NEO BIBΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ

“Ne vorbeşte PARINTELE AYGUSTINOS

Mitropolitul de 103 ani”

______________________________________________________________

ÎN LOC DE PROLOG

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

MITROPOLITUL AUGUSTIN KANDIOTIS DE FLORINA

( ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ  ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

LEGĂTURA DINTRE POPORUL ROMÂN ŞI CEL ELIN

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

„Să nu uităm că avem o legătură deosebită cu poporul român. Cărţile noastre spun că Revoluţia din 1821 s-a proclamat în [Sfânta] Lavră; dar acest lucru nu este corect. Revoluţia s-a proclamat în România, cu o lună înainte. Alexandru Ipsilanti a ridicat steagul libertăţii cu semnul crucii – „EN TOUTO NIKA/ ΕΝ ΤΟΥΤῼ ΝΙΚΑ” („Întru acesta vei învinge!”) şi cu lozinca „LIBERTATE SAU MOARTE!”, înainte de [Sfânta] Lavră, la Iaşi. Primii soldaţi ai lui Alexandru Ipsilanti au fost nişte elevi de şcoală. Atunci s-a auzit cuvântul: …[iar tu, o, tinereţe,] zdrobeşte trestia şi fă-te soldat”.

(Fragmente din unele omilii rostite în anul 1990)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣTA EΛΛHNIKA

• (Το παραπάνω απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου, εκφωνήθη το 1990 σε σπουδαστάς της Θεολογικής Σχολής του Βουκουρεστίου και περιέχεται στον πρόλογο του νέου βιβλίου).

«Να μη λησμονούμε, ότι με τον Ρουμανικό λαό συνδεόμεθα
Λένε τα βιβλία μας ότι η επανάστασι του 1821 κηρύχθηκε στην [Αγία] Λαύρα· Δεν είναι αυτό σωστό. Η επανάστασι κηρύχθηκε στη Ρουμανία, ένα μήνα πριν.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης σήκωσε το λάβαρο της ελευθερίας, με το σημείο του σταυρού, το “ΕΝ ΤΟΥΤῼ ΝΙΚΑ”, και το σύνθημα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ”,  πριν από την [Αγία] Λαύρα, στο Ιάσιο.
Πρώτοι στρατιώται του Αλεξάνδρου Υψηλάντου ήταν μαθηταί του σχολείου. Τότε ακούστηκε το·…[συ δε, ω νεότης,] σύντριψον τον κάλαμον και γίνου στρατιώτης”.

Atunci s-a auzit şi lozinca lui Rigas Feraios (Τότε ακούστηκε και το σύνθημα του Ρήγα Φεραίου):

«româneşte»: Mai bine o viaţă liberă timp de o oră

Decât 40 de ani de sclavie şi ocnă”.

Ελληνικά: “Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή”».

_________________________________

Πίσω εξώφυλ.

româneşte (1) :SALUTARE ADRESATĂ STUDENŢILOR FACULTĂŢII DE TEOLOGIE DIN BUCUREŞTI (1990)

„Aceşti copii, pe care îi vedeţi, sunt din România şi s-au luptat pe străzile din Bucureşti. Au căzut trupuri, pentru ca regimul ateu care a dominat timp de 45 de ani să fie biruit.

Regimul ateu a căzut, iar acum trăieşte şi împărăţeşte în România, trăieşte şi împărăţeşte în Cehoslovacia, trăieşte şi împărăţeşte în Rusia HRISTOS!; pe Care, copii ai elinilor şi ai românilor, lăudaţi-L şi-L preaînălţaţi întru toţi vecii”.

Respectabilul şi luptătorul ierarh ortodox dă binecuvântare pentru traducerea cărţilor sale în româneşte:

„Semănăm cuvântul lui Dumnezeu şi scris, şi oral şi prin radio. Şi acest cuvânt nu cade doar în inimile neroditoare, ci şi în inimi roditoare care aduc roadă multă.

Mă bucur că vor fi traduse în româneşte cărţile pe care le-am tipărit, cum s-au tradus şi în engleză şi în alte limbi. Lucrul acesta mă mângâie: pentru că, dacă voi, elinii, nu le citiţi, le vor citi fraţii noştri români”.

Ελληνικά (1)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΑΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ (1990)

• «Τα παιδιά αυτά, που βλέπετε, είναι από τη Ρουμανία και αγωνίσθηκαν μέσα στους δρόμους του Βουκουρεστίου.
  Έπεσαν κορμιά για να νικηθή το άθεο καθεστώς, το οποίο βασίλευσε σαρανταπέντε χρόνια.
  Το άθεο καθεστώς έπεσε, και τώρα ζή και βασιλεύει στη Ρουμανία, ζή και βασιλεύει στην Τσεχοσλοβακία, ζή και βασιλεύει στη Ρωσία ο ΧΡΙΣΤΟΣ· ον, παίδες Ελλήνων και Ρουμάνων, αινείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας».
  

Ο σεβάσμιος ορθόδοξος αγωνιστής ιεράρχης δίνει ευλογία για να μεταφραστούν τα βιβλία του στα Ρουμανικά

• «Σπέρνουμε το λόγο του Θεού και γραπτώς και προφορικώς και από ραδιοφώνου. Και ο λόγος αυτός δεν πέφτει μόνο σε άγονες καρδιές, αλλά και σε καρδιές γόνιμες, που “φέρουν καρπόν πολύν”.
  Χαίρομαι που θα μεταφρασθούν τα βιβλία που εκδώσαμε στα Ρουμανικά, όπως μεταφράσθηκαν στα Αγγλικά και σε άλλες γλώσσες. Αυτό με παρηγορεί· γιατί, αν εσείς οι Έλληνες δεν τα διαβάσετε, θα τα διαβάσουν οι αδελφοί μας Ρουμάνοι».

_________________________________________________________________

ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ÎN LOC DE BIOGRAFIE

CÂTEVA MOMENTE IMPORTANTE DIN VIAŢA NEVOITORULUI

EPISCOP ORTODOX DE FLORINA, PĂRINTELE AUGUSTIN KANDIOTIS

• 1907: Se naşte în Levkes – Paros. Părinţii săi: Nicolae (mic comerciant) şi Sofia (învăţătoare). Este botezat Andrei.
• 1915-1925: Bursier la Gimnaziul din Siros. Termină cu nota 10 (cu calificativul „excelent, foarte bine”).
• 1925: Se înscrie la Facultatea de Teologie a Universităţii din Atena.
• 1929 (decembrie): Ia examenul de licenţă cu 10.
• 1929-1934: Locuieşte cu mama sa în Io din Ciclade pentru studiu şi reculegere şi pentru a preda la şcoala primară.
• 1934 (decembrie): Într-o zi ploioasă, în timp ce merge cu capul plecat, vede căzut jos un mic plic poştal. Se apleacă şi-l ia din noroaie. Uimirea lui este mare, când vede că plicul este chiar pentru el (evident căzuse din greşeală din mâinile bătrânului poştaş din insulă). Deschide şi citeşte. Mitropolitul Ierotheos de Etolo- Akarnania îl cheamă să meargă în Mesolonghi şi să ocupe postul de secretar al Mitropoliei. Această întâmplare o percepe ca pe o chemare a lui Dumnezeu şi i se supune neîntârziat.
• 1934 (Naşterea Domnului): Andrei Kandiotis (al lui Nicolae) este unicul călător spre Pireu, pe nava goală, iar căpitanul se nedumereşte.
• 1934-1941: Ocupă postul de protosinghel în Mitropolia de Etolo–Akarnania. Ţine prima sa predică în Mesolonghi.
• 1935: Devine monah şi primeşte numele Augustin. Este hirotonit diacon de către mitropolitul Ierotheos de Akarnania.
• 1941: Se transferă în Mitropolia Ioanninelor şi slujeşte ca predicator.
• 1941 (Naşterea Domnului): În faţa ocupanţilor italieni şi în prezenţa mitropolitului Spiridon Vlahos al Ioanninelor, ulterior arhiepiscop al Atenelor, predică din amvon cu mult patriotism. Italienii, deranjaţi, emit pe numele lui un ordin de arestare. Episcopul, pentru a-l ocroti, nu-i mai permite să predice. Atunci, văzând că şederea sa în Ioannina e de prisos, predicatorul îşi lasă mama acolo şi pleacă pe timp de iarnă. Italienii nu-l găsesc în asaltul asupra casei lui, dar o arestează pe bătrâna lui mamă.
• 1942: Vine în Macedonia. În Iannitsa află de la poliţia elină despre ordinul de arestare pe care l-au emis italienii.
• 1942: În Iannitsa, Mitropolitul Panteleimon de Edessa şi Pelli îl hirotoneşte preot.
• 1942: Se transferă în Mitropolia Tesalonicului şi de acolo este detaşat succesiv în Kilkis, Veria, Edessa şi Florina.
• În Florina îl mustră din amvon pe mitropolitul său Vasilie, pentru că locuia în Atena şi venea în eparhie doar de Crăciun şi de Paşti, iar în episcopie propaganda făcea ravagii. Mitropolitul îl informează telefonic şi îi trimite destituirea telegrafic. Însă prin îndepărtarea din Florina, Dumnezeu îl salvează pe predicatorul Augustin de un alt mare rău. Ocupanţii germani arestează zece patrioţi şi îi spânzură în afara satului Proti-Florina; dacă ar mai fi rămas, ar fi fost între cei spânzuraţi.
• 1943-1945: Se transferă în Kozanis. Episcopul de Kozanis, Ioachim Apostolidis, se retrage în munţi. Satele sunt arse de către nemţi şi poporul aleargă în oraş. Foamea şi moartea bat la uşă. În acel moment dificil, predicatorul Augustin apare ca un înger al lui Dumnezeu şi salvează oraşul. Face o cantină (era război), care oferă până la 8 150 de porţii de mâncare pe zi. Este o minune pe care el însuşi o atribuie Sfântului Nicolae, ocrotitorul oraşului Kozanis. Nemţii îl condamnă de multe ori pentru a fi executat, însă Dumnezeu îl apără.
• 1945-1947: Se transferă în Mitropolia Grevenelor.
• 1947-1950: Se înrolează ca preot militar şi predicator şi slujeşte în al doilea corp de armată cu sediul în Kozanis.
• 1949: Din amvonul bisericii militare Sfântul Atanasie din Kozanis, în prezenţa autorităţilor, interzice cântarea Polihroniului („Mulţi ani trăiască…”) pentru regele Pavlos, care pe atunci era atotputernic. În predica sa îl numeşte nu „preabinecredincios”, cum se spunea în Polihroniu, ci „preanecredincios”, şi îl mustră pentru că a semnat un decret, prin care masoneria era prezentată ca un aşezământ filantropic şi ar fi trebuit să fie susţinută chiar şi de către sfintele biserici şi mănăstiri. Această voce curajoasă din poziţia preotului militar a însemnat începutul unei noi prigoane şi peripeţii pentru predicatorul Augustin. În cele din urmă, regele îşi recunoaşte greşeala şi îşi retrage semnătura de pe decretul filomasonic şi încetează orice prigoană a predicatorului.
• 1950-1951: Se transferă în Mitropolia de Karistia cu sediul la Kimi-Evvoia.
• 1951-1967: Arhiepiscopul Spiridon Vlahos îl numeşte predicator al Arhiepiscopiei Atenelor. Pentru predicator această perioadă este un timp de mare activitate duhovnicească şi de lupte, dar şi de prigoane şi peripeţii.
• 1964: Se internează la spitalul „Evanghelismos” din Atena pentru o operaţie. Se infectează şi ajunge în pragul morţii. Cler, mănăstiri şi poporul credincios se roagă. Medicii, în ciuda tuturor încercărilor, îşi ridică mâinile şi spun că doar o minune poate să-l salveze. Prevăd până şi ora morţii şi „ultima” noapte critică, trimiţând un medic tânăr ca să rămână alături de el până la apropiatul sfârşitul. Are loc însă minunea. Ora, care de către medici a fost indicată ca oră a morţii, a fost ora în care temperatura foarte ridicată a scăzut brusc şi a început ameliorarea. După 60 de zile de îngrijire medicală iese din spital. El însuşi se uimeşte cu teamă: „Dumnezeul meu, de ce îmi prelungeşti viaţa? Ce-mi pregăteşti?”
• 1965: Sfântul Sinod îi interzice să predice în toată ţara, deoarece îi mustră pe unii mitropoliţi din cauza smintelilor şi luptă împotriva mutărilor de episcopi, pe care Sfintele Canoane le interzic. Poporul se revoltă şi presa întreagă, cu majoritatea parlamentară şi guvernamentală şi opoziţia, trec de partea lui. Ierarhia, văzând reacţiile, este nevoită să-şi retragă în grabă interdicţia.
• 1967 (mai): Are loc neaşteptatul: „Soarele răsare – cum zice el însuşi – de la Apus!” Incomodul predicator care a fost continuu sub prigoane din cauza mustrărilor pe care le făcea, este avansat ca episcop şi ales mitropolit de Florina.
• 1967-2000: Slujeşte cu toate sacrificiile timp de 30 de ani mitropolia (de frontieră) din Florina şi demisionează în anul 2000.
• 2010: Împlineşte 10 ani de la ieşirea din slujirea activă. Astăzi străbate al 104-lea an al vârstei sale.
• Merge la biserică în Sfânta Mănăstire a Sfântului Augustin, episcopul Hypponei, din Florina, care este ultima ctitorie a arhieriei sale şi oferă credincioşilor binecuvântarea Sa.

Arhimandrit Lavrentios Gratsias
ὁδ. Βασ. Γεωργίου 10
53100, Florina

ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

Ωρισμένοι σημαντικοί σταθμοί της ζωής του αγωνιστού ορθοδόξου

επισκόπου της Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

• 1907: Γεννιέται στις Λεύκες – Πάρου. Οι γονείς του: Νικόλαος (μικρέμπορος) και
  Σοφία (δασκάλα). Τον βαπτίζουν Ανδρέα.
  1915-1925: Υπότροφος στο Γυμνάσιο Σύρου. Αποφοιτά με βαθμό «άριστα».
  1925: Εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
  1929 (Δεκέμβριος): Λαμβάνει το πτυχίο με βαθμό «άριστα».
  1929-1934: Μένει με τη μητέρα του στην Ίο των Κυκλάδων για μελέτη και περισυλλογή, και διδάσκει στο Δημοτικό σχολείο.
  1934 (Δεκέμβριος): Μιά βροχερή ημέρα, και ενώ βαδίζει σκυμμένος, βλέπει πεσμένο κάτω ένα μικρό ταχυδρομικό φάκελλο. Σκύβει και τον παίρνει από τις λάσπες.
  Η έκπληξί του είνε μεγάλη όταν βλέπη ότι ο φάκελλος είνε γι’ αυτόν (έπεσε προφανώς κατά λάθος από τα χέρια του γέροντος ταχυδρόμου της νήσου).
  Ανοίγει και διαβάζει. Ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας Ιερόθεος τον καλεί να πάη στο Μεσολόγγι και ν᾽ αναλάβη τη θέσι του γραμματέως της μητροπόλεως. Βλέπει το πράγμα ως κλήσι Θεού καὶ υπακούει αμέσως.
  1934 (Χριστούγεννα): Ο Ανδρέας Καντιώτης του Νικολάου είνε ο μοναδικός ταξιδιώτης προς Πειραιά, μέσα στό πλοίο της άγονης γραμμής, και ο πλοίαρχος απορεί.
  1934-1941: Αναλαμβάνει τη θέσι του πρωτοσυγκέλλου στη μητρόπολι Αιτωλοακαρνανίας. Κάνει το πρώτο κήρυγμά του στο Μεσολόγγι.
  1935: Γίνεται μοναχὸς καὶ παίρνει το όνομα Αυγουστίνος. Χειροτονείται διάκονος από τον μητροπολίτη Ακαρνανίας Ιερόθεο.
  1941: Μετατίθεται στη μητρόπολι Ιωαννίνων και υπηρετεί ως ιεροκήρυξ.
  1941 (Χριστούγεννα): Μπροστὰ στούς Ιταλούς κατακτητάς και χοροστατούντος του μητροπολίτου Ιωαννίνων Σπυρίδωνος Βλάχου, μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών, κηρύττει από τον άμβωνα πατριωτικά.
  Οι Ιταλοί, ἐνωχλημένοι, εκδίδουν ένταλμα συλλήψεώς του. Ο δεσπότης, για να τον προστατεύση, δεν του επιτρέπει να κηρύττη. Τότε ο ιεροκήρυκας, βλέποντας ότι η παραμονή του στα Ιωάννινα περιττεύει, αφήνει εκεί τη μητέρα του και εν καιρώ χειμώνος φεύγει. Οι Ιταλοί σε έφοδο, που κάνουν στο σπίτι του, δεν τον βρίσκουν και συλλαμβάνουν τη γερόντισσα μητέρα του.
  1942: Έρχεται στη Μακεδονία. Στα Γιαννιτσά μαθαίνει, από Έλληνα αστυνομικό, για το ένταλμα συλλήψεώς του που έχουν εκδώσει οι Ιταλοί.
  1942: Στα Γιαννιτσά ο μητροπολίτης Εδέσσης και Πέλλης Παντελεήμων τον χειροτονεί πρεσβύτερο.
  1942: Μετατίθεται στη μητρόπολι Θεσσαλονίκης και από κεί παίρνει διαδοχικές αποσπάσεις στο Κιλκίς, στη Βέροια, στην Έδεσσα και στη Φλώρινα.
  Στη Φλώρινα ελέγχει από του άμβωνος το μητροπολίτη του Βασίλειο, διότι έμενε στην Αθήνα και πήγαινε εκεί μόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, ενώ η προπαγάνδα στην επισκοπή του ωργίαζε. Ο μητροπολίτης ενημερώνεται τηλεφωνικώς και τοῦ στέλνει την απόλυσί του τηλεγραφικώς.
  Με την απομάκρυνσι όμως από τη Φλώρινα ο Θεός σώζει τον ιεροκήρυκα Αυγουστίνο από άλλο μεγαλύτερο κακό. Οι Γερμανοί κατακτηταί συλλαμβάνουν 10 πατριώτες και τους κρεμούν έξω από το χωριό Πρώτη – Φλωρίνης· θα ήταν μεταξύ των απαγχονισθέντων.
  1943-1945: Μετατίθεται στην Κοζάνη. Ο επίσκοπος Κοζάνης Ιωακείμ Αποστολίδης έχει βγει στα βουνά. Τα χωριά καίγονται απο τους Γερμανούς και ο λαός καταφεύγει στην πόλι. Η πείνα και ο θάνατος παραμονεύουν. Ο ιεροκήρυκας Αυγουστίνος, τη δύσκολη εκείνη ώρα, εμφανίζεται ως άγγελος Θεού και σώζει την πόλι.
  Κάνει συσσίτια, που φτάνουν μέχρι και 8.150 πιάτα την ημέρα. Είνε ένα θαύμα, που ο ίδιος το αποδίδει στον άγιο Νικόλαο, πολιούχο της Κοζάνης. Οι Γερμανοί πολλές φορές τον δικάζουν για να τον εκτελέσουν, ο Θεός όμως τον προστατεύει.
  1945-1947: Μετατίθεται στη μητρόπολι Γρεβενών.
  1947-1950: Επιστρατεύεται ως στρατιωτικός ιερεύς και ιεροκήρυξ, και υπηρετεί το Β΄ Σώμα Στρατού που εδρεύει στην Κοζάνη.
  1949: Από τὸν άμβωνα του στρατιωτικού ναού Αγίου Αθανασίου Κοζάνης, παρουσία των αρχών, απαγορεύει να ψαλή το Πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου, που ήταν τότε παντοδύναμος.
  Στο κήρυγμά του τον ονομάζει όχι «ευσεβέστατον», όπως έλεγε το Πολυχρόνιον, αλλά ασεβέστατον, και τον ελέγχει, γιατί υπέγραψε διάταγμα, με το οποίο η μασονία εμφανιζόταν ως φιλανθρωπικό ίδρυμα και θα έπρεπε να ενισχύεται ακόμα και από τους ιερούς ναούς και τις ιερές μονές. Η θαρραλέα αυτή φωνή, από τη θέσι μάλιστα του στρατιωτικού ιερέως, εσήμαινε αρχή νέων διωγμών και περιπετειών για τον   ιεροκήρυκα Αυγουστίνο. Τελικά ο βασιλεύς αναγνωρίζει το λάθος και ανακαλεί την υπογραφή του από το φιλομασονικό διάταγμα και παύει κάθε διωγμός του ιεροκήρυκος.
  1950 1951: Μετατίθεται στη μητρόπολι Καρυστίας με έδρα την Κύμη – Ευβοίας.
  1951-1967: Ο αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος τον διορίζει ιεροκήρυκα της αρχιεπισκοπής Αθηνών. Η περίοδος αυτή είναι καιρός μεγάλης πνευματικής δράσεως καί αγώνων, αλλά και διωγμών και περιπετειών του ιεροκήρυκος.
  1964: Εισάγεται στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» των Αθηνών για μία εγχείρησι. Παθαίνει μόλυνσι και φτάνει στα πρόθυρα του θανάτου.
  Κλήρος, μοναστήρια και πιστός λαός προσεύχονται. Οι γιατροί, παρ’ όλες τις προσπάθειες, σηκώνουν τα χέρια και λένε, ότι μόνο ένα θαύμα μπορεί να τον επαναφέρη. Προβλέπουν μάλιστα την  ώρα του θανάτου και την κρίσιμη «τελευταία» νύχτα στέλνουν ένα νεαρό γιατρό να μείνη δίπλα του μεχρι το επερχόμενο τέλος. Το θαύμα γίνεται. Η ώρα, που από τους γιατρούς ωρίστηκε ως ώρα θανάτου, ήταν η ώρα που ο υψηλός πυρετός έπεσε απότομα και άρχισε η βελτίωσις. Μετά απο 60 μέρες νοσηλείας βγαίνει από το νοσοκομείο. Ο ίδιος απορεί με δέος· Γιατί, Θεέ μου, μου παρατείνεις τη ζωή; τι μου επιφυλάσσεις;
  1965: Η Ιερά Σύνοδος του απαγορεύει το κήρυγμα σε όλη τη χώρα, γιατί ελέγχει κάποιους μητροπολίτες για σκάνδαλα και κάνει αγώνα εναντίον του μεταθετού των επισκόπων που οι ιεροί κανόνες απαγορεύουν. Ξεσηκώνεται ο λαός και σύσσωμος ο τύπος, συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως, τάσσονται στο πλευρό του.
  Η Ιεραρχία, βλέποντας τις αντιδράσεις, αναγκάζεται να ανακαλέση εσπευσμένως την απαγόρευσι.
  1967 (Μάιος): Γίνεται το απροσδόκητο· ὁ ήλιος ανατέλλει ―όπως ο ίδιος λέει― από τη δύσι! Ο δυσάρεστος ιεροκήρυκας, που ήταν συνεχώς υπό διωγμόν λόγω του ελέγχου που ασκούσε, προάγεται σε επίσκοπο και εκλέγεται μητροπολίτης Φλωρίνης.
  1967-2000: Υπηρετεί 33 χρόνια την ακριτική μητρόπολι Φλωρίνης με κάθε θυσία, και παραιτείται το 2000.
  2010: Συμπληρώνει 10 έτη μετά τήν έξοδο από την ενεργό διακονία. Διανύει σήμερα το 104ο έτος της ηλικίας του.
  Εκκλησιάζεται στην ιερά μονή Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος Φλωρίνης, που είνε το τελευταίο έργο της αρχιερατείας του, και δίδει την ευλογία του στους πιστούς.

αρχιμανδρίτης Λαυρέντιος Γρατσίας

_________________________________________

ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ

___________________________________________________

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ – ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

…Μέ βαθειά αγάπη της καρδιάς μου καί πνευματική ευγνωμοσύνη της ψυχής μου, το αφιερώνω στον σεβαστό Γέροντα, στον ανίκητο καί παραδειγματικό μαχητή της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, στον φωτισμένο ιεράρχη της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, στον φλογερό και ακούραστο ιεροκήρυκα του Λόγου του Θεού, Επίσκοπο Φλωρίνης, πατέρα Αυγουστίνο…
–    ο μεταφραστής,
Αλέξανδρος Π. Φιλιππου

ΧΡΙΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ!

__

PËRMBLEDHJE BIOGRAFIKE

MOMENTET E RËNDËSISHME TË JETËS SË LUFTËTARIT ORTHODHOKS

EPISKOPIT TË FOLLORINËS

GJERONDIT (104 VJEÇAR) +AT AVGUSTIN KANTIOTIT

1907: Lindi në Lefkes të ishullit Paros, nga prindërit Nikolla dhe Sofia Kantioti.  Babai i tij ishte tregëtar i vogël, ndërsa nëna e tij ishte mësuese.  E pagëzojnë me ermin Andrea.
1915-1925: studion me bursë në gjimnazin e Sirosit.  Mbaron shkollnë me nota të shkëlqyera.
1925: Rregjistrohet në Akademinë Theologjike të Athinës.
1929 (Dhjetor): Merr diplomën e Theologjisë me rezultate të shkëlqyera.
1929-1934: Banon me nënën e tij në ishullin Io në Qikladet, kohë gjatë së cilës studion, por edhe punon si mësues në shkollën e ishullit.
1934 (Dhjetor):  Një ditë me shi, ndërsa kishte dalë për shëtitje, sheh përtokë një zarf të vogël postal.  Ulet dhe e merr.  Habia e tij në këtë moment është tepër e madhe kur sheh që zarfi i drejtohej vetë atij (zarfi i kishte rënë gabimisht nga çanta postierit të moshuar të ishullit).  E hap zarfin dhe lexon letrën.  Mitropoliti i Etolokarnanisë Ierotheu e fton të shkojë në Mesolongj dhe të marrë pozitën e sekretarit të Mitropolisë.  E sheh këtë ftesë si thirrje nga Perëndia dhe bindet përnjëherësh.
1934 (Krishtlindje): Andrea Kantioti është i vetmi pasagjer për në Pirea, me anijen e linjës, dhe kapiteni çuditet.
1934-1941: Ndërmerr pozitën e protosingjelit në Mitropolinë e Etoloakarnanisë.  Bën predikimet e tij të para në Mesolongj.
1935: Vesh rason monahale dhe merr emrin Avgustin.  Herotoniset dhjak nga Mitropoliti i Akarnanisë Ierotheu.
1941: Transferohet në Mitropolinë e Janinës dhe shërben si predikues.
1941 – Krishtlindje: Përpara pushtuesve italianë dhe në meshën e drejtuar nga Mitropoliti i Janinës Spiridhon Vlahu, më vonë Kryepishkop i Athinës dhe gjithë Greqisë, predikon nga amvoni duke ngritur moralin patriotik të popullit besimtar.  Italianët, të bezdisur tepër nga kjo gjë, lëshojnë urdhër arresti menjëherë.  Dhespoti, për t’a mbrojtur, nuk e lejon të mbajë predikime.  Atëherë predikuesi i dedikuar duke parë që prezenca e tij në Janinë është e tepërt, le pas nënën e tij dhe në kohë dimri të egër largohet.  Xhandarët italianë inspektojnë banesën e tij, dhe pasi nuk e gjejnë arrestojnë nënën e tij.
1942: Arrin në Maqedoni.  Në Janica mëson nga një anëtar i policisë të Greqisë për urdhërin e arrestit që kanë lëshuar italianët.  Në Janicë Mitropoliti i Edesës dhe Pelit Pandelimon e herotonis prift.  Në të njëjtin vit transferohet në Selanik dhe që atje caktohet me shërbime të njëpasnjëshme në Kilkiz, në Veria, në Edesa dhe në Follorinë.
Në Follorinë i bën kritikë nga amvoni Mitropolitit të qytetit Vasil, sepse qëndronte në Athinë dhe në Follorinë vinte vetëm për Pashkë dhe Krishtlindje, ndërkohë që propaganda atje valonte.  Mitropoliti njoftohet menjëherë për këtë veprim dhe i dërgon at Avgustinit urdhër largimi me telegram.
Me largimin e tij nga Follorina Perëndia e shpëton predikuesin e dedikuar at Avgustinin nga një e keqe akoma më e madhe.  Gjermanët kishin pushtuar gjithë zonën dhe kishin varur në litar 10 patritotë në fshatin Proti të Follorinës – ishte e sigurt që do të ishte midis të ekzekutuarve.
1943-1945: Transferohet në qytetin e Kozanit.  Episkopi i Kozanit, Ioaqim Apostolidhi ka dalë në mal.  Fshatrat përreth digjen krejt nga pushtuesit gjermanë dhe popullsia dyndet në qytet.  Urria dhe vdekja i pret.  Predikuesi i dedikuar at Avgustini paraqitet atje si një Ëngjëll i dërguar nga Perëndia dhe e shpëton të gjithë qytetin.  Organizon menca me racione ushqimore të cilat arrijnë deri në 8,150 pjata në ditë.  Është vërtet një mrekulli të cilën vetë At Avgustini ia atribuon Shën Nikollës i cili është dhe shënjti padron i Kozanit.  Gjermanët ndërkohë e kanë dënuar disa herë me vdekje dhe e kërkojnë por Perëndia e mbron nga të gjitha rreziqet.
1945-1947: Transferohet ne Mitropolinë e Grebenesë
1947-1950: Mobilizohet si prift ushtarak dhe predikues, dhe shërben në Divizionin e II-të të Ushtërisë me qendër Kozanin.
1949: Nga amvoni i Kishës të ushtërisë – Shën Thanasi i Kozanit – në prani të autoriteteve qeveritare, bën thirrje për ndalimin e psalljes së famës Përshumëvjetore të mbretit të Greqisë Pavlit (atëherë Greqia ishte akoma mbretëri) – Pavli në atë kohë ishte shumë i fuqishëm.  Gjatë predikimit të tij e quan mbretin  “të panderuar” dhe jo të “nderuar” siç thonë vargjet e famës që psallet për t’i uruar mbretit “për shumë vjet”.  I bën kritikë të ashpër për arësye se firmosi urdhër qeveritar nëpërmjet të cilit masonia theksohej si një insititucion filantropik dhe duhej përfocuar ky institucion edhe nga ana e Kishave dhe të Manastireve të shënjta.  Zëri guximtar i priftit ushtarak shënonte fillimin e përndjekjeve dhe peripecive të reja për predikuesin e dedikuar të Fjalës së Perëndisë at Avgustinin.  Më së fundi mbreti e kupton gabimin që kishte bërë, tërheq firmën nga urdhëri filomasonik dhe ndalon përndjekjet ndaj at. Avgustinit.
1950-1951: Transferohet në Mitropolinë e Karistisë me qëndër Kimin – në Evia.
1951-1967: Kryepiskopi Spiridhon i Greqisë e cakton predikues të Kryepeshkopatës të Athinës.  Kjo periudhë përshkohet nga një aktivitet tepër i madh shpirtëror dhe përpjekjesh kolosale nga ana e predikuesit të flaktë at Avgustinit, por në të njëjtën kohë është edhe periudhë ndjekjesh dhe peripecirash për të.
1964: Shtrohet në spitalin e “Ungjillëzimit të Hyjlindëses” të Athinës për një operacion.  Pëson infeksion dhe arrin deri në prag të vdekjes.  Kleri, manastiret dhe gjithë besimtarët luten për të.  Doktorët me gjithë përpjekjet e tyre ngrehin duart lart tek Zoti dhe thonë që vetëm një çudi nga Perëndia mund t’a kthejë përsëri predikuesin e flaktë në këtë botë.  Madje parashikojnë edhe kohën e vdekjes së tij dhe gjatë natës kritike “të fundit” dërgojnë një doktor të ri të qëndrojë pranë tij derisa të mbarojë.  Por ndodh çudi nga Perëndia.  Ora e vdekjes të cilën e kishin parashikuar doktorët ishte ora kur temperatura e lartë filloi të bjerë papritur dhe fillon përmirësimi.  Pas 60 ditë mjekimi del nga spitali.  Me lutje në gojë vetë ai çuditet duke thënë:  Pse o Perëndi m’a zgjate këtë jetë? Çfarë vallë ke në plan për mua?
1965: Sinodhi i Shënjtë e ndalon të predikojë në gjithë Greqinë, sepse kritikon tepër ashpër disa prej mitropolitëve të cilët ishin shkaktarë skandalesh të mëdha dhe bën luftë kundër transferimit të mitropolitëve, gjë të cilën Kanonet e Shënjta të Kishës e ndalojnë rreptësisht.  Ngrihet i gjithë populli dhe shtypi i bashkuar dhe me unitet të plotë qëndrojnë përkrah at Avgustinit.  Ierarkia duke parë këtë reagim detyrohet t’a tërheqë menjëherë urdhrin për ndalimin e predikimit ndaj at Avgustinit.
1967 (Maj): bëhet ajo që nuk pritej – dielli atë ditë lindi për së mbrapshti, lindi nga perëndimi – ashtu siç thoshte dhe vetë ai!  Predikuesi i pakënaqur, i cili ndodhej vazhdimisht në përndjekje për shkak të kritikave që bënte, ngjit shkallët e Ierarkisë duke u zgjedhur Mitropolit i Follorinës.
1967-2000: Shërben për plot 33 vjet në Mitropolinë e skajshme të Follorinës duke bërë sakrifica të mëdha, dhe në vitin 2000 jep dorëheqje.
2010: Mbush 10 vjet nga largimi i një shërbimi tepër energjik dhe hip në vitin e 104-ët të moshës së tij.
Rregullisht ndjek Meshën dhe shërbesat e tjera të Shënjta të Kishës në Manastirin e Shënjtë të Shën Avgustinit në Follorinë – manastir i cili përbën dhe veprën e tij të fundit si kryeprift – dhe bekon pandërprerë popullin besimtar.

Përgatiti
+Arhimandrit Lavrent Gracia
(+Αρχιμανδρίτης Λαυρέντιος Γρατσίας)

Përktheu nga Greqishtja
Aleksandër P. Filip
Prill, 2010

Ia përkushtoj me dashuri të thellë zemre dhe mirënjohje shpirtërore Gjerondit të nderuar, luftëtarit të paeupur dhe shëmbëlltor të Orthodhoksisë, ierarhut të ndriçuar të Kishës së Shënjtë të Krishtit, predikuesit të flaktë dhe të palodhur të fjalës së Zotit, Mitropolitit të Follorinës, Prespës dhe Ordheas at AVGUSTIN KANTIOTIT.

Paçim të gjithë bekimet dhe uratat e tua Hirësi!

____________________________

______________________

Η Ρουμανικη ιστοσελιδα “http://acvila30.wordpress.com/2010/04/03/ne-vorbeste-parintele-augustin-mitropolitul-de-103-ani/ ”στην παρουσιαση του βιβλιου·

________________________________________________________________

“Ne vorbeşte

PARINTELE

AYGUSTINOS

Mitropolitul de 103 ani”

«Mας μιλάει ο πατέρας Αυγουστίνος, ο μητροπολίτης των 103 ετών»

Traducere din limba greacă şi tipărită cu binecuvântarea  Înaltpreasfinţitului Părinte Augustin, cartea cuprinde omilii şi predici la Duminicile de peste an, la sărbători şi Sfinţi mai mari.  Preţul este unul misionar (5 RON), astfel încât să oferim la câţi mai mulţi oameni posibilitatea de a citi şi împlini cuvintele  folositoare ale venerabilului Părinte.

Μετάφραση από τα ελληνικά, και τυπωμένα με την ευλογία του πατέρα Αυγουστίνου… Tο βιβλίο περιλαμβάνει κηρύγματα και ομιλίες των Κυριακών όλου του χρόνου, των μεγαλυτέρων εορτών και Αγίων. Τιμή είναι ένας ιεραπόστολος (5 RON), να προσφέρει σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορεί το βιβλίο, για να διαβάσουν και να εφαρμόσουν τα χρήσιμα λόγια του σεβάσμιου Πατέρα.

Înaltpreasfinţitul Părinte Augustin, Arhiereul care a depăşit vârsta de 100 de ani, este unul dintre cei mai respectabili părinţi ai Bisericii Eladei. A fost Mitropolit de Florina şi s-a distins prin bărbăţia şi curajul său de a stigmatiza scrierile rătăcitoare, dar şi prin dragostea şi grija sa pentru zidirea turmei sale. Cuvântul său, întotdeauna viu, patristic şi simplu a atras şi a folosit pe foarte mulţi credincioşi şi continuă să zidească duhovniceşte şi astăzi.

Ο Σεβασμιώτατος υπεραιωνόβιος Αρχιερέας π. Αυγουστίνος είναι ένας από τους πιο αξιοσέβαστους πατέρες της Ελληνικής Εκκλησίας. Διετέλεσε Μητροπολίτης Φλωρίνης και διακρίθηκε για την ανδρεία του και την παρρησία του να ελέγχει τα κακώς κείμενα αλλά και για την αγάπη και φροντίδα για την πνευματική κατάρτιση του ποιμνίου του. Ο λόγος του πάντα ζωντανός, πατερικός και απλοϊκός προσείλκυε και ωφελούσε πλήθη πιστών.

Despre  Înaltpreasfinţitul Augustin, Preacuviosul Arhimandrit Iustin Popovici, profesor al Facultăţii de Teologie din Belgrad, mărturisea: “Voi nu aveţi lipsă în Elada, pentru că aveţi un Kandiotis, care vă arată drumul pe care trebuie să păşească Biserica…Am dori şi noi să avem un episcop care să spună adevărul ca Mitropolitul Florinei – Augustin Kandiotis”.

Σχετικά με τον π. Αυγουστίνο ο αρχιμανδρίτης Justin Popovich, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου, δήλωσε: «Δεν έχετε έλλειψη στην Ελλάδα, επειδή έχετε έναν Kαντιώτη, που σας δείχνει τον τρόπο με τον οποίον οδηγείται το σκάφος της Εκκλησίας … Θα ήθελα να έχουμε  και εμείς έναν επίσκοπο για να πει την αλήθεια, όπως ο Μητροπολίτης Φλωρίνης – Kαντιώτης Αυγουστίνος.

Cei interesaţi pot lăsa un mesaj la pagina de Contact, urmând a vă contacta cu detalii despre primirea cărţii.

Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να αφήσουν ένα μήνυμα στη σελίδα επικοινωνίας και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας, για τις λεπτομέρειες παραλαβής του βιβλίου..