«ΕΧΟΥΝ ΤΑΡΑΧΘΗ ΣΦΟΔΡΑ»

Κύμη τη 1-11-1950

Αγαπητοί μοι αδελφοί εν Κυρίω Γεώργιε και Ευθύμιε, Μόλις προ ολίγων ημερών εγκατεστάθην εις την Κύμην και άρχισα εργασίαν. Εδώ εύρον και τας επιστολάς σας, αι οποίαι με περιέμεναν από πολλού. Επίσης και ένα δεματάκι με κάλτσες. – Ευχαριστώ δια την αγάπην σας. -Τώρα τι να σας γράψω; Θα έπρεπε να σας έχω ενώπιόν μου και δια του στόματος να σας είπω λεπτομερώς τα κατ’ εμέ. Αλλ’ επειδή γνωρίζω την αγάπην σας, και την ανησυχίαν σας, δια τούτο πρέπει, έστω και δι’ ολίγων, να σας γνωρίσω την εξέλιξιν των ζητημάτων.

– Και ως προς την υγείαν μου, φαίνεται ότι κάπως είχε καλυτερεύσει, αλλά τώρα πάλιν με την εργασία που άρχισα, η ζάλη επανέρχεται. Δέομαι του Κυρίου μετά δακρύων, ίνα μου δώσει υγείαν, διότι ζωήν χωρίς κίνησιν, χωρίς κήρυγμα, δεν θέλω. Προτιμώ τον θάνατον παρά ζωήν κλινήρη και αδρανή. Μη και σείς παύσητε δεόμενοι.

-Ως προς το ζήτημα των Γρεβενών γνωρίζω την ανησυχίαν των εκεί φίλων και πνευματικών μας τέκνων, αλλά και η ιδική μου θέσις είναι λεπτή. Εδώ δεν πρόκειτε περί κοσμικού αξιώματος δια να κινηθώ εγώ ατομικώς, αλλά περί διακονίας Κυρίου. Ο λαός εκινήθη, εζήτησεν, ουδέ να παύσει ζωηρότερον ακόμη να ζητεί. Έχουν ταραχθή σφόδρα. Αλλ’ εγώ δεν δύναμαι να παρακαλέσω ουδένα. Εάν πονούν, ας κάμουν ό,τι θέλουν, αυτοί θα έχουν το κρίμα. Αυτό διεμήνυσαν εις όλους τους αρμοδίους. Τρέμουν οι δυστυχείς. Λέγουν: Τον Καλύβαν και τον Καντιώτην να βάλουμε; Μας δυέλυσαν. Ναι! Άγιοι Αρχιερείς! Θα διαλύσωμεν τα μαγαζιά σας και θα δείξωμεν ποια είνε η ΖΩΣΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Δεν είμεθα ημείς θεομπαίκται.

–Μόνον εάν πεισθούν ΠΟΛΥ από τον λαόν με επιτροπές δυναμικές και αρθρογραφείαν καθημερινών εφημερίδων – αυτά τα δύο δεν εγένεντο – και προ παντός με ΠΡΟΣΕΥΧΑΣ ισχυράς, ίσως καμφθεί η Ι. Σύνοδος. Άλλως θα εκλεγεί κάποιος εκ των κολάκων που ξεσκονίζουν τα ράσα των… Αλλ’ εγώ καθ’ όλον αυτό το διάστημα θα παραμείνω αφανής – ούτε θα τους γράφω, δια να μη δώσωμεν λαβήν, ότι τα υποκινούμεν. Όλα πρέπει να είναι αυθόρμητα.

-Ο σατανάς που βλέπει τι μέλλει να γίνει εις τα Γρεβενά, λυσσά και πολεμεί με όλα τα μέσα δια να παρεμποδήσει το ποθούμενον. Δι’ ο μόνον ΘΑΥΜΑ πρέπει να γίνει, δια να επικρατήσει η θέλησις του λαού.

Εννοήσατε το πνεύμα μου; – Γράψετε λοιπόν εις τον λίαν αγαπητόν μας Αθανάσιον Οικονόμου ή καλέσατέ τον εις Κοζάνην και επιδεικνύετε το γράμμαν μου. Συγκλαίω και συμπονώ μαζί των.

Αλλ’ αίρω τα όμματά μου προς τον ουρανόν και παρακαλώ τον Κύριον μόνον εάν είναι προς δόξαν Του, να το επιτρέψει. Άλλως να αποθάνω μυριάκις ιερομόναχος εν φυλακή ή μοναστηρίω, μαρτυρών δια την αγάπην της Εκκλησίας.

– Η τελευταία «Σπίθα» ήναψε μεγάλην φωτιάν εις το Μεσολόγγιον, και ο Κύριος οίδε τι θα γίνει. Προσετέθη τώρα και νέον εμπόδιον εκ της πλευράς αυτής. Αλλά δεν φοβούμεθα. Θα νικήσωμεν εν Χριστώ Ιησού. – Οι άγιοι Κοζάνης και Σιατίστης πικραίνονται, ακούοντες ότι ο λαός των Γρεβενών κινείται. Οι δυστυχείς. Νομίζουν τον εαυτόν των αιώνιον.

– Χαιρετισμούς θερμούς εις όλους τους αδελφούς και ιδιαίτερα στον εορτάζοντα σήμερον αγαπητόν Αργύριον. – Αργύριον Καρακλάνην -, Ναούμ(*), Ιωάννην Μελλάν, Στέργιον, Γ. Πλιάκην, κλπ. – Παρακαλώ να παρακολουθείτε την κατάτασιν και να μου γράφετε λεπρομερώς. – Τι λέγει ο Παπαζήσης ο δημοσιογράφος; Δέεσθε συνεχώς.

Με αδελφικήν αγάπην

Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

(*) Ναούμ Σκαρκαλάς, ιεροψάλτης, του μητροπ. Ναού Αγίου Νικολάου, ο μετέπειτα ιερομόναχος Νεόφυτος.

Παρακαλώ να κρατήτε μυστικότητα. Μας περιτριγυρίζουν διάφοροι κατάσκοποι. Δεν ζητούμεν ημείς μίτρες – Μόνον Σταυρόν μαρτυρικόν. – Εάν θα γίνωμεν, θ’ αφαιρέσωμεν χρόνια από την ζωήν μας εις τον δυστυχή μας λαόν.

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 208-209, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)