Απο βιβλίο: «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος
Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1, μέρος 26, σελ. 62-65

Xριστιανικoν φυλλαδιον – Kοζανη, 25 Δεκεμβρίου 1943 ― αριθμ. 4

+H AΓAΠH+

«Tαύτα εντέλλομαι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους» (IHΣOYΣ XPIΣTOΣ)

Tο παρόν διανέμεται δωρεάν προς Xριστιανικόν διαφωτισμόν του λαού. Όποιος το παίρνει παρακαλείται: Nα μη το σχίζει, να μη το πετά. Διότι αυτό είναι ασέβεια. Aλλά να το διαβάζει αυτός και η οικογένειά του και να το δίδει κατόπιν και εις άλλους. Έτσι θα ξαπλώνεται η χριστιανική αλήθεια.

ΣYNTAKTHΣ- Aρχιμ. Aυγουστίνος N. Kαντιώτης- Iεροκήρυξ

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1943

Ἦλθαν καί τά Χριστούγεννα,
ἀλλ’ ἀτυχῶς καί πάλιν
τά Ἔθνη ἐξακολουθοῦν
τήν ἄγριαν τῶν πάλην.

Ἀντί «ΕΙΡΗΝΗ ἐπί γῆς»
νά βασιλεύσ’ ὡς πρέπει,
εἰς μάχας καί εἰς τό κακό
ἡ ἀνθρωπότης ρέπει.

Ποῦνε το «Δόξα τῷ Θεῷ»,
τό «Δόξα ἐν ὑψίστοις»,
πού οἱ ποιμένες ἤκουσαν
στή Βηθλεέμ τές νύχτες;

Πού εἶναι τό φτερούγισμα
ἐκεῖνο τῶν ἀγγέλων,
πού ἔψαλλον τόν ὕμνον των
ἐν,ἕν μέσῳ τῶν ποιμένων;

Οἱ Ἄγγελοι τριγύρω μας
καί πάλιν φτερουγίζουν
κι’ ἀντί «ΕΙΡΗΝΗΣ» βλέπουνε
τά πάντα νά καπνίζουν

Βλέπουν τήν ἀνθρωπότητα
δεινῶς σπαρασσομένην
καί τά κανόνια νά βροντοῦν
σ’ ὅλην τήν Οἰκουμένην.

Βλέπουνε καί δακρύζουνε
πού πέντε ἔτη τώρα,
ἐρήμωσεν ὁ πόλεμος
κάθε ἀνθοῦσα Χώρα.

Διότι τέτοιο πόλεμο
μέ θύματα κι’ ὁμήρους
ἔκανε νά ξαπλώνεται
καί εἰς τάς πέντε Ἠπείρους.

Αἰῶνες θά περάσουνε
τά στίγματα θά μείνουν,
δρόμον τον πολεμοχαρῆ
καί οἱ πληγές θά τρέχουν

Χριστός γεννᾶται σήμερον
καί ὁ «Ἀστήρ» μηνύει
δρόμον τον πολεμοχαρῆ
νά μή τόν διανύει.

Ἡ ἀνθρωπότης, πού τρελλή
πῆρε αὐτό τό δρόμο
καί κατεπάτησε, Θεοῦ,
κι’ ἀνθρώπων πάντα Νόμο.

Χριστός Γεννᾶται σήμερον
ἕν Βηθλεέμ τη πόλει
καί τόν ΘΕΟΝ δοξολογοῦν
τῶν Ἐκκλησιῶν οἱ θόλοι.

Χριστός γεννᾶται σήμερον
καί ὁ «Ἀστήρ» μηνύει
δρόμον τον πολεμοχαρῆ
νά μή τόν διανύει.

Δοξολογοῦν τόν Κύριον
καί ὕμνους τῷ προσφέρουν
«ὑπέρ εἰρήνης» εὔχονται
πλέον…δεν ὑποφέρουν…

Χριστός γεννᾶται σήμερον
ἕν Βηθλεέμ τη πόλει
καί ἄς τόν προσκυνήσουμε
μικροί, μεγάλοι, ὅλοι.

Νά τόν παρακαλέσουμε
μέ ὅλη τή καρδιά μας
γιά νά φωτίσ’ τους ἰσχυρούς
νά παύσουν τά δεινά μας.

Λοιπόν κάθε Χριστιανός
στά πόδια τοῦ ἄς πέση
καί νά εἰπῆ τό «ΗΜΑΡΤΟΝ»
καί θά τοῦ συγχωρέση.

Πιστεύω ὅμως ἀδελφοί
νά ἔχουμεν ἐφέτος
αὐτῆς τῆς ἀνθρωποσφαγής
τό τελευταῖον ἔτος.

Τό δέ «σαράντα τέσσαρα»
εἴθε νά ξημερώσει
καί εἰς τήν ἀνθρωπότητα
«ΕΙΡΗΝΗΝ» νά τῆς δώσει.

ΧΡΙΣΤΕ πού ἐγεννήθηκες
τόν κόσμον γιά νά σώσεις
κι’ ἀπό τόν πόλεμον αὐτόν
ΕΣΥ θά μας ΓΛΥΤΩΣΕΙΣ.

Κοζάνη τη 25-12-43

ΠΑΠΑΠΑΣΧΑΛΗΣ,
Πρωθιερεύς

ΔΙΑΤΙ ΕΓΕΝΝΗΘΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;

Δι’ ημάς τους ανθρώπους, δια την σωτηρίαν την δική μας, κατήλθεν εκ των ουρανών, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενηνθρώπησεν. Αυτή είναι η απάντησις του πιστού εις το ερώτημα που εθέσαμεν. Αυτό βροντοφωνάζει η Εκκλησία δια του Συμβόλου της Πίστεως.
Μέγα το μυστήριον! Ποίος ποτέ θα δυνηθή να εννοήσει καθ’ όλον το βάθος και το πλάτος το υπερφυέστατον γεγονός ότι ένας Θεός σαρκούται, γίνεται άνθρωπος, δια να σώσει την ανθρωπότητα; Εδώ και αι μεγαλύτεραι διάνοιαι χωρίς την βοήθειαν της πίστεως συντρίβονται. Μικρός εν σχέσει με την Θεότητα είναι ο άνθρωπος, και ας είναι ένας Σωκράτης. Θα ομολογήσει την άγνοιάν του και αδυναμίαν του ενώπιον του μυστηρίου. Μικρός ο άνθρωπος. Μέγας ο Θεός! Μόνον η πίστις ρίπτει φως εις το μυστήριον. Ο πιστός το αισθάνεται, το βλέπει, το ζει, δεν ευρίσκει λέξεις δια να εξωτερικεύσει την υπερκόσμιον χαράν που αισθάνεται όταν ακούει να ψάλλεται το: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε». Ο άπιστος ζει εις το σκοτάδι και περιπλανάται χωρίς να ημπορεί μόνος του να εύρει τον δρόμον που οδηγεί τα βήματα των πιστών εις την φάτνην της Βηθλεέμ όπου λάμπει το άστρον, το φως της αιωνίου αληθείας. Άπιστοι! Προ του μυστηρίου της φάτνης αποκαλυφθήτε. Καταθέσατε την πανοπλίαν του εγωϊσμού σας. Άλλα εφόδια χρειάζονται δια να εννοήσητε το μυστήριον. Σας συνιστώμεν! Λάβετε μαζί σας την ταπείνωσιν των αγραυλούντων ποιμένων, την πίστιν των μάγων, την αθωότητα των σφαγιασθέντων νηπίων, και τότε θα ομολογήσετε, ότι εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας, προ 1943 ετών, έγινε το μεγαλύτερον θαύμα, ότι κατεγράφη εις τας δέλτους της Ιστορίας το υπέρ παν άλλο γεγονός σπουδαιότατον γεγονός: «Εγεννήθη παιδίον Νέον, ο προ αιώνων Θεός».
Αδελφοί! Ο χώρος του μικρού τούτου περιοδικού δεν μας επιτρέπει ν’ αναπτύξωμεν περισσότερον το δίδαγμά μας. Ένα μόνον λέγομεν χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να διαψευσθώμεν ποτέ. Η ζωή του ανθρώπου είναι δράμα ολόκληρον. Μακράν του Χριστού η ζωή μας γίνεται ή τραγωδία ή κωμωδία. Μύρια σύγχρονα παραδείγματα πιστοποιούν την αλήθειαν ταύτην. Μόνον εν τω Χριστώ ευρίσκεται η λύσις του δράματος της ζωής.
Χριστιανοί! Μη περιπλανάσθε μακράν. Μη ζητείτε άλλα φώτα. Με πίστιν στραφήτε προς το άστρον της Βηθλεέμ. Το άστρον αυτό φέρει ειρήνην, αγάπην, δικαιοσύνην, αλήθειαν. Αργά ή γρήγορα όλοι μας θα εννοήσωμεν ότι ο άνθρωπος εξευγενίζεται, εξωραΐζεται ηθικώς, γίνεται έμψυχον άγαλμα αρετής, ηθική προσωπικότης, περί της οποίας έλεγον οι αρχαίοι πρόγονοί μας: «Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» (πόσον ευχάριστον όν είνε ο άνθρωπος, όταν είναι πραγματικός άνθρωπος). Μόνον δια του Ιησού ο άνθρωπος επανέρχεται εις την θείαν μακαριότητα, από της οποίας έχει εκπέσει. Άς ψάλλωμεν λοιπόν όλοι μαζί:
«Χριστός γεννάται, δοξάσατε.
Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε.
Χριστός επί Γης, υψώθητε
άσατε τω Κυρίω πάσα η γη, και
εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε
λαοί, ότι δεδόξασται».

-Η αγάπη δεν είναι μόνον λόγια, είναι κυρίως έργα: να ανακουφίσεις τον φτωχόν, να επισκεφθείς τον ασθενή, να σώσεις εκείνον που κινδυνεύει, να κλαύσεις με εκείνον που κλαίει και να χαρείς με εκείνον που χαίρει. Αυτό θα πη αγάπη (Χρυσόστομος).
-Όπου είναι η αγάπη είναι ο Θεός, όπου είναι το μίσος είναι ο διάβολος. (Μ. Βασίλειος).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ