ΔΥΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΠΟΥ ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΘΕΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ, ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ

Δεν εμφανίστηκαν ως εκπρόσωποι του Γέροντος, δεν  τους μνημόνευσε κανείς, δεν μίλησαν ως εκπρόσωποι του κλήρου της Φλώρινας, δεν δέχτηκαν αυτοί που πόνεσαν τα συλλυπητήρια, δεν έβγαλαν αυτοί που έπρεπε τους επικηδείους. Πέρασαν απαρατήρητοι. Κάποιος άλλος, που δεν προσέφερε τίποτα απολύτως στον Γέροντα και αποβλέπει σε υψηλές θέσεις και μεγάλα ανθρώπινα αξιώματα θέλησε να αδράξει και αυτή την ευκαιρία για να προβληθεί.  Η συγνώμη του στον κεκοιμημένο Γέροντα δεν μας έπεισε.
Επειδή πιστεύουμε, ότι θα ήθελε να πει σ’ αυτούς τους ταπεινούς, το ευχαριστώ  η ευγνώμονα καρδιά του Γέροντος, θα τους μνημονεύσουμε όχι με δικούς μας λόγους, αλλά με λόγια του ίδιου του κεκοιμημένου πατέρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γνωρίζουμε ότι θα προσκρούσουμε στην μετριοφροσύνη των πιστών αυτών παιδιών του Γέροντος που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ, που προτιμούν την αφάνεια παρά την δόξα, που κρατούν την ίδια  με εκείνον γραμμή πλεύσεως, κρατούν ψηλά το λάβαρο της Ορθοδοξίας. Ηχεί ακόμα η φωνή του π. Ιεροθέου στα αυτιά μας· Τον κοιτούσε με αγάπη και έλεγε· «πώς είναι ο Γέροντάς μου»;
Στον π. Ιερόθεο, που ο π. Αυγουστίνος ανέθεσε την εξομολόγηση των πνευματικών του τέκνων, σε ιεραποστολική συγκέντρωση ο Γέροντας, στις 11-1-1991, έλεγε·

• «…Tί να πούμε; Έμειναν μερικά πρόσωπα κοντά μας, όπως είναι και ο πατήρ Iερόθεος, τον οποίον ελέγχουμε παντώς άλλου, εντούτοις παραμένει πιστός και αφοσιωμένος κοντά μας. Έμειναν και ελάχιστα ακόμη πρόσωπα. Δεν αποκλείεται να φύγουν και αυτά και να μείνω μόνος στον κόσμο, και να πω σαν τον απόστολο Παύλο· «Oι πάντες με ἐγκατέλιπον». Ας γίνει και αυτό· Aλλ’ ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών και «Γνώτε έθνη και ηττάσθαι ότι μεθ’ ημών ο Θεός».

Και στα στελέχη των Κατασκηνώσεών του, το 1993 ο Γέροντας έλεγε· «Να υπακούτε στον Ιερόθεο, που είναι ταπεινός… και δεν με στεναχώρησε ποτέ».
Για τον π. Λαυρέντιο Γρατσία, στο σπίτι που έμενε, μετά την παραίτησή του, είπε· «Εδώ, είναι κοντά μας  και ο Λαυρέντιος, που μας υπηρετεί με αγάπη».

Αυτών των δύο αληθινών παιδιών του Γέροντος, που τον διηκόνησαν μέχρι τέλος πιστά και αφωσιωμένα κοντά του, αλλά και του π. Επιφανίου Χατζηγιάνκου οι ευλογίες του σεβαστού μας πνευματικού πατέρα Αυγουστίνου θα τους σκεπάζουν.

_____________________

ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ

_____________________

ÎNTRU POMENIRE VEŞNICĂ…
DOI ADEVĂRAŢI FII AI ADORMITULUI EPISCOP AUGUSTIN,
CARE CA NIŞTE ÎNGERI AI LUI DUMNEZEU
AU RĂMAS DE PARTEA STAREŢULUI

Nu au fost prezentaţi ca reprezentanţi ai Stareţului, nu i-a amintit nimeni, nu au vorbit ca reprezentanţi ai clerului din Florina, nu au primit condoleanţele ei, cei îndureraţi, n-au rostit ei aşa cum se cuvenea necrologurile. Au trecut neobservaţi. Altcineva, care n-a oferit Stareţului chiar nimic şi care urmăreşte poziţii înalte şi mari demnităţi omeneşti, a vrut să profite de această oportunitate pentru a se afirma. Iertarea pe care a cerut-o Stareţului adormit nu ne-a convins.
Deoarece credem că inima recunoscătoare a Stareţului ar fi vrut să spună un “mulţumesc” acestor smeriţi, îi vom pomeni nu cu cuvintele noastre, ci chiar cu cuvintele adormitului Părinte al Bisericii Ortodoxe. Ştim că vom afecta modestia acestor credincioşi copii ai Stareţului, care nu l-au părăsit niciodată, care preferă anonimatul şi nu slava, care ţin aceeaşi linie de plutire cu el, ţin la înălţime steagul Ortodoxiei. Răsună încă vocea părintelui Ierotei în urechile noastre. Îl privea cu dragoste şi îi spunea: ”Cum se simte Stareţul meu”?
Despre Părintele Ierotei, pe care părintele Augustin l-a însărcinat cu spovedania fiilor săi duhovniceşti, la o întrunire misionară pe 11.01.1991, Stareţul spunea: „…Ce să spunem? Au rămas câteva persoane lângă noi, cum este şi părintele Ierotei, pe care însă îl mustrăm mai mult decât pe oricare altul şi cu toate acestea el rămâne credincios şi dedicat nouă. Au mai rămas foarte puţine persoane. Nu e exclus să plece şi acestea şi să rămân singur pe lume şi să spun ca Apostolul Pavel: ”Toţi m-au părăsit”. Să se întâmple şi asta; dar „dacă Dumnezeu este cu noi, nimeni nu va fi împotriva noastră” şi „Înţelegeţi neamuri şi vă plecaţi căci cu noi este Dumnezeu”.
Şi cadrul taberelor lui, în 1993, Stareţul spunea: ”Să-l ascultaţi pe Ierotei, care este smerit… şi nu m-a supărat niciodată”.
Despre părintele Lavrentie Gratzia, în casa unde locuia, după retragerea sa, a spus: „Aici, este lângă noi şi Lavrentie, care ne slujeşte cu dragoste”. Pe aceşti doi adevăraţi fii ai Stareţului, care l-au slujit până la sfârşit cu credincioşie şi cu abnegaţie, dar şi pe părintele Epifanie Hatziancu, binecuvântările respectabilului nostru părinte duhovnicesc Augustin îi vor acoperi.

(trad. Frăţia Ortodoxă Misionară „Sfinţii Trei Noi Ierarhi”, sursa: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=15121)

___________________

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ_

From: Nikolaos Pandazis <pathtruthlife@gmail.com>
Subject: Eπιπρόσθετες επισημάνσεις στο άρθρο· “ΔΥΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ«

Τιμουμένη ιεροθέη τριάδι
“Τρεις εισιν οι μαρτυρούντες εν τη γη Φλωρίνης”

• Δοξολογία στην αδιαίρετη Αγία Τριάδα ανέπεμψαν τα αμαρτωλά μου χείλη και η ψυχή μου πλημμύρισε παντελώς από ενθουσιασμό ένθεο, χαρά μεγάλη αλλά και ιερή ανακούφιση όταν είδα τα δακρυσμένα μου μάτια το ουσιαστικό και αναγκαιότατο αρθρο “Δύο αληθινά παιδιά του κεκοιμημένου επισκόπου Αυγουστίνου”
• (Παρακαλώ πολύ ταπεινά να κάνετε μια μικρή διόρθωση του τίτλου σας, και να με συγχωρέσετε για αυτή την όντος επιβαλλόμενη επισήμανση, και να γράψετε: “ΤΡΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ…”
• Τρία βασικά ονόματα πιστώς παρακείμενα στον άγιο επίσκοπο μας, τρεις μικροί αστέρες που ενώ ήταν μέχρι τώρα αφανείς, από εδώ και μπρος θα διαλάμψουν και αυτοί στο νοητό στερέωμα της Αρχιερατείας Αυγουστίνου, έστω και αν για λόγους ταπεινώσεως να μην το θέλουν! Τρεις εισιν οι μαρτυτούντες εν τη γη της Φλωρίνης, ων τα πανιερά ονόματα·
• 1.    π. Ιερόθεος Κοκονός
• 2.    π. Λαυρέντιος Γρατσίας και
• 3.  π. Επιφάνιος  Χατζηγιάνκου
• Άξιον εστί να τους μακαρίζουμε, όχι με την έννοια της τελευτής (αυτό θα γίνει με μεγάλη δόξα και τιμή μετά την κοίμησή τους, η οποία ευχόμαστε να συμβεί όπως του αγαπημένου τους και αγιασμένου τους Γέροντα, μετά την εκατονταετία τους), αλλά να τους μακαρίζουμε με την έννοια της ιερής και αγίας ευτυχίας. Μακάριοι, ευτυχισμένοι και ευλογημένοι από τον Θεό, αυτοί οι τρεις, ταπεινότατοι πατέρες που είχαν την υψίστη ευλογία να είναι οι ποιο κοντινοί συνεργάτες του τιμωμένου και τετιμημένου επισκόπου μας. Διαλεγμένοι και διαλεχτοί, εκλεγμένοι και εκλεκτοί, μεγίστοι συνεργάτες “Σίλλας, Τιμόθεος και Λουκάς” κοντά στον Αποστολικό Παύλειο π. Αυγουστίνο! Τρεις ιερείς, τρεις βαρυσήμαντες πολυτιμότατες, εξέχουσες και υπερέχουσες μαρτυρίες, που όμως δεν κατατέθηκαν ολοκληρωμένοι, οι ιστορικοί τους λόγοι δεν ειπώθηκαν με αποκαλυπτικοί και παραδειγματικοί λεπτομέρεια, οι σφραγίδες τους δεν αναζητήθηκαν, οι πιστοί όμως αναμένουν και επιμένουν. Με κομμένη την ανάσα προσδοκούμε το “Σύμβολο της πίστεως και αφοσιώσεως τους” μιας και ήταν οι πλησιέστεροι και προσφιλέστεροι του μακαριστού μας Επισκόπου Φλωρίνης. Λαχαταρούσα με μεγάλη ασυγκράτητη δίψα να τους δω και τους τρεις, να μιλούν στην εξόδιο ακολουθία του μακαριστού μας Γέροντα! Ας με συγχωρέσουν μα θα το πω. τώρα επιβάλλεται! Εχουν καθήκον ιερό και χρέος από τον Θεό να μην σιωπήσουν. Να εξέλθουν από τα ασφαλέστερα και παμφαεστατα της ταπεινώσεως ταμεία και να εξυμνήσουν με λόγον αγαθό, τον αγαθότατόν τους ποιμενάρχοι.
• Τους ευχαριστούμε για την αγάπη, συμπαράσταση και αφοσίωση τους στον π. Αυγουστίνο. Τους ευγνωμονούμε που κοπίασαν τα μέγιστα και θυσίασαν την ζωή τους και προσέφεραν ανιδιοτελώς τον εαυτό τους στην υπηρεσία του λόγου και στην διακονία του επισκόπου.
• Όμως έχω και προσωπικές ευχαριστίες να εκφράσω: Τους ευχαριστώ και τους τρεις που συνέβαλλαν τα μέγιστα για να γνωρίσω καλύτερα και να προσέλθω εγγύτερα στον άγιο Γέροντα Αυγουστίνο.
• Τον π. Ιερόθεο θαυμάζω γιατί ήταν αδιαλείπτως και απερισπαστώς δίπλα από τον Γέροντα, σαν φύλακας άγγελος και ποιμενικός προστάτης. Τον σέβομαι για τα λίγα που έλεγε και για τα πολλά που έπραττε.
• Τον π. Λαυρέντιο για τα ανεκτίμητα αγιοπνευματικά δάκρυα και την ανεξάλειπτη χάρη που εξέχεε όσο είχα αναξίως την ουράνια ευλογία να υφίσταμαι κάτω από το ζωογόνο του πετραχήλι το οποίο είχε και θα έχει ανεξίτηλη πάνω του την ιερουργική σφραγίδα του επισκόπου Φλωρίνης.
• Και  τον φίλτατο και επιφανέστατο π. Επιφάνειο για την μεγίστη δωρεά της διευθυνσιακής του Ελληνο-Ορθόδοξης καθοδηγήσεως, τις αξέχαστες εμπειρίες στο Οικοτροφείο του πατρός Αυγουστίνου, για την ατέρμονη αγάπη του για την Ορθόδοξη Υμνολογία, Πατρολογία Πατριδολογία, αλλά και για την αγάπη που μου ενέπνευσε για την Μαρτυρική μας Κύπρο!
• Πατέρα Αυγουστίνε, σε ευχαριστούμε για αυτούς τους τρεις, αλλά και για άλλους χίλιους δεκα-τρεις αφανείς, που δεν είναι του παρόντος να τους αναφέρουμε.

Με ευγνωμοσύνη
Nιkoλαos Πανταζής

Μελβούρνη Αυστραλίας

OMIΛIA ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΙΟ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

___________________

________________________

From: Μιχάλης
Subject: Το παράδειγμα ενός αγωνιστή Επισκόπου

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟY

Ό,τι και να γράψει κανείς μπροστά στη πολυσχιδή προσωπικότητα του πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου νομίζω ότι θα τον αδικήσει δοθέντος ότι τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να αποδώσουν με ακρίβεια το βάθος του ψυχικού του πλούτου, την ευρύτητα της αγάπης του, το ύψος της ποιμαντικής του διακονίας… Θαρρώ πως ο Δοχειαρίτης εκπρόσωπος ο οποίος ομίλησε κατά την εξόδιο ακολουθία του προσέγγισε περισσότερο από όλους το μεγαλείο της προσωπικότητας του πατρός Αυγουστίνου. Κοντά του μάθαμε να αγαπούμε το Χριστό, την Εκκλησία και τη μικρή μας πατρίδα. Ευεργετηθήκαμε παντοιοτρόπως (ο υποφαινόμενος είχε πατέρα ο οποίος εβγήκε από τις φυλακές της Κοζάνης όπου εκρατείτο από τους Γερμανούς τη περίοδο της κατοχής χάριν τους πατρός Αυγουστίνου και τελικά γλίτωσε από βέβαιο θάνατο). Ας είναι αιωνία του η μνήμη. Ο πατήρ Αυγουστίνος δεν «έφυγε», ζει στις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων που κατήχησε και έφερε κοντά στον Χριστό, ζει με τους χιλιάδες λόγους του που ανά τους χρόνους θα νουθετούν και θα διδάσκουν Χριστό, ζει με τα έργα του τα οποία έγιναν προς δόξαν Χριστού….Η άνω Ιερουσαλήμ πλούτισε με τη παρουσία του, εμείς δε οι εναπομείναντες στην στρατευόμενη Εκκλησία, ας διδαχτούμε και ας χρησιμοποιήσουμε τους λόγους του ως όπλο για τους δύσκολους χρόνους που έρχονται. Μακάρι να τον μιμηθούν και οι υπόλοιποι πνευματικοί ταγοί, τότε ίσως κάτι αρχίζει να αλλάζει στη σημερινή εκκοσμικευμένη εκκλησιαστική πραγματικότητα. Ας πρεσβεύει από ψηλά υπέρ του ποιμνίου του το οποίο αγάπησε και υπηρέτησε με αυταπάρνηση ως τη τελευτή του βίου του.

MIXAHΛ

From: Emmanuil kai Afroditi Pandazi
Subject: MΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

Πατέρα μας Αυγουστίνε, αιωνία σου η μνήμη, καλό παράδεισο!
Ο Καλός Θεός να σε κατατάξει στους κόλπους του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ. Εμείς οι πιστοί στην ξενητειά, τώρα που έφυγες από κοντά μας νιώθουμε πλέον ορφανοί. Αλλά πιστεύουμε· κοντά στο Θεό που βρίσκεσαι θα πρεσβεύεις και για μας που σε αγαπήσαμε.
Μας άφησες αγία κληρονομιά τις ομιλίες σου που θα είναι ο «άρτος ημών ο επιούσιος», που θα τρέφουν την ψυχή μας, όπως το ψωμί τρέφει το σώμά μας.
Παρακάλεσε και για μας τους αμαρτωλούς τον Τριαδικό Θεό μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ, ΣΕΒΑΣΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Οικογένεια Εμανουήλ και Αφροδίτης Πανταζή

Μελβούρνη Αυστραλίας