ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ – ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ

Πατηστε τον τιτλο και διαβαστε ολόκληρο το άρθρο σε pdf

Του ιερέως Ιωάννου Νικολόπουλου
Καλαμαριά Θεσσαλονίκης

«Ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία οὐ μή παρέλθῃ ἀπό τοῦ νόμου» (Ματ.5,18)
«Χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιόντων» (Ρωμ.12,15)
«Ταῦτα δέ ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μή ἀφιέναι» (Ματ.23,23)
«Ἐάν τις ἐπιθῇ ἐπί τῷ εὐαγγελίῳ, ἐπιθήσει ὁ Θεός ἐπ’ αὐτόν τάς πληγάς τάς γεγραμμένας ἐν αὐτῷ· καί ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπό τῶν λόγων τοῦ εὐαγγελίου, ἀφελεῖ ὁ Θεός τό ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς» (Ἀποκ.22,19)

Μέσα στή χαρά τῆς Ἀναστάσεως, ὑψώνοντας φωνήν μέ τρεμάμενα γηραλέα χείλη, καί συμπροσφθεγγόμενος καί συναναφωνῶν (ὅσῃ μοι δύναμις) τόν διθυραμβικόν Παιᾶνα «Χριστός Ἀνέστη», ἔρχομαι ταπεινά νά καταθέσω ὡρισμένες ψυχοφελεῖς σκέψεις πού, ἄν καί εἶναι τόσο ἄξιες προσοχῆς, τίς ἀντιπαρερχόμεθα, δέν ἔτυχε κάποιος νά μᾶς κατηχήσῃ γύρω ἀπ’ αὐτές….

Την συνεχεια:

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ-ΜΗΝΥΜΑΤΑ-ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ

ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΕΛΤΣΟΥ

ΛΕΝΩ ΜΠΟΤΣΑΡΗ

(Τού Συνεργάτου μας Κ.Θ.)

΄Η μάχη τών Σουλιωτών μέ τούς Τουρκαλβανούς στή Μονή Σέλτσου, τό 1804, αφάνισε τά μέλη τής οικογένειας Μπότσαρη, ή οποία λίγα χρόνια αργότερα, έχασε καί τό πιό ένδοξο μέλος της, τόν Μάρκο…

Την συνέχεια εδω: (ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΕΛΤΣΟΥ)

EΛΛHNEΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ

ΣΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

ΝΤΟΠΙΑ & ΞΕΝΑ

Δοξα τω Θεω!  Υπάρχουν πολλές γενναιες φωνές, με καρδιά και μυαλό, που αντιστέκονται & ενημερώνουν τον λαο!

ΑΞΙΟΣ!

Η ομιλια του Πετρακου που εριξε το διαδικτυο

________

____________

Από βιβλίο Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΓΟΝΕΙΣ ΦΡΟΤΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ», σελ. 10

Θεμελιο της πολιτειας η ανατροφη των παιδιων

Ἀπὸ ἀρχαίας ἐποχῆς, οἱ ἄνθρωποι ἔδιναν μεγάλη σημασία στὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν. Ἰδίως δὲ ἡ Ἑλλὰς ἡ πατρίς μας, ἐὰν ἐμεγαλούργησε καὶ ἐγέννησε μεγάλους ἥρωας καὶ μεγάλους ἄνδρας, τοῦτο τὸ ὀφείλει εἰς τὸ ὅτι ἔδωσε μεγάλη προσοχὴ στὴν ἀγωγή, στὴ διαπαιδαγώγησι τῶν παιδιῶν. Τοῦτο τὸ βλέπομε στὸ μαντεῖον τῶν Δελφῶν, πού ᾿χανε γράψει μὲ χρυσᾶ γράμματα – τί εἴχανε γράψει; σὲ ἀρχαία γλῶσσα· ὅτι «πολιτείας ἀρχὰ παίδων τροφά», ὅτι τὸ θεμέλιον μιᾶς πολιτείας εἶνε ἡ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν. Τοῦτο κατενόησε κ᾿ ἕνας νομοθέτης δικός μας, ὁ Λυκοῦργος, ποὺ εὑρῆκε μιὰ κοινωνία διαλελυμένη καὶ ἀνέλαβε νὰ τὴν διορθώσῃ. Καὶ ὡς πρῶτο μέτρον ἔλαβε τὴν ἀνόρθωσιν τῆς οἰκογενείας, τὴν ἀνατροφὴν τῶν παιδιῶν. Κ᾿ ἐκάλεσε μιὰ μέρα -τὸ ξέρετε ὅλοι-, ἐκάλεσε μιὰ μέρα στὴν πλατεῖα τῆς Σπάρτης ὅλο τὸ λαό· καὶ περίμεναν νὰ τοὺς διδάξῃ. Τοὺς δίδαξε. Πῶς τοὺς δίδαξε; Ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ μ᾿ ἕνα παράδειγμα. Τί ἔκανε;

Ἔφερε μαζί του δυὸ σκυλάκια· καὶ μπροστὰ στὰ σκυλάκια ἔβαλε ἕνα πιάτο μὲ φαῒ ποὺ ἄχνιζε, ὀρεκτικὸ φαγητό· καὶ συγχρόνως τὴν ἴδια στιγμὴ ἄνοιξε ἕνα κλουβί, κι ἀπ᾿ τὸ κλουβὶ πετάχτηκε ἕνας λαγός. Τί κάνανε τὰ σκυλάκια; Τὸ ἕνα σκυλάκι ἔπεσε μὲ τὰ μοῦτρα στὸ φαγητὸ καὶ ἔτρωγε – λαίμαργο. Τὸ ἄλλο σκυλάκι δὲν ἔδωσε καμμία σημασία στὸ φαγητό, ἀλλὰ ἄρχισε νὰ τρέχῃ -κι ἀκόμα τρέχει- γιὰ νὰ πιάσῃ τὸ λαγό. Περίεργο θέαμα. Λέγει εἰς τὸν κόσμο ὁ Λυκοῦργος· Τὰ βλέπετε τὰ δυὸ σκυλάκια; Μιὰ μάνα τὰ γέννησε, ἡ ιδια μάνα. Τὸ ἕνα ὅμως ἀπὸ μικρὸ πῆγε στὸ χασάπικο, στὸν κρεοπώλη, κ᾿ ἔτρωγε κόκκαλα καὶ κρέατα· κ᾿ ἔγινε λαίμαργο. Τὸ ἄλλο σκυλάκι τὸ πῆρε ὁ κυνηγὸς, τὸ πῆγε στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια, καὶ τὸ ἔμαθε νὰ κυνηγάῃ. Ἡ ίδια μάνα τὰ γέννησε· ἀλλ᾿ ἄλλη ἀνατροφὴ πῆρε τὸ ἕνα, κι ἄλλη ἀνατροφὴ πῆρε τὸ ἄλλο. Ἀπ᾿ αὐτὸ νὰ καταλάβετε, ὅτι τὰ παιδιὰ ἐδῶ τῆς Σπάρτης, ἐὰν πάρουν καλὴ ἀνατροφή, θὰ γίνουν σπουδαῖοι πολῖται καὶ θὰ δοξάσουν τὴν πολιτεία· ἂν πάρουν κακὴ ἀνατροφή, θὰ γίνουν παιδιὰ ἄχρηστα κ᾿ ἐπικίνδυνα γιὰ τὴν πολιτεία… Τὸν ἄκουσαν τὸ Λυκοῦργο· κι ἀνέθρεψαν τὰ παιδιά τους μὲ σκληραγωγία μεγάλη. Καὶ κατόπιν ἀπὸ ᾿κεῖ, ἀπὸ τὴν ἀγωγή, ἀπὸ τὰ μέτρα αὐτά, τὰ παιδιὰ αὐτὰ γινήκανε ἥρωες τῶν Θερμοπυλῶν, ποὺ εἶπαν τὸ «Μολὼν λαβέ». Τὸ πόση ἀξία ἀπέδιδαν οἱ Σπαρτιᾶτες στὸ ζήτημα τῆς διαπαιδαγωγήσεως τῆς νεολαίας, ἀποδεικνύει καὶ ἀπὸ τὸ ἑξῆς γεγονός. Ὅταν ὁ Μακεδὼν Ἀντίπατρος ζήτησε ἀπὸ τὸν Ἆγι τὸν βασιλέα τῆς Σπάρτης 50 παιδιὰ ὡς ὁμήρους, ὁ Ἆγις ἀπήντησε· Ἡ Σπάρτη εἶνε πρόθυμη νὰ δώσῃ ὡς ὁμήρους διπλάσιους γέροντες ἢ γυναῖκες, ἀλλὰ παιδὶ κανένα. Διότι τὰ παιδιὰ ποὺ θ᾽ ἀπομακρύνονταν ἀπὸ τὴν πατρίδα τους θὰ στεροῦνταν τὴν πατροπαράδοτη ἀγωγὴ κι ὅταν θὰ ἐπέστρεφαν θὰ ἦταν πολῖτες ἄχρηστοι. Καὶ ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς ἐπέμενε στὴν παράδοσι τῶν 50 παιδιῶν, οἱ Σπαρτιᾶτες, ἀφοῦ ἔκαναν σύσκεψι, ἀπήντησαν ὁμοφώνως, ὅτι προτιμοῦν τὸ θάνατο παρὰ νὰ παραδώσουν στὸν ἐχθρὸ καὶ ἕνα ἀκόμη παιδὶ τῆς Σπάρτης!

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ σε .pdf

Ἴσως πολλοί ἀπό ἐσᾶς ἀγαπητοί ἀναγνῶστες νά θεωρήσετε τό μέτρο αὐτό ἀκραῖο, καί ἐκεῖνοι ἤ αὐτός πού τό εἰσηγῆται νά θεωρῆτε ὅτι τά ἔχουν χαμένα. Ὄχι ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, οὔτε ἀκραῖο εἶναι τό μέτρο πού εἰσηγούμεθα, οὔτε τά ἔχουμε χαμένα. Εἶναι λοιπόν βέβαιον ὅτι μέ μαθηματική ἀκρίβεια τῶν μετέπειτα 30 χρόνων (δηλαδή 2021+ 30 ἔτη) ἡ ἑλληνική πολιτεία ἐάν συνεχίσει μέ αὐτό τό ἀνορθόδοξο ἐκπαιδευτικό σύστημα, κατάλοιπο μασονικῶν ἐπιρροῶν, θά εὑρεθῆ νά ἔχει ὁλοκληρώσει ἕνα τελευταῖο κύκλο χαμένων χρόνων, κλειστή κλειδαμπαρωμένη πόρτα ἀπέναντι στήν ἀληθινή ἐλευθερία τῆς σκέψεως, καί κυρίως διαστροφῆς τοῦ νοῦ τῶν μαθητῶν, καθώς στά σημερινά σχολεῖα ἐπιτελῆται μία ὑποκόσμια γκετοποίηση, ὡς τῶν διεφθαρμένων βαβυλωνίων μεγαλουπόλεων, ἤ ὡς μία νεοϋρκέζικη σκοτεινοβίωση τοῦ ὑπονόμου-ὑποκόσμου… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1881

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Πράξ. 5,12-20)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Τα τρια οπλα των αποστολων

«Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά» (Πράξ. 5,12)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ δευτέρα Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἢ τοῦ Ἀντίπασχα. Θὰ πῶ λίγες λέξεις ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀποστόλου, ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ ποὺ εἶπα στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας, καὶ παρακαλῶ νὰ προσέξετε.

* * *

Ὅποιος σκεφθῇ, ὅτι ἡ θρησκεία μας ἄρχισε ἀπὸ τὸ τίποτα, ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου ἦταν μικρός, ὅτι κι ἀπ᾽ αὐτοὺς τοὺς λίγους μαθητάς του ὁ ἕνας τὸν πρόδωσε καὶ τὸν πούλησε ἀντὶ τριάκοντα ἀργυρίων, ὁ ἄλ­λος τὸν ἀρνήθηκε, κ᾽ οἱ ἄλλοι κρύφτηκαν φοβι­σμένοι· κι ὅταν κατόπιν σκεφθῇ, ὅτι οἱ ἕν­δε­κα μαθηταὶ ἔγιναν ἑβδομήντα, οἱ ἑβδομήν­τα ἔγιναν τρεῖς χιλιάδες, οἱ τρεῖς χιλιάδες πέν­τε χιλιάδες, ὅτι αὐτὸ τὸ ῥυάκι ἔγινε Ἁλι­άκμονας ποὺ δροσίζει τὴν οἰκουμένη, τοῦ γεν­νιέται ἡ ἀπορία· ποιά τὰ αἴτια τῆς ἐξαπλώσεως τοῦ χριστιανισμοῦ; τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ ἔκανε τὴ θρησκεία μας ν᾽ ἁπλωθῇ τόσο πολύ;
Γιὰ νὰ διαδοθῇ μιὰ ἰδέα, ἕνα σύστημα ἢ ἕ­να συγκρότημα, χρειάζονται –κατὰ κόσμον– α΄) χρῆμα, β΄) ὅπλα – βία, γ΄) γνῶσις – ἐπιστήμη. Ποιός ὑπολογίζει μικρὰ κράτη; ὁ νοῦς ὅ­λων εἶνε στραμμένος στοὺς κολοσσούς, στοὺς γίγαντες· αὐτοὺς ποὺ ἔχουν χρῆμα, ποὺ διαθέ­τουν τὰ τελειότερα ὅπλα, ποὺ ἔχουν τοὺς μεγαλύτερους ἐπιστήμονες. Ἀλλὰ εἶχε τέτοια πράγματα ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ; διέθετε λεπτά, ὅπλα, σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονες;
Ἡ γῆ δὲν εἶδε οὔτε θὰ δῇ πιὸ φτωχοὺς ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους. Κι ἂν εἶχαν λίγα χρήματα, τά ᾽δωσαν κι αὐτὰ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ κ᾽ ἔμειναν πάμπτωχοι. Χρήματα δὲν εἶχαν· μή­πως εἶχαν ὅπλα; Μὰ ὁ Χριστὸς τοὺς ἀφώπλισε, τοὺς ἀπαγόρευσε νὰ ὁπλοφοροῦν. Στὸν θερμόαιμο Πέτρο, ποὺ ἔβγαλε μαχαίρι κ᾽ ἔ­κοψε τὸ αὐτὶ τοῦ δούλου Μάλχου, λέει «Βάλε τὴν μάχαιράν σου εἰς τὴν θήκην»· «ὅ­ποιος μα­χαιρώ­σῃ, ἀπὸ μαχαίρι θὰ πάῃ» (Ἰω. 18,11. Ματθ. 26,52)· τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ παράδειγμα τῶν ἀπο­στόλων εἶνε τὸ ὑπόδειγμα τοῦ ἀφοπλισμοῦ γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
Ἰωάν. 20, 19-31
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΤΕ;

«Θωμᾶς δὲ εἶς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος
Δίδυμος, οὐκ ἦν μετʼ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς»
(Ἰωάν. 20, 24)

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ σταυρώθηκε πάνω στὸ Γολγοθᾶ. Ἦταν τρεῖς τὸ ἀπόγευμα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς ὅταν εἶπε τὸ «Τετέλεσται» (Ἰωάν. 19, 30) καὶ απρέδωκε τὸ πνεῦμα του στὸν οὐράνιο Πατέρα. Ὁ Χριστός, ποὺ ἄπειρα πλήθη παρακολουθοῦσαν τὴ διδασκαλία καὶ τὰ θαύματά του, ἔμεινε μόνος καὶ ἐγκαταλελειμμένος. Ποῦ εἶνε οἱ τυφλοὶ ποὺ εἶδαν τὸ φῶς; Ποῦ οἱ κουφοί, οἱ κουτσοί, οἱ λεπροί, οἱ παράλυτοι, οἱ δαιμονισμένοι, ποὺ μʼ ἕνα του λόγο ὁ Χριστὸς τοὺς θεράπευσε; Ποῦ εἶνε οἱ ἀκροαταί του; Φόβος καῖ τρόμος τοὺς ἔχει καταλάβει.
Καὶ οἱ μαθηταί; Κι αὐτοὶ τὸν ἄφησαν. Ὁ ἕνας τὸν πρόδωσε. Ὁ ἄλλος τὸν ἀρνήθηκε καὶ οἱ ὑπόλοιποι διασκορπίστηκαν. Πρὶν νὰ σταυρωθῆ ὁ Χριστὸς φαινόταν ἀφωσιωμένοι, ἕτοιμοι νὰ ὑποστοῦν κάθε θυσία. Ἀλλʼ ὅταν τὸν εἶδαν νὰ συλλαμβάνεται, νὰ προπηλακίζεται, νὰ δικάζεται καὶ νὰ καταδικάζεται, ἔχασαν τὸ θάρρος τους, δειλίασαν καὶ ἔφυγαν.
Κι ὅμως στὰ βάθη τῆς ψυχῆς τους διατηροῦσαν ἀπέραντη ἀγάπη καὶ σεβασμὸ πρὸς τὸν Διδάσκαλο. Ἦταν ἀδύνατο νὰ ξεχάσουν τὶς ὡραῖες ὧρες ποὺ ἔζησαν κοντά του καὶ ἀπολάμβαναν τὶς θεῖες εὐλογίες.
Γιʼ αὐτὸ βλέπουμε, πὼς ὕστερα ἀπὸ τὴ σταύρωσι μαζεύτηκαν σʼ ἕνα φιλικό τους σπίτι κʼ ἐκεῖ κρυμμένοι «διὰ τὸν φόβο τῶν Ἰουδαίων» (Ἰωάν. 7, 13), συζητοῦσαν τὰ θλιβερὰ γεγονότα, ποὺ συνετάραξαν τὰ Ἰεροσόλυμα, καὶ προσπαθοῦσαν νὰ βροῦν κάποια παρηγοριὰ μέσα στὴ φιλικὴ αὐτὴ συναναστροφή. Στὴ θλῖψι του ὁ ἄνθρωπος παρηγορεῖται ὅταν κι ἄλλοι συμμετέχουν στὸν πόνο του. Μιὰ συντροφιὰ πονεμένων ἀνθρώπων ἦταν κʼ ἡ συντροφιὰ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ.
Ἦταν Κυριακὴ τὸ ἀπόγευμα, κι ὅπως ἦταν κλεισμένοι στὸ σπίτι καὶ μελάγχολες σκέψεις κυριαρχοῦσαν μέσα στὴν ψυχή του καὶ ἀπελπισμένοι ἑτοιμάζονταν νὰ ἐπιστρέψουν στὶς δουλειές τους, ξαφνικὰ ἔγινε τὸ μεγάλο θαῦμα, ποὺ πραγματικὰ τοὺς ἄλλαξε. Ποιό εἶνε τὸ θαῦμα;
Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
Πράξ. 5, 12-20

Το κηρυγμα δεν θα παυση…

«Πορεύσεσθε καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης» (Πράξ. 5, 20)

ΠΟΙΟΣ, ἀγαπητοί μου, ποιός θὰ τὸ περίμενε; Ἄνθρωποι, ποὺ δὲν ἔμαθαν γράμματα καὶ δὲν φοίτησαν σὲ ἀκαδημίες καὶ πανεπιστήμια˙ ἄνθρωποι, ποὺ ὁ κόσμος δὲν τοὺς ἔδινε καμμιὰ σημασία˙ ἄνθρωποι φτωχοὶ καὶ ἀδύνατοι, οἱ ἀπόστολοι, ποὺ ἀπὸ τὸν φόβο τους κρύφτηκαν τὴν ἡμέρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς καὶ δὲν τολμοῦσαν νὰ βγοῦν καὶ νὰ κάνουν μιὰ ἐπίσκεψι στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, πῶς συμβαίνει, οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ νὰ παρουσιάζωνται τώρα δημοσίᾳ καὶ νὰ κηρύττουν μὲ δύναμι τὸ Χριστό; Πῶς οἱ δειλοὶ ἔγιναν γενναῖοι καὶ ἀτρόμητοι; Πῶς οἱ ἀγράμματοι ἔγιναν ῥήτορες καὶ σοφοί; Πῶς ἔγινε ἡ μεταβολὴ αὐτή; Δὲν ἐξηγεῖται, παρὰ μόνο ἄν παραδεχτοῦμε, ὅτι μεγάλα γεγονότα ἐπέδρασαν στὴ ζωή τους, τοὺς συνεκλόνισαν κυριολεκτικῶς καὶ τοὺς ἔκαναν νὰ ἀλλάξουν. Καὶ τὰ γεγονότα αὐτὰ εἶνε δύο.
Τὸ ἕνα εἶνε ἡ ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ ἄλλο εἶνε ἡ ἐπιφοίτησι τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Οἱ ἀπόστολοι εἶδαν, ναὶ εἶδαν μὲ τὰ μάτια τους, τὸ Χριστὸ ποὺ ἀναστήθηκε ἀπὸ τὸν τάφο. Οἱ ἀπόστολοι πίστεψαν στὸ Χριστὸ ἀπόλυτα. Καμμιὰ ἀμφιβολία δὲν ὑπῆρχε πιὰ στὴν ψυχή τους. Πῆραν δὲ κατόπιν, σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσι τοῦ Χριστοῦ (Λουκ. 24, 49), «δύναμιν ἐξ ὕψους», Πνεῦμα ἄγιο, καὶ τότε οἱ λαγοὶ ἔγιναν λιοντάρια. «Αὕτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου» (Ψαλμ. 76, 11).
Καὶ βλέπουμε σήμερα, στὴν περικοπὴ ποὺ διαβάστηκε, βλέπουμε τοὺς ἀποστόλους μὲ πόση ἐπιτυχία κηρύττουν τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ποτέ τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου δὲν σημείωσε τόση πρόοδο ὅση στὶς μέρες τῶν ἀποστόλων. Δὲν βλέπετε; Ἄνθρωποι ἄπιστοι καὶ διεφθαρμένοι, ἄνθρωποι ποὺ μισοῦσαν τὸ Χριστὸ καὶ τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ μαζεύτηκαν στὸ δικαστήριο καὶ φώναζαν «Σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν» (Λουκ. 23, 21), αὐτοὶ τώρα ἀκοῦνε τοὺς ἀποστόλους νὰ κηρύττουν, καὶ μετανοοῦν καὶ βαπτίζονται κατὰ ἑκατοντάδες καὶ χιλιάδες.
Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2380

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰω. 20,19-31)
9 Μαΐου 2021
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο «απιστος» Θωμας διδασκει την πιστι

(σε αδιαφορους, σε αμφιβαλλοντες, σε απιστους)

«Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ἰω. 20,28)

Δοξάζουμε, ἀγαπητοί μου, τὸν Κύριο, ποὺ μᾶς ἀξίωσε νὰ ἑορτάσουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὴν ἀνάστασί του, τὸ Πάσχα.
Τί σημαίνει Πάσχα; Δὲν εἶνε ἑλληνικὴ λέξι, εἶνε ἑβραϊκή. Πάσχα σημαίνει διάβασις, πέρα­σμα, γέφυρα. Πάσχα σημαίνει ν᾽ ἀφήσῃς τὴν Αἴγυπτο καὶ νὰ πᾷς στὰ Ἰεροσόλυμα, ν᾽ ἀφή­σῃς τὴ σκλαβιὰ καὶ νὰ πᾷς στὴν ἐλευθερία, ν᾽ ἀφήσῃς τὸ ψέμα καὶ νὰ πᾷς στὴν ἀλήθεια, ν᾽ ἀ­φήσῃς τὸ σκοτάδι καὶ νὰ πᾷς στὸ φῶς, ν᾽ ἀφή­σῃς τὸν διάβολο καὶ νὰ πᾷς στὸ Χριστό. Τὸ Πάσχα εἶνε τὸ γεφύρι τοῦ Θεοῦ. Ὅπως περ­νᾷς τὸ γεφύρι κι ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος πᾷς στὸ ἄλλο καὶ χωρὶς γεφύρι δὲν μπορεῖς νὰ διαβῇς τὸ ποτάμι, ἔτσι ἦταν καὶ τὸ μεγάλο πο­τάμι τοῦ ᾅδου, τὸ μαῦρο καὶ σκοτει­νό· μᾶς χώ­ριζε ἀπὸ τὸ Θεό, καὶ ὁ Χριστὸς –εὐ­λογημέ­νο τὸ ὄνομά του– μὲ τὸ τίμιο αἷμα του ἅπλωσε στὸ ποτάμι αὐτὸ γέφυ­ρα, καὶ ἔτσι περνᾶμε τώρα οἱ ἁ­μαρτωλοὶ ἀπὸ τὸ θάνατο στὴ ζωή.
Αὐτὰ νὰ τὰ πιστεύῃς· ἂν δὲν τὰ πιστεύῃς, μὴν ἔρχεσαι στὴν ἐκκλησιά· μεῖνε ἔξω, παῖζε πρέφα, κάνε ὅ,τι θέλεις. Γι᾽ αὐτὸ πρὶν τὴ θεία λειτουργία ἀκοῦμε «Ὅσοι πιστοί» (θ. Λειτ.)· μόνο ὅ­σοι πιστεύουν νὰ μένουν μέσα στὸ ναό.
Τὸ Πάσχα εἶνε «ἑορτῶν ἑορτὴ καὶ πανήγυρις πανηγύρεων» (καν. Πάσχ. ᾠδ. η΄) κ᾽ εὐχαριστοῦμε τὸ Θεὸ ποὺ ἀ­κούσαμε πάλι τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Τὸ ἐρώτημα εἶνε· πῶς τ᾽ ἀκούει ἡ γενεά μας;
Read more »

«ΤΑ YΠΕΡ & ΤΑ ΚΑΤΑ»

TOY ΕΠΙΣΚOΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

(‘Απόσπ. Νο1)

https://youtu.be/Qv_xii9_mnc

«ΤΑ YΠΕΡ & ΤΑ ΚΑΤΑ»

Απόσπασμα Νο 2

_______________

____________

Του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστίνου

Οι εχθροι του Χριστου θα κατακαουν

«Ζῆλος λήψεται λαὸν ἀπαίδευτον, καὶ νῦν πῦρ τοὺς ὑπεναντίους ἔδεται» (Ἠσ. 26,11β΄)

.

«….Ὁ λαός, ἀδελφοί μου, ὅταν δὲν ἔχῃ ἀξίους ἡγέτας (πολιτικούς, θρησκευτικούς, στρατιωτικούς κ.λπ.), ἐκφυλί­ζε­ται, παρασύρεται. Παύει πλέον νὰ εἶνε λαός· γίνεται ὄχλος. Καὶ ὁ ὄχλος μπορεῖ νὰ διαπράξῃ καὶ τὰ μεγαλύτερα ἐγ­κλήματα. Ἀλλοίμονο ἂν ὁ λαὸς πέσῃ σὲ δημα­γωγούς. Ἂν ἀνοίξουμε τὴν ἱστορία τοῦ γέ­νους μας, θὰ δοῦμε ὅτι, ὅσο κακὸ μᾶς ἔκαναν οἱ δημαγωγοί, δὲν μᾶς ἔκαναν οἱ ἐχθροί.

⃝ Μεγάλος δημαγω­γὸς στὴν ἀρχαία Ἀθήνα ἦ­ταν ὁ Ἀλκιβιάδης. Ἀ­νάστημα ἐντυπωσιακό, ὡραῖος σὰν τὸν Ἄ­δω­νι, μὲ λάμψι δυνάμεως καὶ ἀλκῆς, εὐφυὴς καὶ ῥήτορας. Τί νὰ τὰ κά­νῃς ὅμως αὐτά; Ἦτο ἀλαζὼν καὶ ὑπερήφανος. Καὶ ὅ,τι ἔχτισε ὁ Περικλῆς, τὸ κατέ­στρε­ψε αὐτὸς σὲ λίγες ὧρες. Τὸ νὰ δημιουργήσῃς εἶνε δύσκολο, αἰῶνες χρειάζονται· τὸ νὰ καταστρέψῃς εἶνε εὔκολο. Read more »

Δραμας Παυλος: »Να σοβαρευτουμε

και να αντιμετωπίσουμε την πανδημία με τη δεουσα σοβαροτητα»

Διαβαστε:

https://www.romfea.gr/diafora/43469–dramas-paylos-na-sovareftoyme-kai-na-antimetopisoume-tin-pandimia-me-ti-deousa-sovarotita

Oργισμενοι ειναι οι συγγενεις της ατυχης 44χρονης

από τη Θεσσαλονίκη που πέθανε μερικές ώρες
μετά τον εμβολιασμό της με Astra Zeneca.

«Να σταματήσει αυτό το κακό που ζούμε» – Συγκλονίζει η θεία της αδικοχαμένης 44χρονης
____________

_______________

Read more »

Lockdown: Οι πληγες σε παιδια και εφηβους
Το μακροσυρτο lockdown εχει επηρεασει ψυχολογικα ανεξιτηλα τους νεους – Οι ερευνες και οι μαρτυριες

Ζούμε ξανά και ξανά την ίδια ημέρα. Η καθημερινότητά μας είναι “θολή”, πότε θα τελειώσει αυτό;» (Ελπίδα, 17 ετών). «Πονούν τα μάτια μου, το κεφάλι μου, και έχω ξεχάσει πώς ήταν με τους φίλους μου… Μου λείπουν πολύ, φοβάμαι όμως να τους ξαναδώ από κοντά. Μπορώ να τους ξανακερδίσω;» (Δήμητρα, 15 ετών). «Τελικά, προτιμώ να μη γυρίσω φέτος στο σχολείο. Βαριέμαι λίγο, φοβάμαι και τα διαγωνίσματα. Του χρόνου ίσως. Βλέπουμε…» (Παύλος, 16 ετών). Πρόκειται για μαρτυρίες που περιλαμβάνονται σε ποιοτική έρευνα, η οποία διενεργείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Παιδιά και έφηβοι στις ημέρες COVID-19» του υπουργείου Υγείας (Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας).

«H εκδήλωση της πανδημίας “πάγωσε” την ανθρώπινη ιστορία και οδήγησε σε μια πρωτόγνωρη νέα πραγματικότητα. H εισβολή υπήρξε βίαιη και αιφνίδια…,

https://enromiosini.gr/arthrografia/genikos-egkleismos-oi-pliges/

– Μια ομαδα περισσοτερων απο 1.000 δικηγορων και πανω απο 10.000 εμπειρογνωμονων ιατρικης με επικεφαλης τον Δρ Reiner Fullmich ξεκινησαν νομικες διαδικασιες εναντια στο CDC, τον ΠΟΥ, την ομαδα Davos για εγκληματα κατa της ανθρωπoτητας.

Ο Fullmich και η ομάδα του παρουσιάζουν το ελαττωματικό τεστ PCR και την εντολή για τους γιατρούς να χαρακτηρίσουν οποιοδήποτε θάνατο συννοσηρότητας ως θάνατο από Covid ως απάτη.

Η δοκιμή PCR δεν σχεδιάστηκε ποτέ για την ανίχνευση παθογόνων και είναι 100% ελαττωματική σε 35 κύκλους, εδώ στην Ελλάδα φθάνουμε στους 40 κύκλους.

Όλες οι δοκιμές PCR που εκδίδονται από το CDC βαθμολογούνται σε 37 έως 45 κύκλους.

Το CDC παραδέχεται ότι οποιαδήποτε δοκιμή άνω των 28 κύκλων δεν είναι αποδεκτή για οποιοδήποτε θετικό και αξιόπιστο αποτέλεσμα. Αυτό από μόνο του ακυρώνει πάνω από το 90% των φερόμενων covid λοιμώξεων που παρακολουθούνται από τη χρήση αυτού του ελαττωματικού τεστ.
Εκτός από τα ελαττωματικά τεστ και τα πλαστά πιστοποιητικά θανάτου, το ίδιο το «πειραματικό» εμβόλιο παραβιάζει το άρθρο 32 της Σύμβασης της Γενεύης.

Σύμφωνα με το άρθρο 32 της Σύμβασης IV της Γενεύης του 1949, απαγορεύεται ο «ακρωτηριασμός και τα ιατρικά ή επιστημονικά πειράματα που δεν απαιτούνται από την ιατρική περίθαλψη ενός προστατευόμενου ατόμου».

Σύμφωνα με το άρθρο 147, η διεξαγωγή βιολογικών πειραμάτων σε προστατευόμενα άτομα αποτελεί σοβαρή παραβίαση της Σύμβασης.
Το «πειραματικό» εμβόλιο παραβιάζει και τους 10 Κώδικες της Νυρεμβέργης οι οποίοι επιφέρουν τη θανατική ποινή για όσους επιδιώκουν να παραβιάσουν αυτούς τους Διεθνούς Νόμους.

Read more »

• Πρωτη κατηγορία οἱ τρομοκράτες μὲ τὰ βαρελότα, δεύτερη αὐτοὶ ποὺ φεύγουν & πέφτουν στὰ φαγητά· τρίτη κατηγορία εἶνε ὅ­σοι ταξιδεύουν· & οὔτε κἂν στὴν τελετὴ τῆς Ἀ­ναστάσεως πηγαίνουν & ἀκοῦνε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» στὸ δρόμο. Τέταρτη κατηγορία ειναι ἐκεῖνοι ποὺ βρίσκουν τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἀφορμὴ νὰ μεθύσουν, νὰ χορέψουν, νὰ ξενυχτήσουν σὲ νυκτερινὰ κέν­τρα. «Ἁμαρτήσαμε, ἀνομήσαμε…, δὲν τηρήσαμε τὶς ἐντολὲς» τοῦ Κυρίου (Δαν. 3 προσ., 5). Τὸ μόνο ποὺ θὰ μᾶς σώση ειναι η μετανοια.
  

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1947

Τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Πως εωρταζετο το Πασχα αλλοτε και πως τωρα
«Τας εορτας υμων μισει η ψυχη μου» (Ἠσ. 1,14)

Θὰ ἤθελα, ἀγαπητοί μου, νὰ μιλήσω ἐπάνω σ᾿ ἕνα ῥητὸ τῶν προφητῶν. Ἐμεῖς βέβαια δὲν εἴμαστε προφῆτες οὔτε ἄξιοι νὰ φιλήσου­με τὰ πόδια τῶν προφητῶν, ἀλλὰ τὰ λό­για τῶν προφητῶν πρέπει νὰ τὰ προσέξουμε. Λέει λοιπὸν κάπου ὁ προφήτης Ἠσαΐας· «Τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου» (Ἠσ. 1,14), ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεὸς μισεῖ τὶς ἑορτὲς καὶ τὶς πανηγύρεις μας.
Περίεργο αὐτό. Κ᾽ ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι ἔ­χου­με πολλὲς ἑορτές, ἀπ᾿ ὅλες δὲ τὶς ἑορτές μας ξεχωρίζει τὸ Πάσχα – ἡ Λαμπρή· εἶνε τρόπον τινὰ ἡ βασίλισσα τῶν ἑορτῶν, ἡ «ἑορτῶν ἑορτὴ καὶ πανήγυρις πανηγύρεων» (στιχηρ. Πάσχ.), ποὺ ἑορτάζουμε ὅλη τὴ Διακαινήσιμο ἑ­βδομάδα. Οἱ καμπάνες χτυποῦν, οἱ Χριστιανοὶ χαίρονται· λαμπάδες κρατοῦν, ἀβγὰ τσουγ­κρίζουν, ἀρνιὰ ἔχουν στὶς σοῦβλες. Ἀλλὰ φτάνουν μόνο αὐ­τὰ γιὰ νὰ ποῦμε ὅτι ἑ­ορτάζουμε σωστὰ τὸ Πάσχα; Ὄχι, ἀδελφοί μου. Πρέπει νὰ ἑορτάζουμε ὅπως θέλει ὁ Θεός. Ἐὰν δὲν ἑορ­τάζουμε ὅπως θέλει ὁ Θεός, εἶνε προτιμότερο νὰ μὴν ἑορτάζουμε, νὰ μὴν ἔχουμε ἑορτές. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2379

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης
Τετάρτη τῆς Διακαινησίμου 5 Μαΐου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Υποδειγμα Χριστιανης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑ­ορ­­τάζει τὴ μνήμη τῆς μεγαλομάρτυρος ἁ­γί­ας Εἰρήνης. Μαζί της ἑορτάζουν καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά της. Ἡ ἁγία Εἰρήνη ἀρχικὰ λεγόταν Πηνελόπη. Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγά­λου Κωνσταντίνου, τὸν τέταρτο (Δ΄) μετὰ Χριστὸν αἰῶνα, στὴν Περσία. Καταγόταν ἀπὸ ἀρχοντικὴ οἰκογένεια τῆς Μα­γεδῶνος, ἦταν μονάκριβη κόρη τοῦ σπιτιοῦ καὶ ξεχώριζε γιὰ τὴν ὀμορφιά της. Ὁ πατέρας της λεγόταν Λικίνιος καὶ ἦταν βασιλίσκος, μικρὸς βασιλεύς, καὶ ἡ μητέρα της Λικινία.
Μὲ τὸν πλοῦτο ποὺ διέθεταν οἱ γονεῖς της, φρόν­τισαν νὰ μὴν τῆς λείψῃ τίποτε. Καὶ γιὰ ν᾽ ἀποτρέψουν κάθε ἀνεπιθύμητη ἐ­πιρροὴ ἐπάνω στὴν διάπλασι τῆς μονογενοῦς θυγατέρας τους, ἀπὸ 6 ἐτῶν τὴν ἀ­σφάλισαν κλείνον­­τάς την σὲ ἕναν ἀπρόσιτο πύργο μὲ μεγάλη πο­λυτέλεια μαζὶ μὲ 13 ὑπηρέτριές της. Τὴν διαπαιδαγώγησι καὶ μόρφωσί της εἶχαν ἀναθέσει σὲ ἕνα σοφὸ γέροντα διδάσκαλο ποὺ λεγόταν Ἀπελλιανός· εἶνε αὐτὸς ποὺ στὸ τέλος συνέγραψε καὶ τὸν βίο της. Read more »

ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΡΙΣΤΕ ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
________________

________________

2. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΠΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

EPΩTHΣH: Στην Aγία Γραφή έχουμε αναστάσεις νεκρών. Oι άνθρωποι αυτοί πριν ξαναγύρισουν στον κόσμο, που βρισκόταν στην κόλαση η στον παράδεισο;
AΠANTHΣH: Tο ερώτημα είναι μεταφυσικό, και θα το λύσουμε στον άλλο κόσμο.
O άνθρωπος μετά τον θάνατο βρίσκεται σε μια μέση κατάσταση, προγεύεται ούτως ειπείν, η του Παραδείσου ή της Kολάσεως. Όπως προγεύεται της τιμωρίας ο δολοφόνος που βρίσκεται στην φυλακή.
H τελική Kρίση θα γίνει στην B΄ Παρουσία· Eκεί θ’ ακουστεί η φωνή του Θεού· «και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνων» (Mατθ. 25, 46).
O θάνατος είναι διακοπή σχέσεως σώματος και ψυχής. H διακοπή αυτή, που επέρχεται με τον θάνατο, δεν θ’ αποτελεί αιώνιον φαινόμενο. Θα γίνει ανάστασις των νεκρών κατά την Πίστιν μας.
O προφήτης Iζεκιήλ στην υπέροχη περικοπή που διαβάζεται την Mεγάλη Παρασκευή, μετά την περιφορά του επιταφίου, προ της Aναστάσεως, απαντά στο ερώτημα αυτό. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Ἰωάν. 1, 1-17

ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Ὅσοι ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς
ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς
πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ»
(Ἰωάν. 1, 12)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ὑποθέστε, ἀγαπητοί, ὅτι σὲ κάποιο δρόμο μεγάλης πόλεως βρίσκεται ἕνα παιδὶ σὲ ἀθλία κατάστασι. Εἶνε ὀρφανό, ἐγκαταλελειμμένο ἀπὸ συγγενεῖς καὶ φίλους, πεινασμένο, ξυπόλητο, ἀκάθαρτο. Κανένας δὲν τὸ προσέχει. Ξαφνικὰ ἀπὸ τὸ δρόμο ἐκεῖνο περνάει ἕνας βασιλιᾶς. Ἡ ἅμαξά του σταματάει. Κατεβαίνει ὁ βασιλιᾶς. Σπλαχνίζεται τὸ παιδὶ καὶ τὸ πλησιάζει. Τοῦ μιλάει μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ κάνει τὸ παιδὶ νὰ κλαίη ἀπὸ συγκίνησι. Ὁ καλὸς βασιλιᾶς δὲν ἀρκεῖται δτὰ λόγια. Τοῦ δείχνει ἔμπρακτη ἀγάπη. Τὸ παίρνει στὴν ἀγκαλιά του, τὸ ἀνεβάζει στὴν ἅμαξά του, καὶ τὸ φέρνει στὸ παλάτι. Ἐκεῖ δίνει ἐντολὴ καὶ τὸ καθαρίζουν καλά, τοῦ φορᾶνε ὁλοκαίνουργια ροῦχα καὶ τὸ ὁδηγοῦν στὸ βασιλικὸ τραπέζι. Τὸ κάνει δικό του παιδὶ ὁ βασιλιᾶς. Τὸ υἱοθετεῖ… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1945

Κυριακὴ τοῦ Πάσχα (Ἰω. 1,1-17)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο Χριστος «εν τω κοσμω»

«Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω» (Ἰω. 1,10)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, τῆς ἑορτῆς τοῦ Πά­σχα, εἶνε τὸ ἀνώτερο, φιλοσοφικώτερο καὶ θε­ολογικώτερο, ἀπ᾽ ὅλα τὰ εὐαγγέλια τοῦ ἔ­τους. Πολλὰ ἔχουν γραφῆ καὶ πολλοὶ θέλησαν νὰ ἐμ­βαθύνουν σ᾽ αὐτό, ποὺ εἶνε ἡ ἀρχὴ τοῦ Κα­τὰ Ἰ­ωάννην εὐαγγελίου. Σύμβολο τοῦ εὐ­αγγελιστοῦ Ἰωάννου εἶνε ὁ ἀετός· διότι ὅ­πως ὁ ἀ­ετὸς φθάνει σὲ ὕψη μεγάλα κι ἀπὸ ᾽κεῖ κατοπτεύει ὅλα, ἔτσι καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς σήμερα φθάνει σὲ ἰ­λιγγιώδη ὕψη, ἄφθαστα ὕψη. Read more »