Α Ρ Τ Ε Μ Ι Ο Σ

Ορθόδοξος Μητροπολίτης Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας

Αρ. Πρωτ. 06
22-2-2010
Πριζρένη – Ι. Μ. Γκρατσάνιτσα

ΤΩ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΩ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΩΝ ΣΕΡΒΩΝ

Κ.Κ. ΕΙΡΗΝΑΙΩ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

Παναγιώτατε,

Νιώθαμε την ανάγκη να Σας γράψουμε και προ μερικών ημερών. Δεν είχαμε, όμως, τη δύναμη, εξαντλημένοι από αυτό τo ανήκουστο και επαίσχυντο στην ιστορία της Εκκλησίας λιντσάρισμα μέσω των ΜΜΕ, το οποίο μας έπληξε σαν τους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας φυσικής καταστροφής, αλλά μιας δυνατής, εσκεμμένης και ενορχηστρωμένης καμπάνιας.

Θυμάμαι, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που έλαβε χώρα στις 13 Φεβρουαρίου 2010 ότι μεταξύ άλλων ειπώθηκε και έγινε έκκληση: «Όχι στα ΜΜΕ». Και αιτιολογήθηκε: «Δεν είναι καλό να εξαπολύσουμε επιθέσεις μεταξύ μας μέσω των ΜΜΕ».
Το δεχτήκαμε αυτό, καθώς και τις άλλες αποφάσεις της Συνόδου, κι από τότε μέχρι τώρα δεν κάναμε ανακοίνωση σε κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης. Με καμία λέξη.
Νομίσαμε ότι αυτός ο κανόνας ισχύει και για τις δυο πλευρές και ότι όλοι θα τηρούν τον χρυσό κανόνα αυτό.

Δυστυχώς, δεν έγινε έτσι. Η άλλη πλευρά είναι παρούσα καθημερινώς στα ΜΜΕ: δηλώσεις, ανακοινώσεις, σχόλια. Αυτό είναι δημιουργία εικόνας μιας μονομερούς αντίληψης. Ο λαός πρέπει να ξέρει την αλήθεια.
Κι εκείνο που δίνεται στα ΜΜΕ (εφημερίδες) δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι η μοναδική και πλήρης αλήθεια.

Και στην αρχαία Ρώμη ίσχυε ο κανόνας: «Να ακουστεί κι η άλλη πλευρά». Και σήμερα στον 21ο αιώνα, στην Εκκλησία του Θεού, αυτό Μας απαγορεύεται.
Εάν είναι κακή και βλαβερή, και για τον λαό σκανδαλώδης η «εξαπόλυση επιθέσεων» μέσω των ΜΜΕ, το ίδιο κακό, βλαβερό και σκανδαλώδες είναι η συνεχής «εξαπόλυση πυρός» μόνο από τη μια πλευρά.
Και αυτό με καταιγιστικά πυρά. Από όλα τα εργαλεία.

Εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να πούμε δημόσια την αλήθειά μας, ή τουλάχιστον, την δική μας την άποψη του προβλήματος.
Και ακόμη, εάν το πω με οποιονδήποτε τρόπο, τότε έρχονται επικρίσεις για «έλλειψη σεβασμού» των εκκλησιαστικών αρχών, και – γίνομαι ρεζίλι.
Σαν να υπάρχει θέληση να με «φάει το σκοτάδι», να εξαφανιστώ άγνωστο που, να αφανιστώ άφωνα. Σε τέτοιο παιχνίδι, όμως, δεν συμφωνώ. Για το λόγο αυτό Σας γράφω.

Παρά το επίσημο Ανακοινωθέν της Συνόδου, το οποίο ήταν απαραίτητο, σύμφωνα με τη γνώμη μας και αρκετό, δυστυχώς, δεν δόθηκε τέλος.
Εδώ και δέκα μέρες, όλα τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, είναι γεμάτα με δηλώσεις, ανακοινώσεις, συνεντεύξεις, στα οποία άτεγκτα αναλύεται, σχολιάζεται, υποψιάζεται, δυσφημείται, καταδικάζεται ο Επίσκοπος Αρτέμιος και οι συνεργάτες του, για όλα και για τα πάντα. Χωρίς έλεγχο, χωρίς αποδείξεις, χωρίς ντροπή και αισχύνη. Όλα είναι «δήθεν», «λέγεται», «υποτίθεται», κλπ.

Σε αυτή την βρωμερή καμπάνια διαγωνίζονται και ανταγωνίζονται ο Τοποτηρητής, πρώην Ερζεγοβίνης Επίσκοπος Αθανάσιος, και το μέλος της Ιεράς Συνόδου ο νυν Ερζεγοβίνης Επίσκοπος Γρηγόριος, ποιός θα χρησιμοποιήσει πιο βαριά και πιο αιχμηρά λόγια, ώστε να Μας προσβάλουν όσο περισσότερο γίνεται.
Ο επίσκοπος Αθανάσιος όπου και να πάει μιλάει στον λαό για τις «αμαρτίες του αλλονού» (τις δικές μου και των συνεργατών μου), δηλητηριάζοντας τις ψυχές των ακροατών, προετοιμάζοντάς τους για το λιντσάρισμα εκείνων στους οποίους επιτίθεται.

Αυτό το κάνει και ενώπιον των μοναχών μου (στη μονή Μπάνισκα, 19-02-2010). Όπου και να πάει, δηλητήριο χύνει και ενσπείρει διχόνοια.
Δεν αφήνει σε ησυχία ούτε τους άλλους Επισκόπους, ονομάζοντάς τους με διάφορα ονόματα, ίσως για «κατάρτιση» των αδελφών. Καταστρέφει (με την πνευματική έννοια) όλα όσα έχουμε κτίσει και δημιουργήσει εδώ και δεκαεννέα χρόνια.
Ήρθε, σύμφωνα με την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, «να τακτοποιήσει την κατάσταση» στην Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης.
Ενώ αυτή η κατάσταση, η οποία δημιουργείται τώρα, είναι τραγική για τη Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης και για όλο το σερβικό λαό, ειδικά εκείνο στο Κόσοβο και τα Μετόχια.
Με αυτό τον τρόπο δεν υπερασπίζεται και δεν προστατεύεται το Κόσοβο.

Σαν να μην έφτανε να ενημερωθεί το κοινό μέσω του Ανακοινωθέντος της Ιεράς Συνόδου (όπως και έγινε) για την έναρξη της διαδικασίας και τον διορισμό του Τοποτηρητή.
Και ύστερα, να διεξάγεται η έρευνα ευσυνείδητα και λεπτομερώς, και όταν διαπιστωθούν τα δεδομένα, με αυτά να βγουν στο κοινό.
Ενώ τώρα πώς φαίνονται τα πράγματα;
Θυμάται κανείς τα λόγια του Χριστού – «ὃς δ’ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων»;
Και αυτό δεν είναι σκάνδαλο για όλο τον λαόν μας, και εις χλευασμό των άλλων λαών;

Και ακόμη κάτι, Παναγιώτατε.

Αφού αυτή είναι η πρώτη δραστηριότητά Σας ως Σέρβου Πατριάρχη, φοβούμαστε και λυπόμαστε ειλικρινά, ότι αυτή η καμπάνια, όπως την βλέπουμε, θα φέρει περισσότερη ζημιά στη φήμη Σας.
Ο λαός έχει και άλλες γνώσεις από εκείνες για τις οποίες υπάρχει θέληση τώρα να επιβληθούν.

Πολλοί παρακολούθησαν το έργο Μας στο Κόσοβο και τα Μετόχια την προηγούμενη περίοδο.
Τον αγώνα μας για τη διατήρηση του λαού μας στους χώρους αυτούς, καθώς και του Κοσόβου και των Μετοχίων στη Σερβία, ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια.

Ούτε αυτή η αλήθεια, με βιασύνη δημιουργημένη και με την καμπάνια επιβαλόμενη, δεν θα μπορέσει να τα εξαλείψει όλα από τη συνείδηση του λαού.

Ήδη ακούγονται οι φωνές πολλών που αποδεικνύουν τα λεγόμενα. Η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Η ίδια, κατά τη σοφία του λαού, «όσο πιο βαθιά θάβεται, τόσο πιο λαμπερή ανασταίνεται».

Έτσι είπε κι ο Θεός· «οὐδὲν γάρ ἐστιν κε­κα­λυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται».

Ο εν Χριστώ αδελφός και συλλειτουργός Ορθόδοξος Επίσκοπος

+АΡΤΕΜΙΟΣ

***************************************

KAI ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ

************************************************

Epistola Mitropolitului Artemie către Patriarhul Serbiei

Artemie,

Mitropolit ortodox

al Bisericii Ortodoxe Sârbe,

Nr. Prot. 06
22.02.2010,
Prizren – Sfânta Mănăstire Graceaniţa

Sanctităţii Sale, Domnului Irineu, Patriarhul Serbiei, Belgrad

Sanctitate,
Am simţit nevoia să Vă scriem chiar cu câteva zile în urmă. Nu am avut însă puterea, fiind epuizaţi de acest linşaj nemaiauzit şi ruşinos pentru istoria Bisericii prin intermediul mass-mediei, care ne-a surprins ca şi cascadele Niagarei. Acest lucru nu este consecinţa vreunui dezastru natural, ci a unei campanii puternice, intenţionate şi orchestrate.
Mi-amintesc că în cadrul întrunirii Permanenţei Sfântului Sinod care a avut loc pe 13 februarie 2010, printre altele, s-a lansat apelul: „Nu mass-mediei!”. Şi s-a explicat cauza: „Nu este bine să dezlănţuim disensiunile dintre noi prin intermediul mass-mediei”. Am acceptat asta, ca şi celelalte hotărâri ale Sinodului, şi de atunci până acum nu am dat niciun comunicat către niciun mijloc de informare în masă. Sub niciun motiv. Am crezut că această regulă e valabilă pentru ambele părţi şi că toţi vor respecta această lege de aur. Din nefericire, nu s-a întâmplat aşa. Cealaltă parte este prezentă zilnic în mass-media: declaraţii, comunicate, comentarii. Aceasta presupune însă crearea unei imagini doar pentru un punct de vedere unilateral. Poporul însă trebuie să ştie adevărul. Şi ceea ce se emite de către mass-media (ziare) nu este adevărat. Nu este unicul şi desăvârşitul adevăr. Şi în vechea Romă era valabilă regula: „Să fie ascultată şi partea cealaltă”; şi astăzi, în secolul XXI, în Biserica lui Dumnezeu, acest lucru Ne este interzis. Dacă pentru popor este rea, vătămătoare şi scandalizatoare „dezlănţuirea divergenţelor” prin intermediul mass-mediei, atunci tot atât de rea, vătămătoare şi scandalizatoare este continua „dezlănţuire a focului” doar dintr-o parte. Şi acţiunea aceasta cu rafale de împuşcături. Cu toate mijloacele. Noi nu avem posibilitatea să spunem public adevărul nostru, sau cel puţin, părerea noastră asupra problemei. Şi chiar dacă îl spun prin orice modalitate, atunci vin judecăţile despre „lipsa de respect” faţă de autorităţile bisericeşti, şi – mă fac de ruşine. Ca şi cum s-ar vrea „să mă mănânce oculta”, să dispar undeva necunoscut, să dispar muţeşte. Cu un astfel de joc, nu sunt de acord. Din acest motiv Vă scriu.
În ciuda Comunicatului oficial al Sinodului, care era obligatoriu şi suficient, după părerea noastră, din nefericire, nu s-a oprit aici. De zece zile, toate mijloacele mass-media, tipărite şi electronice, sunt pline de declaraţii, comunicate, interviuri, în care se analizează cu cruzime, se comentează, se suspectează, se denigrează, se condamnă episcopul Artemie şi colaboratorii săi pentru toţi şi pentru toate. Fără control, fără dovezi, fără jenă şi ruşine. Toate sunt „se presupune”, „se zice” şi „se bănuieşte” etc.
În această campanie murdară participă şi rivalizează Locţiitorul, fostul episcop Atanasie de Herţegovina, şi membrul Sfântului Sinod, actualul episcop de Herţegovina – Grigorie: cine va folosi cele mai grele şi mai dureroase cuvinte, prin care să Ne ofenseze cât mai mult posibil. Oriunde merge, Episcopul Atanasie vorbeşte poporului despre „păcatele celuilalt” (ale mele şi ale colaboratorilor mei), otrăvind sufletele ascultătorilor, pregătindu-i pentru linşajul celor pe care îi atacă. Aceasta o face şi înaintea monahilor mei (în mănăstirea Banişca, 19.02.2010). Oriunde merge, varsă otravă şi seamănă discordia. Nu-i  lasă în pace nici pe ceilalţi episcopi, numindu-i cu diferite nume, poate pentru „instruirea” fraţilor. Distruge (în sens duhovnicesc) toate câte am construit şi făcut aici vreme de 19 ani. A venit, conform hotărârii Permanenţei Sfântului Sinod, „să aranjeze situaţia” în Mitropolia de Raşca-Prizren. Dar această situaţie, care se creează acum, este tragică pentru Mitropolia de Raşka-Prizren şi pentru tot poporul sârb, în special cel din Kosovo şi Metohia. În acest fel, Kosovo nu este apărat şi ocrotit.
Ca şi cum n-ar fi fost suficient ca publicul să fie informat prin Comunicatul Sfântului Sinod (cum a şi fost) despre iniţierea procedurii şi numirea Locţiitorului. Şi apoi să se efectueze ancheta cu conştiinciozitate şi în detaliu, şi când se vor încredinţa de date, să iasă în public cu ele. Însă acum cum stau lucrurile? Îşi aminteşte cineva de cuvintele lui Hristos: „Dacă cineva va sminti pe unul din aceşti prea mici”? Şi asta nu este o sminteală pentru întregul nostru popor şi spre râsul altor popoare?
Şi încă ceva, Sanctitate. Odată ce aceasta este prima acţiune a Dumneavoastră ca Patriarh sârb, ne temem şi suntem întristaţi sincer, că această campanie, după cum o vedem, va aduce mai mult prejudiciu reputaţiei Dumneavoastră. Poporul mai ştie şi alte lucruri decât cele care se vrea acum să fie impuse. Mulţi au urmărit activitatea Noastră în Kosovo şi Metohia în perioada anterioară; lupta noastră pentru păstrarea poporului nostru pe aceste meleaguri, precum şi a Kosovo-ului şi Metohiei în Serbia, în special în ultimii zece ani.
Nici acest adevăr, creat în pripă şi impus prin campanie, nu va putea să şteargă toate din conştiinţa poporului. Deja se aud multe glasuri care demonstrează cele spuse. Adevărul nu poate să fie ascuns. Acesta, după înţelepciunea populară, „cu cât se îngroapă mai adânc, cu atât mai strălucitor înviază”. Aşa a spus şi Dumnezeu: „Căci nu este nimic tăinuit care să nu se descopere şi nimic ascuns care să nu se cunoască”.

În Hristos frate şi coliturghisitor,
Episcopul Ortodox
+ARTEMIE

(traducere din elină: ML, sursa: http://www.impantokratoros.gr/617C84D2.el.aspx)

Υποσημείωσι BLOG APOTIXISI:

Δικαιωνόμαστε ή όχι;
Εμείς δεν γράφαμε για την ΛΥΣΣΑ και το ΜΕΝΟΣ του τραμπούκου Αθανασίου Γιέφτιτς και των άλλων δύο, (ένθερμων θιασωτών του Γιανναρά και του Ζηζιούλα) κατά του παραδελφού τους ΑΡΤΕΜΙΟΥ;
Η αλήθεια είναι διαφορετική από τις δηλώσεις του Ειρηναίου, του Αμφιλοχίου και του Γιέφτιτς, που διοχετεύουν στα κανάλια και στα πρακτορεία.
Και όπου νάναι έρχεται η ώρα της ελλάμψεως της ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Οι άνθρωποι αυτοί, είναι άνθρωποι του Θεού, είναι ΑΘΩΟΙ, ΑΘΩΟΙ.
Ο νέος πατριάρχης της Σερβίας (Ποιμένας ή Λύκος;), με τους παρατρεχάμενους Ελληνομαθείς, τι αποτελούν Ιερά Σύνοδο ή Ανίερη Συμμορία;