«ΜΗ ΧΑΜΗΛΩΣΕΤΕ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ»

Κύμη 30 Δεκεμβρίου 1950

Αγαπητέ μοι Γιώργο,

Τι γίνεσθε; Επιθυμώ συχνοτέρας και λεπτομερεστέρας επιστολάς σας. Το έργον του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» δεν θα μπορέση κανείς να το διαλύση, παρά μόνον σεις με την χλιαρότητάν σας. Αλλά ευτυχώς, δόξα τω Θεώ, σας βλέπω τώρα όλους πυρίνους, με ζωηρόν το ενδιαφέρον. Σύνθημά μας: ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ ΚΑΙ ΖΩΣΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ. Να κολλήσετε το φύλλον της «Σπίθας» μέσα εις πλαίσιον και ν’ αναρτήσετε εις την αίθουσα.
Ένας εις την Καρδίτσα το κόλλησε εις τον καθρέπτην του σαλονιού του, δια να το βλέπουν και να το διαβάζουν όλου οι επισκέπται.
Ο Σύλλογος θα υπάρχη, έως ότου ξυπνήσουν οι αρχιερείς και αγωνιστούν δια μιαν τοιαύτην Εκκλησίαν. Είσθε το ξυπνητήρι του αγίου Κοζάνης και πρέπει να σας ευγνωμονή δια το καλόν που του κάνετε. Μη χαμηλώσετε τα λάβαρα. Έτσι και ο λαός ως κίνημα ζωής, μη υποδουλωμένον εις δεσποτάδες, θα σας εκτιμήση περισσότερον. Ο Σύλλογος εξεπήδησε μέσα από αδικίας των αρχιερέων εναντίον ενός ιερομονάχου που θέλησαν να πνίξουν την φωνήν του. Αλλά, δόξα τω Θεώ, η φωνή εκείνη δεν απέθανε. Λαλεί δια Γεωργίου, του Αστερίου, του Ιωάννου… και ιδίως του αγαπητού μας Ευθυμίου, του οποίου η όλη συμπεριφορά κατά τον τελευταίον τούτον καιρόν πολύ με ευχαριστεί.
– Δεν τρέφομεν μίσος κατ’ ουδενός. Αυτοί όλοι μας μισούν και θέλουν και εμέ και σας που ακολουθούτε τας ριζοσπαστικάς αρχάς μας να μας εξοντώσουν. Αλλά δεν θα επιτύχουν τίποτε. Μείνατε γενναίοι. Καμμίαν συγχώνευσιν δεν θα δεχθήτε. Μένομεν –θα ειπήτε– ως μια διαμαρτυρία δια τα κακώς κείμενα… Μένομεν μέσα εις την Εκκλησίαν την επίσημον και διαμαρτυρόμεθα έως ότου και η Επίσημος [Εκκλησία] ίδη την αθλιότητά της και κλαύση, όπως κλαίομεν και ημείς. ΠΡΟΣΕΞΤΕ τις κολακείες των.
Έστειλα άρθρα δια δυο «Σπίθες», την μιαν (111) θα περιμένετε από Αθήνα…, την δ’ άλλην (112) θα περιμένετε από την Λάρισαν…
… Κάμνετε υπομονήν και θα ιδήτε ότι ο Θεός δεν θα μας αφήση. Σεις μόνον να μη δειλιάσετε. Αλλ’ έχετε Ι. Μελλάν που είναι όλο πυρ. Τι γίνετε ο Πλιάκης;
Πόσον ήθελα να ερχόμουν προς τα επάνω.
-Οι Γρεβενιώτες τι κάνουν; -Πόσα πικρά ποτήρια επίομεν εκ μέρους των αρχιερέων δια την υπόθεσιν αυτήν.
Προσεύχεσθε διαρκώς

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος N. Καντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 220-221, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)