Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΟΣ ΠΑΝΕΚΛΑΜΠΟΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗ ΤΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ… & ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΠΩΡΗ ΤΗΣ & Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΙΝΗ ΧΑΡΜΑΝΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ…

• (Η παγκοσμιοποίηση τί είναι; Χαρμάνι όλων των αιρέσεων. Γι`αυτό δεν έγινε η Συνοδος στο Κολυμπάρι & ονομάστηκαν όλοι οι αιρετικοι εκκλησίες; Για αυτό δεν αναγνωρίστηκαν από τον πατριάρχη Βαρθολομαιο ως ορθοδοξη εκκλησια οι σχησματικοι και αχειροτονητοι, οι γκαραγκιοζιδες της Ουκρανίας;  Αυτο δεν επιδιωκουν οι συμπροσευχες του Βαρθολομαίου με κάθε αιρετικο & αλλόθρησκο; Για την παγκοσμιοποίηση δεν δουλεύει ο πατριάρχης μέχρι  να βγῆ η ψυχή του και τον στηρίζουν οι δικοί μας βουβοι επίσκοποι που τον ακολουθοῦν; Και εμεῖς τι κάνουμε; Κοιμόμαστε!!!!)

 

____

____

Ο Μητροπολιτης Φλωρινης Αυγουστινος ειπε στις 26.1.1964, εναν φοβερο λογο, που τον επαληθευει ο επισκοπος Τιμόθεος της Κολομβίας. Τι ειπε: 5:52

Ἡ Ὀρθοδοξία είναι ἡλιος ποὺ λάμπει πανέκλαμπρος, ἥλιος μὲτὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων μας, μὲ τὴν Θεία Λειτουργία της, μὲ τὰ θαυματά της. Ἥλιος ποὺ ζεσταίνει κάθε καρδιά, ποὺ πιστεύει στὴν Ἁγία μας ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Ηλιος είναι, αλλά πρέπει να προσέξουμε. Άν δὲν προσέξουμε, ἡ ὈΡΘΟΔΟΞΙΑ δὲν θὰ χαθῆ, γιατὶ εἶναι δένδρο, ποὺ φύτευσε ὁ Θεός καὶ εἶναι ποτισμένο μὲ δάκρυα, μὲ αἵματα νεομαρτύρων και παλαιῶν μαρτύρων. Καὶ δὲνδρο που φυτεύει ὁ Θεός, δὲν παν᾽νὰ μαζευτοῦν ὅλοι οἱ διαόλοι, δὲν ξερριζώνεται…

Αλλὰ ἄν δὲν προσέξουμε ὁ ἥλιος θὰ φύγη ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας. Ποὺ θὰ πάη; Μπορεῖ νὰ πάη στὴν Οὐγκάντα, μπορεῖ νὰ πάη στὴν Μαγαδασκάρη, μπορεῖ νὰ πάη ἄλλου καὶ ἐμεῖς θὰ χάσουμε τὴν θαλπωρὴ του, θὰ χάσουμε τὸ φῶς, θὰ χάσουμε τὴν ζωή.. Προτιμότερο νὰ σβήση ὁ ἥλιος, παρὰ νὰ σβήση ἡ Ὀρθοδοξία στὸ ἔθνος μας. Ἐὰν δὲν προσέξουμε θὰ συμβῆ τὸ ἐξῆς: Ὁ Ἡλιος θὰ φύγη μακριά & οἱ καρδιές μας θὰ παγώσουν & ἐμεῖς μὲ τηλεσκόπια θὰ ζητοῦμε τὸν ἥλιο, με τηλεσκόπιο θὰ ζητοῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, γιατὶ θὰ γίνη ἕνα χαρμάνι ὅλων τῶν αἰρέσεων & ὅλων τῶν ἰδεῶν.
Ἀντί νὰ ζητοῦμε νὰ ἑνωθοῦν μὲ τοὺς παπικούς, νὰ ἑνωθοῦμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι… Νὰ εἴμαστε ἐπιφυλακή. Δὲν ξέρουμε ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα τί μᾶς κάνουν. Νὰ μὴ βρεθοῦμε μιὰ ὥρα ἐκτὸς τῆς Ορθοδοξίας…
Ὁ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ Ο ΕΥΣΕΒΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ, ΜΑ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΟΝ ΠΑΠΑ...

Ἡ ὁμιλία  στὸ διαδίκτυο https://www.youtube.com/watch?v=5qnA3s80-24

Ὁμιλια Σεβ. Ἄσσου Μεξικου Τιμοθεου στὸν Ἰ. Ν. Ἀναληψεως Νεου Κοσμου Ἀθηνων. 22/1 2023, (απομαγνητοφωνημενη)

Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ ἕναν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Ζακχαῖος. Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἔτυχε νὰ ἤτανε πλούσιος, πλούσιος ἀλλὰ κοντός. Καὶ γιὰ νὰ δῇ τὸν κύριο ἔπρεπε νὰ ἀνεβῇ σὲ μιὰ συκομορέα, δηλαδὴ σὲ ἕνα δέντρο. Λοιπὸν σήμερα, αὐτὸς ποὺ σᾶς ὁμιλεῖ εἶναι καὶ ἕνας Ζακχαῖος. Εἶμαι κοντὸς.

Καὶ θὰ σᾶς ἔλεγα καλύτερα ὅτι εἶμαι νεαρός, γιατὶ ἔχω 23 χρόνια ποὺ γεννήθηκα στὴν κολυμβήθρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐδῶ καὶ 23 χρόνια σὲ ἕνα κομμάτι γῆς ποὺ ὀνομάζεται Μακεδονία ἦρθα ἐγὼ ἀπὸ τὴν Λατινικὴ Ἀμερικὴ γιὰ νὰ φέρω τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας στὰ δικά μου μέρη, ὅπου δὲν εἴχαμε τὴν Ὀρθόδοξη παρουσία. Καὶ βαπτίστηκα ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ ἁγίου Ἀγαθονίκου, μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφὸ τὸν Ἀθηναγόρα, ὁ ὁποῖος σήμερα εἶναι ἐπίσκοπος, εἶναι ἀρχιερέας, καὶ γίναμε ὀρθόδοξοι.

Καὶ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός τὴν δυνατότητα νὰ ξεκινήσωμε τὸν δρόμο καὶ νὰ ἀνήκωμε στὴν πίστι ποὺ ἐσᾶς σᾶς κληρονόμησαν οἱ πρόγονοί σας οἱ Ἕλληνες.

Ἐγὼ ἤθελα νὰ γίνω ὀρθόδοξος ἀπὸ 8 χρονῶν παιδί. Ἔτυχε νὰ δῶ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Μακάριο ἀπὸ τὴν Κύπρο, ὁ ὁποῖος σὰν πρόεδρος εἶχε ἐπισκεφθῇ τὴν Κολομβία, καὶ ἀπὸ τότε ἄρχισε ἡ δική μου πορεία. Διότι ρώτησα ἕναν δυτικὸ ἱερέα, τοῦ λέω: «Ποιός εἶναι αὐτὸς ποὺ δείχνουν τώρα στὴν τηλεόραση, ποὺ ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια ἐπισκέφτηκε τὴν Κολομβία;» Καὶ μοῦ ἀπάντησε ὁ ἱερέας: «Εἶναι ἕνας αἱρετικὸς ἐπίσκοπος». Ἀλλὰ ἐπίσης ἕνας ἀγγλικανὸς μοῦ εἶπε: «Δὲν εἶναι αἱρετικὸς. Αὐτὸς εἶναι Ὀρθόδοξος. Καὶ ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μάννα ἐκκλησία.»

Καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο ποὺ ξεκινήσαμε, κάτω ἀπὸ τὸ ὠμοφόριο τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηναγόρα Κεντρώας Ἀμερικῆς, -πρῶτα Παναμᾶ, μετέπειτα Μεξικοῦ, Κεντρώας Ἀμερικῆς Κολομβίας καὶ Βενεζουέλας- ἀρχίσαμε νὰ ψάχνουμε αὐτὴ τὴν Ὀρθοδοξία. Καὶ ἤρθαμε καὶ βαπτιστήκαμε στὴν Ἑλλάδα καὶ μετὰ ἀπὸ ἕνα μικρὸ διάστημα γυρίσαμε πίσω. Μὲ τὴν φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀθηναγόρα.

Δύο ἤρθαμε στὴν Ἑλλάδα νὰ φέρωμε τὴν Ὀρθοδοξία, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δύο σήμερα αὐτὴ ἡ Μητρόπολις ἔχει περίπου ἑνάμιση ἑκατομμύριο ὀρθοδόξους. Σὲ 20 χρόνια καὶ στὴν Κολομβία, ποὺ εἶμαι ἐπίσκοπος τώρα, ὅπου ἔχω τὴν εὐθύνη ἀπὸ δύο ποὺ ξεκινήσαμε εἴμαστε πάνω ἀπὸ 15.000, καὶ ἔχωμε 9 καὶ πρόκειται νὰ ἀνοίξουμε τρεῖς ἀκόμα καινούργιες ἐνορίες.

Λοιπόν, παιδιά τοῦ Θεοῦ, δὲν ἦρθα γιὰ νὰ σᾶς μιλήσω μόνο γιὰ τὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο. Ἐμεῖς θὰ χτίσωμε ναούς, βοηθᾶμε ἀνθρώπους, ἀγκαλιάζουμε πρόσφυγες ἀπὸ τὴν Βενεζουέλα, οἱ ὁποῖοι φεύγουν ψάχνοντας ἕνα καλύτερο μέλλον. Καὶ περπατᾶνε περνῶντας ἀπὸ τὴν Κολομβία πηγαίνοντας γιὰ Χιλή Ἀργεντινὴ καὶ ἄλλα μέρη.

Ἀλλὰ ὅμως γιατί ἤρθαμε ἐδῶ; Καὶ γιατί βρισκόμαστε στὴν Ἑλλάδα; Διότι ἐμεῖς εἴμαστε μικρὰ παιδιά. Εἴμαστε σὰν τὸν Ζακχαῖο. Κοντοί. Καὶ γιὰ νὰ βλέπωμε καλά καὶ νὰ καταλαβαίνωμε καλύτερα καὶ νὰ κατανοήσωμε τὸ Εὐαγγέλιο πρέπει νὰ στεκόμαστε πάνω, ὄχι σ᾿ ἕνα δέντρο, νὰ στεκόμαστε πάνω στοὺς ὤμους τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ πάνω στὰ κόκκαλα τὰ βγαλμένα τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά.

Καὶ ἀφῆστε με νὰ σᾶς μιλήσω γι᾿ αὐτὴ τὴν πατρίδα ἡ ὁποία ἔλαχε σήμερα νὰ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς πίστεως, ποὺ εἶναι ἡ Ἑλληνικὴ πατρίδα. Ἀφῆστε με νὰ σᾶς μιλήσω σήμερα καὶ νὰ σᾶς ὑπενθυμίσω μὲ ὅλο τὸν σεβασμό, μὲ ὅλη τὴν ἀγάπη, τί σημαίνει Ἑλλάδα.

Ὅταν ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Ναθαναὴλ πήγανε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ εἴπανε στὸν Κύριο «Κύριε, ἦρθαν οἱ Ἕλληνες» -ἦταν δύο τρεῖς τέσσερις Ἕλληνες, δὲν ἦταν παραπάνω- καὶ ἀπαντάει ὁ Κύριος: «Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ δοξαστῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου». Διότι ναὶ μὲν ὁ Χριστὸς γεννήθηκε μέσα σὲ ἑβραϊκὸ χῶρο καὶ μέσα σὲ ἑβραϊκὴ οἰκογένεια, ἑρμηνεύεται, παραδίδεται καὶ ἀποκαλύπτεται μὲ ἑλληνικοὺς ὄρους καὶ ἑλληνικοὺς τρόπους. Γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶπε Αὐτὸς «Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ δοξαστῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου».

Αὐτὴ ἡ χώρα, αὐτὴ ἡ πίστι, ἡ χριστιανικὴ πίστι τῶν Ἑλλήνων -διότι ναί μὲν τὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι ἁγία Πόλις, ἡ πηγὴ τῆς πίστεως καὶ τὸ κέντρο τῆς πίστεως εἶναι ἡ Ἑλλάδα.

Γι᾿ αὐτὸ ἀφῆστε με νὰ σᾶς μιλήσω στὴν καρδιά, διότι θὰ ἤθελα πολὺ νὰ καταλάβετε καὶ σεῖς τί σημαίνει ἑλληνισμὸς καὶ τί σημαίνει Ὀρθοδοξία. Διότι ἐπειδὴ εἶναι συνηθισμένο τὸ θέμα γιὰ σᾶς, πολλὲς φορὲς δὲν καταλαβαίνωμε τὴν ἀξία τῆς Ἑλλάδος.

Ἡ Ὀρθόδοξη πίστις, γιὰ τὴν ὁποία ὁμιλῶ ἐγώ, ποὺ ἄρχισα νὰ ψάχνω ἀπὸ 8 χρονῶν παιδί καὶ τὴν βρῆκα ὅταν ἤμουν 27 ἐτῶν, εἶναι ἡ πίστι ποὺ κράτησε μιὰ Ἑλλάδα 400, καὶ κοντὰ στὰ 600, χρόνια κάτω ἀπὸ μία τουρκοκρατία ποὺ προσπάθησε νὰ *** τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ νὰ κατακτήσῃ τὸν πολιτισμό. Αὐτὴ ἡ πίστι ἦταν ἡ πίστι τῆς γιαγιᾶς ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὸν Πόντο καὶ ἦρθε στὴν Ἑλλάδα μὲ μία εἰκόνα καὶ μόνο μὲ μία ἐλπίδα· γιατὶ τὰ πάντα, οἱ περιουσίες ἔμειναν πίσω. Αὐτὴ ἡ πίστι εἶναι ποὺ κράτησε τὸν παπποῦ καὶ τὴν γιαγιὰ τὴν ὥρα ποὺ οἱ Γερμανοὶ κατέστρεφαν τὴν χώρα καὶ προσπάθησαν νὰ κατακτήσουν αὐτὴ τὴν γῆ.

Αὐτὴ ἡ Ὀρθόδοξη πίστις εἶναι αὐτὴ ποὺ κράτησε τὴν πατρίδα Ἑλλάδα ὅταν ἔπρεπε νὰ πῇ ὄχι στοὺς Ἰταλούς γιὰ νὰ μὴν πᾶνε καὶ νὰ κατακτήσουνε ἄλλους λαούς.

Αὐτὴ ἡ πίστι κράτησε τὸ 30 καὶ τὸ 40 τοὺς Ἕλληνες ποὺ φύγανε ἀπὸ δῶ καὶ καρποφοροῦν σὲ μακρινὲς χῶρες. Ὅπως στὸν Παναμᾶ ποὺ εἴχαμε πρόεδρο Ἕλληνα. Ὅπως στὴν Βενεζουέλα ὅπου δημιούργησαν, διότι εἶναι καρποφόροι ἄνθρωποι.

Ἡ πίστι τῶν Ἑλλήνων λοιπόν, ἄν μᾶς βλέπετε, καὶ τὸ ἔλεγα καὶ στὴν κυρία Μαρία: «Ἐμεῖς κοιτᾶμε πρὸς τὴν Ἑλλάδα, δὲν ξέρω ὅμως πρὸς τὰ πού κοιτᾶνε οἱ Ἕλληνες» Καὶ θέλω σήμερα νὰ σᾶς παρακαλέσω, ἐσεῖς ποὺ εἶστε τὰ παιδιὰ τῶν Ἑλλήνων, ποὺ δὲν κατεβάσανε ποτὲ τὴν σημαία, ποὺ δὲν πρόσβαλαν ποτὲ τὸν πολιτισμό τους, ποὺ δὲν ἀρνήθηκαν τὴν δική τους πατρίδα, τὴν ὥρα ποὺ τοὺς κυνηγούσανε στὴν Σμύρνη, στὸν Πόντο, στὴν Πόλι καὶ φύγανε καὶ ἤρθανε ἐδῶ καὶ ἀρχίσανε ἀπὸ τὸ μηδὲν καινούργια χωριά. Καὶ τί ἔφερε αὐτὴ ἡ γιαγιά καὶ αὐτὸς ὁ παππούς; Μιὰ εἰκόνα ἔφερε στὰ χέρια του. Πόσες εἰκόνες σωθήκανε, παρακαλῶ; Μὴν προσβάλετε τὸν Ἑλληνισμό. Μὴν προσβάλετε τὴν Ἑλλάδα. Μὴν βάλετε, παρακαλῶ, νερὸ στὸ κρασί. Στῶμεν καλῶς. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι τὸ κέντρο τῆς πίστεως. Τὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι ἁγία πόλις, ἀλλὰ ἐμεῖς ὄταν θέλωμε νὰ μάθωμε τὸν χριστιανισμό, τὴν ὀρθοδοξία καὶ τὴν πίστι, στὴν Ἑλλάδα ἐρχόμαστε. Ἐρχόμαστε ἐδῶ. Αὐτὸς ὁ Ἰνδιάνος μὲ τὰ σχιστὰ μάτια… δὲν πηγαίνω Ρουμανία, δὲν πηγαίνω Ρωσία, ἔρχομαι ἐδῶ, γιατὶ ἐδῶ μὲ μία γιαγιά ὀνομαζομένη Καλλιόπη στὸ Αἰγάλεω ἔμαθα νὰ κάνω τὸν σταυρό μου. Ἐδῶ μὲ ἕναν παπποῦ ἔμαθα νὰ λέω τὸ Πιστεύω καὶ νὰ λέω τὸ Πάτερ Ἡμῶν. Καὶ ὅταν λέμε «ἀπ᾿ τὰ κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά» τὸ λέμε μὲ τὴν καρδιὰ γιὰ νὰ μὴν εἶναι ἀνάγκη αὔριο ἐμεῖς οἱ ξένοι, ἐμεῖς οἱ Ἰνδιάνοι, διότι ἐγὼ εἶμαι Ἰνδιάνος, νὰ ᾿ρθῶ ἐγὼ μὲ ἀναμμένο φανάρι, σὰν τὸν Διογένη, γιὰ νὰ ψάξω Ἕλληνα μέσα στοὺς Ἕλληνες.

Παρακαλῶ ἀφῆστε με νὰ σᾶς ἀφήσω αὐτὸ το μήνυμα σήμερα: Νὰ τιμᾶτε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μᾶς *** ἀλλὰ καὶ σεῖς νὰ ἔχετε τὴν εὐθύνη γιὰ νὰ κληρονομήσετε στὰ παιδιά σας παρακαλῶ, ὄχι ἕναν χάρτη, ἀλλὰ μιὰ πατρίδα. Ὄχι ἕνα χάρτη ποὺ περιορίζει τὴν Ἑλλάδα σὲ σύνορα, ἀλλὰ μιὰ πατρίδα ποὺ εἶναι Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία μαζί. Νὰ κληρονομήσετε ὄχι ἕνα σπίτι στὰ παιδιά σας, ἀλλὰ μία Ἑλληνική οἰκογένεια. Αὐτὴ ἡ οἰκογένεια ποὺ δὲν ἀλλοιώθηκε ποτὲ καὶ ποὺ παραμένει νὰ εἶναι πιστὴ οἰκογένεια.

Νὰ διδάξετε τὰ παιδιά σας ὅτι ἡ κάθε δυσκολία εἶναι καὶ μιὰ εὐκαιρία. Καὶ γιατί σᾶς τὸ λέω; Γιατὶ ὅταν πῆγα στὴν Βενεζουἐλα ὁρισμένοι ἕλληνες ποὺ εἶχαν φύγει ἀπὸ δῶ, ὅταν φτάσαν ἐκεῖ κοιμότανε σὲ ἕνα παγκάκι, ἕνας Στέλιος Καλφαγιάννης, μετὰ πῆγε σὲ μία οἰκοδομὴ καὶ κοιμόταν ἐκεῖ. Πέρασαν τὰ χρόνια καὶ αὐτὸς ὁ Ἕλληνας ὁ ὁποῖος κοιμόταν στὸ παγκάκι, ἔχτισε ἕνα μαγαζί, -σὰν τοῦ Μαρινόπουλου, ξέρω γώ, αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἐδῶ. Καὶ ἔγινε καρποφόρος μὲ τὴν ἐργασία του χτίζοντας καὶ ἀφήνοντας ἐκεῖ ἕνα γηροκομεῖο καὶ στὴν Μυτιλήνη ἕνα σχολεῖο.

Λένε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμᾶνε σὰν τοὺς ἥρωες, ἐγὼ θὰ ἔλεγα ὅτι οἱ ἥρωες πολεμᾶνε σὰν τοὺς Ἕλληνες.

Ἦρθα νὰ ζητήσω ἀπὸ σᾶς νὰ κρατηθεῖτε. Νὰ κρατηθεῖτε καὶ νὰ εἴσαστε Ἕλληνες. Στῶμεν καλῶς. Νὰ μὴν προσβάλετε ποτὲ ὅτι σᾶς ἄφησαν οἱ πρόγονοί σας. Νὰ μὴν προσβάλετε τὸν παπποῦ καὶ τὴν γιαγιά. Νὰ κρατηθεῖτε σωστά. Νὰ ἔχετε πάνω αὐτὴ τὴν σημαία ποὺ ἔχει μπλέ καὶ ἄσπρες γραμμὲς καὶ ἕνα σταυρό. Καὶ νὰ μὴν ξεχνᾶτε ἀπὸ ποὺ προέρχεστε καὶ ποῦ εἶστε, γιὰ νὰ ξέρετε καὶ πρὸς τὰ ποῦ πηγαίνετε.

Αὐτὴ ἡ πατρίδα, αὐτὴ ἡ Ἑλλάδα, αὐτὴ ἡ δική σας Ἑλλάδα ποὺ εἶναι δική μου Ἑλλάδα, διότι ἐδὼ παίρνω τὸ φῶς τῆς ἀληθείας. Ἐμᾶς τοὺς Ἰνδιάνους τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς οἱ Ἰσπανοὶ μᾶς κατακτήσανε, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες μᾶς φωτίσατε καὶ μᾶς πλουτίσατε.

Ζήτω ἡ Ἑλλάδα. Ζήτω ἡ Ὀρθοδοξία. Ζήτω ὁ Ἑλληνισμός. Πάντα μπροστά, ποτέ πίσω. Ὁ Θεὸς νὰ εὐλογήσῃ καὶ νὰ ἔχει καλά τοὺς Ἕλληνες, καὶ νὰ ἔχει καλά κάθε Ἑλληνικὴ οἰκογένεια καὶ τὸ ἑλληνικὸ γένος ἐν πάσῃ ὥρᾳ καὶ ἐν παντί τόπῳ. Εὐχαριστοῦμε Ἑλλάδα, εὐχαριστοῦμε Ὀρθοδοξία, εὐχαριστοῦμε ποὺ μᾶς φωτίσατε καὶ μᾶς πλουτίσατε.

«Πᾶνος»

https://ethnegersis.blogspot.com/2023/01/blog-post_27.html