ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ

ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Το σημερινό άρθρο του ο κ. Πέτρος Βασιλειάδης, στο εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων “ΑΜΗΝ”, “Η ορθόδοξη κατανόηση της λατρείας της Εκκλησίας και του ορθόδοξου Μυστηρίου” δείχνει περίτρανα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μετωπική σύγκρουση Ορθόδοξης και προτεσταντικής θεολογικής σκέψης.

Η ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΚΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ
_______________

Ο Νεοβαρλααμισμός εισήλασε δυναμικά στη Θεία Λειτουργία τα Αγια των Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια με τη λεγόμενη “λειτουργική αναγέννηση” του μακαριστού Χριστόδουλου.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ Ο ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ
_______________

Σήμερα συνεχίζεται με πρωταγωνιστή τον Σεβασμιότατο Πρεβέζης κ. Μέλετιο. Ο Σεβασμιότατος κ. Μελέτιος υπήρξε, ως Αρχιμανδρίτης και αργότερα ως επίσκοπος, ένας βαθύτατα παραδοσιακός κληρικός ο οποίος δεν χάριζε ιώτα εν ή κεραία μία στους νεωτεριστές. Σήμερα, δυστυχώς, το εμπερίστατο της υγείας και της ηλικίας του έγινε αντικείμενο ανίερης εκμετάλλευσης από ανθρώπους χωρίς εκκλησιαστικό φρόνημα, οι οποίοι τον περιήγαγαν στη δεινή θέση που βρίσκεται.

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΥ
_________________

Η Νεοβαρλααμική (του π. Θεόδωρου Ζήση και του π. Σαράντη ο όρος) “λειτουργική αναγέννηση” έλκει την καταγωγή της από τη θεολογία της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου και τις εξωφρενικές λειτουργικές καινοτομίες του λεγόμενου “φιλελεύθερου Προτεσταντισμού” της δεκαετίας του εξήντα που ελεεινολογούν σήμερα ακόμη και οι ίδιοι οι Προτεστάντες!

ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΥ
____________

Σε πρώτη φάση η κακοδοξία των Νεοβαρλααμιτών εκπροσωπήθηκε από τους π. Βασίλειο Θερμό (που μιλά για τσιμέντωμα της λατρείας και Βυζαντινολιγούρηδες και διορθώνει τους Αγίους), τον π. Αντώνιο Πινακούλα (που ζητά στην επιστροφή του τυπικού πριν την Εικονομαχία), τον π. Γεώργιο Μπασιούδη (που ομολογεί κυνικά ότι δεν υπάρχουν ποιμαντικοί λόγοι για τη μεταγλώττιση!), του συγκρητιτή παπα-Κώστα Μπέη (ο οποίος δεν άφησε τίποτα που να μη μαγαρίσει στη Θεία λατρεία), τον κ. Θανάση Παπαθασίου (ο οποίος ζητά αντικατάσταση των υλικών που τελείται η Θεία Κοινωνία), τον π. Δανιήλ Αεράκη (ο οποίος συγχύζει τη διδασκαλία των Νεοπλατωνικών με την ορθόδοξη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά), τον π. Θεοδόσιο Μαρτζούχο (ο οποίος ζητά την αντικατάστση των ψαλμών του Δαβίδ με άλλους που να μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου) και ορισμένους άλλους οι οποίοι προκαλούν τη ορθόδοξη συνείδηση “με το συνεχή πολυβολισμό της ορθόδοξης λατρείας” (κατά τον εύστοχο χαρακτηρισμό του π. Σαράντου Σαράντη).

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ
_____________

Τελικά και κατόπιν συστηματικής αναίρεσης της πλάνης τους ως επιστέγασμα ήλθε η καταδίκη του Νεοβαρλααμισμού από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ευτυχώς η συνοδική καταδίκη “χτύπησε κέντρο” κατά λαική έκφραση. Οχι μόνον καταδίκασε το κίνημα ως αυθαίρετη ενέργεια η οποία υιοθετήθηκε, χωρίς την έγκριση της Ιεράς Συνόδου, όχι μόνο αποδοκίμασε τη μεταγλώττιση επειδή βρίθει δογματικών και γλωσσικών λαθών, αλλά και την απεκήρυξε ως κακοδοξία η οποία πλήττει την αλήθεια της Εκκλησίας.

Η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΚΟΨΕ Τ ΑΦΤΡΑ
______________

Η στρατηγική της συνοδικής καταδίκης έκοψε κυριολεκτικά τα φτερά των Νεοβαρλααμιτών. Δέχτηκαν κατάστηθα το βέλος επειδή αν το πρόβλημα της μεταγλώττισης αφορούσε τη μη έγκριση της προσπάθειας από τη σύνοδο αυτό ήταν κάτι που θα μπορούσε να εξασφαλιστεί έστω και εκ των υστέρων. Αν από την άλλη υπάρχει (αν υπάρχει λέγει!) πρόβλημα με την ποιότητα τη μεταγλώττισης θα μπορούσε να διορθωθούν τα λάθη ή να γίνει εξ υπαρχής κάποια καινούργια.

“Η ΑΞΙΝΗ ΕΠΙ ΤΗΝ ΡΙΖΑΝ ΚΕΙΤΑΙ”
_____________

Τώρα, όμως. η συνοδική απόφαση “έθεσε την αξίνη επί τη ρίζα του δέντρου”. Δακτυλόδειξε προς το αιρετικό φρόνημα των μεταγλωττιστών και τους έκοψε τη φόρα. Οσο και αν ακόμη υλακτούν, όσο και αν ο Μητροπολίτης Πρεβέζης διαμηνύει ότι θα γράψει στα κατύμματα των υποδημάτων του τη συνοδική απόφαση, όσο και αν ο π. Βασίλειος Θερμός ζητά να εγκρίνει τις μεταγλωττίσεις για να θεωρηθούν έγκυρες!!!, οι Νεοβαρλααμίτες γνωρίζουν ότι δεν έχουν πολλά περιθώρια ελιγμών. Ο λόγος; Οχι απλά επειδή υπάρχει συνοδική απόφαση εναντίον τους αλλά επειδή υπάρχει η συγκεκριμμένη συνοδική απόφαση εναντίον τους η οποία έχει ατράνταχτη θεολογική βάση και πιάνει τον ταύρο του Νεοβαρλααμισμού από τα κέρατα.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ
_____________

Οι Νεοβαρλααμίτες αισθάνονται και δικαίως ότι πίσω από την ιστορική αυτή απόφαση της Ιεράς Συνόδου υπάρχει ένας μεγάλος θεολογικός νους: Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος.

Γι’ αυτό την πάσαν ελπίδα τους, εν τη μαύρη απελπισία τους, έχουν αναθέσει στο σχολάρχη του εν Ελλάδι θεολογικού φιλελευθερισμού Καθηγητή κ. Πέτρο Βασιλειάδη.

Αυτό τελικά είναι ευτύχημα επειδή η σύγκρουση Ορθοδοξίας και Νεοβαρλααμισμού θα διαξάγεται τώρα μεταξύ δύο κορυφαίων εκπροσώπων της θεολογίας: Του μέχρι μυελού οστέων εκπροτεσταντισμένου Καθηγητή κ. Βασιλειάδη και του όντως παραδοσιακού Ιεράρχη και κορυφαίου σύγχρονου ορθόδοξου θεολόγου Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου.

ΑΘΕΜΕΛΙΩΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ
____________________

Τα επιχειρήματα κ. Βασιλειάδη εναντίον του Αγίου Ναυπάκτου είναι προπαγανδιστικά και αθεολόγητα. Τελείως ξένα προς την ορθόδοξη θεολογική σκέψη! Κατηγορεί το Σεβασμιότατο για “σακραμενταλισμό” (όρο δανεισμένο από τη δυτική θεολογική σκέψη)! Αλλά δεν μένει μέχρις εδώ! Του προσάπτει τη συκοφαντία ότι είναι επηρεαμένος από την παπική θεολογία και μάλιστα την προ της Β΄Βατικάνειας Συνόδου και του καταλογίζει ότι έχει επηρεασθεί από την προτεσταντική θεολογία που ανθούσε πριν την οικουμενική κίνηση!!!

ΤΥΜΜΑ ΤΥΜΜΑΤΙ ΤΕΙΣΑΙ!
______________

Οι κατηγορίες είναι βαρύτατες και η απάντηση του Σεβασμιότατου Ναυπάκτου προβλέπεται καταπελτώδης. Είμαι βέβαιος για την έκβαση της αναμέτρησης, όχι μόνο επειδή γνωρίζω τη βαθύτητα της θεολογικής σκέψης του Σεβασμιότατου Ναυπάκτου, αλλά και επειδή διαπιστώνω τη σαθρότητα των επιχειρημάτων του κ. Βασιλειάδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Καθηγητής δεν παραπέμπει ΠΟΤΕ σε Πατέρα της Εκκλησίας. Θεολογεί με την Αγουρίδεια ερμηνευτική της Αγίας Γραφής και προσπαθεί να σπιλώσει τη θεολογική σκέψη του Σεβασμιότατου με χαρακτηρισμούς που δανείζεται από τη Προτεσταντική θεολογία.

ΖΗΛΩΣΕ ΔΟΞΑΝ ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΥ
______________

Η σύγκρουση που θα επακολουθήσει παραπέμπει στη σύγκριση του Ευριπίδη με τον Αισχύλο που παρουσιάζει ο Αριστοφάνης στους “Βατράχους” του. ΄Η για να μιλήσουμε με βιβλική γλώσσα: “Τι τον άχυρο προς τον σίτον;”
Από μια άποψη είμαστε ευγνώμονες στον κ. Βασιλειάδη, ο οποίος ζήλωσε δόξαν Ηρόστρατου! Με όσα έγραψε, στο σημερινό άρθρο του, δίδει στο Σεβασμιότατο Ναυπάκτου την ευκαιρία ή μάλλον την αδήριτη υποχρέωση να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.