«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» –ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 86, σελ. 222-223)

NA MH ΦOBHΘHTE

Kύμη τῇ 9 Φεβρουαρίου 1951

Ἀγαπητέ μου Γιῶργο,
Ἐπὶ δέκα ἡμέρας ἀπουσιάζα εἰς Ἀθήνας. Εἶχα νέους ἀγῶνας καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου καὶ τὰς προσευχάς σου νικῶ. Εἶδα εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν καὶ τὸν βαρέως ἀσθενοῦντα Μητροπολίτη Ἀκαρνανίας ΙΕΡΟΘΕΟΝ, ὅστις ἐδάκρυσεν ἐπὶ τῇ θέᾳ μου. Δι’ ὃ δὲν περίμενε νὰ τοῦ δείξω τέτοιαν ἀγάπην ὕστερα ἀπὸ τὸν ἄγριον διωγμὸν ποὺ εἶχε κάμει. Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν.
Μόλις ἐπέστρεψα ἔλαβα τὰ γράμματά σας, τὸ ἰδικόν σου καὶ τοῦ ἀγαπητοῦ Εὐθυμίου. Ἐλυπήθηκα διὰ τὸν διωγμὸν ποὺ σᾶς κάνει ὁ ἅγιος Κοζάνης τὴν ὥραν ποὺ ὅλη ἡ πόλις πνίγεται καὶ βυθίζεται μέσα εἰς τὴν ἁμαρτίαν. Ἀλλὰ σεῖς νὰ μὴ δειλιᾶτε καθόλου. Ῥάσα δὲν φορεῖτε, διὰ νὰ σᾶς συλλάβῃ μὲ τὴν ἀστυνομίαν. Εἶσθε Ἕλληνες πολῖται, ἁγνοὶ πατριῶται, ὑπηρετήσατε τὴν πατρίδα καὶ δὲν φοβεῖσθε τὴν πατρίδα μας. Ἀδύνατον νὰ διαλυθῇ ὁ Σύλλογος, ἐκτὸς καὶ σεῖς κάμετε καμμίαν ἀταξίαν ὡς πρὸς τὴν διοίκησιν καὶ διαχείρισιν. Ἀλλὰ σεῖς τὰ ἔχετε ἐν τάξει ὅλα. Oὔτε τὸν Εὐθύμιον εἰμποροῦν νά… τὸν παύσουν! Γελῶ μὲ τὴν καρδιάν μου! Δὲν εἶνε κλητήρας τῆς Μητροπόλεως. Λέγει πέντε λόγια θερμὰ γύρω ἀπὸ τὴν ἠθικὴ καὶ θρησκευτικὴ κατάστασι τῆς κοινωνίας καὶ συνιστᾶ ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ εἶνε τὸ ἔγκλημά του! ―Δὲν πιστεύω οἱ ἁλιεῖς τῆς Γαλιλαίας νὰ βγῆκαν ἀπὸ καμμίαν Σχολὴν σὰν καὶ ἐκείνη ποὺ βγῆκεν ὁ Γαζῆς καὶ ἐγώ.

Bγῆκαν ἀπὸ τὴν ΣΧΟΛΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ποὺ σοφίζει καὶ τὰ νήπια ἀκόμη. Ἔπειτα καὶ μὲ τὸ καταστατικὸ τοῦ Συλλόγου εἶστε ἐν τάξει. Διότι λέγει μὲν ὅτι θεολόγοι θὰ κηρύττουν, ἀλλὰ δὲν ἀποκλείει καὶ τοὺς μορφωμένους, καὶ ὡς μορφωμένος εἶνε καὶ πρέπει νὰ θεωρεῖται καὶ ὁ Εὐθύμιος… ἔγινε αὐτοδίδακτος καὶ γνωρίζει περισσότερα καὶ ἀπὸ μυριάκις ψευτο-θεολόγους!…
―Mόνον ὁ Εὐθύμιος ν’ ἀλλάξη μέθοδον. Εἰς μὲν τοὺς ἄνδρας νὰ διαβάζη ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο τῶν Κυριακῶν (Κυριακοδρόμειον Θεοτόκη), καὶ ἐπάνω εἰς τὴν ἑρμηνείαν αὐτῶν νὰ κάμη ἀνάπτυξιν, ὥστε ἐὰν κληθῇ νὰ πῇ ἐγὼ διαβάζω ἑρμηνεία. Εἰς δὲ τὰς γυναῖκας ἀπὸ τὰς διδαχὰς Κοσμᾶ. Οἱ κύκλοι τῆς Ζωῆς διαβάζουν περιοδικὸν Ζωὴ καὶ σεῖς τοὺς μεγάλους διδασκάλους τοῦ Γένους μας. ΑΝΑΓΝΩΣΙΝ κάνομεν… Μὲ ἐννοήσατε;―Χαιρετισμοὺς εἰς ὅλους, ἰδιαιτέρως εἰς πνευματικὴν μητέραν Σουλτάναν. Nὰ χετε ἀγάπην, πίστιν καὶ ομόνοια, καὶ τὸ πᾶν θὰ νικηθῇ. Ἀμήν.

Μὲ ἀγάπην Χριστοῦ
Αὐγουστῖνος

___________________________________

• Μητροπολίτης Κοζάνης ήτο τότε ο Κωνσταντῖνος Πλατῆς, ο μετέπειτα  Μητροπολίτης Πατρῶν. Ιεροκήρυκες και οι δύο τα χρόνια της Κατοχῆς στην Κοζάνη. Ο ενας προήχθη σε μητροπολίτης, ο αλλος εδιώκετο από τον εν λόγω μητροπολίτη. Την αγαπη του λαοῦ της Κοζάνης προς τον π. Αυγουστίνο δεν την άντεχε, γι` αυτό τον εδίωκε. Θυμοῦνται  κάποιοι παλαιοι Κοζανίτες ορισμένα θλιβερα περιστατικά, που εχουν σχέσι με τους δύο άνδρες, όχι μόνο τα χρόνια της κατοχῆς, αλλά και μετά το 1950, που έγινε μητροπολίτης Κοζάνης.
• Ως μητροπολίτης απαγόρευε και το πέρασμα του π. Αυγουστίνου από την Κοζάνη. Ο Αθανάσιος Μποράβας, μαθητης τότε, θυμᾶται ένα θλιβερο περιστατικό, που εκτυλίχθηκε εξω από το κατηχητικό τοῦ Αγίου Νικολάου.
• Ειδα έκπληκτος, λέει, τον επίσκοπο Κωνσταντίνο να χαστουκίζη τον π. Αυγουστῖνο και ο π. Αυγουστῖνος, αγέρωχος να απαντᾶ:
• «Μπράβο, τώρα ξύπνησε μέσα σου ο πραγματικός εαυτός – χωροφύλακας γάρ».
• (Ο επίσκοπος Κωνσταντινος πριν ιερωθη ήτο χωροφύλακας).