κ

«Μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν»…

 Νεκτάριος Δαπέργολας

    Καί βέβαια, σέ πεῖσμα ὅλων τῶν (ρασοφόρων καί μή) λυσσασμένων κομάντο της ἀγαπολογίας καί τῆς μεταπατερικῆς ἀχρειότητας, ἀκούσαμε πάλι σήμερα στούς ναούς μας ποιός εἶναι ὁ πραγματικός μονόδρομος ἀπέναντι σέ κάθε λογῆς αἱρετική ψευτοεκκλησία πονηρευομένων. «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ. γ΄, 10-11):  αὐτή εἶναι ἡ ἐντολή πού μᾶς δίνει ὁ Ἀπόστολος καί εἶναι ἀπολύτως ξεκάθαρη, μή ἐπιδεχόμενη λειάνσεων, κατά τό δοκοῦν «ἑρμηνειῶν» καί κάθε λογῆς στρογγυλεμάτων.

Συνέχεια →

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Aπο τὸ τέλος τοῦ βιβλίου Ἐλευθέρα καὶ ζῶσα Ἐκκλησία,
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Χωρισμόν, σεβασμιώτατοι!

Ὤ, πῶς κοιμῶνται οἱ ἱεράρχες μας μὲ τέτοια ἀντικανονικὴ ἀντιχριστιανικὴ νομοθεσία, αὐτοὶ ποὺ κάποτε, ἐμπρὸς σὲ χιλιάδες λαοῦ ποὺ ἐπευφημοῦσε, πατώντας ἐπάνω στὸν δικέφαλο ἀετὸ ὡρκίστηκαν, πὼς θὰ εἶνε ἄγρυπνοι φύλακες τῶν νόμων τῆς Ἐκκλησίας μας;
Ἀλλὰ δὲν λείπουν καὶ ἱεράρχες ποὺ ἀναστενάζουν γιὰ τὴ δουλεία τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἀείμνηστος ἐπίσκοπος Κασσανδρείας Εἰρηναῖος, ὅταν γύρω στὸ 1930 ὡς ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου γιὰ πρώτη φορὰ ἐλάμβανε μέρος σὲ συνεδρίασι τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος, εἶχε τὸ θάρρος νὰ διακηρύξῃ, ὅτι τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος, κυβερνώμενο ἀπὸ τῆς συστάσεώς του ἀπὸ σκοτεινὲς δυνάμεις ἐκ τῶν ὁποίων πρώτη ὁ μασονισμός, ἐξέδωσε διαφόρους νόμους ποὺ ἀποτελοῦν ἄρνησι τῆς πίστεως καὶ τῆς ἠθικῆς τοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ γεμᾶτος ἱερὰ ἀγανάκτησι ὁ ἱεράρχης ἐκεῖνος ἐπρότεινε, σύσσωμη ἡ Ἱεραρχία ἐπειγόντως, τελεσιγραφικά, νὰ ζητήσῃ ἀπὸ τὴν Κυβέρνησι μέσα σὲ ὡρισμένη προθεσμία «τὴν ἀπάλειψι ἀπὸ τὴ Νομοθεσία κάθε Νόμου ποὺ ἀντιστρατεύεται στὰ δόγματα, τὰ μυστήρια, τὸ Κανονικὸ Δίκαιο, τὶς παραδόσεις καὶ τὸν ἠθικὸ βίο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Καὶ ἂν ἡ προθεσμία περάσῃ ἄπρακτη, ἡ Ἐκκλησία νὰ χωριστῇ ἀπὸ τὸ Κράτος νὰ διακηρυχθῇ, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξή μας πίστι καὶ ὁμολογία βρίσκεται ἐν διωγμῷ, καὶ ν᾿ ἀνατεθῇ ἡ ὑπεράσπισί της στὸν εὐσεβῆ Ἑλληνικὸ λαό, τὸ μόνο φύλακα καὶ φρουρὸ τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐθνικῶν μας παραδόσεων, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ ἱστορία. Αὐτὰ ἔλεγε ἡ ἀείμνηστη ἐκείνη φωνή. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Σπυρίδων, στὸ Συνέδριο τῶν Θεολόγων ποὺ ἔγινε στὴν Ἀθήνα τὸ ἔτος 1949, εἶχε τὴν εἰλικρίνεια νὰ ὁμολογήσῃ, ὅτι ζῇ καὶ αὐτὸς ὡς πρωθιεράρχης μέσα στὴν ἀθλιότητα τῆς δουλείας, ὅτι βλέπει τὴν Ἐκκλησία δεμένη ἀπὸ τὸ Κράτος χέρια καὶ πόδια, καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔκανε θερμὴ ἔκκλησι στοὺς συνέδρους, νὰ ἐργασθοῦν καὶ αὐτοὶ στὸν κύκλο τῆς ἁρμοδιότητός τους γιὰ νὰ σπάσουν ὅσο τὸ δυνατὸν συντομώτερα τὰ δεσμὰ τῆς Ἐκκλησίας….

Την συνέχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=35342

Η Εκκλησια της Ελλαδος σημερα και πριν εκατο χρονια. Μερος Γ΄ (Τελευταιο)

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Το Α΄Μέρος ΕΔΩ και ΕΔΩ το Β΄ Μέρος

Μέρος Γ΄ (Τελευταίο)

         Στο Β΄ μέρος της μελέτης περί της καταστάσεως της Εκκλησίας πριν από εκατό χρόνια και στις ημέρες μας περιγράψαμε κυρίως τη σχέση Κράτους και Εκκλησίας. Στο τρίτο μέρος αναφερόμαστε στην κατάσταση της ίδιας της Εκκλησίας της Ελλάδος σήμερα σε σχέση με αυτήν πριν από εκατό χρόνια.

         Το πρώτο πρόβλημα που έθιξαν το 1925 στον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο οι λόγιοι αρχιμανδρίτες ήταν η κατάσταση της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Είπαν τότε ότι από την ίδρυσή της (το 1837) ουδένα δεσμό και ουδεμία συνοχή είχε με την Εκκλησία. Έως και τη δεκαετία του 1970 προσόν για να ψηφιστεί κάποιος καθηγητής ήταν να έχει σπουδάσει στις προτεσταντικές σχολές της Γερμανίας. Σήμερα εξακολουθεί να μην υπάρχει οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ Εκκλησίας και Θεολογικής Σχολής. Το νέο στοιχείο είναι ότι έχει περάσει από τον προτεσταντικό χαρακτήρα της στον θρησκειοπαιδαγωγικό.

Η κατεύθυνση πλέον των φοιτητών είναι κυρίως προς μιαν θρησκειολογική εγκυκλοπαιδική διδασκαλία ενός κοσμικού κράτους. Ενδεικτικά αναφέρονται μαθήματα που διδάσκονται οι φοιτητές και ο φοιτήτριες της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ: Ιστορία Θρησκευμάτων, Θεολογία και Πολιτισμός, Αποκάλυψη και Οικολογία, Εκκλησιαστική Γεωγραφία, Ιστορία Δογμάτων, Ιστορία Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Η Γυναίκα στην Παλαιά Διαθήκη, Η Γυναίκα στην Καινή Διαθήκη, Σχολαστική Θεολογία, Σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας, Κωνσταντινούπολη: Η γένεση μιας χριστιανικής πρωτεύουσας. Οι κατευθύνσεις στον 4^ο χρόνο σπουδών είναι δύο, προς θεολογική και παιδαγωγική επάρκεια.

Τη λογική της κατεύθυνσης και των μαθημάτων της Σχολής έχουν προφανώς αποδεχθεί οι διδάσκοντες σε αυτήν κληρικοί, μεταξύ των οποίων και οι δύο Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας Μεσσηνίας Χρυσόστομος και Περιστερίου Γρηγόριος. Παρεμπίπτον είναι το πώς προλαβαίνουν να εκτελούν ταυτόχρονα τα καθήκοντα του Μητροπολίτου και αυτά του καθηγητού. Ο μεν Μεσσηνίας πρέπει να ταξιδεύει τακτικά από την Καλαμάτα στην Αθήνα και παράλληλα να μελετά τα θέματα που διδάσκει, ο δε Περιστερίου στο βιογραφικό του δηλώνει ότι, πέραν των καθηκόντων ως Μητροπολίτου, ΕΙΝΑΙ καθηγητής στην Αθήνα, ΕΙΝΑΙ επίσης καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι, ΕΙΝΑΙ επιστημονικός συνεργάτης  σε ευρωπαϊκά διεπιστημονικά προγράμματα και ότι ΕΙΝΑΙ υφηγητής της Νομικής Σχολής της Σχολής Jean Monet του Πανεπιστημίου των Παρισίων ΧΙ. Το μη χείρον θα ήταν ο Μεσσηνίας να μετετίθετο στη Μητρόπολη Περιστερίου, με την οποία έχει και πνευματικό δεσμό, και ο Περιστερίου με τις τόσες ακαδημαϊκές απασχολήσεις, να παρέμενε στα ακαδημαϊκά του καθήκοντα και στην εκτέλεση των αποστολών που του αναθέτει ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Έτσι δεν θα προκαλείτο και σκανδαλισμός στους πιστούς με τους  νεωτερισμούς του.

Το δεύτερο που επισήμαναν το 1925 οι λόγιοι αρχιμανδρίτες ήταν η παντελής έλλειψης αντικειμενικής βάσεως στις εκλογές των Επισκόπων. Το θέμα αντιλήφθηκε ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος και το είχε επισημάνει όταν ήταν Μητροπολίτης Θηβών. Το 2003 σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βραδυνή» και στον κ. Κωστή Δήμτσα είπε: «Ο νυν Αρχιεπίσκοπος φέρει βαρεία την ευθύνη που δεν προχώρησε, παρά τις προτάσεις, μέχρι σήμερα στην αλλαγή του τρόπου εκλογής των Αρχιερέων…Αν δεν αλλάξει θα συνεχίζουμε να εμπαίζουμε τον Θεό και τους ανθρώπους! Τελικά δεν είναι υπερβολικό το λεχθέν ότι, δεν πρόκειται για εκλογές ιεραρχών, αλλά για διορισμό!».

Στο αρχείο μου υπάρχουν και άλλες δηλώσεις και διαμαρτυρίες του σημερινού Αρχιεπισκόπου για την ανάγκη αλλαγής του τρόπου εκλογής των Αρχιερέων. Αρκούμαι σε όσα είπε στην εισήγησή του στην Ιεραρχία, στις 2/10/2004, που είχε το «σπουδαιότατο θέμα περί των ιερατικών κλίσεων». Αναφερόμενος στις αρχιερατικές εκλογές τόνισε: «Είναι καιρός να απαλλαγούμε από αυτό το ιδιότυπο “προπατορικό αμάρτημα” με το οποίο βαρυνόμεθα όλοι σε αυτή την αίθουσα και να κάνουμε την υπέρβαση. Εύχομαι οι αυριανές εκλογές να είναι οι τελευταίες με αυτόν τον τρόπο. Η αγάπη για την Εκκλησία, η σύνεσίς μας και η επιδίωξις της αρμονίας και αποφυγής της δυσλειτουργίας αυτού του σώματος να μας οδηγήσει σε κάτι καλύτερο» ( Σημ. Η υπογράμμιση του γράφοντος). Τα όσα βαρύτατα εξεστόμισε ο Μητροπολίτης Θηβών Ιερώνυμος ξεχάστηκαν από τον ίδιο όταν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος… Επί των ημερών του και με το σύστημα που κατακεραύνωσε κατ’ επανάληψη, στα 16 αυτά χρόνια, έχουν γίνει 47 εκλογές Μητροπολιτών ( δύο απεβίωσαν) και 19 Επισκόπων, εκ των οποίων οι 10 έγιναν το 2023! Συνολικά δηλαδή 66 χειροτονίες.  Και συνεχίζεται εκ μέρους του το κατ΄ αυτόν, «προπατορικό αμάρτημα» σε βάρος της Εκκλησίας και ο «εμπαιγμός του Θεού»… Είναι ήδη οι περισσότερες από της δημιουργίας της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος…Για σύγκριση ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ είχε τελέσει  σε 24,5 χρόνια, 58 εκλογές Μητροπολιτών και 5 Επισκόπων, συνολικά 63 χειροτονίες  και ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος σε 10 χρόνια 34 εκλογές Μητροπολιτών και 5 τιτουλαρίων Μητροπολιτών και βοηθών Επισκόπων, συνολικά 39 χειροτονίες.

Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που έθιξαν οι λόγιοι αρχιμανδρίτες στον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο το 1925 ήταν «ο ελεεινός τρόπος κατά τον οποίο απονέμεται η εκκλησιαστική δικαιοσύνη, ή μάλλον η παντελής έλλειψις τρόπου απονομής της. Αυτή έχει υποκατασταθεί υπό της προσωπικής διαθέσεως του δικάζοντος (Μητροπολίτου)». Το 1932 η Ιερά Σύνοδος  κατάρτισε και η Πολιτεία ψήφισε τον νόμο «Περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων», ο οποίος επισημοποίησε το ότι οι ιερείς εξαρτώνται από την προσωπική διάθεση του δικάζοντος Μητροπολίτου.

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος από την ημέρα που εξελέγη ενδιαφέρθηκε ο ισχύον από το 1932 Νόμος να βελτιωθεί για να αποδίδει πραγματικά δικαιοσύνη, με βάση τις σύγχρονες δικονομικές αντιλήψεις. Αφού συζητήθηκε και ψηφίστηκε από την Ιεραρχία η βελτίωση του Νόμου 5383/1932  εστάλη στην τότε Κυβέρνηση να την μελετήσει για να την εισαγάγει στη Βουλή προς ψήφιση.  Τότε ο Μητροπολίτης Θηβών και σήμερα Αρχιεπίσκοπος αντέδρασε έντονα  και μαζί με ομάδα Μητροπολιτών απείλησαν απόσχιση από την Εκκλησία της Ελλάδος και ένταξή τους στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο επίσης αντέδρασε με βίαιο τρόπο! Αποτέλεσμα: 92 χρόνια μετά την ψήφιση του άδικου και ξεπερασμένου Νόμου για τους κατηγορούμενους ιερείς  να εξακολουθεί αυτός να ισχύει και, κατ΄ ακολουθία, πάντα  αυτοί να εξαρτώνται από την προσωπική διάθεση του δικάζοντος Αρχιερέως. 

Ένα άλλο ζήτημα που εθίγη το 1925 από τους λόγιους αρχιμανδρίτες στον τότε Αρχιεπίσκοπο είναι η «τυπική ακολασία, που παρατηρείται στις ιερές τελετές και στη Θεία Λατρεία». Περίπου ο κάθε Μητροπολίτης και ο κάθε ιερέας ακολουθούσαν δικά τους τυπικά. Το θλιβερό αυτό φαινόμενο το ζούμε έντονα και στις ημέρες μας. Πέραν του ότι ο κάθε κληρικός δεν τηρεί το Τυπικό της Εκκλησίας, αλλά βάζει στη Λατρεία στοιχεία κατά τον χαρακτήρα του και την αντίληψή του, τον τελευταίο καιρό  έχουμε αποφάσεις της Ιεραρχίας που δεν είναι σύμφωνες με την ισχύουσα Ιερά Παράδοσή μας, ή δεν έχουμε αποφάσεις της, με αποτέλεσμα Μητροπολίτες και οι άλλοι κληρικοί να βρίσκονται σε σύγχυση για το πρακτέο επί σημαντικών ζητημάτων της ζωής της Εκκλησίας. Έτσι πράττουν ο καθένας  με τον δικό του τρόπο…

Στην πρώτη περίπτωση εμπίπτει κατά την περίοδο του κορωνοϊού η εντολή της κυβέρνησης και στη συνέχεια της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου να εορτασθεί η Ανάσταση στις 9 το βράδυ, αντί της δωδεκάτης νυχτερινής… Συνέπεια αυτού, υπήρξαν Μητροπολίτες που ακολούθησαν την εντολή της Συνόδου, άλλοι που παρέτειναν την Ακολουθία έως ότου φτάσει στα μεσάνυχτα και άλλοι που  την τέλεσαν πολύ πρωί της Κυριακής… Επίσης όσοι Μητροπολίτες ή πρεσβύτεροι θέλησαν να τηρήσουν τους Κανόνες της Εκκλησίας και να κοινωνήσουν τους πιστούς των Αχράντων Μυστηρίων, ή παρέβησαν την εντολή να είναι ερμητικά κλειστός ο ναός, ή εξέφρασαν άποψη διαφορετική από αυτήν που επέβαλε η Κυβέρνηση  διώχθηκαν από το Κράτος και από την Ιερά Σύνοδο…

Η δεύτερη προκύψασα περίπτωση είναι η βάπτιση τεκνοθετημένων παιδιών από ομοφυλόφιλους. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής σε ατμόσφαιρα κοσμικής δεξίωσης  βάπτισε δύο παιδιά, που ανήκουν σε ζεύγος Ελληνοαμερικανών  ομοφυλοφίλων, στην Βουλιαγμένη Αττικής. Ο Μητροπολίτης της περιοχής διαμαρτυρήθηκε στην Ιερά Σύνοδο γιατί ερήμην του έγινε το γεγονός, η Ιερά Σύνοδος προώθησε την διαμαρτυρία του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο οποίο ανήκει ο Αμερικής, αυτό σιώπησε και το θέμα έκτοτε αποσιωπήθηκε…. Αργότερα, σε επίσκεψη του Αμερικής στον κ. Ιερώνυμο, μπροστά στις κάμερες και μπροστά στον Αμερικής ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος δήλωσε ότι παιδιά, που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους για να βαπτίζονται θα πρέπει να είναι σε ηλικία, που μόνα τους να αποφασίσουν αν θέλουν να βαπτισθούν ή όχι. Ο Αμερικής ερωτηθείς στη συνέχεια απάντησε ότι μετά τα όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος εκείνος δεν είχε να προσθέσει κάτι…Μετά την δημόσια άρνηση  του κ. Ιερώνυμου για την νηπιοβάπτιση παιδιών που ανήκουν σε ζεύγος ομοφυλοφίλων, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας δημοσίως δήλωσε ότι τα όσα είπε ο κ. Ιερώνυμος περί της βαπτίσεως αυτών παιδιών αποτελούν προσωπική του άποψη και όχι απόφαση της Ιεραρχίας. Έκτοτε, και περίπου για ένα χρόνο, το θέμα δεν συζητήθηκε στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ούτε στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο και είναι σε εκκρεμότητα από την πλευρά της διοικούσης Εκκλησίας τί γίνεται τελικά στην περίπτωση, όταν προκύψει. Έως ότου η Ιεραρχία αποφασίσει οι Μητροπολίτες και οι ιερείς πράττουν κατά τη συνείδηση ή τη θέλησή τους…

Τα ίδια περίπου ισχύουν και για την εξόδια ακολουθία όσων επιλέγουν να οδηγηθούν στο κρεματόριο. Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου είναι να μην τελείται η εξόδιος ακολουθία  σε αυτούς. Όμως διέρρευσε  η πληροφορία ότι Μητροπολίτης της Αττικής ήρθε σε συνεννόηση με Γραφεία Τελετών και έδωσε εντολή να τελείται κανονικά η θρησκευτική τελετή στον Ναό…. Το αιτιολόγησε ταρτουφικά, ότι τα γραφεία τελετών  δεν αναφέρουν πως ο νεκρός μετά θα καεί κι επομένως αυτός δεν γνωρίζει τί θα ακολουθήσει μετά την έξοδο του νεκρού από τον Ναό… Σημειώνεται ότι κατά το ισχύον τυπικό της κηδείας ο ιερέας συνοδεύει τον νεκρό μέχρι του τάφου και εκεί και πριν την ταφή τελεί τρισάγιο… Πιστός ενημέρωσε περί του γεγονότος Συνοδικό Μητροπολίτη, ο οποίος του απάντησε ότι πρόκειται περί σκανδάλου, που γίνεται για τα χρήματα και θα το αναφέρει άμεσα στον Αρχιεπίσκοπο και στα άλλα μέλη της ΔΙΣ. Έκτοτε σιωπή… Και σα να μην έφθανε αυτό σε δημόσια ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ  γράφτηκε ότι η εκκλησιαστική εξόδια ακολουθία  γνωστού μέλους της δημοσιογράφου θα τελεσθεί σε κεντρικό Ναό βορείου προαστείου των Αθηνών και στη συνέχεια ο νεκρός θα οδηγηθεί στο κρεματόριο της Ριτσώνας… Η περίπτωση είναι σκανδαλώδης διότι μετά τη δημόσια ανακοίνωση  περί της καύσεως ο Μητροπολίτης ώφειλε να γνωρίζει το γεγονός και να ενεργήσει σύμφωνα με την απόφαση της Ιεράς Συνόδου… Επίσης υπάρχει η πληροφορία ότι το συγκρότημα καύσεως των νεκρών στη Ριτσώνα είναι σε συνεννόηση  με κληρικούς, που για όποιους το θέλουν, τελούν την τελετή της κηδείας με δικής τους επινόησης ευχές…Με τα γεγονότα αυτά αποδεικνύεται ότι δύο (τουλάχιστον…) της Αττικής  Μητροπολίτες παραβαίνουν την απόφαση της Ιεράς Συνόδου, της οποίας είναι μέλη (…), προκαλούν έτσι, και τους άλλους Μητροπολίτες να πράξουν το ίδιο, ενώ υπάρχουν και ιερείς που ερήμην των Μητροπολιτών τους τελούν την θρησκευτική τελετή προ της καύσεως…. Είναι ένα ακόμη σύμπτωμα σύγχρονων κοσμικών πειρασμών, στους οποίους υποκύπτουν κληρικοί, βυθίζοντας, κατ’ άνθρωπο, την ποιμαίνουσα Εκκλησία σε ανυποληψία.

Σημειώνεται ότι από καιρό η Εκκλησία της Ελλάδος σιωπηρά ανέχεται έως και (υποχρεωτικά) αποδέχεται τον πολιτικό γάμο μεταξύ ανδρός και γυναικός, αν και το γεγονός, από εκκλησιαστικής πλευράς και χριστιανικής ηθικής, προκαλεί προβλήματα. Λ.χ. Άνδρας τελεί πρώτο γάμο πολιτικό, παίρνει διαζύγιο και τελεί στη συνέχεια γάμο θρησκευτικό. Για την Πολιτεία και, επομένως για την Εκκλησία, που δέχεται τις πράξεις Της, είναι δεύτερος γάμος. Εκκλησιαστικά είναι όμως πρώτος γάμος… Γενικεύεται επίσης η περίπτωση ζευγάρι να τελεί πολιτικό γάμο, να αποκτά και παιδί ή παιδιά, αργότερα να τελεί το Μυστήριο του θρησκευτικού γάμου και μετά να ακολουθεί το Μυστήριο της βάπτισης του ή των παιδιών…Σημειωτέον ότι οι ευχές που διαβάζονται στην περίπτωση είναι αυτές που ορίστηκαν για τα πράγματι σε πρώτο γάμο ερχόμενα ζευγάρια….

Η παρακμιακή κατάσταση σήμερα της Εκκλησίας έχει περάσει σε επίπεδο ιερέων και ψαλτών. Πολλοί από αυτούς πράττουν κατά  ένα προσωπικό τυπικό, αγνοώντας τις αναγραφόμενες «Ειδικές και τυπικές διατάξεις και οδηγίες», που αναγράφονται στον επίσημο της Εκκλησίας τόμο των «Διπτύχων» εκάστου έτους. Λ.χ. Ψάλτης Μητροπολιτικού Ναού Μητροπόλεως της Αττικής στον όρθρο της Αποδόσεως του Πάσχα αντί να ψάλει αυτόν της Αναστάσεως έψαλε τον όρθρο του Αγίου Ονουφρίου, που ήταν εκείνη την ημέρα η μνήμη του… Πάλι σε κεντρικό Ναό προαστείου ο νεαρός στην ηλικία Αρχιμανδρίτης ανέλαβε προϊστάμενος και κατά τη Θεία Λειτουργία έχει επιβάλλει οι τρεις συλλειτουργοί του έγγαμοι κληρικοί– οι δύο με πολύ περισσότερα χρόνια από αυτόν στο ιερό βήμα – να είναι απλώς συμμετέχοντες σε όλα όσα αυτός μόνος επιτελεί… Πολλοί επίσης  κληρικοί δέχονται τα Μυστήρια του Γάμου και της Βάπτισης να μετατρέπονται σε κοσμικά γεγονότα.  Άλλος Αρχιμανδρίτης και ιεροκήρυκας μετέτρεψε το πνευματικό κέντρο του Ναού, του οποίου  είναι προϊστάμενος, σε αποθήκη, κάτι που θυμίζει στους παλαιότερους εποχή Χότζα ή Στάλιν… Αποτέλεσμα της αδιαφορίας για ιεραποστολή και της ελλείψεως ζέουσας πίστης των κληρικών μας το εκκλησίασμα  στις πόλεις και στα χωριά ουδεμία επικοινωνία να έχει μαζί τους και οι συνάξεις  παιδιών και νέων σε μεγάλο βαθμό να έχουν καταργηθεί στις περισσότερες ενορίες…

Οι λόγιοι Αρχιμανδρίτες το 1925 ανέφεραν στον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο με πνεύμα ταπεινώσεως  αλλά και με πνευματική παρρησία πως για την κατάσταση της Εκκλησίας μεγάλη έναντι του Θεού ευθύνη έχουν οι ιερείς, μεγαλύτεροι οι Μητροπολίτες και την μεγίστη ο Αρχιεπίσκοπος, κάτι που ο τότε Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος δέχθηκε.

Με τη λογική των λογίων κληρικών του 1925 και του τότε Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος έχει ευθύνη σε όσα συμβαίνουν στην Εκκλησία, όχι μόνο σε επίπεδο συνεπισκόπων του και των κληρικών τους, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Πρόσφατο παράδειγμα ο τρόπος  αντίδρασής του στην προώθηση από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη του πολιτικού «γάμου» μεταξύ ομοφυλοφίλων. Ο κ. Ιερώνυμος ακολούθησε, έως τώρα, την εξής πορεία: Από το τέλος του 2023 είχε εξαγγελθεί η απόφαση της κυβέρνησης να προωθήσει Νόμο για την νομιμοποίηση του «γάμου» των ομοφυλοφίλων. Στις 9 και 10 Ιανουαρίου συνεδρίασε η ΔΙΣ και δεν συζήτησε τίποτε επί της εκφρασθείσης προθέσεως της Κυβέρνησης. Στις 13 Ιανουαρίου ο κ. Ιερώνυμος δέχεται στην Αρχιεπισκοπή τον κ.  Κασσελάκη και μετά τη συνάντηση ανέφερε ότι « η συνάντηση διεξήχθη σε πολύ καλό κλίμα και πως συμφώνησαν να τα ξαναπούνε». Για το θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων σημείωσε: «Αν πλανάται ένα ερώτημα που μερικοί θέλουν μία απάντηση ως προς το θέμα των ομοφύλων, εγώ επιφυλάσσομαι να πω ότι είμαι επιφυλακτικός (Σημ. γρ. Έτσι γράφεται στο δελτίο Τύπου  της Αρχιεπισκοπής). Αλλά και ο κ. Κασσελάκης είπαμε (Σημ. Ισχύει ό,τι γράφτηκε προηγουμένως) ότι χρειαζόμαστε να έχουμε στα χέρια μας κάποιο νόμο, κάποιο κείμενο να το μελετήσουμε και στη συνέχεια να τα ξαναπούμε».

Μεγάλο μέρος του λαού είναι ήδη ανάστατο με την ανακοίνωση της Κυβέρνησης. Η Ιεραρχία των Ρωμαιοκαθολικών στην Ελλάδα στις 12 Ιανουαρίου, μία ημέρα πριν τη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον κ. Κασσελάκη και τη δήλωση του ότι επιφυλάσεται, συνεδριάζει και εκδίδει αυστηρή ανακοίνωση κατά της επικειμένης ψήφισης του Νόμου για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων. Προφανώς δεν είχε τις επιφυλάξεις του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου και των μελών της ΔΙΣ…Στις 21 Ιανουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος εκφράζει την ευθεία αντίθεσή του στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Στη σχετική ανακοίνωση σημειώνει, μεταξύ άλλων: «Είναι πασίγνωστο ότι η διαιώνιση της ανθρωπότητας στηρίχθηκε στην ύπαρξη δύο φύλων και στην ένωσή τους. Κανείς πολιτισμός, θρησκεία ή σύστημα νόμων (Σόλων, Πλάτων κ.λ.π.) δεν θεσμοθέτησε τη συμβίωση των ομοφυλοφίλων ως γάμο. Αντίθετα ένας τέτοιος νόμος προσβάλλει τη δημιουργία. Δεν αποτελεί κοινωνική πρόοδο, αλλά σύγκρουση με τη φυσική τάξη, κατήφορο».

Στις 23 Ιανουαρίου συνήλθε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με μοναδικό θέμα την «εξαγγελθείσα νομοθέτηση γάμου και “τεκνοθεσίας” υπέρ ζευγαριών του ιδίου φύλου». Προφανώς για την πραγματοποίηση της συνεδρίας της Ιεραρχίας ήρθησαν οι επιφυλάξεις του Αρχιεπισκόπου. Μετά την εισήγηση του Σεβ. Μητροπολίτη Μεσογαίας εκδόθηκε ομόφωνα ανακοίνωση που εκφράζει ανώδυνα για την Κυβέρνηση τις πάγιες θέσεις της Εκκλησίας για τη σχέση άνδρα – γυναίκας και παιδιών. Το ίδιο ανώδυνο ήταν το κείμενο της Εγκυκλίου της Εκκλησίας της Ελλάδος «Προς τον λαό».

Στις 15 Φεβρουαρίου 2024 ψηφίστηκε ο Νόμος που επιτρέπει πολιτικό «γάμο» στους ομοφυλόφιλους. Την 1^η Μαρτίου 2024 ερωτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος τί σκέφτεται η Εκκλησία μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών και απάντησε ότι «θα τοποθετηθεί στην ΔΙΣ που θα συνεδριάσει την επόμενη εβδομάδα». Στις 5 Μαρτίου συνεδρίασε η ΔΙΣ και αποφάσισε ο εορτασμός της Κυριακής της Ορθοδοξίας να τελεσθεί στη Μονή Πετράκη χωρίς την παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας και τα μέλη της ΔΙΣ να μην λάβουν μέρος στο κατ΄ έθιμο παρατιθέμενο κατ΄ εκείνη την ημέρα γεύμα από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είχε επίσης διαρρεύσει η πληροφορία πως θα τηρηθεί μία στάση αποδοκιμασίας προς τους βουλευτές που εψήφισαν τον Νόμο…

 Εν τω μεταξύ και εν όψει των Ευρωεκλογών τα μηνύματα στο Μέγαρο Μαξίμου δεν ήσαν καλά και λόγω της καθιερώσεως του «γάμου» των ομοφυλοφίλων. Φωναχτά η προπαγάνδα της προωθούσε το ότι το ποσοστό της ΝΔ κυμαίνεται μεταξύ 32% και 33%. Στην πραγματικότητα οι κυβερνητικοί παράγοντες γνώριζαν ότι αυτό είναι αρκετά κάτω του 30%. Και άρχισε η προπαγανδιστική επίθεση ότι η κυβέρνηση «τα βρήκε και τα έφτιαξε» με την Εκκλησία», μετά το ρήγμα που προκλήθηκε δτη σχέση τους από  την ψήφιση του «γάμου» των ομοφυλοφίλων.

Στην εκστρατεία χρησιμοποιήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος. Η δήθεν ευκαιρία δόθηκε με την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Βοιωτία και στην ιδιαίτερη πατρίδα του Αρχιεπισκόπου, όπου λειτουργούν διάφορα Ιδρύματα, ιδρυθέντα επί των ημερών του…. Βγήκαν οι σχετικές φωτογραφίες  και ακολούθησε προπαγανδιστικός καταιγισμός από  ΜΜΕ και ΜΚΔ προσκείμενα στην Κυβέρνηση ότι τα «βρήκαν Πολιτεία και Εκκλησία». Ενδεικτικά αναφέρονται οι  τίτλοι εφημερίδων: «Η Κυβέρνηση κλείνει το μέτωπο με την Εκκλησία», «Χαστούκι του Ιερώνυμου σε Βελόπουλο και ακροδεξιούς γραφικούς» (Σημ. Θυσίασε αυτό το Μέσο την ηθική υπόσταση του Αρχιεπισκόπου, αφού σύμφωνα με τον ίδιο και την πάγια αρχή της Εκκλησίας οι κληρικοί Της δεν αναμιγνύονται σε πολιτικές και κομματικές διαμάχες, αφού από την ίδρυσή Της δρα πάντα και μόνο ενωτικά, καθώς διδάσκει την αγάπη και προς τους εχθρούς ακόμη, χωρίς πάντως αυτό να σημαίνει ότι αποδέχεται ως δικαίωμα την αμαρτία) και  «Ο ιερός πόλεμος τελειώνει»… Τον πρωθυπουργό ακολούθησαν και επισκέφθηκαν τον Αρχιεπίσκοπο βουλευτές και Υπουργοί, όπως η κα Ράπτη, που ψήφισαν μεν υπέρ του πολιτικού γάμου των ομοφυλοφίλων, αλλά έχοντας ψηφοφόρους που ενοχλήθηκαν από την ενέργειά τους φωτογραφήθηκαν με τον κ. Ιερώνυμο  και θα κρατήσουν την φωτογραφία αυτή για να βελτιώσουν τη σχέση τους μαζί τους… Ο κ. Ιερώνυμος με τον κ. Τσίπρα και με τον κ. Μητσοτάκη εγκαινίασε  νέο τρόπο αντιμετώπισης πρωθυπουργών, που έρχονται σε αντίθεση με την Παράδοση, την Ταυτότητα και τα ήθη των Ελλήνων. Όπως έχει εγκαινιάσει νέο τρόπο ζωής του Αρχιεπισκόπου, τόπου διαμονής  και εύνοιας έναντι της ιδιαίτερης πατρίδας του….

Υπάρχουν πολλά ακόμη να γραφούν για την κατάσταση της Εκκλησίας σήμερα. Αλλά συνεχίζοντας θα έγραφα βιβλίο και όχι άρθρο, έστω εκτεταμένο…Επιφυλάσσομαι λοιπόν. Ο Αρχιεπίσκοπος πριν από 20 χρόνια είχε ζητήσει από την Ιεραρχία να γίνει μία έρευνα για το ποια εικόνα έχουν οι Έλληνες για τον Αρχιεπίσκοπο, τους Μητροπολίτες και τους άλλους κληρικούς, τί θα ζητούσαν από αυτούς και τί θα ήθελαν να προσέξουν περισσότερο και να το διορθώσουν. «Πιστεύω το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής θα ωφελούσε, θα μας προσγείωνε και θα συντελούσε  σε επανεκτίμηση εκκλησιαστικών πραγμάτων» είχε πει τότε. Δεκαέξι χρόνια Αρχιεπίσκοπος από καιρό θα έπρεπε να είχε κάνει αυτήν την έρευνα, αν φυσικά τον ενδιέφερε και εξακολουθεί να τον ενδιαφέρει…

Μετά τα όσα ζοφερά αναφέρθηκαν υπάρχει ελπίδα για τον λαό της Ελλάδος και την Εκκλησία του; Ασφαλώς ναι. Δεν είναι το λεγόμενο πως «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία». Είναι η πίστη, που γεννά ελπίδα. Είναι οι χιλιάδες απλοί άνθρωποι – αφανείς ήρωες της Πατρίδας μας, είναι οι πνευματικές εστίες που συνεχίζουν την αντίσταση στη σύγχρονη ειδωλολατρία, που μας περιβάλλει και επιβάλλει τους κανόνες της.  Είναι κληρικοί όλων των βαθμών, είναι μοναχοί και μοναχές από το Άγιον Όρος, τις σκήτες και τα κελιά του,  έως το πιο αφανές μοναστηράκι του άγνωστου στους πολλούς μοναχού ή μοναχής. Είναι ο μεροκαματιάρης πολύτεκνος και η θυσιαζόμενη μάνα για την πρόοδο των παιδιών της. Ναι, μπορεί πολλοί – κληρικοί και λαϊκοί – να έχουν προσκυνήσει τον Βάαλ. Όμως υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα κληρικοί και λαϊκοί που δεν θα τον προσκυνήσουν, όσοι πίεση και αν δεχθούν.-