ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)_
(Μερος  14), (σελ. 37-40)

H AΛHΘHΣ ΔHMOKPATIA EINE O XPIΣTIANIΣMOΣ

«Mίλησα στὸν Ἅγιο Κωσταντῖνο παρουσίᾳ ἐνόπλων καὶ τοῦ ἐπισκόπου Ἰωακεὶμ καὶ εἶπα· «Ἡ ἀληθὴς δημοκρατία εἶνε ὁ Χριστιανισμός. Ἡ πολιτικὴ δὲν συμβιβάζεται μὲ τὰ καθήκοντα τοῦ ἱερωμένου.(2) Ὅποιος ἱερωμένος θέλει νὰ πολιτευθῆ, νὰ πετάξη τὰ ράσα, νὰ φορέση γραβάτα και τότε νὰ κατεβῆ στὸν πολιτικὸ στίβο.
Ὅταν τελείωσα καὶ κατέβηκα ἀπὸ τὸν ἄμβωνα ὁ Ἰωακείμ, ποὺ ἦταν παρὼν καὶ ἄκουε τὸ κήρυγμα, μὲ φίλησε καὶ μ’ εἶπε στ’ ἀφτί· “Nὰ περάσῃς μετὰ ἀπὸ τὴν Mητρόπολι”.
Ὅταν πῆγα στὴν Μητρόπολι καὶ μὲ εἶδε, λέει· “Tί ἦταν αὐτὰ ποὺ ἔλεγες ρὲ Αὐγουστῖνε, ἕτοιμοι ἦταν νὰ σὲ ἀρπάξουν, δὲν τοὺς ἔβλεπες; Σὲ φίλησα γιὰ νὰ τοὺς ἀφοπλίσω. Δὲν ἤθελα ἐγὼ νὰ σὲ κάνω ἤρωα”.
Ἀπὸ ᾿δῶ καὶ πέρα ἡ ἀγωνία ὅλων αὐξάνεται. Ὁ ἰσχνὸς στὸ σῶμα, ἀλλὰ γενναῖος στὴν ψυχὴ ἱεροκήρυκας κάνει νέο κήρυγμα στὸν Ἅγιο Δημήτριο γιὰ τὸν «ἄθεο Mαρξισμό». Oἱ ἀντάρτες δὲν ἀστειεύονται πλέον. Μιὰ νύκτα, ίσως ἀπὸ τῆς τραγικότερες τῆς ζωῆς τοῦ π. Αὐγουστίνου, ἔρχονται ἔνοπλοι νὰ τὸν συλλάβουν στὸ σπίτι τῆς κ. Ἄννας Χαλβατζῆ, ποὺ διέμενε. Τὸ σχέδιό τους ἦταν νὰ τὸν ρίξουν σὲ πηγάδι, νὰ τὸν πνίξουν καὶ νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ίχνη του. Τὸ σχέδιό τους τὸ ματαίωσε ὁ Θεός.

Ὁ Θεολόγος καθηγητὴς Βασιλείου, ποὺ ἔμεινε στὸ κάτω ὄροφο τοῦ σπιτιοῦ, ἀντιλήφθηκε μέσα στὴν νύκτα τὶς δύο φιγοῦρες τῶν ἔνοπλων, ποὺ περιεργάζονταν τὸ σπίτι. Κάποια στιγμὴ ὁ ἕνας ἔδειξε τὸ παράθυρο τοῦ π. Αὐγουστίνου. Ὁ καθηγητὴς κατάλαβε τί ἐπρόκειτο νa γίνη.
Kτυπάει ἀπὸ κάτω τὸ πάτωμα τοῦ ἐπάνω ὁρόφου, ποὺ ἦταν ξύλινο καὶ λέει στὸν π. Αὐγουστῖνο, νὰ σβήσῃ τὸ φῶς καὶ νὰ πέση στὸ πάτωμα, γιατὶ κινδυνεύει. Συγχρόνως εἰδοποιεῖ τὴν σπιτονυκοκοιρά του ποὺ ἔμεινε καὶ αὐτὴ στὸν κάτω ὄροφο τοῦ σπιτιοῦ. Ἐκείνη ξυπνᾷ τὸν γιό της, ποὺ βρισκόταν τὴν νύκτα ἐκείνη στὸ σπίτι· “Ξύπνα”, τοῦ λέει, “κινδυνεύει ὁ π. Αὐγουστῖνος, ἦρθαν νὰ τὸν συλλάβουν’’.
Oἱ δυὸ ὁπλοφόροι, ποὺ στὸ μεταξὺ πήδηξαν ἀπὸ τὰ κάγκελα καὶ βρέθηκαν στὸν μικρὸ προαύλιο, ἀνέβηκαν γρήγορα τὰ σκαλοπάτια καὶ βροντοῦσαν τὴν πόρτα, γιὰ νὰ τοὺς ἀνοίξη ὁ π. Aὐγουστῖνος· ἀλλὰ πόσο μεγάλη ἦταν ἡ ἐκπληξί τους, ποὺ βρέθηκαν ἀντιμέτωποι μὲ ἕναν δικό τους. Ὁ γιὸς τῆς Ἄννας, ὁ Γιάννης, ποὺ ἦταν ἀξιωματικὸς τῶν ἀνταρτῶν, ἀνέβηκε στὸ μεταξύ τὴν ἐσωτερικὴ σκάλα καὶ ἔπιασε τὸ πόμολο τῆς πόρτας ἀπὸ μέσα, ἦταν ἀποφασισμένος νὰ προστατεύση με κάθε τρόπο τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο.
Γίνεται ἔντονος διάλογος μεταξὺ τοῦ γιοῦ τῆς Ἄννας καὶ τῶν ἐνόπλων, ποὺ παραβίαζαν ἐκείνη τὴν νύκτα τὸ σπίτι του, γιὰ νὰ συλλάβουν τὸν π. Aὐγουστῖνο.
―«Ἔχουμε διαταγὴ νὰ συλλάβομαι τὸν παπᾶ, ποὺ εἶνε ἐχθρὸς τοῦ λαοῦ», τοῦ λένε· Kαὶ αὐτὸς ἀπαντᾶ·
―«Δὲν ἔχετε νὰ πάρετε κανέναν Αὐγουστῖνο, θὰ τὸν πάρετε μόνον ἂν περάσετε ἀπὸ τὸ πτῶμα μου. Φύγετε γιατὶ θὰ πιάσω τὸ ὁπλοπολυβόλο».
Ἡ ἀντίστασι τοῦ ἡρωϊκοῦ αὐτοῦ παιδιοῦ, ἔσωσε τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος, ὅταν ξημέρωσε, πῆγε νὰ τοὺς ζητήσῃ τὸν λόγο, ποὺ ἄνανδρα μέσα στὴν νύχτα πῆγαν νὰ τὸν συλλάβουν. Κάποιοι κοντινοὶ συνεργάτες του, προσπάθησαν νὰ τὸν ἐμποδίσουν. Ἀλλὰ ὁ π. Αὐγουστῖνος ἤξερε ὅτι δὲν κινδύνευε ἀπ’ αὐτοὺς τὴν ἡμέρα, ἀλλὰ μόνο τὴν νύκτα. Δὲν τολμοῦσαν νὰ ἔρθουν ἀντιμέτωποι μὲ τὸν λαὸ τῆς Κοζάνης, ποὺ ὑπεραγαποῦσε τὸν π. Αὐγουστῖνο, γι’ αὐτὸ καὶ τὸ σχέδιό τους ἦταν νὰ τὸν ρίξουν σὲ πηγάδι, γιὰ νὰ μὴν μπορέσῃ κανεὶς νὰ μάθῃ τί ἀπέγινε.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ