Ο κατα Καντιωτη ορθοδοξος εμβολιασμος

14 χρόνια από την εκδημία του φλογερού και προορατικου Μητροπολιτη Φλωρινης

Επιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

Σε ένα από τα σύντομα κηρύγματά του για την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου¹, τον «καταστατικό χάρτη του χριστιανισμού» λόγω της βαθύτητας των αληθειών που περιέχει, ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 103 ετών στις 28 Αυγούστου 2010 (είχε χειροτονηθεί Επίσκοπος στις 24 Ιουνίου 1967 στον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας – εκεί έμελλε, προφανώς όχι τυχαίως, να μεταφερθεί το 1981 η θαυματουργή κινούμενη εικόνα του Χριστού από το Ειρηνοδικείο Αθηνών²), μας καλούσε να προσέξουμε ότι ο Απόστολος Παύλος απευθυνόταν και στους «σοφούς» και στους «ανοήτους», δηλ. και στους Ιουδαίους και στους ειδωλολάτρες.ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Ειδικότερα, ο Καντιώτης εξηγούσε ότι το Ευαγγέλιο είναι αναγκαίο και για τους δύο:

«Για τους ιουδαίους μεν διότι, αν και θεωρούνταν λαός περιούσιος και είχαν λάβει τον γραπτό νόμο, τον Δεκάλογο, εν τούτοις δεν βρήκαν τη σωτηρία», «για δε τους ειδωλολάτρες, διότι, αν και είχαν και αυτοί τον άγραφο νόμο, τη φωνή της συνειδήσεως, και έβλεπαν σ’ όλη τη δημιουργία τη δύναμι και την πανσοφία του Δημιουργού, εν τούτοις βρίσκονταν στην απώλεια. Διότι όλοι ανεξαιρέτως, ιουδαίοι και ειδωλολάτρες, διατελούσαν κάτω από το κράτος της αμαρτίας, που είχε επικρατήσει παγκοσμίως. Η αμαρτία ως παράβασις του γραπτού και του αγράφου νόμου, έμοιαζε με θάλασσα, η οποία κάτω από τα άγρια κύματά της έχει σκεπάσει και πνίξει όλους, ιουδαίους και εθνικούς. Όλοι βυθισμένοι σ’ αυτήν, αδιάφορο σε τι βάθος βρισκόταν ο καθένας, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Έτσι οι αμαρτωλοί όλων των αιώνων είχαν καταποντισθή στο βάθος του ωκεανού της αμαρτίας, και από μόνοι τους δεν μπορούσαν να σωθούν. Σαν ναυάγια είχαν ανάγκη από κάποιο σωτήρα και λυτρωτή, για να τους ελκύση και να τους βγάλη από τα βάθη της αβύσσου της αμαρτίας».

Εν συνεχεία, ο Καντιώτης απαριθμεί και τις υπόλοιπες ιδέες του Αποστόλου Παύλου που είναι καταγεγραμμένες στην επιστολή του:

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Αρχή της αμαρτίας είναι το προπατορικό αμάρτημα των πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας:

«Διά του Αδάμ η αμαρτία ώρμησε μέσα στην ανθρώπινη φύσι και από γενιά σε γενιά εξωγκώθηκε σε ποταμό που κατέκλυσε το παν. Η αμαρτία απέκτησε τέτοια δύναμι, ώστε κάθε άνθρωπος ν’ αναστενάζη κάτω από το βάρος της και, ενώ θέλει το καλό, εν τούτοις παρασύρεται από την ορμή του κακού και πράττει το κακό. Διαρκώς παλεύει ανάμεσα σε δύο δυνάμεις, του καλού και του κακού, λες και μέσα στα βάθη της καρδιάς του υπάρχουν δύο άνθρωποι με αντίθετες μεταξύ τους κλίσεις».

ΣΩΤΗΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ό,τι δεν κατάφερε ο άνθρωπος, παρά την δύναμη και την ευφυΐα του, το κατάφερε για λογαριασμό του ο Χριστός:

«Ο Χριστός διά του τιμίου του αίματος καθάρισε την ανθρώπινη φύσι από τις αμαρτίες της, που είχαν εξαχρειώσει το κάλλος της, και έσωσε τον άνθρωπο. Μέσο δε για να λάβη ο άνθρωπος αυτή τη σωτηρία είνε η ακράδαντη πίστι στο Χριστό, πίστι που πρέπει να εκδηλώνεται με έργα αγαθά και ζωή αγία».

ΔΥΟ ΜΟΡΦΕΣ ΑΔΑΜ

Υπάρχουν πλέον δύο μορφές Αδάμ: ο παλαιός-πρωτόπλαστος Αδάμ, «ο οποίος με την παράβασή του βύθισε την ανθρωπότητα στον βούρκο της αμαρτίας», και ο νέος Αδάμ, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος «με την αγία ζωή του και με την υπέροχη διδασκαλία του ανύψωσε τον άνθρωπο στα ύψη της αρετής και της αγιότητος».

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ

Ο Καντιώτης εξαίρει τον θαυμασμό του Παύλου προς τον μέγιστο ευεργέτη της ανθρωπότητος Χριστό, ο οποίος εκφράσθηκε με τα εξής υπέροχα λόγια του Αποστόλου:

• «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;
• Καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς.
• Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα.
• Οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν».

Η τελευταία ιδέα του Αποστόλου Παύλου την οποία αναδεικνύει ο Καντιώτης είναι μια προφητεία: παρά την σκληρότητα που έδειξε ο ιουδαϊκός λαός απέναντι στον Χριστό, «και ο Ισραήλ θα πιστέψη σε Εκείνον και η επιστροφή του θα είναι έναρξι νέας περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας».

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ

Αφού επισημαίνει ότι οι ιδέες αυτές του Αποστόλου Παύλου αντικατοπτρίζουν τις θεμελιώδεις ηθικές και δογματικές αλήθειες, ο Καντιώτης ολοκληρώνει το κήρυγμά του με μια καθοριστικής σημασίας εικόνα που χρησιμοποιεί ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του.

Από την εικόνα αυτή, ο φλογερός και προικισμένος με το προορατικό χάρισμα μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης εμπνεύσθηκε τον μονολεκτικό τίτλο της σύντομης ανάλυσής του, ο οποίος, μετά από την υγειονομική βαρβαρότητα που ζήσαμε στην εποχή του κορω(παρα)νοϊκού ιατροφασισμού, μας διαπερνά σαν ηλεκτρικό ρεύμα: «Εμβολιασμός»!

Πατηστε τον τίτλο και διαβάστε την συνέχεια