Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1411
Α΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Υπαρχει στον κοσμο χαρα;

«Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει» (Ἀκάθ. ὕμν. Α1α΄)

ΤΟ ΑΣΜΑ, ἀγαπητοί μου, τὸ τραγούδι, ἡ μου­σικὴ εἶνε θεῖο δῶρο. Ἀλλὰ μὲ μία οὐ­σι­ώδη διαφορά· τραγούδι ἀπὸ τραγούδι διαφέρει. Ὑπάρχει τραγούδι ποὺ ὑπηρετεῖ τὸ κα­κό, ἐ­ρεθίζει τὶς κατώτερες ὁρμὲς τοῦ ἀνθρώπου, τὸν βυθίζει στὸν ᾅδη· καὶ ὑπάρχει ἀντιθέτως τραγούδι ποὺ ἐκφράζει τὶς ἀνώτερες ἐφέσεις καὶ τοὺς πόθους του, τοῦ δίνει φτερὰ νὰ φτά­σῃ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ καὶ ν’ ἀκούσῃ τὸ ἀλ­λη­λούϊα. Ὑπάρχουν τραγούδια τῆς γῆς, καὶ τρα­­γούδια τοῦ οὐρανοῦ. Ὑπάρχουν τραγούδια ἀνούσια. Ἡ ἐπίδρασί τους εἶνε ἀσήμαντη. Λίγους συγκινοῦν καὶ μέσα σὲ μία γενεὰ σβήνουν· πρέπει νὰ ψάξῃ κανεὶς σὲ παλαιὲς ἀν­θολογίες γιὰ νὰ βρῇ τοὺς στίχους τους.
Ἀλλὰ ἕνα τραγούδι ἐξακολουθεῖ νὰ συγκι­νῇ βαθύτατα τὶς καρδιὲς τῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν· εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, ὁ ὕμνος τῆς Παρθένου. Ἀπὸ τότε ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ (τὸ 626 μ.Χ.) ἀκούστηκε στὸ ναὸ τῶν Βλαχερνῶν τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, ἔχουν περάσει τό­­σοι αἰῶνες, καὶ ὅμως ὁ χρόνος δὲν κατώρθω­σε νὰ σβήσῃ τὸ τραγούδι αὐτό. Ὅπου κι ἂν βρίσκωνται οἱ ὀρθόδοξοι, εἴτε μέσα στὶς πόλεις εἴτε στὴν ὕπαιθρο εἴτε σὲ ἐξωκκλήσια εἴτε στὸ ἐξωτερικὸ εἴτε μέσα σὲ πλοῖα, ὅλοι ἀ­πόψε αἰσθάνονται ἀγαλλίασι ἀκούγοντάς το.
Τί εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος; Γιὰ νὰ μιλήσου­με ἁπλούστερα, ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος εἶνε τὸ κόσμημα καὶ καύχημα τῶν Ἑλλήνων. Ἄλλο ποί­ημα μὲ τέτοιο λυρισμό, τέτοιο συν­αί­σθημα, τέ­τοια πτῆσι, τέτοια φτερουγίσματα, δὲν βρίσκει κανείς στὴν παγκόσμια ποί­ησι. Δὲν τὸ λέ­με ἐμεῖς· ξένος γλωσσολόγος διεθνοῦς κύρους εἶπε, ὅτι τὸ ποίημα αὐτὸ μόνο στὴν ἑλ­ληνικὴ γλῶσσα μποροῦσε νὰ γραφῇ. Ἐὰν ἡ γαλλικὴ γλῶσσα εἶνε κατάλληλη γιὰ σαλόνια καὶ διπλωματία, ἐὰν ἡ ἰταλικὴ εἶνε κατάλληλη γιὰ μουσική, ἐὰν ἡ γερμανικὴ εἶνε κατάλληλη γιὰ ἐπιστημονικοὺς ὅρους, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα μὲ τὸν πλοῦτο τῶν λέξεών της στάθηκε ἱκανὴ νὰ ἐκφράσῃ τὸ ὕψος τῶν ἀληθει­ῶν τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Γι’ αὐτὸ τὸ ποίημα τοῦτο συγκινεῖ τὶς γενεὲς τῶν Ἑλ­λή­νων. Read more »

Αφιερωμα: ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη.
Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο.
Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.
Συγκλονιστικό το ποίημα, του Φώτη Βαρέλη, που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός της Λευκωσίας:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ https://ethnegersis.blogspot.com/2019/03/blog-post_442.html

ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΑ – ΕΚΑΤΟΝΗΣΟΙ -ΕΚΤΩΝΗΣΑ -ΗΚΤΑΤΩΝΗΣΑ – ΑΣΚΑΝΙΑ ΝΗΣΙΑ

YUND ISLAND – CUDA – ΤΖΟΥΝΤΑ – AΛΙΒΕΥ- ΑΙΒΑΛΙΚ ΑΝΤΑΛΑΡΙ

Σταύρου Π.Καπλάνογλου

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ

Τα Μοσχονήσια είναι συστάδα νησίδων και σκοπέλων της Μικράς Ασίας Νησιά του Εκάτου, του Απόλλωνα, ή Νησιά της Εκάτης, δηλαδή του Φεγγαριού. και βρίσκονται στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στις Μικρασιατικές ακτές –συγκεκριμένα στο Αϊβαλί (Κυδωνίες)– και τη Μυτιλήνη.στη νότια είσοδο του Αδραμυττηνού κόλπου, απέναντι από τη Λέσβο. Ανήκουν στην Επαρχία Μπαλικεσίρ της Τουρκίας. Πρόκειται για τις αρχαίες «Εκατόνησους» ή «Ασκανίους νήσους».

ΠΟΙΑ ΝΗΣΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ

Υπάρχει μεγάλος αριθμός νησιών και νησίδων, που ανέρχονται στα 40. και όχι τα 100 που παραπέμπει η αρχαία τους ονομασία.
Τα κυρίως «νησιά» είναι 20· το μεγαλύτερο ονομαζόταν Μοσχονήσι ,για μερικά από αυτά βρήκαμε ένα σχολιασμό από τον Φ.Κόντογλου.

1.Μοσχονήσι (η αρχαία Νάσος),Μοσχόνησος, Εκατονήσι, Εκατόνησο, Νάσος, Τζούντα, Αλήμπεη, Cunda, Alibey.
Ο Κόντογλου αναφέρει ότι η πέτρα με την οποία έχουν χτιστεί τα περισσότερα κτίρια και οι εκκλησιές αποκαλείτο από τους ντόπιους σαρμουσακόπετρα και προέρχεται από ένα μέρος που οι Τούρκοι ονομάζουν Σαρμουσάκ, δηλαδή Σκόρδο.
Υπάρχει σήμερα η παλιά εκκλησία του Ταξιάρχη, τα ερείπια της εκκλησίας της Κάτω Παναγιάς, του Αϊ-Γιάννη και της Βιβλιοθήκης

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
Από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού, η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου είναι γνωστή ως Ταξιάρχης και χτίστηκε το 1873, ενώ τη χαριστική βολή στις καταστροφές που υπέστη την έδωσε ο σεισμός του 1924. Η εκκλησία είναι εγκαταλειμμένη και δεν είναι επισκέψιμη.θήκης
Υπάρχουν παλιές αγιογραφίες της.
Μία από αυτές είναι φτιαγμένη από δέρμα ψαριού και απεικονίζει τον Χριστό, τον Άγγελο του Θανάτου και τέσσερις αγίους να διαβάζουν την Αγία Γραφή.
Η εκκλησία του Αϊ-Γιάννη και η Βιβλιοθήκη Read more »

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

    Η Εστια Πατερικων Μελετων διοργανωνει τη θεατρικη παρασταση

Η παράσταση θα δοθεί από τη θεατρική ομάδα του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Πετρουπόλεως.

Ελάτε να ταξιδέψουμε στην Αθήνα του 16ου αιώνα και να γνωρίσουμε τη ζωή της Ρεγούλας Μπενιζέλου (Αγίας Φιλοθέης).
Για προσκλήσεις οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στον αριθμό τηλεφώνου 210 8025211
καθημερινά ώρες 11:00 – 13:00
και απόγευμα Τετάρτη και Παρασκευή 16:00 – 18:00 ή
να αφήσουν μήνυμα στον τηλεφωνητή της Εστίας Πατερικών Μελετών.

ΧΩΡΙΖΕΙ Η ΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΤΑΡΙ:

Σε θεατρική παράσταση, ηθοποιός έβρισε τον Χριστό και την Παναγία

https://www.el.gr/ellada/koinonia/chorizei-i-ira-apo-to-sitari-se-theatriki/

Νεoτερη ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ

σχετικά με την παρέμβασή μας στο Βασιλικό θέατρο

https://ierosloxos2012.blogspot.com/2019/03/blog-post_15.html

ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Φασαρια και σταματημα της θεατρικης παραστασης «Πυρκαγιες» στην Θεσσαλονικη!

Ενημερωθήκαμε, ότι στη θεατρική παράσταση «Πυρκαγιές» του Κρατικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης που παίζεται στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, του λιβανοκαναδού συγγραφέα Ουασντί Μουαουάντ (προφανώς μουσουλμάνου), ο νεαρός ηθοποιός Χαλκιάς Ορέστης (υποδύεται τον Σιμόν), χωρίς καμία αιτία, ακούγεται επί λέξη να εκστομίζει διαδοχικά τις παρακάτω βλαστήμιες: Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2165

Α΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν
15 Μαρτίου 2019 βράδυ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτη

Ο Ακαθιστος υμνος

Κάθε ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, ἐκεῖνο ποὺ πιστεύει καὶ αἰσθάνεται, δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κρύψῃ· νιώθει ἀνάγκη νὰ τὸ ἐκφράσῃ. Καὶ τὸ ἐκφράζει μὲ διαφόρους τρόπους· μὲ τὴ λάμ­ψι ἢ τὴ θλῖψι τοῦ προσώπου του, μὲ τὶς κινή­­σεις καὶ τοὺς μορφασμούς του, μὲ τὴν εὐγένεια, τὸ ὕφος καὶ τοὺς τρόπους του, πιὸ καθαρὰ μὲ τὴ γλῶσσα καὶ τὸν προφορικὸ λόγο του, καὶ πιὸ στα­θερὰ μὲ τὸν γραπτὸ λόγο, τὰ κείμενά του.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ αἰσθάνεται κανεὶς τὸ ἐκ­φράζει καὶ μὲ τὸ τραγούδι του. Τὸ τραγούδι εἶ­νε ἔκφρασις τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου μας. Πές μου τί τραγουδᾷς, νὰ σοῦ πῶ ποιός εἶσαι.
Σήμερα δυστυχῶς ἐπικρατοῦν τραγούδια ποὺ δὲν ἐξυψώνουν ἀλλὰ μᾶλλον ταπεινώνουν κ᾽ ἐξευτελίζουν τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἱστορι­κὸς τοῦ μέλλοντος θὰ διαπιστώσῃ, ὅτι τὰ σημερινὰ τραγούδια, κατὰ 99%, εἶνε τραγούδια αἰσχροῦ ἔρωτα, καὶ θὰ ἀποφανθῇ ὅτι ἡ γενεά μας ὑπῆρξε πανσεξουαλική.
Ὑπῆρξε ὅμως κάποτε ἐποχή, ποὺ μέσα στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων ἔκαιγε μιὰ φλόγα ὄχι φυσικὴ καὶ γήινη, ἀλλὰ οὐράνια. Ἦταν ἡ φωτιὰ τοῦ θεϊκοῦ ἔρωτος. Καὶ ἐκδήλωσις ἀκρι­βῶς αὐτοῦ τοῦ ἔρωτος πρὸς τὸν Θεὸ εἶνε τὰ ποιήματα τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Σήμερα δὲν μποροῦμε νὰ γράψουμε τέτοια ποιήματα καὶ τέτοια τραγούδια. Ὄχι για­τὶ δὲν ὑπάρχει μέλος, ἀλλὰ γιατὶ δὲν ὑπάρχει καρδιά· καρδιά, ποὺ ν᾿ ἀγαπάῃ τὸ Θεό, νὰ τὸν ἀγαπάῃ μὲ τόση ἔντασι ὅση τὸν ἀγάπησαν οἱ πρόγονοί μας.
Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἐμπνευσμένα τραγούδια τῆς Ἐκκλησίας μας εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος. Ἔχει ἰδέες ὑψηλές, οὐρανογείτονες, οἱ ὁποῖ­ες ντύνονται μὲ ἔκφρασι καὶ ὕφος ἀπαράμιλλο. Εἶνε ἰδέες, ποὺ ἀγγίζουν τὰ ἄστρα τ᾽ οὐ­ρανοῦ καὶ ἐκφράζονται μὲ τὴν πιὸ εὐγενικὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου, τὴν Ἑλληνική, τὴ μόνη ἱκανὴ ν᾽ ἀ­ποδώσῃ καὶ τὴν τελευταία ἀπόχρωσι τῆς σκέ­ψεως καὶ τοῦ αἰσθήματος. Νά τί εἶ­νε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος· ἕνα ἀνυπέρβλητο ποί­ημα ποὺ θαυμάζουν οἱ αἰῶνες.
Κάθε ποίημα, ποὺ ἔχει δημιουργηθῆ καὶ τὸ διαβάζουμε, προῆλθε ἀπὸ κάποια αἰτία. Τὸ ποί­ημα λοιπὸν αὐτό, ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, πῶς δη­μιουργήθηκε; Ἡ ἱστορία μᾶς γυρίζει πίσω, στὶς συνθῆκες ὑπὸ τὶς ὁποῖες πρωτοακούστηκε. Read more »

«ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ»

Μικρο ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
———

———-

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ .pdf

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, του Ορθοδοξου Δογματος!

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Γιορτάζουμε την αποκατάσταση του Ορθού Δόγματος ενάντια στην εικονομαχία.
Μνημονεύουμε τους Αγίους που μας θυμίζουν τους εκάστοτε αγώνες για την διαφύλαξη της Ορθής Δόξας, του Ορθού τρόπου να δοκώ (να βλέπω) και να αντιλαμβάνομαι τον Λόγο της Αλήθειας, τον ίδιο τον ΘΕΟ!
Όπως η Αλήθεια είναι μία, έτσι και η Πίστη στον Αληθινό Θεό είναι μία! Οικοδομείται δε, από τους έχοντες ενδιαφέρον και καλή προαίρεση!
Συνεπώς, η Πίστη δεν αφορά το ξύλο και γενικά την ύλη των εικόνων, αλλά το περιεχόμενο, ως μνημόνευση και απονομή δόξας και τιμής προς διαφύλαξη, ώστε να μη παραδοθεί η Ορθοδοξία και όσοι την υπερασπίστηκαν στη λήθη.
Όταν βλέπουμε φωτογραφία προσφιλούς μας προσώπου δεν θυμόμαστε το κάδρο ή ό,τι περιβάλλει το πρόσωπο. Επικεντρώνεται ο νους και η καρδιά μας στο πρόσωπο της φωτογραφίας.
Ο μεν νους και διάνοια αντιλαμβάνεται το περιεχόμενο, ενώ η «καρδιά» σκιρτά από συγκίνηση.
Αυτό είναι η μνημόνευση. Να θυμόμαστε και να ακολουθούμε την Πίστη και την ενάρετη ζωή (Απ.Παύλος), όχι του ξύλου ή του μουσαμά ,αλλά των Αγίων προσώπων που απεικονίζονται στις εικόνες.
Το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Λέων ο Γ’ ο Ίσαυρος (717-741 μ.Χ.) απαγόρευσε την προσκύνηση των Ιερών εικόνων με την πρόφαση παρέκκλισης προς την ειδωλολατρία.
117 χρόνια μετά, το 843 με πρωτοβουλία της βασίλισσας (και μετέπειτα Αγίας Θεοδώρας..) έγινε το κορυφαίο γεγονός της αναστήλωσης των Ιερών εικόνων.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ έλαμψε!!
Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ θριάμβεψε!!
Το ΟΡΘΟ ΔΟΓΜΑ δικαιώθηκε και οι αγώνες –με τη βοήθεια του Θεού- ανταμείφτηκαν!
Η θριαμβεύουσα και η στρατευομένη Εκκλησία αγαλιάσθηκαν.
Πέρασαν 1176 χρόνια και επί των ημερών μας πλέον, επιδιώκεται το ίδιο φαινόμενο.
Η ιστορία… επαναλαμβάνεται! Read more »

Mαζική συγκέντρωση για τη Μακεδονία στην Κατερίνη – Στο συλλαλητήριο & η ματωμένη σημαία του Πισοδερίου – Δείτε βίντεο

Χωρίς διακοπή συνεχίζονται οι αντιδράσεις των Ελλήνων πολιτών στην Μακεδονία για την Συμφωνία των Πρεσπών ακόμη και σχεδόν δύο μήνες μετά την επικύρωση της από την Βουλή…

https://www.pentapostagma.gr/2019/03/m%ce%b1%ce%b6%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%ce%b5%ce%b4%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84.html

ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ!!!

ΤΟΣΟ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ & ΘΡΑΣΟΣ!

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΦΑΝΩΣΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!!

Επίσκεψη στην Ελλάδα θα πραγματοποιήσει μέσα στην εβδομάδα ο Νικολά Ντιμιτρόφ και θα δώσει το παρών σε βράβευση του Νίκου Κοτζιά.

Διαβαστε: https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/757498_n-ntimitrof-episkepsi-stin-athina-stis-15-16-martioy-sta-plaisia-vraveysis

Το  δογμα της «γαλαζιας πατριδας»
τωρα που μπηκε Μαρτης

Τοῦ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Οι γείτονές μας, οι Τούρκοι, με αέρα υπερδύναμης, σε απομίμηση παλαιοτέρων δογμάτων Αμερικανών και Ρώσων Προέδρων, πρόσφατα, παρήγαγαν και το δικό τους δόγμα, το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας». Δηλαδή, μιας θάλασσας 462.000 τετραγωνικών χιλιόμετρων, στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο. Μιας έκτασης, την οποία δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να την υπερασπιστούν, καθώς κάνοντας λόγο για «γαλάζια πατρίδα» δεν εννοούν μόνο «ενεργειακά δικαιώματα» αλλά και «καθαρά κυριαρχικά».
Το θέμα όμως δεν είναι τωρινό. Δεν πρόεκυψε έτσι ξαφνικά. Εδώ και χρόνια αφήκαμε τα πράγματα να μας οδηγήσουν εδώ που φτάσαμε. Οι υποχωρήσεις μας, προς τους θρασείς Τούρκους, διαδέχονταν η μια την άλλη. Read more »

ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ΕΝΑΓΩΝΙΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΨΥΧΗΣ

Συνεργάτου μας

ΜΕΡΟΣ Α’

«Του Κυρίου ή γή καί τό πλήρωμα αυτής, ή οικουμένη καί πάντες οι κατοικούντες εν αυτή».
«Χούς ει καί εις γήν απελεύσει».
«Πάντα ματαιότης τά ανθρώπινα όσα ούχ’ υπάρχει μετά θάνατον».
«Το απολωλός πρόβατον εγώ ειμί. Ανακάλεσέ με, Σωτήρ, καί σώσον με». (Βάλεμε πάλι σέ τάξη. Στή μάντρα!)
Τόν ληστήν, τόν Σοί βοήσαντα, επί Σταυρού Σού κρεμαμένου, Χριστέ, τό μνήσθητί μου, προαπηργάσω αυτόν πολίτην τού παραδείσου. Αυτού(τού ληστού) ταίς ικεσίαις, ή μέ τίς ικεσίες πού εμείς πρός Εσέ, Χριστέ, αναπέμπομεν, αξίωσον εμέ, (ή πάντας ημάς)αυτού τού παραδείσου, εν συναισθήσει ότι, όντως, είμαι ανάξιος (καί ανάξιοι) περισσότερον από τόν ληστήν.
Πολλά (γάρ) πταίομεν άπαντες.
«Εάν είπωμεν αμαρτίαν ούκ έχομεν (εποιήσαμεν), εαυτούς πλανώμεν καί η αλήθεια ούκ έστιν εν ημίν. ΄Ισον: Είμεθα ψεύσται! Πάς άνθρωπος ψεύστης.
Ουδείς καθαρός από ρύπου, έστω καί εάν μία ημέρα η ζωή αυτού επί τής γής».
«Επέβλεψε Κύριος επί τήν γήν καί ουδείς δίκαιος. ΄Απαντες εξέκκλιναν, άμα ηχρειώθησαν. Ήχρειώθησαν έως ενός. Ούκ έστι ποιών χρηστότητα. Ούκ έστι ποιών δικαιοσύνην».
«Συνέκλεισεν πάντας είς απήθειαν, ίνα τούς πάντας ελεήση».
«Καί εάν όλον τόν νόμον τηρήσωμεν, δούλοι αχρείοι εσμέν, καί ό οφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν».
«Ο έν ενί πταίσας, γέγονεν πάντων ένοχος».
«Ό σύ μισείς, ετέρω μή ποιήσης». «Αλλά καί όσα άν θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οί άνθρωποι, ούτω καί υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».
«Ο δυνάμενος ποιείν καλό καί μή ποιών, αμαρτία αυτώ λογισθήσεται».
«Η δικαιοσύνη ημών, ώς ράκος άποκαθιμένης».
«Εάν άνομίας παρατηρήσης, Κύριε Κύριε, τίς υποστήσεται»; Απάντησις: «Ουδείς»!
ΖΟΥΜΙ: «Χάρητί έστε σεσωσμένοι». Ο Κύριος χατηρικά θά μάς σώση! Ποιούς; «Τούς ταπεινούς καί ησύχιους καί τρέμοντας τούς λόγους Του»(΄Ησ.66,2).
΄Αρχοντες καί Μεγιστάνες καί λοιπή Φτωχολογιά, είς τήν γήν όπου πατούμε, όλοι μεσ’ σ’ αυτήν θά μπούμε!
«Τί έχεις, άνθρωπε, ό ούκ έλαβες καί τί καυχάσαι ώς μή λαβών;»
«Πάντες ημείς είς εσμέν εν Χριστώ». Read more »

Καθαρὰ Τρίτη βράδυ
11 Μαρτίου
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου

Η αδυναμια της ανθρωπινης «δυναμεως»

«Κύριε τῶν δυνάμεων, μεθ᾿ ἡμῶν γενοῦ…» (Μέγα ἀπόδειπνο)

ΜΙΑ, ἀγαπητοί μου, μία σύντομη καὶ χαρακτηριστικὴ προσευχὴ τῆς περιόδου τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς εἶνε ὁ ὕμνος τοῦ Μεγά­λου ἀποδείπνου «Κύριε τῶν δυνάμεων, μεθ᾿ ἡμῶν γενοῦ· ἄλλον γὰρ ἐκτός σου βοη­θὸν ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν· Κύριε τῶν δυνά­μεων, ἐλέησον ἡμᾶς». Ἐδῶ δύο πράγματα ὁμολογοῦμε· τὴ δύναμι τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶνε ἀδύνατος. Ἀλλὰ τί λένε τώρα μερικοί·
―Δὲ ντρέπεστε στὸν αἰῶνα μας νὰ καλλι­εργῆτε τέτοιες ἰδέες; Ἀδύνατος εἶνε σήμερα ὁ ἄνθρωπος; Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια μπορεῖ νὰ ἦταν. Σπίτια τότε δὲν εἶχε, μέσα σὲ καλαμιὲς καὶ πάνω στὰ δέντρα ζοῦσε, ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα δὲν ὑπῆρχε, τὴ νύχτα φωτιζόταν μὲ δᾳδιά, ῥοῦχα δὲν εἶχε νὰ φορέσῃ καὶ κρύωνε, δέρ­ματα ζῴων φοροῦσε. Τώρα ὅμως εἶνε δυνατός, σχεδὸν παντοδύναμος! Δὲ βλέπετε τί ἔ­φτειασε καὶ ποῦ ἔφτασε· ἀεροπλάνα καὶ πυραύλους καὶ διαστημόπλοια, καὶ ταξιδεύει ψηλά, ἄγγιξε τὴ σελήνη. Τί ἄλλο θέλετε;…
Ὥστε λοιπὸν παντοδύναμος; Τὸ μεγαλύ­τε­­ρο ἁμάρτημα εἶνε ἡ ὑπερηφάνεια καὶ ἡ ἀλαζονεία. Ἂς χαμηλώσουν ὅμως τὸ ὕφος των, ἂς προσγειωθοῦν καὶ ἂς ταπεινωθοῦν.

* * *

Παρ’ ὅλα τὰ ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης ὁ ἄνθρωπος ἐξακολουθεῖ νὰ εἶνε ἀδύνατος. Ἔχει ἀδυναμία. Ποῦ εἶνε ἡ ἀδυναμία του.
Δὲ διαβάσατε; Στὶς 19 Φεβρουαρίου 1985 ἕνα ἀεροπλά­νο ξεκίνησε ἀπὸ τὴ Μαδρίτη. Ὑ­πολόγιζαν σὲ μισὴ ὥρα νὰ φτάσῃ στὸν προορισμό του. Ἔ­φτασε; Δὲν ἔφτασε. Ἐκεῖ ποὺ τα­ξίδευε, κάτι συνέβη, ἔπεσε, συνετρίβη πάνω σ’ ἕνα βουνό, καὶ δὲ σώθηκε οὔτε ἕνας· 142 ἄτομα ἦταν μέσα, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἕ­νας ὑπουργός. Κομμά­τια τοὺς περισυνέλεγαν, ἀλλοῦ τὰ κεφάλια ἀλλοῦ τὰ κορμιά… Νάτη ἡ ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1409

Καθαρὰ Δευτέρα βράδυ
12 Μαρτίου 2019
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΤΟ «ΚΛΙΜΑ» ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ πρώτη ­μέρα τῆς ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὀνομάζεται Κα­θαρὰ Δευτέρα καὶ μᾶς εἰσάγει στὸ πνευματικὸ κλίμα τῆς πνευματικῆς αὐ­τῆς περιόδου. Ποιά εἶνε τὰ χαρακτηριστι­κὰ γνωρίσματα τοῦ «κλίματος» αὐτοῦ;

* * *

Εἶνε πρῶτα – πρῶτα ἡ μνήμη τοῦ θανάτου. Αὐτὸ μᾶς ὑπενθύμισε σήμερα πολλὲς φορὲς ἡ Ἐκ­κλησία μας καὶ μάλιστα μὲ τὸ κοντάκιο τοῦ Μεγάλου Κανόνος «Ψυχή μου ψυχή μου, …τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλ­λεις θορυβεῖ­σθαι». Τὸ τέλος πλησιάζει. Δυσάρεστο πρᾶ­γμα. Ἂν ὑπάρχῃ κά­τι ποὺ τρο­μάζει τὸν ἄνθρωπο, αὐ­τὸ εἶνε ὁ θάνατος, ἡ ὥ­ρα τοῦ θανάτου. Ὅλοι προσπαθοῦμε νὰ τὸ διώχνουμε ἀπὸ τὴ σκέψι μας. Εἶ­νε ὅμως γεγονός. Μήπως ἆραγε καὶ ἡ ἁγία αὐ­­τὴ καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶνε ἡ τελευ­ταία τοῦ βίου μας; Καὶ οἱ ἀρ­χαῖοι πρόγονοί μας ἔλεγαν· «ὅρος φιλοσοφί­ας μνήμη θα­νά­του»· ἡ μνήμη τοῦ θανάτου ὁδηγεῖ σὲ ἀνώτε­ρες σκέψεις. Ὁ δὲ εἰδωλολάτρης βασιλεὺς Φίλιππος, ὁ πατέρας τοῦ Μεγάλου Ἀ­λεξάν­δρου, εἶχε διατάξει ἕνα στρατιώτη νὰ παρουσιάζεται κάθε πρωῒ μπροστά του καὶ νὰ τοῦ ὑ­πενθυμίζῃ· «Φίλιππε, μέμνησο ὅτι θνη­τὸς εἶ»· Φίλιππε, νὰ θυμᾶσαι ὅτι εἶσαι θνητός. Ἂν λοι­πὸν αὐτὸ τὸ ἔκανε ἐκεῖνος, ποὺ ἔζησε 400 χρόνια πρὸ Χριστοῦ, πόσο μᾶλλον ἐμεῖς; Αὐ­τὸ λέει καὶ ὁ ποιητὴς τοῦ Με­­γάλου Κανό­νος, ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης.
Τί ἄλλο εἶνε ἡ Μεγάλη Σαρακοστή; Εἶνε μνήμη τῶν πειρασμῶν τοῦ Κυρίου. Ὅπως ξέ­ρουμε, ὁ Χριστὸς ὕστερα ἀπὸ τὴ βάπτισί του πέρασε τὸν Ἰορδάνη ποταμό, πῆγε στὴν ἔρημο, ἔμεινε ἐκεῖ μόνος σαράντα μέρες καὶ πά­λεψε στῆθος μὲ στῆθος μὲ τὸ διάβολο. Πῶς τώρα τόλμησε ὁ διάβολος νὰ πειράξῃ τὸ Χριστό; Οἱ πατέρες λένε, ὅτι ὁ διάβολος ἔβλεπε τὸν ἄνθρωπο Χριστό, ἀλλὰ δὲ μποροῦσε νὰ φανταστῇ ὅτι μέσα του κρύβεται ἡ θεότης. Αὐτὸ λέει καὶ ὁ κατηχητικὸς λόγος τοῦ ἱ. Χρυ­σο­στόμου, ποὺ θ’ ἀκούσουμε τὸ Πάσχα· Ὁ ᾅ­δης «ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐδεσμεύθη· …ἔλαβε σῶμα, καὶ Θεῷ περιέ­τυχεν»· πῆρε ἕνα σῶ­μα καὶ δὲν κατάλαβε ὅτι πίσω ἀπὸ αὐτὸ εἶνε ἡ θε­ότης. Εἶνε ὅπως τὸ ψάρι, ποὺ βλέπει τὸ δόλω­μα, ἀλλὰ δὲν καταλαβαίνει ὅτι πίσω ἀπ’ αὐτὸ ὁ ψαρᾶς ἔ­χει τὸ ἀγ­κίστρι. Δόλωμα ἦταν τὸ ἀν­θρώπινο σῶμα, ποὺ εἶχε ὁ Χριστός, καὶ ἀγκί­στρι ἡ θεότης. Ἔ­τσι νίκησε ὁ Χριστὸς στὴν ἔ­ρημο. Ὁ σατα­νᾶς ἔφυγε, ἀλλὰ «ἄχρι καιροῦ» (Λουκ. 4,13). Ἐ­πανῆλ­θε πάλι καὶ ἔκανε τὴν τελευταία ἔφοδό του γιὰ νὰ κλονίσῃ τὸ Χριστὸ – πότε; Τὶς ἡμέρες τῶν παθῶν, τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ἀφοῦ λοι­πὸν ὁ διάβολος πείραξε τὸ Χριστό, θὰ πειρά­ξῃ κ’ ἐμᾶς. Ἀλλὰ μὴ πτοηθοῦμε. Ἔχουμε τὴν προστασία τοῦ Χριστοῦ. Νὰ δείξουμε ὑπομο­νὴ καὶ ν’ ἀγωνιστοῦμε μὲ τὰ πνευματι­κὰ ὅ­πλα, ποὺ μᾶς δίνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, τὴ νηστεία δηλαδὴ καὶ τὴν προσευχή, γιὰ τὰ ὁ­ποῖα θὰ ποῦμε ἐν συνεχείᾳ. Read more »

Τι διδασκει η Ορθοδοξια μας

για το προσωπο της Υπεραγιας Θεοτοκου

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστινο Καντιώτη
στὸν ἱ. ναὸ Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης στις 10-8-1989

Ἔξω ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία οἱ αἱρετικοὶ διχάζονται ὡς πρὸς τὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας· ἄλλοι τὴν ὑπερτιμοῦν, καὶ ἄλλοι τὴν ὑποτιμοῦν. Ἐμεῖς τί λέμε;
Ἡ Ὀρθοδοξία παραδέχεται, ὅτι ἡ Παναγία εἶνε ἀνώτερη ἀπὸ τοὺς πατριάρχας καὶ τοὺς προφήτας τῆς παλαιᾶς διαθήκης, ἀνώτερη ἀπὸ τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, ἀνώτερη ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους, ἀνώτερη ἀκόμα κι ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους. Ἡ Παναγία εἶνε παραπάνω ἀπ᾿ ὅλους. Ἀλλὰ δὲν εἶνε Θεός· ἐδῶ σταματοῦμε. Διότι ἡ θεοποίησις τῆς Παναγίας εἶνε αἵρεσις. Αἱρετικοὶ εἶχαν θεοποιήσει τὴν Παναγία. Ἐμεῖς δὲν τὴ θεοποιοῦμε· δὲν λέμε, ὅτι ἡ Παναγία εἶνε Θεός.
Ἡ Παναγία, ἐν σχέσει μὲ τὸ Θεό, μὲ τὸ Χριστό, εἶνε καὶ αὐτὴ μία «δούλη»· ἔτσι ὀνομάζει τὸν ἑαυτό της ἡ ἰδία:  «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου» (Λουκ. 1,35-38). Ἔτσι εἶπε ἡ Παναγία· ὅτι εἶνε μιὰ «δούλη» τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶνε ἁμαρτία αὐτὸ ποὺ παρατηρεῖται καμμιὰ φορὰ ἀπὸ ἄγνοια, νὰ τιμοῦν τὴν Παναγία παραπάνω ἀπὸ τὸ Χριστό (κάπου εἶδα λ.χ. μπροστὰ στὸ Χριστὸ νὰ ἔχουν μιὰ μικρὰ καντήλα, καὶ μπροστὰ στὴν Παναγιὰ μιὰ μεγάλη καντήλα).
Ὡρισμένοι αἱρετικοὶ ὅμως, ὄχι ἀπὸ ἄγνοια ἀλλ᾿ ἀπὸ σατανικὴ ἐπιμονή, θεωροῦν τὴν Παναγία σὰν Θεό· ὅπως οἱ ἀρχαῖοι εἰδωλολάτραι πρόγονοί μας εἴχανε τὴν Ἄρτεμι, τὴν Ἀθηνᾶ κ.τ.λ.. Ὄχι τέτοια πράγματα. Αὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα ἄκρο, τὸ ὁποῖο κρατοῦν οἱ παπικοί. Αὐτοί, οἱ φράγκοι, τὴν Παναγία τὴν ἔχουν πολὺ ψηλά, τὴν τιμοῦν σχεδὸν σὰν Θεό, τῆς φτειάχνουν καὶ ἀγάλματα. Αὐτοὶ ἔχουν τὴν λεγομένη Μαριολατρία.
Οἱ ἄλλοι ἀντιθέτως πηγαίνουν στὸ ἄλλο ἄκρο. Εἶνε οἱ προτεστάνται. Αὐτοὶ τί λένε; Ὑποτιμοῦν τὴν Παναγία. Τὴν θεωροῦν μιὰ ἁπλῆ γυναῖκα. Τί εἶνε, σοῦ λένε, ἡ Μαρία; εἶνε ὅπως ὅλες οἱ γυναῖκες. Καὶ ἐνῷ οἱ παπικοὶ τῆς ἔχουν καὶ ἀγάλματα, οἱ προτεστάνται δὲν τῆς ἔχουν οὔτε εἰκόνα. Οἱ δὲ χιλιασταὶ οὔτε ν᾿ ἀκούσουν θέλουν γιὰ τὴν Παναγία.
Ἐμεῖς λοιπόν, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, εἴμεθα στὸ μέσον. Ἡ Ὀρθοδοξία οὔτε μὲ τοὺς προτεστάντες πάει, οὔτε μὲ τοὺς παπικοὺς πάει. Καὶ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, ὅτι ἡ Παναγία εἶνε ὑπεράνω ὅλων τῶν ἁγίων, ἀλλὰ ὄχι Θεός· καὶ ὅτι ἀξιώθηκε νὰ γεννήσῃ ὑπὲρ φύσιν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε κατὰ τρόπο ὑπερφυσικό, θαυμαστό, μυστηριώδη, τρόπον ἄγνωστον τοῖς ἀνθρώποις. Αὐτὰ πιστεύει ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ ἔτσι τιμοῦμε ἐμεῖς τὴν Παναγία.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΩΣΗ ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, ΟΠΩΣ ΕΝΩΣΕ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΕΑ ΨΕΥΤΟ-ΕΚΚΛΗΣΙΑ! ΕΒΑΛΕ ΣΗΜΕΡΑ (ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ) ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΜΒΩΝΟΣ Η ΝΕΑ ΑΙΡΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ!!!

Διαβάστε τὴν ἐγκύκλιο του, που ἀνεγνώσθη στους Ὀρθοδόξους ναούς, «ἐπ᾿ ἐκκλησίας κατά τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς, ι΄ Μαρτίου [2019], ἀμέσως μετά τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον».
«…Εὔχεσθε καί προσεύχεσθε, τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, νά ἀξιωθῶμεν, ἄνωθεν ἐπινεύσει καί ἀρωγῇ, πρεσβείαις δέ τῆς Ἁγιοπρώτου Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων…».
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΖΥΓΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ!!! «ΑΓΙΟΠΡΩΤΟΥ» λέει, Ή ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΓΙΑΣ!!!  ΓΙΑΝΝΗΣ ὴ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ,  το ἴδιο!

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

Συνεργάτου μας

   Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Κορινθίους Α´ ἐπιστολήν του (1,10) «παρακαλεῖ … ἴνα τό αυτό λέγωμεν πάντες. Νά μή κομματιαζώμαστε (σχίσματα), νάχουμε ἴδιο μυαλό καί ἴδια γνώμη». Καί ἐρωτᾶ (αὐτόθι στιχ.20). «Ποῦ σοφός, ποῦ γραμματεύς, ποῦ συζητητής ..(τότε); Θέλετε; Καί σήμερα.
Αυτοσοφία καί Υπερσοφία ο Θεός αϊδίως, δέν επέτρεψε στόν, σχετικήν σοφίαν έχοντα, άνθρωπον, νά γνωρίση δι’ αυτής τόν Θεόν, αλλά θέλησε (ο Θεός) «διά της μωρίας του κηρύγματος νά σωθούν οι εις το πρόσωπον Αυτού αποθέτοντες την πίστιν και την ελπίδα των» άνθρωποι (Α´ Κορ. 1,20-21).
Πίστις των Ορθοδὀξων, της Μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, υπάρχει εκπεφρασμένη εντός, καί εριδομένη εις, τό «κατά τας Γραφάς», εις τα της Ιεράς Παραδόσεως, εια τα των Αγίων καί Θεοσόφων Αποστόλων καί Πατέρων, ως αυτοί, εν Οικουμενικαίς, Τοπικαίς Συνόδοις καί Επιστολαίς αυτών διετάξαντω και επαφήκαν ημίν. Της (Εκκλησίας) σήμερον, «Συνοδικώ Συστήματι» αυτής δογματιζούσης καί συναποφασιζούσης.
Ετι όμως σήμερον, τίς «μόνος» τολμά, υπερβαίνων καί αγνοών πάντας και πάντα, να αποφασίζη και να δογματίζη; Ποῖος μόνος, αυθαιρέτως, δικαιούται να κρίνη, συγκρίνη, αξιολογήση, αναβιβάση, καταβιβάση, υποβιβάση, κατατάξη, ή, αποβάλη, αφορίση, θέση εἰς ακοινωνησίαν, καθαιρέση, ή, θέση τινά εις αργίαν, τρόπω ξένω και αγνώστω τοις Ιεροίς Κανόσι; Παράξενο; Οχι!! Συνηθέστατο! Αρκεί νά «πολιτεύεται η ζωή (σου)» κατά τον Κατηχητικόν Λόγον της ημέρας του Πάσχα, του Ιερού Χρυσοστόμου. Νά κινήσαι απελεύθερος, καί να δραστηριοποιήσαι (ως πρόσωπον), κατά τόν Αριστοτέλην, μετέχων ενεργώς εις τα της Κοινωνίας ως «πολιτικόν ζώον», καί μή, αφιστάμενος της πολιτικής (θέλεις; και της θρησκευτικής ζωής), αποσυνδεόμενος του α’ συνθετικού της προτάσεως, αποβής, ούτω, απολιτικόν «ζώον», ήτοι βοσκηματώδης ύπαρξις, αδυνατούσα να διακρίνη τον αυθαιρετούντα και αντικανονικώς διοικούντα, ενεργούντα, αποφαινόμενον, δογματίζοντα και νομοθετούντα. Ον, ως εκνόμως πράττοντα, θά έδει, από καιρού νά ειχες απορρίψει και απομακρύνει τούτον, Συνοδικώς (δε) καί τής Εκκλησίας Συνόλου συμπρατούσης καί συναποφασιζούσης πρός τούτο.

Ταύτα πάντα, αφορώσιν εις τα υπό τού Πατριάρχου Βαρθολομαίου εσχάτως, δι’ εγκυκλίου, διακανονιζόμενα, καθοριζόμενα καί, αθέσμως και αντικανονικώς, επιβαλλόμενα, περί Τό Πάντιμον Πρόσωπον Τής Πανυπερευλογημένης Μητρός Τού ενανθρωπήσαντος Σωτήρος ημών, Ιησού Χριστού. Ην, ή και ως Θεοτόκον Αυτήν ανέχεται(!) καλείσθαι και ονομάζεσθαι, μειοί (μειώνει, σμικραίνει, ελαττώνει, αδικεί) τό Υψος Αυτής, μέ τό νά Τήν «συστιχεί», έστω και ως Πρώτην τοποθετών Αυτήν, εις τό αυτό επίπεδο, τήν αυτήν ευθυγράμμισιν καί τό αυτό ισοστάσιον, μετά πάντων τών Αγίων, ως «Πρωτ-Αγίας, Πρωταγίας»!!! Πάνυ αστόχως. Mάλιστα ὡς δασεινομένης τῆς λέξεως Ἁγία: «Πρωθ᾽-Ἁγίας, Πρωθαγίας»!! Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2164

Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ. 6,14-21)
10 Μαρτίου 2019
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Αφανιζουσι τα προσωπα»

«Μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί…· ἀ­φανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν» (Ματθ. 6,16)

Σήμερα, ἀδελφοί μου, εἶνε ἡ τελευταία ἡ­μέ­ρα τῶν Ἀπόκρεω ἢ ἀκριβέστερα τῆς Τυ­ρι­νῆς. Αὔριο Δευτέρα μπαίνουμε σὺν Θεῷ στὴν ἁ­γία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ὅπως πάντα τὶς καλὲς μέ­ρες ἡ νοικοκυρὰ καθαρίζει ὅλο τὸ σπίτι καὶ ἰδιαιτέρως τὴν εἴσοδο, ἔτσι κ᾽ ἐ­μεῖς αὔ­ριο νὰ πάρουμε μιὰ πνευματικὴ σκούπα καὶ νὰ σκουπίσουμε τὸ σπίτι αὐ­τὸ ποὺ λέγε­­ται ψυχή· πρέπει νά ᾽νε καθα­ρὸ ὅλη τὴν ὡραία αὐτὴ περί­οδο, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως αὔριο, ποὺ γίνε­ται ἡ εἴσ­οδος στὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Γι᾽ αὐ­τὸ ἀκριβῶς, ἀπὸ ὅλες τὶς ἡμέρες τοῦ ἔτους, ἡ ἡ­μέρα αὐτὴ ὀνομάζεται Καθαρὰ Δευτέρα. Καὶ τὸ σπίτι λοιπὸν ἀλλὰ προπαντὸς ἡ καρδιά μας καὶ ἡ ζωή μας, ὅλα νὰ εἶνε καθαρά.
Ἐρωτῶ ὅμως· εἶνε αὔριο ἡ ἡμέρα καθαρή; Τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰ ἡμερολόγια τὴ λέ­νε «Καθαρὰ Δευτέρα», ἀλλ᾽ ἐὰν κοιτάξου­­με ἔξω θὰ δοῦμε ὅτι ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶνε ἀκάθαρτη, ὄχι καθαρή. Καθαρὴ μέσα στὴν ἐκκλησία, ἔξω ὅ­μως ἀκάθαρτη. Γιατὶ ὀνομαζόμαστε μὲν Χριστι­ανοί, ἀλλὰ ζοῦμε εἰδωλολατρικά.
Ἂν ἤ­μασταν εἰδωλολάτρες, αὐτὸ δὲν θὰ ἦ­ταν παράδοξο· τώρα ὅμως τὸ νὰ ὀνομαζώμαστε Χριστιανοὶ καὶ νὰ γιορτάζουμε τὶς ἅγιες αὐ­­­τὲς ἡ­μέρες, ἀλλὰ νὰ ζοῦμε εἰδωλολατρικά, αὐ­­τὸ εἶ­νε μεγάλη ὑποκρισία. Ταιριάζει λοιπὸν καὶ σ᾽ ἐμᾶς ὁ τίτλος τοῦ ὑποκριτοῦ, αὐτὸ ποὺ λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο· «Μὴ γίνεσθε ὥσ­περ οἱ ὑ­­ποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρό­­σωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νη­στεύοντες» (Ματθ. 6,16). Καὶ ἀκριβῶς γιὰ τὴν ὑ­ποκρισία αὐτή, ποὺ δείχνουμε στὴ ζωή μας, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ λίγα λόγια. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2163

Τῶν ἁγίων 40 Μαρτύρων
Σάββατο 9 Μαρτίου 2019
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Να ζησουμε ενωμενοι

«Δριμὺς ὁ χειμών, ἀλλὰ γλυκὺς ὁ παράδεισος» (Μ. Βασ. Εἰς τοὺς ἁγ. τεσσαρ. μάρτ. 6· Migne 31,517Α)

Σήμερα 9 Μαρτίου ἑορτάζουν, ἀγαπητοί μου, οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες. Μιὰ πα­ροιμία λέει ὅτι «δὲν λείπει ὁ Μάρτης ἀπ᾽ τὴ Σαρακο­στή». Καὶ ἡ ἑορτὴ λοιπὸν τῶν 40 Μαρτύρων πολλὲς φορὲς ἔρχεται μέσα στὴν περίο­δο τῆς νηστείας, ἡ ὁποία προχωρεῖ βαθμηδόν.
Μὲ τί σοφία ἐνεργεῖ ἡ Ἐκκλησία μας! Ὅπως ἡ μάνα ἀπογα­λακτίζει τὸ παιδὶ ὄχι ἀμέσως ἀλ­λὰ σιγὰ – σιγά, γιὰ νὰ συνηθίσῃ σὲ στερεώτερη τρο­φή, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία, ποὺ μᾶς ἀ­γαπάει σὰν παιδιά της· κόβει πρῶτα τὸ κρέας, μετὰ τὸ γάλα, καὶ τέλος τὸ λάδι πλὴν Σαββά­του καὶ Κυριακῆς.
Ὀφείλουμε ὑπακοὴ στὴν ἐντολὴ τῆς Ἐκκλη­σίας. Οἱ πολ­­λοὶ δὲν ὑπακού­ουν ὅμως. Μάλιστα τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡ­μέρες, ἀντὶ ἀσκήσεως καὶ νηστείας, ὁ κόσμος κάνει τὰ ἀντίθετα· καρνα­βάλια, μεταμφιέσεις, χοροί, φαγοπότι, μέθη…. Εἶνε αὐτὰ χριστιανικὲς ἀπόκριες; Ὄ­χι! Ἐναν­τίον λοιπὸν αὐτῆς τῆς ἠθικῆς ἀποχαλινώσεως διαμαρτύρεται ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, διαμαρτύρεται δὲ καὶ ἡ ση­μερινὴ ἑορ­τή.
Οἱ 40 Μάρτυρες, ὄχι ἕνας καὶ δύο ἀλλὰ σαράντα, διαμαρτύρονται γιὰ τὶς εἰδωλολατρι­κὲς συνήθειες καὶ τὰ ἔθιμά μας. Ἂς ῥίξουμε μιὰ ματιὰ στὸν βίο τους, νὰ δοῦμε ποιοί ἦταν, ποῦ, πῶς καὶ πότε ἔζησαν, γιὰ νὰ συγκριθοῦ­με μαζί τους, νὰ δοῦμε πόσο ὑπολειπόμεθα!
Read more »

Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΤΟ!!!

ΝΕΑ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΥΠΟΒΙΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ ΑΠΟ ΥΠΕΡΑΓΙΑ, ΣΕ «ΑΓΙΟΠΡΩΤΟ ΘΕΟΤΟΚΟ», ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥΣ!

Γράφει σὲ ἐγκύκλιο του, γιὰ νά: «Ἀναγνωσθήτω ἐπ᾿ ἐκκλησίας κατά τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς, ι΄ Μαρτίου [2019], ἀμέσως μετά τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον».

• «…Εὔχεσθε καί προσεύχεσθε, τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, νά ἀξιωθῶμεν, ἄνωθεν ἐπινεύσει καί ἀρωγῇ, πρεσβείαις δέ τῆς Ἁγιοπρώτου Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων…» .
  

https://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/27370-logos-katixitirios-gia-tin-enarji-tis-megalis-tessarakostis

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 64

Οταν κηρυττεται η αιρεση απο τον αμβωνα,
τι πρεπει να κανουν οι Χριστιανοι

• Τὰ παρακάτω λόγια τὰ εἶπε ὁ ἀγωνιστὴς Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστῖνος Καντιώτης, μετὰ ἀπὸ ἀπαράδεκτη ὁμιλία τοῦ καρναβαλιστῆ καὶ οἰκουμενιστῆ καὶ μασόνου μητροπολίτη τοῦ πατριαρχείου Μελίτωνος Χατζῆ, γιὰ νὰ μὴ πιάνωνται στὸν ὕπνο οἱ χριστιανοί.

«Κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία δὲν ἐπιτρέπεται διακοπή. Ἀλλ’ ἐὰν ὑπάρχῃ μιὰ περίπτωσι, κατὰ τὴν ὁποία ὄχι μόνο ἐπιτρέπεται, ἀλλὰ ἐπιβάλλεται διακοπὴ καὶ διαμαρτυρία, εἶνε ἡ παραπάνω περίπτωσι. Μόλις ἀκούσθηκαν οἱ πρῶτες λέξεις ὑπὲρ τοῦ καρναβαλικοῦ αἴσχους ἢ τῶν αἱρέσεων, ὅλος ὁ ἐκκλησιαζόμενος λαὸς ἔπρεπε, μὲ ὅλη τὴ δύναμι τῶν πνευμόνων του, νὰ ἄρῃ φωνὴ διαμαρτυρίας καὶ νὰ πῇ· Ἀνάξιος! Αἶσχος! Κάτω!… Σὲ τέτοιες περιπτώσεις ποὺ τὸ κινδυνευόμενο εἶνε ἡ Ὀρθοδοξία ὡς κανόνας πίστεως καὶ ἠθικῆς, εὐγένεια καὶ σιωπὴ δὲν ἐπιτρέπονται. Ὁ Κύριος δὲν ὕψωσε μάταια τὸ φραγγέλλιο ὅταν εἶδε τὴν βεβήλωσι τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ. Καὶ ὁ εὐσεβὴς λαός, ποὺ ἀγαπᾶ περισσότερο ἀπὸ ὅλους τὸν Κύριο καὶ τὴν ἁγία του Ἐκκλησία, ὅταν ἀκούῃ καὶ βλέπῃ βεβήλωσι τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων, ἂς ὑψώνη ἀντὶ φραγγελλίου τὴ φωνή του. Εἶνε καὶ ἡ αὐστηρὴ φωνὴ εἶδος φραγγελλίου. Οἱ φωνὲς ἀποδοκιμασίας ἐκ μέρους τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ πλήττουν τοὺς ἐνόχους περισσότερο τοῦ φραγγελλίου. Εἶνε ὅπως οἱ ἰσχυρὲς φωνὲς ποιμένων καὶ ποιμενικῶν σκυλιῶν οἱ ὁποῖες τρέπουν σὲ φυγὴ τοὺς λύκους. Read more »

Bαρθολομαῖε,

Πάνυ ἄστοχος, ἄκυρος καὶ αἱρετική ἡ, ἀπό μέρους τῆς σῆς ψευτο-Μετριότητος, ἀξιολόγησις Τῆς,  ὄντως, οὔσης Θεοτόκου, ὡς Πρωταγίας!

Ἡ καταπλήξασα καὶ ὑπερβάσα ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων τὴν φύσιν. Ἡ μεγαλυνομένη ὠς Τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καὶ ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ. Ἡ ἀδιαφθρόρως τεκοῦσα Θεὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως. Ἡ προεκλεχθεῖσα ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν, γενέσθαι Μήτηρ Θεοῦ. Ἡ Μόνη Ἀγνὴ καὶ Ἀχραντος, ἡ, πρὸ-κατά-καὶ μετὰ τὸν τόκον, Παρθένος. Ἡ Προφητευθεῖσα ὡς Κλίμαξ, Πόκος, Βάτος, Ράβδος, Μάννα κ.λ.π. Τὸ Ἱερώτατον τῆς Οἰκουμένης Κειμήλιον. Ἡ, ὡς Παρθένος Μήτηρ, προσενεχθεῖσα ὑφ᾽ ἡμῶν, δῶρον τῷ Θεῷ. Ἀλλότριον γάρ τῶν Μητέρων ἡ Παρθενία! Ἡ Ὑψηλοτέρα τῶν οὐρανῶν καὶ καθαροτέρα λαμπιδόνων ἠλιακῶν… (Ἐπιλείψῃ με ὁ χρόνος καὶ οὐκ ἐξαρκέσῃ ὁ χῶρος διὰ περαιτέρω ἀνάσυρσιν καὶ ἀνάδειξιν πραγμάτων ἐχόντων σχέσιν περὶ τοῦ θέματος).

Συνελόντι εἰπεῖν. Ἡ ἐν δεξιοῖς Τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ Της παρισταμένη Βασίλισσα, μετὰ τῆς τόσης λαμπρότητος· εἶναι ἀνήκουστον καὶ πρωτόγνωρον νὰ τίθεται, παρ᾽ οἱουδήποτε παράφρονος, εἰς σύγκρισιν πρὸς πάντα Ἅγιον· ὡς Ὑπεραγία καὶ Ὑπερευλογημένη ἐν τῇ Ἐκκλησιαστικῇ Ὀρθοδόξῳ Κυψέλῃ Βασιλεύουσα, σοῦ δὲ, ἐπαισχύντως, οὐδ᾽ ὡς κυφῆνος, πλέον, ἐν αὐτῇ μὴ ἀναγνωριζομένου· καὶ ἀποβαλομένου, ὅσον οὕπω, ὑπό τῶν φρονίμων, σοφῶν καὶ προνοητικῶν μελισσῶν-πιστῶν. Οὐδόλως, ἐν τῇ ἀλόγῳ ἀφυνιάσει σου, μέλει σοι, περὶ τῆς ὑστεροφημίας σου;

Κρίμα! Ἀφοῦ, «ἀντὶ τοῦ διδάσκειν, κατήντησας διδάσκεσθαι» ὑπό τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος, ἐφάρμοσον σεαυτῷ τόν Β´ Κανόνα τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Κανόνα ΚΔ´ τῆς ἐν Καρθαγένῃ. Ψαλμ. 118, 15-16. Δευτερ. 16,18. Ὠσηὲ 4,6. Νεαρὰ Ἰουστ. ΡΚΓ´.  Καὶ ὑποσημείωσις (1)   Β´ Καν. Ζ´ Οἰκ. σελ. 323-325, «Πηδάλιο» «Ἀστερος», Παπαδημητρίου.

(Τὸ ὡς ἄνω κείμενον ἀφορᾶ εἰς λεπτομέρειαν, ἐξαποληθείσης παρὰ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἐγκυκλίου, ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς)

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 40 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

ΓΙΑ τοὺς 40 Μαρτύρες, ποὺ ἑορτάζουν, θὰ μιλήσουμε σήμερα. Θὰ προσπαθήσω νὰ προσφέρω λίγα ἄνθη στὴ μνήμη τους.

* * *

Ποιοί ἦταν αὐτοὶ οἱ ἅγιοι; Ἦταν στρατιωτικοί. Ἦταν στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας τους. Ἦταν ἐπίλεκτο σῶμα τοῦ ῥωμαϊκοῦ στρατεύματος. Εἶχαν ἀνάστημα, εἶχαν ἐμφάνισι, ἦταν ἐμπειροπόλεμοι. Εχανε καὶ ἀνδρεία Εἶχαν ἀκόμη πειθαρχία, ἀπόλυτη ὑπακοὴ στοὺς ἀνωτέρους. Ἦταν ὑποδείγματα στρατιωτικά.
Μία φορὰ ὅμως οἱ 40 Μάρτυρες ἐπαναστάτησαν. Γιατί ἐπαναστάτησαν; Ἐπαναστάτησαν ἐναντίον τοῦ αὐτοκράτορος Λικινίου, ὁ ὁποῖος ἐδίωκε ἀπεινῶς τοὺς Χριστιανούς. Ἡ διαταγὴ ἔλεγε· Ὅποιος πιαστῇ νὰ μιλάῃ γιὰ τὸ Χριστό, θὰ συλλαμβάνεται καὶ θὰ ὑφίσταται τιμωρίες μεγάλες, μέχρι καὶ θάνατο.
Οἱ 40 Μάρτυρες δὲν φοβήθηκαν, δὲν κλείσανε τὸ στόμα· ὅταν ἀγαπᾷς τὸ Χριστό, δὲν μπορεῖς νὰ κλείσῃς τὸ στόμα σου. Τοὺς συνέλαβαν ἀμέσως καὶ τοὺς ὡδήγησαν μπροστὰ στὸ διοικητὴ τῆς πόλεως, στὸν Ἀγρικόλαο. Κι αὐτὸς τοὺς λέει·
―Δὲν ἀκούσατε τὴ διαταγὴ ποὺ ἀπαγορεύει νὰ μιλᾶνε γιὰ τὸ Χριστό;
―Ἀκούσαμε τὴ διαταγὴ τοῦ αὐτοκράτορος. Ἀλλὰ κάποια ἄλλη διαταγή, ἀνώτερη, διαταγὴ τοῦ Χριστοῦ, μᾶς λέει, νὰ ὁμολογοῦμε τὸ ὄνομά του τὸ ἅγιο παντοῦ.
Ὁ Ἀγρικόλαος διατάζει νὰ τοὺς ῥίξουν στὴ φυλακή, στρατιωτικὴ φυλακή, μέχρι τὸ πρωΐ.

Τὸ πρωῒ τοὺς βγάζουν. Τοὺς ῥωτοῦν, ἂν ἄλλαξαν γνώμη. Ἡ ἀπάντησι ἦταν ἀρνητική.
―Κρῖμα σ᾿ ἐσᾶς, τοὺς λέει ὁ διοικητής.
―Δὲν ἀλλάζουμε γνώμη. Εἶνε ἡ μόνη φορὰ ποὺ δὲν ὑπακούουμε σὲ διαταγή.
―Δὲν ὑπακούετε; Read more »