• Ημουν ετοιμος ν᾽ ἀναχωρησω στον ἄλλον κοσμο & θα ερθη ἄλλος δεσποτης, να σας ἐπιτρεπη τα παντα, ἀλλα ὁ Θεος μου εδωσε προθεσμια μετανοιας. Θελω ἡ Φλωρινα να γινη χριστιανικη πολη, στα σπιτια ὅλα να ὑπαρχη το Ευαγγελιο & να γινεται προσευχη. Θελω σ᾽ ὅλα τα σπιτια να ὑπαρχη ο Χριστος. Επιθυμω ζωηρα, να ἐπισκεφθω ὅλα τα σπιτια & να σας δω απο κοντα…

Δευτερολογία:

Συμβουλες του Μητροπολιτου Φλωρινης Αὐγουστινου
στο τελος της Θειας Λειτουργιας

Σφραγίζω τὰ κηρύγματα ποὺ μὲ ἠξίωσε ὁ Θεὸς νὰ κάνω τὴν περίοδο αὐτήν.
Ὅπως γνωρίζετε ὅλοι, τὸ Νοέμβριο μῆνα παρ᾽ ὀλίγον μὲ τὸ ἐξπρὲς νὰ ἀναχωρήσω στὸν ἄλλον κόσμο, γιὰ νὰ ἡσυχάσω καὶ νὰ ἡσυχάσετε κ᾽ ἐσεῖς, γιατὶ ἀρκετὰ ὑποφέρετε ἀπὸ τὸν Αὐγουστῖνο. Καὶ νά ᾽ρθῃ ἄλλος δεσπότης, νὰ σᾶς ἐπιτρέπῃ καὶ τὸ κάπνισμα, νὰ σᾶς ἐπιτρέπῃ τα παντα, γιατὶ ἐγὼ σᾶς λέω τὰ ὄχι.
Ἤμουν ἕτοιμος, παρ᾽ ὀλίγον ν᾽ ἀναχωρήσω μὲ τὸ ἐξπρὲς στὸν ἄλλον κόσμον, ἀλλὰ ὁ Θεὸς μ᾽ ἄφησε ὄχι γιὰ κανέναν ἄλλον λόγον παρὰ γιὰ νὰ μοῦ δώσῃ προθεσμία μετανοίας.
Κ᾽ ἔτσι ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο πήρα δυνάμεις, μέχρι τώρα, ἐδῶ στὴν πόλι τῆς Φλωρίνης μὲ ἠξίωσε ὁ Θεὸς –μετρῆστε μὲ τὰ δάχτυλα– ἔκανα αὐτὴν τὴν περίοδο 40 κηρυγματα πρωινά, ἐσπερινά και κύκλο Αγίας Γραφῆς. Καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὰ σαράντα αὐτὰ κηρύγματα ἐμοίρασα καὶ εἴκοσι (20) φυλλάδια. Τὰ σκορπῶ δωρεὰν εἰς μνημόσυνον τῶν γονέων μου. Τὸ ἀποτέλεσμα;
Ὁ Θεὸς οἶδε, ὁ Θεὸς ξέρει τὸν πόθον μου, ὁ Θεὸς γνωρίζει τὴν καρδιά μου. Θέλω ὅλη ἡ Φλώρινα νὰ γίνῃ χριστιανικὴ πόλις, θέλω στὰ σπίτια ὅλα ν᾽ ἀκούεται προσευχή, θέλω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια νὰ ὑπάρχῃ Εὐαγγέλιο, θέλω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια νὰ ὑπάρχῃ Χριστός, θέλω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια νὰ ὑπάρχουν ἀντρόγυνα ἀγαπημένα, παιδιὰ ποὺ νὰ ὑπακούουνε, ἄντρες-γυναῖκες, θέλω νὰ μυρίζουν τὰ σπίτια λιβάνι καὶ ὄχι κοπριὰ τοῦ διαβόλου. Θέλω νὰ κλείσουν οἱ τηλεοράσεις καὶ νὰ ἐπικρατήσῃ τὸ Εὐαγγέλιο. Τὰ θέλω ὅλα αὐτά, τὸ ἐπιθυμῶ σφοδρῶς.
Καὶ κάτι ἄλλο ἐπιθυμοῦσα. Ὅπως λέγει ὁ Χρυσόστομος θὰ ἤθελα κ᾽ ἐγὼ, ἄν μποροῦσα –ζωηρὰ ἐπιθυμία του ἦταν– νὰ ἐπισκεφθῶ ὅλα τὰ σπίτια. Τώρα δὲν μπορῶ νὰ το κάνω, γιατί ἂν πάω σ᾽ ἕνα σπίτι, θὰ παραπονεθοῦν τ᾽ ἄλλα. Δὲν ἔχω καὶ καιρό, δὲν ὑπάρχει χρόνος.
Θὰ ἤθελα νὰ πάω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια, νὰ μπῶ μέσα, νὰ καθήσω σὰν ταπεινὸς ἁμαρτωλός ἱεροκήρυκας να κλάψω καὶ νὰ ῥωτήσω τὸ σπίτι, τὴ γυναῖκα, τὰ παιδιά πῶς περνᾶνε. Νὰ ρωτήσω κ᾽ ἐγὼ σὰν τὴ Μαρία τὴν Αἰγυπτία·

πῶς πάει ὁ ἄντρας; πῶς πάει ἡ γυναίκα; πῶς πάει τὰ παιδιά; πῶς πάει ἡ κοινωνία; Νὰ μάθω τὰ προβλήματά τους, νὰ σφογγίσω τὰ δάκρυά τους, νὰ τοὺς παρηγορήσω. Θὰ ἤθελα νὰ πάω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια. Δὲν μπορῶ. Λέγει ὁ Χρυσόστομος· Θὰ ἤθελα νὰ γίνω χίλια κομμάτια.
Αὐτὸ ποὺ δὲν κάνω ἐγώ, πρέπει νὰ τὸ κάνουν οἱ παπᾶδες. Ἂν μποροῦσα νὰ τὸ κάνω ἐγώ, δὲν θὰ τοὺς χρειαζόμουν. Τοὺς συμβουλεύω μὲ δάκρυα στὰ μάτια· Να πᾶνε ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι, ἀλλα δεν το κάνουν.
Τί κακὸ ἔπεσε στὴν Ἑλλάδα; Δέκα χιλιάδες παπᾶδες ἔχει ἡ Ἑλλάς. Ἀπὸ ἕνα σπίτι κάθε μέρα νὰ περνούσανε νὰ τὸ ἁγιάζανε, θά ᾽χε ἀλλάξῃ ὁ ντουνιᾶς καὶ ἡ κοινωνία. Κ᾽ ἔτσι ἐγὼ ἀναγκάστηκα τώρα τελευταίως νὰ κάνω μιὰ ἐπιστολή. Σᾶς ἔστειλα μιὰ ἐπιστολὴ σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια. Ἀφοῦ δὲν μπορῶ νὰ σᾶς ἐπισκεφθῶ προσωπικῶς, σᾶς ἔστειλα μιὰ ἐπιστολὴ καὶ δέν ξέρω τί ἀποφασίσατε νὰ κάνετε. Σᾶς παρακαλῶ ὅλους, αὐτὸ ποὺ σᾶς λέγω στὴν ἐπιστολὴ νὰ τὸ κάνετε. Ἔχουμε ἐδῶ στὴν πόλι καλοὺς πνευματικοὺς πατέρας, ἔχουμε ἀρχιμανδρίτας. Τώρα πλησιάζουν ἅγιες ἡμέρες. Σὰν τὴ Μαρία τὴν Αἰγυπτία νὰ πᾶτε νὰ ἐξομολογηθῆτε ὅλοι, καὶ οἱ ἄντρες οἱ γυναῖκες τὰ παιδιά, καὶ ἔτσι θὰ σᾶς ἀξιώσῃ ὁ Θεὸς τὴ Μεγάλη Πέμπτη σὰν τὴν ἁγία Μαρία τὴν Αἰγυπτία νὰ κοινωνήσετε τὰ ἄχραντα μυστήρια.
Αὐτὰ ἔχω νὰ σᾶς πῶ. Τώρα πλέον μόνο τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ θὰ ξαναμιλήσω τώρα ἐδῶ, ἂν μ᾽ ἀφήσῃ ὁ Θεὸς καὶ ζήσω. Ἴσως νὰ εἶνε τὸ τελευταῖο κήρυγμά μου. Ὁ Θεὸς νὰ εὐλογῇ τὰ σπίτια σας, τὶς ἐργασίες σας, τὰ καταστήματά σας, τὶς δουλειές σας, τὰ παιδιὰ σας τὰ ἀγαπημένα, τὰ κορίτσια σας. Νὰ εὐλογῇ τὴν πόλιν μας, τὰ σύνορά μας, τὴν πατρίδα μας. Ὅλους σας νὰ σᾶς εὐλογῇ. Καὶ ἄν ποτε σᾶς ἐπίκρανα, σᾶς ζητῶ συγγνώμη.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(ἱ. ναὸς Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης 31-3-1985)