ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Μάρκ.8,34-9,1]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ;»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 30-3-1997], [ Β 353 ] Έκδοσις Β΄

Σήμερα, Κυριακή Γ΄Νηστειών, αγαπητοί μου, η επιλεγομένη της Σταυροπροσκυνήσεως. Η Εκκλησία μας προβάλλει τον Τίμιον Σταυρόν προς προσκύνησιν. Ο λόγος αυτής της σταυροπροσκυνήσεως είναι πρώτον η ενίσχυσις των πιστών εις το μέσον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και όπως λέγει το Ωρολόγιον ότι συνήθως εις το μέσον ενός έργου υπάρχει φανερή πια η κόπωσις, ώστε κατά τρόπον τέτοιον να βοηθηθεί κανείς από αυτόν τον κάματον· βλέποντας προβαλλόμενον τον Τίμιον Σταυρόν. Και δεύτερον, η προβολή του Σταυρού του Χριστού, που είναι το σύμβολον του εσταυρωμένου βίου. Ο Χριστιανός πρέπει να έχει πάντοτε εσταυρωμένον βίον αν θέλει να είναι γνήσιος μαθητής του μεγάλου διδασκάλου και εσταυρωμένου Ιησού Χριστού. Εάν αυτό το στοιχείο δεν υπάρχει στον Χριστιανόν, τότε είναι παντελώς αδύνατον να θεωρείται Χριστιανός. Και πρέπει το στοιχείο αυτό να το βιώνει. Να έχει, δηλαδή, τη μετοχή του εις τον Σταυρό του Χριστού. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Προς Εβραίους κεφ. Δ΄, εδάφια 14-16 και κεφ. Ε΄, εδάφια 1-6

Κεφ.Δ΄ 14 Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. 16 Προσερχώμεθα οὖν μετὰ παῤῥησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.
Κεφ. Ε΄ 1Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, 2 μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· 3 καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. 4 Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. 5 Οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ᾿ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· 6 καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[…] Όμως ο απόστολος Παύλος δεν αναθέτει τα πάντα στον ιερέα, αλλά ζητάει και τη δική μας συνδρομή, και εννοώ την ομολογία της πίστης. «Ἒχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας (:Αφού λοιπόν, σύμφωνα και με όσα είπαμε, έχουμε μεγάλο Αρχιερέα, ο οποίος έχει πλέον διασχίσει τους ουρανούς και μπήκε στον τόπο της αιώνιας αναπαύσεως, στην ουράνια βασιλεία Του όπου μας περιμένει, τον Ιησού δηλαδή, ο οποίος δεν είναι ένας απλός άνθρωπος αλλά και ο Υιός του Θεού, ας κρατούμε καλά την ομολογία της πίστεώς μας προς Αυτόν)»[Εβρ.4,14]. Ποια ομολογία εννοεί; Read more »

Αγιου Γρηγοριου του Παλαμα

ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ

Ο Σταυρός του Χριστού προαναγγελλόταν και προτυπωνόταν μυστικά από παλαιές γενεές, και κανείς ποτέ δεν συμφιλιώθηκε με τον Θεό χωρίς τη δύναμη του Σταυρού. Πραγματικά μετά την προγονική εκείνη παράβαση στον παράδεισο του Θεού δια του δέντρου, η μεν αμαρτία αναπτύχθηκε, εμείς δε πεθάναμε, έχοντας υποστεί και πριν από τον σωματικό θάνατο, τον θάνατο της ψυχής, όπως προκύπτει από τον χωρισμό της από τον Θεό. Όσο ζούσαμε μετά την παράβαση, ζούσαμε στην αμαρτία και τη σαρκική ζωή· η δε αμαρτία «τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· οὐδὲ γὰρ δύναται· οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται (:δεν υποτάσσεται στον νόμο του Θεού, επειδή ούτε έχει και τη δύναμη να υποταχθεί. Όσοι λοιπόν είναι παραδομένοι σε σαρκική και κοσμική ζωή δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό)»[Ρωμ. 8, 7-8]. Read more »

Read more »

Από βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης,
στην Κοζάνη» Νο1, μερος 34, σελ. 86-88, Κοζάνη 2003

________________________________________________

Χριστιανικον Φυλλαδιον (Κατοχῆς) – Κοζάνη, τη 4 Mαρτίου 1944. Αριθμ. Φυλ. 1

+Η ΑΛΗΘΕΙΑ+

– «Ὑπέρ πάντα νικᾶ ἡ ἀλήθεια. Μένει καί ἰσχύει εἰς τόν αἰῶνα καί ζῆ καί κρατεῖ εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος» (Παλαιά Διαθήκη).
– «Ἐγώ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καί εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τόν κόσμον, ἶνα,ἵνα μαρτυρήσω τη ἀληθείᾳ. Πᾶς ὁ ὤν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς» (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ).

________________________

Διευθυντής – Αρχιμ. Αυγουστῖνος Ν. Καντιώτης – Ιεροκήρυξ

ΑΛΗΘΕΙΑ

Ἡ ἀνθρώπινη ψυχή διψᾶ τήν ἀλήθειαν. Εἶναι ἔμφυτος ἡ δίψα αὐτή, βαθειά ριζωμένη μέσα μας. Εἶναι τόσον βαθειά, ὥστε ὁ ἄνθρωπος ζητῶν καί ἐρευνῶν νά εὕρη τήν ἀλήθειαν παραμερίζει ἄλλας φυσικάς, ἐπιτακτικάς ἀνάγκας πού ἔχει τό σῶμα. Λησμονεῖ τήν τροφήν, τόν ὕπνον, τήν ἀνάπαυσιν καί ἄϋπνος πιέζει τόν ἑαυτόν του, ἐντείνει τάς διανοητικάς του δυνάμεις, ἀγωνίζεται νά πλησιάσει νά κατακτήσει τήν ἀλήθειαν. Καί ὅταν τήν εὕρει ἤ νομίσει ὅτι τήν εὗρε, ώ! τότε ποῖος ἠμπορεῖ νά περιγράψει τήν χαράν του; Σάν ἄλλος Ἀρχιμήδης γεμᾶτος χαρά εἶναι ἕτοιμος καί αὐτός νά φωνάξει: Εὗρον! Εὗρον!
Ἀλλά ἡ ἀλήθεια, ὅπως λέγει ἀρχαῖον λόγιον, εἶναι δυσθήρατος, δηλαδή δύσκολα ἀνακαλύπτεται καί συλλαμβάνεται. Ἡ φωλεά της εἶναι κτισμένη εἰς τό πανύψηλον τῆς ἀρετῆς Ὄρος. Τίς δύναται νά ἀναβεί; Ἐμπόδια φράσσουν τήν ἄνοδον, πυκνή ὁμίχλη σκεπάζει πολλάκις τάς ὑπωρείας τοῦ Ὄρους, αὐτοχειροτόνητοι ὁδηγοί παραπλανοῦν τούς ἐρευνητάς. Τά μονοπάτια εἶναι πολλά καί ἡ μυστική ὁδός πού ὁδηγεῖ εἰς τήν κορυφήν τῆς ἀληθείας εἶναι κρυμμένη ἀπό τούς πολλούς. Δι’ αὐτό ὁ ἄνθρωπος μόνος του ἐρευνῶν νά λύσει τά ὕψιστα προβλήματα περί Θεοῦ, περί ἀνθρώπου, περί ἄλλης ζωῆς πέραν τοῦ τάφου, περιέπεσε καί περιπίπτει εἰς λαβύρινθον ἀλληλοσυγκρουομένων γνωμῶν, θεωριῶν καί ὑποθέσεων, ὥστε ὁ μελετῶν τήν ἱστορίαν τῆς φιλοσοφίας ἀναγκάζεται πολλάκις νά συμφωνήσει μέ τήν γνώμην ἐκείνου τοῦ σοφοῦ, ὅστις εἶπεν ὅτι ἡ ἱστορία τῆς φιλοσοφίας δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἱστορία τῶν πλανῶν τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος. Read more »

Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Μνημειώδης ἐγκύκλιος τοῦ Μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη, με θεμα:

ΟΙ ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩΝ

Τὴν Κυριακὴν 2 Φεβρουαρίου τροχίζει τὸ Τριώδιον. Τί εἶνε Τ ρ ι ώ δ ι ο ν; Τὸ εἴπομεν εἰς τὰ κηρύγματά μας. Τὸ ἐξηγήσαμεν εἰς περυσινήν ἐγκύκλιόν μας. Τὸ ἠκούσατε καὶ εἰς ἐγκύκλιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία ἀνεγνώσθη ἀπὸ τὸν ἄμβωνά τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἀμυνταίου κατὰ τὸν κατανυκτικὸν ἐσπερινὸν τῆς Κυριακῆς τῶν Ἀπόκρεων, ὡς καὶ εἰς τοὺς ἄλλους ναούς.
Ἐδῶ τόσον μόνον λέγομεν: Τριώδιον= Μετάνοια καὶ ἁγιασμὸς ψυχῶν καὶ σωμάτων. Τό Τριώδιον εἶνε ἡ ἁγιωτέρα περίοδος τοῦ ἔτους. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖ ὅλους τοὺς χριστιανοὺς νὰ προετοιμασθοῦν ψυχικῶς διὰ νὰ ἑορτάσουν ἐπαξίως τὰ σεπτὰ Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἔνδοξον αὐτοῦ Ἀνάστασιν.
Μαζί μὲ τὸν Κύριον πρέπει καί ἡμεῖς νὰ σταυρωθῶμεν, νά σταυρώσωμεν δηλαδή, νὰ νεκρώσωμεν τὰ ἁμαρτωλά μας πάθη, ἐὰν θέλωμεν ν᾿ ἀναστηθῶμεν ἐκ τῶν μνημάτων τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ λάμψωμεν ὡς νέοι ἄνθρωποι. Καθημερινὴ ἀνάγνωσις τῆς Ἁγίας Γραφῆς, δάκρυα μετανοίας, σκέψις θανάτου καὶ μελλούσης κρίσεως, προσευχαὶ ὑπὲρ τῶν προσφιλῶν νεκρῶν μας, συχνότερος ἐκκλησιασμός, ἐγκράτεια, νηστεία, πράξεις φιλανθρωπίας, Ἐξομολόγησις, Θεία Κοινωνία, ἰδοὺ τί ζητεῖ τὸ Τριώδιον ἀπὸ τούς χριστιανούς.
Αὐτὰ ὅλα εἶνε μ ε γ α λ ε ι ώ δ η π ρ ά γ μ α τ α, πού φέρουν ἀληθινὴν χαρὰν καὶ εὐτυχίαν εἰς ἐκεῖνον ποὺ τὰ ἐκτελεῖ. Δοκιμάσατε καὶ θὰ ἰδῆτε ποῦ εἶνε ἡ χαρὰ πραγματικῶς. Ἡ Θρησκεία μας εἶνε Θρησκεία χαρὰς καί άγαλλιάσεως.
Ἀλλὰ δυστυχῶς κατὰ τὴν περίοδον τοῦ Τριωδίου ὁ Σατανᾶς προσπαθεῖ νὰ ματαιώση τὸν ἅγιον σκοπὸν τῆς Ἐκκλησίας…
Την συνέχεια της εγκυκλίου του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου:

https://ethnegersis.blogspot.com/2023/03/blog-post_51.html

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ Λυκούργου Νάνη

Ὁ μακαριστὸς ἱεράρχης, ὑπείκων στὴ φωνὴ τῆς ἀρχιερατικῆς του συνειδήσεως καὶ ἑπόμενος τῶν φρικτῶν διαβεβαιώσεων ποὺ ἔδωσε κατὰ τὴν ἱερότατη στιγμὴ τῆς χειροτονίας του, ἀγωνιῶν ἐμπόνως γιὰ τίς καρναβαλικὲς καὶ λοιπὲς ψυχοφθόρες παρεκτροπὲς τῶν ἡμερῶν τῶν Ἀπόκρεων, ποὺ σὲ μεγάλο βαθμὸ μάστιζαν καὶ λυμαίνονταν ἀπὸ ἐτῶν καὶ πολὺ πρὸ τῆς ἐνθρονίσεώς του στὴ μητρόπολη Φλωρίνης τὸ δημόσιο καὶ ἰδιωτικὸ βίο τῶν κατοίκων τῆς ἐπισκοπικῆς του παροικίας (ὅρα ἐπὶ παραδείγματι ὁ καρνάβαλος τοῦ Ἀμυνταίου), ἤδη ἀπὸ τὸν πρῶτο χρόνο τῆς διαποιμάνσεως τοῦ τοπικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, ἀποδύθηκε, κατ᾿ ἀρχήν, σὲ μιὰ εὐλογημένη ἐπιχείρηση διαφωτίσεως τοῦ ποιμνίου του, ἀναφορικὰ μὲ τὴν τεράστια καὶ δυσθεώρητη πνευματικὴ ζημία ποὺ συνεπάγονται γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν οἱ ἐν λόγῳ ἀσχημίες καὶ ἀθλιότητες ποὺ ἀποτελοῦν χαρακτηριστικὲς ἐκδηλώσεις παλινδρόμησης καὶ ὀπισθοδρόμησης στὴν ἀρχαία εἰδωλολατρεία, δύο χιλιάδες καὶ πλέον χρόνια μετὰ Χριστόν! Read more »

Από βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης,
στην Κοζάνη» Νο1, μερος 33, σελ. 80-85

Χριστιανικόν φυλλάδιον αριθ. 9 – Κοζάνη, τη 23 Ιανουαρίου 1944

+Η ΑΓΑΠΗ+

OPΓANON OPΘOΔOΞON XPIΣT. AΔEΛΦOTHTOΣ NEΩN KOZANHΣ
«Ταύτα εντέλλομαι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους» (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ)
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ –Αρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης – Ιεροκήρυξ

ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ;

Πολλοί λέγουν, ὅτι Πίστις καί Ἐπιστήμη δέν συμβιβάζονται. Καί πρός ἀπόδειξιν τοῦ ἰσχυρισμοῦ των, ἀραδιάζουν ὀνόματα ἐπιστημόνων, ἰδικῶν μας καί ξένων, οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν εἰς τόν Θεόν. «Οἱ Ἐπιστήμονες δέν πιστεύουν», αὐτό εἶναι τό προσφιλές τροπάριον τῆς ἀπιστίας! Νά τό παραδεχθοῦμε; Ὄχι ἀπολύτως. Διότι πλεῖστα ὑπάρχουν παραδείγματα, κατά τά ὁποῖα, ἐπιστήμονες πού ἐπηγγέλλοντο μέχρι χθές τόν ἄπιστον, σήμερον πιστεύουν, πιστεύουν εἰλικρινῶς. Κατά βάθος ἄλλως τε δέν ἦσαν ἄπιστοι. Ἀλλά τί συνέβαινε; Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, νεαροί ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἐπιστήμονες, ἀπό ἕνα πνεῦμα ἀνοήτου ἐπιδείξεως, ἐφόρεσαν αἴφνης τήν φανταχτερήν χλαμύδα τῆς ἀπιστίας, ἔκαναν τόν ἄπιστον, καί μέ τήν ἄρνησιν τῶν μεγάλων ἀληθειῶν τῆς Θρησκείας ἤθελον νά παρουσιασθοῦν ὡς ἄνθρωποι συγχρονισμένοι, ὡς πνεύματα ἰσχυρά, πού δέν ἠμποροῦν νά παραδέχωνται ὅ,τι παραδέχονται καί πιστεύουν οἱ πολλοί. Ἔτσι ἐφαντάζοντο νά κάμουν τήν ρεκλάμαν τοῦ ἀνωτέρου ἀνθρώπου, πού ἔθραυσε δῆθεν τά δεσμά τῶν λαϊκῶν προλήψεων! Παρά τήν ἐπιφανειακήν, ὅμως, αὐτήν ἐπίδειξιν τῆς ἀπιστίας των, μέσα των ὑπῆρχε κρυμμένη ἡ σπίθα τῆς πίστεως. Καί δι΄αυτό, ὅταν εἰς τόν βίον τῶν ἐπιστημόνων αὐτῶν, τῶν δῆθεν ἀπίστων, παρουσιάσθησαν συνταρακτικά τῆς ζωῆς γεγονότα, τότε τό οἰκοδόμημα τῆς ἀπιστίας των παταγωδῶς κατέρρευσεν, ἡ σπίθα τῆς πίστεως ἤναψε καί πάλιν, ἔγινε φλόγα, καί ἀπό τήν καρδίαν των μέσα βγαλμένη ἀκούεται τώρα εἰλικρινής ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως: «Πιστεύω, Κύριε! Βοήθει μοί τή ἀπιστία!». «Τό ἰδικόν μου πιστεύω», λέγει κάποιος φιλόσοφος πού εἰς τήν ἀρχήν τῶν σπουδῶν του εἶχεν ἀρκετάς ἀμφιβολίας καί ἔκλινε πρός τόν σκεπτικισμόν καί τήν ἄρνησιν, «τό ἰδικόν μου» λέγει, «πιστεύω, ἐβγῆκεν μέσα ἀπό τό καμίνι τῆς θλίψεως». Ἀλλά καί ἐάν παραδεχθῶμεν, ὅτι μερικοί ἐκ τῶν ἐπιστημόνων μέχρι τέλους ἐπιμένουν εἰς τήν ἀπιστίαν, ἡ ἀπιστία αὐτῶν τῶν ὀλίγων δέν δύναται νά καταλογισθεῖ εἰς βάρος τῆς Ἐπιστήμης καί νά ἐξαχθεῖ τό γενικόν συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἐπιστήμη καταργεῖ τήν Θρησκείαν! Διότι ἡ Ἐπιστήμη, ἡ πραγματική ἐπιστήμη, ἡ ὁποία ἀξίζει νά γράφεται μέ Ε κεφαλαῖον, αὐτή δια τοῦ ὀνόματος τῶν μεγαλυτέρων ἐπιστημόνων ὁμολογεῖ ὅτι Πίστις καί Θρησκεία δέν συγκρούονται καί ὅτι δύναταί τις νά εἶναι ἄριστος ἐπιστήμων χωρίς νά παύσει νά εἶναι πιστός Χριστιανός. Read more »

«Η παρουσια του Θεου στο Συμπαν»

 Του Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Χατζηγιάγκου

____

______

Απο το βιβλιο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστινος
Καντιωτης στην Κοζανη» Νο1), αποσπ. 32, σελ. 78-80
Συνεχεια από φυλ. Κατοχῆς «Η ΑΓΑΠΗ», Κοζανη 16.1.1944

ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Περνάει ὁ Σιδηρόδρομος, καί δυνατά σφυρίζει
καί γιά ταξίδι «ἕτοιμοι» σ’ ὅλους ὑπενθυμίζει.
Ταξίδ’ ὑποχρεωτικό, πού ὅλοι θά τό ἰδοῦμε,
ὅλοι θά τό περάσουμε, ὅλοι θά τό γευθοῦμε.
Γιατί ἐδῶ πού εἴμεθα, προσωρινῶς βιοῦμεν
καί ἄν ἔλθη ἡ ὥρα μας, τότε… ἀναχωροῦμεν.
Φθάνομεν ὑψηλά ἐκεῖ, σ’ ἕνα Σταθμόν μεγάλον
ἀμέσως κατεβαίνομεν, κ’ εὐρίσκ’ ὁ εἰς τόν ἄλλον.
Εἶδα πολλούς νά τρέχουνε, μ’ ἀποσκευάς στό χέρι
Καί ἕκαστος δυό δέματα, μέσα σ’ αὐτάς νά φέρει.
Τά δύο δέματα αὐτά, εἰς τάς ἀποσκευάς των,
τά μέν κακίες ἔκλειον, τά δέ τάς ἀρετάς των.
Ἄγγελος μέ τή ζυγαριά, τά δέματα ζυγίζει,
στέλνει τον κάθε ἄνθρωπον ἐκεῖ πού τοῦ ἀξίζει. Read more »

Ζωντανή ομιλία π. Σεραφείμ Ζήση με Θέμα:

»Ερμηνεια του συμβολου της πιστεως»

___________

_________

2) Άγιος Γρηγοριος Παλαμας Υπερμαχος της Ορθοπραξιας αγωνιστης.

Η πρώτη Κυριακή των νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη, από την Αγία Εκκλησία εις την Ορθοδοξία. Η δεύτερη Κυριακή αφιερώνεται εις τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά γιατί τόσο πολύ αγωνίστηκε και μόχθησε για την Ορθοδοξία, αλλά και γιατί θέλει να υπογραμμίσει την ανάγκη ολοκληρώσεως της Ορθοδοξίας με την ορθοπραξία εις την οποία με μεγάλο ζήλο επιδόθηκε ο άγιος αυτός. Για να υπάρχει πραγματική χριστιανική ζωή η Ορθοδοξία πρέπει να συνδέεται με την Ορθοπραξία. Read more »

Από βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος
Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1, μερος 31, σελ. 77-78

_______________________________________________________

Χριστιανικόν φυλλάδιον αριθ. 6 – Κοζάνη, τη 16 Ιανουαρίου 1944

+Η ΑΓΑΠΗ+

«Ταύτα εντέλλομαι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους» (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ)

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ – Αρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης – Ιεροκήρυξ

ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ

Ἡ πίστις μας δέν φοβεῖται τήν ἔρευναν. Ἐκ τῆς ἐρεύνης καί τῆς πάλης τῶν ἰδεῶν ἐξῆλθε πάντοτε νικήτρια ἡ Πίστις. Ἡ Ἱστορία ἀναφέρει παραδείγματα ἀπίστων, οἱ ὁποῖοι ἀνοίξαντες τήν Ἁγίαν Γραφήν μέ σκοπόν νά εὕρουν τρωτά καί νά διακωμωδήσουν τήν Θρησκείαν μας, ἐξῆλθον ἐκ τῆς ἐρεύνης τοῦ θείου τούτου βιβλίου ἡττημένοι, κατέθεσαν τά ὅπλα τῆς ἀπιστίας των καί ὁμολόγησαν ὅτι ἄπειρον φῶς ὑπάρχει εἰς κάθε στίχον της…
Ἄνθρωπε μωρέ καί ὑπερήφανε! Ἐνώπιόν σου εἶναι ἄπειρα μυστήρια. Κάθε ἄστρον τοῦ οὐρανοῦ, κάθε κόκκος τῆς ἄμμου, κάθε σταγών τοῦ ὠκεανοῦ, κάθε ἄνθος καί κάθε ἔντομον, ἀπό τά μέγιστα ἕως τά ἐλάχιστα τῶν δημιουργημάτων, ἐγκλείουν μέσα τους ἄπειρα μυστήρια. Σέ ἐρωτῶ: Τά ἔλυσες ὅλα αὐτά τά μυστήρια τῆς γῆς, ὥστε νά ζητεῖς τήν λύσιν τῶν μυστηρίων τοῦ Οὐρανοῦ; Ἄνθρωπε, ἔστω καί ἐάν εἶσαι Νεύτων καί Ἀϊνστάϊν, ταπεινώσου! Ἡ διάνοιά σου, ὀσονδήποτε μεγάλη καί ἐάν εἶναι, εἶναι πάντως πεπερασμένη, εἶναι μικρόν κύπελλον, μέ τό ὁποῖον θά εἶναι μωρία καί ἔσχατη παραφροσύνη νά ἐπιχειρήσεις νά ἐκκενώσεις τόν ἄπειρον τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ Ὠκεανόν.
Ἔρευνα! Ναί. Ἀλλά μέχρι ἑνός σημείου! Διότι καί ἀετός ἐάν εἶσαι κατά τάς πνευματικάς σου πτήσεις, κάπου θά σταματήσεις. Ἐάν θά ἠμπορέσεις, λένε, νά ὑψωθεῖς περισσότερο, θά ἐπλούτει ἐνώπιόν σου ἡ χώρα τοῦ μυστηρίου. Λάβε τότε δια τάς περαιτέρω πτήσεις σοῦ ὡς βοηθόν τήν πίστιν, τήν χριστιανικήν πίστιν…

Διά τούς ἡμιμαθεῖς ἐπιστήμονας

-Η ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ-

Ὁ Νεύτων, ὁ μέγας οὗτος ἀστρονόμος, δέν ἐκαυχᾶτο διά τάς σπουδαίας του ἀνακαλύψεις. Read more »

Κυριακὴ Α΄ Νηστειῶν
Του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ (Γ΄)

(μαρτύριο & εὐποιΐα)

Ἡ ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μᾶς ἔδωσε ἀφορμὴ νὰ σκιαγραφήσουμε τὸν χαρακτῆρα της. Μερικὲς πινελλιὲς στὸ πορτραῖτο της ἦταν· ἡ ἱερὰ παράδοσις, τὸ μυστήριο θεί­ας εὐχαριστί­ας, ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία, καὶ ἡ ἁγιότης. Τί ὑ­πολείπεται τώρα γιὰ νὰ ὁλοκληρώσουμε;

* * *

5. ΜΑΡΤΥΡΙΟ. Μία ἀκόμη πινελλιά, ἀλλ᾽ αὐ­τὴ εἶνε κόκκινη· εἶνε τὸ αἷμα! Ποιό αἷμα; Ὄχι τὸ ξένο ἀλλὰ τὸ δικό μας. Ἡ Ἐκκλησία – ἡ Ὀρ­θο­δοξία μας ποτίστηκε καὶ ἔγινε δέντρο μεγάλο μὲ δύο πράγματα· δάκρυ μετανοί­ας καὶ αἷ­μα μαρτυρίου. «Τῶν ἐν ὅ­λῳ τῷ κόσμῳ μαρτύρων σου ὡς πορφύραν καὶ βύσσον τὰ αἵματα ἡ Ἐκ­κλησία σου στολισαμένη δι᾽ αὐτῶν βοᾷ σοι, Χρι­στὲ ὁ Θεός…» (ἀπολυτ. Κυρ. ἁγ. Πάντ.)· ἡ Ἐκκλησία, λέει, στολίστη­κε μὲ τὰ αἵματα τῶν μαρτύρων σὰν μὲ ἁ­λουργίδα βασιλική, καὶ λάμπει καὶ ἀστράφτει. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ,
Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-3-1981], [Β45 ]

Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14ου αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Εάν η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που εορτάσαμε την περασμένην Κυριακήν, είναι η εορτή κατά την οποίαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, στην 7η Οικουμενική Σύνοδο έδειξαν ότι ο Υιός του Θεού αληθινά έγινε άνθρωπος, για να θεωθεί ο άνθρωπος, αυτό με τη σημερινή Κυριακή και την προβολή του μεγάλου προσώπου και αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που δεν είναι βεβαίως σήμερα η κανονική του μνήμη, αλλά η προβολή του, ως θεολόγου και μαχητού υπέρ της Ορθοδοξίας, με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά έγινε αυτό πολύ σαφές· διότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ηγωνίσθη ως μοναχός και ως επίσκοπος, ακριβώς να δείξει ότι είναι δυνατόν αυτό να γίνει.
Ποιο; Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Κατά Μάρκον, κεφ. Β΄, εδάφια 1-12

1 Καί εἰσῆλθε πάλιν εἰς Καπερναοὺμ δι᾿ ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. 2 Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. 3 Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. 4 Καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ᾿ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. 5 Ἰδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 6 ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· 7 τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; Τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; 8 Καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 9 Τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 10 Ἳνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας — λέγει τῷ παραλυτικῷ. 11 Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 Καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν. Read more »

Εὐαγγέλια
54. Β΄ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 2,1-12)
1949 Ἡ ὑγιεινὴ τῆς ψυχῆς – στ. 5

Β΄ Κυριακὴ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 2,1-12)
12 Μαρτίου 2023
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἡ ὑγιεινη της ψυχης

Ἀσθενεῖ τὸ σῶμα

Τὸ σῶμα, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἐγκλείει ἐντός του τὰ σπέρματα τῆς φθορᾶς καὶ τῆς ἀποσυνθέσεως. Ὁ ἄνθρωπος, ὅπως εἶπεν ὁ Πασκάλ, εἶνε «κάλαμος εὔθραυστος». Ἕνα ἀόρατον μικρόβιον, φοβερώτερον τίγρεως καὶ λέοντος, εἶνε ἱκανὸν νὰ ῥίψῃ εἰς τὸ κρεβάτι τοῦ πόνου καὶ τὸν πλέον ἰσχυρὸν ὀργανισμόν. Καὶ ὁ θάνατος, κατὰ τὴν ποιητικὴν ἔκφρασιν, ὡς ἕνας σκελετὸς ἀπαίσιος μὲ τὰ γυμνὰ κοκκάλινα χέρια του, τὰ κρύα ὡς ἡ μαρμαρίνη πλὰξ τοῦ τάφου, πλησιάζει τὸν ἀσθενῆ καὶ ζητεῖ νὰ τὸν κάνῃ ἰδικόν του, νὰ τὸν δέσῃ εἰς τὸ ἅρμα του, νὰ τὸν σύρῃ εἰς τὰ σκοτεινά, τὰ ἐρεβώδη, τὰ ἀπέραντα «βασίλεια τοῦ ᾅδου». Καὶ ὁ ἀσθενὴς αἰσθάνεται τὰ ῥίγη τοῦ θανασίμου ἐναγκαλισμοῦ καὶ τρέμει καὶ κλαίει καὶ διαμαρτύρεται καὶ ζητεῖ ἐπειγόντως βοήθειαν· «Ὦ συγγενεῖς καὶ φίλοι, σώσατέ με ἐκ τῆς ἐπιδρομῆς τοῦ θανάτου…». Read more »