ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ 1947

Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Εκδόθηκε τον Mαϊο του 1947, αριθμ. φυλ. 70

ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

Εἰς τὴν Δημιουργίαν γενεᾶς ἀπίστου, διεστραμμένης, ἐκτροχιασμένης ἀπὸ τὴν τροχιὰν τῶν αἰωνίων ἠθικῶν νόμων, γενεᾶς, ἡ ὁποία μὲ τὸν ἐκφυλισμόν της καὶ τὴν έγκληματικότητά της φιλοδοξεῖ νὰ παίξη τὸν ρόλον τοῦ νεκροθάπτου τῆς ἱστορικὴς μας φυλῆς, συνετέλεσαν πολλοὶ παράγοντες. Συνετέλεσε καὶ … τὸ Σχολεῖον. Ποῖος θὰ τὸ περίμενε; Τὸ Σχολεῖον ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι τὸ ἠθικὸν ἀπολυμαντήριον τῆς κοινωνίας κατήντησε κατὰ τοὺς ἐσχάτους τούτους χρόνους εἰς πολλὰς περιπτώσεις φρικτὴ ἐστία μολύνσεως, φορεὺς ποικίλων μικροβίων, διὰ τῶν ὁποίων ἐμολύνθησαν ψυχικῶς μυριάδες Ἑλληνοπαίδων.

Τὸ Σχολεῖον! Εἶναι γεγονὸς ἀναμφισβήτητον, ὅτι κατὰ τὴν τελευταίαν τριακονταετίαν πλὴν τῶν εὐσυνειδήτων καθηγητῶν καὶ διδασκάλων, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐπρόδωσαν τὴν ἱερὰν των ἀποστολήν, ἀλλὰ ἐν μέσω μυρίων στερήσεων, καὶ κινδύνων ἐκράτησανὑψηλὰ τὸ λάβαρον τῆς Ἐκπαιδεύσεως καὶ ὡς ἠθικὰ μετέωρα ἔλαμψαν καὶ λάμπουν εἰς τὴν πατρίδα μας, ἐνεμφανίσθησαν καὶ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν ἐν γένει συμπεριφοράν των ἔγειναν οἱ κάκιστοι ὁδηγοὶ τῆς νεότητος.

Εἰμπορεῖ αὐτοὶ ἐν μέσω χιλιάδων Ἐκπαιδευτικῶν λειτουργῶν νὰ εἶναι ὀλίγοι, ἀλλὰ ἡ ἐπίδρασις τῶν ὀλίγων αὐτῶν κακῶν Ἐκπαιδευτικῶν λειτουργῶν ὑπῆρξε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπαάρχει ἀφάνταστως καταστρεπτικὴ μέσα εἰς τὸν κόσμον τῆς νεότητος. Καὶ ὡς κριτήριον τῶν κακῶν αὐτῶν Ἐκπαιδευτικῶν λειτουρῶν ἡμεῖς δὲν λαμβάνομεν τὰ πολιτικὰ των φρονήματα, ἀλλὰ τὸν βίον καὶ τὴν διδασκαλίαν των, ἀπὸ τὰ ὁποῖα κυρίως πρέπει νὰ κρίνεται ἡ ἀξία τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ. Ζῆ ἕνα διδάσκαλος ἤ καθηγητὴς σκανδαλώδη ζωήν; Χαρτοπαίζει; Μεθεῖ; Βλασφημεῖ; Ἐγκατέλειψεν τὴν νόμιμον σύζυγόν του; Ζῆ παρανόμως; Εἶνε κάκθστος διδάσκαλος, ἔστω καὶ ἐὰν ἀνήκει εἰς τὴν πλέον ἐθνικιστικὴν ὀργάνωσιν καὶ φωνάζη μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῶν πνευμόνων του: Θρησκεία! Πατρίς! Οἰκογένεια! Τὶ τὸ ὄφελος; Διὰ τοῦ βίου του διδάσκει τʼ ἀντίθετα. Εἶνε ὑλιστὴς εἰς τὴν καθημερινήν του ζωήν. Οἱ μαθηταὶ θὰ προσέξουν περισσότερον ὄχι τὰς ὡραίας διδασκαλίας ἀλλὰ τὰς πράξεις, τὰς σκανδαλώδεις πράξεις τοῦ διδασκάλου των. Βλάπτει ὁ διδάσκαλος αὐτὸς ὅσον δὲν δύνασθε νὰ φαντασθῆτε. Διότι οἱ μαθηταὶ βλέποντες τὴν ἀντίθεσιν μεταξὺ λόγων καὶ ἔργων, θεωρίας καὶ πράξεως σχηματίζουν τὴν ἐντύπωσιν, ὅτι ἡ ἀρετὴ εἶνε κάτι τὸ ἀπραγματοποίητον εἰς τὴν ζωὴν ταύτην καὶ ὅτι τὰ πάντα διέπει ἡ ὑποκρισία.

Κρημνίζει λοιπὸν ὁ διδάσκαλος αὐτὸς ὅπως κρημνίζει καὶ ὁ ἄλλος ὁ συνάδελφός του ὁ ἄπιστος, ὁ ἄθεος! Καὶ ἀπίστους Ἐκπαιδευτικοὺς εἶδε καὶ ἤκουσε πολλοῦς ἡ ταλαίπωρος Ἑλλάς. Αὐτοὶ ἡμιμαθεῖς, ἀφιλοσόφητοι, ἀψυχολόγητοι, ἀνιστόρητοι ποὺ δὲν ἔμαθαν ἀκόμη οὔτε τὸ Α’ τῆς ἐπιστήμης των, αὐτοὶ μὲ τὸ μεγάλο των μυαλὸ ἀνεκάλυψαν, ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ὑπάρχει καὶ ὡσὰν ἄλλοι Ἰουλιανοὶ παραβάται ἀνέλαβον νὰ πολεμήσουν τὸν Χριστιανισμὸν καὶ νʼ ἀναστήσουν τὸν ὑλισμὸν ποὺ ὡς ἐπιστημονικὴ θεωρία ἔχει χρεωκοπήσει εἰς ὅλα τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου. Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ αὐτοὶ πλὴν τῶν μαθημάτων τῆς ἀρμοδιότητός των, εἰσήγαγον ἀνεπισήμως εἰς τὸ πρόγραμμα τῶν μαθημάτων τῶν Σχολεῖων τῆς Ἑλληνικὴς Πατρίδος καὶ τὸ… μάθημα τῆς ἀθεΐας. Ἀνέλαβον νὰ παραδώσουν μερικὰ μαθήματα ὑλιστικὴς κοσμοθεωρίας. Πρώτον μάθημα: Θεὸς δὲν ὑπάρχει. Ἡ ἐπιστήμη τὸν ἐκρήμνισεν ἀπὸ τὸ βασίλειόν του. Δεύτερον μάθημα: ἡ ὕλη εἶναι τὸ πᾶν. Αὐτὴ γεννᾶ, τὰ πάντα, καὶ τῆν σκέψιν, καὶ τὴν συνείδησιν καὶ τοὺς ἠθικοὺς νόμους. Τρίτον μάθημα: ὁ ἄνθρωπος ἐξειλιγμένον κτῆνος, πρῶτος ἐξάδελφος τοῦ Χιμπατζῆ. Τέταρτον: Ὁ Δεκάλογος ἀπηρχαιωμένος κώδιξ ἠθικῆς. Ἐκείνη ἡ 7η ἐντολὴ δέσμευσις τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀτόμου. Πέμπτον: Ἡ θεωρία τῆς γονιμοποιήσεως τῶν ρεγγῶν… Ἑκτον: Ὁ Χριστιανισμὸς νεκρὰ θρησκεία. Ὁ Χριστὸς… μακαρίτης ἐστάθη ἀνίκανος νʼ ἀναπλάση τὸν κόσμον.

Αὐτὰ τὰ μαθήματα μὲ μίαν σατανικὴν δεξιοτεχνίαν ὡρισμένοι διδάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ ἐπὶ τρεῖς δεκαετηρίδας ἐδίσασκον, εἰς τὰ διάφορα σχολεῖα τῆς πατρίδος μας ἀπὸ νηπειαγωγείου μέχρι τοῦ Πανεπιστημίου. Δυστυχῶς ἐναντίον τῆς ἐγκληματικῆς αὐτῆς δράσεως τῶν ἀπίστων ἐκπαιδευτικῶν δὲν ἐγένετο σοβαρὰ ἀντίδρασις ἐκ μέρους τῆς ὀρθοδόξου κοινωνίας μας. Οἱ γονεῖς ποὺ θὰ ἔπρεπε ἐξ ὅλων πρῶτοι νʼ ἀντιδράσουν καὶ νʼ ἀξιώσουν ὡς φυσικὸς καὶ ἠθικὸς φρουρὸς τῶν παιδιῶν των τὴν ἀποπομπὴν τῶν ἀπίστων καὶ ἀθέων διδασκάλων καὶ καθηγητῶν ἐφάνησαν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀδιάφοροι: Καὶ ὁ σπόρος αὐτὸς τῆς ἀθεΐας ἐσπάρη ἄφθονος εἰς τὰ Σχολεῖα μας. Ἡ εἰκὼν τοῦ Ἐσταυρωμένου κατεβιβάσθη. Ἡ πρωϊνὴ προσευχὴ κατηργήθη. Γενικοὶ ἐπιθεωρηταὶ, καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι ἔπαυσαν νὰ ἐκκλησιάζωνται πλέον, καὶ τὰς πρωϊνὰς ὥρας τὴς Κυριακῆς ἔκαμνον ἐπιδακτικώτατα τὸν περίπατόν των εἰς τὴν πλατεῖα τῆς πόλεως καθʼ ἤν ὥραν ὁ ἀπλοῦς λαὸς μετέβαινε νὰ ἐκκλησιασθῆ. Ἀλλὰ δόξα τῶ Θεῶ. Ἀπὸ τινος χρόνου νέος ἄνεμος ἐξυγιάνσεως πνέει εἰς πολλὰ σχολεῖα τῆς πατρίδος μας. Πνέει ἐκεῖ ὁπου πιστοὶ καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι μὲ πύρινον ζῆλον ἀγωνίζονται διὰ νὰ θερμάνουν πάλι τὰ στήθη τῶν Ἑλληνοπαίδων μὲ τὴν ἀθάνατον φλόγα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Πνέει κυρίως ἐκεῖ ποὺ λειτουργοῦν Κατηχητικὰ Σχολεῖα. Μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι κατὰ χιλιάδες ὅλως αὐτοπροαιρέτως μὲ ἱερὸν ζήλον φοιτοῦν εἰς τὰ Κατηχητικᾶ Σχολεῖα. Ἀκούουν τὰ χριστιανικᾶ μαθήματα. Ἀπολυμαίνουν τὰς ψυχὰς των ἀπὸ «τῆς ψευτιᾶς τὰ τόσα παραμύθια». Διαφωτίζονται πλήρως περὶ τῆς πίστεώς των. Βλέπουν πόσο ἐλεεινὰ εἶναι τὰ έπιχειρήματα τῆς ἀπιστίας καὶ ὁποῖον μεγαλεῖον ἐγκλείει ἡ χριστιανικὴ πίστις ἡ ὁποία καὶ μέχρι σήμερον γεννᾶ μάρτυρας καὶ ὀμολογητάς. Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ τῶν Κατηχητικῶν Σχολεῖων ζοῦν τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, ὅσον ὀλίγοι τῶν ἡλικιωμένων Ἑλλήνων. Τὴν αἰσθάνονται ὡς κάτι πολύτιμον, είς τὸ ὕψιστον ἀγαθὸν τῆς ζωῆς των.

Ἔ! λοιπόν! Αὐτὰ τὰ παιδιὰ τῶν Κατηχητικῶν Σχολεῖων σὰν τὰ χελιδόνια φέρνουν τὸ μήνυμα τῆς ἀνοίξεως εἰς τὰ Ἑλληνικὰ ἐκπαιδευτήρια. Τὰ τραγούδια των, αἱ χριστιανικαὶ των συζητήσεις, πρὸ παντὸς τὸ παράδειγμά των ὡς μαθητῶν καὶ μαθητριῶν κάμνουν ὥστε ὅλη ἡ ἀτμόσφαιρα τῶν Σχολεῖων νὰ ἀρωματισθῆ μὲ τὸ ἄρωμα τῆς Χριστιανικῆς ζωῆς.

Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ εἶνε ἀγωνιστικότατα προκειμένου νὰ ὑπερασπίσουν τὴν πίστιν των. Ποῦ νὰ τολμήση τώρα καθηγητὴς νὰ ἀνοίξη τὸ στοματάκι του ὄχι πλέον νὰ διδάξη ἀθεΐαν, ἀλλὰ ἀπλῶς νὰ ἐκφράση ἀμφιβολίαν γύρω ἀπὸ τὴν χριστιανικὴν θρησκείαν; Ἐὰν τολμήση ἀμέσως 5, 10, 15 χέρια θὰ ὑψωθοῦν. Ἐπιτρέπεται κ. καθηγητά; Εἰμπορεῖ νὰ μὴν ἐπιτρέψει ὁ κ. καθηγητὴς, ὀπαδὸς τῆς ἐλευθέρας σκέψεως; Καὶ οἱ μαθηταὶ ἀρχίζουν. Ἡ θερμὴ των πίστις εὑρίσκει ἐπιχειρήματα ἀτράνταχτα ποὺ οὔτε Θεολόγος Ἐπιστήμων καὶ πεπειραμένος ἱεροκήρυξ θὰ ἠδύνατο νὰ εὕρη καὶ νὰ διατυπώση τόσον ζωηρά. Κρῦος ἱδρώς εἰς τὸ μέτωπον τοῦ κ. καθηγητοῦ. Ζαλίζεται. Ἀποστομώνεται. Γελοτοπιεῖται καὶ μετανοεῖ ποὺ ἤνοιξε τέτοιον μέτωπον.

Ά. Κύριοι καθηγηταί˙ ὅσοι μένετε ἀκόμη προσκεκολλημένοι σὰν στρείδια εἰς τὰ βράχια μιᾶς ἀγόνου ὑλιστικῆς κοσμοθεωρίας μάθετε ὅτι πέρασε πλέον ἡ μακαρία ἐκείνη ἐποχὴ ποὺ σᾶς ἤκουαν οἱ μαθηταὶ ἀδιαμαρτύρητοι.

Τώρα εἰς ὅλα τὰ σχολεῖα ὑπάρχουν οἱ θερμοὶ χριστιανοὶ μαθηταὶ οἱ ὁποῖοι σᾶς σέβονται ὡς καθηγητᾶς των, ἀλλὰ προκειμένου περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς των δὲν δέχονται καμμίαν προσβολὴν καὶ εἶνε ἕτοιμοι νὰ σᾶς φωνάξουν; Ἄλτ.

Εἰς τὸ φυλλάδιον θὰ σᾶς διηγηθοῦμεν πῶς οἱ μαθηταὶ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολεῖου Γρεβενῶν ἠγωνίσθησαν διὰ νὰ ἐπιτύχουν τὸν κανονικὸν ἐκκλησιασμόν, τὸν ὁποῖον μία ἐγκύκλιος διαταγὴ τοῦ Γ. Ἐπιθεωρητοῦ Κοζάνης κ. Σταματέλου εἶχε περιορίσει… εἰς ἡμίσειαν ὡραν! Οἱ μικροὶ ἀγωνίζονται. Σεῖς οἱ μεγάλοι δὲν θὰ ἀγωνισθῆτε διὰ νὰ ἐπανέλθη ἡ πατρίς μας εἰς τὴν χριστιανικὴν τροχιάν;

---

ΤΥΠΟΙΣ Β. ΜΠΑΜΠΟΥ ΚΟΖΑΝΗ