ΟΙ ΒΟΛΙΩΤΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΠΟΥ ΨΕΥΔΕΤΑΙ

Οι πιστοί του Βόλου που διαμαρτυρήθηκαν στον εσπερινό του Αγίου Αντωνίου για την παραποίηση της Ακολουθίας από τον Μητροπολίτη Βόλου κ. Ιγνάτιο, και των οποίων την εντοπιότητα αμφισβήτησε ο Μητροπολίτης, δίνουν την απάντηση:

«είμαστε όλοι Βολιώτες».

Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου 2011
paterikiparadosi@gmail.com

Ορθόδοξοι Χριστιανοί του Βόλου μετάσχοντες στα γεγονότα

του Ι. Ν. του Αγ. Αντωνίου (Ι.Μ. Δημητριάδος)

Ποιός τέλος πάντων είναι ο καλός  Χριστιανός κατά τη γνώμη του Σεβ. κ. Ιγνατίου; Αυτός που σκύβει και φιλάει το χέρι του δεσπότη και κάνει  εδαφιαίες μετάνοιες; Το κάνουμε και αυτό, εάν όμως είναι καρπός της συνειδησιακής μας ελευθερίας. Και αν δεν καταλαβαίνει τί σημαίνει αυτό, θα το πούμε με άλλα λόγια. Αυτό που ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος ονομάζει αντιδραστικότητα είναι απόλυτα ελληνοπρεπές. Είναι η εκκλησία του δήμου, η άμεση δημοκρατία.
Μήπως είδε κανείς κάποια απάντηση του Σεβ. κ. Ιγνατίου στα δημοσιεύματά μας δημοσίως ή κατ’ιδίαν; Εμείς δεν είδαμε κανένα. Καμμία απόσταση ασφαλείας, καμμία μυστηριώδης υπεροχή, που καλύπτει τη γύμνια του Βασιλιά, κανένα πρόσχημα καθωσπρεπισμού δεν πρόκειται να τον προστατεύσουν στον ολισθηρό δρόμο που έχει πάρει και  να φιμώσει τη φωνή του λαού. Κάποια θέματα ο λαός πρέπει να τα επιλύει ενώπιος ενωπίῳ  ασκώντας το θεμελιωμένο επάνω στην παράδοση και πρακτική αιώνων της Εκκλησίας κυριαρχικό του δικαίωμα. Ναι αυτό ακριβώς Σεβασμιώτατε σημαίνει Παράδοση. Πηγή της εξουσίας του επισκόπου είναι ο λαός· εάν δεν υπήρχε ο λαός δεν υπήρχε λόγος να υπάρχει και επίσκοπος. Κι όσο δεν πρέπει ο λαός να κάνει κάτι άνευ του επισκόπου, άλλο τόσο δεν πρέπει ο επίσκοπος να κάνει κάτι χωρίς το λαό. Και κυρίως, δεν μπορεί να περιφρονεί το λαό.
Κλήρος και λαός δεν συμφωνούν με τις μεταφράσεις των ιερών κειμένων που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν μία προτεσταντικού τύπου εκκλησία, όπου θα πηγαίνουμε να τραγουδάμε μερικά τραγουδάκια και ο καθένας θα θεολογεί κατά το δοκούν (πρακτικές που εφαρμόζονται στις συμπροσευχές που συμμετέχει και ο ίδιος στο ΠΣΕ και στους διαλόγους με τους αιρετικούς), εισάγοντας την μεταπατερική θεολογία και μετακινώντας όρια αμετάθετα, την δογματική δηλαδή διδασκαλία της Εκκλησίας.  Μόνο ο Σεβασμιώτατος διαβάζει τα κείμενα σε μετάφραση και  μπροστά του μερικοί κληρικοί·  εκείνος γνωρίζει με ποιό τρόπο υποτάσσονται.
Δεν μπορούμε την αμάθεια, ημιμάθεια ή έστω μονομερή γνώση να την βαπτίσουμε αβίαστα εξέλιξη της γνώσεως. Δεν μπορούμε την αμάθεια των νέων με προσωπική ή συλλογική ευθύνη να την αναγάγουμε σε κριτήριο και ρυθμιστή της πνευματικής πορείας αυτού του γένους. Εν όψει της εορτής των Τριών Ιεραρχών που ενσάρκωσαν τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, η γνώση και η μάθηση ήταν πάντοτε η αξία, το ιδανικό, ο στόχος και η καταξίωσή μας. Με την αμάθεια αρνηθήκαμε να συμβιβασθούμε ακόμα και εν μέσῳ πικράς δουλείας.
Εάν ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος αγαπά τους νέους και δεν καπηλεύεται την αμάθεια και το υπαρξιακό των κενό  θα πρέπει να διαλύσει την αιρετική και ανθελληνική Ακαδημία Θεολογικών σπουδών και να ιδρύσει μία ελληνική Ακαδημία ακαδημαϊκού επιπέδου, όπου θα διδάσκεται η ελληνική γλώσσα από τον Όμηρο μέχρι σήμερα, όπου μαθητές, έφηβοι, νέοι και ενήλικες θα βρίσκουν μία όαση μάθησης, η οποία μόνο ψυχαγωγεί την ανθρώπινη ψυχή και δίνει μία δημιουργική διέξοδο στο πρόβλημα της ανεργίας. Όλα τα άλλα είναι απλώς άλλοθι.
Μία νοησιαρχική προσέγγιση στο θέμα της κατανόησης του λειτουργικού κειμένου είναι λανθασμένη. Δεν κατανοούμε τα νοήματα της λειτουργικής γλώσσας με το μυαλό αλλά με την καρδιά και το βίωμα.
Τέλος αν είχε κάνει ο Σεβασμιώτατος λίγο κόπο να γνωρίσει το λαό του, 10 χρόνια τώρα που ζει στο Βόλο, θα γνώριζε ότι είμαστε όλοι Βολιώτες και θα γνώριζε ασφαλώς και τα πρόσωπά μας.

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση

ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ

Κύριε Διευθυντά,
Δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε πῶς εἶναι δυνατόν σήμερα, στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα τοῦ 21ου αἰῶνα νά ὑπάρχουν «Χριστιανοί», πού ἰσχυρίζονται ὅτι τό νά ὑπεραμύνεσαι τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τῆς πίστεως καί τῆς παραδόσεώς μας ἀποτελεῖ ἀδίκημα, ἐξτρεμισμό καί φονταμενταλισμό!
Ζοῦμε μία κατάφωρη ἀπάτη καί παραπλάνηση στά θέματα τῆς πίστεως στήν Ἱερά Μητρόπολη Δημητριάδος ἀπό  τόν δεσπότη Ἰγνάτιο μέ τή νέα ἐφεύρεσή του  τῆς «μεταπατερικῆς Θεολογίας». Παραποιεῖ τήν ἁγία γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τίς ἀνούσιες, γελοίες καί ἠλίθιες μεταφράσεις τῆς Βιβλικῆς Ἑταιρείας καί ἀντί νά ἀνακαλεῖται αὐτός εἰς τήν τάξη κατηγοροῦνται καί ὑβρίζονται οἱ διαμαρτυρηθέντες γι’ αὐτά τά αἴσχη πιστοί. Ἀληθινό θέατρο τοῦ παραλόγου δηλαδή!
Τή γλῶσσα πού χρησιμοποίησαν οἱ Ἅγ. Ἀπόστολοι, αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, τίς προφητεῖες τῆς Π. Διαθήκης ἐκ τῆς μεταφράσεως τῶν Ο΄, τήν περιφρονεῖ καί ἀρνεῖται νά διαβάσει στήν Ἐκκλησία τό  «ἀνθρωπάκι» Ἰγνάτιος, πού ὀνειρεύεται καί ἀρχιεπισκοπικούς θρόνους –τρομάρα του!
Ἑλληνικέ Ὀρθόδοξε λαέ ἐξεγέρσου! Δύο χρόνια βιασμός τῆς γλώσσας, τῆς Παραδόσεως καί τῆς πίστεώς μας στό Βόλο φτάνουν πιά!
Ποιός μᾶς ἐγγυᾶται ὅτι τά μεταφραστικά τερτίπια τῆς προτεσταντίζουσας «βιβλικῆς ἑταιρείας», (πού πρόεδρός της διετέλεσε καί ὁ ἴδιος ὁ Ἰγνάτιος –τυχαῖο;) εἶναι ὀρθόδοξα;  Ποιές  Σύνοδοι τά κατοχύρωσαν, ποιοί ἅγιοι ἔγραψαν σ’ αὐτό τό ἰδίωμα;
Ὅταν τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος (ἄρθρ.3 &3) ἀπαγορεύει ρητῶς καί κατηγορηματικῶς τήν μετάφραση τῆς Ἁγ. Γραφῆς ἄνευ ἀδείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ  Ἐκκλησίας τῆς Κων/πόλεως –καί ἄρα ὁ Ἰγνάτιος πρέπει να διωχθεῖ νομικῶς ὡς παραβάτης τοῦ Συντάγματος καί ὡς ἐπίορκος τοῦ ἐπισκοπικοῦ του ὅρκου γιά τήρηση αὐτοῦ τούτου τοῦ Συντάγματος·
Ὅταν ὁ Ἀπ. Παῦλος ἀναθεματίζει πάλιν καί πάλιν αὐτόν πού θα εὐαγγελισθεῖ διαφορετικά, ἀκόμη καί  ἄγγελος  ἐξ’ οὐρανοῦ ἄν εἶναι – καί ἄρα ὁ Ἰγνάτιος μέ τούς νεωτερισμούς του εἶναι δίς ἀναθεματισμένος ἀπό τόν κορυφαῖο τῶν Ἀποστόλων (ἐπιστ. Πρός Γαλατ. κεφ.1 στιχ. 7-9)·
Ὅταν ἡ Ἱεραρχία προσφάτως καί μετά τόν θόρυβο πού δημιουργήθηκε (στίς 14/4/2010) ἀπαγόρευσε τίς μεταφράσεις τῶν ἱερῶν κειμένων στίς ἀκολουθίες -ἄρα ὁ Ἰγνάτιος εἶναι ἀπειθής καί ἀνυπάκουος στό σύνολο τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Συνεπάγεται κατά τόν Θεῖο καί ἀνθρώπινο νόμο ὅτι ὁ Ἰγνάτιος Βόλου παρανομεῖ καί παραβαίνει αὐτούς, καί μόνον ὡς «παραβάτης»  μπορεῖ να διεκδικήσει μία θέση καί ἕνα ὄνομα στήν Ἱστορία τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
«Ἰγνάτιος ὁ  παραβάτης» λοιπόν, ὅπως ὁ παλαιός ἐκεῖνος ἄφρων Ἰουλιανός ὁ παραβάτης! Ὁ Θεός νά φυλάξει τήν Ἐκκλησία του.

Μετά τιμῆς καί εὐχαριστιῶν
Ορθόδοξοι  Χριστιανοί τοῦ  Βόλου

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ