___________

_____________

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ!!!!!!!

ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΛΕΒΕΙ ΜΕ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣIΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!!!

Την ώρα που ξεζουμίζουν το ελληνικό λαό και ξεπουλούν το σύμπαν, χωρίς καν να υπάρχει κυβέρνηση, πληρώνουν τη CGSH (Δικηγορική εταιρεία) με 6.000.000 ευρώ συν 1.500.000 ευρώ ανά μήνα για την εφαρμογή της συμφωνίας της 21 Ιουλίου και τη Lazard (χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, που ασχολείται κατά βάση με πτωχεύσεις κρατών και άλλα περίεργα) με 25.000.000 ευρώ.

Καλά πληρώνονται οι νεκροθάφτες!!!!!
(Τα μηδενικά είναι πραγματικά!!!!!!). Όλα τα παραπάνω με απόφαση υφυπουργού και μάλιστα στις 2 Νοεμβρίου, που δεν υπάρχει καν κυβέρνηση, αφού δεν έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Φανταστείτε τι θα δούμε από δω και πέρα.

Ταξιδι Υπουργου Υγειας

Ο υπουργός Υγείας ενέκρινε (ο ίδιος) να δαπανηθούν από το υστέρημα των Ελλήνων 16.014,39 ευρώ για το ταξιδάκι του στη μακρινή χώρα του καρναβαλιού, του καφέ, του ποδοσφαίρου και της σάμπας!
Σύμφωνα με απόφαση του υπουργείου Υγείας που δημοσιεύτηκε στη «Διαύγεια», ο κ. Λοβέρδος μαζί με συνεργάτες του βρέθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο από 19 έως 21 Οκτωβρίου, για να συμμετάσχει στην παγκόσμια συνάντηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Ενδιαφέρον στην απόφαση είναι ότι ο υπουργός λαμβάνει ημερήσια αποζημίωση(!) για το… «κοπιαστικό» ταξίδι του 700 ευρώ καθ’ εκάστην. Οι δύο συνεργάτες του λαμβάνουν από 350 ευρώ.
Στην Ελλάδα, που δεν βρίσκονται κλίνες για ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση, υπάρχουν χρήματα για υπουργικές… εκδρομές. Η διανυκτέρευση του κ. Λοβέρδου και των δύο συνοδών του κόστισε στους φορολογουμένους 1.150 ευρώ (το κεφάλι)! Λεφτά υπάρχουν, τουλάχιστον για όσους περικόπτουν δημόσιες δαπάνες…
Επίσης, αξιοσημείωτο είναι ότι ο σοσιαλιστής υπουργός ταξίδεψε σε καλύτερη θέση συγκριτικά με τους συνεργάτες του. Τα δικά του αεροπορικά εισιτήρια κόστισαν 6.972,13 ευρώ, ενώ για κάθε συνεργάτη του οι χρεοκοπημένοι Έλληνες πληρώνουν 2.096,13 ευρώ. Τέτοιου είδους σουσουδισμοί και… ταξιθετικές διακρίσεις στις κρατικά επιχορηγούμενες πτήσεις είναι ενδεικτικά μιας κυβέρνησης που εξαθλιώνει έναν λαό και φροντίζει μόνο για την άνεση των ανάλγητων κομισάριων.
Πηγή: dimokratianews.gr
Δείτε και την απόφαση όπως αναρτήθηκε στη «Διαύγεια»:
Λοβέρδος_Βραζιλία
Σχόλιο της Παρατάξεώς μας:
Ζούμε σε μια Ελλάδα που ο βασικός μισθός των Ελλήνων είναι μικρότερος από 700 ευρώ το μήνα, μικρότερος δηλαδή από όσο μας κοστίζει μια ημέρα του «Υπηρέτη του Λαού» κ. Λοβέρδου για το ταξιδάκι του στη εξωτική Βραζιλία.
Ζούμε σε μια Ελλάδα όπου το όριο τη αξιοπρεπούς διαβίωσης εκτιμάται από τους κυβερνήτες μας στα 5.000 ευρώ για έναν ολόκληρο χρόνο, καθώς τόσο αναγνωρίζει ως  αφορολόγητο εισόδημα στους φορολογούμενους, λιγότερο δηλαδή από όσο κόστισαν μονάχα τα εισιτήρια του «Υπηρέτη του Λαού» κ. Λοβέρδου για το ταξιδάκι του στη εξωτική Βραζιλία!
Τελικά είναι απορίας άξια η ανοχή που δείχνει ο Ελληνικός λαός τόσα χρόνια σε όλους αυτούς τους ψευδοσωτήρες προδότες, που ξεδιάντροπα  και απροκάλυπτα κατασπαταλούν την περιουσία του, που χωρίς τύψεις τους στερούν το μέλλον των παιδιών του και στο τέλος έχουν το θράσος να βγαίνουν στα μπαλκόνια και να διεκδικούν την ψήφο του.
Ως πότε Ελληνικέ λαέ θα είσαι ραγιάς, ως πότε…;

http://www.koinwnia.com/2010-01-14-18-06-37/2010-02-10-12-18-45/430

 

Η λυση στην κριση χρεους: 1 ΔΡΧ = 1000 ευρω

www.Sofokleous 10

H “ελληνική κρίση” έχει πολλές κρυφές πτυχές τις οποίες εντέχνως όσοι, λιγοστοί, πολιτικοί αξιωματούχοι γνωρίζουν έχουν κρατήσει στη σκιά, εμποδίζοντας τη Βουλή και τον ελληνικό λαό να τις πληροφορηθεί. Κάποιες από αυτές αφορούν στη διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας απέναντι στην Τρόικα και τους ιδιώτες δανειστές της.

Στο πρώτο τμήμα της τρέχουσας σειράς άρθρων αποκάλυψης των μεγαλύτερων μυστικών της ελληνικής κρίσης αναφέρθηκα στο δίκαιο που διέπει τα ελληνικά ομόλογα, ένα θέμα το οποίο είχα αναδείξει με το άρθρο “Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της” από τον Ιούλιο του 2010 (βρίσκεται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση, Περίεργες Συμπτώσεις” εκδόσεις Λιβάνη), παρουσιάζοντας μία σειρά σχετικών με το θέμα εκθέσεων κορυφαίων πανεπιστημίων και νομικών εταιριών.

Οι αποκαλύψεις στο συγκεκριμένο άρθρο προκάλεσαν αίσθηση αλλά δεν ήταν παρά δεκαπέντε μήνες αργότερα που το θέμα έλαβε μεγάλες διαστάσεις, όταν σε μία σειρά άρθρων και δημοσιεύσεων στο XrimaNews.gr παρουσιάστηκαν στοιχεία που υποδείκνυαν πως η ελληνική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει στη μετατροπή του δικαίου που ρυθμίζει τα ελληνικά ομόλογα από το ελληνικό στο αγγλικό, ως αντάλλαγμα για την εξασφάλιση του PSI+ που περιλαμβάνει κούρεμα τμήματος του ελληνικού χρέους κατά 50%.

Στην έκκληση μου για βοήθεια στην ενημέρωση της Βουλής για το τί θα σήμαινε μία τέτοια παραχώρηση προς τους δανειστές για την Ελλάδα, ανταποκρίθηκε, πρώτος, ο ανεξάρτητος βουλευτής κύριος Παναγιώτης Κουρουμπλής (πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τον οποίο διέγραψε ο κύριος Παπανδρέου όταν αρνήθηκε να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο), ο οποίος και κατέθεσε στη Βουλή στις 07 Νοεμβρίου την πρώτη σχετική επίκαιρη ερώτηση στον υπουργό Οικονομικών κύριο Ευάγγελο Βενιζέλο (δεν έχει δοθεί ακόμη απάντηση). Ακολούθησαν δύο ακόμη σχετικές επίκαιρες ερωτήσεις, η μία εξ αυτών στον Πρωθυπουργό, κ. Λουκά Παπαδήμο, από τον πρόεδρο του Συνασπισμού κ. Τσίπρα ενώ στη συνέχεια στο θέμα αναφέρθηκε στην ομιλία του στη Βουλή ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Ι.Μουρμούρας.

Στο τρέχον άρθρο, θα αναδειχθεί μία νέα διάσταση του θέματος η οποία έχει να κάνει με τη δυνατότητα της Ελλάδας, αν εγκαταλειφθεί από τους εταίρους της και επιστρέψει στη δραχμή, να πληρώσει, τουλάχιστον, τα 206 δις ευρώ κρατικού χρέους που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών με 206 εκ. δραχμές ή ακόμη και τα 330 δις ευρώ ομολόγων που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο με 330 εκ δραχμές.

Ας δούμε πώς μπορεί νομικά να γίνει αυτό με τη βοήθεια διεθνών εκθέσεων και ενός ειδικού δικηγόρου από τη Βρετανία, συνεταίρου διεθνούς εταιρίας στην Ελβετία και δικηγόρου τόσο στη Νέα Υόρκη όσο και στο Παρίσι, ο οποίος έχει εκπονήσει μελέτες για την ευρωζώνη και το δίκαιο των ομολόγων των κρατών μελών της για περισσότερο από δέκα χρόνια, ενώ πρόσφατα ασχολείται εκτενώς με την περίπτωση της Ελλάδας.

Όταν η Ελλάδα εκδίδει ένα ομόλογο σε ευρώ διεπόμενο από το ελληνικό δίκαιο, το ομόλογο εκδίδεται στο νόμιμο νόμισμα της Ελλάδας τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Δηλαδή, εφόσον το νόμιμο νόμισμα της Ελλάδας είναι το ευρώ, όσον αφορά στο ελληνικό δίκαιο αυτό θα είναι και το νόμισμα του ομολόγου (και το ομόλογο αυτό θα είναι πληρωτέο στην Αθήνα).

Αν, ωστόσο, η Ελλάδα για κάποιο λόγο αποχωρούσε από την ευρωζώνη και ξεκινούσε την έκδοση της δραχμής, τότε θα υποχρεούνταν να καθορίσει μέσω του Κοινοβουλίου, με νόμο, την ισοτιμία της νέας δραχμής με το ευρώ και αμέσως μετά για τα ελληνικά δικαστήρια το νόμισμα στο οποίο θα ήταν πληρωτέα τα ομόλογα κάτω από το ελληνικό δίκαιο θα ήταν η νέα αυτή δραχμή και όχι πλέον το ευρώ, αφού η νέα δραχμή θα ήταν το νόμιμο νόμισμα της χώρας. Η ισοτιμία που θα όριζε η ελληνική Βουλή θα ίσχυε τόσο για την αποπληρωμή των ομολόγων που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, τα οποία είναι σήμερα ύψους 330 δις ευρώ, όσο και σε κάθε άλλη οικονομική δραστηριότητα που θα συμπεριλάμβανε τη χρήση της δραχμής, εντός και εκτός Ελλάδας.

Έτσι, η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα με βάση το νόμο, να υιοθετήσει, αν το επιθυμεί, μία υποχρεωτική για όλους, πολίτες, δανειστές, Τρόικα, κλπ ισοτιμία, για παράδειγμα, 1 ΔΡΧ=1000 ΕΥΡΩ, κάνοντας δηλαδή ανατίμηση και όχι υποτίμηση του νομίσματος της. Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε να πληρώσει το σύνολο του χρέους που διέπεται από το ελληνικό δίκαιο σε νέες δραχμές, δηλαδή να καταβάλει 330 εκ δραχμές για να αποπληρώσει χρέος ύψους 330 δις ευρώ. Έτσι, θα έμεναν μόνο τα 35 δις ευρώ σε ομόλογα που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, τα οποία και θα αποτελούσαν χρέος λιγότερο από το 15% του ελληνικού ΑΕΠ.

Αυτό ακριβώς έπραξε η Γαλλία χωρίς νομικό πρόβλημα το 1960 με τη δημιουργία του νέου φράγκου με ισοτιμία 1 νέο φράγκο = 100 παλιά φράγκα. Το ίδιο έκαναν και η Γερμανία και η Αυστρία μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο στόχος είναι να μειωθεί ένα χρέος το οποίο έχει γίνει επαχθές ώστε να μπορέσει η ζωή να συνεχιστεί και να προστατευτεί και όχι να απειληθεί ή να τελειώσει…….Περισσότερα…

 

Ο Βρετανός Βυζαντινολόγος Στήβεν Ράνσιμαν, έλεγε χαρακτηριστικά:

« Οι Έλληνες έχουν μια κληρονομιά για την οποία μπορούν να αισθάνονται υπερήφανοι μιά κληρονομιά που δεν πρέπει να χαθή μέσα στις εναλλασσόμενες υλικές καταστάσεις.

Στους σκοτεινότερους αιώνες της Ελληνικής Ιστορίας η Εκκλησία ήταν εκείνη η οποία, παρόλες τις πολλές δυσκολίες, τις πολλές απογοητεύσεις και αυτές ακόμη της ταπεινώσεις, μπόρεσε όχι μόνο να προσφέρει πνευματική ανακούφιση, αλλά και να συντηρήση και διατηρήση τις παραδόσεις του Ελληνισμού.

Οι μοντερνιστές έχουν συχνά υποτιμήσει τον ρόλο της, υπογραμμίζοντας το κενό, το χάσμα που υπάρχει δήθεν μεταξύ του αρχαίου κόσμου και του χριστιανικού κόσμου. Αλλά το χάσμα δεν ήταν αγεφύρωτο.

Οι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας διέσωσαν πολλά από τα πιο ωραία που είχε η αρχαία Ελληνική σκέψη και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα και τα παρέδωσαν στην Εκκλησία ως αυτή την ημέρα»