Ἀπόσπασμα Ἐγκυλίου ΚΓ´
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιωτου
Τοῦ 1968, ἀριθ. Πρωτοκ.191

ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΩΝ ΕΘΙΜΩΝ & ΗΘΙΚΩΝ ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ

«…Τὰ καρναβάλια εἶναι λείψανα τοῦ ἀρχαίου εἰδωλατρικοῦ κόσμου, τῆς λατρείας του Βάκχου τῆς Ἀφροδίτης καὶ τῶν ἄλλων αἰσχρῶν θεῶν, ψευδοθεῶν, εἶναι ἀντίθετα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ χριστιανισμοῦ, ἀντίθετα μὲ τὸ ὕψος τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς ἡ ὁποία καταδικάζει μεταμφιέσεις, προσωπίδες, ἁμαρτωλὰ συμπόσια, μέθες, αἰσχρολογίες, βωμολοχίες, αἰσχροὺς χορούς, καρναβολικὲς τελετές, τὰ ὁποῖα δὲν συμβιβάζονται καθόλου πρὸς τὴν ἁγία περίοδο τοῦ Τριωδίου τὴν ὁποία ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὠρίσε ὡς περίοδο πνευματικῆς περισυλλογῆς καὶ προπαρασκευῆς διὰ τὴν μεγαλύτερη τῶν Ἑορτῶν τῆς Χριστιανοσύνης, τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα.
Μεγάλη Διδάσκαλοι καὶ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ὁπὼς εἶναι ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος διὰ τῶν φλογερῶν αὐτῶν κηρυγμάτων δημοσίως ἤλεγξαν τὶς παρεκτροπὲς αὐτές. Τοπικαὶ δὲ καὶ Οἰκουμενικαι Σύνοδοι ποὺ συγκροτήθηκαν ἀπὸ τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι δὲν εἴμεθα ἄξιοι νὰ λύσουμε τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων, ἐξέδωκαν Κανόνες μὲ τοὺς ὁποίους καταδικάζονται οἱ ἀταξίες αὐτὲς ποὺ συμβαίνουν ἰδίως κατὰ τὴν περίοδο τῶν Ἀπόκρεω, εἰς δὲ τοὺς παραβάτας ὁρίζονται πνευματικαὶ ποιναὶ ποὺ φτάνουν μέχρι ἀφορισμοῦ, δηλαδὴ διαγραφῆς ἐκ τῶν μελῶν της Ἐκκλησίας. (Βλεπε ΞΒ´ Κανόνα τῆς ΣΤ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ΚΒ τῆς 7ης Οικουμενικῆς Συνόδου). Οἱ δὲ Κανόνες αὐτοὶ εἰς τὸ δικό μας μοναδικὸ εἰς τὸν κόσμο ὁρθόδοξο Βασίλειο δὲν εἶναι, δὲν πρέπει νὰ εἶναι νεκροὶ νόμοι, ἀλλὰ νόμοι ἐν ἐνεργείᾳ, κανόνες ὀρθοδόξου βίου πρὸς τοὺς ὁποίους πρέπει νὰ προσαρμόσει τὴ ζωὴν τοῦ κάθε ἕλληνας καὶ κάθε ἑλληνίδα σὲ ὁποιαδήποτε κοινωνικὴ θέση καὶ ἂν εὑρίσκεται. Δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε ποτὲ ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, ὅτι διὰ τῶν δύο πρώτων ἄρθρων τοῦ ἰσχύοντος συντάγματος, ἐνόρκως καὶ ἐπισήμως διακηρύττομαι ἐνώπιον ὅλου τοῦ κόσμου ὅτι ἡ ζωή μας ἰδιωτικὴ καὶ δημόσια πρέπει νὰ ρυθμίζεται σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες.

Θὰ εἶμαι ἀνάξιος νὰ ὀνομάζομαι Ἐπίσκοπος
ἐὰν ἀδιαφορῶ γιὰ τὴν πιστή ἐφαρμογὴ τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ

Ἐγὼ δὲ ὡς Ἐπίσκοπος ἐδωσα ἐνώπιον τῆς Ἰερας Συνόδου καὶ τοῦ ἀνωτάτου Ἄρχοντος τῆς Πατρίδος ἐπίσημη διαβεβαίωση, ὅτι θὰ κυβερνῶ τὸν λαὸ τῆς ἐπαρχίας μου σύμφωνα μὲ τὶς ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῶν ὁποίων τὸ κῦρος καὶ ἰσχὺς εἶναι ἀνωτέρα ὅλων τῶν ἄλλων νόμων. Συνεπῶς πρέπει νὰ εἶμαι ἄγρυπνος φύλακας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν αἰώνιου κύρους εὐαγγελικῶν καὶ κανονικῶν διατάξεων, τῶν ὁποίων οἱ ἀναιδῇς κατάπατησης ἀνατρέπει τὴν ἠθικὴν καὶ θρησκευτικὴν τάξη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ στερεὸν βἀθρο ἐπὶ τὸ ὁποῖο στηρίζεται τὸ δικό μας εὐσεβὲς Ἔθνος. Θὰ εἶμαι ἀνάξιος νὰ ὀνομάζομαι Ἐπίσκοπος ἐὰν ἀδιαφορῶ γιὰ τὴν πιστή ἐφαρμογὴ τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ὡς τοῦτο ἐξαγγέλλεται εἰς στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀλλὰ καὶ ἐσεῖς, θὰ εἶσθε ἀνάξιοι νὰ ὀνομάζεσθε χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι

Ἀλλὰ καὶ ἐσεῖς ἀγαπητά μου πνευματικὰ τέκνα, θὰ εἶσθε ἀνάξιοι νὰ ὀνομάζεσθε χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι ἐὰν δὲν ἀκούσετε τὴν φωνὴ τοῦ Ποιμενάρχου σας καὶ δὲν ἐκτελεῖται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καλὸς ἀξιωματικὸς ἢ στρατιώτης δὲν μπορεῖ νὰ ὀνομάζεται ἐκεῖνος ποὺ παραβαίνει τὸν κανονισμὸ τοῦ στρατεύματος, ἀλλὰ καὶ καλὸς χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ ὀνομάζεται ἐκεῖνος ποὺ παραβαίνει τὸν κανονισμὸ τῆς Ἐκκλησίας τὸν ὁποῖον συνέταξε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο διὰ χειρῶν Ἁγίων Ἀνδρῶν. Στρατιῶτες πιστοὺς καὶ ἀφωσιωμένους ποῦ σηκώνουν τὸν σταυρὸν ἐκτελοῦντας τὰς θεία Τοῦ ἐντολάς μας θέλει ὅλους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ὁ Ἐσταυρωμένος Κύριος μας. Καὶ ὅπως βροντοφωνεῖ ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, κατὰ τὴν τελευταία Κυριακή των Ἀπόκρεω, «ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποι­εῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. (Ρώμ. 13,12-14)

Παρακαλῶ, κανεις & καμμια νὰ μὴ συμμετέχει στὶς εἰδωλολατρικες ἐκδηλωσεις

Κατόπιν τούτων παρακαλῶ κανεὶς καὶ καμμια ἐκ τῶν χριστιανῶν τῆς Περιφερείας μου νὰ μὴ μεταμφιεσθῇ, νὰ μὴ φορέσουν οἱ νέοι στολὲς γυναικεῖες, οὔτε οἱ γυναῖκες στολὲς ἀνδρικές, οὔτε τὰ μικρὰ παιδιὰ διότι ἡ μεταμφίεσις αὐτῶν κατὰ τὰ πόρισμα τῆς νεωτέρας ψυχολογίας τῶν παιδιῶν ἐπιδρᾶ ὀλέθρια ἐπὶ τοῦ ἤθους αὐτῶν. Τέτοια μεταμφιεση παιδιῶν γινεται ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν στὴν Φλώρινα σὲ κάποια χοροεσπερίδα τὴν περίοδο τῶν Ἀπόκρεω, κατὰ τὴν ὁποία παρουσία μητέρων χορεύουν μεταμφιεσμένα,τα παιδιὰ καὶ βραβεύονται τὰ παιδια ποὺ παρουσιάζουν τὴν πλέον περίεργη μεταμφίεση, γιὰ τὴν ὁποία οἱ πλούσιες μητέρες τους δὲν διστάζουν νὰ δαπανήσουν μεγάλα ποσά, ἐνῶ περιφέρονται εἰς τοὺς δρόμους μας παιδιὰ πεινασμένα καὶ ρακένδυτα. Ἐπίσης κανεὶς καὶ καμμια νὰ μὴ φορέση μάσκες, νὰ μὴ λάβη μέρος σὲ χοροεσπιρίδες νὰ μὴ χορεύση τοὺς ἀλλόφρονας, τοὺς ἔξαλλους χορούς, ποὺ κάνουν τοὺς χορευτὰς καὶ τῆς χορεύτριες νὰ μιμοῦνται τὶς κινήσεις τῶν καγκουρώ, τὸν πιθήκων καὶ τῶν ἄλλων ἀγρίων θηρίων τῆς ζούγκλας.

Μὴ ἀπατᾶσθε, ἡ χαρὰ δὲν εὑρίσκεται εἰς τέτοιου εἴδους διασκεδάσεις

 Μὴ ἀπατᾶσθε, ἡ χαρὰ δὲν εὑρίσκεται εἰς τέτοιου εἴδους διασκεδάσεις. Ἀπὸ τὶς διασκεδάσεις αὐτὲς ὅπως διαπιστώνει ἡ πεῖρα μὲ ἀναρίθμητα παραδείγματα, οἱ ἄνθρωποι βγαίνουν σωματικῶς καὶ ψυχικῶς ράκη. Τὰ νεῦρα τσακίζονται ἀπὸ τὴν ἀϋπνία καὶ ὑπερένταση. Ἡ θέληση εξασθενεῖ. Ὅλοὺς ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ἀποχαυνώνεται καὶ ὑπο μέθη τῶν αἰσθήσεων προβαίνει εἰς λόγους καὶ πράξεις ποῦ οὐδέποτε θὰ ἔλεγε καὶ θὰ ἔπραττε ἐὰν εὑρίσκετο εἰς κατάσταση νηφαλιότητος….