Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2492
Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)
31 Ἰουλίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου
Πνευματικα τυφλοι, κουφοι, αλαλοι
Θὰ ἔπρεπε, ἀγαπητοί μου, ὁ γέροντας ἐγὼ ἐπίσκοπος νὰ παύσω νὰ ὁμιλῶ. Ἀλλὰ θὰ τολμήσω νὰ κάνω ἕνα μικρὸ κήρυγμα.
Πῶς νὰ μιλήσω; Νὰ μιλήσω ἁπλᾶ; δὲν θὰ ἱκανοποιηθοῦν οἱ κάπως μορφωμένοι· νὰ μιλήσω λίγο ὑψηλότερα; δὲν θὰ μὲ καταλάβουν οἱ ἁπλοϊκοί. Θὰ προσπαθήσω νὰ συμβιβάσω τὶς δύο ἀπαιτήσεις. Παρακαλῶ τὸ Θεό, νὰ μοῦ δώσῃ φώτισι καὶ δύναμι νὰ κηρύξω, καὶ σ᾽ ἐσᾶς νὰ δώσῃ προθυμία ἀκροάσεως.
* * *
Δύο θαύματα διηγεῖται τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,27-35).
Τὸ ἕνα θαῦμα. Καθὼς ὁ Χριστὸς περπατοῦσε, ἀκούει μιὰ φωνὴ σπαρακτική· «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ»· Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Δαυΐδ, ἐλέησέ μας (βλ. ἔ.ἀ. 9,27). Αὐτὸ τὸ «ἐλέησέ μας» τὸ λέμε κ᾽ ἐμεῖς· στὴν θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρός…» μέχρι τὸ «Δι᾽ εὐχῶν…» –μετρῆστε– πενήντα φορὲς λέμε τὸ «Κύριε, ἐλέησον»· ἀλλὰ ψυχρά. Ἡ φωνὴ αὐτὴ ὅμως ἔβγαινε σὰν φωτιά. Ποιός φώναζε; Δυὸ δυστυχισμένοι. Ἦταν τυφλοί· εἶχαν χάσει τὸ φῶς τους, ζοῦσαν στὸ σκοτάδι. Καὶ ὁ Χριστός, ποὺ εἶνε ὠκεανὸς ἀγάπης, ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν, γυρίζει καὶ τοὺς λέει· –Πιστεύετε, ὅτι μπορῶ ἐγὼ νὰ σᾶς κάνω καλά; –Ναί, Κύριε, ἀπαντοῦν. Τότε ὁ Χριστὸς –ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, δικαίωμά τους· ἐμεῖς πιστεύουμε– μὲ τὰ δάχτυλά του ἄγγιξε τὰ μάτια τους λέγοντας· –Ὅπως πιστεύετε, ἔτσι νὰ γίνῃ σ᾽ ἐσᾶς. Κι ἀμέσως τὰ μάτια τους ἄνοιξαν! Μὲ ὅση εὐκολία ἐμεῖς πατοῦμε ἕνα κουμπὶ κι ἀνάβει φῶς, μὲ τόση κι ἀκόμη μεγαλύτερη ὁ Κύριος τοὺς χάρισε τὸ φῶς. Καὶ ἐνῷ τοὺς εἶπε αὐστηρὰ νὰ μὴν τὸ ποῦν σὲ κανένα, αὐτοὶ βγῆκαν καὶ τὸν διαφήμισαν παντοῦ τριγύρω.
Αὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα θαῦμα· τὸ δεύτερο ποιό εἶνε. Read more »