Από βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης,
στην Κοζάνη» Νο1, μερος 51, σελ. σελ 137-140

Ἀλλά Κ…Ο. (ἄς μή εἴπωμεν τάς λέξεις δια νά μή σκανδαλίσωμεν τούς ταρτούφους μᾶς)…εἰς ἐκείνους πού δέν ἔδωσαν οὔτε ἕνα σπυρί. Ἠρνήθησαν. Δέν εἶχαν; Ἐάν δέν εἶχαν, κανένα παράπονον διότι παρά τοῦ μή ἔχοντος δέν δύναται νά λάβει τις. Ἀλλ’ αὐτοί πού ἠρνήθησαν εἶχον. Ἠμποροῦσαν νά δώσουν 100, 200, 500 ὀκάδες, καί ὅμως δέν ἔδωσαν. Τά ὀνόματά των εἶναι σημειωμένα καί εἰς ἄλλον φυλλάδιον μέσα εἰς μαῦρον πλαίσιον, θά δημοσιευθοῦν καί θά μείνει κατάπληκτη ἡ κοινωνία τῆς Κοζάνης, ὅταν μάθει τά ὀνόματά των.
Ὁποία ἀντίθεσις μεταξύ αὐτῶν καί μιᾶς πτωχῆς πτωχοτάτης γυναικός τῆς πόλεως, ἡ ὁποία μέ τήν χριστιανικήν της προθυμίαν ἔκανε τά παιδιά τοῦ ἐράνου νά συγκινηθοῦν. Τά ἐκάλεσε μέσα εἰς τό σπίτι της καί ἀπό τόν ντενεκέ ἀλεύρι πού εἶχε ἔδωκε τό μισό.
Νά διαμάντια Χριστοῦ, πού ὑπάρχουν κρυμμένα μέσα εἰς τούς κοπρῶνας τῆς σημερινῆς κοινωνίας μας.
Ὁπωσδήποτε εἰς τάς 9 καί 10 Ὀκτωβρίου, ἡμέρας γενικοῦ ἐράνου, ἡ πόλις ἔδωκε ἐξετάσεις εἰς τό μάθημα τῆς φιλανθρωπίας, τῆς χριστιανικῆς καί ἐθνικῆς μας ἀλληλεγγύης, πού εἶναι καί τό δυσκολώτερον ἐξ ὅλων. Ἄλλοι ἔλαβον ἄριστα. Αὐτοί εἶναι οἱ μακάριοι. Ἄλλοι ἔλαβον 0. Αὐτοί εἶναι οἱ δυστυχεῖς.
Ἐν καιρῷ εἰς εἰδικόν φυλλάδιον θά δημοσιεύσωμεν τόν πίνακα τῶν εὐγενῶν τούτων δωρητῶν, οἱ ὁποῖοι προσέφερον εἶδος ὑπέρ τῆς Ἑστίας. Ἐπί τοῦ παρόντος ἐκφράζομεν τάς εὐχαριστίας μᾶς πρός ὁλόκληρον τόν λαόν τῆς Κοζάνης, ὅστις εἶναι ἀποφασισμένος, ὡς ἀπεδείχθη ἐκ τοῦ ἐράνου, νά διατηρήσει μέχρι τῆς εἰρήνης τήν Ἑστίαν, ἔστω καί μέ τάς ἰδικάς τοῦ μόνον δυνάμεις.

Δια νά διαφωτισθεῖ ὁ λαός

Μιά ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Λέγουν μερικοί: «Δέν δίδομεν εἰς τήν Ἑστίαν, δέν πρέπει νά δώσωμεν, διότι ἐκεῖνοι πού παίρνουν συσσίτιον ἔχουν τοῦ κόσμου τ’ ἀγαθά». Ἀλλ’ ὅταν τούς ἐρωτήσητε, ποιοί εἶναι αὐτοί πού δέν πρέπει νά παίρνουν συσσίτιον, παύει ἡ ρητορεία των, κλείεται τό στόμα των, καί δέν ἔχουν νά ὑποδείξουν κανένα πρός διαγραφήν.
Ἀλλ’ ἡ Ἑστία, εἰς αὐτούς πού παρουσιάζονται ὡς ὄψιμοι ὑποστηρικταί τοῦ λαοῦ, θεωρεῖ καθῆκον της νά δώσει τήν ἑξῆς ἀπάντησιν.
Λοιπόν, ἀπαντῶμεν. Ἀπό τά 4.000 περίπου παιδιά, πού ἔχει ἡ Κοζάνη, ἀπό τά καζάνια τῆς Ἑστίας παίρνουν συσσίτιον μόνον τά 1.300. Κατά κανόνα εἶναι τά πτωχότερα παιδιά τῶν οἰκογενειῶν τῆς Κοζάνης. Ἀπό δέ τάς 15 χιλιάδας ἄνδρας καί γυναῖκας, πού ἔχει ἡ πόλις, μόλις 800 ἐνήλικες, πρό παντός γέροντες καί χῆραι καί ἀνάπηροι, παίρνουν συσσίτιον. Κατά κανόνα εἶναι οἱ πτωχότεροι.
Τέλος, ἀπό τάς 5.000 πρόσφυγας, πού ἔχουν συρρεύσει ἐξ ὅλων τῶν μερῶν τοῦ Νομοῦ, μόνον τά 2.700 παίρνουν συσσίτιον. Κατά κανόνα εἶναι οἱ ἀπορώτεροι.
Γράφομεν κατά κανόνα, διότι πουθενά δέν ἠμποροῦν νά ἐλλείψουν οἱ ἄνθρωποι πού παρουσιάζονται εἰς τά φιλανθρωπικά ἱδρύματα ὡς πτωχοί ἐνῶ δέν εἶναι. Τοιοῦτο εἶναι ἐνδεχόμενον, παρ’ ὅλην τήν αὐστηράν παρακολούθησιν καί τόν ἔλεγχον τῆς Ἑστίας, νά ἔχουν παρεισδύσει.
Ἀλλά τό εἴπομεν καί τό ἐπαναλαμβάνομεν: Θά εἴμεθα εὐγνώμονες πρός ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος θά μᾶς ὑποδείξει μέ πραγματικά στοιχεῖα ὅτι ὁ ἀ΄ή ὁ β΄συσσιτούμενος πρέπει νά διαγραφεῖ, διότι ἔχει.
Σύ λοιπόν, κύριε, πού κάθεσαι εἰς τό καφενεῖον καί κρίνεις μέ τόσην κακίαν καί ἐπιπολαιότητα πρόσωπα καί πράγματα, πέρασε ἀπό τά Γραφεῖα τῆς Ἑστίας, ἄνοιξε τόν κατάλογόν της καί ὑπόδειξε ἐπί τέλους ἕνα τοὐλάχιστον πρός διαγραφήν. Ἐάν ὅμως δέν ἔχεις κανένα νά ὑποδείξεις, τότε ἐξ ὀνόματος τοῦ πτωχοκόσμου διαμαρτυρόμεθα, διότι ὄχι μόνον δέν βοηθεῖς, ἀλλά καί κατασυκοφαντείς τόν πτωχόν λαόν, καί μέ τήν κακίαν σου ταύτην ἤ ἐπιπολαιότητά σου ἐγκληματεῖς κατά τοῦ πενομένου λαοῦ μας, διότι ἀπό τοιαύτας ἀδεσπότους φήμας δημιουργεῖται ἡ ἀντίληψις εἰς τούς ξένους, ὅτι εἰς τήν Κοζάνην κανένας δέν πεινᾶ, ἀλλ’ ὅτι εἶναι ὅλοι χορτᾶτοι – ὅπως αὐτοί πού κρίνουν – καί τότε ἀνόητος εἶναι ὁ Ἐρυθρός Σταυρός πού στέλλει τρόφιμα εἰς τήν Κοζάνην, περιττή εἶναι ἡ Ἑστία, περιττά εἶναι τά συσσίτια… Ἰδού τό ἔγκλημα, τό μεγαλύτερον ἔγκλημα κατά τῆς δυστυχίας τοῦ λαοῦ μας.

ΔΩΡΕΑΙ – ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ

Ὑπέρ τῆς Ἑστίας προσέφερον: 1) Ἀνώνυμος δίς μίαν Γαλλικήν λίραν (10φραγκο) 2) Εὐτ. Γκλούμπου – Ἀγγ. Βαχτσεβάνου ἐξ εἰσπράξεων παιδικοῦ θεάτρου 400 ἑκατ. 3) Ἀνώνυμος 300 ἑκατ. 4) Ἀνώνυμος 20 ἑκατ. 5) Αρἱστομ. Τσοπουρίδης 35 ἑκατ. 6) Θεόδ. Βουδιόνης 50 ἑκατ. 7) Διάφας Κωνστ. 100 ἐκ. 8) Σκαρκαλάς Παναγιώτης 1 δισεκ. 9) Ἀνώνυμος 400 ἐκ. 10) Ἄννα Σουλιώτου 3 δισεκατ. 11) Ἀνώνυμος 10 ὀκάδ. σιτάρι 12) Ἀνώνυμος 6 ὀκ. σιτάρι. 13) Ἀνώνυμος 10 ὀκ. σιτάρι καί 10 ὀκ. φακές. 14) παπα-Πασχάλης ἐπί τή 32α Ἐπετείῳ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πόλεως Κοζάνης ἀπό τῶν Τούρκων 200 ἑκατ.
Ὑπέρ τοῦ Κέντρου Προστασίας Νεότητος. 1) Κων. Φραντζέζου 100 ἐκ. 2) Χρ. Βουχάρας 100 ἐκ. 3) Ἄννα Σουλιώτη 3 δισεκατ. 4) Ἀνώνυμος 100 ἑκατ. Καί 5) ἐξ εἰσπράξεων χρημάτων κατά τήν ἡμέραν τοῦ ἐράνου 3 δισεκατομμύρια.
Ἡ δέ Ὀργάνωσις Ε. Ε. Σ. προσέφερε δια τά καχεκτικά παιδιά 5 ἀρνιά.
Ἡ Ἑστία εὐχαριστεῖ θερμῶς ὅλους τούς ἀνωτέρῳ δωρητάς.
Ἐπίσης, ἡ Ἑστία εὐχαριστεῖ τόν πρόεδρον Πρωτοδικείου κ. Πέτρον Δομπόγιαν, ὅστις ὡς πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ἐρ. Σταυροῦ Κοζάνης μέ εὐρύτητα σκέψεως καί πνεῦμα δικαιοσύνης ἐξυπηρετεῖ τόν λαόν καί τάς Ἑστίας τοῦ λαοῦ.
Ὁμοίως τόν Διευθυντήν τῆς Ἀγροτικῆς Τραπέζης κ. Ξ. Ἀσβεστάν, ὅστις χάριν τοῦ πτωχοῦ λαοῦ ὥρισε δια τήν Ἑστίαν χαμηλάς τιμάς ἀγορᾶς τροφίμων.