ΣΕΡΒΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

–

–

–

–

–

–

–

–

ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

(ΠΟΥ ΕΠΙΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤ΄ ΚΑΙ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ)

◊  «Δέν ἐπιτρέπεται νά συμπροσευχόμαστε μέ αἱρετικούς ἤ σχισματικούς»

[Κανών ΛΓ΄ τῆς Συνόδου τῆς Λαοδικείας, μτφρ]

◊ «Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος ἢ Διάκονος καί μόνο ἄν συμπροσευχηθεῖ μέ αἱρετικούς, νά ἀφορίζεται».

[Κανών ΜΕ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, μτφρ]

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ:

«Ὁ Ἱερός Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων δὲν προσδιορίζει ποία ἀκριβῶς προσευχή ἤ ἀκολουθία ἀπαγορεύεται, ἀλλά ἀπαγορεύει κάθε κοινήν μεθ’ αἱρετικῶν προσευχήν, ἔστω καί κατ’ ἰδίαν. Εἰς τάς οἰκουμενιστικάς κοινάς προσευχάς μήπως δέν γίνονται καί ἁδρότερα καί εὐρύτερα τούτων;»

[«Ὀρθοδοξία καί “Οἰκουμενισμός”. Μία Ὀρθόδοξος γνωμάτευσις καί μαρτυρία», στό «Κοινωνία», 18,2 (1975), σ. 98]

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΣ  (ΚΥΠΡΟΣ):

«Οἱ Ἱεροί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας στήν ἐξάσκηση τῆς φιλανθρώπου ποιμαντικῆς διακονίας τους δέν δίσταζαν, προκειμένου νά περιφρουρήσουν τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, νά θεσπίσουν, μέ φιλαδέλφο αὐστηρότητα, ἱερούς Κανόνες. Ἀνάμεσα σ’ αὐτούς ὑπάρχουν καί ἀρκετοί, οἱ ὁποῖοι ρητῶς ἀπαγορεύουν τή συμπροσευχή τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν αἱρετικῶν ὄχι μόνο γιά νά μή μολυνθοῦν οἱ πιστοί καί ἀμβλυνθεῖ τό Ὀρθόδοξο αἰσθητήριό τους, ἀλλά καί γιά να καλλιεργηθεῖ ἡ μετάνοια στούς αἱρετικούς, ἴσως καί ἐπιστρέψουν στήν κανονική μάνδρα τοῦ Χριστοῦ, ἥτις εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τόσο τό γράμμα ὅσον καί τό πνεῦμα τῶν ἱερῶν Κανόνων ἀπαγορεύουν ρητῶς τίς συμπροσευχές. Σύγχρονοι θεολογοῦντες Ὀρθόδοξοι κληρικοί ἐνθαρρύνουν τίς μετά τῶν ἑτεροδόξων συμπροσευχές, ἄνευ τῆς ἀπαραιτήτου προηγηθείσης ἑνότητος τῆς Πίστεως καί τῆς Κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»       [ Ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος», φ. 31/7/2009]

________________

STA SERBIKA

___________________

СРПСКИ АРХИЈЕРЕЈИ ГАЗЕ СВЕШТЕНЕ КАНОНЕ МОЛЕЋИ СЕ ЗАЈЕДНО СА ЈЕРЕТИЦИМА

.

.

.

.

.

.

.

.

СВЕШТЕНИ КАНОНИ

(КОЈИ СУ ПОТВРЂЕНИ ОД СТРАНЕ ШЕСТОГ И СЕДМОГ ВАСЕЉЕНСКОГ САБОРА)

◊  «Са јеретицима и расколницима не смије се заједно молити”

(33. Канон Лаодикијског Сабора)

◊ ”Епископ или Презвитер или Ђакон, који се буде са јеретиком само и молио, нека се одлучи”

(45. Канон Светих Апостола)

ВЕЛИКИ ДОГМАТИЧАР ПРАВОСЛАВЉА,

СВЕТИ ЈУСТИН ПОПОВИЋ:

”Свештени Канон Светих Апостола не утврђује која се тачно молитва или богослужење забрањује, него забрањује сваку молитву заједно са јеретицима, чак и насамо. У екуменистичким заједничким молитвама зар се не врше и грубљи и већи преступи?”

(”Православље и Екуменизам”, часопис Кинонија 18, 2, 1975, стр. 98)

МИТРОПОЛИТ КИРИНИЈСКИ ПАВЛЕ (КИПАР)

“Свети Оци Цркве у вршењу свога човекољубивог пастирског служења нису оклевали да установе, са братољубивом строгошћу, свештене Каноне, како би заштитили Тело Цркве. Међу њима постоји значајан број оних који строго забрањују молитве Православних са јеретицима, не само због тога да се не би оскврнили верни и да не би отупело њихово Православно чуло, него и да би се побудило покајање код јеретика, еда би се

вратили под канонско окриље Христа, које је Православна Црква. Како слово тако и дух свештених Канона строго забрањују заједничке молитве. Савремени Православни клирици који богословствују подстичу молитве са инославнима, без неопходно претходно постигнутог јединства Вере и Заједнице Светога Духа”

(Часопис ”Православна Штампа”, Грчка, од 31. јула 2009)