«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-(μέρος 78), σελ. 206-207

ΘΛΙΒΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΠΟΧΗ, ΠΟΥ ΟΡΓΙΑΖΕΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ

Αθῆναι τῇ 10 Ὀκτωβρίου 1950

Ἀγαπητέ μοι Γιῶργο
Εὑρίσκομαι ἐδῶ ἕνα περίπου μῆνα, προσπαθῶ ν’ ἀναλάβω εἰς τὸν καθαρὸν ἀέρα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης. Ἀλλὰ δὲν ἦτο θέλημα Θεοῦ ν’ ἀναπαυθῶ οὔτε κατὰ τὸν μῆνα τοῦτον, τῆς ἀδείας μου. Διότι συνέβησαν θλιβερὰ γεγονότα ποὺ μὲ ἠνάγκασαν νὰ διακόψω τὴν παραμονή μου εἰς Πεντέλη καὶ νὰ κατέλθω εἰς Ἀθήνας. Ταῦτα ἦσαν αἰφνίδια·
1) Θάνατος τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Γρεβενῶν Θεοκλήτου, ὅπως γνωρίζης πόσον ὑπεστήριζε τὴν κίνησίν μας καὶ ὑπερασπιζε τὸν ἱεροκήρυκα παντοῦ. Ἦτο τοῦτο ἕνα πλῆγμα.
2) Ὁ Καρυστίας πρὶν ἢ φθάσω εἰς Κύμην παρασυρόμενος ἀπὸ διαφόρους… εἶχε προτείνει τὴν ἀπόλυσίν μου!!!
3) Σοβαρὸν ἀπόστημα εἰς τοὺς ὀδόντας μας―
Tὸ τρίτον ἔκαμα ἐγχείρησίν τινα καὶ ἀπηλλάγην κινδύνου. Τὸ δεύτερον ἐτακτοποιήθη, ἀλλὰ φαντάζεσαι τὴν πικρίαν μου. Δὲν ἔχομεν ἡμεῖς πουθενὰ ἐδάφη πρὸς ἐργασίαν. Δι’ αὐτὸ ἅμα τῇ κενώσει τῆς θέσεως τοῦ Μητροπολίτου ἐτέθη ζήτημα, ἐὰν καὶ κατὰ πόσον θὰ ἔπρεπε νὰ ἀφήσω τοὺς φίλους μου νὰ κινηθοῦν ὑπὲρ ἐμοῦ.

Αὐτοὶ ὡς μανθάνω, ἐκινήθησαν εἰς τὰ Γρεβενὰ καὶ ἔστειλαν σωρείαν τηλεγραφημάτων, ἀλλὰ ποῦ ἐδῶ αὐτὶ διὰ ν’ ἀκούσουν τὴν φωνὴν τοῦ λαοῦ; Πάντως δὲν γνωρίζομεν τί ἠμπορεῖ νὰ γίνη. Ἐὰν εἶνε θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἂς γίνη… Ἄλλως νὰ μὴ γίνη. Μόνον ἡ ἀγάπη ποὺ ἔχω πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τὰ παιδιὰ μὲ νικᾶ καὶ μὲ κάμνει νὰ σκέπτωμαι, ὅτι δὲν πρέπει νὰ τὰ ἐγκαταλείψω εἰς τὰ χέρια τῶν λύκων, ποὺ σκέπτονται νὰ χειροτονηθοῦν καὶ νὰ ἔλθουν πρὸς τὰ ἐπάνω.
Σύ, ὁ Εὐθύμιος, ὁ Στέργιος ὁ Τέγος καὶ ὅλοι ποὺ μὲ ἀγαπᾶτε, σᾶς παρακαλῶ νὰ προσεύχεσθε ὑπὲρ ἐμοῦ διὰ νὰ γίνη τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Ἐγὼ εἰς ὀλίγας ἡμέρας φεύγω διὰ νὰ μὴ δώσω ἀφορμὴ νὰ μὲ κατηγορήσουν ὅτι ἐπιδιώκω ἀξιώματα. Θὰ ὑπάγω εἰς Κύμην καὶ ἐκεῖ πλέον θὰ ἐργασθῶ. Τὰ ἄλλα εἶνε τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
―Ἐδῶ ἠγόρασα καὶ ἄλλο χαρτὶ διὰ τὴν «Σπίθαν» (διὰ 4 φύλλα), πλὴν ἐκείνων ποὺ ἔχομε εἰς Βόλον εἶνε 5-6 φύλλα. Τὸ φυλλάδιον (110) τυπώνεται εἰς Ἀθήνας, ἀλλὰ δὲν θὰ κυκλοφορήσωμεν ἀμέσως, διότι πρέπει νὰ καθαρισθῆ πρῶτα ὁ ὁρίζων τῶν Γρεβενῶν. Ἐνωρίτερα θὰ σᾶς στείλω διὰ μέσου τοῦ πρακτορείου, καταστατικὸν Κοζάνης, θὰ σᾶς στείλω τὸ ὑπ’ ἀριθμ. 111. Ἄλλα θὰ τυπώνωνται στὸ Βόλο καὶ ἄλλα στὴν Ἀθήνα….
Νὰ μοῦ γράψης εἰς Κύμην διὰ νὰ μὲ καταστήσης ἐνήμερον ὅλων καὶ μάλιστα τῶν ἐν Γρεβενοῖς γεγονότων―
Προσεύχεσθε μετὰ δακρύων διὰ νὰ μᾶς ἐλεήση ὁ Θεός. Ζῶμεν εἰς πολὺ σκοτεινὴ ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποίαν ὀργιάζει ὁ Σατανᾶς.

Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
Αὐγουστῖνος Καντιώτης
―…―