ΑΣΦΑΛΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ,
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
Ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος χρησιμοποίησε τον Γέροντα ὡς δόλωμα στους πιστούς, ὅταν ἔπεσε ἡ δημοτικότητά του στὴν Ἑλλάδα, μετὰ τὴν δεύτερη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Κωνσταντινούπολη
Έκανε τὴν ἁγιοκατάταξή του Γέροντος Παϊσίου, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ὁ ἴδιος στὰ μάτια τῶν πιστῶν! Ἀν τὸν τιμοῦσε πραγματικὰ θὰ κρατοῦσε τὴν ορθόδοξη γραμμή του, θὰ βάδιζε στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἑκκλησίας καὶ δὲν θὰ γινόταν ὁ μεγαλύτερος προδότης τῆς Ορθοδόξου πίστεως.
Ἔκανε πανηγυρική θεια λειτουργία καὶ «τίμησε» τὸν Γέροντα!!! Ἔτρεξαν καὶ οἱ πιστοί γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦν μαζί του. Το σχέδιό του πέτυχε. Μπῆκε σὲ μιὰ ορθόδοξη Μονή καὶ τὴν ἐμόλυνε ο αιρεσιάρχης.
Ἄραγε ἤθελε αὐτὰ τὰ πανηγύρια ο ταπεινός Γέροντας; Ἀπ᾽ ὅτι ξέρω ἀπὸ τὸν σεβαστό μας Γέροντα Αὐγουστῖνο, ποὺ στὸ ἴδιο ορθόδοξο πνεύμα κινοῦνταν καὶ οἱ δυο, δὲν τὰ ἤθελαν. Ὁ Γέροντας Παΐσιος καὶ ὁ π. Αὐγουστῖνος βάδισαν στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ἦταν ἑτοιμοι νὰ πεθάνουν για τὴν Ὀρθοδοξία. Δὲν τοὺς ενδιέφερε ἡ προβολή καὶ ἡ ἁγιοποίησή τους. Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἔλεγε: Ευτυχῶς φωνάζω καὶ ἐλέγχω καὶ δὲν διατρέχω τὸν κίνδυνο νὰ ἁγιοποιηθῶ.
Ὁ Γέροντας Παΐσιος πρὶν πάει στὸ Ἅγιο Ὄρος ζήτησε ἀπὸ τὸν π. Αὐγουστῖνο νὰ μείνει κοντά του, ὅταν ὁ π. Αὐγουστῖνος ὡς ἱεροκήρυκας τῶν Ἀθηνῶν ἔδιδε μάχες ἐναντίον τῶν κακῶν ἐπισκόπων, που ἦθελαν το μεταθετό. «Ἑγώ παιδάκι μου», τοῦ ἀπήντησε, «δὲν ἔχω μοναστήρι γιὰ νὰ μείνεις κοντά μου». Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ αιρετικοῦ πατριάρχου στον τάφο του ορθοδόξου Γέροντα, ἀσφαλῶς δεν ἦταν εὐλογία στη Σουρωτή.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΩΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
Του Σεβ. Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία
======
1.) Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τόν ὅσιο Παΐσιο τόν ἁγιορείτη, πού τώρα τελευταῖα ἀνακηρύχθηκε ἐπίσημα ἅγιος ἀπό τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο.
2.) Ἀξιώθηκα νά γνωρίσω τόν ἅγιον αὐτόν πατέρα τῆς ἐποχῆς μας καί συνεζήτησα μαζί του δυό φορές. Πολύ ὠφελήθηκα ἀπό τίς ἅγιες συμβουλές του. Μέ τήν προσευχή καί τόν ἀσκητικό του βίο καθαρίστηκε ἡ καρδιά του καί ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σ᾽ αὐτόν τόν ἀγράμματο Μοναχό δόθηκε τό χάρισμα τῆς θεολογίας καί τό προορατικό χάρισμα. Ἀλλά τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δίδονται ὅταν ὑπάρχει ὀρθή πίστη. Ὁ ὅσιος πατήρ Παΐσιος, ὅπως ὅλοι οἱ ἅγιοι Μοναχοί, μαζί μέ τόν ἀγώνα του γιά τόν καθαρμό τῆς καρδιᾶς του, εἶχε τήν ἀγωνία γιά τήν διαφύλαξη τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί ἐκφραζόταν μάλιστα δυναμικά καί ἀγωνιζόταν γι᾽ αὐτό. Στρεφόταν ἰδιαίτερα ἐναντίον τοῦ παπισμοῦ καί τοῦ οἰκουμενισμοῦ.
3.) Ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος, τότε πού ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἔκανε ἐκεῖνα τά τολμηρά καί βάσφημα κατά τῆς Ὀρθόδοξης πίστη μας κινήματά του, καί προσέγγισε τούς αἱρετικούς παπικούς σάν νά ἦταν καί αὐτοί ὀρθόδοξοι, ὁ πατήρ Παΐσιος ἔγραψε ἐπιστολή, στήν ὁποία χύνει τόν πόνο του γιά τό παραστράτημα αὐτό τοῦ Πατριάρχου. Σ᾽ αὐτήν τήν ἐπιστολή, πού ὑπάρχει μέχρι σήμερα, γράφει: «Ἔφθασαν – λέγει – μέχρι τό ἐρημητήριό μου θλιβερές εἰδήσεις διά τήν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν μας. Ἐπόνεσα πολύ διά τήν γραμμήν καί κοσμικήν ἀγάπην, δυστυχῶς, τοῦ πατέρα μας κ. Ἀθηναγόρα». Καί παρακάτω στήν ἐπιστολή του γράφει ὁ ἅγιος πατέρας γιά τόν Πατριάρχη: «Ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται παπική ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξη Μητέρα μας δέν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδή εἶναι πολύ σεμνή». Καί γιά τίς ἐνέργειες αὐτές τοῦ τότε Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γράφει στήν συνέχεια ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀναπαύσῃ (ὁ Πατριάρχης) μέν ὅλα τά κοσμικά παιδιά, πού ἀγαποῦν τόν κόσμον καί ἔχουν τήν κοσμικήν αὐτήν ἀγάπην, νά κατασκανδαλίσῃ ὅμως ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ». Γιά τούς φιλενωτικούς, γι᾽ αὐτούς, δηλαδή, πού θέλουν καί ἀγωνίζονται γιά τήν ἕνωσή μας μέ τόν Πάπα, λέγει ὁ ἅγιος πατήρ Παΐσιος: «Μετά λύπης μου, ἀπό ὅσους φιλενωτικούς ἔχω γνωρίσει, δέν εἶδα νά ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματική οὔτε φλοιό».
4. Συνήθως παρουσιάζουν τόν ἅγιο Παΐσιο ὡς παρήγορο τῶν θλιβομένων ψυχῶν καί πνευματικό διδάσκαλο, ἀλλά παραλείπουν πολλοί, ἴσως καί ἐπίτηδες, νά παρουσιάσουν τόν ἅγιο Γέροντα ὡς ὁμολογητή καί ἀγωνιστή τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας, χωρίς τήν ὁποία δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἁγιότητα.
-* -* – *-
«ΑΠΟΔΟΤΕ ΟΥΝ ΤΑ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΩ ΘΕΩ»
(Ματθ. 21, Μάρκ. 12. 17- Λουκ. 20, 25)
«Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».
Προέρχεται από τη φράση «Απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Τη φράση αυτή την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να δείξουμε οτι πρέπει να υπακούμε στο κράτος ή να δίνουμε στον καθένα ότι του οφείλουμε.
Νομίζω ότι, στο κράτος μας οφείλουμε τελικά την δραχμή, και στους δανειστές μας το ρούβλι.
Οι δανειστές μάς δάνεισαν ευρώ! Και τώρα μας ληστεύουν τα ευρώ!! Δικά τους είναι, επόμενο ήταν να μας ληστέψουν, καθώς πρόκειται για εγκληματική οργάνωση παγκοσμίου βεληνεκές. Read more »