METAΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

                                        ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-9-2001], Β΄έκδοσις

        Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, τιμά την Μετάσταση του θαυμαστού και μεγάλου αποστόλου του Χριστού, του μαθητού της αγάπης και ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου. Η μνήμη του συμπίπτει περίπου 1906 –από σήμερα- 1906 χρόνια από της συγγραφής του περιφήμου προφητικού του βιβλίου, του τελευταίου της Καινής Διαθήκης, της Αποκαλύψεως. Γιατί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, εξόριστος στην Πάτμο, συνέγραψε το βιβλίο αυτό το 95 μ.Χ. ύστερα από μια σειρά αποκαλύψεων που είχε σε ένα σπήλαιο του νησιού εν ημέρα Κυριακή, όπως ο ίδιος μάλιστα το καταγράφει. Και ξέρετε πρώτα εγράφη η Αποκάλυψις και μετά εγράφη το Ευαγγέλιον, αν το γνωρίζετε. Είναι λοιπόν το πρώτο βιβλίο που έγραψε. Και μετά δε και οι επιστολές. Όταν επανέκαμψε από την εξορία στην Έφεσο, εκεί έγραψε το ομώνυμον Ευαγγέλιον, όπως σας είπα, και τις επιστολές.

Βέβαια, όταν γιορτάστηκαν τα 1900 χρόνια, κυρίως πήραν ως αφορμή – δεν ξέρω γιατί- που ήταν μία επίσημος ημέρα, να δουν το βιβλίο της Αποκαλύψεως ως ένα βιβλίο οικολογικής, οικολογικής σπουδαιότητος… Επειδή αναφέρεται το βιβλίο αυτό σε πολλές καταστροφές κ.λπ. κ.λπ. και περίεργα φαινόμενα μες στη φύση, αυτό το στοιχείο εκλέχθηκε για να χρησιμοποιηθεί για να τονιστεί το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Λυπάμαι βέβαια, αλλά πολύ περισσότερο και πολύ βαθύτερα το βιβλίο της Αποκαλύψεως αναφέρεται σε εσχατολογικές αναστατώσεις και αυτό είναι εκείνο που μας ενδιαφέρει και αυτό θα είναι που θα μας απασχολήσει, εν συντομία βεβαίως, στο σημερινό μας θέμα.

Έτσι, το μήνυμα του ευαγγελιστού Ιωάννου δεν είναι η οικολογία, το ξαναλέω, του πλανήτου μας, αλλά το τέλος της Ιστορίας. Το τέλος του σύμπαντος κόσμου, ο διωγμός της Εκκλησίας, η παρουσία του Αντιχρίστου, ο ένδοξος ερχομός του Χριστού ως Κριτού της Ιστορίας και η ανάστασις των νεκρών· και η αρχή της αιωνίου Βασιλείας· αλλά και η αρχή της αιωνίου κολάσεως. Αυτά μας ενδιαφέρουν. Αλλά και η παλιγγενεσία της Δημιουργίας, αν θέλετε, κατά την βεβαίωση του ιδίου του Χριστού με τους καινούριους ουρανούς και την καινούρια γη· κατά την βεβαίωση του ευαγγελιστού Ιωάννου που είναι μέσα στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, «Είδα», λέει, «καινούριους ουρανούς και καινούρια γη»· «όπου δικαιοσύνη κατοικεί», αναφέρει ο απόστολος Πέτρος. Δικαιοσύνη κατοικεί, δηλαδή αγιότητα· δεν υπάρχει πια εκείνο που υπάρχει μέσα εις την ιστορία, αυτά που μας κάνουν πολλές φορές να λέμε: «Πότε θα εξέλθω από την Ιστορία για να ησυχάσουν τα μάτια μου και τα αυτιά μου από εκείνα που βλέπω και ακούω;».

     Αυτό είναι το μήνυμα της Αποκαλύψεως. Γι΄αυτό, για να δεις το περιεχόμενο ενός προφητικού βιβλίου, πρέπει να έχεις το Πνεύμα το Άγιον. Αλλιώτικα δεν μπορείς να εννοήσεις τίποτα. Και το χειρότερο; Ούτε τα πρωτεύοντα στοιχεία του βιβλίου αυτού, και αυτά τα εκμηδενίζεις, γιατί δεν έχεις το Πνεύμα του Θεού για να μπορείς να δεις το βιβλίο αυτό. Γι’αυτό λέει ο Απόστολος Πέτρος στην δευτέρα του επιστολή: «Πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται». Η «ἰδία ἐπίλυσις» είναι η ερμηνεία. Δεν μπορεί να κάνεις ερμηνεία πάσης προφητείας εάν δεν έχεις το Πνεύμα το Άγιον.

Ωστόσο, το βιβλίο της Αποκαλύψεως μάς φανερώνει εκείνο που πραγματικά μας ενδιαφέρει, την πορεία της Εκκλησίας μέσα εις την Ιστορία. Δεν λέω τα μετά την Ιστορία. Τα μετά την Ιστορίαν είναι η Βασιλεία του Θεού. Δεν υπάρχει θέμα εκεί. Ούτε δυνάμεθα να κάνουμε περιγραφές σε εκείνα τα οποία είναι μετά το τέλος της Ιστορίας. Έτσι λοιπόν μας ενδιαφέρει η πορεία της Εκκλησίας μέσα εις αυτήν την Ιστορίαν· στην οποία και ζούμε. Ξέρετε οι Οικολόγοι, μια που έκανα κουβέντα γι’ αυτούς, δεν πιστεύουν σε έσχατα· πιστεύουν στην υλιστική αρχή ότι η Δημιουργία πάντοτε υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, χωρίς αρχή και χωρίς τέλος και χωρίς Θεό Δημιουργό. Ανοίξτε ένα βιβλίο, φερειπείν του Ρόζενταλ, το Μικρό Φιλοσοφικό Λεξικό, να δείτε εκεί –υλιστικό είναι– να δείτε εκεί πώς μιλάνε για το θέμα αυτό. Έτσι τρομάζουν και αιφνιδιάζονται για κάθε καταστροφή που συμβαίνει μέσα στην Δημιουργία. Δεν εννοούν ότι η καταστροφή είναι καρπός της αποστασίας. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν, ότι ο άνθρωπος έχει φύγει μακριά από τον Θεό- αφού δεν πιστεύουν εις τον Θεόν…

Ωστόσο ο Ιωάννης στέκεται μπροστά στα μυστήρια της Ιστορίας και ζητά να τα αποκρυπτογραφήσει. Τον ενδιαφέρει αποκλειστικά η πορεία της Εκκλησίας και γι’ αυτήν μόνον αγωνιά. Και όταν λέγει Εκκλησία, δεν λέει τον κόσμο, αλλά λέει την Εκκλησία. Δηλαδή οι πιστοί που αποτελούν την Εκκλησία. Ο κόσμος δεν τον ενδιαφέρει τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, δεν τον ενδιαφέρει. Μάλιστα, να πάρουμε εκείνο που είπε ο Χριστός στην αρχιερατική Του προσευχή: «Οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ», λέει προς τον Πατέρα, «Δεν Σε παρακαλώ για τον κόσμον» – ακούσατε;- «Δεν Σε παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά για εκείνους τους οποίους μου έδωσες και τους οποίους αγαπώ». Δηλαδή; Η Εκκλησία. Έτσι δεν είναι, παρακαλώ, στον οπτικό ορίζοντα, στον οπτικό ορίζοντα του Ιωάννου ο κόσμος, αλλά είναι μόνον η Εκκλησία. Και αυτή η αποκάλυψη του μέλλοντος της Εκκλησίας περιέχεται στο γνωστό μας βιβλίο της Αποκαλύψεως.

Αλλά ποιος θα αποκρυπτογραφήσει το μέλλον; Μόνον ο Χριστός. «Ἐν ᾧ εἰσι», λέγει ο Απόστολος Παύλος εις την προς Κολοσσαείς επιστολή του, «ἐν ᾧ εἰσι πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι». «Εκεί, εις τον Χριστόν, είναι όλοι οι θησαυροί της σοφίας κρυμμένοι και της γνώσεως». Εκεί. Πού; Εις τον Ιησούν Χριστόν. Έτσι διαβάζουμε, στα κεφάλαια τέταρτον και πέμπτον της Αποκαλύψεως, μετά την θύρα που είδε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στον ουρανό, «ἀνεῳγμένην», λέγει, «ἐν τῷ οὐρανῷ», ανοιγμένη στον ουρανό, ότι άκουσε την παραγγελία «Ἀνάβα ὧδε(:Ανέβα εδώ) καὶ δείξω σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα(:και θα σου δείξω εκείνα τα οποία πρόκειται να γίνουν μετὰ ταῦτα)». Ανέβα. Αλλά πού θα ανήρχετο ο Ιωάννης; Το λέει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: «Τό τῶν γηίνων τελείως ἀποστῆναι καί ἐν οὐρανῷ γενέσθαι τήν διάνοιαν τοῦ ἀκούοντος». «Η διάνοια», λέει, «του ακούοντος έπρεπε να ανεβεί εις τον ουρανό, αφού τελείως αποχωριστεί από όλα τα γήινα». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις, όπως τονίσαμε και ξανατονίσαμε, το Πνεύμα το Άγιον, για να κατανοήσεις τα κεκρυμμένα του ουρανού, τα μυστήρια του μέλλοντος, την πορεία της Εκκλησίας.

Πολλοί, ξέρετε, ίσως και σε σας, μου λένε: «Αυτά που γίνονται τώρα είναι γραμμένα στην Αποκάλυψη;» – άνθρωποι άσχετοι, άνθρωποι που δεν έχουνε Πνεύμα Θεού. Τι να εξηγήσω; Τι να πω εις αυτούς τους ανθρώπους; Έτσι λοιπόν αυτά είναι μόνο για την Εκκλησίαν και τα μέλη της. Και τι λέγει; «Καὶ δείξω σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα». «Και θα σου δείξω εκείνα τα οποία θα γίνουν μετὰ ταῦτα». «Μετὰ ταῦτα»· πότε; Όχι μετά το τέλος της Ιστορίας, αλλά μετά από σένα όταν θα ξαναβρεθείς στην πραγματικότητα της Γης.

Πρέπει ακόμη κάτι να πούμε, αυτό που είπε εδώ, εκείνο το «δεῖ», «προσέξατε ότι πρέπει», λέει, «έτσι να γίνουν». Εδώ πρέπει να γίνουν όλα αυτά που προαναγγέλλονται; Ναι. Όχι γιατί είναι στο πρόγραμμα του Θεού έτσι να γίνουν, αλλά γιατί έτσι θα ενεργούσαν οι άνθρωποι με την βούλησή τους και τα χέρια τους. Αυτό το «δεῖ» ξέρετε πολλές φορές που υπάρχει στις προφητείες, αλλά και στην Καινή Διαθήκη, το λέει και ο Χριστός- πολλές φορές μας μπερδεύει· «δεῖ τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου», φερειπείν, «πρέπει ο υιός του ανθρώπου να παραδοθεί, να κρεμαστεί, να…, να…», «δεῖ», «δεῖ»   κ.τ.λ.- αγαπητοί μου, αυτό το «δεῖ» είναι κάθε φορά με την ερμηνεία του· σε κάθε περίπτωση δεν είναι πάντα το ίδιο. «Δεῖ»  θα πει πρέπει. Αλλά γιατί πρέπει; Όχι επειδή προγραμμάτισε – θα επαναλάβω αυτό που τώρα είναι το ενδιαφέρον- όχι γιατί ο Θεός προγραμμάτισε τα πράγματα όπως περιγράφονται στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, αλλά γιατί έτσι προγραμμάτισαν οι άνθρωποι με την αποστασία τους. Και τα αναφέρει αυτά εις το βιβλίον της Αποκαλύψεως. Γι’αυτό ο Κύριος είπε: «Ἀνένδεκτόν ἐστι τοῦ μὴ ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα». «Είναι», λέει, «αδύνατον να μην έρθουν τα σκάνδαλα». Το μεγαλύτερο δε σκάνδαλο; Η αποστασία. Δηλαδή η επέμβασις των ανθρώπων επί των γεγονότων της ιστορίας κατά τρόπον αρνητικόν, που ο Θεός θα παραχωρήσει έτσι να γίνουν. Άρα λοιπόν αυτό το «δεῖ» αναφέρεται κυρίως εις την ενέργεια των ανθρώπων εις την Ιστορίαν.

Και συνεχίζει ο ιερός Ευαγγελιστής στο πέμπτο κεφάλαιο και λέγει- της Αποκαλύψεως πάντοτε: «Καὶ εἶδον ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου βιβλίον γεγραμμένον ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν, κατεσφραγισμένον σφραγῖσιν ἑπτά». «Είδα», λέει, «στα δεξιά εκείνου που εκάθητο εις τον θρόνον, ένα βιβλίο γραμμένο και από μέσα και από έξω, αλλά ήτανε κλειστό, ήτανε σφραγισμένο με επτά σφραγίδες». Τι σημαίνει αυτό; Το κατασφραγισμένο βιβλίο εις το χέρι του Θεού την πάνσοφο μνήμη και γνώση του Θεού για εκείνα τα οποία πρόκειται να συμβούν– σαν προφητεία. Γι’αυτό ακριβώς ο Θεός εξαγγέλλει αυτά που ο Ιωάννης γράφει εις το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Και όλα αυτά είναι σφραγισμένα με επτά σφραγίδες, που σημαίνει το αδύνατον της αναγνώσεως του βιβλίου, δηλαδή το αδύνατον της γνώσεως του περιεχομένου. Και το άγνωστον περιεχόμενον καλύπτει όλο το βιβλίο της Αποκαλύψεως του οποίου η αποκρυπτογράφησις θα γίνεται μόνον από τον Ιησούν Χριστόν, καθώς θα εκδιπλώνονται τα γεγονότα, θα ξεκινούν και θα εκδιπλώνονται τα γεγονότα– και τούτο γιατί «ὁ πατὴρ φιλεῖ τὸν υἱὸν καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ». «Γιατί», λέει, «ο Πατήρ αγαπά τον Υιό και δείχνει στον Υιό όλα εκείνα τα οποία θα συμβούν».

Και ο Ιωάννης ακούει φωνή, φωνή αγγέλου, δυνατή φωνή, να λέγει: «Τίς ἄξιός ἐστιν ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ λῦσαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ;». «Ποιος είναι άξιος», λέγει, «να ανοίξει το βιβλίο και να βγάλει τις σφραγίδες και να πληροφορηθεί το περιεχόμενον του βιβλίου;». Και σημειώνει ο Ευαγγελιστής: «Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ἐν τῷ οὐρανῷ οὔτε ἐπὶ τῆς γῆς οὔτε ὑποκάτω τῆς γῆς ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό». «Κανείς δεν βρέθηκε, ούτε άγγελος, ούτε άνθρωπος, ούτε κάτω από τη γη, λέει στον Άδη, κανείς δεν εβρέθηκε όχι μόνον, αλλά ούτε και να το δουν το βιβλίον δεν μπορούσαν». Αυτό σημαίνει πόσο απόρρητα είναι αυτά που αφορούν εις την πορείαν της Εκκλησίας και που μόνον ο Θεός γνωρίζει.

Και βεβαιώνει κάτι προσωπικό ο Ιωάννης και λέει: «Καὶ ἐγὼ ἔκλαιον πολύ, ὅτι οὐδεὶς ἄξιος εὑρέθη ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό». «Έκλαιγα», λέγει. «Κανείς δεν βρέθηκε να το ανοίξει· ούτε καν να το βλέπει». Αυτός ο παρατατικός «ἔκλαιον» δείχνει ότι ανεζητείτο γενική ύπαρξις, λογική ύπαρξις, μέσα στην κτιστή δημιουργία που θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει τις βουλές του Θεού. Κανείς όμως δεν υπήρχε. Και τότε ο Ιωάννης πληροφορείται ότι «Ἰδοὺ ἐνίκησεν ὁ λέων ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα, ἡ ῥίζα Δαυΐδ, ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ τὰς ἑπτὰ σφραγῖδας αὐτοῦ». «Να, βρέθηκε», λέει, «βρέθηκε». Ποιος είναι; Αυτός που ενίκησε, Αυτός που είναι από την φυλή του Ιούδα, από την ρίζα του Δαβίδ, Αυτός ο Οποίος θα ανοίξει και τις σφραγίδες του βιβλίου. Δηλαδή; Ο Μεσσίας Ιησούς. Ο ιστορικός Ιησούς. Ο Ιησούς Χριστός· που ενίκησε και υπερίσχυσε δια του απολυτρωτικού Του έργου να ανοίξει το βιβλίον. Αυτός μόνον.

Και στη συνέχεια βλέπει ο Ιωάννης «ἀρνίον ἑστηκὸς ὡς ἐσφαγμένον· καὶ ἦλθε καὶ εἴληφεν ἐκ τῆς δεξιᾶς τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου». Αυτό δε το περίεργο σχήμα, ότι είδε, λέει, «ἀρνίον ἑστηκὸς καί ἐσφαγμένον»· μα, αν ήτο εσφαγμένον θα ΄τανε κάτω πεσμένο. Εδώ είναι και εσφαγμένον, αλλά και στέκεται. Δείχνει δύο πράγματα· την Σταύρωση του Χριστού, αλλά και την Ανάστασή Του. Το «ἀρνίον τό ἐσφαγμένον καί ἑστηκὸς».  «Εκείνος», λέει, «πήρε το βιβλίο και τότε όλος ο ουράνιος κόσμος υμνεί, ο αγγελικός κόσμος» : «Ἂξιόν ἐστι τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν καὶ τὸν πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν». «Άξιον το αρνίον», δηλαδή ο Ιησούς Χριστός. Και ευθύς μετά ανοίγεται το βιβλίο και ξεδιπλώνονται «ἅ δεῖ γενέσθαι μετά ταῦτα». Όλα ξεδιπλώνονται μετά, εκείνα τα οποία θα έπρεπε μετά ταῦτα να γίνουν.

Αγαπητοί. Το βιβλίο των βουλών του Θεού μένει διαρκώς εσφραγισμένον στους ανθρώπους και εις τους αγγέλους· που δεν ανήκουν μάλιστα, ιδίως για τους ανθρώπους, προπαντός, που δεν ανήκουν εις την ζώσαν Εκκλησία του Χριστού, που δεν πιστεύουν στον Χριστό και δεν έχουν το Πνεύμα το Άγιον. Ξέρετε πόσο περίεργος είναι ο άνθρωπος να μάθει το μέλλον; Είτε το εγγύς και προσωπικόν, είτε το απόμακρο μέλλον. Και γενικότερα. «Τι θα γίνει αύριο;». Να, τώρα βλέπετε αυτά τα γεγονότα που έχουμε με την Αμερική, ε; «Τι γίνεται; Τι γίνεται με όλη αυτήν την κατάσταση; Αύριο τι θα γίνει;». Παγκοσμίως δεν είναι έτσι; Όλοι οι άνθρωποι κάπως έτσι δεν ερωτούν; «Τι θα γίνει αύριο;». Κανείς δεν το ξέρει. Κανείς δεν το ξέρει· πραγματικά, κανείς. Αλλά αυτό όμως το προαναγγέλλει ο Θεός. Γι’αυτό οι άνθρωποι κινούνται με πιθανολογίες, κινούνται με περιφερειακές γνώμες, εικασίες κ.τ.λ. Μόνο οι πιστοί, οι ζωντανοί Χριστοί, ως πνευματοφόροι πιστοί ξεπερνούν τα γεγονότα αυτά τα σύγχρονα, γιατί αντιλαμβάνονται το νόημα του βιβλίου της Αποκαλύψεως και μπορούν να σου πουν τι θα γίνει παρακάτω και ποιο είναι το τέρμα. Και η παρηγορία τους είναι ο Ιησούς Χριστός, ο μόνος Σωτήρας, ο γνώστης των μυστηρίων του μέλλοντος, αυτός που είναι «ὁ ὧν καί ὁ ἦν καί ὁ ἐρχόμενος». Ο νικητής της ιστορίας και του θανάτου. Μόνον ο Χριστός. Ο Κριτής της οικουμένης, συμπάσης της οικουμένης, ο Κύριος της Βασιλείας του Θεού. Γι’αυτό θα πρέπει να ‘χουμε το Πνεύμα του Θεού και ανά χείρας τον λόγο του Θεού.

Σημειώσατε δε, κάτι που το είχα τότε αντιληφθεί και μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμο, που κάναμε την ερμηνεία της Αποκαλύψεως: Δεν θα δεις το βιβλίο της Αποκαλύψεως χωρισμένο από την λοιπή Καινή Διαθήκη, αλλά ούτε και από την Παλαιά Διαθήκη. Πρέπει να έχεις μπροστά σου κατά εποπτικόν τρόπον, αν θέλεις να καταλάβεις το βιβλίο της Αποκαλύψεως, και την Καινή Διαθήκη και την Παλαιά Διαθήκη και να διαθέτεις Πνεύμα Θεού. Μόνον τότε μπορείς πραγματικά να καταλάβεις. Όπως Τον αποκαλύπτει ο Ιωάννης τον Κύριο στην Αποκάλυψή του· ότι είναι ο Κύριος, ο Κριτής της οικουμένης απάσης.

Έτσι, αγαπητοί, ακούει και τούτο ο πιστός: «Ναί, ἔρχομαι ταχύ!»– μέσα στο βιβλίο της Αποκαλύψεως:. Ξέρετε από πότε αυτά άρχισαν να πραγματοποιούνται; Όταν άφησε τον κονδυλοφόρο του ο ευαγγελιστής Ιωάννης- επιτρέψατέ μου γιατί με κονδυλοφόρο έγραφε, με μελάνι· μάλιστα κάπου λέει ο ίδιος «Δεν θέλω να σας γράψω με χαρτί και μελάνι»· με χαρτί και μελάνι. Σε μια επιστολή του το λέει. «Αλλά θα τα πούμε στόμα με στόμα». Λοιπόν· έγραφε· άφησε τον κονδυλοφόρο κάπου. Είπε. Από την στιγμή εκείνη αρχίζει να πραγματώνεται κάθε προφητεία, εν εξελίξει πάντοτε, του βιβλίου της Αποκαλύψεως. Από εκείνη την ώρα. Αυτό θα πρέπει κανείς να το έχει πάντοτε υπόψη.

Έτσι λοιπόν όταν γράφει ο ευαγγελιστής εκείνο που είπε ο Χριστός: «Ναί, ἔρχομαι ταχύ»,  έρχεται διαρκώς. Εξάλλου δεν είναι Εκείνος ο οποίος ήτο και είναι και έρχεται; Έρχεται, λοιπόν, ταχύ. Και τι απαντάει η Εκκλησία; Η οποία δεν μπορεί να ζήσει εις αυτόν τον απνευμάτιστον κόσμον; Δεν μπορεί να ζήσει. Ο πιστός δεν βολεύεται, δεν αισθάνεται καλά εις αυτόν τον κόσμον. Λέει: «Ναί, ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ». «Ναι! Έλα Κύριε Ιησού!». Και έρχεται διαρκώς ο Κύριος μέσα εις την Ιστορία. Έρχεται διαρκώς. Άλλοτε κατά εμφανή τρόπο και άλλοτε κατά αφανή τρόπο. Μόνο αν έτσι μπορούμε να δούμε τα πράγματα, μπορούμε κάτι να καταλάβουμε.

     Το σχήμα του κόσμου παρέρχεται και η επιθυμία του. Καλό λοιπόν θα ήταν να διατηρούσαμε την γη μας, αυτό το θαυμάσιο κτίσμα του Θεού, σε καλή  κατάσταση. Βεβαίως. Δεν υπάρχει αντίρρησις. Διότι είναι φυσικό κατασκεύασμα. Ο Θεός το έκανε· το κτίσμα αυτό που λέγεται Γη και είναι τόσο ωραίο. Το ‘χουμε όμως τόσο πολύ ασχημίσει. Βάζουμε φωτιά στα δάση μας, τα ξεριζώνομε, βρωμίζουμε τις θάλασσές μας -αυτά που είπα στην αρχή για την Οικολογία- τα πάντα πώς να χαλάσομε, ξέρετε; Αυτό που είναι το σημερινό μας σπίτι. Σημερινό. Τι είναι η γη; Το σημερινό μας σπίτι. Δεν είναι το αυριανό μας σπίτι. Το αυριανό με την εσχατολογική σημασία. Γιατί για τους πιστούς είναι η Βασιλεία του Θεού. Για τους απίστους; Ε, είναι το σπίτι τους για πάντα. Ας το πάρουμε και έτσι. Όμως η αμαρτία έφθειρε δυστυχώς την γη και την φθείρει διαρκώς. Βλέπετε διάφορα συμφέροντα πώς υπάρχουν και καταστρέφουν διαρκώς και διαρκώς γη και ξηρά και θάλασσα. Πάντως οι πιστοί προσδοκούν «οὐρανούς καί γῆν καινήν, κατά τό ἐπάγγελμα» -«ἐπάγγελμα» θα πει υπόσχεση- «ἐν οἷς», εις τους οποίους ουρανούς και γη, «δικαιοσύνη κατοικεῖ», όπως προηγουμένως σας είπα, που λέγει ο απόστολος Πέτρος εις την δευτέρα του επιστολή.

Και ο απόστολος της αγάπης, ο Ιωάννης, που σήμερα εορτάζομε την μετάστασή του, παραγγέλλει: «Ἀγαπητοί, νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν(:Τώρα είμεθα παιδιά του Θεού), καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα». «Ακόμα δεν εφανερώθηκε τι θα γίνομε». «Το σώμα μας αυτό θα μετασχηματιστεί», το έλεγε ο απόστολος Παύλος, «από θνητό σε αθάνατο, από φθαρτό σε άφθαρτο». Γι’αυτό, ξέρετε, δυσκολεύονται να πιστέψουν οι άπιστοι. Σου λέει: «Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Τι θα πει ανάσταση νεκρών; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Εγώ μπροστά μου βλέπω αυτήν την πραγματικότητα, ο άνθρωπος όταν ταφεί γίνεται χώμα». Δεν μπορούν να πάνε πιο πέρα. Δεν γνωρίζουν την δύναμη του Θεού. Είναι αυτό που είπε στους Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος, τι; Ότι «ἀγνωσίαν Θεοῦ τινές ἔχουσιν». Τι; «Πρός ἐντροπήν ὑμῖν ἐγώ λέγω». «Το λέω για ντροπή σας. Ότι μερικοί από σας έχουνε αγνωσία Θεού». Δεν γνωρίζουν, δηλαδή, την δύναμη του Θεού. Εδώ μας έκανε ἐκ τοῦ μηδενός και δεν θα μας κάνει ἐκ τοῦ εἶναι;

Και συνεχίζει ο ευαγγελιστής Ιωάννης: «Οἴδαμεν δὲ ὅτι (:Γνωρίζομε δε ότι) ἐὰν φανερωθῇ(:όταν θα φανερωθεί), ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα(:θα είμεθα όμοιοι με Αυτόν), ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστι(:«θα Τον δούμε όπως είναι». Όπως Τον είδαν και οι μαθηταί. Αλλά ένδοξον όμως). Καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾿ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτόν(:όποιος έχει αυτήν την ισχυρή πίστη που λέγεται ελπίδα αγνίζει τον εαυτό του, προσέχει, ρυθμίζει τον εαυτό του), καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστι».

    Αυτά μας παραγγέλλει ο μαθητής της αγάπης και θεολόγος Ιωάννης ο ευαγγελιστής. Αμήν.

          ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ

   και με απροσμέτρητη ευγνωμοσύνη στον πνευματικό μας καθοδηγητή μακαριστό γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο,

απομαγνητοφώνηση και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

ΠΗΓΗ: