«ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΑΘΑΙΡΕΣΟΥΝ»

Κύμη τη 19 Νοεμβρίου 1950

Αγαπητοί μοι Ευθύμιε και Γεώργιε, Τι να ειπώ και τι λαλήσω; Τα κατ’ εμέ αποτελούν ΜΥΣΤΗΡΙΑ. Από το ένα μέρος ο Ακαρνανίας συγκροτεί δικαστήριον, ζητεί την κεφαλήν μου επι πίνακι –αθρωποφάγοι Αφρικής-, από το άλλο η Αθήνα ανεστατώθηκε με την επιτροπήν των Γρεβενών. Όλος ο τόπος βοά. Κύριε δόξα Σοι. Και εάν δεν επιτευχθεί, τι άλλο, τουλάχιστον δε θα τολμήσουν να με καθαιρέσουν, αν και αυτό δε με φοβίζει. Διότι δεν είμαι ο πρώτος καθαιρείς δια την αλήθειαν που επιτέλους θα ΝΙΚΗΣΗ.

-Φαίνεται όμως ότι οι εν Αθήνας άρχισαν να κλονίζωνται και εάν ο Διάβολος σπάσει και τα δυο του πόδια, δεν αποκλείεται να γίνη το θαύμα: Ο Αυγουστίνος ποιμήν των Γρεβενών; Θεέ μου! Το ακούω και τρέμω… Αλλά ας γίνη το θέλημα του Θεού. Ημείς οπουδήποτε και εάν ευρεθώμεν θα τον υπηρετήσωμεν. Και αυτή η φυλακή και το μοναστήριον θα γίνη παράδεισος. Η Μακεδονία με εσπούδασε.

-Επειδή έχωμεν σκληρόν αγώνα, δεν πρέπει η αγνή φωνή των Γρεβενών να σταματήση. Υπήρξε αυθόρμητος και αυτό τους καίει. Πως, αφού ο Αυγουστίνος είναι μακράν, τα Γρεβενά σείονται; Ταλαίπωροι! Δεν γνωρίζουν τι θα πη πνευματική αγάπη!

-Είχα γράψει ένα γράμμα μάλλον απελπιστικόν εις τον αγαπητόν Κ. Βζούκαν. Αλλά τώρα η κατάστασις, μετά την επίσκεψιν της επιτροπής, αλλάζει πολύ. Ελπιδοφόρα μηνύματα έρχονται. Δεν γνωρίζω τι είπαν ακριβώς, τι τους είπε ο Μακαρ. Και οι άλλοι. Εγώ δεν πήγα κάτω διότι θέλω να κρατήσω το εαυτόν μου υψηλά. Δεν ζητούμεν ημείς επισκοπήν ούτε δια ανάπαυσιν, ούτε δια πλούτον, ούτε δια δόξαν. Μόνο δια ΣΤΑΥΡΟΝ, πείναν, δάκρυα, αίματα… Με γνωρίζετε. …Ειπέ εις την σεβαστήν Σουλτάναν να ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ. Η προσευχή θα λύση την κατάστασιν.. – Χαίρω δια την πρόοδον των «Τεσσαράκοντα Μαρτύρων». Φωτίζει, Ευθύμιε, τους αλιείς της Γαλιλαίας. Υψηλά το λάβαρον. Έχεις χαιρετισμούς από τον π. Χριστόφορον. – Εδώ συρρέει κόσμος πολύς, όπως εις τα εσπερινά της Κοζάνης. Εργασθείτε μυστικά, αγωνισθείτε και ο Κύριος θα δώσει ό,τι πρέπει. Χαιρετισμούς εις όλους τους αδελφούς

Με πολλήν αγάπην

Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 211-212, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)