Κυριακὴ Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,28 – 9,1)
Το[υ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

H ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ        

«Ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν»

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Τί εἶνε τὸ εὐαγγέλιο σήμερα; Εἶνε μία φωτογραφία τῆς συγχρόνου κοινωνίας. Ἀλλὰ πῶς εἶνε φωτογραφία τῆς κοινωνίας μας; Αὐτὸ θὰ προσπαθήσω νὰ ἐξηγήσω.
Στοὺς Ἁγίους Τόπους ὑπάρχει μία λίμνη ποὺ λέγεται Γεννησαρέτ. Σὲ ἕνα χωριὸ πρὸς τὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τῆς λίμνης ζούσανε δύο νέοι ἐργατικοί, ποὺ ἦταν ἡ χαρὰ τῶν γονέων τους. Ἀλλὰ αἴφνης συνέβη κάτι τρομερό. Μέσα στὴν ὕπαρξί τους μπῆκαν δαιμόνια. Ἂς μὴν τὸ πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, ἐμεῖς τὸ πιστεύουμε. Ὅσο εἶνε βέβαιο ὅτι ὑπάρχει νύχτα, τόσο βέβαιο εἶνε καὶ ὅτι ὑπάρχουν δαίμονες καὶ δαιμονιζόμενοι. Ἀπὸ τὴν ὥρα λοιπὸν ποὺ μπῆκαν τὰ δαιμόνια, τὰ δύο αὐτὰ παιδιὰ ἄλλαξαν τελείως χαρακτῆρα. Δὲν ἐξουσίαζαν πλέον τὸν ἑαυτό τους, ἔχασαν τὸν ἔλεγχό τους. Ὅ,τι ἐσκέπτοντο, ὅ,τι αἰσθάνοντο, ὅ, τι ἐνεργοῦσαν, δὲν ἦταν δικό τους. Ἔκαναν τώρα παράξενα πράγματα. Πέταξαν ὅλα τὰ ροῦχα τους καὶ τελείως γυμνοὶ γύριζαν ἀδιάντροπα. Οἱ δικοί τους προσπαθοῦσαν νὰ τοὺς πιάσουν, νὰ τοὺς δέσουν, νὰ τοὺς ντύσουν. Ἀλλ᾿ αὐτοὶ εἶχαν ἀποκτήσει τεραστία δαιμονικὴ δύναμι καί, ἐνῷ τοὺς δένανε μὲ ἁλυσίδες, αὐτοὶ ἔσπαζαν τὶς ἁλυσίδες σὰν κλωστές. Κι ὅταν βράδιαζε καὶ βγαίνανε τὰ ἄστρα, δὲν πήγαιναν στὸ σπίτι νὰ κοιμηθοῦνε· πήγαιναν στὰ μνήματα, καὶ ὅλη νύχτα μένανε ἐκεῖ. Φόβος καὶ τρόμος εἶχαν καταντήσει· κανείς δὲν τολμοῦσε νὰ περάσῃ ἀπὸ τὸ μέρος ἐκεῖνο.
Οἱ δαιμονιζόμενοι αὐτοὶ δὲν πῆγαν στὸ Χριστό· πῆγε ὁ Χριστὸς στοὺς δαιμονιζομένους, καὶ εἶνε αὐτὸ ἄξιο παρατηρήσεως. Κι ὅταν ὁ Χριστὸς πῆγε κοντά τους, τρόμαξαν. Κατάλαβαν, ὅτι μέσα σ᾿ ἐκεῖνον κατοικεῖ μεγάλη δύναμις. Κι ὅπως τρέμουν τὰ φύλλα ὅταν φυσάει ὁ ἄνεμος, ἔτσι σείσθηκαν κι αὐτοὶ καὶ εἶπαν· «Γιατί ἦρθες νὰ μᾶς βασανίσῃς;» (Ματθ. 8,29). Τέλος ὁ Χριστὸς διέταξε καὶ ἔφυγαν τὰ δαιμόνια καὶ οἱ δύο νέοι ἀπηλλάγησαν.

* * *

Αὐτοὶ εἶνε οἱ δαιμονιζόμενοι τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου, ποὺ χωρὶς ὑπερβολὴ εἶνε μιὰ φωτογραφία τῆς σημερινῆς κοινωνίας. Read more »

http://patrablog.blogspot.com

Ο Χίτλερ μαθαίνει για τα ΑΤΜ με 60 ευρώ όριο ανάληψης

_________

ΣΤΟ ΦΛΕΓΟΝ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ, ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΤΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ:

ΝΑ ΕΡΩΤΗΘΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ

ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

«…Είναι ανάγκη αγαπητοί μου χριστιανοί στα μεγάλα εθνικά, κοινωνικά και θρησκευτικά θέματα να απαντά ο λαός και όχι 300 βουλευταί να μαζεύονται μέσα [στη βουλή] και να ορίζουν τις τύχες του Ελληνικού λαού…» (Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστίνος Κατερίνη 19.11.1962)

«…’Η ἔνταξη τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν ΕΟΚ εἶναι μικρὸ καὶ ἀσήμαντο θέμα; Ἁσφαλῶς ὅλοι θὰ ὁμολογήσουν ὅτι πρόκειται γιὰ μεγάλο ἐθνικό θέμα, ποὺ ἐνδιαφέρει ὅλο τὸν ἑλληνικὸ λαό. Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα. Συμφέρει ἤ δὲν συμφέρει εἰς τὴν Ἑλλάδα ἡ ἔνταξις αὐτή;

Ὄχι πλέον ἡθικῶς καὶ θρησκευτικῶς, ἀλλὰ οἰκονομικῶς. Δὲν εἴμεθα ἐμεῖς οἱ εἰδικοί,  γιὰ νὰ ἀποφανθοῦμε γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι, πρό ἐτῶν ποὺ ἐτέθη τὸ θέμα τῆς ἐντάξεως τῆς Ἑλλάδος στὴν ΕΟΚ. ἀκούσθηκαν σοβαρὲς ἀντιρρήσεις ἐκ μέρους πολλῶν, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μὲ τὴν ἐθνικὴ οἰκονομία. Ὁ βιοτεχνικὸς δὲ κόσμος, ποὺ ἀριθμοὶ πάνω ἀπὸ 600.000 ἄτομα, μὲ πολλοὺς ἀντιπροσώπους του ἐξέφρασε σοβαροὺς φόβους. ὅτι ἡ βιοτεχνία μας διατρέχει κίνδυνο καταρρεύσεως, ὅτι τὸ μηχανοποίητο π.χ. ἰταλικὸ «παπούτσι» θὰ ἀφανίσῃ τὴν ἑλληνικὴ ὑποδηματοποιία καὶ θὰ ρίξῃ στοὺς δρόμους χιλιάδες Ἕλληνας ἐργάτες…

Γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ κανένας ἀπὸ τοὺς ἀρμοδίους δὲ μίλησε μὲ σαφήνεια, γιὰ νὰ πείσῃ τὸ λαὸ ὅτι τὸ ἄνοιγμα τῆς Ἑλλάδος πρὸς τοὺς ἔξω θὰ φέρῃ τὸν πλοῦτο καὶ τὴν εὐτυχία. Πῶς, λοιπόν, οἱ ὀλίγοι, ὁσονδήποτε σπουδαῖοι οἰκονομολόγοι καὶ ἀν εἶναι, πῶς τολμοῦν ἐν ἀγνοία  τοῦ ἀδιαφώτιστου λαοῦ νὰ πραγματοποιήσουν τὸ «μεγαλεπήβουλο» σχέδιό τους, τῆς ἐντάξεως τῆς Ἑλλάδος στὴν ΕΟΚ; Δὲν θὰ ἦτο σύμφωνο πρὸς τὴν ἀληθινὴ ἔννοια τῆς δημοκρατίας νὰ ἐρωτηθῇ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς γιὰ τὸ θέμα αὐτό καὶ ἀφοῦ ἀκούσῃ τὰ ὑπὲρ καὶ τὰ κατὰ τῆς ἐντάξεως, νὰ κληθῃ μὲ δημοψήφισμα νὰ ἀπαντήσῃ ὡς λαὸς κυρίαρχος;…» (Απόσπασμα «Χριστιανικῆς Σπίθας», μὲ θέμα: «ΠΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»; φυλ. 380, Μάρτιος 1976,  του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου)

Η ΨΗΦΟΣ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΗ

Απόσπασμα τῆς «Χριστιανικῆς Σπίθας», φυλ. 389, Οκτωβριος 1977
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Ἡ ψῆφος δὲν εἶναι μόνο δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ καθῆκον κάθε πολίτου. Ὅπως αὐτὸς ποὺ στρατεύεται καὶ λαμβάνει ὅπλα γιὰ νὰ ὑπερισπιστῇ τὴν πατρίδα, ἔτσι καλεῖται νὰ ψηφίσῃ, γιὰ νὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν πρόοδο τῆς πατρίδος. Ἡ ψήφος ὅπλο. Καὶ ὅπως αὐτὸς ποὺ πετᾶ τὸ ὅπλο κατακρίνεται ὡς ριψάσπις, ἔτσι καὶ ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ψηφίζει, εἶναι ἀξιοκατάκριτος ὅπως ὁ ρίψασπις…

Τί τὸ ὄφελος νὰ ἔχῃς ὅπλο, ἀλλὰ νὰ τὸ κρατῇς ἄσφαιρο; Ὡς γνωστόν, κατὰ τὸ πολίτευμα τοῦ Σόλωνος, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ Πατρίς, οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ παραμένῃ οὐδέτερος. Ἡ οὐδετερότητα εἶναι ὑπέρ τῶν ἐχθρῶν. Αὐτὸς ποὺ δὲν πηγαίνει νὰ ψηφίσῃ μοιάζει μὲ ἐκεῖνον, ποὺ βλέπει νὰ καίγεται τὸ δάσος και δὲ τρέχει νὰ βοηθήσῃ στὴν κατάσβεση τῆς πυρκαγιᾶς»

ΒΑΣΕΙΣ ΠΥΡΑΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Όταν πήγα στην Θεσσαλονίκη είπα μεταξύ των άλλων· -κατα την γνώμη μου· Γνώμη μου είναι, που πρέπει να την πω ως ιερεύς στο λαό, γιατι εδω δεν σας μάζεψα για να περάσει η ώρα, όχι-… Read more »

AΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ Μ᾽ ΑΥΤΟΝ
__

___

Τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Κατιώτου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΜΑΣ

«Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν…»

ΧΘΕΣ ἑώρταζαν οἱ δύο πρωτοκορυφαῖοι ἀπόστολοι, ὁ Πέτρος καὶ ὁ Παῦλος. Σήμερα ἑορτάζουν ὅλοι μαζὶ οἱ ἀπόστολοι. Ἀλλὰ τί εἶνε οἱ ἀπόστολοι;
Θὰ σᾶς μιλήσω ὅσο μπορῶ πιὸ ἁπλᾶ, μὲ παραδείγματα, γιὰ νὰ ἐκτιμήσουμε καὶ νὰ ἀγαπήσουμε τοὺς δώδεκα ἀποστόλους.

* * *

Ἂς ὑποθέσουμε, ὅτι ἕνας ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ ἔρχεται στὴν Ἑλλάδα καὶ μένει λίγες μέρες σ᾿ ἕνα χωριό. Ὅταν πλησιάζει ἡ ὥρα νὰ φύγῃ ἀφήνει ἕνα μεγάλο ποσό, ἕνα δισεκατομμύριο δολλάρια, νὰ μοιραστῇ στοὺς κατοίκους. Κάθε οἰκογένεια παίρνει ἀπὸ εἴκοσι ἑκατομμύρια δολλάρια! Τέτοια δωρεὰ δὲν ξανακούστηκε. Τὸ ὄνομά του θὰ τὸ χαράξουν σὲ μαρμάρινη πλάκα. Θὰ τοῦ στήσουν ἄγαλμα. Θὰ τὸν μνημονεύουν γενεὲς γενεῶν.
Αὐτὸ εἶνε μία ὑλικὴ δωρεά. Ἀλλ᾿ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ὑλικὲς δωρεὲς ὑπάρχει μιὰ ἄλλη, πνευματικὴ δωρεά, ἕνας ἀνεκτίμητος καὶ ἀνεξάντλητος θησαυρός, ποὺ ἀξίζει παραπάνω ἀπὸ δολλάρια καὶ λίρες, χρυσάφια καὶ διαμάντια. Ποιά εἶνε αὐτὴ ἡ δωρεά; Εἶνε αὐτὴ ποὺ ἔκαναν οἱ ἀπόστολοι. Τί δωρεὰ ἔκαναν οἱ ἀπόστολοι; Πάλι θὰ φέρω ἄλλο παράδειγμα. Read more »

http://www.scribd.com/doc/270261445

Πατήστε στὴν ιστοσελίδα και διαβάστε·

ΕΠΕΙΓΟΝ: ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ…

Ε.Χ.Ε (Ἑλληνικὴ Χριστιανοκοινωνικὴ Ἕνωση)
Ζήνωνος 3, β’ ὄρ., 104 31 Ἀθήνα
τηλ. 6987 353063, e-mail.: btsoupras@gmail.com

Ψηφισμα

Ζῶντες συνεχῶς μέσα στὸ πνεῦμα τῆς γενικῆς ἀνασφάλειας καὶ παρακολουθοῦντες ζωηρότατα τὰ σὲ βάρος τῆς φιλτάτης πατρίδος τεκταινόμενα συγκεντρωθήκαμε τὴν 1η Ἰουλίου στὴν Ἀθήνα σὲ γενικὴ σύσκεψη καὶ μετὰ ἀπὸ τὶς εἰσηγήσεις, τὶς συζητήσεις καὶ τὶς τοποθετήσεις ψηφίσαμε ὁμοφώνως τὰ παρακάτω:

Α) Καταγγέλομε τὴν ἀδηφάγο τακτικὴ τῶν κερδοσκοπικῶν κύκλων σὲ βάρος τῆς χώρας μας καὶ ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ μὲ τὶς πιέσεις των μᾶς κατήντησαν νὰ ζοῦμε κάτω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς φτώχειας.

Β) Καταγγέλομε ἐπίσης τοὺς ἀσύνετους χειρισμοὺς τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων, ἰδιαιτέρως τῶν τελευταίων ἐτῶν, ποὺ ἐπέτρεψαν στοὺς ἐκμεταλλευτικοὺς κύκλους νὰ ἀσελγοῦν οἰκονομικῶς πάνω στὸν ἑλληνικὸ λαό.

Γ) Ἐκφράζομε τὴν λύπη μας γιὰ τὴν ἐπιπολαιότητα τοῦ ἴδιου τοῦ λαοῦ, ποὺ κάθε φορὰ ἐκλέγει ἄχρηστους καὶ ἄχριστους πολιτικοὺς καὶ τοὺς ἐπιτρέπει μάλιστα μὲ τοὺς ἀδέξιους χειρισμούς των νὰ ὁδηγοῦν τὸν λαὸ σὲ πλήρη ἐξαθλίωση καὶ σὲ ἀπονενοημένες ἐνέργειες.

Δ) Ἐκφράζομε ἐπίσης τὴν λύπη μας γιὰ τὴν στάση πολλῶν μεγαλοσχήμων ταγῶν μας, οἱ ὁποῖοι, ἀντὶ νὰ συμβάλλουν στὴν πνευματικὴ καὶ κοινωνικὴ καλλιέργεια τοῦ λαοῦ, προβαίνουν, ὡς μὴ ὤφειλαν, σὲ προάσπιση τῶν δυτικῶν τυράννων, Read more »

Κυριακὴ Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. 8, 5-13)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΓIATI ΔΕΝ ΠΙΣTEYETE;

Στὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο σήμερα, ἀγαπη­τοί μου, ὄχι ἕ­νας ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπαινεῖ κάποιον. Δὲν εἶνε οὔτε Ἰουδαῖος, οὔτε ἱερεὺς ἢ ἀρχιερεὺς ἢ φαρι­σαῖος, οὔτε κανένας ἀσκητής· εἶ­νε εἰδωλολάτρης, ζῇ μέσα στὴν κοινωνία, καὶ ἀ­σκεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σκληρὰ ἐπαγγέλματα, εἶ­νε ῾Ρωμαῖος ἀξιωματικός, ἑκατόν­ταρχος.
Στὴν Καινὴ Διαθή­κη βλέ­πουμε κι ἄλλους σὰν αὐτόν, ὅπως τὸν κεντυρίωνα, ποὺ τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ στὸ Γολγο­θᾶ, ὅταν εἶ­δε τὰ συγ­κλονιστικὰ γεγονότα κι ἄκουσε τὰ τελευταῖα λόγια τοῦ Χριστοῦ, ὁ σκληρὸς ἐκεῖ­­νος ἄν­δρας (ποὺ τὸ ὄνομά του κατὰ τὴν παρά­δοσι ἦ­ταν Λογγῖνος) εἶπε· «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗ­τος» (Ματθ. 27,54. βλ. καὶ Μᾶρκ. 15,37-39). Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστό­λων βλέπουμε ἐπίσης ὅτι ὁ Κορνήλιος, μιὰ ἄλ­λη ἐξαιρετικὴ φυσιογνωμία ἑκατοντάρ­χου, ἦ­ταν τόσο εὐλαβὴς ὥστε οἱ προσευχὲς κ᾽ οἱ ἐ­λε­ημοσύνες του ἀνέβηκαν στὸν οὐρανό (βλ. Πράξ. 10,1-4).
Δὲν ἐμποδίζει λοιπὸν τὸ ἐπάγγελμα νά ᾽νε κανεὶς κοντὰ στὸ Θεό. Κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ σωθῇ, ὁποιοδήποτε ἐπάγγελμα καὶ ἂν κάνῃ· αὐτὸ βλέπουμε καὶ ἐδῶ.

* * *

Πῶς εἰσακούστηκε, ἀγαπητοί μου, ὁ ἑκατόνταρχος τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου; Εἰσακούστηκε μὲ τὴν πίστι του, τὴν ὁποία συνώδευαν ἡ ταπείνωσι καὶ ἡ ἀγάπη.
⃝ Ἡ ἀγάπη του! Ἡ πίστι τοῦ ἑκατοντάρχου δὲν ἦταν νεκρή· ἦταν «πίστις δι᾽ ἀγάπης ἐν­εργουμένη», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 5,6), πίστι ποὺ ἐκδηλώνεται μὲ τὴν ἀγάπη. Αὐ­τὸ ἔκανε ὁ ἑκατόνταρχος. Πίστευε στὸν Κύριο, καὶ τὴν πίστι του τὴ μετέφραζε σὲ ἔργα ἀ­γάπης. Ποῦ βλέπουμε τὴν ἀγάπη του; Ἔρχε­ται καὶ παρακαλεῖ τὸ Χριστὸ γιὰ ἕναν ἄρρωστο. Ποιός ἦταν ὁ ἄρρωστος; Δὲν ἦταν ἡ γυναίκα του ἢ τὸ παιδί του ἢ ἡ ἀδερφή του ἢ ἄλ­λο συγγενικό του πρόσωπο· ἦταν ὁ δοῦλος του. Παρακαλεῖ γιὰ τὸ δοῦλο, γιὰ τὸν ὑπηρέτη του. Read more »

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ Φεβρουάριος 1959, αριθμ. φ. 213
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΟΝ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ

Ἐθνικὰ προβλήματα

Τὸ γένος ἡμῶν, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, τὸ Ἑλληνικὸν γένος εἶνε γένος μαρτυρικόν. Κατὰ τὴν διαδρομὴν τῶν αἰώνων τῆς τρισχιλιετοῦς ἐνδόξου ἱστορίας του ὑπέστη πολλὰ καὶ ἀνεκδιήγητα δεινά, ὅσα σπανίως ἔθνος ὑπέφερεν ἐν τῶ κόσμω. Πόσαι ἐπιδρομαὶ βαρβάρων! Πόσοι πόλεμοι, πόσαι δηώσεις καὶ καταστροφαί, μιᾶς τῶν ὁποίων ζωηρὰν εἰκόνα ἔδωκεν ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς εἰς τὴν στροφὴν ἐκείνην˙ «Στῶν Ψαρῶν τὴν ὁλόμαυρη ράχη, περπατῶντας ἡ δόξα μονάχη!…». Ὕστερον ἀπὸ τόσα δεινὰ θʼ ἀνέμενέ τις ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες νὰ εἶχομεν ἐκλείψει ἀπὸ τὸν πολιτικὸν χάρτην τοῦ κόσμου. Καὶ ὅμως ὑπάρχομεν. Καὶ ὀφείλομεν τὴν ὕπαρξίν μας κατὰ πρῶτον μὲν λόγον εἰς τὴν θείαν Πρόνοιαν, ἡ ὁποία κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον ὁρίζει τὴν ζωὴν τῶν ἀτόμων καὶ τῶν ἐθνῶν (Πράξ. 17, 24-25), κατὰ δεύτερον δὲ λόγον εἰς τὰς θυσίας τῶν ἡρώων ἐκείνων, φανερῶν καὶ ἀφανῶν, γνωστῶν καὶ ἀγνώστων, οἱ ὁποῖοι εἰς κάθε γενεὰν παρʼ ὅλας τὰς πιέσεις καὶ θλιψεις καὶ τὰ ἐθνικὰ μαρτύρια, ένδυναμούμενοι ὑπὸ τῆς θείας χάριτος, δὲν ὑπέκυψαν, ἀλλʼ ἐστάθησαν ἄγρυπνοι φύλακες τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης, τὴν ὁποίαν ἀλώβητον παρέδωκαν εἰς τοὺς μεταγενεστέρους των. Ἄνευ τῆς θυσίας αὐτῶν εἰς τὴν γωνίαν αυτὴν τῆς γῆς οὔτε ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα θὰ ἐλαλεῖτο, οὔτε, τὸ καὶ ἀπείρως σπουδαιότερον, Ὀρθόδοξος πίστις θὰ ὑπῆρχεν, ἀλλʼ ἕνας ἄλλος λαὸς μὲ ἄλλην ψυχοσύνθεσιν θὰ κατώκει, λαὸς ποὺ θὰ ἐνέπαιζε καὶ θὰ ἐμυκτήριζε τὴν θρησκείαν τοῦ Σταυροῦ. Οἱ νεώτεροι ἄς μὴ λησμονῶμεν τὰς θυσίας τῶν γενεῶν ποὺ παρῆλθον, ἀλλʼ ἄς παραδειγματιζώμεθα ἵνα καὶ ἡμεῖς ἀντὶ πάσης θυσίας κρατήσωμεν τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην καὶ ταύτην ἀδιάφορον παραδώσωμεν εἰς τὴν νέαν γενεάν, ἡ ὁποία ἔρχεται νὰ συνεχίση τὴν ἱστορικὴν ἀποστολὴν τῆς Ἑλλάδος ἐν μέσω τῶν ἄλλων ἐθνῶν, μικρῶν καὶ μεγάλων.

* * *

Ἕν ἐκ τῶν φοβερῶν δεινῶν ποὺ ἠπείλησε τὴν ὕπαρξιν τοῦ Γένους ἡμῶν κατὰ τοὺς ζοφεροὺς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας ἧτο τὸ παιδομάζωμα. Τί δὲ ἧτο τὸ παιδομάζωμα; Read more »

ΜΑΣ ΔΙΔΕΤΑΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΟΛΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ

 «῞Ωσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε….» (Maτθ. 24, 37)

ΘΥΜΑΣΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὴν σχετικὴ διήγηση τῆς ῾Αγίας Γραφῆς; ῾Η γενεὰ ποὺ ζοῦσε τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε, παρεσύρθηκε ἀπὸ τὴν δύναμι τοῦ κακοῦ, κατεπάτησε τὸν ἠθικὸ Νόμο, ἔπνιξε τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως καὶ ζοῦσε ὡς ἄθεα εἰς τὸν κόσμο. ᾿Αποτέλεσμα τῆς ὑλιστικῆς αὐτῆς ἀντιλήψεως ἦτο ἡ παγκόσμια διαφθορά. ῾Η ἀνθρωπότης ἐπεδόθη εἰς τὴν λαγνείαν, τὴν ἰκανοποίησι τῶν ἁμαρτωλῶν ὀρέξεων καὶ ἐπιθυμιῶν. Πίστις, ἀγάπη, ἐλπίς, δικαιοσύνη ἐξέλιπαν. ῾Η εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἐξαφανίσθηκε. ῾Η ὕλη ἐκυριάρχησε. Κτῆνος δίποδο κατάντησε ὁ ἄνθρωπος, σάρκα χωρὶς πνευματικὴ ἰκμάδα. ῞Οπως γράφει χαρακτηριστικὰ ἡ Γραφή «ἡ γῆ ἐπλήσθη ἀδικίας».
῾Η γῆ, ἡ κατοικία τοῦ ἀνθρώπου, ἔγινε ἀκάθαρτη. Οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ σπίτια, τὰ βουνά, οἱ κάμποι, τὰ πάντα ἐμολύνθηκαν, ὁ κόσμος ἐβρώμισε καὶ εἶχε ἀνάγκη ἑνὸς γενικοῦ καθαρμοῦ. ῾Ο κόσμος «προσώζεσε καὶ ἐσάπησε» κατὰ τὸν ψαλμῳδό, ἦτο μία πληγή, ἡ ὁποία ἐγέμισεν ἀπὸ πῦον, ἀπὸ ἀκαθαρσία, καὶ ὁ ἱατρὸς ἔπρεπε νὰ πάρῃ τὸ νυστέρι, ν’ ἀνοίξῃ τὸ ἀπόστημα, νὰ καυτηριάσῃ, νὰ καθαρίσῃ τὸν ἄνθρωπο. Καὶ ὁ Πάνσοφος καὶ ὁ Δίκαιος Θεὸς ἔκαμε τὴν ἔγχείρησι, τὸν καθαρμό. Τὸν ἔκανε διὰ τοῦ κατακλυσμοῦ. Τὰ ἐκατομμύρια ἐκεῖνα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔγιναν σάρκες δὲν ἔπρεπε πλέον νὰ ζήσουν. ᾿Αρκετὰ ἐμόλυναν τὴν γῆν. ᾿Εκ τοῦ πλήθους ἐκείνου μόνο ὁ Νῶε μετὰ τῆς οἰκογενείας του ἐσώθη. ᾿Εσώθη γιὰ τὴν πίστι του εἰς τὸν Θεό. ᾿Εσώθη δὲ διὰ τῆς κιβωτοῦ, τὴν ὁποῖα κατεσκεύασε κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ. ῞Οταν ἐπρόκειτο ν’ ἀνοίξουν οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ γιὰ νὰ βρέχουν 40 ἡμέρες καὶ νύκτες, Κύριος ὁ Θεός εἶπε πρὸς τὸν Νῶε· εἴσελθε σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου εἰς τὴν κιβωτό. ῾Ο Νῶε εἰσῆλθε καὶ ἐσώθη. Οἱ ἐκτὸς τῆς κιβωτοῦ, ὅλοι κατεστράφησαν. ῾Η γῆ ἐκαθαρίσθη ἀπὸ τὰ αἶσχη τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ ἐποχή μας ὅμοια μὲ τὴν ἐποχὴ του Νῶε

Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ ΑΓΙΟΣ

(Σαμψών – 27 Ἰουνίου)

Στίς 27 Ἰουνίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τή μνήμη τοῦ ἁγίου Σαμψών τοῦ ξενοδόχου. Γιά ποιό λόγο ὁ ἅγιος αὐτός ὠνομάστηκε ξενοδόχος, θά δοῦμε στή σύντομη αὐτη ὀμιλία μας.

←←←

Ὁ ἅγιος Σαμψών γεννήθηκε στή Ρώμη, πού ἦταν πρωτεύουσα ὅλου τοῦ γνωστοῦ τότε κόσμου. Οἱ γονεῖς του ἦταν εὐσεβεῖς καί πλούσιοι, καί ἐπειδή ἔβλεπαν ὅτι ὁ Σαμψών εἶχε κλίσι πρός τά γράμματα, τόν ἔστει-λαν στά σχολεῖα καί ξόδεψαν πολλά χρήματα γιά τήν ἐκπαίδευσί του. Ὁ Σαμψών σπούδασε καί ποίησι καί ἱστορία καί φιλοσοφία. Ἀλλ’ ἐκεῖ πού εἶχε ἰδιαίτερη κλίσι ἦταν ἡ ἰατρική ἐπιστήμη. Εἶχε πόθο νά σπουδάση τήν ἐπιστήμη αὐτή, ὄχι γιά νά βγάζη λεφτά καί νά ἐκμεταλλεύεται τό λαό, ἀλλά γιά νά μπορῆ νά προσφέρη δωρεάν τίς ὑπηρεσίες του σέ ἀδυνάτους καί φτωχούς, πού τήν ἐποχή ἐκείνη στεροῦνταν τήν ἰα τρική καί φαρμακευτική περίθαλψι. Γιά τό λόγο αὐτό σπούδασε τήν ἰατρική ἐπιστήμη καί ἔγινε σπουδαῖος γιατρός· γιατρός τῶν φτωχῶν.

Τέτοιο παράδειγμα ἐλεήμονα καί φιλάνθρωπου γιατροῦ δέν εἶχε νά παρουσίαση ὁ εἰδωλολατρικός κόσμος τῆς Ρώμης. Read more »

Τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΜE ΤΟ ΘΕΟ ἢ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΘΕΟ;

«Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. 2,20)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­­γυρις μεγάλη· ἑορτάζουν οἱ δύο κορυφαῖ­οι ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, ὁ Πέτρος καὶ ὁ Παῦ­λος.

Ποιά γλῶσσα μπορεῖ νὰ τοὺς ἐγκωμι­­άσῃ;

Γιὰ τὸν Πέτρο μιλήσαμε ἄλλοτε, τώρα ἂς ποῦμε γιὰ τὸν Παῦλο. Γιατὶ δὲ φτάνει νὰ προσ­κυνοῦμε τὶς εἰκόνες τῶν ἁγίων καὶ ν᾽ ἀ­νάβουμε κεριά· πρέπει καὶ νὰ γνωρίσουμε ποιοί ἦ­ταν αὐτοὶ οἱ μεγάλοι ἄνδρες καὶ νὰ προσπαθή­σουμε νὰ τοὺς μιμηθοῦμε.

* * *

Ἡ ζωὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου χωρίζεται σὲ δύο· ὅταν ἦταν μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστό, κι ὅ­ταν πίστεψε καὶ ἦρθε κοντά του. Ἡ μία ζωὴ σκοτάδι, ἡ ἄλλη φῶς· ἡ μία νύχτα, ἡ ἄλλη μέρα.
Ὁ τότε Σαοὺλ ἢ Σαῦ­λος ἦταν Ἰουδαῖος. Καὶ τί Ἰουδαῖος, φανατικός. (Ὅπως εἶνε καὶ μέχρι σήμερα οἱ Ἰουδαῖοι. Ἐμεῖς λησμονοῦμε τὰ δικά μας, αὐτοί, μιὰ φού­χτα ἄνθρωποι, κρατοῦν ζωηρὸ τὸ ἐθνικὸ καὶ θρησκευτικό τους αἴσθημα. Δὲν τοὺς προβάλ­λω ὡς πρότυπο, ἐν πάσῃ περιπτώσει διατηροῦν τὶς παραδόσεις τους, θυμοῦνται τὰ καθηκόντά τους.) Φανατικὸς Ἰουδαῖ­ος λοι­πὸν ὁ Σαῦλος· ἦταν σὰν ἐκείνους ποὺ τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ μαζεμένοι κάτω ἀπ᾽ τὸ πραιτώριο φώναζαν στὸν Πιλᾶτο σὰν λυσ­σασμένα σκυλιὰ «Σταύρωσον σταύρωσον αὐ­τόν» (Λουκ. 23, 21. Ἰω. 19,6). Μι­σοῦσε πολὺ τὸ Χριστὸ καὶ προσπαθοῦσε νὰ δι­α­λύσῃ τὴν Ἐκκλησία μὲ κάθε μέσο. Ὅπου ὑ­πῆρχε Χριστιανὸς τὸν κατεδίωκε. Ἐφωδιασμέ­νος μὲ ἐπιστολὲς ἀπὸ τὸν ἀρ­χι­ερέα ξεκίνησε ἀπ᾽ τὰ Ἰεροσόλυμα νὰ πάῃ διακόσα πενήντα χιλιόμετρα μακριά, στὴ Δαμασκό, καὶ ὅ­ποιους Χριστιανοὺς βρῇ, ἄντρες καὶ γυναῖ­κες, νὰ τοὺς πιάσῃ καὶ νὰ τοὺς φέρῃ δεμένους στὴν Ἰερουσαλὴμ νὰ τιμωρηθοῦν.
Τέτοιος ἦταν ὁ Σαῦλος· ἤ­θελε νὰ σβήσῃ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅμως τὸν βλέπουμε νὰ ἀλλάζῃ ξαφνικὰ ὅλως διόλου· ἡ νύχτα νὰ γίνεται ἡμέρα, ὁ λύκος νὰ γίνεται ἀρνί, ὁ ἄ­γριος αὐτὸς διώκτης νὰ γίνεται κήρυκας καὶ ἀπόστολος. Πῶς; Διαβάστε τὴν ἁγία Γραφή. Read more »

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΔEN EIMAΣTE MONOI

«Καὶ εἶπεν Ἐλισαιέ· Μὴ φοβοῦ, ὅτι πλείους οἱ μεθ᾽ ἡμῶν ὑπὲρ τοὺς μετ᾽ αὐτῶν» (Δ΄ Βασ. 6,16)

Αν ὑπάρχῃ, ἀγαπητοί μου, ἕνα βιβλίο ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς δώσῃ φωτεινὴ – ἱκανοποιητικὴ ἀπάντησι στὰ μεγάλα ἐρωτήματα τῆς ζωῆς μας, νὰ σφουγγίσῃ τὰ δάκρυά μας, νὰ γαληνέψῃ τὴν ψυχή μας, νὰ διώξῃ τοὺς μύρι­ους φόβους τῆς ἀνησυχίας μας, καὶ νὰ ῥίξῃ φωτοβολίδες στὰ βαθύτερα σκοτάδια μας, αὐ­τὸ εἶνε ἡ ἁγία Γραφή. Εὐτυχισμένοι ὅσοι μελετοῦν τὸ οὐράνιο αὐτὸ βιβλίο, ὅσοι παρ᾽ ὅ­­λες τὶς ἀσχολίες τους διαθέτουν κάθε μέρα ἕνα τέταρτο τῆς ὥρας γιὰ ν᾽ ἀνοίγουν τὴν πηγὴ αὐτή, νὰ πίνουν καὶ νὰ δροσίζωνται ἀπὸ τὰ καθαρὰ καὶ κρυστάλλινα νερὰ τοῦ ἀστείρευτου τούτου ποταμοῦ τῆς Ἀληθείας. Καὶ ἕ­νας ἀκόμη στίχος τῆς ἁγίας Γραφῆς, ὅταν κανεὶς τὸν μελετήσῃ μὲ βαθειὰ πίστι, φτάνει γιὰ ν᾽ ἀνάψῃ μέσα του ἕνα ἥλιο ποὺ θὰ τὸν φωτί­ζῃ καὶ θὰ τὸν θερμαίνῃ σ᾽ ὁλόκληρη τὴ ζωή του. Γι᾽ αὐτὸ ἡ ἁγία Γραφῆ, καὶ ἰδιαιτέρως τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶνε ὁ ἀχώριστος σύντροφος, τὸ καθημερινὸ ἀνάγνωσμα τῶν Ἑλλήνων. Δὲν θά ᾽πρεπε νὰ λείπῃ ἀπὸ κανένα ἑλληνικὸ σπίτι. Αὐτὸ καὶ μόνο τὸ βιβλίο, ἂν τὸ πιστέψουμε, ἂν τὸ μελετήσουμε καὶ ἂν τὸ ἐ­φαρμόσουμε ὅλοι μας ἀνεξαιρέτως, θὰ σώσῃ τὴν Ἑλ­λάδα, θὰ τὴ μεταβάλῃ σὲ παράδεισο τοῦ Θεοῦ!

Τὴν ἁγία Γραφή λοιπὸν θ᾽ ἀνοίξουμε σήμε­ρα καὶ ἀπὸ ᾽κεῖ θὰ πάρουμε ἕνα ἱστορικὸ περιστατικὸ ποὺ τόσο νομίζω ἀνταποκρίνεται καὶ στὴ σημερινὴ κατάστασι τοῦ τόπου μας. Βρίσκεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, στὸ βιβλίο Δ΄ Βασιλειῶν, στὸ κεφάλαιο στ΄ (= 6), καὶ στοὺς στίχους 9-18.
Read more »

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΘΑ ΔΙΩΧΘΟΥΝ

ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΗΤΕΣ (ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ)

ΘΑ ΠΡΟΚΟΨΟΥΝ ΕΠΙ ΤΩ ΧΕΙΡΟΝ ΠΛΑΝΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΩΜΕΝΟΙ

Πονηροί δὲ ἄνθρωποι και γόητες προκόψουσιν
ἔπι τῷ χεῖρον πλανῶντες και πλανώμενοι (B΄ Tιμ. 3,13)

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΕΠΙΚΑΙΡΟ· ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΣΤΕΦΑΝΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ

Ἀδελφοί μου, θ’  ήθελα μόνο νὰ σᾶς δείξω τὴν ἑρμηνεία τοῦ χωρίου αὐτοῦ, τῆς προφητείας τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος εἶπε, ὅτι ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις, ὅταν πλησιάζῃ πλέον νὰ σημάνῃ τὸ μεγάλο σήμαντρο τῆς δευτέρας παρουσίας, ὅτι τότε, λέει, οἱ μὲν εὐσεβεῖς θὰ διωχθοῦν, οἱ δὲ πονηροὶ καὶ γόητες καὶ ἀπατεῶνες θὰ προκόψουν.

―Ναί, καλὰ αὐτά, θὰ πῇς, πάτερ μου. Ἀλλὰ ἡμεῖς είμεθα ρεαλισταί, ἐμεῖς εἴμεθα πραγματισταί. Ἐμεῖς δὲ᾿ ζοῦμε στὰ ὄνειρα· ἐμεῖς βλέπουμε τὴν πραγματικότητα. Τί νὰ τὴν κάνω τὴν ἀρετή; τί νὰ τὴν κάνω τὴν τιμιότητα; τί νὰ τὸ κάνω νὰ εἶνε κανεὶς εὐσεβὴς καὶ νὰ πηγαίνῃ στὴν ἐκκλησία καὶ ν᾿ ἀνάβῃ τὸ κερί του καὶ νὰ πιστεύῃ εἰς τὸν Χριστό, τὴν ὥρα κατὰ τὴν ὁποία βλέπομεν τὸ κακὸν νὰ στεφανώνεται εἰς τὸν κόσμον; Δὲ᾿ βλέπεις, σοῦ λέγει, δὲ᾿ βλέπεις; Βλέπεις ἐκεῖνον τὸν νέον τὸν ἀλήτη, ὁ ὁποῖος ποτέ του δὲν κάθησε πάνω στὸ θρανίο νὰ μαλλιάσῃ ἡ καρέκλα νὰ γίνῃ ἐπιστήμων, ἀλλὰ ὁ ὁποῖος ἔγινε ἕνας δονζουὰν καὶ περιφέρεται μέσ᾿ στὰ σοκάκια τοῦ Κολωνακίου; Δὲν τὸν βλέπεις αὐτὸν ὅτι παντρεύτηκε καὶ πῆρε τὴν πλουσιώτερη κόρη τῆς πόλεώς μας; Καὶ δὲ᾿ βλέπεις ἐκείνη τὴν ἄλλη τὴν ξετσίπωτη, ἡ ὁποία ποτέ της δὲ᾿ γνώρισε ἀρετὴ καὶ κακίαν, παρ᾿ ὅλο ποὺ εἶνε ἀντροχωρίστρα, δὲν τὴ βλέπεις αὐτὴ ποὺ τρέχει· ποτέ της δὲν ἔπιασε στὰ χέρια της μέσ᾿ στὸ σπίτι πιάτο νὰ καθαρίσῃ καὶ νὰ σκουπίσῃ, ἀλλὰ τὴ βλέπεις μὲ τὰ νύχια της· δὲν τὴ βλέπεις αὐτὴ πῶς κατώρθωσε, ἡ ξετσίπωτη αὐτή, νὰ πάρῃ τὸν καλύτερο ἄντρα τῆς πόλεώς μας; Καὶ δὲ᾿ βλέπεις τὸν ἄλλο, ὁ ὁποῖος ξεκίνησε ἕνας μικρὸς στὸ χωριό του καὶ τώρα ἔχει, μὲ τὶς ἀπάτες καὶ τὶς ἀδικίες, μὲ τὶς κλοπὲς καὶ τὶς πλαστογραφίες καὶ μὲ τὰς φοροδιαφυγὰς καὶ μὲ ὅλα τὰ μέσα τὰ ἄτιμα, δὲ᾿ βλέπεις ὅτι ἔχει κατάστημα μέσα εἰς στὸ κέντρο τῆς ὁδοῦ Αἰόλου καὶ τῆς ὁδοῦ Ἑρμοῦ; Δὲ᾿ βλέπεις τὸν ἄλλον ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μὲ τὰ ψεύδη καὶ τὶς ἀπάτες κατώρθωσε νὰ ἀνέβῃ εἰς τὰ ὕψιστα ἐκκλησιαστικὰ ἢ πολιτικὰ ἀξιώματα; Δὲ᾿ βλέπεις λοιπὸν ὅλα αὐτά;

Τὰ βλέπω, τὰ βλέπω, ἀδελφοί μου. Ἀλλὰ «μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω» (Ἰωάν. 14,27) Προσέξτε. Ὤ λόγια τοῦ Παύλου, ὤ λόγια τῆς Γραφῆς! Προσέξατε· οὔτε ἕνα γιῶτα δὲν θὰ διαψευσθῇ. Read more »

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστῖνος Καντιώτης προείδε τις συμφορές ποὺ θὰ ἔρχονταν στην Πατρίδα μας ἀπὸ τὴν ἔνταξι στὴν Κοινὴ Ἀγορά και διαμαρτυρήθηκε πολλές φορές και με κάθε τρόπο.

Παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα παλαιών ομιλιών·

1.  Στο περιοδικό του «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» φυλ. 386, Ιουνίου-Ιουλίου 1977, ονομάζει την Ε.Ο.Κ.  «ΕΤΑΙΡΙΑ ΛΕΟΝΤΩΝ» κατά τον μύθο του Αισώπου. Επίσης τονίζει ὅτι ἡ ΕΟΚ εἶναι τὸ ἴδιο κακή γιὰ τὴν Ἐλλάδα, ὅσο τὸ ΝΑΤΟ καὶ οἱ ἀμερικανικὲς βάσεις. Καὶ θὰ σημάνῃ γιὰ τὴν Ἑλλάδα τὴν εἰσβολὴ ἐραστῶν τοῦ κακοῦ, τυχωδιωκτῶν, ὑλιστῶν καὶ ἀθέων.
2. Ακούστε στη συνέχεια απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, από τις 6.2.1972.
3.  Διαμαρτυρυθηκε εντονότατα για τα λεφτά που έδωσε η ΕΟΚ στο ανθελληνικό έργο ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ και επανέλαβε οτι η ΕΟΚ είναι κίνδυνος της Φλωρίνης και της Ελλάδος, στις 19.11.1990
4.  Διαβάστε απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ἀπὸ ἐρμηνεία Ἁγίας Γραφῆς του 1975, σε κύκλο ἀνδρῶν στο Μητροπολιτικό μέγαρο, ἐρμηνεύοντας τὴν πρὸς Β΄Θεσσαλονικῆς ἐπιστολή. Περιέχεται στο βιβλίο· «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ»

__________

____________

_

Η ΚΟΙΝΗ ΑΓΟΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Δὲν ἔχουμε ἀνάγκη οὔτε ἀπὸ κομμουνισμό, οὔτε ἀπὸ σοσιαλισμό, οὔτε ἀπὸ τὴν Κοινὴ Ἀγορά (τὴ σημερινὴ Ε.Ο.Κ. καὶ Ε.Ε.). Οἱ πολιτικοί μας ἀναμένουν τὴ σωτηρία τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὴν Κοινὴ Ἀγορά. Ἐγὼ διαφωνῶ. Δὲν εἶμαι πολιτικός, ἀλλὰ σᾶς τὸ λέω καθαρὰ καὶ σημειώσατέ το· Ἡ Κοινὴ Ἀγορὰ θὰ εἶνε ὁ τάφος τῆς Ἑλλάδος.
Τὸ καπιτὰλ (=κεφάλαιο, χρῆμα) θὰ κυβερνήσῃ. Θὰ σβήσουν τὰ μικρὰ ἐπαγγέλματα. Θὰ ᾿ρθοῦν στὴν Ἑλλάδα οἱ μεγάλοι καρχαρίες, Ἰταλιάνοι, Γάλλοι, Ἄγγλοι…, καὶ θ᾿ ἀνοίξουν μεγάλα καταστήματα. Ἐπὶ παραδείγματι θὰ γίνῃ ἕνα μεγάλο παπουτσάδικο, ποὺ θὰ τροφοδοτῇ τὸν κόσμο. Αὐτοὶ θὰ κερδίζουν ἑκατομμύρια τῶν ἑκατομμυρίων· καὶ ὅλα τὰ πτωχαδάκια, τὰ σπουργιτάκια, τὰ ὁποῖα τώρα ζοῦν καὶ πετοῦν καὶ τρῶνε λίγα σποράκια, θὰ ψοφήσουν. Θὰ ζήσουν οἱ γῦπες καὶ οἱ κόρακες καὶ οἱ μεγάλοι καρχαρίες· αὐτοί θὰ κυβερνήσουν.
Ἀφήνω δὲ ὅτι καὶ ἠθικῶς ἡ Κοινὴ Ἀγορὰ θὰ εἶνε ὁ τάφος τῆς Ἑλλάδος. Θὰ μαζευτοῦν οἱ Εὐρωπαῖοι καὶ θὰ κουβαλήσουν ἐδῶ ὅλη τὴ διαφθορά. Τώρα τελευταῖα ζητοῦν ἀπὸ τὴν κυβέρνησι, νὰ τοὺς παραχωρήσῃ ἕνα νησάκι, γιὰ νὰ τὸ κάνουν καθαρῶς νησὶ γυμνιστῶν, καὶ νὰ φύγουν οἱ κάτοικοι ἀπ᾿ αὐτό. Αὐτὴ ἡ κατάστασι διαμορφώνεται. Μπαίνουμε καθαρὰ στὴν ἐποχή τοῦ ἀντιχρίστου.
Δὲν χρειάζεται Κοινὴ Ἀγορά· φτάνει τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ μᾶς κυβερνήσῃ. Καὶ ὅτι φτάνει φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι καὶ οἱ ἄθεοι τὸ χρησιμοποιοῦν.
Ἂν πᾶτε στὸ Κρεμλῖνο, εἶνε γραμμένο μὲ χρυσᾶ γράμματα, σὰν ταμπέλλα, τὸ ῥητό· «Εἰͺτις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω». Θὰ τὸ δοῦμε παρακάτω. Μόνο ποὺ αὐτοὶ τὸ ἄλλαξαν λίγο καὶ λένε· Ὅποιος δὲν ἐργάζεται, οὔτε καὶ νὰ τρώῃ. Τὸ ἔγραψαν αὐτοί, ἀλλὰ δὲν τὸ ἐφαρμόζουν.
Αὐτὸς εἶνε παγκόσμιος νόμος· δουλειά, καὶ νὰ σοῦ δίνουν ὅ,τι χρειάζεσαι γιὰ νὰ ζήσης. Ὄχι προνόμια. Ἐπειδὴ σπούδασες γιατρός, πρέπει νὰ παίρνῃς μέσα στὴν Ἀθήνα 500.000 δραχμὲς τὴν ἡμέρα καὶ νὰ ὀργιάζῃς τὴ νύχτα μὲ τὶς πόρνες; Κ᾿ ἐπειδὴ ἔγινες μηχανικὸς ἢ καθηγητὴς ἢ δεσπότης ἢ νομάρχης, πρέπει νὰ παίρνῃς πιό πολλά; Δὲν ἔχεις ἐσὺ στομάχι μεγάλο, καὶ ὁ ἄλλος καναρινιοῦ. Ἕνα στομάχι ἔδωσε ὁ Θεός, σ᾿ ὅλους τὸ ἴδιο. Τί σημασία ἔχει ἂν ἐσὺ σπούδασες, κι ὁ ἄλλος δουλεύει στοὺς δρόμους; Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἴση ἀξία. Ποιός τὰ παραδέχεται αὐτά; Θέλεις ἐσὺ Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον ἢ τὸν Βαραββᾶν; Βαραββᾶν ζητᾷς; Ὁ Βαραββᾶς εἶνε φαΐ, εἶνε καλοπέρασι, εἶνε ἄλλα πράγματα.
Θὰ τὰ γράψω αὐτά. Τὸ τί θ᾿ ἀκούσω δὲν περιγράφεται. Ὁ ἕνας θὰ μοῦ πῇ ὅτι εἶμαι σοσιαλιστής, ὁ ἄλλος θὰ μὲ πῇ κομμουνιστή. Ὄχι, κύριε, δὲν εἶμαι τίποτε ἀπ᾿ αὐτά· εἶμαι μόνο Χριστιανός.
Δὲν μὲ ἀκοῦς; Τότε θὰ ἔρθῃ ὁ ἀντίχριστος γιὰ νὰ σὲ κυβερνήσῃ καὶ θὰ γίνουν αὐτὰ ποὺ εἴπαμε.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ 1949 (Η ΜΑΣΟΝΙΑ)

Τι περιπέτειες εἶχε ὁ γενναῖος ἱεροκήρυκας και πως ὁ βασιλιᾶς Παῦλος ἀνακαλέσε το μασονικό έγγραφο που υπέγραψε, μετὰ από την δυναμική αντίδραση του στρατιωτικοῦ ιεροκήρυκα, διαβάστε στο βιβλίο ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη Ν2, σελ. 42-64, τῆς Ανδρονίκης Καπλάνογλου

Ο πρωτοπρεσβύτερος ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΟΥΡΟΥΝΗΣ ήταν παρών και θυμᾶται·

Aναμνησεις

ἀπὸ τὴν στρατιωτικήν μου ζωὴν παρὰ τῷ τότε προϊσταμένῳ
τοῦ Κ.Ε.Θ. ἀρχιμανδρίτῃ π. Αὐγουστίνῳ Καντιώτῃ
κατὰ τὸ ἔτος 1949-1950

Α΄. Τὴν 28ην Νοεμβρίου 1948, ὅπως ὅλοι οἱ φοιτηταί, ἐπεστρατεύθην καὶ ἐγὼ λόγῳ τῆς κρισίμου τότε καταστάσεως τοῦ ἔθνους. Μετὰ σύντομον βασικὴν ἐκπαίδευσιν καὶ ἄλ­λην ὑποψηφίων ἐφέδρων ἀξιωματικῶν, τὸ θέρος τοῦ 1949 ἀπεστάλην εἰς τὴν Λάρισσαν, ὅπου λειτουργοῦσε τότε τὸ «Κέντρον Ἐκπαιδεύσεως Θεολόγων», (Ἱεροκηρύκων τοῦ Στρατοῦ), ὑπὸ τὴν διεύθυνσιν τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου Καντιώτου

Δυστυχῶς ἔφθασα ἐ­κεῖ τελευταῖος καὶ δὲν πρόλαβα πολλὰ μαθήματα. Ἐκεῖ εὑρῆκα, ὡς στρατιῶτες τότε, σπουδαίους θεολόγους ὅπως τοὺς μετέπειτα καθηγητὰς Πανεπιστημίου κ.κ. Μιχάλην Μακράκην, Ἰωάννην Κορναράκην, τὸν ἀείμνηστον Γεώργιον Γρατσέαν κ.ἄ.. Τὸ φθινόπω­ρον τοῦ 1949 διελύθη τὸ Κ.Ε.Θ. καὶ ὅλοι προωθήθημεν πρὸς τὰ σύνορα, ὅπου ὁ ἐθνικός μας Στρατὸς μὲ ἀλλεπάλληνες νικηφόρες ἐξορμήσεις ἐνίκησε τὸν ἐχθρὸν καὶ ἔφερε τὴν εἰρήνην. Κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ ὑπηρέτησα εἰς Κοζάνην ὡς στρατιώτης εἰς τὸ «γραφεῖ­ον» τοῦ π. Αὐγουστίνου, ὁ ὁποῖος κάθε ἄλλο παρὰ εἰς τὸ «γραφεῖον» εὑρίσκετο…

Μετὰ τὴν νίκην τοῦ Στρατοῦ μας συγκρατῶ εἰς τὴν μνήμην μου ἕνα μοναδικὸ γεγονός, ποὺ ἔζησα ὁ ἴδιος κοντά του.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἐπληροφορήθη ὅτι πρό τινος εἶχε ὑπογραφῆ Βασιλικὸν Διάταγμα, διὰ τοῦ ὑπουργείου Προνοίας, τὸ ὁποῖον ἐπέτρεπε εἰς τὴν Μασονίαν (ὡς δῆθεν φιλαν­θρωπικὸν Σωματεῖον) νὰ διενεργῆ ἐράνους παντοῦ, ἀκόμα καὶ στὶς ἐκκλησίες καὶ τὰ μοναστήρια! Αὐτὸ βέβαια κανείς πιστὸς χριστιανὸς δὲν μποροῦσε νὰ τὸ δεχθῇ πολὺ περισ­σότερο ἕνας Καντιώτης. Κάθισε καὶ ἔγραψε μιά «πύρινη» Σπίθα μὲ θέμα Η ΜΑΣΟΝΙΑ, ποὺ ἐκυκλοφορήθη σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα (φύλ. 99) ἐνῷ ἀκόμα ἦτο στρατιωτικὸς ἱεροκῆρυξ Β´ Σώματος Στρατοῦ μὲ ἕδρα τότε τὸν λόφον Ἁγίου Ἀθανασίου, πλησίον τῆς Κοζάνης. Μία Κυριακὴ τοῦ φθινοπώρου αὐτοῦ ἀποφάσισε νὰ λειτουργήση ὁ ἴδιος εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν τοῦ Ἁγ. Ἀθανασίου, πρᾶγμα ὄχι σύνηθες. Εἰς τὸ Ἱερὸν τοῦ ναοῦ εὑρισκόμην καὶ ἐγώ. Πρὶν προχωρήση ἡ θ. Λειτουργία ἐκάλεσε εἰς τὸ Ἱερὸν τὸν ψάλτη καὶ τοῦ εἶπε· «Πρόσεξε νὰ μὴ ψάλλης πολυχρόνιον τοῦ βασιλέως ἡμῶν Παύλου κ.λπ., διότι ὑπέγραψε Διάταγμα ὑπὲρ τῆς Μασονίας καὶ ἡ Μασονία εἶναι ἀντίχριστος…». Ὁ ψάλτης ἐμβρόντητος ἄκουε τὰ λόγια αὐτὰ καὶ κούνησε τὸ κεφάλι του, καταφατικῶς, ὅπως φαινόταν, τοὐλάχιστον. Ὅταν ὅμως προχώρησε ἡ θ. Λειτουργία καὶ ἔφθασε εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο, πρὸ τοῦ Ἀποστόλου, ὁπότε τότε ἐψάλλετο τό «πολυχρόνιον» τοῦ βασιλέως, βλέποντας ὁ ψάλτης ἐμπρός του ὅτι εἶχαν προσέλθει πολλοὶ ἀνώτεροι καὶ ἀνώτατοι ἀξιωματικοί, ἐφοβήθη νὰ παραλείψη τὸ «πολυχρόνιον» τοῦ Βασιλέως καὶ ἄρχισε νὰ τὸ ψάλλῃ ὅπως ἔκανε πάντοτε μέχρι τότε. Τότε τὸν διακόπτει ὁ π. Αὐγουστῖνος λέγοντάς του ἐντόνως· «Δὲν σοῦ εἶπα νὰ μὴν ψάλλης πολυχρόνιον, διότι ὁ Βασιλεὺς ὑπέγραψε Διάταγμα ὑπὲρ τῶν μασόνων κ.λ.π.;». Ἀμέσως ἐπεκράτησε ταραχὴ καὶ κατάπληξις σὲ ὅλους.
Τὸ ἴδιο βράδυ ὁ ἀντισυνταγματάρχης τοῦ Α2 καλεῖ τὸν π. Αὐγουστῖνον εἰς τὸ γραφεῖ­ον του καὶ τοῦ κάνει δριμύτατες παρατηρήσεις: «Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔκανες, Αὐγουστῖνε; Ἐμεῖς πρὶν λίγο καιρὸ στείλαμε ἀναφορὰ εἰς τὸ Γενικὸν Ἐπιτελεῖον νὰ σοῦ ἀπονείμῃ εὔφημον μνείαν κ.λπ. γιὰ τὰ τόσο φλογερὰ ἐθνικοθρησκευτικά σου κηρύ­γματα, ποὺ ἀναπτερώνουν τὸ ἠθικὸν τοῦ Στρατοῦ κ.λπ.».
Ἀφοῦ τὸν ἄκουσε προσεκτικὰ ὁ π. Αὐγουστῖνος, τοῦ ἀπαντᾶ: Read more »

_
Από Ρουμανική ιστοσελίδα : PELERIN ORTODOX
ORTHODOX PILGRIM Προσκυνητής ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ PÈLERIN ORTHODOXE PELLEGRINO ORTODOSSO

H αγάπη των αδελφών ορθοδόξων στη Ρουμανία έβγαλε τροπάρια στον αγωνιστή της Ορθοδόξου πίστεως π. Αυγουστίνο Καντιώτη

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ, χρειάζονται μονάχα λίγα δευτερόλεπτα

TROPAR SPRE CINSTIREA MITROPOLITULUI AUGUSTIN DE FLORINA
–

–

O π. Αυγουστίνος ενώ εξωτερικά εφαίνετο αυστηρός, στην κατ’ ιδιαν συζήτησι ήτο απόλυτα ἐπιεικής και εσέβετο την ἐλευθερια του συνομιλητού

Γιὰ τὸν Γέροντα π. Αὐγουστῖνο
ἱερομόναχος Βενέδικτος Ἁγιορείτης

Θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω τὰ ἑξῆς χαρακτηριστικά.
α΄) Τὴν μεγάλη ἀγάπη – σεβασμὸ ποὺ ἔτρεφε στὰ ἔργα του ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Θυμᾶμαι ποὺ μᾶς ἔλεγε: Θέλετε νὰ ἀγαπήσετε τὸν Θεὸ περισσότερο; Μελετῆστε τὸν ἱ. Χρυσόστομο.
β΄) Ἐνῶ ἐξωτερικὰ ἐφαίνετο αὐστηρός, στὴν κατ’ ἰδίαν συζήτησι ἦτο ἀπόλυτα ἐπιεικής, σεβόμενος τὴν ἐλευθερία τοῦ συνομιλητοῦ.
Ὅταν τοῦ εἶπα ὅτι θέλω νὰ φύγω γιὰ τὸ ἅγ. Ὄρος, ἡ ἀπάντησί του ἦταν ἡ ἑξῆς:
―Παιδί μου, δὲν ξέρω ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἔχεις τὴν εὐλογία καὶ εἶσαι ἐλεύθερος ὅποτε θέλεις νὰ πᾶς.
Αὐτὰ τὰ ὀλίγα

Προσκυνήματα μετὰ πολλοῦ σεβασμοῦ
ἱερομόναχος Βενέδικτος Ἁγιορείτης