«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» –ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 82, σελ. 213-215)

H AΓAΠH TOY XPIΣTOY MAΣ ENΩNEI

Kύμη τῇ 28-11-1950

Ἀγαπητοί μοι ἐν Xριστῷ ἀδελφοὶ ΕΥΘΥΜΙΕ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΕ,
Ἔλαβα τὸ τελευταῖο γράμμα σας, ―19/11/50 ― καὶ ἐχάρηκα διὰ τὰς εὐχαρίστους εἰδήσεις. Ὁσάκις διαβάζω τὰ γράμματά σας νομίζω ὅτι εὑρίσκομαι εἰς Κοζάνη καὶ συνομιλοῦμε ἐπὶ τῶν πνευματικῶν ζητημάτων. Tὸ καθῆκον μας χωρίζει, ἀλλὰ ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἑνώνει ἔστω καὶ ἐὰν εὑρισκώμεθα εἰς τὰ δύο ἄκρα τῆς γῆς. Οἱ δεσμοὶ δὲν θραύονται. Θὰ ἀποθάνωμε ἡνωμένοι ἐν Xριστῷ τῷ Σωτήρι ἡμῶν, ὅστις μᾶς ἥνωσε, ἐνῶ ἤμεθα ἄγνωστοι τελείως. ―Λυσσοῦν οἱ ἐν Ἀθήναις, διότι ὁ Αὐγουστῖνος ἔχει 5-10 φίλους ἐν Μακεδονίᾳ. Ζητοῦν νὰ μὲ θάψουν. Ἤνοιξαν πολλάκις τὸν τάφο μας. Τώρα πάλιν, διὰ νὰ μᾶς ἀποκλείσουν ἀπὸ τοὺς καταλόγους ἐκλογῆς, ὥρισαν εἰς Mεσολόγγιον δίκην εἰς τὶς 8-12-1950… Θὰ ὑπάγω, θὰ δώσω μάχην, ὁ Θεὸς βοηθός. Μὴ λυπεῖσθε. Πολλὰ ἔχομεν διέλθει. Θὰ περάσωμεν καὶ ἀπ’ αὐτά. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ αὐτὰ ἔχουν…

Ἐμεῖς θέλουμεν βασίλισσαν τὴν Ἐκκλησίαν, ὄχι γκαρσόνι ποὺ νὰ ἐκτελῇ τὰ καπρίτσια τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου. «Ἡ βασιλεία ἡ ἐμοί, οὐκ ἔστι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου». Ἀνεξάρτητος ἀπὸ τὸ κράτος, γιὰ νὰ ἠμπορῇ καὶ τὸ κράτος νὰ ἐλέγχη. Αὐτὰ εἶνε τὰ ONEIPA MAΣ
―Ἡ ἐπιτροπὴ ἔσεισε τὴν Ἀθήνα. Ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ Γρεβενὰ νὰ κατέβαιναν κάτω, οἱ ἀρχιερεῖς ἐκεῖνοι ποῦ μᾶς μισοῦν δὲν πρόκειται νὰ συγκινηθοῦν… Δὲν ὑπάρχει γνήσιος πόνος διὰ τὴν Ἐκκλησίαν. Πάντως δὲν γνωρίζομεν ποῖον εἶνε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Ἐὰν ὅμως οἱ ἐν Γρεβενοῖς δὲν καταθέσουν τὰ ὅπλα, οὔτε ἀπελπισθοῦν, ἀλλὰ ἐξακολουθήσουν κρούοντες καὶ διαμαρτυρόμενοι δὲν ἀποκλείεται νὰ γίνη τὸ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ, νὰ δη ἡ Ἑλλὰς Αὐγουστῖνον ἐπίσκοπον. Ὑπάρχει φόβος νὰ πάθουν συγκοπὴν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι τῆς Δ. Μακεδονίας. Σεῖς προσεύχεσθε, ἰδίως προσευχηθῆτε τὴν 8/12/1950. KPIΣIMOΣ HMEPA!
Πόσον μὲ εὐχαριστεῖ ἡ πρόοδος τῆς συναθροίσεως. Ἀνέκαθεν ἐφρόνουν ὅτι τὸ κήρυγμα θὰ προοδεύση ὄχι μὲ μισθοτοὺς ἐπαγγελματίας ἱεροκήρυκας, ἀλλὰ μὲ ἐθελοντάς, ἱεροκήρυκας τοῦ λαοῦ, ποὺ θὰ κηρύττουν, χωρὶς δεσμεύσεις μὲ τὸ κράτος… τὴν ἀλήθειαν. Τὸ πείραμα ἐπιτυγχάνει. Ὁ λαὸς συγκινεῖται, διότι βλέπει τὸν Εὐθύμιον νὰ κηρύττη μὲ πίστιν καὶ ν’ ἀναφέρει παραδείγματα ζωντανά, ἀπὸ τὴν ζωήν του μέσα. «Ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἐψειλαφήσαμεν, ὃ ἑωράκαμεν» – αὐτὸ κηρύττει. ―Πέντε λόγια ζυμωμένα μὲ δάκρυα ἀξίζουν περισσότερο ἀπὸ 1000 ῥητορικοὺς λόγους τῶν μισθωτῶν ἱεροκηρύκων. Νέον εἶδος ἱεροκηρύκων πρέπει νὰ ἐμφανισθῆ.
Tώρα ποf αὐξάνετε, νὰ περιμένετε πόλεμον. Ἀλλὰ μὴ φοβηθῆτε. Σεῖς δὲν ἔχετε ῥάσον, ἀλλὰ γραββάτα. Εἶσθε πολῖται καὶ ἔχετε δικαιώματα νὰ συγκεντρώνεσθε. Ἄλλως εἶσθε Σύλλογος ἐγκεκριμένος. Νὰ ἔχετε μόνον τὰ χαρτιὰ ἐν τάξει, ὑπεύθυνος θὰ εἶνε ὁ κ. Ἰ. Μελᾶς. Νὰ παρουσιάζετε καὶ ΕΡΓΑ ποὺ θὰ δίνουν ΑΙΓΛΗΝ εἰς τὴν κίνησίν σας καὶ αὐτὸ πρὸς δόξαν Θεοῦ. Νὰ μὴ τελειώνη τὸ μάθημα χωρὶς ΠPOΣEYXHN…
Mεθαύριο φεύγω διa Mεσολόγγιον. Περιπέτεια. Tί νὰ γίνη; ―Ἐπὶ τῆς ἑορτῆς τῆς Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης ἔστειλα γράμμα εἰς ἀγαπητὸν Ἀστέριον, ὃν πρέπει ὅλοι νὰ τὸν εὐχαριστήσωμεν διὰ τὴν νέαν δωρεάν του.―
―Εἰς τὸν διδάσκαλον φίλον Ἀθ. Πάλλαν πολλοὺς χαιρετισμοὺς καὶ νὰ προσέχη, διότι οἱ δαίμονες δὲν εἶνε μόνον εἰς Ἀθήνας, ἀλλὰ καὶ στὰ μικρότερα χωριά. Πάντα νὰ νικᾶ.
―Εἰς ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς χαιρετισμούς. Ὄχι 33, ἀλλὰ 100 νὰ γίνετε, ἐὰν ὑπάρχει τὸ ΠΥΡ τοῦ οὐρανοῦ.
Mὴ φοβηθῆτε κανέναν διωγμόν. Σταθεροί, ὑψηλὰ τὰ λάβαρα, ἐλευθέρα καὶ ζῶσα Ἐκκλησία, μὲ τὸν λαὸν μαζὺ καὶ μὲ τὸν Θεὸν κηδεμόνα καὶ πατέρα, θὰ σείσετε ὅλην τὴν ΚΟΖΑΝΗΝ καὶ θὰ φέρετε ψυχὲς εἰς μετάνοιαν διὰ τοῦ ἁπλοῦ κηρύγματος τοῦ ἀγαπητοῦ Εὐθυμίου. Τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου…
Δώσετε χαιρετισμοὺς εἰς τὸν π. Γεώργ. Γκιούραν καὶ εἰς τὴν οἰκογένειά σας.
―Ἐδῶ εἰς τὰ ἑσπερινὰ κηρύγματα συρρέει κόσμος ὅπως εἰς τὰ ἑσπερινὰ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Κοζάνης.
Γράφετε τακτικά.

Μὲ πολλὴν ἀδελφικὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος Kαντιώτης