Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΣΕΡΒΩΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

_______________________

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ

«Κύκλο της τραπέζης σου βλέπω τα έγγονά σου ποιμενάρχα…»

_______________________

____________________________

Η ζωντανή Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας μετά τον διωγμό, στην τράπεζα του ξενοδοχείου αναπέμπει ύμνους και ευχαριστίες στο Θεό. Τα πνευματικά παιδιά του επισκόπου Αρτεμίου, που ως άγγελοι Θεού βρίσκονται γύρω του προσεύχονται και τραγουδούν εθνικούς ύμνους από το Κόσοβο. Η χαρά και η γαλήνη, γνώρισμα των αληθινών χριστιανών και μέσα στην μπόρα των διωγμών λάμπει στα πρόσωπά τους.

Καταφθάνουν στο ξενοδοχείο, που τους μετέφερε η αστυνομία, πιστοί για να πάρουν την ευλογία του επισκόπου και να του δώσουν κάποιο μικρό δώρο, προς ένδειξη της αγάπης τους.

Η Εκκλησία μένει εις τον αιώνα. Η Ορθοδοξία δεν θα σβήσει ποτέ. «Και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ιστ’ 18). Ας κάνουν συμφωνίες με τις σκοτεινές δυνάμεις και ας την προδίδουν και ας την πολεμούν οι παγκοσμιοποιημένοι «ορθόδοξοι» πατριάρχαι και οι κακοί δεσποτάδες που αναζητούν εφήμερες δόξες· Ο Χριστός ζει και δυναμώνει τους πιστούς που διώκονται.

___________________

Ο Mirko Djordjevic ο οποίος τιτλοφορείται «κοινωνιολόγος της θρησκείας» και θεωρείται στην Σερβία ως εκπρόσωπος του Βατικάνου στην Σερβία, διότι συχνα δημοσίως εκφράζει τις θέσεις του Βατικανού, δήλωσε χθες για τον Σεβασμιώτατο Αρτέμιο το εξής:

Ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος έγινε κάρφος στα μάτια της εκκλησιαστικής ηγεσία της Σερβίας και στους πολιτικούς της άρχοντες, γιατί·
1. Όπως είναι ήδη γνωστό τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έκανε περίπου δέκα ανακοινώσεις και δηλώσεις εναντίον του Οικουμενισμού και των οικουμενιστικών ανοιγμάτων [του νέου 80χρονου Σέρβου πατριάρχου Ειρηναίου και κάποιων «εγκολπιοφόρων καθαρμάτων», όπως τους ονόμαζε ο σεβαστός μας Γέροντας π. Αυγουστίνος].
2. Είναι εναντίον της είσοδου της Σερβίας στην ΕΕ,
3. Ο επίσκοπος Αρτέμιος ζήτησε -και εμένει στις θέσεις του-, να μηνυθούν σε Διεθνή δικαστήρια τα κράτη που βομβάρδισαν την Γιουγκοσλαβία…
Αυτές οι θέσεις του, που είναι γνωστές εις όλους, είναι ολοφάνερο ότι έχουν ενοχλήσει τους πολιτικούς και τους εκκλησιαστικούς άρχοντες της Σερβίας [που θέλουν να είναι τα καλά παιδια του Πάπα και των μεγάλων διεθνών απατεών] και αυτή η εξέλιξη ήταν αναπότρεπτη»
(Οι εκφράσεις μέσα στις αγκύλες είναι δικές μας και όχι του εκπροσώπου του Βατικανού).

ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΚΑ

Ipak, Đorđević postavlja pitanje zašto se na Saboru Srpske pravoslavne crkve nije pojavio niko iz Ministarstva vera, nego se pojavio ministar policije Ivica Dačić.

«Vladika je postao trn u oku i crkvenom vrhu, ali i političkim strukturama jer je on, kao što je poznato, za poslednjih godinu i po dana dao nekih deset saopštenja i izjava u kojima se protivi ekumenizmu, iskoraku ekumenskom, a to je politika crkve. Takođe, on se protivi evropskim integracijama, traži da zemlje koje su bombardovale Jugoslaviju budu tužene… Svakako da je zasmetao nekome i moralo je ovako da se završi», kaže Đorđević

Milorad Tomanić, istoričar i poznavalac prilika u SPC, kaže da raščinjeni Vladika Artemije sigurno gubi ovu bitku, jer nema podršku nikog moćnog, pa zbog toga ni neće dobiti priznanje ukoliko osnuje sopstvenu crkvu.

*Tomanić navodi da će i crkva i država reći da je pitanje Artemija bilo isključivo crkveno, međutim, kako kaže on, ovde je očigledno da je država odigrala značajnu ulogu.  (περισσότερα σε ιστοσελίδα)

(http://www.b92.rs/info/vesti/index.php?yyyy=2010&mm=11&dd=22&nav_category=12&nav_id=474020)

Ο μιμητής του ιερού Χρυσοστόμου κ. Αρτέμιος δεν είναι πρώην  Μητροπολίτης,

αλλά «νυν και αεί» κανονικός επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης

Θεωρήθηκε ποτέ από τους Ορθοδόξους ο ιερός Χρυσόστομος ως  π ρ ώ η ν  Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως;

Είδαμε πως στην ιστοσελίδα panayiotistelevantos.blogspot.com αποκαλείται ο κανονικός Μητροπολίτης Ράσκας κ. Αρτέμιος, ως «πρώην Ράσκας». Ο χαρακτηρισμός, όμως, του κανονικού Μητροπολίτου ως «πρώην» Μητροπολίτου, ρίχνει νερό στο μύλο των Σέρβων Επισκόπων, διωκτών του κ. Αρτεμίου. Δηλώνει αποδοχή  της παράνομης καθαιρέσεως του κ. Αρτέμιου από της νέα «ληστρική» Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας, που είναι ανάλογη με εκείνη την ληστρική Σύνοδο στην Δρυν κατά του ιερού Χρυσοστόμου.
Διαβάζουμε στην ίδια ιστοσελίδα: «Αν ο Σεβασμιότατος πρώην Ράσκας Αρτέμιος πάει στη Θεσσαλονίκη λ.χ. και θελήσει να συλλειτουργήσει με τον π. Θεόδωρο Ζήση, …πιστεύετε ότι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του αντιοικουμενιστικού κινήματος θα δεχθεί να γίνει αυτό το συλλείτουργο; …δεν σας αποκρύβω ότι πιστεύω» πως ο π. Θεόδωρος θα πει «στον Άγιο πρώην Ράσκας κ. Αρτέμιο: Αν ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης σας δώσει άδεια, Σεβασμιότατε, θα το θεωρήσω ευλογία να συλλειτουργήσω μαζί σας!».
Η εκκλησιαστική ιστορία, όμως, όπως και ο π. Θεόδωρος Ζήσης την παρουσιάζει, άλλα μας πληροφορεί. Γράφει ο π. Θεόδωρος:
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «δεν δίστασε να διακόψει την κοινωνία με άλλους επισκόπους και να επαινέσει στις επιστολές που στέλνει από την εξορία, όσους κληρικούς και λαϊκούς ηρνούντο να δεχθούν ως νόμιμη εκκλησιαστική κατάσταση τους διώκτες και διαδόχους του», όλους αυτούς δηλαδή που «είχαν διακόψει κάθε κοινωνία με την κρατούσα εκκλησιαστική κατάσταση· τους προτρέπει δε να συνεχίσουν αυτήν την στάση, έστω και αν οι περισσότεροι υπέκυψαν στους ισχυρούς. Είναι η μόνη ελπίδα για να διορθωθούν» τα πράγματα της Εκκλησίας κατά τον πολύπαθο ιερό Πατέρα, που συγκεκριμένα γράφει: «“Τούτο των κακών διόρθωσις, όταν τους τα τοιαύτα πονηρευσαμένους υμείς οι υγιαίνοντες αποστρέφησθε και μηδέν κοινόν έχητε προς αυτούς”… Αυτό ας το σημειώσουμε όσοι στους καιρούς μας διστάζουμε να πράξουμε αυτό πού πρέπει, επικαλούμενοι τον κίνδυνο σχίσματος».
Και συνεχίζει ο π. Θεόδωρος: «Επειδή λοιπόν επίστευε ότι το σχίσμα το προκαλούν οι αντίπαλοί του, ουδέποτε διενοήθη να αποδεχθεί τις αποφάσεις των δύο ψευδοσυνόδων, …και να αποχωρήσει του θρόνου οικειοθελώς· αυτό θα εσήμαινε αναγνώριση της κανονικότητος των αποφάσεων. Από την αρχή των περιπετειών του μέχρι του θανάτου του επίστευε ότι αυτός είναι ο νόμιμος και κανονικός επίσκοπος στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως».
Και στην αρχή μεν, «συνιστά στους επισκόπους που τον ακολουθούσαν να παραμείνουν στις επισκοπές τους εν κοινωνία προσωρινή προς τους παρανομούντες» (όπως ακριβώς έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ράσκας Αρτέμιος). Στη συνέχεια, όμως, «διέκοψε κάθε κοινωνία και συναναστροφή» με όσους τον καθαίρεσαν, πιστεύοντας ότι αυτή ήταν «η μόνη οδός για τη διόρθωση των πραγμάτων της Εκκλησίας… γι’ αυτό και επαινεί όσους δεν έχουν κοινωνία μαζί τους, θεωρώντας τους κατά πρόθεση μάρτυρες» (Ζήση Θεόδωρου, Σύγχρονοι εκκλησιολογικοί προβληματισμοί, με βάση τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο).
Αυτά λέγει η ιστορία. Και η εύλογη ερώτηση: υπήρξε στιγμή, που ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εθεωρείτο από τους Ορθοδόξους ως «πρώην» Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως;

Σημάτης Παναγιώτης

____________________

Η ιστοσελίδα μας έβαλε άρθρο του κ. Παναγιώτη Τελεβάντου, γιατί μας άρεσαν οι θέσεις του και οι σκέψεις του για τον κανονικό επίσκοπο της Ρασκάς και Πριζρένης Αρτέμιο, αλλά αφαιρέσαμε τα πρώην και τον ενημερώσαμε. Δεν του κακοφάνηκε, γιατί δεν είναι με τους εχθρούς του Μητροπολίτου Αρτεμίου.

Απάντηση του κ. Τελεβάντου

• «Σας ευχαριστώ για την τιμητική  ανάρτηση σε μια ιστοσελίδα που στέκει  ψηλά στη συνείδησή μου. Για το επίμαχο θέμα του όρου πρώην δεν  με ενοχλεί ότι το αφαιρέσατε επειδή  είναι γνωστή η θέση μου.
• Ισως θα έχετε υπόψη σας ότι οι εχθροί  του Σεβασμιότατου Ράσκας δεν τον  απακαλούν πρώην Ράσκας αλλά πρώην  επίσκοπο. Τον θεωρούν απλό μοναχό  εστερημένο κάθε ιερατικής εξουσίας. Ισως γράψω κάτι για το θέμα.
• Σας ευχαριστώ για την ανάρτηση, την  επικοινωνία και την χριστιανική  παρέμβαση.
• Με πολλή και ειλικρινή εκτίμηση εν  Χριστώ Ιησού

Παναγιώτης Τελεβάντος
On Nov 25, 2010, at 12:51 AM,

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Μάλλον δεν κατανοώ καλά τι διαβάζω στο ρεπορτάζ για τα δραματικά γεγονότα στο Κόσοβο.
Τι θα πει η εισαγγελία άρχισε να συλλέγει στοιχεία για ποινική δίωξη του Σεβασμιότατου Ράσκας κ. Αρτέμιου για σφετερισμό εκκλησιαστικής περιουσίας;
Δηλαδή δεν έχουν στοιχεία;
Αν πιστεύουν ότι η μετάβαση του Σεβασμιότατου Ράσκας στο Κόσοβο ως κυρίαρχου επίσκοπου είναι ενέργεια που συγκρούεται με το Σύνταγμα και τους νόμους της Σερβίας τότε έχουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται επειδή ο Σεβασμιότατος ουδέποτε αρνήθηκε ότι πήγε και λειτούργησε στο Κόσοβο ως ο κανονικός Μητροπολίτης του Κοσόβου.
Αν αυτή του η ενέργεια είναι παράνομη ή και αντισυνταγματική τι άλλο χρειάζονται για να στοιχειοθετήσουν κατηγορία εναντίον του;
Αν από την άλλη δεν είναι παράνομη ή και αντισυνταγματική η μετάβαση του Σεβασμιότατου στο Κόσοβο ως κυρίαρχου Μητροπολίτη τότε προς τι η σπουδή για συλλογή πληροφοριών;
Εκτός εάν εννοούν! Μια και δεν έχουμε στοιχεία ας φτιάξουμε για να μπορούμε να τον εκβιάσουμε ή να τον εξοντώσουμε!!!
Τι ωραία!
“Ομορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος” κατά τον ποιητή.
Ελεος! Τι πράγματα είναι αυτά;

Παραθέτουμε στη συνέχεια την είδηση που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ ΣΥΛΛΕΓΕΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΓΙΑ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ

• Σύμφωνα με Σερβικά Πρακτορεία Ειδήσεων «μεθοδεύεται» ποινική δίωξη εναντίον του Επισκόπου πρώην Ράσκας και Πριζρένης κ. Αρτέμιου με βασική κατηγορία τον «σφετερισμό της εκκλησιαστικής περιουσίας στο Κόσσοβο και Μετόχια».
• Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου της Δημόσιας Εισαγγελίας Σερβίας, κ. Τόμο Ζόριτς οι παράγοντες της Α΄ εισαγγελίας του Βελιγραδίου, απεύθυναν στις Αστυνομικές Αρχές αίτημα για την συλλογή πληροφοριών με σκοπό την υποβολή ποινικής δίωξης σε βάρος του Επισκόπου Αρτεμίου.
• Επίσης, ο κ. Ζόριτς δήλωσε, ότι η κα Ζαγκόρκα Ντόλοβατς, Εισαγγελέας Σερβίας, όρισε παράγοντες της Α’ εισαγγελίας Βελιγραδίου να συλλέξουν αποδεικτικά στοιχεία για έναρξη προδικαστικής πράξης σε βάρος του Αρτεμίου.
• Τέλος, να αναφερθεί, ότι τον Επίσκοπο Αρτέμιο επισκέφθηκε ο Ρώσος Πρέσβης στο Βελιγράδι Αλ. Κουνούζιν, ο οποίος θέλησε να ενημερωθεί από τον Επίσκοπο για τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τα γεγονότα στο Κόσσοβο.

ΠΗΓΗ:
Εκκλησιαστικό Πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία”

ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΑΝ!!!

_______________________

Πρόκοψε η Ελλάδα από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα προκόψει ακόμα περισσότερο και  η Σερβία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση που βομβάρδισε την Σερβία και την κατατεμάχισε, πριν από μία 10ετία, περιμένουν να τους σώσει!!! Από τους δολοφόνους περιμένουν βοήθεια!!! Μάλλον πρόκειται περί ανισορρόπων πολιτικών και εκκλησιστικών προσώπων, που έμπλεξαν στα σκοτεινά κυκλώματα του Παπισμού και της Μασονίας, αρνήθηκαν τον Χριστό, έγιναν υποχείρια των σκοτεινών δυνάμεων και τώρα διώκουν τους αληθινούς πνευματικούς ηγέτας των λαών, που αντιστέκονται στα στοτεινά σχέδιά τους!!!

Ο Μητροπολίτης του Κοσσυφοπεδίου Αρτέμιος είναι φωτεινός ηγέτης του Σέρβικου λαού και τον φοβούνται και τον φθονούν. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που τον διώκουν, χωρίς καμμία κατηγορία, τον εξορίζουν και τον μισούν κάποια «εγκολπιοφόρα καθάρματα», όπως τα ονόμαζε ο Γέροντας αγωνιστής Μητροπολίτης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Οι διεθνείς απατεώνες θέλουν τέτοια πρόσωπα για να διαλύσουν τα έθνη.

Αλλά ας μη θριαμβολογούν γιατί η βασιλεία τους δεν θα κρατήσει πολύ, όπως μας προειδοποιεί η Αγία Γραφή. Θα πάνε από εκεί που ήρθαν και αυτοί και τα λεφτά τους. Ο Χριστός ζει και η άνθρωποι του Θεού δεν τους φοβούνται. Η τελική νίκη ανήκει στον Χριστό, τον Νικητή του κόσμου, που «εξήλθε νικών και ίνα νικήση» (Αποκ. 6. 2).

Τις θέσεις του επισκόπου Αρτεμίου για την Ευρωπαίκή Ένωση είχε και ο σεβαστός Μητροπολίτης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Προειδοποίησε τότε που ενταχθήκαμε στην Ε.Ο.Κ. τον Ελληνικό λαό και είπε ότι· η Ε.Ο.Κ (η Ε.Ε.) θα γίνει ο τάφος της Ελλάδος.

_______________________

Η ΣΕΡΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΕ

ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ!!!

Ο διπλωματούχος μεταπτυχιακών σπουδών (Master/Bachelor) στις νομικές επιστήμες Zoran Cvorovic δήλωσε χθές:
«Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία εμμέσως πλήν σαφώς ανεγνώρισε την μονομερώς ανακηρυχθείσα ανεξαρτησία του Κοσόβου και των Μετοχίων με το να ζητήσει βοήθεια από την Αλβανική αστυνομία (KPS – Kosovo Police Service), για βιαία απομάκρυνση του νομίμου επισκόπου της Ράσκας και Πριζρένης Αρτεμίου, από το μοναστήρι Duboki Potok, που βρίσκεται στο έδαφος της νότιας σερβικής επαρχίας».
http://www.vesti-online.com/Vesti/Tema-dana/98615/SPC-priznala-nezavisnost-Kosmeta

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ

ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ

www.mancr.org

Ο δικηγόρος Ζόραν Čvorović στις 22 Νοέμβριος δήλωσε· Ότι η Σερβική Σύνοδος (SOC) δεν δύστασε να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου, προκειμένου να εκδιώξει τον Μητροπολίτη του Κοσσυφοπεδίου Αρτέμιο και να τελειώσει την δουλειά της!!!

СПЦ ПРИЗНАЛА НЕЗАВИСНОСТ КОСОВА!

Магистар правних наука Зоран Чворовић изјавио је 22. новембра за www.vesti-online.com да је ”СПЦ посредно признала једнострано проглашену независност Косова и Метохије тиме што се обратила припадницима Косовске полицијске службе за помоћ у избацивању Владике рашко-призренског Артемија из манастира Дубоки Поток на територији јужне српске покрајине”.
”Као правник могу да кажем да партикуларни контакти са нелегалним косметским институцијама које су до сада одржавали поједини државни органи, а сада се томе придружили и поједини епископи СПЦ, у очима косметских Албанаца и оних из међународне заједнице који су им наклоњени, представљају и представљаће се као својеврсни акти признања терористичке квази државе Косово, настале на државној територији Србије” наводи Чворовић.
”Тиме, нажалост, појединци из СПЦ, као и државни органи Србије, свесно или несвесно подривају Уставни поредак Србије”, оценио је он.
www.vesti-online.com/Vesti/Tema-dana/98615/SPC-priznala-nezavisnost-Kosmeta

Чињеница коју Епископ Артемије, заједно са својим сарадницима, већ годинама истиче (о чему је, између осталог, писано и на сајту Црноречког братства у егзилу) – да неколицина Епископа Српске Цркве користећи Синод, па и Сабор, за спровођење својих циљева[1],[2], рушећи тиме Уставни поредак Србије[3]и супротстављајући се тако одлукама Светог Архијерејског Сабора СПЦ, које су на речима прихватали, али их делима укидали и поништавали[4] – уочена је и од многих других, а ових дана, поводом бруталног прогона и сатанизовања Епископа Артемија од стране управо исте групације Епископа, уз здушну помоћ актуелне политичке врхушке, изражена је речима мр Зорана Чворовића – да је СПЦ посредно признала независност Косова и Метохије.
Примера за сарадњу ”врха” Српске Цркве са нелегалним шиптарским институцијама из Приштине, а тиме и признавања њих као легитимних[5], било је много у протеклом периоду, довољно је овом приликом само навести неке случајеве – коришћење новца из новчаних фондова Министарства финансија тзв. државе Косово, сарадња са приштинским Министарствима на ”стручном” плану, тј. добијање ”експертске” помоћи, ангажовање Косовске полиције за чување српских цркава и манастира[6] много пре него што је то почетком августа 2010. и званично учињено[7], итд.
а пре свега кроз деловање манастира Високи Дечани (односно његове управе Теодосија Шибалића и Саве Јањића), већ дуго времена сарађују са нелегалним и безаконим шиптарским институцијама тзв. државе Косово, те на тај начин и отворено признају независност Косова и одвајање 15% територије државе Србије[1] Или можда задатака?
[2] Прихватајући и саглашавајући се на тај начин са одрицањем од српске духовне баштине на Косову и Метохији, од српске имовине, од српских гробаља и вековних жртава, од вековног стваралачког подвига српског народа, који је изражаван не само стварањем своје државе – станишта на овим историјским просторима, него и попуњавањем тога станишта највећим дометима људског стваралаштва са основним карактером привржености и посвећености Једноме у Тројици Богу.
[3] Као што већ годинама систематски и организовано угрожавају и руше канонски поредак Цркве.
[4] Ко им је дао право да се одричу нашег наслеђа, народне и државне имовине, наше прошлости, вековног Предања, да нас тиме одсецају од својих корена, свога бића, свога идентитета и своје самоспознаје, да тиме доводе у питање опстанак српског народа, наших покољења које долазе, да им одсецају грану на којој седе, да им отимају будућност, наду и стваралаштво…? Чиме се може надокнадити, а пре свега чиме се може оправдати, овакво вишегодишње зло чињење према своме народу, према Цркви, према својој прошлости, које нас неминовно води у бесмисао постојања, или још вероватније у извесност нестајања са историјске позорнице православних народа, који су вековима градили свој идентитет, и изградили на темељима Еванђеља, ударивши му особени стваралачки печат?
Црква то не може прихватити ни одобрити, напротив, кроз читаву своју историју Црква таква дела одбацивала а виновнике примерено санкционисала.
[5] Насупрот децидним одлукама Сабора Српске Цркве, који се недвосмислено изјаснио да сарадње са незаконитим институцијама квази државе Косово не сме и не може бити! Оправдано се зато поставља питање – ко је заправо непослушан Сабору и ко крши одлуке Сабора!? Епископ Артемије (који је кроз много примера, не само протеклих месеци, него и претходних неколико година, показао и доказао да је спреман да изврши и одлуке које су анти-канонске и незаконите, те се због тога са њима и не слаже) или поменута већ много пута групација Епископа, која је не само на примеру Косова и Метохије, тј. рашко-призренске Епархије и Епископа Артемија, небројено пута прекршила каноне, нарушила благословени канонски поредак Цркве, чинила безакона дела која су недвосмислено санкционисана црквено-канонским устројством (али које санкције до сада према њима још нису примењене) и радила супротно одлукама Сабора, него је тако чинила и у другим случајевима – као што је пример тзв. Литургијске реформе (а која заправо представља својеврсну декаденцију), где је очигледно и свима видљиво вишегодишње и систематско супротстављање и гажење Саборских одлука, како би се оно што је Сабор одлучио делима поништило и спровела нова пракса која, уза све остало, уноси нове поделе у Цркву, угрожава Предање, и устаљује силу и насиље као метод којим ће нова пракса бити наметнута; још је важнији пример очувања Православне богоспасавајуће вере, што је основни задатак Епископа и Синода, која се у много, међутим, случајева мења, квари, уносе се новотарије, познатим већ свима учењима на Богословском факултету, итд.
[6] Тзв. Косовска полиција, орган нелегитимне Владе тзв. државе Косово (која је настала у великој мери од претходних припадника УЧК, који су само променили униформе, а често настављали да раде у истом правцу), ангажована је од стране манастира Високи Дечани да чува поједине српске цркве и манастире на Косову и Метохији (о чему постоје сведочанства у званичним документима), без сагласности, па чак и без знања надлежног Епископа Артемија. Епископ Артемије одавно је био ”заобилажен” од стране манастира Високи Дечани, који су се били одвојили од Епархије рашко-призренске, како је то и констатовао Епископ Артемије у свом обраћању Синоду августа 2008. године.
[7] Те стога неискрено и лицемерно звуче ламентирања и тобожња неслагања изражавана од стране викара Теодосија Шибалића почетком августа 2010, када је Косовска полиција званично преузела чување српских цркава и манастира, с обзиром да их је он дуго времена пре тога молио да чувају поједине од српских цркава, кршећи тада не само наредбу свога надлежног Архијереја Артемија (и радећи му иза леђа), него и одлуку Сабора Српске Цркве.

Ο ΣΕΡΒΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΨΕΥΔΕΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ПОНОВО НЕИСТИНЕ ИЗ ГРАЧАНИЦЕ!

Текст под називом ”Артемију стигла подршка из Јерусалима” објављен у дневним новинама Правда од 23.11.2010, био је повод да се поново, као и небројено пута до сада, пласирају неистине и клевете из седишта Епархије рашко-призренске, узурпиране од стране анти-канонског Епископа (по црквеној терминологији заправо – ”прељубника”).

Као што смо већ, нажалост, навикли последњих неколико месеци, Саопштења и поруке која се упућују јавности из седишта Епархије рашко-призренске у Грачаници препуна су неистина, конструкција, клевета, инсинуација… Најмање је у њима истине и веродостојног и објективног приказивања стварности. То се може утврдити на сваком кораку. Такав суноврат, изгледа, многи нису очекивали.

Такав је случај и са најновијим Саопштењем издатим поводом претходно наведеног текста објављеног у листу Правда.

Да ли је случајно да се ово Саопштење подудара са ”Још једним братским(!) писмом” објављеним истога дана на сајту www.spc.rs од стране првог Администратора Епархије рашко-призренске, човека који је још пре 12 година дао оставку(!) на своје достојанство!? И са интервјуом који је листу Курир, такође истога дана(!), дао Митрополит Амфилохије!? И са…, да не наводимо даље.

Шта је у било којем од три претходно наведена текста уопште истинито!? Али, већ смо сви толико навикли да у изјавама поменутих ”свећом” (или боље речено ”рефлектором”) треба тражити истину, да нас то више, нажалост, нити изненађује нити чуди.

Неистина је, међутим, да Епископ Артемије или неко од наведених његових клирика има икакве везе са поменутим текстом у Правди. Али, могло би се оправдано поставити питање, да нису иницијатори објављивања текста у Правди управо они који сада пишу тако нечасан деманти, препун неистина и подметања? Није ли текст у Правди послужио као одличан повод да се још једном изнесе мноштво неистина и нових клевета, пошто су све досадашње небројене разбиле о стену Истине и остале без икаквог упоришта? Јесте. И, зашто је текст у Правди толико тајанствен у погледу било којег податка везаног за поруку из Јерусалима, из манастира Светог Саве освећеног, а са друге стране толико прецизан и детаљан, чак до дословног цитирања, приликом навођењa речи (тобожње?) поруке? Да ли ти подаци и постоје?

Како онда уопште веровати у презентоване поруке игумана манастира Светог Саве Освећеног и његов деманти, кога он, уз то, шаље српској јавности преко неколико посредника!?

Очекује се, дакле, да ”у најскоријем року” игуман Евдоким директно пошаље свој званични деманти српској јавности, којим би оповргао подршку Епископу Артемију, како би се, макар и у најмањој мери, смањио огроман баласт неповерења према сваком тексту и изјави[1] који долазе из седишта Епархије рашко-призренске у Грачаници.

______________________________________________________

[1] Да ли таквим поступањем особе које седе у управи Епархије наводе читаоце њихових изјава – да све што одатле долази примају као неистинито и нетачно, докле год аутори не докажу супротно?

www.mancr.org

недеља 21. новембар 2010.

С обзиром на неистине које се пласирају у јавност од несрећних расколничких групација окупљених око духовног прељубочинца и оцеубице Теодосија, дужан сам да, као учесник у протеклим немилим догађајима, обавестим српску јавност шта се заиста дешавало у манастиру Дубоки Поток, тј. како су протекли други по реду прогон Владике Артемија и избацивање монаха и монахиња из манастира од законитог им Епископа одређеног за монаховање.

Хронологија догађаја и лажи расколника

Владика Артемије је са неколико својих монаха пристигао у манастир Дубоки Поток, у четвртак 18. новембра увече. Том приликом Владику је дочекао игуман Ромило. Према оцу Ромилу су се сви односили коректно. Владика га је, као Епископ Епархије, обавестио да би сутра служио Свету Литургију и упутио му позив да саслужује. То је отац Ромило одбио. Надаље, слободу кретања оца Ромила нико није ограничавао. Према томе најбезочнија је лаж безаконика и расколника, изнесена на њиховом сајту, да је игуман Ромило био у „својеврсном статусу таоца у манастиру“.

У осталим извештајима безаконика стварана је слика да је верни народ био „спреман да одбрани светиње од покушаја насилног проваљивања“. Истина је да је верни народ одушевљено дочекао своје монахе из егзила и у великом броју дошао на Свету Литургију.

Такође је лаж да се нико од монаха који су остали у Епархији није прикључио монаштву уз Владику Артемија. Истина је да је јерођакон Мартинијан из манастира Зочиште саслуживао на Литургији и да се прикључио монаштву уз Владику Артемија.

Истина је да нико од нас није био наоружан и да нико није примењивао силу.

У једном тренутку један од монаха се дрско понео према игуману Дубоког Потока и отео му кључеве. Међутим, и он се касније покајао за свој преступ и затражио опроштај од игумана Ромила.

Неколико сати по доласку Владике Артемија, у манастир су почели да пристижу и остали монаси и монахиње у егзилу. После Свете Литургије Владика Артемије је манастирима и црквама упутио акт којим се поништавају све раније одлуке оба администратора. Део монахиња је истог дана упућен у манастир Девине Воде. Улазак у манастир је протекао без било какве примене силе. После неколико сати пристигао је духовни прељубочинац Теодосије са свештеницима-избацивачима и буквално изгурао игуманију Сару из манастира. Овај духовни оцеубица је, на запрепашћење монахиња, говорио: „Ово није јавна кућа, ово је моја кућа“. И остале монахиње су биле „изгуране“ или „извучене“ из манастира од стране свештеника пристиглих са Теодосијем. Сестре, њих двадесет и две, су се после тога поново вратиле у манастир Дубоки Поток.

Цео текст можете прочитати на адреси:

http://www.mancr.org/2009-03-17-15-07-24/novosti-razne/178-2010-11-21-14-37-17.html