MNHMONIO 2 – ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ !
Φεβ 19th, 2012 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
MNHMONIO 2 – ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ !
Όλος ο Νόμος 4046/2012 με σχόλια
(Tideon): Διαβάστε σχολιασμένη την 2η Πράξη του Έλληνικού Δράματος και το ΜΗΝΟΜΟΝΙΟ – ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Είναι αλήθεια ότι σήμερα η πληροφόρηση περισσότερο από κάθε φορά είναι ελλιπής, ψεύτικη, διαστρεβλωτική, διότι υπάλληλοι μεγάλων ΜΜΕ (δημοσιογράφοι) μεταφέρουν στο κοινό όχι την αλήθεια, αλλά αυτό που οι επιχειρηματίες – καναλάρχες τους υποδεικνύουν.
Για όσους θέλουμε ξεκάθαρη σκέψη και πραγματική ενημέρωση το πρώτο βήμα που προτείνουμε είναι ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και να ενημερώνομαστε από άλλες πηγές που αποδεδειγμένα αγαπούν και την Πίστη και την Πατρίδα.
ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ΑΡΙΘΜ. 4046 (ΦΕΚ Α΄28/14.02.2012)
Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας
ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ <Κρίμα, θα μαθαίναμε αληθινά αγγλικά>.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Αρθρο 1
Εγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, του Σχεδίου του Μνημονίου
Συνεννόησης και παροχή εξουσιοδοτήσεων για την υπογραφή τους
<Με νόμο δεν εγκρίνονται σχέδια συμβάσεων – διότι κατά το Σύνταγμα (άρ. 26) την σχετική ευθύνη υπογραφής τόσο των σχεδίων όσο και των συμβάσεων, ευθύνη πολιτική, ποινική, αστική, φέρει το αρμόδιο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας ή της Κυβερνήσεως, με κριτήριο τους κειμένους νόμους που παρέχουν τέτοια εξουσία εν γένει και όχι για εξατομικευμένη περίπτωση συμβάσεως – Τυπικός νόμος ατομικής εφαρμογής με τον οποίο παρέχεται σε δημόσιο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας ή της Κυβερνήσεως, εξουσιοδότηση για την υπογραφή Συμβάσεως προς δέσμευση του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., είναι συλλογική δικαιοπραξία δημοσίου δικαίου για την οποία δεν έχει δοθεί σχετική εξουσία στην Βουλή και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από το Σύνταγμα. Τέτοιος νόμος είναι σαφώς αντισυνταγματικός>…συνεχεια εδώ
1. Εγκρίνονται τα ακόλουθα Σχέδια Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), όπως τα Σχέδια αυτά με τα συνημμένα παραρτήματα τους στην αγγλική γλώσσα, ως επίσημη γλώσσα των κειμένων αυτών, και σε μετάφραση τους στην ελληνική γλώσσα προσαρτώνται στον παρόντα νόμο < αποτελεί αντισυνταγματική εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας (βλ. άρ. 28 Συντάγματος) το να προβλέπεται, και δη με νόμο, για διμερή ή εν γένει αμφοτεροβαρή διεθνή σύμβαση, ότι υπερισχύει της ελληνικής γλώσσας η ξένη γλώσσα. Ακόμη και αν υπάρχη πρόδηλη εξυπηρέτηση σπουδαίου εθνικού συμφέροντος, συγκεκριμένως και βραχυπροθέσμως, εξ ορισμού θα υπάρχη υπέρτερη βλάβη του εθνικού συμφέροντος από μια τέτοια ρήτρα, εν γένει και μακροπροθέσμως –αλλά ενδέχεται να υπάρχη τέτοια υπέρτερη βλάβη και συγκεκριμένως και βραχυπροθέσμως, στην περίπτωση συμφωνίας λεόντιας υπέρ ξένου κράτους, ή απλώς συμφωνίας δυσμενούς για εμάς –Συνεπώς, το ελληνικό κείμενο είναι καίτοι «μετάφραση» τουλάχιστον εξ ίσου ισχυρό με το ξένο κείμενο, και πάσα περί του αντιθέτου διάταξη είναι αντισυνταγματική >:
α) Το Σχέδιο Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων ΣΙΤ» («PSI LM Facility Agreement»), μαζί με τα επτά (7) παραρτήματα της, για την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης μέχρι του συνολικού ποσού των τριάντα δισεκατομμυρίων (30.000.000.000) ευρώ, με σκοπό να χρηματοδοτηθεί μέρος της εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων της Ελλάδας με επενδυτές του ιδιωτικού τομέα, κατ’ εφαρμογή της δήλωσης της Συνόδου Κορυφής των κρατών – μελών της Ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011, όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα Ι).
β) Το Σχέδιο Σύμβασης Συγχρηματοδότησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας ως
επωφελούμενου κράτους-μέλους, της ΤτΕ, του Ε.Τ.Χ.Σ., και της Wilmington Trust (London) Limited, με τίτλο «Σύμβαση Συγχρηματοδότησης» («Co-Financing Agreement»), με τα τρία (3) παραρτήματα της, με σκοπό να καθοριστούν για την εκτέλεση της Σύμβασης της περίπτωσης α’, το οφειλόμενο ποσό, οι πληρωμές και οι υποχρεώσεις, καθώς και ο τρόπος πληρωμής μέσω κοινού φορέα πληρωμής, όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα II).
γ) Το Σχέδιο Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Συμφωνία Διευκόλυνσης Πιστωτικής Ενίσχυσης της ΕΚΤ» («ECB Credit Enhancement Facility Agreement»), μαζί με τα έξι (6) παραρτήματα της, για την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης, μέχρι του συνολικού ποσού των τριάντα πέντε δισεκατομμυρίων (35.000.000.000) ευρώ, με σκοπό να παρασχεθεί στην Ελληνική Δημοκρατία η δυνατότητα να χρηματοδοτήσει την ενδεχόμενη επαναγορά τίτλων της που έχουν παρασχεθεί ως ενέχυρο στο
Ευρωσύστημα, με τίτλους του Ε.Τ.Χ.Σ., όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα III).
δ) Το Σχέδιο Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ με τίτλο «Διευκόλυνση αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων» («Bond Interest Facility») μαζί με τα έξι (6) παραρτήματα της, σχετικά με την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης μέχρι του συνολικού ποσού των πέντε δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων (5.700.000.000) ευρώ, με σκοπό την εξυπηρέτηση των δεδουλευμένων τόκων ομολόγων πριν την ανταλλαγή, όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα IV).
2. Εγκρίνονται τα Σχέδια:
α) Του Μνημονίου Συνεννόησης (Memorandum Of Understanding) μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο αποτελείται από:
αα) το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής (Memorandum of Economic and Financial Policies), ββ) το Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής (Memorandum of Understanding on Specific Economic Policy conditionality) και γγ) το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης (Technical Memorandum of Understanding) με τα παραρτήματα και τους πίνακες που το συνοδεύουν στην αγγλική ως επίσημη γλώσσα, και σε μετάφραση του στην ελληνική γλώσσα, όπως το Σχέδιο του Μνημονίου προσαρτάται στον παρόντα νόμο (Παράρτημα
V).
β) Των Επιστολών Πρόθεσης (Letters of Intent) του Πρωθυπουργού και του Υπουργού
Οικονομικών, καθώς και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προς: αα) τον Πρόεδρο των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, τον αρμόδιο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις και το Ευρώ, και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα συνοδεύεται από το Μνημόνιο Συνεννόησης όπως εγκρίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη περίπτωση α’ και ββ) το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η οποία θα συνοδεύεται από το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης, όπως εγκρίνονται σύμφωνα με την προηγούμενη περίπτωση α’, των οποίων τα Σχέδια στην αγγλική ως επίσημη γλώσσα και σε μετάφραση τους στην ελληνική γλώσσα,
προσαρτώνται στον παρόντα νόμο (Παράρτημα VI).
<Με ποια νόμιμα κριτήρια «εκπροσωπούν»; Δεν νοείται εν λευκω εξουσιοδότηση και δη σε τόσο σοβαρά θέματα, με μόνη αναφορά ένα περίπλοκο, και άρα ουσιαστικώς μη ελέγξιμο δικαστικώς, «εγκεκριμένο» σχέδιο – καμία «δημοκρατία» δεν εκπροσωπείται έτσι νομίμως, ούτε από απόψεως συντάγματός της ούτε από απόψεως διεθνούς δικαίου –μία τυραννία ναι, αλλά με δέσμευση μόνο των τυράννων και των οργάνων τους έναντι των αντισυμβαλλομένων τους>:
3. α) Παρέχεται στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να
εκπροσωπήσουν την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψουν τα εγκεκριμένα, σύμφωνα με την περίπτωση β’ της παραγράφου 2, Σχέδια των Επιστολών Πρόθεσης με το συνημμένο σε αυτές, εγκεκριμένο σύμφωνα με την περίπτωση α’ της παραγράφου 2, Σχέδιο του Μνημονίου Συνεννόησης.
β) Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσει την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψει τα εγκεκριμένα, σύμφωνα με την παράγραφο 1, Σχέδια των Συμβάσεων, καθώς και των παραρτημάτων τους όπου προβλέπεται.
γ) Παρέχεται στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Τράπεζα της Ελλάδος και να υπογράφει τα εγκεκριμένα σύμφωνα με την παράγραφο 1 Σχέδια των Συμβάσεων και τα εγκεκριμένα, σύμφωνα με την περίπτωση β’ της παραγράφου 2, Σχέδια των Επιστολών Πρόθεσης, με το συνημμένο σε αυτές Μνημόνιο Συνεννόησης, καθώς και τις ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης με τις αντίστοιχες Επιστολές Πρόθεσης.
δ) Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράφει τις ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2, με τις αντίστοιχες Επιστολές Πρόθεσης προς τον Πρόεδρο των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, τον αρμόδιο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις και το Ευρώ, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Στις ως άνω παρεχόμενες εξουσιοδοτήσεις περιλαμβάνεται και η υπογραφή των Σχεδίων των Συμβάσεων της παραγράφου 1 και των Σχεδίων του Μνημονίου Συνεννόησης της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2, με τις τυχόν αναγκαίες τροποποιήσεις για την αποκατάσταση λαθών ή τη διευκρίνιση ασαφειών των Σχεδίων.
4. Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψει Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης με το Ε.Τ.Χ.Σ. και την Τράπεζα της Ελλάδος, με την οποία θα παρέχεται χρηματοδοτική ενίσχυση από το Ε.Τ.Χ.Σ., προς το σκοπό της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στην Ελλάδα.
5. Η ισχύς των Συμβάσεων των παραγράφων 1 και 4 αρχίζει από την ημερομηνία υπογραφής τους από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ειδικότερα καθορίζονται σε αυτές. Με μέριμνα του Υπουργού Οικονομικών, οι Συμβάσεις των παραγράφων 1 και 4, το Μνημόνιο Συνεννόησης της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2, οι ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης και οι Επιστολές Πρόθεσης της περίπτωσης β’ της παραγράφου 2, καθώς και της προηγούμενης παραγράφου, μετά την υπογραφή τους από όλα τα προβλεπόμενα μέρη, διαβιβάζονται στη Βουλή για ενημέρωση.
6. Οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο Ε’ «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις»,
παράγραφοι 28 και 29 του Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και στο Κεφάλαιο 4 «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις για την Ενίσχυση της Ανάπτυξης» παράγραφος 4.1:
«Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας» του Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, τα σχέδια των οποίων εγκρίνονται κατά την παράγραφο 2 και προσαρτώνται ως παράρτημα V στον παρόντα νόμο, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής. Με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.
<με τα ανωτέρω, ένα αόριστο και άκρως περίπλοκο σύστημα δογμάτων και ρυθμίσεων τίθεται σε κίνηση, χωρίς εσωτερική συνοχή άλλην από αυτήν του «λέοντος», ήτοι του ισχυροτέρου τόσο από απόψεως οικονομικής ισχύος όσο και από απόψεως ελέγχου της όποιας τυχόν διαδικασίας για την εποπτεία εφαρμογής των μη εισέτι επαρκώς προσδιοριζομένων ρυθμίσεων –οι συνεχείς παραπομπές από προθέσεις σε σχέδια που θα συμφωνηθούν και που συγχρόνως ήδη συμφωνείται ότι ισχύουν, και από σχέδια σε προθέσεις που θα εκδηλωθούν και ήδη εκδηλώνονται, σε συνδυασμό με την αοριστία του αντικειμένου των πράγματι ηδη συμφωνηθέντων, που οφείλεται στο ότι προδήλως καταβάλλεται προσπάθεια να μην φανερωθούν αμέσως και να διασαφηνισθούν ώστε να υποστούν την βάσανο του δημοσίου διαλόγου και της κριτικής από απόψεως δημοκρατικότητας διαδικασιών και από απόψεως νομιμότητας, συγκροτούν ένα όλως αντιδημοκρατικό παρασύνταγμα της οικονομικής διαχειρίσεως του φερομένου ως δημοσίου χρέους με την δήθεν βοήθεια των ισχυροτέρων εκ των φερομένων ως πιστωτών – τίποτα στις ανωτέρω «διατάξεις» δεν είναι τεχνοκρατικό και τίποτα δεν αφορά σε αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσεως, όλα είναι προσανατολισμένα προς την υποταγή της θελήσεως ενός τρίτου μέρους που δεν κατονομάζεται, δηλαδή του ελληνικού λαού, προκειμένου να πεισθεί να σκλαβωθεί «για το καλό του» – το οποίο καλό είναι δήθεν αυτό που κρύβεται πίσω από την αδιαφανή «τεχνοκρατικότητα» των απίθανων ψευδο-λύσεων σε ένα ανυπόστατο πρόβλημα που οι ίδιοι οι πιστωτές δημιούργησαν στην Ελλάδα και για το οποίο μάλλον οφείλουν αποζημίωση: διάβρωση των ιθυνόντων της Ελλάδος για να αποδεχθούν υπέρμετρες δεσμεύσεις των Ελλήνων έναντι δανείων που οι ίδιοι αποδέχθηκαν, χρησιμοποίησαν και διέθεσαν προς ίδιον, ιδιωτικότατον, όφελος>
Αρθρο 2
Τροποποίηση των νόμων 2198/1994 και 2362/1995
1. Οι υφιστάμενες διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 2198/1994 (Α’ 43), όπως το άρθρο αυτό
τροποποιήθηκε με την περίπτωση στ’ της παρ. 8 του άρθρου 15 του ν. 2469/1997 (Α’ 67),
αριθμούνται ως παράγραφος 1 και προστίθεται νέα παράγραφος 2, ως εξής:
«2. Σε περίπτωση αναστολής της λειτουργίας του Συστήματος για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 14 συνεχόμενων ημερών, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών εκδίδονται ενσώματοι τίτλοι, οι οποίοι παραδίδονται στους φορείς του Συστήματος προς φύλαξη ή προς διάθεση στους δικαιούχους επενδυτές. Οι τίτλοι του προηγούμενου εδαφίου δύνανται να εκδίδονται και υπό μορφή αποθετηρίων εγγράφων. Ειδικά θέματα και λεπτομέρειες σχετικά με τους τίτλους της παρούσας παραγράφου ρυθμίζονται με κοινές αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.» <Ποιοι είναι αυτοί οι «φορείς του συστήματος»;>
2. Το άρθρο 11 του ν. 2198/1994 (Α’43) αντικαθίσταται ως εξής:
«Αρθρο 11
Επέκταση Συστήματος – Φορολογικές απαλλαγές
1. Στο Σύστημα δύνανται να εισάγονται και χρηματοπιστωτικά μέσα Ελλήνων ή αλλοδαπών εκδοτών, κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο 13 περιπτώσεις β’ και γ’ και στοιχείο 14 του ν. 3606/2007. Η εισαγωγή στο Σύστημα των παραπάνω χρηματοπιστωτικών μέσων γίνεται με πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται αναλόγως και ως προς τα χρηματοπιστωτικά μέσα της παρούσας παραγράφου.
2. Στο Σύστημα δύνανται επίσης να καταχωρίζονται, υπό μορφή τίτλων σε λογιστική μορφή, και:
α) χρηματοπιστωτικά μέσα, κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο 13 περιπτώσεις β’ και γ’ και στοιχείο 14 του ν. 3606/2007, Ελλήνων ή αλλοδαπών εκδοτών, που έχουν εκδοθεί σε υλική ή άυλη μορφή, καθώς και β) δικαιώματα επί των ως άνω χρηματοπιστωτικών μέσων. Η εισαγωγή στο Σύστημα των παραπάνω τίτλων γίνεται με πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται αναλόγως και ως προς τους τίτλους της παρούσας παραγράφου, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος άρθρου.
3. α) Η καταχώριση στο Σύστημα των χρηματοπιστωτικών μέσων της παραγράφου 2 ή και των δικαιωμάτων επ’ αυτών γίνεται:
αα) από τον εκδότη των χρηματοπιστωτικών μέσων ή
ββ) από
i) φορέα του Συστήματος ή
ii) άλλο πρόσωπο που παρέχει νόμιμα υπηρεσίες θεματοφύλακα κατά την έννοια του άρθρου 4 παρ. 2 στοιχείο α’ του ν. 3606/2007 σε κράτος – μέλος του ΕΟΧ, που κατέχει αυτά τα χρηματοπιστωτικά μέσα (οι «υποκείμενες αξίες») σε υλική ή άυλη μορφή μέσω λογαριασμών τίτλων που τηρεί σε Κεντρικό Μητρώο Τίτλων, Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων ή άλλον θεματοφύλακα υπό μορφή πιστωτικού ιδρύματος, ΕΠΕΥ ή άλλου φορέα που αποτελεί αντικείμενο εποπτείας για την άσκηση της δραστηριότητας αυτής σε κράτος – μέλος του ΕΟΧ (ο «θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών»).
β) Τα ως άνω πρόσωπα, που καταχωρίζουν στο Σύστημα χρηματοπιστωτικά μέσα ή δικαιώματα επ’ αυτών κατά τα ανωτέρω, αποτελούν τους εκδότες των τίτλων σε λογιστική μορφή του Συστήματος.
4. Οι διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφοι 2 επ. εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση αα’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3.
5. Κατά την έκδοση των καταχωριζόμενων στο Σύστημα, σε λογιστική μορφή, τίτλων, της περίπτωσης ββ’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3, καθορίζεται εάν η καταβολή των
ληξιπρόθεσμων τόκων και κεφαλαίων των υποκείμενων αξιών, θα γίνεται: α) από τον εκδότη των τίτλων που εκδίδονται στο Σύστημα ή β) απ’ ευθείας από τον θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, ως διαχειρίστριας του Συστήματος, στους οικείους λογαριασμούς των φορέων του Συστήματος στους οποίους είναι καταχωρισμένοι οι τίτλοι σε λογιστική μορφή που αντιστοιχούν στις υποκείμενες αξίες. Με την επιφύλαξη των ειδικότερων διατάξεων του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφοι 2 επ..
6. Ο κατά περίπτωση υπόχρεος για την καταβολή σύμφωνα με την παράγραφο 5 αποδίδει στους οικείους λογαριασμούς του κάθε φορέα του Συστήματος τους τόκους και το κεφάλαιο των οφειλόμενων τίτλων. Η κατά τα ανωτέρω καταβολή επιφέρει την απόσβεση των υποχρεώσεων της Τράπεζας της Ελλάδος, του εκδότη των τίτλων σε λογιστική μορφή, του θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών και του εκδότη των υποκείμενων αξιών έναντι των δικαιούχων των τίτλων.
7. Δικαιούχοι των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους τίτλους που καταχωρίζονται και παρακολουθούνται από το Σύστημα κατά τις διατάξεις των παραγράφων 2 επ. του παρόντος άρθρου, έναντι του εκδότη τους ή, κατά περίπτωση, του εκδότη των υποκείμενων αξιών, καθώς και ως προς τον θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών και κάθε τρίτο είναι οι δικαιούχοι των λογαριασμών των φορέων που τηρούνται στο Σύστημα κατά τις διατάξεις των άρθρων 6 – 8 και του παρόντος. Προκειμένου περί λογαριασμών επενδυτών, δικαιούχοι είναι οι επενδυτές, κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, εφαρμοζομένων αναλόγως και των διατάξεων των άρθρων 6-8 του παρόντος νόμου, του άρθρου 68 παρ. 3 του ν. 3601/2007 (Α’ 178), καθώς και του άρθρου 23
παρ. 4 και του άρθρου 12 παράγραφοι 10-11 του ν. 3606/2007 (Α’ 195).
8. Με την επιφύλαξη των ειδικότερων διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο επενδυτής έχει αξίωση εκ του τίτλου του, στρεφόμενη μόνο κατά του φορέα του Συστήματος, στον οποίο τηρείται ο λογαριασμός του.
Προκειμένου περί τίτλων της περίπτωσης αα’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3,
εάν ο εκδότης του τίτλου δεν έχει εκπληρώσει τις κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 8
υποχρεώσεις του, οι δικαιούχοι των τίτλων, φορείς του Συστήματος και επενδυτές, έχουν αξίωση εκ του τίτλου μόνο κατά του εκδότη του τίτλου.
Προκειμένου περί τίτλων της περίπτωσης ββ’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3, οι φορείς του Συστήματος και, κατά περίπτωση, οι επενδυτές,
έχουν αξίωση στρεφόμενη μόνο κατά του εκδότη της υποκείμενης αξίας ή, κατά περίπτωση, του θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών, εφόσον ο εκδότης της υποκείμενης αξίας δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ή ο θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών δεν αποδίδει τα προσηκόντως καταβληθέντα σε αυτόν από τον εκδότη κεφάλαια ή τόκους, αντιστοίχως, προς πληρωμή των δικαιούχων των υποκείμενων αξιών.
9. α) Εάν ο εκδότης των υποκείμενων αξιών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του για καταβολή των ληξιπρόθεσμων τόκων και κεφαλαίων, δεν ευθύνονται έναντι των φορέων ή των επενδυτών ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή, ο Θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών ή η Τράπεζα της Ελλάδος. Ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή, καθώς και, κατά περίπτωση, οι οικείοι φορείς του Συστήματος και οι επενδυτές έχουν ευθεία αξίωση κατά του εκδότη των υποκείμενων αξιών. Ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή ασκεί τις αξιώσεις ή συνδράμει στην άσκηση των αξιώσεων επί και εκ των υποκείμενων αξιών για λογαριασμό των εκάστοτε τελικών δικαιούχων.
β) Εάν ο Θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών δεν έχει εκπληρώσει την υποχρέωση του προς καταβολή στον εκδότη των τίτλων σε λογιστική μορφή των κεφαλαίων και τόκων, που αποδόθηκαν σε αυτόν από τον εκδότη των υποκείμενων αξιών, προς πληρωμή των δικαιούχων τους, ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή, καθώς και οι οικείοι φορείς του Συστήματος και οι επενδυτές έχουν ευθεία αξίωση κατά του Θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών, εφαρμοζομένου και του τελευταίου εδαφίου του στοιχείου α’ της παρούσας παραγράφου. Δεν ευθύνονται έναντι των φορέων του Συστήματος ή των επενδυτών ο εκδότης των υποκείμενων αξιών, ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή ή η Τράπεζα της Ελλάδος.
γ) Επιφυλασσομένων των ανωτέρω, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 8
παράγραφοι 2 επ..
10. α) Η Τράπεζα της Ελλάδος δύναται να τηρεί λογαριασμούς τίτλων σε Κεντρικό Μητρώο Τίτλων
ή Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων για χρηματοπιστωτικά μέσα κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο 13 περιπτώσεις β’ και γ’ και στοιχείο 14 του ν. 3606/2007, ελλήνων ή αλλοδαπών εκδοτών, που έχουν εκδοθεί σε υλική ή άυλη μορφή ή δικαιώματα επ’ αυτών.
Ως προς τους τίτλους αυτούς δύναται: αα) να εκδίδει στο Σύστημα σε λογιστική μορφή τίτλους που αντιπροσωπεύουν δικαιώματα στα εν λόγω υποκείμενα χρηματοπιστωτικά μέσα ή τα δικαιώματα επ’ αυτών κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή ββ) να καταχωρίζει τα δικαιώματα εξ αυτών με λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς τίτλων που τηρεί κατ’ ανάλογο εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου.
β) Οι διατάξεις του παρόντος νόμου για την τήρηση και μεταβίβαση τίτλων στο Σύστημα, περιλαμβανομένων των διατάξεων για τα δικαιώματα, τις αξιώσεις και την προστασία των δικαιούχων των τίτλων, φορέων και επενδυτών, εφαρμόζονται και ως προς τους τίτλους της περίπτωσης αα’ του στοιχείου α’, καθώς και ως προς τα δικαιώματα της περίπτωσης ββ’ του στοιχείου α’.
Σε περίπτωση μη εκπλήρωσης υποχρεώσεων: αα) εκδότη υποκείμενων χρηματοπιστωτικών μέσων που η Τράπεζα της Ελλάδος κατέχει μέσω λογαριασμού σε Κεντρικό Μητρώο Τίτλων ή σε Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων ή ββ) Κεντρικού Μητρώου Τίτλων και Κεντρικού Αποθετηρίου Τίτλων, ως προς τα υποκείμενα χρηματοπιστωτικά μέσα που η Τράπεζα της Ελλάδος κατέχει μέσω αυτών, η Τράπεζα της Ελλάδος λαμβάνει κάθε εύλογο πρόσφορο μέτρο για την προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων των δικαιούχων των υποκείμενων αξιών, όπως αυτοί προκύπτουν από τις σχετικές εγγραφές στα βιβλία και στοιχεία της, σύμφωνα με τις οδηγίες που λαμβάνει από αυτούς, όπως δύναται να προσδιορίζεται με Πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. <Εδώ η Τράπεζα της Ελλάδος μετατρέπεται σε φορέα-εργαλείο ανώτερον από το Ελληνικό Δημόσιο, που νομοθετεί όπως της πούν οι δανειστές «μας», οπότε περιττεύει και το να μιλάμε σε αυτές τις περιπτώσεις για το ποίας χώρας δίκαιο εφαρμόζεται: εφαρμόζεται το «δίκαιο»της Τραπέζης της Ελλάδος, που διαμορφώνεται όμως όπως επιθυμούν οι δανειστές –εκτός εάν με Ελληνικό νόμο ελεγχθεί η Διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδος, αλλά και πάλι θα ισχυρισθούν οι ξένοι ότι υπερτερεί του Ελληνικού δικαίου η παρούσα «συμφωνία» ως διεθνής σύμβασις! –και ότι η όποια Διοίκηση της ΤτΕ θα πρέπει να διαμορφώσει τους κανόνες όπως της πούν εκείνοι>
γ) Ως προς τους τίτλους και τα δικαιώματα επί χρηματοπιστωτικών μέσων της παρούσας παραγράφου, περιλαμβανομένων και των δικαιωμάτων επί των υποκείμενων αξιών εφόσον εφαρμόζεται Ελληνικό Δίκαιο, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των παραγράφων 10 και 11 του άρθρου 12 του ν. 3606/2007, του άρθρου 57Α τέταρτη παράγραφος του Καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος και της παραγράφου 3 του άρθρου 68 του ν. 3601/2007. <όποιος καταλαβαίνει τι ελληνικό δίκαιο είναι αυτό που θα περισσεύσει όταν εφαρμοσθούν όλες αυτές οι επιφυλάξεις υπέρ της εφαρμογής των ρητά αναφερομένων, υποτίθεται «ειδικών», διατάξεων (που λόγω της μνείας τους σε αυτήν την συνάφεια και από το εν λόγω συνάφι, όζουν επιχωρίου αποικιοκρατικού δικαίου), ας μας το πεί και μας. . .>
11. Ειδικά θέματα του παρόντος άρθρου, ενδεικτικώς ως προς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των φορέων και, εν γένει, ως προς την άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους τίτλους του παρόντος άρθρου, και λεπτομέρειες επεκτάσεως του Συστήματος ως προς τις κατηγορίες των τίτλων που θα εγγράφονται σε λογαριασμούς του Συστήματος κατά το παρόν άρθρο, δύνανται να ρυθμίζονται με Πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
12. Όπου στον παρόντα νόμο αναφέρεται πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, νοείται και πράξη του νομίμως υπ’ αυτού εξουσιοδοτημένου οργάνου. <π.χ. ενός επί συμβάσει υπαλλήλου της ΤτΕ, που θα συμβαίνει να είναι (και πάλι) «πρώην» εργαζόμενος της Γκόλ-ντ-μαν Σαξ –ώστε απερίσπαστος να δύναται να επιτελέσει. . .κλπ >
13. Απαλλάσσεται των τελών χαρτοσήμου η εξόφληση των τόκων των κατά τον παρόντα νόμο εκδιδόμενων δανείων του Δημοσίου. Ομοίως απαλλάσσονται των τελών χαρτοσήμου οι ομολογιακοί τίτλοι ή ομόλογα με ρήτρα συναλλάγματος ή άλλη ρήτρα, καθώς και η μεταβίβαση τους και η ενεχυρίαση τους.»
3. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν. 2198/1994 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Το απόρρητο <;> αυτό δεν ισχύει έναντι του εκδότη των τίτλων.»
4. Σε περίπτωση ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ουδεμία μεταβολή επέρχεται στους λογαριασμούς τίτλων που τηρούνται στο Σύστημα Παρακολούθησης Συναλλαγών επί Τίτλων σε Λογιστική Μορφή που διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος (το Σύστημα), όσον αφορά τους επιλέξιμους τίτλους, μετά το πέρας της ημέρας κατά την οποία δημοσιεύεται η σχετική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για έγκριση της απόφασης των Ομολογιούχων. Εντολές μεταβίβασης, ως προς τους επιλέξιμους
τίτλους που πρόκειται να ανταλλαγούν, οι οποίες έχουν εισαχθεί στο Σύστημα και δεν έχουν εκτελεστεί μέχρι το πέρας της ημέρας δημοσίευσης της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν ισχύουν πλέον ως προς το Σύστημα και τα συμβαλλόμενα μέρη μεριμνούν διμερώς για την εκκαθάριση και το διακανονισμό των μεταξύ τους απαιτήσεων και υποχρεώσεων. Με πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος δύναται να ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου. <άλλη μία ειδική και ορισμένη εξουσιοδότηση, μόνο που τώρα δεν δίδεται σε όργανο της πάλαι ποτέ μικράς πλην εντίμου Ελλάδος. . .αλλά σε όργανο της μετεχούσης στο πι-σι-άη «Ελλάδος»>
5. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 64 του ν. 2362/1995, όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 38 του ν. 3871/2010 (Α’ 141), μετά την περίπτωση η’ προστίθεται περίπτωση θ’ ως εξής:
«θ) προσδιορίζονται οι δαπάνες και τα έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού που δημιουργούνται χωρίς ταμειακή ροή και καθορίζονται οι διαδικασίες και τα δικαιολογητικά για την εμφάνιση στα έσοδα και τα έξοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού.»
6. Η παρ. 5 του άρθρου 64 του ν. 2362/1995, όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 38 του ν. 3871/2010 (Α’ 141), αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«5. Με τις αποφάσεις αυτές μπορεί να ορίζεται η πραγματοποίηση των ανωτέρω δαπανών και εσόδων της παραγράφου 4, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παρόντος νόμου.»
7. Στο άρθρο 15 του ν. 2362/1995 (Α’ 247), όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 17 του ν. 3871/2010 (Α’ 141), προστίθεται νέα παράγραφος 11, ως εξής:
«11. Για δαπάνες χρεολυσίων που αφορούν αγορά χρέους λήξης μελλοντικών ετών και εξόφλησης βραχυπρόθεσμου δανεισμού, οι σχετικές πιστώσεις εγγράφονται και αναλαμβάνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό κατά το χρόνο πραγματοποίησης των δαπανών αυτών και δεν απαιτείται για την κατηγορία αυτή ψήφιση συμπληρωματικού προϋπολογισμού. <Μπάτε σκύλοι αλέστε! –και ας πεινάσει ο Ελληνικός λαός με ό,τι περισσεύσει! –και ας πέσει έξω ο προϋπολογισμός! Όλα νομότυπα-αλλά και νόμιμα; >
8. Δαπάνες και έσοδα, με ή χωρίς ταμειακή ροή, που δημιουργούνται στο πλαίσιο και κατά την υλοποίηση αποφάσεων της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 26ης Οκτωβρίου 2011 για την αναδιάταξη του ελληνικού δημόσιου χρέους και την παροχή χρηματοδοτικών διευκολύνσεων προς την Ελλάδα, ή αντίστοιχων μεταγενέστερων αποφάσεων Συνόδων Κορυφής, καθώς και την ανταλλαγή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου με ομόλογα νέας έκδοσης, τακτοποιούνται κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Δημόσιου Λογιστικού. Οι ειδικότερες διαδικασίες και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου καθορίζονται με σχετική απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. <π.χ. έσοδα από την περιουσία του δείνα Έλληνα, που βάσει της αποφάσεως του Υπουργού επιτάσσεται για 100 χρόνια με άμεση δαπάνη στο 1/10 της μισθωτικής αξίας της και με ομόλογα Δημοσίου πληρωτέα μετά από 50 χρόνια >
Με όμοια απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, στα πλαίσια εφαρμογής των ανωτέρω προγραμμάτων και για την ολοκλήρωση τους, μπορεί να παρέχεται εξουσιοδότηση στην Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοδήποτε άλλο πιστωτικό ίδρυμα του εσωτερικού ή εξωτερικού, να προβαίνει ενεργώντας για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου σε οποιαδήποτε πράξη, ενέργεια η διαδικασία κρίνεται αναγκαία για την εκτέλεση του προγράμματος, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης.
Αρθρο 3
Ρυθμίσεις θεμάτων φορολόγησης ομολόγων και συμπλήρωση διατάξεων των νόμων 3863/2010 και 2469/1997
1. Στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α’ 151), προστίθεται νέο εδάφιο που έχει ως εξής:
«Η ανταλλαγή ομολόγων από τον αρχικό κάτοχο τους με άλλους τίτλους, κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, θεωρείται διακράτηση μέχρι την ημερομηνία λήξης των αρχικών ομολόγων για την απαλλαγή που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.»
2. Στο άρθρο 12 του ΚΦΕ, που κυρώθηκε με το ν. 2238/ 1994 (Α’ 151), προστίθεται νέα παράγραφος 14 ως ακολούθως:
«14. Οι τόκοι που προκύπτουν από ομόλογα που εκδίδονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τους τόκους που προκύπτουν από ομόλογα που εκδίδει το Ελληνικό Δημόσιο στην Ελλάδα. Για τους τόκους που προκύπτουν από τα ομόλογα αυτά εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις της παραγράφου 11.»
3. Στο τέλος της περίπτωσης η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ΚΦΕ, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α’ 151), προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως:
«Ως παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα νοούνται και τα χρηματοοικονομικά μέσα που εκδίδει το Ελληνικό Δημόσιο, κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, η απόδοση των οποίων συνδέεται με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ρήτρες ΑΕΠ).»
4. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 38 του ΚΦΕ, που κυρώθηκε με το ν.2238/1994 (Α’ 151), αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«7. Τα κεφαλαιακά κέρδη που αποκτούν ατομικές επιχειρήσεις και υπόχρεοι που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 και οι οποίοι τηρούν βιβλία τρίτης κατηγορίας του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων από συναλλαγές σε παράγωγα προϊόντα των υποπεριπτώσεων γγ’ έως ζζ’ της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 2396/1996 (Α’ 73) και της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του ν. 3371/2005 (Α’ 178) ή από συναλλαγές σε προϊόντα του τελευταίου εδαφίου της περίπτωσης η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ΚΦΕ, που διαπραγματεύονται στην αγορά παραγώγων του Χρηματιστηρίου Αθηνών ή σε αλλοδαπό χρηματιστήριο παραγώγων ή σε άλλη οργανωμένη αγορά, απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματος.»
5.α) Στο άρθρο 105 του ΚΦΕ, οι παράγραφοι που προστέθηκαν με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του ν. 3301/2004 (Α’ 263) ως παράγραφοι 15 και 16 αναριθμούνται σε 16 και 17 αντίστοιχα.
β) Στο άρθρο 105 του ΚΦΕ, οι παράγραφοι 13, 14, 15, 16 και 17, όπως αναριθμήθηκαν με την προηγούμενη περίπτωση, αναριθμούνται σε 14, 15, 16, 17 και 18 αντίστοιχα και προστίθεται νέα παράγραφος 13 που έχει ως εξής:
«13. Η χρεωστική διαφορά που προκύπτει σε βάρος των νομικών προσώπων από την ανταλλαγή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου ή εταιρικών ομολόγων, κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, εκπίπτει σε ίσες δόσεις από τα ακαθάριστα έσοδα των διαχειριστικών περιόδων που μεσολαβούν μέχρι τη λήξη των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που δόθηκαν σε ανταλλαγή, αρχής γενομένης από αυτή μέσα στην οποία πραγματοποιείται η ανταλλαγή των τίτλων και ανεξάρτητα από το χρόνο διακράτησής τους.»
6. Το πιστωτικό υπόλοιπο που προκύπτει από τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011 και μετά των τραπεζών, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή που λειτουργούν στην Ελλάδα, κατά το μέρος που οφείλεται σε φόρο που έχει παρακρατηθεί επί τόκων ομολόγων ή εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου και ομολόγων ημεδαπών επιχειρήσεων, με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου συμψηφίζεται με το φόρο εισοδήματος διαδοχικώς στα πέντε (5) επόμενα οικονομικά έτη από τη δημιουργία του πιστωτικού υπολοίπου, κατά το υπόλοιπο που απομένει κάθε φορά.
7. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 45 του ν. 3863/2010 (Α’ 115) προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Η απόφαση συμμετοχής ή μη των Φ.Κ.Α. σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο τους με νέους τίτλους, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Συμβουλίου του Φ.Κ.Α., τα μέλη του οποίου, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.»
8. Στο τέλος της υποπαραγράφου γ’ της παραγράφου 11 του άρθρου 15 του ν. 2469/1997 (Α’ 38) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η απόφαση συμμετοχής ή μη του Κ.Κ. Ν.Π.Δ.Δ. και Α.Φ. σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή του Κ.Κ., η οποία, καθώς και τα στελέχη της, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.»
9. Η απόφαση συμμετοχής ή μη, ημεδαπών εταιρειών και λοιπών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, καθώς και ημεδαπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, ή άλλης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στο διοικητικό τους συμβούλιο και εάν δεν προβλέπεται από το νόμοή τις οικείες καταστατικές διατάξεις τέτοιο, από το ανώτατο συλλογικό όργανο διοικήσεώς τους, κατά παρέκκλιση από τυχόν αντίθετη διάταξη νόμου ή καταστατικού. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή του συλλογικού οργάνου διοίκησης, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμιά ευθύνη ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.
Αρθρο 4
Σύσταση «Ταμείου Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος Α.Ε.»
1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συστήνεται ανώνυμη εταιρεία αποκλειστικού σκοπού με την επωνυμία «Ταμείο Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος Α.Ε.» (Ταμείο) και καταρτίζεται το καταστατικό της.
Το Ταμείο έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, τα οποία μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα <ώ, τί βλάβη της δημόσιας περιουσίας! Τίποτα δεν είναι μπροστά σε αυτήν, η βλάβη του Δημοσίου από την παραχώρηση ακινήτων Δημοσίου προς Ι. Μ.-νπδδ έναντι Λίμνης . . .-εδώ δεν παίρνει καμία περιουσία το Δημόσιο και τα μεταβιβάζει δωρεάν σε νπιδ –κάτι θα είναι σάπιο στο Βασίλειο της Δανειομαρκίας>, με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού. Το προϊόν της αξιοποίησης των παραπάνω περιουσιακών στοιχείων χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την οικονομική στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος, όπως ειδικότερα προσδιορίζεται στο καταστατικό του. <μα ουσιαστικά τον ίδιο σκοπό δημοσίου συμφέροντος ήθελε να υπηρετήσει και ο Ηγούμενος Εφρραίμ, με την φιλανθρωπία της Ι. Μονής>
Το Ταμείο λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και διέπεται από τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 (Α’ 37), όπως ισχύει κάθε φορά, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στην απόφαση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.
2. Με την απόφαση της παραγράφου 1, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προσδιορίζεται ειδικότερα ο σκοπός του Ταμείου και καθορίζονται τα θέματα που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία που περιέρχονται σε αυτό, τα έσοδα και τη διάθεση τους και εγκρίνεται το προβλεπόμενο στο άρθρο 2 του κ.ν. 2190/1920 καταστατικό του Ταμείου, με το οποίο ρυθμίζονται όλα τα θέματα που προβλέπονται από την κείμενη για τις ανώνυμες εταιρείες νομοθεσία. Το καταστατικό μπορεί να τροποποιείται και να κωδικοποιείται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ταμείου, που εγκρίνεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Με το καταστατικό ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν την έδρα, το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο, την αύξηση και τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου, την έκδοση των μετοχών, τα δικαιώματα των μετόχων, τη σύγκληση, τη συγκρότηση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες της Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Συμβουλίου, τις αρμοδιότητες του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και του Διευθύνοντος Συμβούλου, τους πόρους του Ταμείου, τους ελεγκτές, την εταιρική χρήση, τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τη λύση και την εκκαθάριση της εταιρείας, την πρώτη εταιρική χρήση, το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο, τους πρώτους, τακτικό και αναπληρωματικό, ελεγκτές και κάθε άλλο σχετικό θέμα που προβλέπεται από την κείμενη για τις ανώνυμες εταιρείες νομοθεσία.
3. Ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του Ταμείου, με τον οποίο καθορίζονται η διάρθρωση του Ταμείου, οι θέσεις προσωπικού, τα αναγκαία προσόντα για την πρόσληψη στη θέση, οι πάσης φύσεως αποδοχές του προσωπικού, ανάλογα με τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα και τα καθήκοντα που ασκεί, και ο πειθαρχικός έλεγχος του προσωπικού καταρτίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου και εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
4. Με κανονισμό που καταρτίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου και εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται οι όροι και οι διαδικασίες ανάθεσης μελετών και υπηρεσιών και εκτέλεσης έργων και εργασιών, προμηθειών, αγορών ακινήτων, μισθώσεων, εκμισθώσεων και γενικά παραχωρήσεων χρήσης και κάθε άλλου ενοχικού ή εμπράγματου δικαιώματος επί ακινήτων.
5. Μέχρι την έγκριση των κανονισμών που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 4 του παρόντος άρθρου, τα σχετικά θέματα διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις, <γιατί να μην ισχύουν απλώς οι γενικές διατάξεις συνεχώς; > επιφυλασσομένων των διατάξεων για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων έργων , προμηθειών και υπηρεσιών.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΌ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ (4046) ΚΑΙ ΤΟ ΕΤΟΣ (2012) ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Άρθρο 5
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επί μέρους διατάξεις του.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 14 Φεβρουαρίου 2012
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΛΟΥΚΑΣ Δ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ
ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΥΝΙΔΗΣ ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΨΗΣ
Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους
Αθήνα, 14 Φεβρουαρίου 2012
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
______
______
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.