Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστῖνος Καντιώτης εἶπε ἕναν φοβερό λόγο, για τους ἱερεῖς.

Αν ζητήσουν τους ιερεῖς, να πουνε, το «Εις πολλά ἔτη Εωσφόρε» θα το κάνουν οι περισσότεροι, ελάχιστοι ευλαβεῖς θα αντιδράσουν, αρκεῖ να μη τους κόψουν το μισθό.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

   Ἀγαπητοὶ συμπρεσβύτεροι, δὲν ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς κάνω τὸν διδάσκαλο, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἀγωνιῶ γιὰ τὰ τεκταινόμενα ἐν τῇ Ἑλλαδικὴ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ καὶ τὴν ἀδιαφορία τῶν ποιμένων αὐτῆς, δηλαδὴ τῶν Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἀντὶ καλοὶ ποιμένες, ἔγιναν μισθωτοὶ καὶ ἀδιαφοροῦν διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν προβάτων, διότι ὅταν βλέπουν τούς λύκους ἐρχομένους καὶ ἀντὶ νὰ χρησιμοποιήσουν τὴν ποιμαντικὴν ράβδο καὶ νὰ συντρίψουν αὐτοὺς, «ὡς σκεύη κεραμέως», ἐγκαταλείπουν τὰ πρόβατα καὶ μὲ τοῦτο ἀποδεικνύουν ὅτι εἶναι μισθωτοὶ καὶ “οὐ μέλλει αὐτῶν περὶ τῶν προβάτων ὅτι μισθωτοὶ εἰσίν”.

  Δία τοῦτο θὰ σᾶς θέσω μερικὰ ἐρωτήματα, ὄχι ὅτι θέλω νὰ λάβω ἀπάντηση εἰς αὐτά, ἀλλὰ νὰ τὰ θέσετε εἰς τὴν ἱερατική σας συνείδηση. Καὶ ἂν σᾶς φαίνονται ὀρθά, πράξατε τὸ πρέπον.

    Ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικὸς ναὶ ἢ ὄχι; Καὶ ἂν εἶναι, ὅπως καὶ εἶναι, τότε ἐπιτρέπονται τὰ σταυροφιλήματα καὶ τὰ σταυροαγκαλιάσματα καὶ ἡ προσφώνησις εἰς αὐτὸν παρὰ τοῦ Βαρθολομαίου καὶ τῶν ἀκολουθούντων αὐτῶ, ὡς “ἁγιώτατον ἀδελφόν”.

1. Οἱ προτεστάντες εἶναι μωσαϊκόν σατανικῶν ἐφευρέσεων; Ἐὰν εἶναι, τότε ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης γιατί τὶς ὀνόμασε «Ἐκκλησίες»; (Ὅπως καὶ τὸν Παπισμόν). Ἐπίσης ὁ Πατριάρχης ἀναγνωρίζει τὸ «Π.Σ.Ε.», τὸ καταχρηστικῶς ἀποκαλούμενον «Παγκόσμιο Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν». Εἰς τὴν πραγματικότητα παγκόσμιον συνονθύλευμα αἱρέσεων, ἕναν ἀντίχριστον ὀργανισμὸν εἰς τὸν ὁποῖον συστεγάζονται περισσότερες ἀπὸ 400 προτεσταντικὲς παραφυάδες…Ἐσεῖς τί γνώμη ἔχετε;

2. Ὁ Μονοφυσιτισμὸς εἶναι αἵρεσις καταδικασμένη, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως, ἀπὸ τὴν Τέταρτην Οἰκουμενικὴν Σύνοδον; Ἐὰν εἶναι, τότε γιατί τὴν ἀναγνωρίζει τὸ Πατριαρχεῖον ὡς «Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ»; Τί ἔχετε νὰ πεῖτε γι’ αὐτό, πατέρες συμπρεσβύτεροι;
3. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναι ἀνθρώπινα ἐπινοήματα καὶ πλάνες   τοῦ   διαβόλου; Ἐὰν εἶναι, τότε γιατί ὁ Πατριάρχης τὶς ἀναγνωρίζει ὡς «Θρησκεῖες τοῦ Θεοῦ»; Ἐσείς, πατέρες, συμφωνεῖτε μαζί του;

Τι έχετε να πείτε περί αυτού, αγαπητοί συμπρεσβύτεροι;

5. Τὸ μεγαλύτερο δόγμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας, Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος. Ὁ ἐπίσκοπος τοῦ πατριαρχείου Ἰωάννης Ζηζιούλας ἐδογμάτισε ὅτι ὁ Πατὴρ εἶναι Πρῶτος ἄνευ ἴσων, μεταξὺ τῶν Τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸ ὁποῖον ἐδέχθη καὶ ὁ ἅγιος Ἀμερικῆς, ἴνα ἀποδώσει κὰτ΄ἀναλογίαν καὶ εἰς τὸν Βαρθολομαῖον, ὅτι καὶ αὐτὸς εἶναι “Πρῶτος”άνευ ἴσων, μεταξὺ τῶν Ἀρχιερέων τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εἶναι τοῦτον ὀρθόν; Σὲ ποιὸ μέρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας ἀναφέρεται κάτι τοιοῦτον ἢ ἐγένετο δεκτὸν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν; Ἑπομένως, ὁ Βαρθολομαῖος, ὡς θεωρῶν τὸν ἑαυτὸν του «Πρῶτον ἄνευ ἴσων», γίνεται κι αὐτὸς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς!

Ἡ Θεία Κοινωνία, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ θεοθὲν μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ εἶναι δυνατόν, λοιπόν, νὰ περιέχει ἢ νὰ μεταδίδει μικρόβια; Τοιούτα πιστεύει ὁ Ἀμερικῆς καὶ ὁ Καναδὰ καὶ γι’ αὐτὸ χρησιμοποιοῦν κουταλάκια μίας χρήσεως. Εἶναι τοῦτο μεγάλη βλασφημία κατὰ τοῦ Θεοῦ ἢ ὄχι;

6. Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης εἶχε σύμβουλο μία γυναίκα τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Ἀμερικῆς, ἔστω καὶ ἂν εἰς τὴν θέση τοῦ Προέδρου εὐρίσκετο ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος; Ναὶ ἢ ὄχι;
7. Ὁ Φλωρίνης Θεοκλητὸς, ποὺ ἐνῶ γνωρίζει ὅλες αὐτὲς τὶς προδοσίες, ὄχι μόνον ἀδιαφορεῖ καὶ σιωπεῖ, ἀλλὰ καὶ μᾶς διαφημίζει τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἔχει εὐθύνες ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ;
8. Ὅσοι λοιπόν, ἐκ τῶν Ἐπισκόπων φρονοῦν τὰ τῶν ἀνθρώπων, δηλαδὴ ὑπαούουν εἰς τοὺς ἀθέους καὶ βλάσφημους νόμους τῶν ἀνθρώπων καὶ ὄχι εἰς τοὺς αἰωνίους τοῦ Θεοῦ, εἶναι κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου «Σατανᾶδες»! Καὶ μὴν φανεῖ ὅτι ὁ λόγος εἶναι σκληρὸς καὶ ἀσεβής, γιατί τὸ εἶπε ὁ Χριστός, ὁ Θεὸς τῆς Ἀγάπης, γιά ’κείνους ποὺ  ἀγαποῦν περισσότερο τὰ τοῦ κόσμου καὶ ὄχι τὰ τοῦ Θεοῦ. Ἐπομένως, ἐὰν ὁ Χριστὸς ἦταν “σκληρός” καὶ “ἀσεβής”, πράγμα βλάσφημο, τότε προτιμῶ νὰ μιμηθῶ τὸν Χριστόν, ἔστω κι ἂς κατηγορηθῶ κι ἐγὼ ὡς τοιοῦτος.
9. Ὅταν οἱ ἐπίσκοποί της ἑλλαδικῆς Ἱεραρχίας συνῆλθαν, ἡμέραν Κυριακή, σὲ Σύνοδο διὰ νὰ ἀκυρώσουν τὸν ἀφορισμὸ τοῦ ἐπισκόπου Ἀμβροσίου πρὸς τὸν πρωθυπουργὸ καὶ τοὺς συνεργάτες του διὰ τὸ κλείσιμο τῶν Ἐκκλησιῶν, ἐνῶ ἀδιαφόρησαν διὰ τὴν εἰς δίκην παραπομπὴν τοῦ Μητροπολίτη Κερκύρας, ἔπραξαν σωστά;

           Καυχῶνται ὅτι εἶναι «εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ» καὶ «διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων»· θεωρητικὰ εἶναι, ἀλλὰ ὡς πρὸς τὴν ζωὴν εἶναι τελείως ἀντίθετοι μὲ τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων Του. 

Ὅταν τὸν Κύριο τὸν προσκάλεσε κάποιος Φαρισαῖος σὲ δεῖπνο, δέν ἐδίστασε νὰ κατακεραυνώση τὴν ὑποκρισίαν αὐτῶν μὲ τὰ φοβερὰ ἐκεῖνα “οὐαί”, καίτοι ἦτο φιλοξενούμενος τῶν  Φαρισαίων καὶ τῶν νομικῶν!

           Ὅταν σὲ ἄλλη περίπτωση, ὁ Χριστὸς ἐπίασε τὸ μαστίγιο καὶ ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὸ Ἱερό τούς ἐμπόρους τοῦ Ναοῦ εἶπε:  «γέγραπται, ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται· ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον ληστῶν» (Μάτθ. 21,13), δηλαδή, «εἶναι γραμμένο, ὁ Οἶκος μου νὰ ὀνομασθῆ οἶκος προσευχῆς, ἀλλὰ ἐσεῖς τὸν ἐκάματε, μὲ τὴν αἰσχροκέρδειαν καὶ τὴν ἀπληστίαν σας, σπήλαιον ληστῶν».

          Σε ἄλλη πάλι περίπτωση ὅταν ὁ Κύριος ρώτησε τοὺς Ἀποστόλους «τίνα μὲ λέγεται εἶναι;» (Μάτθ. 16,15), ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἀπήντησε: «σὺ εἰ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος (ὁ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου)» (Μάτθ. 16,16). Καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε «μακάριος εἰ, Σίμων Βαριωνά, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψε σοί, ἂλλ  ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.» (Μάτθ. 16,17), καὶ συνεχίζοντας, ὁ Κύριος τούς ἀποκάλυψε, ὅταν θὰ μετέβαιναν εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι θὰ τὸν συνελάμβαναν οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ θὰ τὸν παρέδιδαν εἰς τοὺς Ρωμαίους, οἱ ὁποῖοι θὰ τὸν εσταύρωναν καὶ σὲ τρεῖς ἡμέρες θὰ ἀνασταίνονταν. Τότε ὁ Πέτρος τὸν ἀπέτρεψε ἀπὸ τοῦ νὰ μεταβῆ εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ νὰ σταυρωθῆ. Καὶ ὁ Κύριος, τὸν πρὸ ὀλίγον μακαρίσας Πέτρον, ἀπεκάλεσε «σατανᾶ» («ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἰ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.» (Μάρκ. 8,33).

10. Σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς περιπτώσεις πού ἀναφέραμε ὁ Κύριος ἐνήργησε ἀπὸ ἀγάπη ἢ ἔλλειψη ἀγάπης; Τί γνώμη ἔχετε, αγαπητοί, συμπρεσβύτεροι; 

         Ἐκφωνώντας τὰ φοβερὰ «Οὐαί», ἐξεδίωξε ἀπὸ τὸν Ναὸ τοὺς καπηλεύοντας τὴν ἱερότητα τοῦ Ναοῦ, καὶ τὸν πρὸ ὀλίγων λεπτῶν μακαρίσαντα Ἀπόστολο Πέτρο, ἀπεκάλεσε σατανᾶ ἐπειδὴ δὲν ἐνδιαφέρετο γιὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὸ θέλημα τῶν ἀνθρώπων!  Ἄρα αὐτοί ποὺ φρονούν τὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ ὄχι τα τοῦ Θεοῦ εἶναι, κατὰ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου, «σατανᾶδες».

11. Ὅταν λοιπὸν ὁ Μητροπολίτης μας, μᾶς προέτρεψε νά κάνουμε ὑπακοὴ εἰς τοὺς νόμους τῶν ἀντιχρίστων πολιτικῶν, φρονοῦσε τὰ τοῦ Θεοῦ ἢ τὰ τῶν ἀνθρώπων;
12. Ὅταν ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος, ἐπέβαλε διὰ τὴν Θείαν Κοινωνίαν κουταλάκια μίας χρήσεως , διὰ νὰ μὴν μεταδοθεῖ ὁ λεγόμενος «κοροϊδοιὸς» εἰς τοὺς πιστούς, μέσω τῆς Θείας Κοινωνίας, ἐβλασφήμη κατὰ τοῦ Θεοῦ ἢ ὄχι;
13. Ὥστε, τὸ Πανάγιο Σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ Πανάγιον Αἷμα Του εἶναι φορεῖς μικροβίων καὶ ὄχι ‘’ζωῆς αἰωνίου’’ καὶ ‘’εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν’’;
14. Καὶ ἐάν, ὅπως πράγματι θὰ συμβεῖ, ἐκδοθῆ  νόμος ὥστε ἡ Θεία Κοινωνία νὰ μετατραπῆ σὲ «ὄστια», ὅπως τοῦ Πάπα, θὰ πρέπει νὰ «ὑπακούσουμε» ἢ νὰ ἐπαναστατήσουμε;

Ἐὰν δὲ ἀκόμα θεωρείτε, παρ’ ὅλα αὐτὰ, ὅτι «ἀσεβῶ» κατὰ τῶν ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι σὲ κανέναν ἀντίχριστο νόμο τῶν ἀντιχρίστων κυβερνώντων δὲν ἀντέδρασαν δυναμικά (ὅπως τῶν νόμων τοῦ αὐτόματου διαζυγίου, τῶν ὁμοφυλοφίλων, τῆς σεξουαλικῆς διδασκαλίας ἀπὸ τὰ νηπιαγωγεῖα ἕως τὰ λύκεια, καὶ πολλοὺς ἄλλους ἀντιχρίστους νόμους τοὺς ὁποίους παραλείπω διὰ νὰ μὴν μακρύνεται ὁ λόγος), τότε δὲν ἔχω τί ἄλλο νὰ σᾶς πῶ, ἀλλὰ νὰ σᾶς εὐχηθῶ νὰ ἀντιληφθείτε ὅτι παραπάνω ἀπὸ τὴν ὑπακοὴ εἰς τοὺς ἀντιχρίστους νόμους γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καὶ μοναχούς, ἰσχύει τὸ «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῶ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 29).

15. Εἰς τοὺς Ἐπισκόπους δέ, ὅταν δίδεται ἡ ποιμαντορικὴ ράβδος, ἐντέλλονται νὰ τὴν χρησιμοποιοῦν ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, θραύοντας αὐτοὺς «ὡς σκεύη κεραμέως». Τοῦτο τὸ εἴδατε νὰ συμβαίνει σὲ κάποιον Ἐπίσκοπο; Μᾶλλον εἴδαμε νὰ περιποιοῦνται τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ πατάσσουν τοὺς ὀρθοτομοῦντας Ὀρθοδόξους! Εἶναι λοιπὸν ποιμένες ἢ λυκοποιμένες, ὅπως τοὺς ἀποκαλεῖ ὁ 15ος κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τοῦ Μεγάλου Φωτίου;

 «Οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσσοντο λέγοντες πρὸς ἑαυτούς Καὶ τίς δύναται σωθῆναι;» (Μάρκ. 10,26) Δὲν φοβεῖσθε λοιπὸν μήπως συναπωλεσθεῖτε μὲτ΄αὐτῶν, ἀκολουθοῦντες αὐτοὺς ποὺ ἐθεώρησαν κοινὸν τὸ Πανάγιον Σῶμα καὶ τὸ Πανάγιον Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ ὡς φορέα μικροβίων;

Καὶ πάλιν ζητῶ συγγνώμη, διὰ τὴν ἀπὸ  ἀγάπην ἐνόχλησιν ἡμῶν. Εὔχομαι ὁ Κύριος νὰ μᾶς φωτίζει ὥστε νὰ καθοδηγοῦμε τὰ πρόβατά Του εἰς ὁδὸν σωτηρίας.Κατὰ τὸ ψαλμικὸν:

 ‘’Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.

εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με,

τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.

ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ· ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὗταί με παρεκάλεσαν.

ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξεναντίας τῶν θλιβόντων με· ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον.

καὶ τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν. (Ψαλμός 22^ος).

Ἀρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ἡμῶν καὶ ἐπάρθητε πύλαι αἰώνιοι καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.Τὶς ἐστὶν ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος τῶν δυνάμεων, αὐτός ἐστι ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. (Ψαλμός 23^ος).

                ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ

Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ,

ὁ συμπρεσβύτερός σας

π. Μάξιμος Καραβᾶς

Χριστούγεννα 24-12-2020 (δημοσίευση 1η)

https://emmadimitris.blogspot.com/2024/09/blog-post_31.html