ΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ – ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ
Ἀπό βιβλίο «ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σελίδα 129-130
Ενοχοι! Ποιοι; Οι βλάσφημοι. Αυτοί, οι οποίοι οπουδήποτε και αν σταθούν, ακονίζουν την γλώσσαν των, ανοίγουν το στόμα των και ωσάν φίδια φαρμακερά χύνουν το δηλητήριον των, υβρίζουν με το αισχρότερον λεξιλόγιον τα ιερά και όσια της Θρησκείας μας. Φρίκη! Όλοι οι λαοί, και αυτοί ακόμη οι άγριοι, σέβονται τον θεόν των˙ και μόνον ημείς οι Έλληνες, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, υβρίζομεν τα ιερά και όσια της Θρησκείας μας.
Υβρίζομεν! Όλοι λοιπόν υβρίζομεν; Όλοι είμεθα βλάσφημοι; Δεν αρνούμεθα ότι υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι ποτέ εις την ζωήν των δεν εβλασφήμησαν. Καυχώνται μάλιστα δια τούτο και το παρουσιάζουν ως τίτλον αγιότητος. Αλλά και αυτοί έχουν μερίδα εις την ενοχήν των βλασφήμων, και θα δώσουν λόγον δια τας φρικτάς βλασφημίας, αι οποίαι ακούγονται επάνω εις την γην. Ναι, είνε συνένοχοι. Διότι ακούουν με απάθειαν, με αδιαφορίαν να βλασφημήται η Θρησκεία μας. Παρατηρήσατε τι γίνεται! Ένας βλάσφημος εις την πλατείαν της πόλεως βλασφημεί. 50, 100, 200, 1.000 άνθρωποι τον ακούουν. Δεν είνε Εβραίοι ούτε Τούρκοι. Χριστιανοί είνε. Λέγουν, ότι πιστεύουν εις τον Χριστόν. Και όμως, ούτε ένας από αυτούς, οι οποίοι ήκουσαν την φρικτήν βλασφημίαν, δεν συνεκινήθη, δεν εταράχθη, δεν εθύμωσε, δεν ηγανάκτησε, δεν ήνοιξε το στόμα του δια να διαμαρτυρηθή δια την δημοσίαν προσβολήν της Θρησκείας. Πως να ονομάσωμεν τους Χριστιανούς αυτούς του 20ου αιώνος; Χλιαρούς, απαθείς, αδιαφόρους; Επιεικής ο χαρακτηρισμός. Η ενοχή των είνε μεγάλη, τεραστία. Θα ηθέλομεν να ερωτήσωμεν ένα από αυτούς…
Τὴν συνέχεια ἐδῶ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=39968
2) ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΗΡΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
ΟΤΑΝ ΥΒΡΙΖΟΝΤΑΙ ΧΥΔΑΙΑ ΙΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΑ & ΘΕΣΜΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ
Ιατρου Λυκουργου Νάνη
Με αφορμή τις χυδαίες ύβρεις που εξήλθαν και δυστυχώς συνεχίζουν να εξέρχονται του έρκους των οδόντων κάποιων δυστυχών τέκνων του αιώνος τούτου του απατεώνος , (για τους οποίους διάπυρη πρέπει να αναπέμπεται η προσευχή μας προς τον υπ αυτών δεινώς υβριζόμενο αρχηγό της Πίστεώς μας και την Παναγία μητέρα Του όπως τους ελεήσει για το ανοσιούργημά τους),σε βάρος του Θεανθρώπου και της Υπεραγίας Θεοτόκου στα πλαίσια θεατρικής παραστάσεως στη Θεσσαλονίκη, καθώς και των προκληθεισών αντιδράσεων από την πλευρά ευθαρσών συμπατριωτών μας που διέκοψαν διαμαρτυρόμενοι την εν λόγω παράσταση, ανεμνήσθην παλαιοτέρου δημοσιεύματος του εκλεκτού περιοδικού «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» σχετικό με την επαινετέα και ζωηρή εκδήλωση αποδοκιμασίας ελεεινού θεατρικού «έργου» στα μέσα της δεκαετίας του 1975, από τη μεριά ευαισθητοποιημένων νέων της εποχής εκείνης και το οποίο παραθέτω ως έχει:
AΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Την νύκτα της 13ης προς την 14ην Αυγούστου εδόθη μια ηχηρά μαρτυρία και ομολογία. 80 περίπου χριστιανοί, μη υποφέροντες τον εκτραχηλισμόν του λεγομένου καλλιτεχνικού κόσμου, και μη θέλοντες να καταντήση αυτός ο τόπος εν απέραντον χαμαιτυπείον, προπαντων δε λυπούμενοι την νέαν γενεάν, η οποία δημοσία διά του κινηματογράφου και του θεάτρου λαμβάνει μαθήματα διαφθοράς και ασεβείας, προέβησαν εις μίαν ηρωικήν πράξιν. Ηγόρασαν εισιτήρια, εισήλθον εις το εν Αθήναις θέατρον Μπουρνέλλη, όπου επαίζετο πορνικόν, κιναιδικόν και ασεβές έργον, περί του οποίου γράφομεν και ανωτέρω, και προς το τέλος του εργου, όπου διεκωμωδείτο ο Θεός και παρωδείτο το Σύμβολον της Πίστεως, εφώναξαν στεντορεία τη φωνή «Αίσχος» και έλεγον: «όχι να εξευτελίζουν και την Πίστιν! Όχι να διαλύουν τα πάντα»! Ο περισσότερος λαός μας, παρ όλας τας αμοραλιστικάς και αθειστικάς θεωρίας, πραγματικάς πλύσεις εγκεφάλων διά των συγχρόνων μέσων, και παρ όλα τα σκάνδαλα αναξίων εκπροσώπων του Κράτους και της Εκκλησίας, εις τα βάθη του διατηρεί ακόμη φιλότιμον και ζώπυρα ηθικής και πίστεως. Read more »