Μια απορια: Επισκοπο εστειλαν να ποιμανη την Φλωρινα ἢ πολιτικο;

Παρον στις  ειδωλολατρικες φωτιές τα Χριστουγεννα, που ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστινος τις πολεμοῦσε & τις εἶχε συρρυκνώση. Διγλωσία στις καρναβαλικες εκδηλώσεις, που για πρωτη φορα στην Πτολεμαϊδα ἔγιναν, εἶπε & και ΝΑΙ & ὄχι! Τώρα χαρουμενος ευλογεῖ το τσιπουρο & τα ψητα σε εκδήλωση 21 βουλευτῶν τις ΝΔ, που ψηφισαν των γαμο των ομοφιλοφιλων, σε περίοδο νηστειας!

Αυτο ειναι κοσμικοτης & οχι κοινωνικοτης.

Στην συνέτευξη που ἔδωσε στις 13.11.2024, δἠλωνει: «Θα εἶμαι πολύ χαρουμενος τωρα…» & ἡ χαρά του φαίνεται στο πρόσωπό του, στην παραπάνω εκδηλωση.

• «Θα εἶμαι πολύ χαρουμενος τωρα στην Πτολεμαΐδα, να πάω στην Πλατεια, να πιό ἕναν καφε, να δῶ τους ἀνθρώπους το πρωΐ, να παω την Τετάρτη στο παζάρι. Ειμαι ἄνθρωπος που θελω να ἐπικοινωνῶ με τους ἀνθρωπους, ἐκτός ἀπό να τους βλέπω βέβαια στους ναούς…»

• Ετσι, ἐξηγειται γιατί τρεχει και στις ειδωλολατρικες φωτιες, στα κοσμικά τραπέζια υψηλου ἐπιπέδου και ας αυτοί οι βουλευταί ψήφισαν νόμους σατανικούς & ολέθριους για την Πατριδα και για τις ψυχες, που ὁ Χριστός ἔχυσε το αιμα του.

Αυτά που λέει ὁ δεσπότης, δεν εἶναι κακό, ἀλλα αυτά τα κάνουν και οι βουλευταί, ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο για να πάρουν ψήφους. Ὁ μητροπολίτης ἔχει μεγαλύτερη ἀποστολή. Ἡ ζωή και ὁ ἀγωνας τῶν μεγάλων ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, που ὑποβαθμίζει ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος εἶναι το μέτρο που ζυγίζει ὁ πιστός λαός τους ἐπισκόπους του. Ἰδιαιτερα για τη Φλώρινα ὁ ἐνθρονιστήριος λὀγος του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου, που τον τηρησε ὑπερεκπερισσου εἶναι ὁ πηχης, που κρατάει ὁ πιστος λαός της Φλώρινας και ζυγίζει τους ἐπισκόπους του.
Θα κάνω σύγκριση, ὅσο και αν ἐνοχλειται ὁ μητροπολίτης Εἰρηναιος, το πρωτοπαλλήκαρο του μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμου. θα κάνω συγκριση, αυτό μᾶς συμβουλεύει ὁ ἀπόστολος Παυλος: «Εἰδέναι τους κοπιῶντας ἐν ὑμῖν καὶ προϊσταμένους ὑμῶν ἐν Κυρίῳ καὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς, και ηγεῖσθαι αὐτοὺς ὑπερεκπερισσοῦ ἐν ἀγάπη διὰ το ἔργον αὐτῶν» (Κολοσ. 5, 12).  Να αγαπᾶμε ὑπερεκπερισσου, ὄχι αυτους που τρέχουν στις κοσμικές ἐκδηλώσεις, ἀλλά τους ἀληθινά πατέρες της Εκκλησίας.

Ακοῦστε τον ενθρονηστήριο λόγο του

ΕΝΘΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΣ ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΙΣΤΩΝ

——

——–

Ἀπομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ἀπό τον ἐνθρονιστήριο λόγο του π. Αυγουστίνου, που τον τηρησε με το παραπάνω, τα 33 χρόνια της ἐπισκοπικῆς του διακονίας & λαμπρυνε την Μητρόπολη Φλωρινης

«…Ἡ Ἱ. Μητρόπολις τῆς Φλωρίνης, τῶ παραδείγματι τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἡρώων στοιχοῦσα, πρέπει καὶ πάλιν νὰ γίνη φάρος, ἀκτινοβολῶν τοῖς ἐγγύς καὶ τοῖς μακράν. Εἰς ἡμᾶς τοὺς κληρικοὺς πρέπει νὰ εὑρίσκη ἐντονώτεραν ἀπήχησιν ἡ φωνὴ τοῦ Κυρίου˙ «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 5, 16). Σκοπὸς τῆς ποιμαντικῆς εἶνε, κατὰ Γρηγόριον τὸν Θεολόγον, «πτερῶσαι ψυχὴν, ἁρπάσαι κόσμου καὶ δοῦναι Θεῶ, καὶ τὸ κατʼ εἰκόνα ἤ μένον τηρῆσαι, ἤ κινδυνεῦον χειραγωγῆσαι, ἤ διαρρυὲν ἀνασώσασθαι, εἰσοικίσαι τε τὸν Χριστὸν ἐν ταῖς καρδίαις διὰ τοῦ Πνεύματος, καὶ τὸ κεφάλαιον, θεὸν ποιῆσαι καὶ τῆς ἄνω μακαριότητος, τὸν τῆς ἄνω συντάξεως».
Ἄς ἐπιτραπῆ εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο νʼ ἀνοίξω τὴν καρδίαν μου καὶ νὰ σᾶς εἴπω:

Δὲν ἦλθον ἐδῶ, ἀδελφοί μου, διὰ σκοποὺς ἰδιοτελεῖς. Δὲν ἦλθον διὰ θησαυρισμὸν καὶ διὰ δόξαν. Ἦλθον μὲ τὴν ἐν Κυρίω ἀπόφασιν διὰ νὰ ὑπηρετήσω τὸν μαρτυρικὸν τοῦτον λαόν, τοῦ ὁποῖου, διὰ νὰ ὁμιλήσω μὲ τὴν γλῶσσαν τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὰ πόδια. Ἦλθον νὰ κηρύξω τὸ Εὐαγγέλιον καὶ νʼ ἀναφλέξω τὸν σπινθῆρα τῆς πίστεως, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει ἀκόμη εἰς τὰ στήθη τῶν ἀνθρώπων. Ὅπως ἔζησα ὥς ἱεροκῆρυξ ἐπὶ 30 ἔτη, οὕτω θὰ ζήσω καὶ ὠς ἐπίσκοπος. Ἁπλότης καὶ λιτότης ἧτο καὶ θὰ εἶνε ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μου.
Συγγενεῖς κατὰ σάρκα δὲν θὰ ἔχουν θέσιν εἰς τὴν Μητρόπολιν. Ἄν ποτὲ ἔλθη συγγενής μου πρὸς ἐπίσκεψιν, θὰ κοιμηθῆ εἰς τὸ ξενοδοχεῖον. Συγγενεῖς διʼ ἐμὲ θὰ εἶνε οἱ ἀκούοντες καὶ φυλάσσοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
Εἰς τὴν Μητρόπολιν θὰ ὑπάρχη μικρὸς ἐπιτελεῖον ἐκ θεολόγων καὶ ἄλλων ἱεραποστολικῶν προσώπων, τὰ ὁποῖα θὰ ἐργάζονται πρὸς δόξαν Θεοῦ. Κατὰ τὰ ἀρχαῖα πρότυπα, ἡ Μητρόπολις θά μεταβληθῆ εἰς κοινόβιον. Κατά Παύλειον, «ἔχοντας διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσησόμεθα» (Α΄ Τιμ. 6, 8).
Δώρα δὲν θὰ δέχωμαι παρʼ οὐδενὸς ὑφισταμένων μου.
Ὅτι θὰ ὑπολείπεται ἐκ τοῦ μισθοῦ, τὸν ὁποῖον μοῦ δίδει ἡ Πατρίς, θὰ διατίθεται ὑπὲρ φιλανθρωπικῶν καὶ ἱεραποστολικῶν σκοπῶν.
Εὐαγῆ ἱδρύματα θὰ ὑποστηρίξω ἤ καὶ νέα θὰ ἱδρύσω.
Φίλοι μου θὰ εἶνε ὅσοι πιστεύουν εἰς τὸν Θεόν. Οἱ κατὰ κόσμον πτωχοὶ καὶ ταπεινοὶ θὰ προσελκύουν ἱδιαίτερον τὸ ένδιαφέρον μου. Διότι πίστις μου εἶνε, ὅτι ἕκαστος πτωχὸς καὶ ταπεινὸς κρύπτει εἰς τὰ στήθη του μίαν μεγαλειότητα, πρὸ τῆς ὁποίας ὑποκλίνονται οἱ ἄγγελοι.
Εἰς γἀμους, κηδείας καὶ μνημόσυνα δὲν θὰ λαμβάνω μέρος. Ἀρκεῖ δια τὴν ἱεροτελεστίαν ὁ ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου. Οὐδὲν ἔχει νὰ προσθέση ὁ ἀρχιερεύς. Μόνον εἰς γάμους ὀρφανῶν, θυμάτων πολέμου καὶ μόνον εἰς κηδείας ἀναπήρων πολέμου, ὡς καὶ εἰς γάμους ἤ κηδείας προσώπων ζώσης θρησκευτικότητος, καὶ διὰ λόγου καὶ ἔργου εὐεργετησάντων τὴν κοινωνίαν, θὰ λαμβάνω μέρος, διὰ νὰ τιμᾶται ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ εὐσέβεια.
Ὄχι ὁ ἄδικος πλοῦτος ἤ ἡ μάταια δόξα θά ἔχουν τὸ προβάδισμα εἰς τὰς ἀρχιερατικάς μου προτιμήσεις, ἀλλʼ ἡ χριστιανικὴ ἀξία, ἔστω καὶ ἄν αὐτὴ κατοικῆ εἰς καλύβην ἤ καλύπτεται ἀπὸ τὰ ράκη ἑνὸς ἐπαίτου.
Παράνομα ζεύγη δὲν θὰ ἀνεχθῶ εἰς τὴν περιφέρειάν μου. Θὰ φθάσω μέχρις ἀφορισμοῦ. Οὕτω μόνον θὰ ἀσφαλισθῆ ὁ τίμιος γάμος.
Τοὺς δημοσίως ἀμαρτάνοντας δημισίως καὶ θὰ ἐλέγχω, κατὰ τὴν ἀποστολικὴν ἐντολὴν (Α΄ Τιμ. 5, 20).
Μέτρον δέ, μὲ τὸ ὁποῖον θὰ κρίνωνται οἱ λόγοι καὶ αἱ πράξεις, θὰ εἶνε ὁ αἰώνιος νόμος τοῦ Θεοῦ, τὀ Εὐαγγέλιον.
Ὅ,τι συμφωνεῖ μὲ τὸ Εὐαγγέλιον, θὰ ἐπαινῆται˙ ὅ, τι δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸ Εὐαγγέλιον, θὰ ἐλέγχεται καὶ θʼ ἀποδοκιμάζεται.
Συμβιβασμοὶ εἰς ζητήματα πίστεως δὲν θὰ εἶνε ἀνεκτοί. Διότι εἰς τὰ ὦτα μου ἠχεῖ πάντοτε ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου˙ «Καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ ουρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρʼ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. 1, 8).
Καὶ ἐπειδὴ εἶμαι ἐπίσκοπος ὄχι μόνον τῆς πόλεως Φλωρίνης καὶ δύο ἤ τριῶν ἄλλων ἀστικῶν κέντρων τῆς περιφερείας, ἀλλʼ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ 100 καὶ πλέον χωρίων, τὰς περισσοτέρας Κυριακὰς καὶ ἐορτὰς θὰ εὑρίσκωμαι ἐν μέσω τοῦ λαοῦ τῆς ὑπαίθρου τῆς χώρας, ὁ ὁποῖος καὶ αἰσθάνεται περισσότερον τὴν ἀνάγκην τὴς παρουσίας τοῦ Ἱεράρχου.
Νεώτερος περιώδευσα τὰ χωρία τῆς Φλωρίνης πεζῆ ἀπὸ Πρέσπας μέχρι Σκρᾶ, ἀλλὰ τώρα ταπεινὸν ὄχημα θʼ ἀντικαταστήση τὸ ὀνάριον τοῦ Ὶησοῦ ἐν τῆ μηχανοκινήτω ἐποχῆ μας.
Κατὰ τὰς περιοδείας οὐδὲν θὰ λαμβάνω ἐκ τῶν ναῶν. Ἀδάπανον θὰ κηρύξω τὸ Εὐαγγέλιον.
Ἐν τῆ διοικήσει θὰ εἶμαι ὄχι δεσπότης, ἀλλὰ πατὴρ φιλόστοργος καὶ ἀδελφὸς τῶν ἐκτελούντων πιστῶς καὶ εὐσυνειδήτως τὰ ἱερατικά των καθήκοντα. Διὰ τοὺς παρεκκλίνοντας ὅμως ἐκ τῆς εὐθείας ὁδοῦ καὶ σκανδαλίζοντας τὸν λαὸν θὰ εἶμαι αὐστηρός τιμωρός.
Μεσάζοντας δὲν θὰ δέχωμαι. Ὁ ἔχων δίκαιον θὰ τὸ λαμβάνη ἀπʼ εὐθείας.
Τὰ ἡνία τῆς διοικήσεως θὰ κρατῶ ὁ ἴδιος. Ἤ μᾶλλον πρέπει νὰ τὰ κρατῆ ὁ Ἀρχηποίμην Χριστός. Ὦ Χριστέ! Σὺ γενοῦ ὁ καλὸς ἡνίοχος τῆς ἐπισκοπῆς. Σὺ ὁδήγει ποιμαινομένους καὶ ποιμαίνοντα εἰς νομὰς σωτηρίους. Σὺ ἀσφάλιζε τὴν ποίμνην σου ἐκ λύκων λυμαινομένων αὐτήν.

Συνεχιζεται