Αυγουστίνος Καντιώτης



ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΡΟΣ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΤΕ; Οι ἰσχυροι του Κρατους εισβαλλουν εις τον χωρον της πνευματικης δικαιοδοσιας της Ἐκκλησιας του Χριστου, νομοθετουν ἀνηθικα & ἀσεβη. Και οι Ἐπισκοποι, ἐκτος ελαχιστον, ὑποκυπτουν & τα ἐφαρμοζουν, δια να μη διακινδυνευσουν τους θρονους των, για να μη χασουν την καρεκλα των. Ὕψιστον & μοναδικο ἰδανικο των ἡ καρεκλα!

date Ιούλ 15th, 2024 | filed Filed under: ΘΕΟΜΠΑΙΚΤΑΙ, ΚΑΚΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ

ΠΡΟΣ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΤΕ;

Συνέχεια

Προς τι υπαρχετε 2Σωρεία μεγάλων καὶ φλεγόντων ζητημάτων δημιουργεῖται. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ συνεχῶς προκαλεῖται ἀπὸ τοὺς προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ οἱ Ἐπίσκοποι ὤφειλον νὰ διεξάγουν κραταιὰς μάχας. Καὶ ὅσον περισσότερον οἱ πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου ἐπιτείνουν τὸ κακόν, τόσον περισσότερον καὶ οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ ὤφειλον νὰ ἐπιτείνουν τὸ καλόν. Ἀλλ᾿ οἱ μὲν ἀντίχριστοι προχωροῦν, οἱ δέ Ἐπίσκοποι ὑποχωροῦν. Ἀποφεύγουν νὰ ἐγγίζουν τὰ μεγάλα καὶ φλέγοντα ζητήματα. Καὶ ὅταν ἀναγκάζωνται νὰ ἐγγίζουν ὡρισμένα, ἀρκοῦνται εἰς ἀτόνους διαμαρτυρίας. Δὲν πολεμοῦν τὸ κακὸν ἐν τῇ πράξει. Δὲν χρησιμοποιοῦν τὰ ἐπιβαλλόμενα ἐκ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ‘Ἱερῶν Κανόνων μέσα πρὸς ἀναχαίτισιν καὶ πάταξιν τῆς ἀσεβείας.
Οἱ ἰσχυροὶ τοῦ Κράτους εἰσβάλλουν εἰς τὸν χῶρον τῆς πνευματικῆς δικαιοδοσίας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, νομοθετοῦν ἀνήθικα καὶ ἀσεβῆ, τὰ ὁποία ἄλλοτε οὔτε νὰ διανοηθῇ τὶς ἦτο δυνατόν, καὶ πιέζουν τὴν Ἐκκλησίαν νὰ δεχθῇ καὶ ἐφαρμόση τὰ ἀντίχριστα νομοθετήματά των. Καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, ἐκτὸς εὐαριθμοτάτων, ὑποκύπτουν καὶ ἐφαρμόζουν, διὰ νὰ μὴ διακινδυνεύσουν τοὺς θρόνους των, διὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καρέκλαν των. Ὕψιστον καὶ μοναδικὸν ἰδανικόν των ἡ καρέκλα!
Ἀγωνιστικώτερος ὅλων τῶν ‘Ἐπισκόπων ὤφειλε νὰ εἶνε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ Πρῶτος. Ἀλλ᾿ εἶνε ὁ ἐνδοτικώτερος εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τοῦ Καίσαρος, ὁ δειλότερος, ὁ προδοτικώτερος. Οὔτε αὐτὸς ἀγωνίζεται, οὔτε τοὺς ἄλλους ἀφήνει νὰ ἀγωνισθοῦν. Ἀλλὰ πιέζει καὶ ἀπειλεῖ τοὺς ἄλλους, ὥστε νὰ συμμορφώνωνται καὶ αὐτοὶ πρὸς τὴν προδοτικὴν γραμμήν του. Καὶ οὕτως ἄχρηστεύει τὸ πλεῖστον μέρος τῆς Ἱεραρχίας καὶ γίνεται ὁ νεκροθάπτης ὅλων τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων. Ἰδοὺ πρόσφατον μεγάλο δεῖγμα τῆς ἀνεπιτρέπτου γραμμῆς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου: Δὲν συγκαλεῖ τὴν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας διὰ τὸν ἐπαίσχυντον νόμον περὶ αὐτομάτου καὶ συναινετικοῦ διαζυγίου, καὶ δὲν ἀφήνει τὴν Διαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον νὰ λάβη ἀπόφασιν ὥστε οἱ Ἱεράρχαι νὰ μὴ ὑπογράφουν αὐτόματα καὶ συναινετικὰ διαζύγια! Τοὐναντίον ἐδήλωσε καὶ ἐμμένει εἰς τὴν δήλωσίν του, ὅτι συμφωνεῖ μὲ τὸν τοιοῦτον νόμον καὶ εἶνε ὑπὲρ τοῦ συναινετικοῦ διαζυγίου! Λέγεται Πρῶτος, καὶ εἶνε πρῶτος εἰς τὴν προδοσίαν. Λέγεται Ἀρχιεπίσκοπος, καὶ οὐσιαστικῶς Ἀρχιεπίσκοπος ἄφησε νὰ γίνη ὁ κ. Μαγκάκης Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, ἐκτὸς τῶν ἐλαχίστων, δικαιώνουν πανηγυρικῶς τοὺς λόγους τοῦ σοφοῦ Ἀνδρούτσου:
«Ἀτυχῶς ὅμως ἐν πολλοῖς κράτεσιν καὶ δὴ καὶ ἐκεῖ ὅπου ὁ γάμος θεωρεῖται μυστήριον, ἡ νομοθεσία ἐφευρίσκει ἢ de facto ἀκολουθεῖ καὶ ἄλλους λόγους διαζυγίου, δι᾿ ὧν ὁ γάμος παραδιδόμενος εἰς τὴν ὑποκειμενικὴν αὐθαιρεσίαν μεταβάλλεται εἰς ἁπλοῦν συμβόλαιον, εὐχερῶς διαλυόμενον. Οὕτως εἰσήχθη καὶ παρ᾿ ἡμῖν ἐσχάτως τῷ 1920 ὡς λόγος διαζυγίου ὑπὸ τοῦ ὑπουργοῦ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἰ Τσιριμώκου τὸ ἀσυμβίβαστον τῶν χαρακτήρων, δι᾿ οὗ ὑπονομεύεται ἡ ἱερότης τοῦ γάμου ὡς κοινωνίας ἰσοβίου, διανοίγεται δὲ ἡ ὁδὸς τῆς διαζεύξεως ἄνευ οὐδεμιᾶς πραγματικῆς αἰτίας. Καὶ διεμαρτυρήθη μὲν κατὰ τοῦ νόμου ὁ τότε Μητροπολίτης Ἀθηνῶν, ἀλλ᾿ ἵνα ὑποκύψη ἀμέσως ταπεινούμενος πρό τοῦ ὑπουργοῦ, κατὰ τὴν συνήθη ἄλλως μέθοδον, καθ᾿ ἥν ἀπὸ τοῦ 1833, ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς αὐτοκεφάλου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας, διαμαρτύρονται οἱ Ἕλληνες Ἱεράρχαι ἐπὶ τῇ ἐκδόσει ἀντικανονικοῦ τινος νόμου.

Κατ᾿ ἀρχὰς διαμαρτυρίαι καὶ ἀπειλαὶ καὶ φωναὶ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ ὅτι τὸ δὴ λεγόμενον θὰ «κάμωσι καὶ θὰ δείξωσι». Εὐθὺς δὲ ὡς ὁ ὑπουργὸς τρίξη τοὺς ὀδόντας ἢ ἀποζημιωθῶσι καὶ ἐπιτύχωσι προσωπικὸν τι, πτήσσουσιν οὗτοι ἀμέσως καὶ ὑποστέλλονται κατακείμενοι ἐλεεινὰ καταπτώσεως, ἀναξιοπρεπείας καὶ ἐξευτελισμοῦ παραδείγματα. Πλὴν τῆς ἐντίμου ἐξαιρέσεως τοῦ Βρεσθένης Θεοδωρήτου καὶ εἴτινος ἑτέρας, οἱ λοιποὶ οὐδέποτε ἀπεφάσισαν νὰ ἀντιδράσωσιν ἀντίδρασιν ἀληθινὴν κατὰ πρόγραμμα καὶ σύστημα σαφὲς καὶ καθωρισμένον διεξαγομένην, ὅπερ μετ᾿ ἀκαταβλήτου δυνάμεως καὶ αὐταπαρνησίας ἐφαρμόζουσιν οἱ τῆς Ἐκκλησίας ἀληθινοί ὑπέρμαχοι, οὐδὲ διενοήθησάν ποτὲ θυσιάζοντες τὴν ἀτομικὴν αὐτῶν ἄνεσιν καὶ ραστώνην νὰ πέσωσι μάρτυρες τῶν ἰδεῶν αὐτῶν, ἵνα ἀναδείξωσιν ἄλλους συνεχίζοντας καὶ προάγοντας τὸ ἔργον ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν» (Ἰδὲ Χρήστου Ἀνδρούτσου, Σύστημα Ἠθικῆς, Ἀθῆναι 1925, σελ. 302-303).

Ἀείποτε ἀπὸ τῆς συστάσεως τοῦ ‘Ελληνικοῦ Κράτους οἱ πλεῖστοι ‘Ἐπίσκοποι εἶνε ἐπισκοπίδια, «ἀνθρωπάκια μέ παθάκια», προδίδοντες τά δικαιώματα Κυρίου Παντοκράτορος καί διατηροῦντες τήν καρέκλαν!

Κατόπιν τῶν ἀλλεπαλλήλων δεινῶν προδοσιῶν καὶ οὐδεμιᾶς διεξαγωγῆς σπουδαίας μάχης τῆς Διοικούσης ‘Ἐκκλησίας ἔναντι τοῦ κόσμου καὶ τοῦ Κράτους κατὰ τὸν κοσμογονικὸν αὐτὸν καιρόν, ὁ πιστὸς λαός, πλήρης ἀηδίας καὶ ὀργῆς, ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς ὑποτακτικούς του Ἐπισκόπους καὶ λέγει:

Ὅλα εἰς τὸν κόσμον ἔχουν σκοπόν. Σεῖς, κύριοι, πρὸς τί ὑπάρχετε; Διὰ νὰ καταργεῖτε καὶ τὸν τόπον; Διὰ νὰ πληθύνετε τὰς προδοσίας καὶ τὰ σκάνδαλα; Διὰ νὰ κατεξευτελίζετε τήν ‘Ἐκκλησίαν καὶ τοὺς ἑαυτούς σας; Διὰ νὰ τρέφεσθε μὲ τὴν χλεύην ἀπίστων καὶ πιστῶν; Διὰ νὰ ἑτοιμάζετε τὸ ἔδαφος διὰ τὴν ἔλευσιν τοῦ Ἀντιχρίστου; Διὰ νὰ ἐξαποστέλλετε καὶ νὰ ἐξαποστέλλεσθε εἰς τὸν τόπον τοῦ Ἰούδα; Ὁ ρόλος σας εἶνε ἀρνητικός. Ὀνομάζεσθε ἄγγελοι τῆς ‘Ἐκκλησίας, ἀλλὰ δὲν εἶσθε. Ὀνομάζεσθε ἀστέρες, ἀλλ᾿ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἶσθε ζοφεροί. Ἔπρεπε νὰ εἶσθε πτηνά, ἀετοί, καὶ εἶσθε ἀπτῆνες, σπανίως καὶ δυσκόλως αἰρόμενοι εἰς τὰ ὕψη. Δὲν ὑπάρχετε διὰ τὸν Χριστόν, ἀλλὰ διὰ τὸν Καίσαρα. Ἐὰν εἴχατε ζήσει τοὺς πρώτους αἰῶνας τοῦ Χριστιανισμοῦ, τί θὰ ἤσασθε; Οὐδόλως ἀπίθανον εἰδωλολάτραι, προσφέροντες λατρείαν εἰς τὸν Καίσαρα, καὶ κατασφάζοντες τοὺς ἥρωας τῆς Ἐκκλησίας.

Διὰ ποῖον λοιπόν σκοπόν εἰσήλθετε εἰς τήν ‘Ἐκκλησίαν καί ἀνήλθετε εἰς τὰ ἀνώτατα ἀξιώματα; ‘Ὄχι διά νά ὑπεραμύνεσθε τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς πατρώας εὐσεβείας καί νά θυσιάζετε καί τήν ζωήν σας ἀκόμη, ὅταν αἱ περιστάσεις τό καλοῦν; ‘Ἀσφαλῶς διὰ τὸ τελευταῖον, ὅπερ εὐχόμεθα ὁλοψύχως νὰ καταστῇ συνείδησις εἰς τὴν ἀτομικήν σας ζωήν καί ζωντανή πραγματικότης εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας.

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ», ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 186, ΜΑΡΤΙΟΣ  1983

 

Μᾶς ἐστάλη στὸ μέϊλ ἀπὸ 

τὸν Λυκοῦργο Νάνη ἰατρό

_____________________________

 

Διὰ τὴν ἀντιγραφὴ καὶ μεταφορὰ

στὸ πολυτονικὸ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ  https://ethnegersis.blogspot.com/2024/07/blog-post_14.html

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.