Κοίμησις τῆς Θεοτόκου (15 Αὐγούστου)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

H ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις μεγάλη. Στὴν καρδιὰ τοῦ καλοκαιριοῦ, ἔρχεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ποὺ εἶνε σὰν ἕνα μικρὸ Πάσχα, πάσχα τοῦ θέρους. Κι ὅπως χαιρόμεθα διότι ἀνεστήθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, χαιρόμεθα σήμερα διότι καὶ ἡ κυρία Θεοτόκος μετέστη ἐκ τῶν ἐπιγείων στὰ ἐπουράνια.

* * *

Ἐξαιρετικὴ τιμὴ ἀπονέμει ἡ Ἐκκλησία μας στὴν Θεοτόκο. Αὐτὸ φαίνεται κι ἀπὸ τὸ ὅτι τὴν ὀνομάζει Παναγία. Ἅγιος! Ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶνε νὰ γίνουμε ἅγιοι. Τί θὰ πῇ ἅγιος; Καθαρός. Εἶνε σὰν τὸ χρυσάφι ποὺ δὲν ἔχει μέσα ἄλλες κατώτερες ὗλες, ἀλλ᾿ εἶνε ἄμικτο· αὐτὸ οἱ χρυσοχόοι λένε ὅτι εἶνε «εἰκοσιτεσσάρων καρατίων», χρυσὸς πεντακάθαρος. Ἔτσι λοιπὸν καὶ ὁ ἅγιος, εἶνε καθαρὸς ἀπὸ ἁμαρτίες.
―Μά, θὰ πῆτε, ἡ Γραφὴ λέει ὅτι, καὶ μία μέρα ἀκόμη νὰ ζήσῃ ὁ ἄνθρωπος πάνω στὴ γῆ, θ᾿ ἁμαρτήσῃ (βλ. Ἰὼβ 14,4-5). Πῶς λοιπὸν λές, ὅτι ὁ ἅγιος εἶνε ὁ καθαρός; Εἶνε δυνατὸν νὰ γίνῃς ἅγιος; Πῶς γίνεται κανεὶς ἅγιος; Read more »

 ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΑΝΟΥΚΛΑ

http://www.triklopodia.gr

«…Ο Οικουμενισμός δεν είναι –όπως νομίζουν μερικοί- κάτι το ακίνδυνο. Ο Οικουμενισμός είναι ένα είδος πανθρησκείας.
Τον χαρακτήρισαν ως αίρεση, αλλά ο χαρακτηρισμός αυτός είναι ελαφρός. Δεν είναι απλώς μία αίρεση αλλά παναίρεση. Είναι η μεγαλυτέρα απειλή κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο Οικουμενισμός είναι τι κατά πολύ χειρότερον της παναιρέσεως.Είναι αμνήστευση και ανοχή όλων των αιρέσεων. Ο Οικουμενισμός είναι παγίς και νόσος προς θάνατον. Είναι ο σύγχρονος Δούρειος Ίππος τον οποίο έχει εφεύρει η Δύση δια να εισχωρήσει στον Ιερό χώρο της Ορθοδοξίας.
Εξ άλλου ημείς οι Ορθόδοξοι συμμετέχοντες στην Οικουμενική κίνηση δεν συμβάλλομεν στην λύση των Εκκλησιαστικών προβλημάτων ούτε εις την ποθητή ένωση .Συμβάλλομεν μάλλον εις την διαίρεσιν των ηνωμένων παρά εις την ένωσιν των διεστώτων. Περισσότερο βλάπτομεν παρά ωφελούμεν.
Λέγει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός για τον συγκρητισμόν-οικουμενισμό: «Μέσον αληθείας και ψεύδους δεν δύναται να υπάρξει». Τα ζητήματα της πίστεως δεν δέχονται συγκατάβασιν. Δεν υπάρχουν χρυσές μεσότητες και ημιαλήθειες.
(Από το βιβλίο: Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ Ν.Βασιλειάδη. σελ.252-253)

ΑΝΤΙ – ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΕΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ

• Αν διάφοροι Οικουμενιστές Δεσποτάδες και μεγαλοπαπάδες σε έχουν φιμώσει και τρομοκρατήσει, σου προτείνουμε ένα ωραίο και έξυπνο τρόπο κατά πως μας συμβουλεύει ο Χριστός· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις (Ματθ.Ι΄,16)
  Θα κάνεις το καλύτερο αντι-οικουμενιστικό κήρυγμα και πολλές ορθόδοξες συνειδήσεις θα ξεσηκώσεις και θα αφυπνίσεις.
  Στην απόλυση όπου θα κάνεις στο εξής πρόσθεσε μαζί με τους Μάρτυρες και τους εξής στίχους: ….τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων·
  Των αγίων νεομαρτύρων Ισιδώρου του Εσθονίου (1) και Πέτρου του εν Αλάσκα(2) ως και πάντων των αγίων ενδόξων νεομαρτύρων των υπο των Παπικών και λοιπών αιρετικών μαρτηρησάντων και υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως τελειωθέντων.

  τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης……(των Αγίων της ημέρας) καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.»

Διαβᾶστε ἐδῶ://agonasax.blogspot.gr

Και ἐδῶ://www.triklopodia.gr

OΡΘΟΔΟΞO KHΡΥΓMA ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΓΙΟΥΣΜΑ

 ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

Στον Ιερό Ναό Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης, στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου 2015

_______________

___________

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΙΚΑΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΤΗ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ!

ΕΝΑ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΩΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΩΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΩΓΜΩΝ

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)
Δύο ὁμιλίες τoῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf. Πατῆστε τὸν τίτλο για νὰ τὴν διαβάσετε

1. ΛΑΟΣ ΑΞΙΟΣ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ

 *   *   *

2. Ο ΘΕΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ

«Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν» (Ματθ. 14,20)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Εἶνε ἕνα βιβλίο· εἶνε τὸ ὡραιότερο βιβλίο ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο. Ἐὰν ὅλοι μας, μικροὶ καὶ μεγά­λοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ἐγγράμματοι καὶ ἀ­γράμματοι, ἐπιστήμονες καὶ ἐργάτες, ὅλοι ἐν γένει, ἐφαρμόζαμε ὅσα λέει τὸ Εὐαγγέλιο, αὐτὴ ἡ γῆ θὰ ἦταν παράδεισος· ἐνῷ τώρα, ποὺ παραβαίνουμε ὅλοι τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυ­ρίου, ἡ γῆ, ὁ πλανήτης αὐτός, κινδυνεύει νὰ γίνῃ κόλασις.

* * *

Τί λέει τὸ εὐαγγέλιο σήμερα; Διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα, τὰ μεγάλα καὶ ἀναρίθμητα θαύματα, ποὺ ἔ­κανε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο αὐτόν. Μετρᾷς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ; μετρᾷς τὰ φύλλα τῶν δέντρων; μετρᾷς τὶς στα­γόνες τῶν ὠκεανῶν; Ἄλλο τόσο μπορεῖς νὰ μετρήσῃς τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συν­τελείας τῶν αἰώνων ὁ Κύ­ριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός.
Ποιό τὸ θαῦμα; Ὅταν κάποτε ὁ Χριστός μας κουράστηκε ―διότι ἦ­ταν καὶ τέλειος ἄν­θρωπος καὶ ἔφερε ὅλα τὰ γνωρίσματα τῆς ἀν­­­θρω­πίνης φύσεως πλὴν τῆς ἁμαρτίας―, αἰ­σθάνθηκε τὴν ἀνάγκη ἀναπαύσεως. Βγῆκε λοι­πὸν στὴν ἔρημο γιὰ ν᾿ ἀναπαυθῇ λίγο ἀπὸ τοὺς κό­πους καὶ τοὺς μόχθους τῆς ἐπιγείου ζωῆς. Αὐτὸ τὸ πληροφορήθηκε ὁ κόσμος, ὁ ὁποῖος τὸν ζητοῦσε. Καί, παρὰ τὴν ἀπόστασι, βά­δισαν χιλιόμετρα καὶ πῆγαν νὰ τὸν βροῦν. Τὸν βρῆκαν πράγματι. Καὶ ὁ Χριστός, ὅταν τοὺς εἶδε ἐκεῖ στὴν ἔρημο, τοὺς σπλαχνίστη­κε καὶ θεράπευσε ὅλους τοὺς ἀρρώστους ποὺ τοῦ εἶχαν φέρει.
Καὶ μετά; Ἄρχισε νὰ τοὺς δι­δάσκῃ. Ἦ­ταν τόσο γλυκειὰ ἡ διδασκα­λία του, ὥστε οἱ ὧ­ρες περνοῦσαν κι αὐτοὶ δὲν χόρταιναν νὰ ἀ­κοῦ­νε. Ἔγινε μεσημέρι, πέρασε τὸ μεσημέ­ρι, κόν­­­τευε νὰ βασιλέψῃ ὁ ἥλιος, κ’ ἐκεῖνοι ἄ­κουγαν τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Οἱ μαθηταὶ πλησίασαν τὸν Κύριο καὶ τοῦ εἶπαν· Ὁ τόπος εἶνε ἔρημος καὶ ἡ ὥρα πέρασε κιόλας· ἀπόλυσε τὸν κόσμο, νὰ πᾶνε νὰ ψωνίσουν κάτι γιὰ φαγητό. Ὁ Χριστὸς ὅμως φρόντισε καὶ ἐξ­ασφάλισε ὁ ἴδιος φαγητὸ γιὰ ὅλους αὐ­τούς. Τί ἔκανε; Πῆ­ρε στὰ ἅγια χέρια του πέντε ψωμιὰ καὶ δυὸ ψά­ρια, ποὺ βρέθηκαν ἐκεῖ, προσευχήθηκε, τὰ εὐλόγησε, καὶ μετὰ τὰ ἔδωσε στοὺς μαθητάς, καὶ οἱ μαθηταὶ στὸν κόσμο. Καὶ ἔφαγαν καὶ χόρτασαν, κατὰ θαυμαστὸ τρό­πο, ὅλοι αὐτοί, πέντε χιλιάδες ἄντρες – ἐ­κτὸς ἀπὸ τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά, ποὺ κατ’ ἀναλογία θὰ ἦταν διπλάσιες καὶ τριπλάσιες. Μιὰ ὁλόκληρη πό­λις ἐτράφη μὲ τὰ πέντε ψωμιὰ καὶ τὰ δύο ψά­ρια!
Ἔτσι ἔδειξε τὴν ἀγάπη του ὁ Χριστός. Read more »

Χανουμε τα παντα οι Ελληνες!

Μικρό απόσπαμα ἀπὸ την ερμηνεία της Αγίας Γραφής, σε κύκλο ανδρών
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, το 1975

Δυστυχῶς ἕνα – ἕνα χάνουμε τὰ καυχήματά μας. Οἰκογένεια είχαμε, τὴ διαλύουμε. Ἐκκλησία είχαμε, τὴν πολεμᾶμε. Γλῶσσα είχαμε, τὴ χάνουμε. Παιδιὰ εἶχε ἡ πατρίδα μας, τὰ σκοτώνουμε. Γιὰ πηγαίντε κάτω στὸ Ἰσραήλ, καὶ θὰ δῆτε. Μιλᾶνε τὴν ἀρχαία ἰσραηλιτικὴ γλῶσσα.
Ἐμεῖς ἔχουμε τὴν ὡραιότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου. Τὴ διαβάζουν οἱ Ἄγγλοι, οἱ Ῥῶσοι καὶ ἄλλα ἔθνη, κ᾿ ἐμεῖς τὴν ἀφήνουμε. Ἔξυπνα εἶνε τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος· ἂν τὰ διδάσκαμε, θὰ μποροῦσαν νὰ μιλοῦν ὅπως ὁ Πλάτων καὶ ὁ Ἀριστοτέλης. Θὰ μποροῦσαν νὰ μιλοῦν τὴν ὡραιότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου. Τώρα οὔτε οἱ φιλόλογοι δὲν τὴν ξέρουν καλά. Ποῦ ν᾿ ἀφήσουν ὅμως τὰ φλὲρτ καὶ ἡ ντόλτσε βίτα, ποῦ ν᾿ ἀφήσουν τὸ σὲξ καὶ ἡ πολιτικολογία, γιὰ νὰ διαβάσουν;
Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ κάνουν ἀπεργία καὶ κλείνουν τὰ σχολεῖα. Καλά, γιατί κλείνετε τὰ σχολεῖα, ποιά εἶνε τὰ αἰτήματά σας; Ἂν πρόκειται γιὰ μεγάλα πράγματα, δέκα φορὲς νὰ τὰ κλείσετε· γιὰ τὸ πρόγραμμα τῶν μαθημάτων, ποὺ εἶνε παμπάλαιο, ἀρχαιολογικὸ μουσεῖο ἑκατὸ ἐτῶν· γιὰ τὰ βιβλία, ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται στὶς σημερινὲς ἐπιστημονικὲς ἀξιώσεις· ἤ, ἀκόμη περισσότερο, νὰ τὰ κλείσετε γιατὶ σᾶς πῆρε φαλάγγι ἡ τηλεόρασι. Νὰ τὰ κλείσετε καὶ νὰ τοὺς πῆτε· Δὲν θέλουμε, κύριοι, νὰ είμαστε δάσκαλοι, ἂν δὲν διορθώσετε τὰ προγράμματα τῆς τηλεοράσεως· γιατὶ ὅ,τι κτίζουμε ἐμεῖς στὸ σχολεῖο, τὸ γκρεμίζει ἡ τηλεόρασι.
Ξέρετε τί μπορεῖ νὰ πάθουμε ἐμεῖς; Ὅ,τι ἔπαθαν κάτι ἰθαγενεῖς τῆς Ἀφρικῆς. Μάζευαν μὲ τὶς χοῦφτες τὸ χρυσάφι οἱ ἄγριοι κοντὰ στὰ ποτάμια. Πήγαιναν κατόπιν Ἐγγλέζοι περιηγηταὶ καὶ ἤθελαν νὰ τοὺς τὸ πάρουν. Πονηροὶ οἱ ξένοι καὶ φιλάργυροι, κορόϊδευαν τὰ φτωχαδάκια ἐκεῖνα, ποὺ ζοῦσαν πρωτόγονα καὶ δὲν ἤξεραν τὴν ἀξία τοῦ χρυσοῦ. Τοὺς ἔδιναν κάτι φανταχτερὰ κορδελλάκια, κάτι χάντρες καὶ κάτι γυαλιά, καὶ μ᾿ αὐτὰ ἀντάλλαζαν οἱ ντόπιοι τὸ χρυσάφι. Κάποτε βέβαια ξύπνησαν κι αὐτοί. Τοὺς εἶπε κάποιος ποὺ τοὺς ἀγαποῦσε·
―Βρέ, τί κάνετε; Σᾶς γελοῦν οἱ Εὐρωπαῖοι. Τοὺς δίνετε τὸ χρυσάφι, ποὺ ἔχει ἀξία, καὶ παίρνετε τὰ κουρέλια τους;
―Ἆ, ἔτσι; λένε αὐτοί· μᾶς κοροϊδεύανε τόσο καιρό. Τώρα θὰ δῇς, τί θὰ τοὺς κάνουμε… Read more »

ΑΡΑΓΕ ΤΥΧΑΙΟΣ O ΣΤΟΧΟ;

Ἄν ἡ ἐπίθεση εἶχε γίνει σέ Τζαμί, θά ἦταν τό πρῶτο θέμα τῆς Ἑλλάδος!

Τά ξημερώματα τῆς Κυριακῆς 31 Ἰουλίου 2016, ὁ Κεντρικός Ναός τῶν Ἀθηνῶν, Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΥΚΑΚΙΩΝ, πού βρίσκεται μεταξύ Λυκαβηττοῦ καί Ἐξαρχείων δέχθηκε ἰσχυροτάτη βομβιστική ἐπίθεση μέ 2 μεγάλες φιάλες ὑγραερίου τῶν 500gr, πλήρεις εὐφλέκτων ὑλικῶν. Ἡ ἔκρηξη ἔγινε ἐξ ἐπαφῆς στό ἕνα ἀπό τά μεγάλα παράθυρα τοῦ Ι. Βήματος καί τό ἀποτέλεσμα θά ἦταν τραγικό ἐάν ἡ πύρινη λαίλαπα εἰσχωροῦσε στό Ι. Βῆμα, ἔφ΄ὅσον ἡ ζημιά θά ἦταν ἀνυπολόγιστη. Κατά ἀγαθή πρόβλεψη, μέ τήν πρόσφατη ριζική ἀνακαίνιση τοῦ Ναοῦ τά παράθυρα αὐτά εἶχαν γίνει ἀλεξίσφαιρα καί, χάριτι τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ὁ Ναός σώθηκε.

Ἡ ἐνεργοποίηση τοῦ Συνεγερμοῦ τοῦ Ναοῦ εἰδοποίησε τόν Προϊστάμενο καί τόν Νεωκόρο, ἀλλά καί τήν Ἀστυνομία, ἡ ὁποία, μαζί μέ τίς Ὑπηρεσίες Ἀσφαλείας περισυνέλεξε τό ἐκρηκτικό ὑλικό καί τά ἀποτυπώματα καί ἄρχισε τήν προανάκριση.
Ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης ἔστειλε στόν Ὑπουργό Προστασίας τοῦ Πολίτη τήν κατωτέρω Ἐπιστολή, τήν ὁποία ἐκοινοποίησε στίς Ἐκκλησιαστικές καί στίς Ἀστυνομικές Ἀρχές.
Ἡ Ἐπιστολή ἔχει ὡς ἑξῆς:
Ὁ Ναός μας ἀναμένει τήν ἀπάντηση καί τίς ἐνέργειες τοῦ κ. Ὑπουργοῦ. Ἰδωμεν…
Διαβᾶστε περισσοτερα: http://www.agnikolaos.gr/articles/473-2016-08-09-03-46-53

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ

από ΟΜΑΔΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Πηγή http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/08/blog-post_10.html

Πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας
Κοινοποίησις: Ἱερὰ Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους
Πολιτικὴ Διοίκηση Ἁγίου Ὄρους
Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν

Μετά λύπης μου αγαπητοί Πατέρες της εν λόγω Ιεράς Μονής την οποία είχα την ευλογία να επισκεφτώ για προσκύνημα πρόσφατα, μαθαίνω ότι ο Προϊστάμενος της Μονής π. Σάββας εκδιώχθηκε από την Μονή γιατί καταφέρθηκε (χωρίς ευλογία όπως διαδίδεται) εναντίον της Ψευτοσυνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης.

Επειδή ανήκω όπως και άλλοι συνάδερφοι στον χώρο της Δημόσιας Εκπαίδευσης και τόσα χρόνια ζούμε τα γεγονότα των «εσχάτων καιρών» θα περιμέναμε από τους μοναχούς του Αγίου Όρους να σηκώσουν ανάστημα απέναντι σε αυτούς που θέλουν να καταστήσουν την Ορθόδοξη Πίστη μας τον τελευταίο τροχό στο άρμα του Οικουμενισμού .

Όμως αληθινά, χωρίς να γνωρίζω τον λόγο (δεν θα ήθελα να μπω σε μη ηθικές σκέψεις ) βλέπω μία βιάση στην αποπομπή του π. Σάββα γιατί είπε φωναχτά αυτό που όλοι μας εδώ στον ΄κόσμο΄ συζητάμε μεταξύ μας.

Αλλά ήρθε η ώρα να πάρει ο λαός την κατάσταση στα χέρια του και πιστέψτε μας αγαπητοί Πατέρες πως αν δεν συνταχθείτε με το πιστό λαό του Θεού για να αντιμετωπίσουμε μαζί το θηρίο του Οικουμενισμού τότε φοβάμαι πως σε λίγο καιρό θα αναγκαστείτε να δέχεστε Επισκέπτες και όχι Προσκυνητές από όλη την Ευρώπη και κάθε φύλλου και κάθε ηθικής κουλτούρας χωρίς τότε να μπορείτε να το εμποδίσετε, γιατί απλά δεν θα αποφασίζετε εσείς για τους κανόνες που θα ισχύουν για την επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Read more »

ΠΟΙΑ Η ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΟΞΟ;

ΠΑΠΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΜΕΝΗ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΩΣ ΘΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

(Δηλώσεις του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, για το Σκοπιανό, τῆς 30-12-1992)

 Οἱ σύμμαχοί μας δὲν ἔχουν τὴν διάθεσιν νὰ ἐνεργήσουν ὑπὲρ της Ελλάδος. Ἕνα ἀρχαῖον ῥητὸν λέγει, ὅτι διὰ νὰ εὕρῃ κανεὶς τὸ δίκαιόν του χρειάζονται τρία πράγματα. Πρῶτον νὰ ἔχῃ δίκαιον. Δεύτερον νὰ ἠμπορῇ νὰ ὑποστηρίξῃ τὸ δίκαιόν του. Καὶ τρίτον νὰ ὑπάρχῃ ἐκεῖνος ποὺ θὰ τοῦ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον. Ἐν προκειμένῳ ἡ Ἑλλὰς καὶ δίκαιον ἔχει, καὶ ὑποστηρίζει αὐτὸ σθεναρῶς, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει ἐκεῖνος ποὺ θὰ τῆς ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον. Ἂς εἴπωμεν τὴν πικρὰν ἀλήθειαν, ὅτι οἱ λεγόμενοι σύμμαχοι μᾶς ἐμπαίζουν! Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ποικιλοτρόπως ἐξοπλίζουν τὴν Τουρκίαν, ἡ ὁποία μισεῖ θανασίμως τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀφορμὴν ζητεῖ νὰ ἐπιτεθῇ κατ᾿ αὐτῆς πρὸς ἐπανίδρυσιν τῆς πάλαι ποτὲ μεγάλης τουρκικῆς αὐτοκρατορίας, ἥτις ἄλλοτε ἔφθασε μέχρι τῶν πυλῶν τῆς Βιέννης. Φόβος ὑπάρχει νὰ ἐπαναληφθοῦν τὰ θλιβερὰ γεγονότα τοῦ 1922, ὅτε εἰς τὸν λιμένα τῆς Σμύρνης τὰ θωρηκτὰ τῶν συμμάχων ἐθεῶντο ἀπαθῶς τὴν σφαγὴν τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ, ἐνῷ ὀλίγαι ὁμοβροντίαι θὰ ἠδύναντο νὰ δημιουργήσουν ἀσφαλὲς τρίγωνον, εἰς τὸ ὁποῖον νὰ κατέφευγον προσωρινῶς οἱ Ἕλληνες ἕως ὅτου ἀναχωρήσουν ἐκ τῆς Μ. Ἀσίας. Ὁ δὲ τότε Ἀμερικανὸς πρόξενος Χόρτον, βλέπων τὴν ἄδικον σφαγὴν τοῦ ἑλληνισμοῦ, εἶπε· «Αἰσχύνομαι διότι λέγομαι ἄνθρωπος». Τὸ ἰσλαμικὸν τόξον δυστυχῶς ἐνισχύεται, καὶ αἰτία αὐτοῦ εἰς τὸ βάθος εἶνε, ὅτι ἡ Ἑλλὰς ὡς καὶ οἱ ἄλλοι βαλκανικοὶ λαοὶ (Σερβικός, Ῥουμανικὸς καὶ Βουλγαρικός) εἶνε λαοὶ ὀρθόδοξοι, ἐνῷ οἱ λεγόμενοι ἐν Δύσει σύμμαχοί μας ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸν παπικὸν ὁλοκληρωτισμόν, ὅστις ἐπιθυμεῖ νὰ ἴδῃ τὴν Ὀρθοδοξίαν ἐξαφανιζομένην καὶ τὴν Τουρκίαν ν᾿ ἀναδύεται ὡς φοβερὸν θηρίον τῆς Ἀποκαλύψεως.
Ἔσχατοι καιροί! Ν᾿ ἀπελπισθῶμεν; Ὄχι. Ἀλλ᾿ ἐνώπιον τοιούτου ἐθνικοῦ κινδύνου εἶνε ἀνάγκη ἡ Ἑλλὰς νὰ παρουσιασθῇ ἡνωμένη πολιτικῶς, νὰ ὑπάρξῃ ὁμόνοια καὶ ὁμοψυχία, καὶ νὰ καταβληθοῦν προσπάθειαι πρὸς δημιουργίαν τῆς Βαλκανιάδος κατὰ τὸ ὅραμα τοῦ Ῥήγα Φεραίου. Οὕτω μόνον θὰ δυνηθῶμεν ν᾿ ἀντεπεξέλθωμεν εἰς τὴν φοβερὰν ἀπομόνωσιν, εἰς τὴν ὁποίαν θέλουν νὰ καταδικάσουν τὴν Ἑλλάδα οἱ λεγόμενοι σύμμαχοί μας.

† Ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

Τοῦ ἁγίου Λαυρεντίου (10 Αὐγούστου)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ

_____________

______________

ΣHMEPA θὰ σᾶς μιλήσω γιὰ ἕναν ἄνθρωπο προσευχῆς. Θὰ σᾶς μιλήσω γιὰ τὸν ἅγιο Λαυρέντιο. Τὸ ὄνομά του εἶνε τιμημένο καὶ ἅγιο. Σημαίνει τὴ φωτιά. «Πῦρ ἦλıον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη!», εἶπε ὁ Κύριος (Λουκ. 12,49). Φωτιὰ ἦρθα νὰ βάλω πάνω στὴ γῆ, ἐπανάστασι ἦρθα νὰ σηκώσω· ἐπανάστασι ὄχι μὲ ὅπλα ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης, διὰ τῆς αὐταπαρνήσεως, διὰ τοῦ μαρτυρίου, διὰ τοῦ αἴματος τῆς θυσίας. Ἦρθε ὁ Χριστὸς ν᾿ ἀνατρέψῃ τὶς πυραμίδες τοῦ Χέοπος καὶ νὰ δημιουργήσῃ ἕνα νέο κόσμο «ἀγγελικὰ πλασμένο». Ὦ Χριστέ, φωτιὰ ἀνάβεις στὴν καρδιά!
Αὐτὴ τὴ φωτιά, ποὺ εἶχε ὁ ἅγιος Λαυρέντιος, νὰ ἔχουμε, ἀγαπητοί μου, στὴν καρδιά μας. Ὄχι κρύοι, ὄχι χλιαροί· θὰ μᾶς ἐμέσῃ ὁ Κύριος (βλ. Ἀπ. 3,16). Θερμοί, ζεστοί, ὅπως ἡ φωτιὰ καὶ ἡ λάβα. Ἡφαίστειο ἀγάπης πρέπει νὰ εἶνε ἡ ψυχή μας. Ἡ δὲ ἀγάπη αὐτὴ νὰ διχάζεται σὲ δύο φλόγες. Ἡ μία νὰ ὑψώνεται μέχρι τὰ ἄστρα, ν᾿ ἀγγίζῃ τὶς ἁψῖδες τ᾿ οὐρανοῦ· εἶνε ἡ ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστό, πρὸς τὸ Θεό. Ἡ δὲ ἄλλη νὰ ξαπλώνεται ὀριζοντίως καὶ νὰ καλύπτῃ καὶ τὰ δύο ἡμισφαίρια, νὰ καλύπτη ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Δύο ἀγάπες εἶχε ὁ ἅγιος Λαυρέντιος. Ἡ μία πρὸς τὸν οὐρανό, θεῖος ἔρωτας, καὶ ἡ ἄλλη πρὸς τὴ γῆ, μὲ τὴν ὁποία ἀγαποῦσε ὅλο τὸν κόσμο. Read more »

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΖΗΤΩ

ΟΤΑΝ ΠΑΥΣΟΥΝ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΝΑ ΖΟΥΝ ΩΣ ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡΟΣ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΟΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΖΟΥΝ ΩΣ ΚΤΗΝΗ (Αγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλος)

Ἀποσπασμα ὁμιλίας μὲ θέμα· ΟΙ ΨΕΥΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου. Ἐγινε στην Αθήνα στις 15.1.1989

Θέλω νὰ διαβάσετε μιὰ ὁμιλία τοῦ Ηλία Μηνιάτη, τὴν πρώτην (Α´) Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν. Πώωω, τί λέγει ἐκεῖ πέρα! Κι αὐτὸς λυπημένος πολὺ γιὰ τὴν ἀθλίαν κατάστασιν τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ γένους μας, παίρνει καὶ κόσκινο καὶ κοσκινίζει.
Θὰ μιμηθῶ, λέει, τὸν Διογένη! ῞Οπως ὁ Διογένης, μέσ᾿ στὸ μεσημέρι πῆρε φανάρι καὶ γύριζε στοὺς δρόμους τῆς ᾿Αθήνας καὶ ἔψαχνε·
—Τί ζητᾷς; Τί ἔχασες; Τί θέλεις μὲ τὸ φανάρι; τὸν ρωτοῦσαν, ὁ ἥλιος φωτίζει τὴ γῆ…
—῎Ανθρωπον ζητῶ!… ῎Ω, πόσο ὡραῖος εἶνε ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος εἶνε…
—῎Ανθρωπο ζητῶ!… ῎Ελεγε μεγάλο λόγο, φιλοσοφικό.
—Μέσ᾿ στὴν κοινωνία, τὴ διεφθαρμένη κοινωνία, λέει ὁ Μηνιάτης, ἐγω ὡς ὁ Διογένης δὲ᾿ θὰ κρατήσω φανάρι… ῎Εχω ἄλλο φανάρι· καὶ τὸ φανάρι μου εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο. Παίρνω λοιπὸν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κατεβαίνω μέσ᾿ στὴν κοινωνία… Καὶ πηγαίνω στὰ σπίτια, καὶ δὲ᾿ βλέπω καὶ ἴχνος εὐσεβείας. Πηγαίνω στὰ σχολεῖα, καὶ δὲ᾿ βλέπω ἐκεῖ φλογεροὺς διδασκάλους. Πηγαίνω εἰς τὰ δικαστήρια, καὶ βλέπω ἐκεῖ ψευδομάρτυρας —ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου—. Πηγαίνω εἰς τὴν ἀγορά καὶ βλέπω, ὅτι κλέβει ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Καὶ πηγαίνω παντοῦ… Πηγαίνω και στὰ σπίτια τὰ μεγάλα, τὰ πλούσια, καὶ ἴχνος εὐσεβείας δὲν ὑπάρχει· Πάω στὶς καλύβες, κ᾿ ἐκεῖ δὲ᾿ βλέπω τίποτα… ῎Ω, ποῦ νὰ βρῶ Χριστιανό; Χριστιανὸ ζητῶ!… Χριστιανὸ ζητῶ!…
Τέλος, λέει, θὰ πάω κάπου, ποὺ θέλω νὰ ἐλπίζω, ὅτι θὰ βρῶ Χριστιανούς… Καὶ τολμάει, λοιπόν, ὁ Μηνιάτης καὶ προχωράει… Καὶ προχωράει καὶ προχωράει… γιὰ νὰ πάει στὴν ἐκκλησία.  ῍Ας πάω, λέει στὸ κήρυγμά του, στὴν ἐκκλησία…για νὰ βρῶ ἕναν ἅγιο.
Μπαίνω μέσα στὴν ἐκκλησία καὶ ψάχνω μεταξὺ τῶν ἱερέων καὶ ἀρχιερέων νὰ βρῶ ἕναν ἅγιο, ἕναν θαυματουργό, ἕναν πατέρα τῆς ᾿Εκκλησίας… Τίποτε ἀπ᾿ αὐτά δὲν ὑπάρχει…Ἀκούστε τί λέγει· – Εὐτυχῶς δὲ᾿ ζεῖ σήμερα· θὰ τὸν καθαιροῦσαν οι ἁγιοι ἀρχιερεῖς!… Προσπαθῶ νὰ βρῶ ἕναν ἅγιον, ἕναν ἀσκητήν, ἕναν διδάσκαλο, ἕναν φωστῆρα τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ δὲν βρίσκω! Ἀντιθέτως βλέπω στὴν ἐκκλησία ἔπαρσιν ἑωσφόρου, ὑπερηφάνειαν ἑωσφόρου. Βλέπω στὴν φυλαργυρία, ᾿Ιοῦδες καὶ Ἰουδαίους… Βλέπω εἰς τὴν ἀμάθειαν, ζῷα… Βλέπω εἰς τὴν πονηρίαν δαίμονες…  Καυστικωτάτη γλῶσσα χρησιμοποιεῖ ὁ Ἡλ. Μηνιάτης… Read more »

Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ
ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠOΛITOY ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Τοῦ π. Μάρκου Μανώλη

  ΥΠΟ πνευματικῶν τέκνων τοῦ πολιοῦ Γέροντος τῆς Ὀρθοδοξίας, Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης κ. Αὐγουστίνου, ἐζητήθη νὰ γράψωμεν κάτι ἀπὸ τὴν ζωὴν καὶ θεοφιλῆ δρᾶσιν του ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τοῦ ἑκατοστοῦ ἔτους.
Ἀναμφιβόλως ὁ Σεβασμιώτατος ὑπῆρξε μία ἡρωϊκὴ προσωπικότης. Ὑπῆρξεν ἕνας μεγάλος ὁμολογητὴς τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν ἐποχήν μας. «Ἐθηριομάχησε» μὲ πολλοὺς ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου. Κορυφαία ὑπῆρξεν ἡ ἀπόφασίς του νὰ προβῆ, μαζὶ μὲ ἄλλους δύο ἐκλεκτοὺς Ἱεράρχας, τὸ ἔτος 1971, εἰς τὴν διακοπὴν τοῦ μνημοσύνου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρου, προκειμένου νὰ τὸν ἀναχαιτίσῃ ἀπὸ τὸ πραξικόπημα νὰ συλλειτουργήσῃ μὲ τὸν Πάπαν εἰς τὴν Ρώμην, ὅπως ἐτόνιζεν αὐτὸ ὁ οἰκουμενιστὴς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας. Τὰ γεγονότα ἔχουν ὡς ἑξῆς.

Μετὰ τὴν συνάντησιν καὶ συμπροσευχὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρου εἰς τὰ Ἱερασόλυμα μὲ τὸν Πάπαν τῷ 1964, ὁ ἀρχιμανδρίτης τότε Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἶχε ζητήσει μὲ ἔκτακτον ἔκδοσιν τῆς «Χριστιανικῆς Σπίθας» τὴν καθαίρεσίν του (βλ. φ. 268/ Ἰαν. 1964). Τῷ 1967, ἀνελπίστως, ἐξελέγη ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Μητροπολίτης Φλωρίνης. Ὁ ἀείμνηστος Συνοδικὸς Ἱεράρχης Τρίκκης καὶ Σταγῶν Διονύσιος εἶχε προτείνει τὴν ἐπιλογὴν τοῦ ἀρχιμανδρίτου Αὐγουστίνου Καντιώτου εἰς Ἐπίσκοπον Φλωρίνης, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἐπετεύχθη κατόπιν πολλῶν ἀγώνων τοῦ ἀειμνήστου Ἱεράρχου κυροῦ Διονυσίου. Ὁ ἤδη Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος εἰς τὸ πρῶτον κήρυγμά του μετὰ τὴν χειροτονίαν του εἰς Ἐπίσκοπον, εἰς τὴν αἴθουσαν τῶν Ἀθηνῶν Ζωοδόχου Πηγῆς 44, ἐδέχθη καὶ τὴν ἑξῆς ἐρώτησιν ἀπὸ ἀκροάτριαν τοῦ κηρύγματός του: «Καὶ τώρα, ὅταν θὰ πᾶς στὴ Φλώρινα, θὰ μνημονεύης τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα;». Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης ἤρεμος τὴν ἠρώτησεν, ἐὰν εἶναι παλαιομερολογίτισσα. Ὅταν ἔλαβε θετικὴν ἀπάντησιν, τῆς ἀπήντησε: «Πότε θὰ διακόψω τὸ μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου, εἶναι ἰδική μου ὑπόθεσις». Καὶ πράγματι ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης δὲν ἐβιάσθη νὰ προβῆ εἰς τὴν διακοπὴν τοῦ μνημοσύνου τοῦ οἰκουμενιστοῦ πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρου. Ὑπέμεινεν ἐπὶ μίαν τριαετίαν. Τῷ 1970 ὅμως, ὅτε ἦτο βέβαιον ὅτι ὁ Πατριάρχης θὰ μετέβαινεν εἰς Ρώμην, διὰ νὰ συλλειτουργήση μὲ τὸν Πάπαν, ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος μαζὶ μὲ τοὺς ἡρωϊκοὺς Μητροπολίτας Ἐλευθερουπόλεως κυρὸν Ἀμβρόσιον καὶ Παραμυθίας κυρὸν Παῦλον προέβησαν εἰς τὴν διακοπὴν τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρου καὶ ἐδήλωσαν ὅτι τότε μόνον θὰ ἐπαναφέρουν τὸ μνημόσυνόν του, ὅταν θὰ παύσουν τὰς ἀπαράδεκτα οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα πρὸς τὸν Πάπαν.
Ἡ ἀπήχησις ἐκ τοῦ γενναίου αὐτοῦ ἐγχειρήματος εἰς τὸ χριστεπώνυμον πλήρωμα ὑπῆρξε μεγίστη. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κυρὸς Ἱερώνυμος ἐταράχθη καὶ ἐσκέπτετο νὰ καθαιρέσῃ τοὺς τρεῖς Ἱεράρχας μὲ συνοπτικὰς διαδικασίας εἰς τὸ Συνοδικὸν Δικαστήριον. Ἡ ἀντίδρασις πρὸς τὰ σχέδια αὐτὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου ὑπῆρξε μεγάλη. Μεταξὺ ἄλλων παρενέβη καὶ ὁ σθεναρὸς ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου εἰς τὸ Πανεπιστήμιον Ἀθηνῶν, ἀείμνηστος Κωνσταντῖνος Δωρ. Μουρατίδης, ὁ ὁποῖος διεμήνυσεν εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον ὅτι ὁ ἐπίσκοπος δὲν εἶνε νεωκόρος ἀλλὰ ἐπίσκοπος τῆς καθ᾿ ὅλου Ἐκκλησίας καὶ ἔχει χρέος νὰ παρεμβαίνῃ, ὅταν πλήττεται ἡ ὀρθόδοξος πίστις. Read more »

ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Ἡ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ, ΔΕΙΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΩΝ, ΜΑΣΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΩΝ

ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ

Καὶ ἀκούεται φοβερή ἡ φωνή τοῦ Χριστοῦ

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν … ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε
εἰσελθεῖν.

Απόσπασμα παλαιάς ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Θα σβήσουν τα πατριαρχεία προς αίσχος μιας ιεραρχίας η οποία έδωσε όρκο ιερό να αγωνίζεται υπέρ ιερών και οσίων και τίποτα απ’ αυτά δεν κάνει.
Αλλά τι περιμένεις από δεσποτάδες και αρχιεπισκόπους και πατριαρχάδες, -αφήστε, να ανοίξω την καρδιά μου- Έλεγα σήμερα στην Αγία Μαρίνα· Πάνε μέσα στη στοά, γίνονται μασόνοι και κατόπιν γίνονται πατριάρχαι.
Αν δεν προσκυνήσουν το διάβολο αυτό της μασονίας, δεν γίνονται πατριάρχαι και δεν καταλαμβάνουν τα ύψιστα αξιώματα εν τη Εκκλησία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Και το λέω αυτό όχι εκ δειλίας, αλλά από δικαιοσύνη. Γιατι δεν θ’ άφησε ο Θεός τον λαόν του αμάρτυρον στη γενεάν μας….

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ

Ἔτσι ὁνειρευονται νὰ κάνουν την Ἑλλάδα τὰ πολιτικά καθάρματα, που θέλουν να τὴν μουσουλμανοποιήσουν.

__________

_____________

Ένα Τουρκόπουλο παλεύει για τον Χριστό. Αφιερωμένο στον υπουργό Φίλη. Ας δει πώς φέρονται στα σχολεία των μουσουλμανικών χωρών στους χριστιανούς μαθητές.Ετσι θέλει να μας κάνει η παγκόσμια Ελίτ φέρνοντάς μας Ισλαμιστές μετανάστες , για να εγκατασταθούν εδώ και αφού πολλαπλασιαστούν να μην μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Είναι ένα εμφανές σχέδιο εξόντωσης των ορθοδόξων Ελλήνων από τον διεθνή Σιωνισμό. Οι σημερινοί νεοέλληνες απέχουμε μακράν ακόμα και από αυτό το μικρό Τουρκόπουλο στην πίστη του.

Δύο μικρά ἀπομαγνητοφωνημένα ἀποσπάσματα ἀπό πρόλογο ὁμιλίας
Ἔγινε στην Αθήνα στις 15.1.1989 ἀπό τό Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνο Καντιώτη

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

«…Καὶ πάλιν, εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἄντρες γυναῖκες νέοι καὶ παιδιά, καὶ πάλιν θα σᾶς ὁμιλήσω. Δόξα τῷ Θεῷ! Τὸ τελευταῖο κήρυγμα ποὺ κάναμε ἦτο: Οἱ κρυπτο – Χριστιανοί. Δὲν πιστεύω, νά ᾿νε μέσα ἐδῶ κάποιος κρυπτοχριστιανός. ᾿Αλλὰ θέλω νὰ πιστεύω, ὅτι ὅλοι εἶστε θαῤῥαλέοι Χριστιανοί, ἕτοιμοι τὰ πάντα νὰ θυσιάσετε γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ…»

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗ ΣΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ

«…Πρέπει νὰ μένω ὡς συνοδικός στην Ἀθήνα—, ἀπουσίασα περίπου ἕνα μῆνα. Ποῦ ἤμουνα τὸν ἕνα αὐτὸ μῆνα; Βέβαια πολλοὶ εἶνε σήμερα κριτικοί· ἔχουν ἀξιώσεις – εἴμεθα δημόσιοι ἄνδρες, εἴμεθα ἐπίσκοποι καὶ πρέπει νὰ λογοδοτοῦμε στὸ ποίμνιόν μας καὶ νὰ γνωρίζῃ ὁ λαός μας, τί κάνουμε τὴ δραματικὴ ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε. Καὶ συχνὰ ἀκοῦμε· Τί κάνουν οἱ δεσποτάδες… Καὶ ἰδίως αὐστηρὸς εἶνε ὁ κόσμος —καὶ δικαίως— ὡς πρὸς ἐμέ, ποὺ λένε· Τί κάνει ὁ Καντιώτης; – θὰ τὸ ἔχετε ἀκούσει πολλὲς φορές. Γιατί σιωπᾷ; γιατί δὲ᾿ μιλάει; γιατί τοῦτο; γιατί ἐκεῖνο;… ᾿Εν τούτοις ὅμως ἐμεῖς, παρόλο τὸ βαθὺ γῆρας μας, προσπαθοῦμε ὅσο μποροῦμε νὰ ἐκτελέσουμε τὰ ἱερά μας καθήκοντα.
Λοιπόν, λογοδοτοῦμε σήμερα, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «Τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον» (Β´ Τιμ. 4,5)……»

ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΥ ΚΑΤΗΝΤΗΣΕΣ!

«…Πολὺ δοκιμάζεται ἡ περιφέρειά μας ἀπὸ ἕνα νέον κίνδυνον· ὁ δὲ κίνδυνος αὐτὸς εἶνε τὸ λεγόμενο «Μακεδονικὸ ζήτημα», ποὺ σήμερα τὸ προβάλλουν οἱ λεγόμενοι φιλοσκοπιανοί, μὲ κέντρο τὰ Σκόπια, ποὺ ὡς ἀράχνη ἔχουν ξαπλώσει τὴν προπαγάνδα τους παντοῦ – μέχρι Αὐστραλίας. Καὶ ἐνθυμεῖσθε τὰ γεγονότα ποὺ ἔγιναν εἰς βάρος τοῦ προέδρου τῆς δημοκρατίας. Φανατικοί, πολὺ φανατικοί. Λοιπόν… Ἔχουν σύνθημα· «Νὰ φύγουν οἱ ῞Ελληνες ἀπὸ τὴ Μακεδονία»… ῞καὶ ὅτι δὲν ἔχουν καμμία θέσι στὴ Μακεδονία οἱ ῞Ελληνες… Νέος κίνδυνος προβάλλεται ἀπὸ Βοῤῥᾶ.
Δυστυχισμένη πατρίδα, ποῦ κατήντησες! Τὸ μισὸ Αἰγαῖο τὸ ζητοῦν οἱ Τοῦρκοι· τὴν Κύπρο – τὰ δύο τρίτα (2/3) τὰ κατέχουν πάλι οἱ Τοῦρκοι, ὁ ᾿Αττίλας ὁ φοβερός· τὴν Βόρειο ῎Ηπειρο – δὲν ἐννοεῖ νὰ κάνῃ βῆμα πρὸς τὰ ἐμπρὸς ὁ κατακτητής, ὁ βάρβαρος καὶ ἄπιστος κατακτητής. Ταλαίπωρος πατρίδα ῾Ελλάς… «Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά» σου, «καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν» σου «ἔβαλον κλῆρον» (᾿Ιωάν. 19,24). Μεγάλες ἡμέρες, κρίσιμες ἡμέρες θὰ παρέλθῃ τὸ ἔθνος μας, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας. Read more »

Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου (ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf)

1. ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

2.  Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

«Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ…» (Ματθ. 9,27)

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ μιὰ ἐποχὴ ἀπιστί­ας καὶ ἀθεΐας. Οἱ περισσότεροι μπορῶ νὰ πῶ δὲν πιστεύουν. Μέσα στοὺς ἑκατὸ ἀνθρώ­πους, ζήτημα σήμερα ἂν ἕνας πιστεύῃ εἰλικρινὰ στὸ Θεό. Οἱ ἄλλοι εἶνε ἀδιάφοροι, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι.
Μοῦ ἔλεγε ἔνας παπᾶς μὲ δάκρυα, ὅτι εἶνε σαράντα χρόνια σ᾿ ἕνα χωριὸ μὲ πεντακόσες ψυχές. Καλὸς παπᾶς, δὲν ἔδωσε ποτέ ἀφορμὴ σκανδάλου. Χτυπᾷ τὴν καμπάνα κάθε Κυριακή, τοὺς προσκαλεῖ, πηγαίνει στὰ σπίτια τους. Καὶ ὅμως, ἂν πᾷς στὴν ἐκκλησιά, δὲν βρίσκεις παραπάνω ἀπὸ πέντε ἄντρες καὶ δέκα γυναῖκες· καὶ πολλὲς φορὲς τὸ καλοκαίρι δὲν ὑπάρχει οὔτε παιδὶ νὰ κρατήσῃ λαμπάδα. Ποῦ εἶνε; Δὲν ἐκκλησιάζονται.
Καὶ αὐτό, κατ᾿ ἀναλογίαν, γίνεται σχεδὸν παντοῦ. Κι ὅταν ὁ παπᾶς τοὺς λέει, Γιατί δὲν ἔρχεστε στὴν ἐκκλησία; ἀπαντοῦν· Τί νὰ κάνω στὴν ἐκκλησία;… Πηγαίνει στὸ καφφενεῖο, πηγαίνει στὴν ταβέρνα, πηγαίνει στὰ γήπεδα, πηγαίνει ἐκδρομές, πηγαίνει παν­τοῦ, ἀλλὰ πόδια νὰ πάῃ στὴν ἐκκλησιὰ δὲν ἔχει. Καὶ μὲ αὐθάδεια λέει, Τί νὰ κάνω στὴν ἐκκλησία;…
Ἂν ὑπάρχῃ ὅμως ἕνα μέρος ποὺ εἶνε πιὸ ἀναγκαῖο ἀπὸ ὅλα νὰ πάῃ κανείς, αὐτὸ εἶνε ὁ ναὸς τοῦ Ὑψίστου. Ἐδῶ μέσα θὰ ᾿ρθῇς· ἐ­δῶ θὰ βαπτισθῇς, ἐδῶ θὰ στεφανωθῇς, ἐδῶ ὁ παπᾶς γιὰ τελευταία φορὰ θὰ πῇ «Δεῦτε τε­λευταῖον ἀσπασμὸν δῶμεν, ἀδελφοί, τῷ θανόν­­τι…» (Ἀκολ. νεκρώσ.). Ἐδῶ εἶνε τὰ ἅγια καὶ τὰ ἱερά· ἐ­δῶ εἶνε οἱ ἅγιες εἰκόνες, ἐδῶ εἶνε οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι, ἐδῶ εἶνε τὰ μυστήρια τῶν μυστηρίων, ἐδῶ ἀκούγεται τὸ Εὐαγγέλιο, τὰ πάγχρυσα λόγια τοῦ Χριστοῦ. Ἐδῶ μέσα ὅλοι μας, σὰν μιὰ οἰκογένεια, φωνάζουμε καὶ παρα­καλοῦμε τὸ Θεὸ καὶ λέμε «Κύριε, ἐλέησον».
Καὶ αὐτὸ τὸ «Κύριε, ἐλέησον», ποὺ μπορεῖ νὰ τὸ πῇ καὶ ὁ γέρος ὁ ἀσπρομάλλης καὶ ὁ ἀ­γράμματος καὶ ἀστοιχείωτος κ᾿ ἕνα μικρὸ παι­δάκι ποὺ κρατάει στὴν ἀγκαλιά της ἡ μάνα, αὐ­τὸ τὸ «Κύριε, ἐλέησον» κάνει θαύματα.
Ναί, θαύματα κάνει. Ποιός μᾶς τὸ λέει; Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Read more »

ΦΡΑΞΑΜΕ Τ’ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Στὸν ἱερο ναὸ Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου στην Ἀρδάσσα – Ἑορδαίας 6-8-1976

«Αὐτοῦ ἀκούετε», εἶνε ἡ ἐντολὴ τοῦ οὐρανοῦ. Ἐμεῖς ὅμως φράξαμε τ᾽ αὐτιά μας μὲ βουλοκέρι καὶ δὲν θέλουμε ν᾽ ἀκούσουμε. Ἀλλοῦ τεντώνουμε τὸ αὐτὶ ν’ ἀκούσουμε τὰ ψέματα· τὴ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ μᾶς λέει τὰ σωστά, δὲν θέλουμε νὰ τὴν ἀκούσουμε.

Τί θὰ γίνῃ; Ἀνοῖξτε τὶς προφητεῖες· τί λέει ὁ Ἠσαΐας; «Ἐ­ὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε». Ἂν μ’ ἀκούσετε, θὰ ἔχετε ὅλα τ’ ἀγαθὰ τῆς γῆς· ἐὰν δὲ μ’ ἀκούσετε, «μά­χαι­ρα ὑμᾶς κατέδεται», θὰ περάσετε ἀπ᾽ τὸ μαχαίρι, θὰ σᾶς φάῃ τὸ μαχαίρι (Ἠσ. 1,19-20).
Καὶ ἔρχεται, ἔρχεται τιμωρία μεγάλη· ἀστρο­πελέκια, σεισμοί, πόλεμοι, «Ἁρμαγεδών» (Ἀπ. 16,16). Σὲ μία νύχτα θ᾽ ἀδειάσουν οἱ πόλεις κι ὅσοι προλάβουν θὰ πιάσουν τὰ βουνά. Διότι ὅλοι μας, παπᾶδες – δεσποτάδες, μικροὶ – μεγάλοι, φύγαμε ἀπ’ τὸ Θεό, δὲν τὸν ἀκοῦμε.

Μακάριος ὅποιος ὑπακούει στὸ Χριστό. Ταῦτα, ἀγαπητοί, καὶ εἴθε ὁ Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου νὰ ἐλεήσῃ καὶ νὰ σώσῃ ἡμᾶς· ἀμήν.

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ» (π. Αυγουστινος, ο Ακριτας)!

Η ΠΑΡΑΜΕΤΑΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ!

Τοῦ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ο άγιος Πέτρος είπε το γνωστό’ «Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι…» (Ματθ. 17,4), και οι παραμορφωμένη Σύνοδος της Κρήτης επιμένει ότι πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στις αποφάσεις της! Εμείς οι αγράμματοι θεολογικά θα προτιμήσουμε το δρόμο της Αλήθειας, και σ’ αυτήν μας’ την σκιασμένη πορεία που την Σκεπάζει ο φόβος της Συνόδου αυτής, κρατούμε ως πυρσό το λόγο του π. Αυγουστίνου Καντιώτη, που σείει συνειδήσεις!

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ» (π. Αυγουστίνος, ο Ακρίτας)!
Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι του Χριστού, πριν αναφερθούμε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, θα χρησιμοποιήσουμε μια σκάλα ,που μας χαρίζει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, προκειμένου να ξεπεράσουμε το φυσικό (από ανθρώπους κατασκευασμένο!) εμπόδιο που ορθώνεται μπροστά μας, και δεν είναι άλλο από την Κακοσύνοδο της Κρήτης. Read more »

TIMOYME TON KAΛΟ EΠΙΣΚΟΠΟ, ΤΟΝ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΕΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΡΘΟΤΟΜΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

_________________

____________________

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ 1965
1) TON KAΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ ΘΑ ΤΟΝ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ἡ ὑπακουή σὲ κακούς ἐπισκόπους εἶναι ρήμα σατανικόν καὶ ὄχι θεόπνευστο, που τροφοδοτοῦν ἐσφαλμένως οἱ πνευματικοί.
2) Η ΟΔΟΣ ΦΙΛΟΘΕΗ, ΠΟΥ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΕΡΑ ΟΔΟΣ…
ΨΗΦΩ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΩΣΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Παρακλησις προς την υπεραγια Θεοτοκο

«Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε, ὅτι πάντες μετὰ Θεὸν εἰς σὲ καταφεύγομεν ὡς ἄρρηκτον τεῖχος καὶ προστασίαν»

_________________________

________________________

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ

(παλαιὸ ἄρθρο δημοσιευθὲν στὴν «Χρ. Σπίθα» φυλ.48/10-8-1946)
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Δέσποινα καὶ μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ,
δέξαι παρακλήσεις ἀναξίων σῶν ἱκετῶν,
ἵνα μεσιτεύσῃς πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα.
Ὦ Δέσποινα τοῦ κόσμου, γενοῦ μεσίτρια»

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ! Ἀκούει τὴν λέξιν ὁ ἄπιστος καὶ εἰρωνεύεται, κινεῖ περιφρονητικῶς τοὺς ὤμους του καὶ ἐρωτᾷ· Ὑπάρχουν λοιπὸν εἰς τὸν 20ὸν αἰῶνα, αἰῶνα διασπάσεως τοῦ ἀτόμου, ὑπάρχουν τόσον καθυστερημένα πνεύματα, ὥστε νὰ προσεύχωνται, νὰ κάμνουν δεήσεις καὶ παρακλήσεις, καὶ νὰ πιστεύουν εἰς κόσμον ὑπερφυσικῶν δυνάμεων;
Προσευχή, παράκλησις! Τῷ φαίνεται παράξενον, ἀκατάληπτον τὸ φαινόμενον τῆς προσευχῆς. Δὲν τὸ πιστεύει ὁ ἄπιστος. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνας ἄγριος τῆς κεντρῴας Ἀφρικῆς δὲν πιστεύει τὸν Εὐρωπαῖον, ὁ ὁποῖος τοῦ λέγει, ὅτι ὑπάρχει μηχάνημα (ὁ ἀσύρματος), μὲ τὸ ὁποῖον ἠμπορεῖ νὰ μεταδώσῃ τὴν φωνήν του εἰς ἀπόστασιν ἑκατοντάδων χιλιομέτρων, καὶ ν᾿ ἀκούσῃ καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὸ ἄλλο ἄκρον τῆς γῆς τὴν φωνὴν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους οὐδέποτε εἶδεν. Ἀλλ᾿ ὁ ἄπιστος δὲν παραδέχεται ὕπαρξιν πνευματικοῦ κόσμου. Εἶνε ὑλιστὴς καὶ γνωρίζει μόνον νὰ ζυγίζῃ καὶ νὰ μετρᾷ τὴν ὕλην. Δι᾿ αὐτὸν μόνον ὕλη ὑπάρχει. Ὅλα εἶνε ὕλη. Ὕλη εἶνε ὁ θεός του. Πέραν ἀπ᾿ αὐτὴν δὲν ὑπάρχει τίποτε.
Ὁ δυστυχής! Πιστεύει εἰς τὴν ὕλην, εἰς τὴν δύναμιν τῆς ὕλης. Πιστεύει, ὅτι ἕνα ἐλάχιστον μόριον τῆς ὕλης, ποὺ λέγεται ἄτομον, ἐγκλείει μέσα του μυστηριώδεις δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι διὰ τῆς ἐπιστήμης ἀποδεσμευόμεναι δύνανται νὰ συνταράξουν ὠκεανούς, νὰ ἀλλάξουν τὴν κοίτην τῶν ποταμῶν, καὶ νὰ βυθίσουν στόλον ὁλόκληρον θωρηκτῶν. Πιστεύει εἰς τὴν ὕλην καὶ τὰ θαύματά της!
Ἀλλ᾿ ἐὰν τὸν ἐρωτήσῃς, Ποῖος ἔκανε, ποῖος ἔπλασε τὴν ὕλην, τὸ πρῶτον μόριον τῆς ὕλης; ποῖος ἐφωδίασε τὴν ὕλην μὲ μυστηριώδεις δυνάμεις; ὁ ἄπιστος ὁ ὑλιστὴς δὲν ἀπαντᾷ, δὲν δύναται ν᾿ ἀπαντήσῃ.
Τί ν᾿ ἀπαντήσῃ; Διότι πέραν ἀπὸ τὰς δυνάμεις τοῦ ὑλικοῦ κόσμου ὑπάρχουν αἱ ἀπείρως μεγαλύτεραι δυνάμεις τοῦ πνευματικοῦ κόσμου. Τὰς αἰσθάνονται, τὰς ζοῦν οἱ πιστοὶ τοῦ Κυρίου μαθηταὶ, οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοί. Ἐὰν ὁ ἄπιστος ἔκαμνε τὸν κόπον καὶ ἠρώτα χιλιάδας συνανθρώπων του, τί φρονοῦν περὶ προσευχῆς, θὰ ἤκουε ἀπὸ τὰ στόματα μυριάδων συγχρόνων ἀνθρώπων καὶ τῶν πέντε ἠπείρων, μικρῶν καὶ μεγάλων, ἀναλφαβήτων καὶ σοφῶν ἐπιστημόνων, ὅτι ἡ προσευχὴ κάμνει θαύματα, ἑνώνει οὐρανὸν καὶ γῆν, ἐξυψώνει τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων εἰς ἄφθαστα ὕψη. Read more »