκτρονικὸν «φακέλλωμα» μὲ τὸ ΕΚΑΜ. Καὶ ἐὰν ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ἐξανίστατο ἄλλοτε ἐναντίον τῶν ἀτομικῶν φακέλλων τῆς ἀστυνομίας καὶ ἐζήτει τὴν δημοσίαν καῦσιν αὐτῶν ὡς λίαν ἐπικινδύνων διὰ τὴν έλευθερίαν τοῦ ἀτόμου, πολὺ περισσότερον θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξεγερθῆ τώρα κατὰ τῆς ἐκδόσεως τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων. Ἀλλὰ περίεργον πρᾶγμα! Ὁ λαός μας ἐν προκειμένω, πρὸ τοῦ σπουδαιοτάτου τούτου θέματος, φαίνεται ὡς ὑπνωτισμένος. Διότι δυστυχῶς ἡ ἔκδοσις τοιούτων ταυτοτήτων θεωρεῖται ὡς ἐπίτευγμα ἐπιστημονικῆς προόδου. Κάτω ὅμως ἀπὸ τὸ ἀπατηλὸν προσωπεῖον τῆς «προόδου» δύναναται νʼ ἀποκρύπτωνται τὰ ἀπαισιώτερα σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῶν ὁπαδῶν τοῦ Ἀντιχρίστου. Τὸ εἶπεν ἡ ἐπιστήμη; Πρέπει νὰ ὑπακούσωμεν, ἔστω καὶ ἄν θυσιάζωνται αἱ ἀτομικαί μας ἐλευθερίαι. Ἀλλὰ πρέπει κάποτε νʼ ἀφυπνισθῶμεν, διότι φακελλωνόμεθα ὄχι πλέον ἀστυνομικῶς, ἀλλʼ ἠλεκτρονικῶς, ὅπερ – δὲν ἀρνούμεθα – εἶνε προοίμιον μιᾶς φοβερᾶς σκλαβιᾶς, ἡ ὁποία ἔρχεται…»

Α † Ο

Α + Ο. Τι σημαίνει η περίεργος αυτή επιγραφή του άρθρου; Αλλά πριν, αγαπητοί, δώσωμεν την εξήγησιν του συμπλέγματος των δύο αυτών ψηφίων της Ελληνικής αλφαβήτου, που έχουν εν μέσω αυτών τον Τίμιον Σταυρόν, ας γράψωμεν ολίγας γραμμάς σχετικώς με την αιτίαν, η οποία εδημιούργησε τα Α † Ο.

Προ 40 ετών εις την Μακεδονίαν μας, την αλύτρωτον τότε θυγατέρα της Ελλάδος, ανθούσε το ουράνιο φυτόν, που λέγεται ευσέβεια. Εμοσχοβόλει ο τόπος. Υπήρχε φόβος Θεού. Το όνομα του Κυρίου ήτο λατρευτόν. Και μόνον η καμπάνα, που εκτύπα εις την σκλαβωμένην χώραν, έκαμνε τους Μακεδόνας να ριγούν από συγκίνησιν, και από τα βάθη της καρδίας των μυστικαί προσευχαί νʼ ανέρχωνται προς τον Πλάστην˙ «Κύριε! Ίδε την κάκωσιν του λαού σου. Ελευθέρωσε μας. Ένωσε και πάλιν την Μακεδονίαν με την μητέρα Ελλάδα». Οι Μακεδόνες προσηύχοντο. Προσηύχοντο ημέραν και νύκτα. Προσηύχοντο με δάκρυα, και τα πύρινα δάκρυα των ανεμίγνυον με τα αίματα των ηρωϊκών παιδιών της Μακεδονίας, που εθυσιάζοντο δια την πίστιν του Χριστού. Εις την μαρτυρικήν αυτήν γην ουδείς εβλασφήμει τα Θεία. Να βλασφημήση; Αλλά θα ήτο προτιμότερον να πέσουν επάνω του τα Μακεδονικά βουνά και να τον συνθλίψουν, παρά να βλασφημήση και νʼ αντικρύση την αγανάκτησιν όλων των συγχωριανών του, και αυτών των στενοτέρων συγγενών του. Χίλια στόματα θα ήνοιγον δια να διαμαρτυρηθούν δια μίαν και μόνον βλασφημίαν και νʼ ανακαλέσουν τον ασεβή εις την θέσιν του. Και αυτοί ακόμα οι αλλόθρησκοι κατακτηταί της Μακεδονίας, οι προσκυνούντες την ημισέληνον, ησθάνοντο αποτροπιασμόν όταν ήκουονβλασφημίαν, και επέπληττον και ετιμώρουν τους βλασφήμους.

Μέσα εις την ατμόσφαιραν αυτήν του αγνού πατριωτισμού και της πατρώας ευσεβείας έζη η ψυχή των Μακεδόνων. Όλοι ανέμενον την ευλογημένην ημέραν της ελευθερίας. Και η ελευθερία ήλθεν. Η ημισέληνος έπεσεν. Ο Σταυρός υψώθη. Η γαλανόλευκος σημαία ανυψώθη εις τον Λευκόν Πύργον της Θεσσαλονίκης και εις όλα τα φρούρια και τας επάλξεις της Μακεδονίας. Οι υπόδουλοι Μακεδόνες εσκίρτων από χαράν, έσχιζον τα φέσια, εζητωκραύγαζον και Read more »

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟΝ

«Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς». Ο ΚΥΡΙΟΣ

• Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
  Απόσπαμα ομιλίας που εκφωνήθηκε απο το Ραδιοφωνικό
  Σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων το 1949 και περιέχετε
  στο βιβλίο «ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»

 Πλασθήκαμε, ἀγαπητοί μας ἀκροαταί, πλασθήκαμε διὰ τὴν χαράν, τὴν αἰωνία χαράν. Καὶ ὅμως σήμερον ἀντὶ χαρᾶς βασιλεύει εἰς τὸν κόσμον ἡ θλῖψις. Τῆς θλίψεως τὰ μαῦρα σύννεφα τὸ ἕν κατόπιν τοῦ ἄλλου συσωρεύονται ἀπειλητικὰ εἰς τὸν ὁρίζοντα τῆς ἀνθρωπότητος καὶ κάθε ἄνθρωπος, εἰς οἱονδήποτε σημεῖον τῆς ὑφηλίου καὶ ἐὰν κατοικῇ, ὑποφέρει. Ὑποφέρει Ἀνατολὴ καὶ Δύσις, Βορρᾶς καὶ Νότος. Ὑποφέρει ἡ ἀνθρωπότης ! Τί καὶ ἐὰν γελοῦν καὶ διασκεδάζουν οἱ ἄνθρωποι; Τί καὶ ἐὰν ἀνοίγουν τὰ ραδιόφωνά των διὰ νὰ ἀκούσουν μουσικὰς ἐκπομπάς, τραγούδια εὐχάριστα, χορῳδίας καὶ συναυλίας διασήμων συνθετῶν; Τί καὶ ἐὰν εἰς κάθε γωνίαν τῶν μεγαλοπόλεων ἔχουν ἀνοίξει ποικίλα κέντρα ψυχαγωγίας μὲ ρεκλάμες, ποὺ ὑπόσχονται νὰ δώσουν εἰς τοὺς πολυπληθεῖς πελάτες των τὴν χαρὰ καὶ τὴν εὐφροσύνη; Θλῖψις, θλiψις μεγάλη, τεραστίων διαστάσεων, ὁμοιάζουσα μὲ τὴν θλῖψιν ἐκείνην περὶ τῆs ὁποίας ἐπροφήτευσεν ὁ Κύριος εἰπών: «ἔσται τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ᾿ἀρχῆς κόσμου» (Ματθ. ΚΔ΄ 21), ἐπλημμύρισε τὴν γῆν. Κάτω ἀπὸ τὴν φαινομενικὴν γαλήνην τῶν διεθνῶν σχέσεων μαίνεται ἡ τρικυμία. Κάτω ἀπὸ τοὺς τυπικοὺς χαιρετισμοὺς καὶ τὰς φιλοφρονήσεις, ἀπὸ τὰ πλαστὰ μειδιάματα καὶ τὰς ψευδεῖς διαχύσεις τῶν ἀνθρώπων κρύπτεται ἡ θλῖψις ἡ μεγάλη, ἀκούεται ὁ βόγγος, ὁ θρῆνος καὶ ὁ κοπετὸς τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς. Ἀρκεῖ νὰ εὑρεθῇ δι’ ὁλίγα λεπτὰ μόνος του ὁ ἄνθρωπος καὶ ἐμέσως ἡ θλῖψις ἐνθρονίζεται εἰς τὴν καρδίαν του.

Οἱ πάντες θλιβόμεθα! Ὁμοιάζομεν μὲ ἠθοποιόν, ὁ ὁποῖος ἐνῷ ἔχει πένθος εἰς οἰκίαν του εἶνε, ἐν τούτοις ὑποχρεωμένος νὰ ἐμφανισθῇ εἰς τὸ θέατρον καὶ νὰ παίξῃ ρόλον γελωτοποιοῦ. Γελᾷ ὁ ἄθλιος καὶ κάμνει καὶ τοὺς ἄλλους νὰ γελοῦν, ἀλλὰ μόλις κλείσῃ ἡ σκηνὴ καὶ ὁ ἠθοποιὸς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν οἰκίαν του καὶ δῃ ἐν μέσῳ αὐτῆς τὸ φέρετρον ἀρχίζει νὰ κλαίῃ. Νὰ κλαίῃ αὐτὸς ποὺ πρὸ ὀλίγου ἐπάνω εἰς τὴν σκηνὴν ἐγέλα καὶ ἐφαίνετο ὁ εὐτυχέστερος τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ κάτι παρόμοιον συμβαίνει καὶ μὲ τοὺς περισσοτέρους ἀνθρώπους. Εἰς τὸ μέγα θέατρον ποὺ λέγεται ζωὴ παίζουν ρόλον ἠθοποιοῦ. Ἄλλοι εἶνε καὶ ἄλλοι φαίνονται. Ἄς γελοῦν, ἄς διασκεδάζουν, ἄς φαίνονται ὅτι πλέουν εἰς πελάγη χαρᾶς. Αὐτὴ δὲν εἶνε ἡ πραγματικὴ εἰκὼν τῆς ψυχικῆς των καταστάσεως.Ὄχι! Εἰς τὸ βάθος τοῦ ψυχικοῦ κόσμου τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων παίζεται δρᾶμα, δρᾶμα ποὺ Read more »

 KATANTHMA ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ: Ιδιωτική Οδός: LA BALLARINA (Opera Buffanesca)

 ΜΙΑ ΒΑΘΤΕΡΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ (ΕΔΩ) ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΝΗΜΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

‘‘’Ἀλλ’ ἐάν μέ ρωτήσετε, ποιό εἶνε το ἀγριώτερο ζῶο ἀπ’ ὅλα, θά σᾶς πῶ˙ ὁ ἄνθρωπος! Ναί, ὁ ἄνθρωπος, πού ἐπλάσθη «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ» (Γέν. 1, 26) κ’ ἔπρεπε νά ζῆ ὡς ἄγγελος ἐπί τῆς γῆς, ἐν τούτοις καταντᾶ νά γίνεται τό ἀγριώτερο θηρίο, ὅπως εἶπε καί ὁ ἀρχαῖος φιλόσοφος Πλάτων. Ποιός ἄνθρωπος; Ὁ ἄνθρωπος πού λησμόνησε τόν Θεό, δέν πιστεύει. Ἄνθρωπος πού δέν πιστεύει στό Θεό ἔγινε ἄξιος καί γιά τό μεγαλύτερο ἔγκλημα. Στήν ἐποχή μας μάλιστα ὁ ἄνθρωπος ἔγινε ὄχι ἁπλῶς τό πιό ἄγριο ἀλλά καί τό ἐπιστημονικό θηρίο. Ἄλλοτε σκότωνε 50-100 μέ μαχαίρια καί τόξα˙ τώρα ἀνεβαίνει στ’ ἀεροπλάνα, πιέζει ἕνα κουμπί, καί θερίζει ὁλόκληρες πόλεις. Χίλια λιοντάρια δέν τόν φτάνουν στή φονικότητα.’’ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Ἡ φονικότητα τοῦ ἀνθρώπου γίνεται περισσότερο ἐπιτυχής ὅταν μασκαρεύονται οἱ αἰσθήσεις καί τά συναισθήματα του , καί πρώτη ἀρχή εἰς αὐτό τό κατρακύλισμα ἀποτελεῖ ὁ ἐξευτελισμός καί ἡ παραποίηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου (κυρίως) μέ τίς μάσκες τῶν καρναβαλιῶν.

Ὁ συγγραφεύς Λ. Α.

Μία βαθύτερη προσέγγιση στό γιατί δέν θά ἔπρεπε ὁ λαός τῆς ὀρθόδοξης χώρας μας νά καρναβαλίζεται = εἰδωλοαλαφιάζεται ἀπορρέει ἐκ τῶν συσχετισμῶν (ὡς φοβερή διαπίστωση) μεταξύ ὁμοίων ἱεροτελετουργιῶν χορευτικῶν παραστάσεων ὅπου ἐκδηλώνεται μέσω χορῶν στίς εἰδωλολατρικές θρησκεῖες τοῦ κόσμου, καί τούς καρναβαλίστικους χορούς. Ἡ Ἁγία μας Γραφή ἄλλωστε αὐτό μᾶς τό διαβεβαιώνει μέσα ἀπό τόν ψαλμό 95.5

‘’ οἱ Θεοί τῶν Ἐθνῶν δαιμόνια ‘’, δηλαδή, ὅλες οἱ λατρεῖες ὅπου λατρεύονται ὡς θεοί ἀπό τά ἔθνη τοῦ κόσμου εἶναι δαιμόνια.

Ἐάν προσέξει λοιπόν ὁ ἀναγνώστης-ἐρευνητής θά διαπιστώσει ἔκπληκτος ὅτι ἡ χορογραφία ὅπου τελῆται ἐδῶ καί αἰῶνες ὡς ἱεροτελεστία στά βουδιστικά μοναστήρια τοῦ Θιβέτ ἔχει πανομοιότυπη σχεδόν χορογραφία καί ἐνδυματολογία (ὅπου κυριαρχεῖ ἡ μάσκα) μέ παραδοσιακούς καρναβαλίστικους χορούς τῆς εἰδωλολατρικῆς προχριστιανικῆς ἐποχῆς , καί ἀναβιώσαν κυρίως στή Θράκη, ἀλλά ὁμοιάζουν φοβερά τόσο καί μέ τήν σύγχρονη καρναβαλίστικη χορογραφία, ὅπου βλέπουμε στά σημερινά καρναβάλια.

Δεῖτε τό παρακάτω βιντεο πρός ἐπαλήθευση:

http://www.youtube.com/watch?v=rnspIlta4j4)

(πρόκειται περί τῆς γερμανικῆς ἀποστολῆς στό Θιβέτ τό 1938.)Ἐκεῖ θά δοῦμε πανομοιότυπη χορογραφία-ἐπικλήσεων, ὅπου βρίσκουμε στίς…

(ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ)

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Η 5η ΦΑΛΑΓΓΑ – ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Ο αγωνιστής Ορθόδοξος ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης, όπως θα δείτε, πριν από 55 χρόνια το 1959  είδε τον κίνδυνο αυτό, που έρχονταν στην Ελλάδα και ενημέρωσε τον Ελληνικό λαό.
Στην ομιλία μιλά για την πέμπτη φάλαγγα, που ετοίμαζε τότε το Βατικανό. Φτωχά δηλαδή Ελληνόπουλα, που σπούδαζαν στην Ιταλία, τα περιέβαλλαν με «αγάπη» οι φραγκοπαπάδες, για να τα πάρουν το διαμάντι της Ορθόδοξης πίστεως, να τα κάνουν γενίτσαρους και να τα στρέψουν εναντίον της. Ένα από τα παιδιά της πέμπτης φάλαγγας είναι και ο σημερινός πατριάρχης Βαρθολομαίος. Φοιτητής τότε, σταλμένος από τον πατριάρχη Αθηναγόρα πήγε για ανώτερες σπουδές στην Ιταλία και φωτογραφίζονταν με φραγκοπαπάδες.

_____

____

Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΜΙΛΙΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 28-6-1959 (βράδυ)

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ

«Θα σας πω την αλήθεια. Δεν θα σας κολακεύσω. Δεν πα’ να φύγετε όλοι και να μείνουν τα καθίσματα μόνα; Αδιαφορώ.
Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος.
Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα…..
(Ο βασιλιάς Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέφτηκαν το Βατικανό και φίλησαν το χέρι του πάπα. Τώρα, όχι κοσμικός άρχοντας, αλλά «ορθόδοξοι» κληρικοί και επίσκοποι και πατριάρχες, μέλη της 5ης φάλαγγας, που ήταν τότε στα σπάργανα, κάνουν κάτι χειρότερο. Φιλούνται μέχρι αηδίας και ετοιμάζουν την υποταγή της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ στον πάπα.

_______

________

ΤΟ ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

…Ποιος είσαι συ ο ψευτοθεολόγος και ο ψευτοπαπάς και ο ψευτοεπίσκοπος του 20ου αιώνος, πού μου λές ότι δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα; Έλα εδώ μπροστά, για να συζητήσουμε καθαρά και ξάστερα.
Αν δεν είναι τίποτε, αγαπητέ μου, να πάρης τη γομολάστιχα που έχει ο διάβολος και ν’ ανοίξης την Ιστορία και να σβήσης τα «κατορθώματα» του πάπα – αν μπορέσης να τα σβήσης….»

Ἡ Ὀρθοδοξια Ἐκκλησια ἡρωων και μαρτυρων

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου 5-4-1942

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶνε ἡ Ἐκκλησία τῶν ἡρώων καὶ τῶν μαρτύρων. Αὐτὴ πάλεψε ἐναντίον τυράννων καὶ αὐτοκρατόρων. Αὐτὴ νίκησε τοὺς αἱρετικούς, παλαιοτέρους καὶ νεωτέρους. Αὐ­τὴ ἀγωνίστηκε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον στὸ ἔργο τοῦ εὐαγγελισμοῦ, γιὰ νὰ διαδοθῇ καὶ ἐπικρατήσῃ τὸ Εὐαγγέλιο. Εἶνε δοξασμένη καὶ ζηλευτὴ ἡ Ὀρθόδοξος Ἀνατολικὴ Ἐκ­κλησία· τὸ ἀναγνωρίζουν καὶ οἱ ἐχθροί της.
Ἀλλὰ γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει κ᾽ ἕνα ἄλλο ἰδιαίτερο θέλγητρο, ποὺ μᾶς συγκινεῖ καὶ μᾶς κάνει νὰ τὴν ἀ­γαποῦμε καὶ γι᾽ αὐτό. Ὅπως παραδέχονται ὅ­λοι οἱ ἱστορικοί, αὐτὴ ἔσωσε τὴν Ἑλληνικὴ φυλή. Χω­ρὶς Ὀρθοδοξία Ἑλληνικὸ γένος δὲν θὰ ὑ­πῆρ­χε σήμερα. Αὐτὴ σὰν γλυκειὰ μάνα παρηγοροῦ­σε τοὺς Ἕλληνες 400 ὁλόκληρα χρόνια μέσ᾽ στὸ μαῦρο σκοτάδι τῆς δουλείας τῶν Τούρκων. Αὐ­τὴ ἵδρυσε τὰ κρυφὰ σχολειά, ὅ­που σεβάσμιοι ῥασοφόροι δίδασκαν τὰ σκλαβόπουλα «γράμματα – σπουδάγματα, τοῦ Θεοῦ τὰ πράματα». Αὐ­τὴ διέθετε τὰ μοναστήρια της ὡς ἄσυλα τῶν κα­ταδιωκομένων. Αὐτὴ ἔσωσε κείμενα, γλῶσσα, ἱστορία, μνημεῖα, ἤθη καὶ ἔ­θιμα, ὅλα τὰ τιμαλ­φῆ μας. Γι᾽ αὐτὸ ὠνομάστηκε κιβωτὸς τοῦ γένους. Ὅπως ἡ κιβωτὸς τοῦ παλαιοῦ κόσμου ἔ­σωσε τὸ Νῶε καὶ τὴν οἰκογένειά του ἀπ᾽ τὸν κα­τακλυσμό, ἔτσι ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ νέα κιβωτός, σῴζει τὴν Ἑλλάδα ἀπ᾽ τὸν ἀφανισμό. Γι᾽ αὐτὸ ἕνας ποιητής μας, ὁ Κρυστάλλης, ἔγραψε· «Θρη­­σκεία! γλυκειὰ μάνα», σὺ χύνεις «βαθειά μας, στὴν ψυχή, γλυκὲς χρυσὲς ἐλπίδες!».

Αὐτή, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ Ὀρθοδοξία μας. Ἀρχαία, ἀφοῦ ἄρχισε τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκο­στῆς καὶ συνεχίζει. Πλήρης, δὲν τῆς λείπει τίποτε. Δὲν μπορεῖς νὰ πῇς· Φεύγω, γιατὶ βρῆ­κα κάπου ἀλλοῦ κάτι ποὺ αὐτὴ δὲν ἔχει. Προσ­­φέρει ὅλα ὅσα ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν σωτηρία μας. Καὶ ἔνδοξη ὅσο καμμιά ἄλλη θρησκεία.

Τὸ σπουδαιότερο ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ πατέρες μας δὲν εἶνε τὰ χωράφια, τὰ σπίτια, τὰ χρήματα· εἶνε ἡ Ὀρθόδοξος πίστις. Αὐτὴ εἶνε ὁ θησαυρὸς ὁ ἀνεκτίμητος. Κράτα λοιπὸν καλὰ τὸ θησαυρὸ αὐτόν.
«Κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβει τὸν στέφα­νόν σου» (Ἀπ. 3,11). Κλεῖσε τ᾽ αὐτιά σου στοὺς ἐ­χθρούς. Μεῖνε πιστὸς στὴν Ἐκκλησία ποὺ βαπτίσθηκες· προτίμησε θάνατο μᾶλλον παρὰ νὰ χάσῃς τὴν Ὀρθόδοξο ὁμολογία. Λέγε σ᾽ ἀνθρώ­­πους καὶ δαίμονες· Ὀρθόδοξος γεννήθηκα – Ὀρθόδοξος θὰ πεθάνω. Ἔχω ῥίξει τὴν ἄγ­κυρά μου ἐδῶ καὶ κανένα κῦμα δὲν μὲ παρασύρει ἀπὸ τὸ λιμάνι τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὅσο γιὰ τοὺς ἄλλους ποὺ εἶνε ἔξω ἀπὸ τὴ μάνδρα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐμεῖς δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ εὐ­χηθοῦμε, καὶ αὐτοί, καὶ ὅλοι οἱ ἄλ­λοι ποὺ βρίσκονται μακριά, νὰ ἐπιστρέψουν στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

(ἱ. ναὸς Ἁγ. Γεωργίου Νέου Μυλοτόπου – Γιαννιτσῶν, 5-4-1942 Μ. Σάββατον)