ANOIKTH EΠIΣΤΟΛH

Πρός τηλεοπτικό σταθμό «ΜEGA» & προς τους συντελεστές παραγωγής της σειρας «ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ»

Νικ. Ε. Σακαλάκη
Βόλος 17/04/25
κ. Διευθυντά
Αν δούμε το συνολικό θεολογικό – ιστορικό και κοινωνικό αποτέλεσμα της σειράς «Άγιος Παΐσιος – από τα Φάρασα στον ουρανό», με δεδομένο την κεντρομόλο έλξη της, που περιέλαβε πλήθος συνειδήσεων, με δείκτη τον υψηλό βαθμό πυκνότητας της τηλεθέασης της σειράς, δίνουμε συγχαρητήρια στην πρωτοβουλία του σταθμού, εκφράζοντας (έτσι) την αισθητή – θετική επίδρασή της στην ψυχή εκάστου, στην ομαδική κοινωνική διάρθρωση και στο χώρο των κοινωνικών σχέσεων. Απόδειξη ότι η Ελληνική ψυχή αποδέχεται τις Ορθόδοξες αξίες ως πραγματοποιήσιμους σκοπούς…..
Πατηστε τον τίτλο & διαβᾶστε τη συνέχεια. Εἶναι σε pdf

Ο Ιουδας ο προδοτης, ο δουλος και
δολιος και οι συγχρονοι όμοιοι του !

«(…) Ήτο εις το τραπέζι με τους δώδεκα μαθητάς Του»
«Είχε και αυτός λάβει εξουσίες και επί των δαιμόνων»
«Αναιδής, θρασύς, χειρότερος από θηρίον, αδιόρθωτος, ανάλγητος»
«Η αναίδειά του ήτο αξία μεγάλης αγανακτήσεως»
«Διότι μετά από αυτόν τον έλεγχον ερωτά:
«Μήπως είμαι εγώ Κύριε;»
Πόση αναισθησία; Ετόλμησε πάλιν να ερωτήση, βασιζόμενος εις την καλοσύνην του διδασκάλου με την ελπίδα ότι δεν θα τον ελέγξη (…)». Πόση τύφλωσις! Πού τον οδήγησε;

«Διότι τέτοια είναι η φιλαργυρία, τούς κάνει μωρούς και ανοήτους, θρασείς και σκύλους αντί ανθρώπων. Ή μάλλον και χειροτέρους από σκύλους, και δαίμονας από σκύλους  (…)»

Αποσπάσματα από (ομιλία ΠΑ’ Ιωάννου Χρυσοστόμου ΕΠΕ, έργα 12 σελ. 159-189).

(Σας παρακαλώ διαβάστε ολόκληρη την λίαν  ψυχοφελή ομιλία του Ι.Χρυσοστόμου.)

Παρόλα ταύτα ,τίποτα δεν κατάλαβε από τα σωτήρια λόγια του δασκάλου του.

Είχε λάβει και αυτός εξουσίες από τον ίδιον τον Ιησού Χριστό. («Διότι αυτός (ο Ιούδας) τον μεν διαβόλον τον επεδοκίμαζε(…)»), όπως και οι άλλοι ένδεκα. Παρόλα ταύτα τις έχασε, ούτε το ίχνος αυτών δεν τού έμεινε, όταν σταδιακά εισήρχετο ο διάβολος μέσα του.

Δεν τού τις αφαίρεσε ο Ιησούς Χριστός, ούτε σύνοδος έγινε ή συνέλευση για να τον καθαιρέσει και στη συνέχεια να γυμνωθεί της χάριτος των θαυμαστών δυνάμεων που είχε λάβει. Κανείς δεν ενήργησε για την απώλεια της «ιεροσύνης του». Αλλά τί έγινε; Αυτομάτως ,αστραπιαία εξέπεσε μετά το πέρας των προσπαθειών του Χριστού, όπως ο εωσφόρος. Και αντί να διορθωθεί μετά από τους αλλεπάλληλους ελέγχους του Κυρίου, αυτός «έμενεν αδιόρθωτος, διότι ήτο ανάλγητος,(…)»,με αποτέλεσμα «εισέβαλε μέσα του ολόκληρος ο σατανάς και τον εκυρίευσεν εντελώς».

Ας προσέξουν όσοι λέγουν ότι το να λάβει κάποιος εξουσίες και να τις απωλέσει έγκειται αποκλειστικά και μόνο στους προεστώτες, και καθόλου στον άμεσα ενδιαφερόμενο ή υπόλογο.

(Βλέπε: «ο αγαθούτσικος μοναχός»:

https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%86%ce%bb%cf%8e%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%87/ )

Γιατί εάν λαμβάνεις από τον ίδιο τον Θεό και τα χάνεις όλα εξαιτίας της απροσεξίας σου, τότε βάλε στο νου σου και κατάλαβε τί θα λάβεις από αυτούς που δεν έχουν λάβει τίποτα, τους γυμνούς χάριτος, τους αυτόκλητους και πόσο ευκολότερα θα χάσεις και τα ελάχιστα που σού έχουν δοθεί άνωθεν (από τον Κύριο). Κινδυνεύεις μάλιστα παρασυρόμενος να νομίζεις ότι έλαβες. Μάς ενημερώνουν σχετικά, πλείστα παραδείγματα για ανθρώπους που νόμιζαν οι ταλαίπωροι ότι επικοινωνούσαν με τη θριαμβεύουσα. Δυστυχώς όμως είχαν επικοινωνία με τον τρισκατάρατο που τούς ξεγελούσε κάνοντας αυτός τις αγυρτείες, ενώ ο πλανεμένος πίστευε ότι είναι δικά του επιτεύγματα, γιατί ευαρεστούσε τον Θεό. (Κατά παραχώρηση για να αποκαλυφθεί η πλάνη).

Να πώς βεβαιώνεται η αιτία απώλειας της χάριτος από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό:

«Μείνατε ενωμένοι με Εμέ δια να μένω και εγώ ενωμένος με εσάς(…).(Ιωαν.ΙΕ’4 ,Τρεμπ. σελ.445)

Όποιος δεν μείνει ενωμένος μαζί Μου έχει ήδη πεταχθεί έξω(…).» (Ιωαν. ΙΕ’6,Κολιτσάρα,σελ. 393)

Και αλλού μάς λέει ο Κύριος:

«Ας είναι αναθεματισμένοι και χωρισμένοι δια παντός από τον Χριστόν, όσοι σάς ταράττουν και θέλουν να μεταβάλουν και να αλλοιώσουν το αληθές περί Χριστού κήρυγμα».

 (Γαλ. Α’7,8,9, σελ. 748,Τρεμπ.)

«Διότι το αμάρτημα της προδοσίας ήτο (και είναι) πολύ μεγάλο (…)»

«Αλίμονον όμως εις τον άνθρωπον εκείνον δια του οποίου ο Υιός του ανθρώπου παραδίδεται. Θα ήτο καλύτερα δι’ αυτόν να μην είχε γεννηθεί».

Όταν πολεμάς τα δόγματα της Εκκλησίας ,πολεμάς τον ίδιο τον Θεό, γίνεσαι θεομάχος και αλίμονο εις αυτόν που θα προσκρούσει εις τον λίθον της Αλήθειας όπου στερεώνεται η Εκκλησία του Χριστού. Ο λίθος αυτός θα τον συνθλίψει.  Σαφέστατες Εντολές τις οποίες υποτιμούν οι πονηροί, εκμεταλλευόμενοι με πανουργία και εμμονή την ευλογημένη μετάνοια, μόνο στα περί βίου αμαρτήματα, έχοντάς την ως άλλοθι για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο που έχουν ξεσηκώσει εναντίον των δογμάτων. Γίνονται θεομάχοι και αποδίδουν  τη σημερινή κατάντια μόνο στα περί βίου αμαρτήματα και όχι στα περί Πίστεως, θαρρείς και στα περί Πίστεως δεν χρειάζεται μετάνοια. Εκεί κι αν χρειάζεται όμως, καθότι «δια της Πίστεως και υπομονής θα σωθούμε».

Ας μην ξεγελιόμαστε. Αυτός του οποίου η Πίστη πλησίασε τον κόκκο σιναπιού έχει ήδη φροντίσει την κάθαρση και συνεχίζει ευαρεστώντας τον Θεό.

Εξ’ ου και το:

«Ο δίκαιος θα ζήσει και θα σωθεί δια της Πίστεως».

Αυτός όμως που επιμένει να ανατρέπει τη διδασκαλία του Κυρίου, Τον προδίδει, γυμνώνεται της χάριτος εντελώς γενόμενος όργανο του πονηρού. Και ως επακόλουθο αυτού καθίσταται αδύνατον να επέλθει μετάνοια, αφού λείπει η χάρις. Ενώθηκαν οι δόλιοι προβατόσχημοι με τους εχθρούς του Θεού, τους αιρετικούς, δηλαδή τους αντίχριστους που προλείαναν – προπαρασκεύασαν την έλευση του ανόμου, έγιναν και αυτοί αντίχριστοι.

Και …ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ ,αποφάσισαν οι δόλιοι ότι ενεργούν τα μυστήρια των αιρετικών. Όλα αυτά κόντρα στις αποφάσεις των Αποστόλων, Θεοφόρων Πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων.

Και να πει κανείς ότι αγνοούν τους Νόμους;

Είναι όμως δούλοι και δόλιοι ,πανούργοι και προδότες, χειρότεροι του Ιούδα ο οποίος δεν ήξερε, ούτε Ευαγγέλιο κρατούσε στα χέρια του.

Στρέφονται μονίμως και με εμμονή στους κυβερνώντες ,στους «Πιλάτους» ενώ γνωρίζουν πολύ καλά τί είπε ο Κύριος και σε ποιους καταλόγισε τη μέγιστη ευθύνη.

Τάδε έφη Κύριος:
«Δι’ αυτό ο Καϊάφας και το συνέδριον των εβραίων, που από φθόνον με παρέδωκαν εις τα χέρια σου, έχουν μεγαλυτέραν ενοχήν από σε, ο οποίος δεν τολμάς να αποδώσης δικαιοσύνην.» (Ιωαν. ΙΘ’11,σελ. 409,Κολιτσάρα)

Μία σέκτα διεφθαρμένων ,κατοίκων της Βαβυλώνας μετά την ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ, πιέζει να τους ακολουθήσουμε στρώνοντας το δρόμο για την έλευση του αντιχρίστου. Με αυτούς ΤΙΠΟΤΑ δεν μάς ενώνει. Ανήκουν στα τέκνα του διαβόλου αφού δεν υπακούν στον Ιησού Χριστό και στους Αποστόλους. Εμείς δια της Πίστεως, της υπομονής και της μετάνοιας «προσδοκούμε την ζωήν του μέλλοντος αιώνος».

Το να γνωρίζεις με λεπτομέρεια αυτούς που θα φέρουν τον αντίχριστο και να προσποιείσαι ότι δεν γνωρίζεις ποιοι προπαρασκεύασαν τον δρόμο για την προσωπική έλευσή του, τη στιγμή μάλιστα  που ο Άγιος Ιωάννης ο θεολόγος το λέει ξεκάθαρα, δεν πείθεις ότι είσαι αγαθούτσικος σαν τον μοναχό, αλλά, αποδεικνύεις  ο ίδιος ότι είσαι ..πονηρούτσικος. Κι αν ο αγαθούτσικος μ. έχασε το βάπτισμα, βάλε στο νου σου και κατάλαβε τί θα χάσεις αν δεν επιστρέψεις μετανοημένος όσο είναι νωρίς και όσο οι προσευχές των αδερφών υφίστανται.

Αν δεν γινόταν η προλείανση (όπως λένε οι αιρετικοί) ή η προπαρασκευή του δρόμου (κατά τον Αγ. Ιωάννη τον θεολόγο) η έλευση του αντιχρίστου, δεν θα γινόταν. Επομένως ,πρέπει να καταλάβουν επιτέλους οι δύσπιστοι ότι ο διάβολος θα δώσει στον άνθρωπο αυτόν (τον αντίχριστο), με τη συγκατάθεσή του, όλα τα κακούργα ένστικτα  και είναι γνωστόν προ αιώνων (όχι όμως και το όνομά του) από πού θα κατάγεται. Όπως επίσης είναι γνωστό και ποιοι είναι αυτοί που θα φροντίσουν για την έλευσίν του.

Γιατί επομένως αποκρύπτουν έντεχνα και προκλητικά τούς αιρετικούς που θα είναι η αιτία τής ενθρόνισης του βδελύγματος; «Οι αιρετικοί ούτοι χαρακτηρίζονται ως πρόδρομοι και όργανα του αντιχρίστου, και αυτοί αντίχριστοι υπό του Αποστόλου Ιωάννου, αποκαλούμενοι.» (Επιστολαί του Ιωάννου, σελ. 950,Τρεμπ.)

Η απάντηση είναι διότι έχει εισέλθει και εις αυτούς το ακάθαρτο πνεύμα και δια των έργων τους γίνονται αντιληπτοί. Είναι θέμα χρόνου να δαιμονιστούν εντελώς και να μην ξέρουν τί κάνουν.

Ούτε αυτό θα γίνει ταυτόχρονα εις όλους. Το βλέπουμε άλλωστε και στην πράξη, που αντί να συνετίζονται περισσότερο δαιμονίζονται. Αυτούς τους αντίχριστους, τους σύγχρονους Ιούδες, πολλοί τούς θέλουν να βρίσκονται στις θέσεις τους ως πνευματικοί ηγέτες. Ο νοών νοείτο!

Γνωρίζουμε επομένως ότι δεν έγινε σύνοδος, ούτε συνεδρίαση, ούτε καν συνέλευση για να απωλέσει τις πλούσιες δωρεές που έλαβε ο Ιούδας. Ο πνευματικός τέλειος και ακριβής Νόμος λειτουργεί αυτόματα. Έτσι είναι αυτά! Αν δεν αξιοποιήσεις το ένα που σού δόθηκε θα χάσεις και το ελάχιστο που σού έχει δοθεί. Και αν εμπορευθείς τη δωρεά προς ίδιον όφελος, αγνοώντας το:  «δωρεάν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε», εκμεταλλευόμενος τα του Οίκου του Πατρός ,τότε μη διερωτάσαι …γιατί;

Η πεπατημένη οδός είναι ήδη στρωμένη «με κόπο άλλων, άλλοι εκοπίασαν». Και αν την αγνοήσουμε ακολουθώντας άλλον δρόμο αυτομάτως γινόμαστε βορρά των θηρίων. Ένας είναι ο δρόμος , Μία η Εκκλησία.

Προστάζουν οι Απόστολοι, κάνουν τον κουτό οι πολέμιοι της Εκκλησίας του Χριστού. Ας μην ξεγελιόμαστε απ’ αυτό που είπε στους μαθητές Του:

23.« Εις όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες θα είναι συγχωρεμένες και από τον Θεόν. Εις όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και ασυγχώρητες, θα μείνουν αιωνίως ασυγχώρητες.» (Ιωάν. Κ’23,σελ. 415, Κολιτσάρα), διότι αυτό είναι Εντολή Κυρίου αναμφισβήτητη  και ισχύει όπου υπάρχει συνέχεια της αποστολικής διαδοχής. Πλην όμως όταν οι Απόστολοι προστάζουν και οι επόμενοι αυτών λοιδορούν απορρίπτοντας τους Κανόνες ως τείχη του αίσχους και τις Εντολές ως προσωρινές, αγνοώντας τις προσταγές ,παύει αυτομάτως η αποστολική διαδοχή σε αυτούς, επειδή έγιναν ανυπάκουοι προς τον Κύριο και τους Αποστόλους.

Η ρήξη έγινε ήδη. Άλλα λέει ο Κύριος και οι Απόστολοι, άλλα κάνουν οι επόμενοι αποστατούντες. Η αποστολική διαδοχή έχει διακοπεί. Οι αποστάτες μόνοι τους καθόρισαν τη θέση τους ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

Βεβαιώνεται και τα τεκμήρια παραθέτονται από τον Ίδιο τον Ιησού Χριστό:
«Εκείνος που θα πιστέψει εις το κήρυγμά σας (των Αποστόλων) και θα βαπτισθεί θα σωθεί, εκείνος όμως που θα απιστήσει θα κατακριθεί». (Μαρκ. ΙΣΤ’16,σελ.214, Τρεμπέλα)

Αυτό ισχύει για όλους.

Τελικά ποιοι είναι οι εκλεκτοί; Και πώς είναι δυνατόν να πλανηθούν γενόμενοι (χειρότεροι και ασεβέστεροι), αφού και χάρες έλαβαν και εξουσίες έλαβαν και εις αυτούς «εφύσησε εις τα πρόσωπά των την ζωογόνον πνοήν της νέας ζωής και τούς είπε: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον»»; (Ιωάν. Κ’22,σελ. 415 Κολιτσάρα)

Επίσης τούς είπε: «Εις όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες θα είναι συγχωρεμένες. Εις όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και ασυγχώρητες».

Συνεπάγεται λοιπόν ότι όποιος δεν εμβολιάστηκε, κρατείτε ασυγχώρητη η αμαρτία του και είναι εκτός Εκκλησίας;

Να τούς  χαίρονται αυτοί που είναι πλησίον τέτοιων «πνευματικών οδηγών».

Εμάς δε θα μάς τρελάνουν οι τρελοί ,ούτε οι δαιμονισμένοι.

Αυτό δε μάς λέει η προφητεία; Ότι δηλαδή θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί;

Άρα ποιος συνέβαλε και απώλεσαν την πλούσια χάρη που έλαβαν από τον ελεήμονα και πανάγαθο Ιησού Χριστό; Σύνοδος, συνέλευση, σύναξη;

Τίποτ’ απ’ αυτά, βεβαίως!

«Αλλά έχει συμβεί εις αυτούς  (….) αφού ελούσθη(σαν) και εκκαθαρίσθη(σαν), εκυλήσθη(σαν) μέσα στην λάσπην και με τα συνεχή κυλίσματά της (τους) έγινε (έγιναν) περισσότερον ακάθαρτος(οι).» (Β’ Πέτρου β’22,σελ. 947, Τρεμπέλα)

Ακούσατε τί λέει; Δεν είχαν χάρες. Τούς χαρίστηκαν και στη συνέχεια τα έχασαν όλα, γενόμενοι χειρότεροι, ρυπαρότεροι από πριν. Ποιος τούς υποχρέωσε να κυλιστούν στη λάσπη και ποιος τούς κατέστησε εντελώς «γυμνούς» ,χειρότερους από πρώτα; Ουδείς δεν ενήργησε, αλλά οι ίδιοι καθόρισαν τη θέση τους, γι’ αυτό ομιλεί περί τύφλωσης.

24. 24. «Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα, (…)δεν ήτο μαζή τους, όταν ήλθε ο Ιησούς». (Ιωαν.Κ’24,σελ.415 Κολιτσάρα)

Όλοι οι άλλοι συμπεριλαμβανομένου του προδότη Ιούδα ήταν εκεί, έλαβε συνεπώς και ο Ιούδας «(…) ζωογόνον πνοήν της νέας ζωής καθώς και «πνεύμα άγιον»».

Προσέξτε ο Ιούδας έλαβε εξουσίες, και επί των δαιμόνων, δεν έβγαλε όμως τον διάβολο από μέσα του που εισήρχετο σταδιακά, αλλά τον άφησε να τον κυριεύσει ολοσχερώς. Ο ίδιος τον άφησε.

Εδώ βλέπουμε ότι το αυτεξούσιο είναι απαραβίαστο και καλείται να ομοιάσει του Κυρίου, έστω και ως τον μικρότερο κόκκο σιναπιού. Εάν ζητούσε βοήθεια που σημαίνει ότι θα είχε προηγηθεί η μετάνοια, θα την είχε λάβει πλουσία ,όπως ο Πέτρος. Έτσι λειτουργεί το αυτεξούσιό μας που δεν το παραβιάζει ούτε ο Ιησούς Χριστός. Μόνο οι δαίμονες και τα όργανά τους παραβιάζουν και εκβιάζουν, φοβίζουν και παραπλανούν. Δεν καταστρέφουν δικά τους δημιουργήματα, διότι τίποτα δεν δημιουργούν. Αλλά περιμένουν πότε θα δημιουργηθεί κάτι καλό (πότε θα γίνει η σπορά δηλαδή) και τότε παρεμβαίνουν για να καταστρέψουν, σπέρνοντας την ήρα!
Και όλα αυτά δεν γίνονται μόνο από τους δαίμονες αλλά από ανθρώπους που τούς υπηρετούν «Εχθρός άνθρωπος το έκαμε». Εννοήσατε τί είπε; Είπε, εχθρός άνθρωπος. Να λοιπόν ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού και του ανθρώπου, που συχνά τούς συγχέουμε με τους εχθρούς του ανθρώπου, τούς ευεργέτες του (μας) δηλαδή.

Συνεπώς, εξαρτάται και από εμάς να λάβουμε ή να απωλέσουμε. Ο Κύριος θέλει να μάς χαρίζει. Εμείς όμως θέλουμε να λαμβάνουμε; Πώς θα λάβουμε επομένως, αν δεν θέλουμε να λάβουμε; Είπαμε ότι παραβίαση αυτεξουσίου δεν γίνεται. Αν πάλι θέλεις να λάβεις από ποιόν θα λάβεις; Απ’ Αυτόν που πρόδωσες; Έτσι νομίζεις; Εις μάτην προσεύχεσαι αν δεν επανορθώσεις. Έκραζαν οι μωρές Παρθένες:
«Εμείς είμαστε. Δεν μάς γνωρίζεις;»

Δεν σάς ανα-γνωρίζω, ήταν η απάντηση. Καλύτερα να μην ήσαν παρθένες, αλλά να γρηγορούσαν μετανοημένες.

 «Είπε, λοιπόν, τότε εις αυτούς ο Ιησούς:

«Ειρήνη εις σας (υπάρχει τώρα …ειρήνη; Το λέω γιατί πρέπει να βασιζόμαστε πάντα στην αλήθεια.) Όπως έστειλεν Εμέ ο Πατήρ, δια να τελειώσω το έργον της σωτηρίας των ανθρώπων, έτσι και Εγώ στέλνω σάς (μαζί και τον Ιούδα) Να μεταφέρετε εις τους ανθρώπους την σωτηρίαν». (Ιωαν. Κ’21,σελ 415 Κολιτσάρα)

Οι Απόστολοι δια του Αγίου Πνεύματος κατανόησαν την αποστολική διαδοχή και χειροτόνησαν άλλους και ούτω καθ’ εξής φτάσαμε στον 21^ο αι., κοσμικά, δηλαδή συμπληρώσαμε τον 2^ο χριστιανικό αιώνα (1000 έκαστος) συν 25 χρόνια επιπλέον. Αλλιώς, λαμβάνοντας υπόψιν το «Τετέλεσται» απομένουν 8 χρόνια για να συμπληρωθούν οι δύο αιώνες.

Είμαστε ογδοείτες ,που σημαίνει ότι σε 8 χρόνια συμπληρώνονται οι 8 αιώνες. Απομένει το «Ό,τι αν προσδαπανίσεις», ταυτοχρόνως δε «θα κολοβώσει  τον χρόνο γιατί δεν θα έμενε ούτε ένας» και χάριν των εναπομεινάντων εκλεκτών θα συμβεί τούτο.

Είμαστε έτοιμοι για αυτά που θα συμβούν;

Ενημερώνουμε τα παιδιά (μας) για να αντέξουν;

Να γιατί ΦΡΙΤΤΟΥΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ και θέλουν να καταστρέψουν τις οικογένειες. Και οι «εκλεκτοί»;;…ΑΠΟΝΤΕΣ!

Σωζόμαστε -λένε- και μέσω άλλων θρησκειών !

ΆΠΑΓΕ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!!

Αυτοί (οι προδότες) είναι ανάμεσά μας και διακρίνονται από τους πραείς και ταπεινούς τη καρδία, οι οποίοι προσεύχονται -εν μετανοία – να τούς φωτίζει ο Θεός. Όσοι καταχράζονται οικειοποιούμενοι  τις δωρεές της Εκκλησίας, προγεύονται μερικώς τη δυστυχία τους από εδώ και δε φταίει το Ευαγγέλιο αλλά η κακία τους. Και όσοι πορεύονται προσπαθώντας να ταυτίσουν τη ζωή τους κατά τις Εντολές του Θεού, δέχονται την αμείωτη ,σκανδαλώδη βοήθεια, άνωθεν. Ο Κύριος των δυνάμεων δεν εμπαίζεται!

Δεν είναι δυνατόν ισορροπημένος άνθρωπος να λέει ότι:

«ο Βαρθολομαίος λέει ..αιρετικά, αλλά ο ίδιος δεν είναι …αιρετικός ,αφού δεν έχει καταδικαστεί από σύνοδο!» (θα το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο με αποδείξεις -πάντα κατά τας Γραφάς) .

Στο χριστεπώνυμο πλήρωμα δηλαδή -υποστηρίζει ο κάθε πλανεμένος- ότι ο Βαρθολομαίος αυτά που κηρύττει είναι αιρετικά, ενώ στον Ιησού Χριστό, ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΦΡΙΚΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΥ, λέει ότι ορθοτομεί τον Λόγο της Αλήθειας του Θεού(ο Βαρθολομαίος)!

Προσέξτε τους παμπόνηρους «διότι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, (…)» (Ρωμ. ΙΣΤ’18, σελ. 659,Τρεμπ.)  στον Οποίον ανήκει η Τιμή, η Δόξα και η Προσκύνηση …ΑΜΗΝ!

Το πνεύμα των παθών μάς συνταράσσει συθέμελα και η Ανάσταση του γλυκύτατου Ιησού Χριστού επαναφέρει την ελπίδα της σωτηρίας μας.

Με ειλικρινή μετάνοια και αμείωτο ενδιαφέρον για τον καλό αγώνα, εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΗ και  ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στις ψυχές όλων μας!

                 Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος