Από βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης,
στην Κοζάνη» Νο1, μερος 38, σελ. 98-100

Χριστιανικό φυλλάδιο – Κοζάνη τη 20 Μαρτίου 1944, Αριθμ. 3

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ
ΕΣΤΙΑ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ

XPIΣTIANIKHΣ MOPΦΩTIKHΣ ΣXOΛHΣ EPΓAZOMENΩN NEΩN KOZANHΣ
(Ἄδεια ἐγκρίσεως Ἐστίας: τὸ ὑπ’ ἀριθ. 24005 ἔγγρ. Γ. Διοικήσεως Μακεδονίας)
«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ)

Διευθυντὴς τοῦ φυλλαδίου Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης ἱεροκήρυξ
Χαρὰ σ’    ἐκείνη τὴν καρδιά, ποὺ ἐλεημοσύνη κάνει.

EΦΘAΣAMEN TA XIΛIA ΠIATA

Απὸ αὔριον 21 Μαρτίου ἡ Ἑστία μας θὰ μοιράζῃ χίλια πιάτα γιὰ τοὺς πτωχοὺς ἀδελφούς μας. Ἀρχίσαμεν μὲ 50 πιάτα καὶ ἐφθάσαμεεν μέσα εἰς 50 ἡμέρας τὰ 1000. Ὅταν ὁ ἱεροκήρυξ ἔρριψεν ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τοῦ Ἁγίου Κωσταντίνου τὸ σύνθημα, «σώσατε τὰ πονεμένα ἀδέλφια μας», δὲν εχαμεν τίποτε οὔτε μιὰ χοῦφτα σιτάρι διὰ νὰ θρέψωμεν 5 σπουργιτάκια, καὶ τώρα ἡ Ἑστία μας θὰ δίδῃ ζεστό, μαγειρεμένο, σπιτικά, ἀπὸ νοικοκυρὲς τῆς Κοζάνης, φαγητὸ σὲ 1000 ἄτομα. Αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Χίλιες δόξες ἂς ἔχει ὁ Θεός.
Προστάτηςτῆς Ἑστίας μας εἶναι ὁ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ. Φίλοι, ὅσοι ἀγαποῦν τὸν φτωχὸν ἀδελφόν μας. Σαλπισμά μας: Κάλλιο νὰ δίνῃς παρὰ νὰ παίρνῃς. Πρόγραμμά μας: Ἀνάμεσά μας πρῶτος θὰ εἶνε ἐκεῖνος ποὺ θὰ ὑπηρετῇ περισσότερον τοὺς ἄλλους. Ἀποθήκη μας: Ἡ ἀγάπη τοῦ Λαοῦ τῆς Κοζάνης, ὅστις λαὸς μὲ τὰς εἰσφοράς του καὶ δωρεὰς ἀπέδειξεν ὅτι ῥέει εἰς τὰς φλέβας τῆς ψυχῆς του αἷμα χριστιανικό, Ἑλληνικό. Καὶ σύνθημα ὅλων τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι χωρὶς κανένα μισθὸν ὑπηρετοῦν μέσα εἰς τὴν Ἑστίαν μας ὁλοκλήρου εἶνε τὸ ρητόν , ποὺ μᾶς εἶπε νὰ γράψωμε εἰς μίαν πινακίδα ὁ εὐγενὴς ἐντεταλμένος τοῦ Διεθνοῦς Σταυροῦ καὶ φίλος τῆς Ἑστίας μας κ. Βέγγερ· OΛOI ΓIA TON ENA KAI O ENAΣ ΓIA OΛOYΣ.
Eὐγενικὲ λαὲ τῆς Κοζάνης! Σὲ εὐχαριστοῦμε γιὰ ὅ,τι    μέχρι σήμερα προσέφερες γιὰ τὴν Ἑστία μας. Μαζί σου ξεκινήσαμε, μαζί σου προχωροῦμε καὶ μὲ τὴν βοήθειάν σου θὰ διατηρτήσωμεν τὴν Ἑστίαν μας. Ἡ Ἑστία μας θὰ παύσῃ νὰ λειτουργῇ, ὅταν θὰ παύσῃς νὰ ἀγαπᾷς. Ἀλλὰ εμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ ἀγάπη σου εἶνε θησαυρὸς ἀνεξάντλητος.

Tὸ συσσίτιον εἶχε, ἔχει καὶ θὰ ἔχῃ πάντοτε ἀνάγκας. Ἂς σκεπτώμεθα, ἂς ἐργαζώμεθα ὅλοι, ἂς ἀγωνιῶμεν ὅλοι διὰ τὸν πεινασμένον ἀδελφόν μας. Ἡ Διεύθυνσις τῆς Ἑστίας μας θὰ καταβάλῃ πᾶσαν προσπάθειαν, ὥστε μόνον ἀποδεδειγμένως ἄποροι καὶ μάλιστα πολυμελεῖς φτωχαὶ οἰκογένειαι μὲ παιδιὰ θὰ περιθάλπωνται.
Τὸ ἔργον εἶναι ἱερόν. Δὲν εἶναι ἔργον ἑνός, εἶναι ἔργον ὅλων καὶ ὅλοι ἂς βοηθήσωμεν, ὅπως ὁ καθένας ἡμπορεῖ. Ἕνας ξένος ὁ κ. Βάγγερ ἀπὸ μικράν, ἀλλὰ μεγάλην εἰς ἔργα φιλανθρωπίας πατρίδα, μᾶς διδάσκει: OΛOI ΓIA TON ENA KAI O ENAΣ ΓIA OΛOYΣ

― H ΛAXEIOΦOPOΣ AΓOPA ―
Αγορὰ Λαχειοφόρος
κατ’ αὐτὰς θὲ νὰ γενῇ,
καὶ σκοπὸν θὰ ἔχῃ αὕτη
Ἱερὸν καὶ εὐγενῆ.

Καθὼς είπαμε δὲν πρέπει,
ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀδρανῇ,
ὅταν βλέπῃ τὸν πλησίον,
νὰ πεινᾷ ἢ νὰ πονῇ.

Ἡ Ἑστία ἡ δική μας
δὲν ὑπῆρχε πουθενά
ἐκ τοῦ μηδενὸς ἱδρύθη,
γιὰ τὴ φτώχεια μεριμνᾷ.

Μὲ τὸ κήρυγμα καὶ μόνο
εἰς τὸν Ἅγιο Κωσταντῖνο,
συνεστήθῃ ἡ Ἑστία,
ἀπ’ τὸν πάτερ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ.

Κρῖμα, εἶπε, νὰ πεινοῦνε
τόσοι ἄνθρωποι ἐδῶ,
ὅπου ἡ Φιλανθρωπία
κατοικεῖ στὸν τόπο αὐτό.

Ἡ Ἑστία συνεστήθῃ
κι’ ὁ Θεὸς τὴν εὐλογεῖ.
Λαϊκὴ πρωτοβουλία,
ἀπροσκόπτως, λειτουργεῖ.

Ἡ Ἑστία τούτη ἔχει
τὸ πρωτότυπον αὐτό,
δωρεὰν ὑπηρετεῖται
ἀπ’ ὅλο τὸ προσωπικό.

Στὴν ἀρχὴ πενῆντα πιάτα
καὶ κατόπιν ἑκατό,
πεντακόσια, ἑξακόσια,
φθάσανε τὸν ἀριθμό.

Ἰδιωτική, βεβαίως,
ἡ πρωτοβουλία αὐτή
ἀπὸ ἀνύπαρκτον Ἑστία,
τρώγουν ἑξακόσιοι φτωχοί.

Πῶς τὸ θαῦμα τοῦτο φίλοι
καὶ ἐγὼ τὸ ἀπορῶ..!
Θεία δύναμις διέπει
τα ἐν γῇ καi Oυρανῶ.

Ἐπειδὴ ὑπάρχουν κι’ ἄλλοι
ἀδελφοί μας ποῦ πεινοῦν,
αὐτὰ τὰ ἑξακόσια πιάτα
μιὰ χιλιάδα νὰ γενοῦν.

Σύσκεψις τοῦ Συμβουλίου
ἔχει γίνει σοβαρά
μὲ ἀπόφασι νὰ κάμῃ
Λαχειοφόρο ἀγορά.

Σὰν ἐρρίφθη ἡ ἱδέα
γιὰ τὴν ἀγορὰ αὐτή,
δῶρα οἱ πολῖται φέραν,
στὴν Ἑστία μοναχοί.

Tώρα πρέπει ἡ Ἑστία
κι ἄλλα δῶρα γιὰ νὰ βρῇ
γιὰ νὰ πάρουν οἱ πολῖται,
τῶν Λαχείων τυχεροί.

Γι’ αὐτὸ σ’ ὅλη τὴν Κοζάνη
θὰ περάσῃ ἐπιτροπή,
νὰ τῆς δώσουν ὅ, τι ἔχουν,
δῶρα, γιὰ τὴν ἑορτή.

Ρουχισμοὺς μικρῶν μεγάλων,
μπάνιες, κάλτσες ἢ καρρέ,
μαξιλάρια, κιλιμάκια,
στρῶσες ἀπὸ καναπέ.

Παπουτσάκια ἢ παντοῦφλες,
πέδιλα γιὰ τὰ μικρά,
μπότες, λάστιχα, γουβάκια
ὅλα γίνονται δεκτά.

Μαστραπᾶδες, ποτηράκια,
κουταλάκια τοῦ γλυκοῦ
φλιτσανάκια, ἀλατιέρες
ἢ σερβίτσια τοῦ τσαγιοῦ.

Πολυθρόνες, καρεκλάκια
ὅ,τι ἀγαπάει ὁ καθείς,
παιχνιδάκια, ὠρολόγια
καὶ καθρέπτες ἐποχῆς.

Λάμπες, τεντζερέδες, πιάτα,
καὶ μεσάλες ὑφαντές,
ὅ,τι ἄλλο θυμηθῆτε
δῶστε στὶς ἐπιτροπές.

Καὶ τὰ μαγαζιὰ ἂς δώσουν
ὅ,τι ἔχουνε κι αὐτά,
γυαλικά, ἀνθοδοχεῖα,
εδη φωτογραφικά.

Δακτυλίδια, σκουλαρίκια,
περιδέρια κακά
κι ὅ,τι ἄλλο ἐνθυμεῖστε
δώσετε γιὰ τὰ φτωχά.

Νὰ τὰ περιγράψω ὅλα
δὲν χωράει τὸ χαρτί,
θὰ τὰ καμαρῶνουν ὅλοι
ὅταν γίνῃ ἑορτή.

῾Ἑορτὴ πότε θὰ γίνῃ
τῆς Λαχειοφόρου αὐτῆς.
Τὸ φυλλάδιο μας ἐτοῦτο
θὰ σᾶς ἀναγγείλῃ εὐθύς.

Ὅλοι πρέπει γιὰ νὰ δώσουν
ὅτι ἔχουνε καλόν,
πάλιν πόσο θὰ τὰ πάρουν
ὅταν πέσουν στὸν Λαχνόν.

Ὅσοι σπίτια δώσουν δῶρα,
θέλουν λάβῃ καὶ αὐτὰ
μία εἰκονίτσα, δῶρον,
τῆς Ἑστίας προσφορά.

Η Λαχειοφόρος αὕτη
ἀγορὰ ὅπου θὰ γίνῃ,
συνδυάζει καὶ τὰ δύο,
κέρδος καὶ ἐλεημοσύνη.

Αὔριον εἰς ὅλα τὰ σπίτια,
θἄλθουν οἱ ἐπιτροπές,
ἑτοιμάσετε καὶ δῶστε
ὅτι ἔχετε, εἰς αὐτές.

Εἰς «τὰ γκροὺπ» ποὺ θὰ ἐξορμήσουν
αὔριον ἀπ’ τὴν Ἑστία
τὰ εὐχόμεθα, νὰ ἔχουν,
μιὰ καλὴ ἐπιτυχία.

Κοζάνῃ, τῇ 18-3-1944
+ ΠΑΠΑΣΧΑΛΗΣ Πρωθιερεὺς

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
(ὁ π. Αὐγουστῖνος στὴν Κοζάνη)