ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ ΣΕ ΤΑΪΖΟΥΝ ΜΕ ΣΑΝΩ & ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΕΣ

–Είναι γεγονός ότι το 1/3 του λαού μας κυριολεκτικώς πεινά, και οι υιοί της Ελλάδος εκπατρίζονται μακράν και ως εργάται ευρίσκουν σκληρό θάνατο εις τα ανθρακωρυχεία του Βελγίου δι’ ενα τεμάχιον άρτου. Αλλ’ εδώ κολοσσαία ποσά σπαταλώνται εις διασκέδασιν ολίγων νυκτών (Απο Χριστιανική Σπίθα 1957)
–Yστερα από την αδράνη κατάστασι που παρατηρείται από πλευράς εκκλησιαστικής διοικήσεως έναντι του καρναβάλου, δεν υπολείπεται άλλο παρά ωρισμένοι ηρωϊκοι ιερείς να αναλογισθούν τα ιερά παραδείγματα, νεώτερα και παλαιότερα της εκκλησιαστικής μας ιστορίας και δεν πειράζει ότι θα είναι λίγοι, και αυτοί οι κληρικοί να αντισταθούν σθεναρώς και να κηρύξουν εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του καρναβάλου. Και ας έχουν  υπ’ όψιν των οι κληρικοι αυτοί και όσοι λαϊκοι θα τους συμπαρασταθούν, ότι οι ολίγοι θα νικήσουν τους πολλούς· διότι αυτοί έχουν την αλήθεια, ενώ οι πολλοί ευρίσκονται μέσα στο ψεύδος, την αμαρτία και την διαφθορά. (Απόσπασμα ομιλίας Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιώτου στις 24-2-1990, Απο το βιβλίο του αειμνήστου Παναγιώτου Λοη “Ο ΑΝΤΙΚΑΡΒΑΛΙΚΟΣ ΑΓΩΝ
ΣΗΜΕΡΑ:
Οι Ελληνες χανουν τα σπιτια τους, τις δουλειές τους, πεθαινουν απο τα εμβολια των ἀπατεώνων, γεμισαν ἀπό λαθρομεταναστες την πατρίδα μας, θα κουβαλησουν πιο επικινδυνους, απο τη Γερμανια, θα κανουν πυριτιδαποθηκη τζιαντιστων την Πατριδα μας & οι αντιχριστοι δημαρχοι, τα τσιράκια των μασώνων πολιτικῶν, ταϊζουν με σανω το λαο, δημιουργῶντας καρναβαλικες εκδηλώσεις & εκει που δεν υπηρχε σπορος, ενω η Ελλάδα χανεται. Και οι αθεοφοβοι δεσποταδες μας, σιωπουν!

55.000 ευρω μονο απο την Περιφερεια για τις αποκριατικες εκδηλωσεις στην Π.Ε. Κοζανης- 6.000 ευρω στο «KarvonVal» της Πτολεμαΐδας.

Κωφίδης Ευάγγελος

Οι τελευταίες πόλεις, που δεν γιόρταζαν τον καρνάβαλο, ετοιμάζονται για μεγάλες, πολυήμερες καρναβαλικές εκδηλώσεις. Βέροια, Θεσσαλονίκη, Πτολεμαΐδα …
Μέχρι και στην μητρόπολη του αγωνιστή Μητροπολίτη π. Αυγουστίνου Καντιώτη, ξεχάστηκαν τα κηρύγματα και οι αγώνες …
«Σιωπή ιχθύος» μία ακόμη φορά από τους ιεράρχες μας για τα καρναβάλια!
Εχει σαν αποτέλεσμα οι χριστιανοί που εκκλησιάζονται να συμμετέχουν, χωρίς αίσθηση αμαρτίας στην πομπή του καρνάβαλου, νομίζοντας ότι αυτό πού κάνουν είναι φυσιολογικό χωρίς επίπτωση στην ψυχή τους.
Και δικαιολογημένα γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση και κατήχηση.
Υπάρχει ένα περιστατικό στις Πράξη των Αποστόλων 19:23-41, που προσφέρει μια βαθιά θεολογική προοπτική για τη σύγκρουση ανάμεσα στο Ευαγγέλιο και τις κοσμικές δυνάμεις, καθώς και για τη δύναμη της αλήθειας του Θεού να μεταμορφώνει κοινωνίες και ατομικές ζωές.

Ο Απόστολος Παύλος, με το κήρυγμά του στην Έφεσο, προκαλεί μια ριζική αλλαγή στην κατανόηση του θείου. Η Έφεσος ήταν ένα κέντρο λατρείας της θεάς Αρτέμιδας, και τα ειδώλια που κατασκεύαζαν οι τεχνίτες ήταν όχι μόνο θρησκευτικά αντικείμενα, αλλά και σημαντική πηγή οικονομικού εισοδήματος. Η διδασκαλία του Παύλου ότι «δεν είναι θεοί αυτοί που γίνονται με χέρια» (Πράξεις 19:26) απειλούσε όχι μόνο τη θρησκευτική ταυτότητα της πόλης, αλλά και την οικονομική της σταθερότητα.

Αυτή η σύγκρουση δείχνει ότι το Ευαγγέλιο δεν είναι απλώς μια προσωπική πίστη, αλλά μια δύναμη που μεταμορφώνει ολόκληρες κοινωνίες. Η αλήθεια του Χριστού έρχεται σε αντίθεση με τις ψευδαισθήσεις και τις ειδωλολατρικές πρακτικές του κόσμου. Οι τεχνίτες ειδώλων αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη τάση να στηρίζουμε την ασφάλειά μας σε πράγματα που τελικά είναι παροδικά και ανίσχυρα. Το Ευαγγέλιο, ωστόσο, καλεί τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις ψευδείς ελπίδες και να βρουν τη σωτηρία μόνο στον αληθινό Θεό.

Η βίαιη αντίδραση των τεχνιτών και η αναστάτωση στο θέατρο της Εφέσου αποκαλύπτουν την αντίσταση που συχνά συναντά το Ευαγγέλιο. Όταν το φως της αλήθειας φωτίζει τις σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ύπαρξης, η αντίδραση μπορεί να είναι έντονη. Ο κόσμος, όπως και οι τεχνίτες, μπορεί να αντισταθεί στην αλλαγή, φοβούμενος την απώλεια της άνεσης, της δύναμης ή της ταυτότητάς του.

Ωστόσο, αυτή η αντίσταση δεν μπορεί να σταματήσει την πρόοδο του Ευαγγελίου. Ο Θεός είναι κυρίαρχος, και όπως φαίνεται στο τέλος του περιστατικού, η αναστάτωση στην Έφεσο ηρεμεί χάρη στη σοφία και την ηρεμία του γραμματέα της πόλης. Αυτό μας θυμίζει ότι, παρόλο που οι αντιδράσεις μπορεί να είναι έντονες, η αλήθεια του Θεού θα διατηρηθεί και θα θριαμβεύσει.

Το περιστατικό στην Έφεσο είναι μια προκλητική υπενθύμιση για τους χριστιανούς σήμερα. Ο Παύλος δεν δίστασε να κηρύξει την αλήθεια, ακόμα και όταν αυτό σήμαινε αντιμέτωπος με κίνδυνο και αντίσταση. Η πίστη μας στον Χριστό μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με αντιδράσεις, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει. Αντίθετα, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός είναι μαζί μας και ότι το Ευαγγέλιο έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Σύμφωνα με την παράδοση και τις αγιολογικές πηγές, ο Απόστολος Τιμόθεος πέθανε ως μάρτυρας του Χριστιανισμού. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Τιμόθεος, ο οποίος ήταν πιστός συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου και πρώτος επίσκοπος της Εφέσου, αντιμετώπισε σφοδρή αντίσταση από τους ειδωλολάτρες.

Κατά τη διάρκεια μιας εορτής προς τιμήν της θεάς Άρτεμης (Διάνης), ο Τιμόθεος προσπάθησε να σταματήσει τις ειδωλολατρικές τελετές και να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Αυτό προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών, οι οποίοι τον επιτέθηκαν και τον λιθοβόλησαν μέχρι θανάτο. Η παράδοση τοποθετεί το μαρτύριό του γύρω στο έτος 97 μ.Χ.

Το περιστατικό στην Έφεσο μας διδάσκει ότι το Ευαγγέλιο δεν είναι απλώς μια προσωπική πίστη, αλλά μια επανάσταση που αγγίζει κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Καλεί τους πιστούς να σταθούν με θάρρος απέναντι στις κοσμικές δυνάμεις, να εμπιστευτούν τη διακυβέρνηση του Θεού και να ζήσουν με την πεποίθηση ότι η αλήθεια του Χριστού θα θριαμβεύσει. Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς καλούμαστε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο χωρίς φόβο, γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι πάντα μαζί μας.

Τώρα λοιπόν που τα ελληνικά νησιά σείονται απο σεισμούς και ο κόσμος εγκαταλείπει τα σπίτια του, δεν καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να πέσουμε στα γόνατα και να παρακαλέσουμε Τον Κύριον και Θεόν μας να μας λυπηθεί.

Το καρναβάλι, ως ένα γεγονός που συνδέεται συχνά με αρχαίες ειδωλολατρικές παραδόσεις και τελετές, προωθεί πρακτικές ή πεποιθήσεις που δεν ευθυγραμμίζονται με τις σύγχρονες θρησκευτικές ή ηθικές αξίες μιας εκκλησίας. Τέτοιες εκδηλώσεις ενισχύουν συμπεριφορές ή ιδέες που δεν συμβάλλουν στην πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των ανθρώπων. Επομένως, η διακοπή των ετοιμασιών θεωρείται ως μια πράξη προστασίας της κοινωνικής αρμονίας και της θρησκευτικής ακεραιότητας, επιτρέποντας την εστίαση σε πιο ουσιαστικές και θετικές δραστηριότητες που ενισχύουν την ενότητα και την ηθική ευθύνη.