Από βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης,
στην Κοζάνη» Νο1, μερος 55, σελ. 147-148, αρ. φυλ. 2

Η ΕΣΤΙΑ

Στην Γεννησι του Σωτηρος

ΑΥΤΟΣ Ο ΣΠΟΡΟΣ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ!

Ἀπό τή στιγμή πού γύρω ἀπό τό Νεογέννητο παιδί τῆς Βηθλεέμ οἱ ἄγγελοι ἔψαλλαν τό ὁλόγλυκο τραγούδι, «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καί ἐπί γῆς εἰρήνῃ, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίᾳ», ἀπό τήν στιγμήν ἐκείνην ἄρχισε νά σπείρεται εἰς τήν γῆν ὁ σπόρος τοῦ χριστιανισμοῦ. Ἀλήθεια, Δικαιοσύνη, Ἐλευθερία, Συναδέλφωσις, Ἀγάπη, Εἰρήνη, Χαρά, Εὐτυχία, ἰδού τί περιέχει ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Ἄνθρωποι! Πάρετε ἀπό τόν σπόρον αὐτόν καί σπείρετε τόν παντοῦ, ἡ Γῆ θά γίνει Κῆπος Ἐδέμ.
Ἀλλά ὁ σπόρος αὐτός εὐθύς ἐξ ἀρχῆς μέ τήν πρώτην ἀναπνοήν τοῦ Ἀθώου Βρέφους συνήντησε καί συναντᾶ μέχρι σήμερον ἐμπόδια πολλά, πού ἀγωνίζεται νά ὑπερνικήσει. Ὁ σπόρος ἔπεσε μέσα εἰς ἀγριόχορτα καί ἀγκάθια, ἐπατήθη ἀπό τά πόδια δολοφόνων, κτηνανθρώπων. Ἀλλά ἡ μυστηριώδης δύναμις πού ἐγκλείεται καί εἰς τό μικρότερον ρῆμα τοῦ Ναζωραίου, κάμνει τόν οὐράνιον σπόρον νά βλαστήσει. Γίνεται δενδράκι. Οἱ ἄπιστοι νομίζουν πώς ἠμποροῦν εἰς τήν ἀρχήν νά τό ξερριζώσουν. Μέσα εἰς τούς τρεῖς πρώτους αἰῶνες διοργανώνουν ἐναντίον τοῦ δέκα διωγμούς.

Τό δενδράκι μέ τό αἷμα χιλιάδων μαρτύρων ποτίζεται, δυναμώνει περισσότερο, ξαπλώνει τίς ρίζες του βαθειά, ἀντέχει τώρα καί εἰς τάς μεγαλυτέρας θυέλλας καί καταιγίδας, καί ὕστερα ἀπό 1944 χρόνια παρουσιάζεται ἐμπρός μᾶς μέ δύναμιν πού μᾶς καταπλήσσει. Ἀκόμη ὅμως θά ἐξελιχθεῖ εἰς δύναμιν. Εἰς τό τέλος θά γίνει Δένδρον «πού θά σπρώξει τά κλωνάρια του εἰς τόν οὐρανόν καί θά σκεπάσει μέ τά κλαδιά του την γῆ», καί τότε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εὐτυχισμένοι θά καθήσουν γύρῳ,γύρω του, γιά νά θυμηθοῦν τή Γέννησι καί τόν θάνατον Ἐκείνου πού τό ἔσπειρε, καθώς λέγει ὁ Τζιοβάννι Παπίνι εἰς τό παγκοσμίως γνωστόν βιβλίον του «Ὁ Βίος τοῦ Ἰησοῦ».
Δέν ὑπάρχει καμία ἀμφιβολία ὅτι ἀπό τόν Χριστιανισμόν, τό πελώριον τοῦτο ἰδεολογικόν δένδρον τῶν αἰώνων, θά ἐμβολιασθεῖ καί κάθε ἄλλο δένδρον πού ζητεῖ νά μεταρρυθμίσει τήν οἰκονομικήν, κοινωνικήν, πολιτειακήν ζωήν τοῦ κόσμου, ἑνός κόσμου πού ἐγήρασε, γιατί ἔπαυσε νά ζωογονῆται ἀπό τόν Χριστόν.
Ὦ Σείς πού ποθεῖτε μιάν καινούργιαν κατάστασιν, πού ἀγωνίζεσθε γιά νά καλλιτερεύσουν αἱ συνθῆκαι τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἐάν θέλετε νά ἐπιτύχητε καί νά γίνετε παράγοντες μιᾶς εὐτυχισμένης καί χαρούμενης ζωῆς, ἐλᾶτε καί σείς καί ὅλοι μᾶς ὡς ταπεινοί προσκυνηταί εἰς τόν Αἰώνιον Χριστόν. Αὐτός εἶναι ἡ Ζωή, τό θεμέλιόν μας, ἡ ρίζα μας. Μέ Αὐτόν, μέ τό Εὐαγγέλιόν Τοῦ θά κρημνίσωμεν μέ τά πλέον εἰρηνικά μέσα τόν κόσμον τῆς ἀδικίας καί θά θεμελιώσωμεν ἕναν καινούργιο πολιτισμόν, τόν χριστιανικόν πολιτισμόν.
Καταστατικός χάρτης τῆς ἰδεώδους πολιτείας μας θά εἶναι ἡ ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Σωτῆρος. Τό πιστεύομεν. Πιστεύσατέ το: ΧΡΙΣΤΟΣ! Τί ὄνομα γλυκύ! Δέν ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα τό ἱκανόν νά σώσει ὑφ’ ὅλον τό στερέωμα. Αὐτό θά μᾶς λυτρώσει.

Οἱ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Ὁ Ἀϊνστάϊν (φυσικός, μαθηματικός, καί ἀστρονόμος παγκοσμίου φήμης) εἶπε: «Εἶμαι Ἰουδαῖος, ἀλλ’ ἡ ἀκτινοβολοῦσα εἰκών τοῦ Ναζωραίου μου ἔκαμεν ἰσχυράν ἐντύπωσιν. Οὐδείς πνευματικῶς εὐθύς δύναται νά ἐπιζητήσει τήν καταστροφήν τοῦ Χριστιανισμοῦ. Πιστεύω εἰς τήν ἱστορικήν ὕπαρξιν τοῦ Ἰησοῦ. Οὐδείς δύναται νά ἀναγνώσει τό Εὐαγγέλιον χωρίς νά ἀποκτήσει τό αἴσθημα τῆς πραγματικότητος τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ δύναμις τῆς πραγματικότητός του ἀναβλύζει ἐξ ἑκάστης λέξεως. Οὐδείς δύναται ν’ ἀρνηθεῖ τό γεγονός, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔζησε καί ὅτι οἱ λόγοι του εἶναι ἀξιοθαύμαστοι. Καί ἄν ἀκόμη πρό αὐτοῦ μερικοί ἐκ τῶν λόγων του ἐλέχθησαν ὑπό ἄλλων, οὐδείς ὅμως λόγος ἐξεστομίσθει κατά τόσον θεῖον τρόπον».

ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ὁ ἱεροκῆρυξ Αὐγουστῖνος Καντιώτης θά ὁμιλήσει
1) Αὔριον Κυριακήν (24 Δεκεμβρίου) κατά τήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Ι. Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου.
2) Τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων κατά τήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Ι. Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί
3) Κατά τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Στεφάνου εἰς τόν Ι. Ναόν τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου.